Binnenlandsch Nieuws. van den mensch als met voeten trapten, hoe de voorname heer zich op zijn# jachten niet ontzag, om over den bezaaiden akker van den landman te rijden, dit volstrekt niet als eene misdaad maar als een recht, dat hem toekwam, beschouwde; hoe die landman staande in de deur zijner armelijke woning, zich niet alleen daartegen niet verzette, den indringer niet van zijnen akker verjoeg, des noods met geweld, maar zelfs nog eerbiedig de muts voor den vernieler van een gedeelte van zijnen oogst afnam, dan begrijpen we zoo 'n toestand niet, maar we hebben tevens diep medelijden met den verdrukte en gevoelen diepe verontwaar diging tegen hen, die zoozeer konden vergeten, dat ze menschen waren en kinderen van éénen Vader. Wanneer we dan verder het zoo boeiende werk van den grooten Dickens, getiteld /Lon den en Parijs", lezen, dan beseffen we, dat die revolutie niet kon uitblijven, toen de men schen er eenmaal op gewezen waren, dat ze ook menschelijke rechten hadden. En toen dit eenmaal was geschied, toen er van alle kanten brandstof was opeen gehoopt, toen was er maar een enkele vonk noodig, om al die brand stoffen aan te steken, en 't werd eene vlam, een vuur, een alles verterend vuur, dat met afgrijselijke hevigheid woedde, zoodat de ake lig roode weerschijn heinde en ver zichtbaar was. Wat zoo lang gesluimerd had, ontwaakte. Een duidelijk begrip van den toestand, die er was, en van dien, welken men begeerde, had men niet, maar men besefte, dat het zoo niet kon blijven en de hartstochten, zoolang ge ketend, zoolang gebreideld door een aange boren eerbied voor den meerdere en eene aangeborene berusting in het toebedeelde lot, zij barstten los en even als 't wilde dier, dat onverwacht zijne vrijheid herkrijgt, kenden ook zij geen perk noch paal en werdenvan onderhoorigen als 't ware in meesters veran derd. Zoo verbraken zij zeiven, zonder 't te willen noch te weten,'t gebouw der gelijkheid dat zij hadden opgericht, want de gelijkheid bestond reeds niet meer. De brandende dorst en de dolzinnige begeerte naar wraak verdoof de alle menschelijk gevoel, en 't geringe peil van verstandelijke ontwikkeling, waarop zij stonden, en dat door die revolutie niet als met een tooverslag veranderd werd, deed hun zoo vele dwaasheden begaan, dat afkeuring, ver ontwaardiging en verachting hun deel werd, hun gebouw totaal instortte en alles s c h ij n- b a a r tot den ouden toestand terugkeerde. S c h ij n b a a r, want er was toch veran dering en verbetering gekomen. Velen waren de oogen geopend. Men begon in te zien, dat de vorige toestand onhoudbaar was, dat die menschen ook rechten, ook aanspraak op be scherming hadden, dat ook zij het hunne bij droegen tot onderhoud van den staat en dat in hen een aanzienlijk gedeelte van die kracht werd vertegenwoordigd, zonder welke alle ar beid langzamerhand zou ophouden, maar zon der welke ook de bronne van welvaart en rijkdom zouden opdroogen. En het eigenbe lang werkte mede met het medelijden, maar 't zij de beweegredenen geheel zuiver waren of niet, zooveel is zeker, dat de verandering ontstond. Laat ons nu naar den arbeider op den zop- nigen weg terugkeeren. We kunnen ons voor stellen, dat hij iemand is, die stil zijnen arbeid hervat en over dat rijtuig hoegenaamd niet meer nadenkt. Dat is volstrekt geene onmo gelijkheid, ja, zelfs zeer denkbaar, want zijn vader leidde ook zulk een leven en hij is er bij opgevoed en bij hem zijn nog geen andere opvattingen en beschouwingen over dien toe stand ontstaan. Maar we kunnen ons ook voor stellen, dat hij door wat of door wien ook er toe gekomen is, om zijn lot hard te vinden. Wat zal er dan gebeuren? Dan zal hij dat rijtuig nog lang na staren en er zal in zijn gemoed een bestaande twijfel levendiger wor den, en hoogst waarschijnlijk ontsnapt hem de vraag: //Waarom ik zoo arm en zij zoo rijk? Doetinchem. p. van de Velde Mz neervallende ^sneeuw. De trouwe knaap, die tegen over zijne vijanden zoo wreed en gruwzaam was, bewaakte zijn heer en vriend met treffende zorgvul digheid, en zijn olijfkleurig gelaat, toonde een pijnlijke trek. telkens wanneer Roman van smart ineen kromp. Voor Illona's woning liet Roman halt houden en verliet, gesteund door Misko, den wagen. 'et tranen in de oogen zag de jonge vrouw den nioeielijken gang van den sterken man, wiens arm krachteloos in een doek hing, die arm die haar zoo ui s e en hau beschermd Zonder terughoudendheid Eiir 113 zy bewogen den gewonde teg moet en geleidde hut' hartelijke wootden van deelneming haar WORDT VERVOLGD. Een schaap van den landbouwer Job- de Vries, te Tietjerk, had 5 jongen ter wereld gebracht. Het dier was evenwel niet bij macnce hun allen de noodige melk te verschaffen. Daarom liet men twee lammeren bij eene hoe zuiden, in de hoop hen daardoor in het leven te zullen behouden. De proef gelukt tot nu toe uitstekendde vijf lammeren zien er flink en gezond uit. Op de groote voorjaars-veemarkt te Alk maar werden aangevoerd 1854 stuks vee. De prijzen waren hoogtoch werd er veel verkocht. Een jonkman uit Almkerk was verliefd op een schoone, die te ver woonde, om haar zijn liefde anders dan schriftelijk te betuigen. Er werd iemand gevonden die den eersten brief zou bezorgen, maar de schoone wilde van de liefde niets weten. De boodschapper ont dekte hierin echter een middel, dat rente kon opleveren. Hij schreef dus een antwoord met zijn linkerhand, wel geen net damesschrift maar het bedrog werd niet opgemerkt, de zoete woord jes verblindden den jonkman, die telkens een goede fooi gaf. Zoo schreef o. a. de pseudo schoone: ,,o geliefde wat ecu geluk voor ons, dat wij zulk een trouwe bode hebben. Geef hem toch eens een oude broek, of een paar kwartjes. Ik heb zulks ook al gedaan. Ging hij ons geheim verklappen, wie weet hoe wreed wij voor altijd gescheiden werden." Natuurlijk dat de brieven, door den jonkman geschreven, werden opengemaakt en beantwoord door den bode. Lang ging het goed, maar eindelijk wer den de eischen te boog, en nu zit de bode te rusten in de gevangenis te 's Hertogenbosch. Artikel 23 der drankwet moet, naar wordt medegedeeld, op een der Dre ïtsche dorpen tot het volgende niet onaardige voor val aanleiding hebben gegeven: Een aldaar met verlof vertoevend huzaar werd door de politie geacht in kennelijken staat" te verkeeren en zou daarom op last des burgemeesters en in diens tegenwoordigheid in verzekerde bewaring worden gesteld. Onze huzaar ging gewillig mede, doch bij den „to ren;/ aangekomen, scheen hij minder behagen te scheppen om zijn verlof op deze wijze ver kort te zien. 01 nu de politie zich in den graad der beschonkenheid vergist heett, of de huzaar in lichaamskracht boven burgemeester en veldwachter verheven was, weten wij niet, genoeg, de jonkman wist een behendigen zij sprong te maken, het tweetal in zijne plaats in het „cachot,/ te duwen en de deur te slui ten, waarna hij doodbedaard zijns weegs ging. Het moet eenigen tijd geduurd hebben, voor aan Zijn Edel Achtbare en den politiedienaar, zeker niet in opgewekt humeur, de zoete vrij heid kon worden hergeven. Hattem wordt in den laatsten tijd zeer veel bezocht door koortsen, waaraan reeds eenige ingezetenen overleden zijn. Deze ramp wordt vrij algemeen toegeschreven aan de verregaande onreinheid van grachten enz. Nu daar, waarop herhaaldelijk gewezen is, zal men waarschijn lijk eerst den put dempen. Een Amsterdammer kwam onlangs door de achterbuurten en een blik werpende op de uitstalling van een uitdragertje, zag hij daar iets, wat hij op het oogenblik wel niet zocht, maar toch iang gezocht had, zonder het te vindeneen geschikte, passende lijst om eene schilderij, welke hij onlangs gekocht had, zonder deze versiering. Hij had er wel een lijst om kunnen maken, maar, om dit te laten doen, had hij waarschijnlijk bij een lijsten maker meer moeten betalen, dan hij er voor over bad, zonder dat de lijst misschien nog bij de schilderij paste. De lijst, die hij nu bij dien gezegden uitdrager zag, bekoorde lieni; 't was precies, wat hij verlangde. Thans diende zij tot versiering van een afschuwelijk bonte prent, „den verloren zoon" voorstellende. De gelukkige man kocht „den verloren zoon" voor een klein prijsje, temeer, omdat de prent op een hecht eikenhouten paneeltje geplakt was. Het eerste, dat hij, thuis gekomen, doet is „den verloren zoon uit zijn omlijsting te doen verdwijnen, maar, hoe groot is de Ver wondering van onzen vriend, toen hij ziet, dat het paneeltje een schilderstuk is, vrij gehavend v\ el-is-w aar, maar toch een schilder stuk en dat wel van een onzer beste schilders uit de voorgaande eeuw. Het gevoD kan do lezer raden De man laat de schilderij opknap pen en verkoopt haar voorzeshonderd gulden aan een verzamelaar. an uit Balk, een plaatsje uit Friesland deelt men het volgende mede: In onze plaats waar het gewoonlijk no? al stijf en stil heet te wezen, ging het Zondag, avond alles behalve deftig toe. Van 10 tot 11 uur koude men het opwek kende schouwtooneel genieten van drie vrou wen die, na den geheelen namiddag jenever te hebben gedronken, onder de jongelui ver vielen. Een van haar was door haren man behoorlijk getracteerd op iets anders dan zoete slokjes, en wijl dit niet erg in den smaak der dorstige scheen te vallen, werd manlief weder- keerig door haar en hare pimpelende zusters op een trio onthaald, van schrille tonen, ter wijl de muziek begeleid werdt door woorden die in geen enkele liederenbundel voorkomen en minder geschikt zijn aan het lezend publiek medegedeeld te worden. Toen eindelijk dominé er ook bij kwamen vermanend vroeg: „moet dat zoo?" klonk er eene stem uit het publiek „och, dat mag ons niet alle dagen beuren, drie dronken vrouwen in de govert!" Later is nog de jongste van drie dranklus. 1 tige schoonen, eene levende weduwe, op bijzon. 1 dere wijze onder handen genomen. Een 'ruim honderdtal menschen woonde het bijna midden nachtelijk schouwspel bij, en velen wenschen 1 voorzeker met ons, dat een man meer invloed I op zijne vrouw moet hebben en dat dergelijke t wijven, die zeker niet voor de eerete maal j dronken waren, eens voor goed dergelijke j schandaal makerijen werd afgeleerd. De heer J. S. Kitselar Jr., mr. smid, P in de Romeinsarmsteeg te Amsterdam, heeft |j in zijn werkplaats een brandkast vervaardigd j waarvan het slot op vernuftige wijze in ver- binding is gesteld met een electrische schel, Bij de minste beweging, die met den er bij behoorenden of met een valschen sleutel in j het slot gemaakt wordt, waarschuwt de ver- 1 klikker, die natuurlijk op willekeurigen af-1 stand van de kast kan worden bevestigd.' t De geleiding licht geheel buiten het bereik van den inbreker en is zoodanig in het sa-I menstel der wanden aangebracht, dat de' soliditeit er zelfs bij heeft gewonnen, en de,: doelmatige inrichting evenmin iets te wenschent overlaat. Dat de vinding van den heerf- Kitselar als veiligheids- maatregel alle aandacht verdient, zal terstond een ieder in het oo</' vallen, die kennis maakt met het model,:, waarnaar, tot zeer billijken prijs, de bestelde- kasten zullen worden vervaardigd. In de vorige week stond voor de reeht-i bank te Winschoten terecht een landbouwer! uit Blijhain die, in zijn ijver om op zijn boer-: derii ailes precies op de klok te zien geregeld, - zoover ging om, als zijn vrouwelijke dienstbo-l den enkele minuten over het daartoe bepaalde uur (4 uur 's morgens) opstonden, ze niet de zweep uit bed te halen. Bij vonnis van j® dezer veroordeelde de rechtbank dezen orde-I lievenden boer wegens mishandeling tot 8 da-k gen celstraf. In een der laatste treinen werd ttisj dagavond te 's-IIage een vreemdeling aangej troffen, die in zulk een diepen slaap «as zonken, dat hij er niets van bemerkte dat !J door politieagenten uit de coupé werd g>' FJ gen en in een rijtuig naar het bureau «ew vervoerd. Eerst onderweg ontwaakte denian. I Naar men zegt, is [deze week bij dj landbouwer A. van der Maarl te Nieuw- nep een rund gestorven ten gevolge van koude. Een nog zeldzamer geval in de schap®* fokkerij dan onlangs gemeld werd "oe voor, bij den veehouder N. H. aan den J terweg te Sloten. Deze heeft een z ^beil wit schaap, die ieder 4 witte lammeren neü V DTTITSCELAN- Berlijn, 24 April. De ^af nemen alhier toe. Behalve circa^ iOi lieden van de naaimachinefabriek van j Rossmann hebben meer dan 1 ,.t-iabvffB werkers alsmede een groot aantal ul' tVJ kers het werk gestaakt. Met uitzoiu <-> een kleine vechtpartij bleef het giste ion Meer dan 800 werkgevers, die ruim sD werkers in hun dienst hebben, 1: verlangde loonsverhooging toegestaan-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1884 | | pagina 2