DOXDERDAG
*2% APSIIL.
Ao. 1SSA.
2Sstc Jaargang,
ALGE 5! E E
A I» V E !l T E T 1 1>
Ilerziining der belastbare opbrengst
van de ongebouwde eigendommen.
Polder of Waterschap,
Homlsfrossclie Zeewering.
Aangifte van Verhuizing.
ËeiTvOLKSLEI 1>E K.
A S E u w §-
L V A DB O L' W 15 L A D.
M 177<)
SCIIAGER
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens-
daq~ en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertentièn in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Inqezonden stukken één dag vroeger.
Gemeente Schagen.
Bekendmakingen.
De Burgemeester van Schagen; gelet op het laatste
lid van art. 33 en op de tweede zinsnede van art. 19
der wet van den 25en April 1879 (Staatsblad No. 89);
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat eene
opgaaf van het totaal bedrag, waarmede de belastbare
opbrengst der ongebouwde eigendommen in bovenge
melde waterschap wegens kosten van onderhoud dor
waterkeerende en waterloozende werken behoort te
worden verminderd, op de secretarie der gemeente
gedurende dertig dagen voor een ieder ter inzage is
nedergclegd,
te Schagen, den 18 April 1884.
De Burgemeester voornoemd,
G. LANGENBERG.
Burgemeester en Wethouders van Schagen,
brengen, voor zooveel noodig, met het oog op
het verzuim, betrekkelijk het doen van aangifte
ter secretarie, bij verhuizing binnen de gemeente,
der ingezetenen in herinnering, de volgende
artikelen van het politiereglement dezer ge
meente, als:
Art. 11.
Ingeval van verhuizing binnen de gemeente,
zal daarvan, binnen acht dagenbehooren te
worden kennis gegeven, ter secretarie der
gemeente, op den voet, als hierna is bepaald,
te weten
Voor een geheel gezin, inwonende dienst
en werk boden daaronder begrepen, door het
hoofd van dat gezin.
Voor afzonderlijk levende personen door
hen zei ven.
Art. 12.
Overtreding van het vorig artikel wordt
Historische Roman van Ferdina?id Schifkorn.
Uit het Duitsch.
(32). TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
De Uittocht.
Ongeveer zes weken waren er verloopen. De herfst
wind gierde langs de velden en joeg de geelachtig
roude bladeren vau de boorneu, de ooievaars klepperden
van de daken den menscheu hun vaarwel toe, en deze
f haastten zich deu laatsleu oogst van de velden 111 huis
te brengen.
Op zeker-m avond galoppeerde een ordonnans het
dorp binnen en hield stil voor Illona's hut waarheen
de bewoners hem hadden vtrwezeu. Roman was namen-
t lijk even bij de jonge vrouw, om naar hare begeerten
i te vernemen, daar hij den volgenden dag naar de
naastbijge.egen marktplaats dacht to rijden.
Het meisje, dat in plaats van Rosmunda nu bij Illona
diende, liet den ruiter binnentreden, die dadelijk in
echt militaire houding aan Roman een dépêche over
handigde.
Rouiau opende dezelve en doorliep den inhoud,
Waarna hij schielijk en verheugd vau zijn stoel opsprong.
„Iets nieuws vroeg Illona.
„Wij trekken op!" antwoordde Roman bijna opge-
j ruund.
„En waarheen?" vroeg de jonge vrouw verder,
terwijl zij met moeite hare ontroering verborg.
De gevraagde lachte onwillekeurig. „Dat is dienst
geheim, mejuffrouw," zeide hij toen, „doch daar gij
de dagbladen leest, zoo kuut gij gemakkelijk de
lichting vau onzen marsch raden." Hij nam afscheid
van haar en verontschuldigde zich, dat de toebereid
selen voor bet optiekken geen vertraging gedoogden.
Het welkome, lang verbeidde bericht had bet i loed
Van den soldaat en patriot zoo zeer in gisting gebracht,
dat hj niet bemerkte boe Illona's gelaat beurtelings
UITGEVER:
J. YVIMvIX,
TE SCH AGEN,
Laan, Wijk D, No. 5.
gestraft, met eene boete van één gulden.
Schagen, 18 April 18S4.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LANGENBERG,
de Secretaris,
DENIJS.
tiinnenlandsch Nieuws
Schagen. Zondag 1.1. gaf Schagen's
Mannenkoor „Euterpe" alhier, haar laatste
concert van dit seizoen, aan het door haar
geïntroduceerd auditorium, dat een flink be
zette zaal vormde.
Het niet zorg gekozen programma werd
netjes en tot groote tevredenheid van de toe
hoorders uitgevoerd en getuigde opnieuw wat
een klein-tallige vereenigng onder de leiding
van haren ijverigen en enthousiastische direc
teur, den heer Jb. Denijs, en met de onder
linge ambitie en zin voor de kunst, verutag.
Het programma overlezende, is het niet
onaardig op te merken, dat de drie eersle
nummers, „de laatste Zwaluw", „Vertrouwen"
van F. Abt en „Excelsior" van R. Hol, een
climax van denkbeelden vormen, welke inder
daad heerlijk, schoon is.
De uitvoering van deze drie liederen, die
elk in hun genre, bloempjes zijn, was zuiver
en gevoelvol, „llulland's glorie" eu „de rots
in zee", beiden kunstjuweelen van Richard
Hol, fonkelden van gloed eu warmte en waren
schitterende sterrendoch, hoe geheel in ka
rakter verschillende, te roemen valt „Bede"
van Ileinze, dat inderdaad keurig netjes is
gezongen.
Het laatste nummer. „Karolientje» van
Schatter, was een echt, aardig huiselijk num
mer, dat flink genuanceerd werd uitgevoerd.
rood en bleek werd. Als een echt en degeljjk man,
dacht hij in dit oogenblik alteeu aan strijd en over
winning en vermoedde niet, dat eenig wezen in dezen
ijver de gruwzame bloeddorstigheid en de wilde
ruwheid van den Rumeuiër zou kunnen zien.
Den volgeud.-n dag waren reeds bij hei krieken van
den morgen alle bewoners van Kishegy op de been,
om vau de aftrekkende krijgers afscheid te nemen,
of om hen tot de naastbijgelegen plaais te vergezellen.
Met bet opkomen vau de zon trokken de krijgers in
orde het dorp binnen; de troep was ongeveer twaalf
honderd msii sterk eu had, ofschoon alleen in de
landelijke dracht gekleed, door de gelijksoortige uit
rusting en bewapening een zeer uitstekend militair
voorkomen, vooral daar de bouding van de Rumeniërs
bij de eigenaardige prikkelbaarheid steeds iets ihcatraal-
krijgshaftigs over zich heeft.
Roman en Morkulu waren te paard Do eerste als
bevelvoerder, de laatste wegeus zijn leeftijd, daar hij
den vermooienden marsch onmogelijk te voet zou hebben
kunnen roede maken. De wakkere oude man had sedert
den partijdag een waarlijk vaderlijke toegenegeuheid
opgevat voor Roman en liet er zich niet vau terug-
huuden, met hem de gevareu van een krijgstocht te
deelen. Evenmin was Misko to bewegen geweest te huis
te blijven, h°® gaarne Roman den even zoo moedigen
als siuwen eu trouwen knaap had achtergelaten ter
bewaking van Illona.
Toen het legercorps was aangekomen bij de hut
waarin lilona wooude, hield men halt ooi afscheid te
nemen van degenen, die hen niet konden vergezellen.
Tegelijk gold dit balt hier als een militaire beleefd
heid van Roman voor zijne sciiooue „vriendiu", die
evenwel geneigd was hierin eetie aanmatigende demon
stratie van den Rumeniër te zien.
Vrouwen kinderen omringden spoedi de schaar,
en had menige roerende, zelfs schoksende alscbeids-
scènc plaat» tusschen verloofden, echtgenooten, ouders
en kinderen- Rosmunda eu Donatu vooral konden
raoeielijk van elkander scheiden, eu herhaaldelijk zonk
de sciiooue vrouw in do a.utea van den jongen man,
Pr'j per jaar f 3.Franco per post f 3.00.
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertentiën van één tot vijf regels f 0 75.
iedere regel meer 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
liet duet „Neerlaud's trouw" van P. J. v.
Paescher, wer I door de heeven gebroede1 t
W. en C. R gg ween, met dien gloed en voor
dracht gezongen, welke dit lied tot zijn vuile,
waarde brachten en wij stelden ons voor dat
de oude „Barden" der Heienen en Persen
met niet meer vuur hunne heldenzangen door
paleizen en straten deden weerklinken.
En nu een woord van luf en dank aan
onze jonge Violiste, die ons dezen avond weder
door haar zuiver en taktvol vioolspel begees
terde cn ons onwillekeurig deden uitroepen:
„Ga zoo voort en later zal uw geboorteplaats
er trotsch op zijn dat gij hier uw bakermat
hadt. Benevens meerdere geoefendheid en
vastheid vau spel, komt er ook eene teekening
in uw spel, die ons aangenaam streelt."
De vioolsolo's waren
„Pronietheus" van L. van Beethoven en
„Le Réveil du Lion" van Kontsky; het eerste
eert werk vau den grooten maestro, dat uitmunt
door eenvoud en waardigheid, het laatste een
bravourstuk dat vol is van technische moeie-
lijkhedeu.
„Euterpe" kan met voldoening terugzien
op dit laatste concert.
Niet ongepast vinden wij het hierbij in
herinnering te brengen dat door „Euterpe"
besloten is voortaan alleen concerten te geven
voor contribueerde leden, daarom ook dat dit
laatste concert niet voor entree maar bij intro
ductie is gegeven, en met ingenomenheid
kunnen wij het belangstellende publiek niede-
deelen dat zich reeds een twintigtal ingezetenen
als contribueereud lid hebben doen inschrijven.
Zoo gaat het den goeden weg op en staat
het er voor, dat de hoop verwezenlijkt zal
worden, dat Euterpe's arbeid bekroond zal
worden: met de medewerking en belang
stelling harer plaatsgenooteu
wien, trots allen moed en alle wilskracht de tranen langs
de bruine wangen biggelden.
Ook Roman was van het paard gestegen om Illona
nog eenmaal te groeten. De edele gelaatstrekken van
den grooten man waren ernstig, zooals hot oogenblik
dit met zich bracht, doch een krijgshaftig vuur braadde
iu zijne oogen.
„Ik betreur het genadige juffrouw," zeide hij,
terwijl hij van haar afscheid nam, „dat ik u niet
dadelijk naar de stad voeren en evenmin iets doen
kan, om de wettige ontbinding mogelijk te maken
van deu ons opgedwongen en in ieder geval ongel-
digen band; docb na afloop vau dezen strijd, zal dat
mijn eerste werk zijn, tot zoolang zal mijne afwezig
heid, hoop ik, den druk verminderen vau de, zooals
ik zie, u zeer zwaar drukkende keten.
Roman, zoowel als Ulona hadden tot nu toe zich
gewacht, het gevaarlijk thema vau hun echtelijke
verhouding aan te roeren, en ook nu gebeurde het
met de beste bedoeling, om aan de eenzaam achter
blijvende het uitzicht op eene spoedige bevrijding als
troost achtor te laten.
Doch lilona dacht er anders over en antwoordde
daarom met onverholen bitterheid: „Ik dank u, mijn
heer Vanescu, voor deze uwe bezorgdheid, gelijk voor
alle andere, die gij mij tot nu toe hebt gewijd, doch ik
begrijp ook, dat het u er om te doen is, zoo spoedig
mogelijk u ontslagen te zien van zulk eeu ondankoaro
moeite."
Roman keek verwonderd op; waar moest dat her n?
„Gij beoordeelt mij verkeerd, mejufvrouw," antwoordde
hij toen, „behaagt het u, na wettelijke ontbinding van
onzen echt hier te blijven en mijn zorg te aanvaarden,
dan zal zulk een vertrouwen van mijne landvrouw sieeds
gelukkig maken
Yoor Illona waren deze woorden van edele zelfop
offering en grootmoedigheid gio. iende kolen op haar
boold, temeer daar die herinnerden aan het afscheid
vau een hoog beschaafd, sohittereud edelman, die haar
zijn bescherming had aangeboden Haar hart vloeide
over vau Outrovring vu bciuuiuto tu OoWukkcung
