Ao. 1SS4.
28ste Jaargang.
A L G E SI E E X
A I» V E n T E T S E-
ZOADAG
riP
11
AT I E w s-
L A X 0 B O E YV BLAD.
J. WIKKEL,
JU 1771
Gemeente Sehagen
Bekendmakingen.
Aangifte Tan «Thuizing.
Laan, "Wijk D, No. 5.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens
dag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertentièn'in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stukken één dag vroeger.
Burgemeester en Wethouders van Sehagen,
brengen, voor zooveel noodig, met het oog op
het vevzuim, betrekkelijk het doen van aangifte
ter secretarie, bij verhuizing binnen de gemeente,
der ingezetenen in herinnering, de volgende
artikelen van het politiereglement dezer ge
meente, als
Art. 11.
Ingeval van verhuizing binnen de gemeente,
zal daarvan, binnen acht dagen, behooren te
worden kennis gegeven, ter secretarie der
gemeente, op den voet, als hierna is bepaald,
te weten
Voor een geheel gezin, inwonende dienst
en werkboden daaronder begrepen, door het
hoofd van dat gezin.
Voor afzonderlijk levende personen door
hen zeiven.
Art. 12.
Overtreding van het vorig artikel wordt
gestraft, met eene boete van één gulden.
Sehagen, 18 April 1884.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LANGENBERG,
de Secretaris,
DENIJS.
EeiTvOLKSI^
Historische Roman van Ferdinand Schifkorn.
Uit het Duitsch.
(33).
EEN-EN-TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Winteravonden.
Het was nu een zeer eentoonig leven ïn Kishegy.
Behalve eenige grijsaards en onmondige knapen waren
er in de plaats alleen vrouwen, die hij do woinige
arbeidskrachten en het vele landwerk dat er was, de
handen overvol hadden. Woest en uitgestorven was
da breede dorpstraat, enkele minuten uitgezonderd,
gedurende welke het vee door de herdersknapen naar
de weide en weder naar huis gedreven werd, een
schouwspel, dat voor Illona nieuw was en haar daarom
steeds aan het venster lokte.
Toen echter de ruwe winterstormen over het land
joegen en de sneeuw voeten hoog, bergen en dalen
bedekte, hield ook deze afwisseling in het eentonige
dorpsleven op, en Illona die dit jaargetijde anders
meest in de stad onder een zee van genoegens der
voorname wereld had doorgebracht, scheen het nu
dikwijls, alsof zij levendig begraven was, en voor haar,
de nauwelijks achttienjarige, schenen lust en vreugde,
vroolijkheid en opgeruimdheid der jeugd, voor altijd
gevloden.
Wel is waar was Rosmunda uit eigen beweging
voor de winteravonden bij hare geliefde meesteres
komen inwonen, terwijl zij de zorg voor Jelondaaan
een andere vrouw overliet.
Maar zij die onder de harde heerschappij van
Jelonda altijd vroolijk was geweest, was nu dikwijls
een zeer droevige gezelschapsjufvrouw, en tot haar
eigen verbazing deed Illona bij zich zelve de waar
neming, dat de korten omgang met Roman haar eene
zekere opgewektheid had geboden, voldoende om weken
lang daarop te teren, en tevens bemerkte zij nu hoe
onbewust, deze opgewektheid haar lief was geworden.
In deze viel ook hier de vergelijking ten gunste van
den Rumeenschen boerenzoon uit. Petö, Uzecz en andere
edeleu hadden met haar geschertst en gelachen, of
haar met vleierijen overstelpt. Erösi daarentegen had
haar altijd uit de hoogte behandeld en hare onwetend
heid in dingen, die ver buiten haar verstand lagen,
bespot; Roman sprak met haar als een verstandige
vriend, en wanneer in bare voor de salon berekende
beschaving eene gaping aan den dag kwam, dan was
hij het juist, die haar met hare jeugd verontschuldigde
cu haar met weinige doeltreffende woorden p de
hoogte bracht.
UITGEVER:
TE SCHAGEN.
Hoe dikwijls de geschiedenis op helaas!
zoo bedroevende en overtuigende wijze moge
aangetoond hebben, dat die gelijkheid onbe
staanbaar, onhoudbaar is, toch keert de onte
vredene mensch gedurig tot de verkondiging
dier leer terug.
Geheel onbegrijpelijk is dit niet. Stel u voor
een man, die aan den weg werkt en wiens
prozaïsch werk het is, steenen tot grind te
kloppen, 't Is een prachtige zomerdag, maar
brandend heet. De weg biedt weinig of geen
lommer aan. Letterlijk kan men van hem
zeggen, dat hij zijn brood verdient in 't zweet
zijns aanschijns. Gij hebt hem maar aan te
zien, om u daarvan te overtuigen. Hoe zwaar
die arbeid hem ook valt, hij moet werken.
Hij behoort gelukkig nog niet tot die soort
van menschen, die te lui ziju, om te arbeiden
voor vrouw en kinderen, maar 't loon, dat
hij met dezen zeer eenvoudigen arbeid ver
dient, is zeer gering. Zijne verstandelijke ont
wikkeling is niet groot, want een ander ambacht,
waarbij meer te denken viel, heeft hij niet
kunnen leeren en daarenboven is 't in die
streek een zeer gewone arbeid, zoodat men
zich zelden boven dat lage peil verheft.
Don eenigen feestdag in deze eindelooze winterweken
eebter, den dag waarop couranten en brieven tot haar
kwamen, had zij weder alleen te danken aan dezen
vriend, die alleen ten haren behoeve de in de algemeene
verwarring in het land verbroken postverbinding, door
vertrouwbare boden had vervangen.
Op zulke dagen verzamelden zich dan de vrouwen
en meisjes van het dorp na volbrachten arbeid in
Illona's hut, om van baar, die behalve Jelonda, de
eenige in bet dorp was die lezen kon, do berichten
van de betrekkingen te vernemen.
Het was overigens voor de jonge dame, die weinig
vertrouwd was met de geheimen der journalistiek,
geen gemakkelijk werk, uit de verspreide berichten
der dagbladen wijs te worden. Dikwijls wederspraken
de berichten elkander, namelijk wanneer er sprake
was van eene overwinning of nederlaag, daar ieder
blad zijn partij de overwinning toekende.
Evenzoo stond zij niet weinig verbaasd, toen in
een der journalen de Rumeniërs als onsterfelijke hel
den, doch de Magyaren als lage roovers en moorde
naars werden afgebeeld; doch juist deze tegenstrijdig
heden brachten de jonge lezeres, wier oordeel nog
niet geheel en al door nationale vooroordeelen was
beneveld, eindeljjk tot de erkenning der waarheid.
Roman's brieven, die niet aan „Vrouw Vanescu,"
maar tot vermijding van zulk een opschrift aan den
plaatselijken rechter wareu geadresseerd, vulden de
gebrekkige courantenbericbton voldoende aan, om
Illona te laten erkennen, dat het met de zaak van
hare landslieden slecht stond, en de keizerlijke troepen
in vereeniging met de Rumeensche landweer alleen de
hoofdstad naderbij kwamen.
Insgelijks was in deze niets te lezen van do vreugde
der overwinningen, en korte opmerkingen over de plaats
gebad hebbende gebeurtenissen en het wel en wee
van die ondergeschikten, welke uit Kishegy waren,
vormden den hoofdinhoud, waarop altijd de hartelijkste
wensohen volgden voor het welzijn der lezeres en een
spocdigen afloop van den „treurigen burgeroorlog."
De laatste weosch scheen zich veel sneller te ver
vullen dan de briefschrijver zeiven misschien moge
lijk had geacht. Nadat bij Szamos-Uj var de hoofd
macht der Magyaren den 13 November een vol
slagen nederlaag led -n, capituleerde Klaasenbcrg reeds
den 17den van dezelfde maand en was daarmede geheel
Siebenbiirgen in de macht van de partij, di9 aan het
rijk getrouw bleven.
Zelfs Illona was als verdoofd door dezen onverwacht
spoedigen afloop van e°n strijd, welken hare stamge
noten met zoo trotsche verwachtingen hadden tegemoet
gezien, en weder ontstoud in haar binnenste dat
JÉ
Prijs per jaar/3.Franco per post f3.60.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Advertentiën van één tot vijf regels 0 75.
iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
SS.Ï31
Daar verheft zich een stofwolk en 't geluid
van een naderend rijtuig doet zich hooren;
't nadert al meer en meer. 't Is een fraai
rijtuig met ee t mooi span paarden en in d it
open rijtuig zitten, neen! liggen een heer en
dame zoo gemakkelijk mogelijk uitgestrekt.
De arbeider wijkt op zij voor de vurige paar
den en 't stof, dat hem in de oogen waait.
Hij slaat een blik op de personen, die daar
in 't rijtuig zitten, slaat werktuigelijk de hand
aan zijn hoed en alles is weer verdwenen.
Misschien heeft de dame een medelijdende
blik op dien man geworpen, maar ook mis
schien, want haar parasol beveiligt haar voor
de brandende zonnestralen en zij vindt het
prachtig en verrukkelijk weêr. En daarenboven
is 't immers ook een zeer natuurlijke toestand!
Die man moet dat doen, om te kunnen leven,
terwijl zij er niet aan behoeven te denken,
want ze zijn rijk.
Zoo gaat het rijtuig verder en de man her
vat ook weder zijn zwaren arbeid.
Dat is schijnbaar een zeer alledaagsch tooneel
en aan den anderen kant in 't geheel niet.
Laat ons dit een weinig uitvoeriger nagaan.
Wanneer we ons terug denken in den tijd
vóór de Fransche omwenteling, dan vinden
we de minder bedeelden in eenen toestand,
nog veel erger dan dien van den even aange-
haalden arbeider. Wanneer we lezen hoe de
aanzienlijken alle denkbeeld van gelijkheid
vijandig gezinde gevoel voor den man, die do zegen
hid helpen bevechten, don man dio eens zoo ver
beneden baar stond en nu haar echtgenoot was, dat
wil zeggen, ook dit niet eens wilde zijn. Ja, dat
was het; o, zij had er zooveol voor gegeven, om ie
weten, of bet alleen grootmoedigheid, bescheidenheid
en teergevoeligheid was, wat hein iedere poging, haar
nader te treden, deed vermijden, of dat ook hij haar
alleen als Magyaarsche beschouwde en - haatte.
Een schrijven van Roman, dat na verloop van
geruimen tijd door Illona werd ontvangen, maakie
aan al deze twijfelende en pruilende gedachten een
einde, of verdrong ze ten minste op den achtergrond.
Roman meldde hierin zijne spoedige terugkomst met
de bijvoeging dat de troepen bij de vervolging van
den vijand aan de grens een levendig gevecht hadden
gehad, waarbij verscheiden lieden, waarender ook
Donatu, licht gewond waren geworden. Ook hij zelf
had een liebte kneuzing bekomen, en daar de strijd
nu geëindigd was, had men hem zoowel als de overige
gewonden en andere lieden der afdeeling eeu onbe
paald verlof toegestaan.
Dit alles klonk geruststellend eu ook blijde voor
de belangstellenden, doch Illona herkende aan het
onregelmatige, bevende schrift, dat die bedoelde ver
wonding niet zoo onbeduidend zijn kon, en deze
omstandigheid veranderde als met een tooverslag hare
gedachten en gevoelens. Hare verbeeldingskracht ver
toonde haar niet meer het beeld van den overwinnaar,
van den Rumeniër en van den vijand van hare natie,
maar den lijdende en hulpbehoevende, aan wien zij
meer dan de redding van haar leven had te danken.
Ook bedroog haar dit vermoeden niet. Acht dagen
na aankomst van den brief trokken vier wagens, om
geven van een escorte van vijftig koppen, onder aan
voering van den ouden Morkulu, door de aan den
ingang van het dorp opgerichte triumfpoort. Onder
gejubel en geween werden de gewonden door menschen
ontvangen en naar hunne woningen gebracht.
Donatu was inderdaad slechts zeer licht gewond
aan de voet en verzekerde zijne bezorgde Rosmnnda
lachende, dat hij gaarne nog drie dergelijke schram
men had gobad, wanneer hi) daardoor den „hoofdman"
zoo werd Roman «Is afdeelingscomuiandant door
zijne ondergeschikten genoemd het zwaro lijden
had kunnen besparen, dat deze ingevolge zijne ver
wondering had moeten dulden.
Roman reikte 11'ona lachend van de wagen de
hand. Hij zag er bleek en vermagerd uit, doch zijn
blik was vroolijk en verstandig.
Misko zat naast den kranke, om hem met een
reusachtig regenscherm te beschutten voor de dik
