DONDERDAC FeiWïraMT NOVEMBER. A LCEMEEX A D V E R T E X T I E GEEST TIJD. A I E li tv s Bekendmaking, itranslweer. A X D B O E W B L V Jtè 1722. TE SCHAGEN, Ao. 1SS3. 27slc Jaargang. Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens dag en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden Advertentièn in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dag vroeger. Burgemeester en Wethouders van Schagen, brengen ter kennis van de brandspuitplichtigen in die gemeente, dat van de twee aangekochte spuiten, even als de vroeger in dienst zijnde, de eene rooit, de andere is geschilderd en mitsdien de manschappen ge acht worden voortaan, naar gelang der kleur van hun onderscheidingsteekente zijn inge deeld bij de nieuwe roode en blaauice spuiten, zullende de manschappen, geplaatst geweest aan de zuigpomp der oude spuiten, aan de nieuwe dienst doen als vijfde kwartier aan de zuig en perspomp. Schagen, 30 October 1SS3. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. LANGKNBERG. De Seoretaiis, DENIJS. Armoede behoort onder de alleronnanse- naamste Toestanden deslovens. Gewoonlijk wordt hier onder verstaan gemis aan geld en toch bestaat er daarenboven gebrek aan moedaan vrienden, aan kennis en wat al niet meer. 't Is wel opmerkelijk, dat er zoovele men- schen gevonden worden, die klagen, dat zij geen tijd hebben en dus in dit opzicht arm zijn. Iemand heeft vast en stellig beloofd, iets voor u te zullen doen. Gij komt hem tegen, herinnert hem aan zijne belofte, houdt u ver zekerd, dat hij aan die belofte reeds heeft voldaan, en moet op uwe vraag het antwoord of liever den uiiroep hoorenik heb 't nog niet kunnen doen, wantik had geen tijdUw vriend zou u reeds sedert lang ge schreven hebben, maar ook hij had geen tijd. Op menige vergadering blijven zaken onafge daan bij gemis aan tijd. Wanneer eene zeer bekendeuiterst werk zame natie tot spreekwoord heeft: tijd is geld, wat bedoelt deze daji met te zeggenik heb geen tijd. Wil dit eene groote armoede u aan- toonenof wil dit zeggentijd is zoo kostbaar, f&omasi van ESoseitilial-Slonii!, Vrij vertaald uit het Iloogduitsch. (23.) ELFDE HOOFDSTUK. Geheel Emden was in opschudding, want volgens mensehen-geheugen was er zoo iets niet gebeurd, als do gevangenneming van den jongen advocaat en het geen daarmede in verband stond. Onmiddelgk na de gevangenneming van den jon gen Börsurn van den doctor Heinrich Börsumwas tameiyiv op het vermogen van don makelaar Hinerk Börsum beslag gelegd en had men een steekbrief op hem afgegeven, waarin hij van bedrog werd beschul digd. .De som, welke de oude Börsum aan zijne schuld- eischers verschuldigd was, bedroeg bijna een half toillioen, terwjjl aan activa nauwelijks voor tweemaal honderdduizend mark aan koffie, katoen, zijde enz. Janwozig was. Baarde dat reeds groot opzion, zoo macht de gevangenneming van den zoon de gemoe deren in de grootste opgewondenheid, daar men hem jegens zijn rechtvaardigheid, algemeen hoogachtte 11 lief had. Over deze zeldzame gebeurtenis liepen allerlei teemde geruchton Heinrich Börsum zouzoo heette mot' ilne'; zi'n vadel" gespeculeerd hebben en hem toen i fTvV eeld der schuideischers in zijn vlucht geholpen O 'Oen. Zoo luidde het meest geloofde verhaal. Ui* .?en„v.erscheen in het plaatselijk blad, in de Köl- •üe ^eituug en andere bladen sen oproei ing waarvan UITGEVER: J. WIAKIX, Laan, Wijk D, No. 5. staat gelijk in waarde met geld en daarom kan ik geen tijd missen, maar moet hiermede even spaarzaam zijn als met het geld? Wanneer wij de tegenwoordige toestanden vergelijken bij die van jaren geleden, dan doen zich merkwaardige verschijnselen voor. Verplaatst u voor een oogenblik in eene handelsplaats. Wat merkt men daar vooral op Eene rustelooze beweging, eene voortdurende gejaagdheid. De snelle gang der zich op de straat bevindende menscheu spreekt van haast en altijd van haast. Toevallig ontmoet gij een bekende, en wilt hem vragen naar zijne ge zondheid en die der zijnen en tevens naar eene of andere Inzonderheid. Maar de man blijft rauwelijks slaan. Waarlijk! hij heeft geen tijd! Wanneer hij zich ophoudt en eenige minuten met u spre kt, komt hij te laat voor den trein en daarom zal hij u in haast eenige woorden toewerpen en weg is hij. In vroeger tijd legde men te voet de af standen af, waarvoor men nu de tranis ge bruikt, niet zoozeer, omdat men niet kan loo- pen, niet altijd uit gemakzucht, maar zeer dikwijls gedreven door de noodzakelijkheid om tijd te besparen. Moet nien dit of dat loopen, dan komt men hier of daar te laat; men heeft ook daarvoor al weder geen tijd en zoo is de tram een onontbeerlijk voertuig geworden en duizenden en nogmaals duizenden in de volle kracht des levens en in 't bezit van een paar zeer gezonde beenen maken er gebruik van. 't Valt niet te ontkennendat die rustelooze gejaagdgeid, een aanvang heeft genomen bij de invoering der spoorwegen en van alles, wat daarmede in verband staat. Alles drijft tot spoed, de tijd van jaagschuiten en wat daarbij behoort is voorbij en, gelijk zoo me- nigmalen van verschillende zijden is opgemerkt, de onderlinge gezelligheid heeft er niet bij ge wonnen. Zoo'n rustig buurpraatje op de bank voor de deur, die gezellige stoepvereenigingen en samenkomsten zijn voorbij. De tijden zijn veranderd eii hebben andere gewoonten inge steld. Iloe dit ook zijeen uur heeft toch nog al tijd zestig minuten en als men nagaat, dat er de inhoud was, dat de erfgenamen der woduwe Möl- lenhof, mejufvrouw Theresa Horsten en Mario Horsten, wier vorblyf by hot gerecht onbekend was, insgelijks de zoon der woduwe, Wolfgang Millenhof, zich moesten aanmelden bg hot Kantongerecht te Emden. Do Emdenaren besloten hieruit, dat het testament nu gevonden was, en maakten daarby de gevolgtrek king, dat Heinrich Börsum en zyn vader samen het testamont verduisterd hadden, opdat zgn vader, van wien men zich nu herinnerde dat hg met Wolfgang zaken had gedaan, het aan den verkwister geleende geld zou terug krygen. .De slechte geldelijke toestand van den ouden Börsum deed deze gevolgtrekking aan neembaar zgn. Deze geruchten kwamen ook ter oore van Marie, die sedert den dag der gevangenneming als in een koorts leefde en dag en nacht overpeinsde, op welke wijze zij toch do onschuld van haar heer overtuigend zou bewijzen. Heer Bolsen meldde haar de bekendmaking van het gerecht, de oproeping der erfgenamen en dat men ook nog den doctor van dezen diefstal beschuldigde. „Dat is niet waar!" riep zy bg deze woorden met een giliendestem uit. „Dat is gelogen." „Dat is gelogen," schreeuwde zg met flamenden blik, „dat woet ik- beter want ik heb het testament gestolen „Gy?l" vroeg mijnheer Bolsen verschrikt en zag het meisje bedenkelgk hoofdschuddend aan. „Ja, ja!" herhaalde Mario. „Ik ontdekte het testa ment in de secretaire van den ouden heer en legde het in het open vak van doctor's schryftafel, opdat bg het zou vinden." „Dat moet gg vooral den rechter zeggen. Hot zou gevaarlijk voor u kunnen worden, wanneer gg dat verzwijgt," vermaande mijnheer Bolsen. Prijs per jaar ƒ3.Franco per post f 3.G0 Afzonderlijke nummers f 0.05. Advertentiën van één tot vijf regels f 0 75. iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor den naar plaatsruimte berekend. - - juist door stoomwerktuigen in beweging Wor den gebracht, waardoor veel minder tijd woidt vereischt tot het verrichten van dezelfde werk zaamheden, dan zou men bijna tot het resul taat komen, dat de menschen veel meer tijd overhielden dan vroeger, en de uitdrukking: „Geen tijd" nog veel onjuister en minder to verdedigen was dan vroeger. 't Gaat met den tijd als met 't geld. Al heeft men veel geld en men is niet spaarzaam en niet bedacht, om niet meer uit te geven, dan ons past, dan zal het natuurlijk gevolg niet uitblijven ei de armoede, die reeds lang op den loer heeft gestaan, ontwaart eene half geopende deur, en treedt onze woning binnen. Zoo ook met den tijd. Wat wordt er niet al tijd kwistig weggeworpen, als had men ruim schoots te beschikken, als kon er nooit een einde aan komenzonder nog te spreken van de onmogelijkheid, om verloren tijd ge heel in te halen, hetwelk dan tenminste met geld nog geschieden kan. Hoeveel levenstijd wordt er niet verslapen? Zonder nog te spreken van het ongezonde van een' te langen slaapis 't een feitdat hij -die-eiken dag drie uur minder slaapt dan zijn buurman, in een jaar tijds niet minder dan 35 dagen heeft gewonnen. Hoeveel kan in dien tijd worden uitgevoerd, een tijd, die voor den langslaper onherroepelijk verlorenis! Dateven- genoemde getal doet in 10 jaar tijds bijna een geheel jaar levens winnen Iemand, die overleg heeft, kan meer met een gulden uitvoeren dan een ander, zonder daarom gierig te zijn. En zoo gaat het ook al weder met den tijd. 't Is eene prachtig mooio uitdrukkingwoekeren met den tijdmaar hoe weinig wordt ze in praktijk gebrachtHoeveel minuten verliest de achteiooze en slordige al leen met het zoeken naar zaken, die niet be hoorlijk op hunne plaats waren gelegd? Iemand, die overleg heeft, doet, haalt, twee dingen tegelijk en hierdoor wint hij al weder tijd. Een minuut gespaardeen minuut gewonnen en wanneer al die gewonnen minu ten vereenigd Wordendan vormen zij een schat, veel kostbaarder dan iets ter wereld. Zij, die dat doen, klagen niet, dat ze geen tijd „Gevaarlyk voor mijl" riep Marie uit. „Voor mg is er geen gevaar, en wanneer ik rnijn jongen meester zou kunnen redden door de geheimhouding er van. dan zou ik u en mg zelve om her loven brengen, opdat er nimmer een woord daarvan over onze lippen zou komen." Mijnheer Bolsen zag Marie bg deze woorden ontzet aan. Hij huiverde reeds bg do gedachte en sidderde voor do gloeiende oogon van het meisje, en de wilde uitdrukking van haar gelaat. „Ik heb er geen woord van gehoord," stotterde hij. „Ik weet geen syllabe, ik heb niets gehoord," verze kerde hg, terwyl hg Mario angstig aanzag en bg voorbaat zyno ooren ioeds toohiold. Marie trok hem de handen van het hoofd. „Kan ik er nu nog met den rechter over spreken vroeg zii heftig. „Op eiken tijd, wanneer het iets gewichtigs is of het gerecht betreft," gaf Mgnheer Bolsen ten ant woord. „Dan ga ik dadelgk tot hem," zeido Marie, en zij snelde dadelgk naar do stad. Nauwelgks een kwartier later stond zg, buiten adem van het snelle loopen, voor den rechter en zocht naar woorden. „Gij hebt mg dringend verzocht te sproken in de zaak Börsum," zeide de ambtenaar aanmoedigend tot haar. „Ja, mgnheer de rechter," antwoordde Marie. „De jonge heer, doctor Börsum," verbeterde zij zich zelve, „heeft het testament niet weggenomen, maar ik." „Mijn kind bedenk wat gg zegt," vermaande de rechter, „elk woord, dat gij hier spreekt, weegt zwaar." „Ja, mijnheer de rechter," ging Marie op kalme toon voort. „Jk nam het testament uit de secretaire van den ouden heer en legde hot in het open vak van don

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1883 | | pagina 1