is in n en Jarulsch /V ietiws. Maandag morgen boden ons W inkel, Kol- horn en belanghebbende polders een levendigen aanblik. Vlaggen wapperden en niet minder dan vier eerepoorten waren in den nacht ver rezen. De Heer K. Breebaart n.1. mocht eene 25 jarige loopbaan als Dijkgraaf herdenken en groot was de belangstelling, dien dag door hem ondervonden. Voor zijn huis eene fraaie eerepoort waarin in sierlijk schilderwerk: Kere aan den Dijkgraaf K. Breebaart op zijn 25 jarig Jubeléum door zijne gezamentlijke ondergeschikten. Aan de beide ingangen van de oprijlaan naar het Polderhuis stonden eveneens poorten in groen enz. met opschriften, en aan den toegang tot den Groetpolder stond eene fraaie poort geheel in ijzer met ook uit ijzer gesneden opschrift: Hulde enz. enz. Op den linker zijstijl waren de volgende regelen te lezen Feestgroet aan den Heer K. Breebaart, Dijkgraaf, op zijn 25 jarig Jubileum. Als 't buldrend windenheir, ontslagen van zijn banden, De wateren beroert met donderend geweld, En 't schuimend pekelnat spookt tegen dijk en stranden, Hoe is het dan bij ons in Waard en Groet gesteld Iloe zeer men elders ook terecht beducht mocht wezen, Als 't woedend water dreigde met ondergang of dood; Sinds 25 jaar was hier geen leed te vreezen, Daar men aan 't ruwst geweld geharnast weerstand bood. En wie, naast God, was Ziel van dijk en water- keenng? W ie hield, een vierde eeuw met trouw en kloek beleid Den teugel vast in hand tot rust en schade- weering? 't is Djkqraaf Breebaart hier, Hem zij dees' dag gewijd. Hem, onze groete op een jubeldag als deze Hem onze oprechte hulde nu gebracht., En Hem, in wensch, zoowel als in gebeden Een lange reeks van jaren toegedacht. Namens Waard en Groet. Te ruim 12 uur van zijn woning afgehaald door het Polderbestuur, werd hij naar het Directiehuis geleid, dat met groen en vlaggen, zoowel van binnen als van buiten, tot eene feestelijke ontvangst was gereed gemaakt, waarna receptie werd gehouden tot 1 uur. Toen werd hem, benevens den eerewijn door het Bestuur, een keurig geschenk aangeboden onder bewoordingen, geheel ongezocht, maar rechtstreeks van het hart tot het hart. Ten ongeveer 2 uur kwamen de schoolkin deren uit den Groetpolder in optocht den jubilaris, al zingende hunne wenschen aanbie- blik. „Ongeoorloofdheden, waaraan gij u als kassier zoudt moeten hebben schuldig gemaakt „.\h, welk een laagheid!" stoof hij op. „Was het hem nog niet genoeg, dat hij zijn 'dochter tot dat huwelijk had gedwongen Moest hij ook nog den man, di. u zij lief h td, in haro oogen onteeren? Dat zal ik hem nimmer vergeven! Mijn eer was mijn eenige rijkdom, hoe zal ik nu tegenover mijn oude bekenden staan „Daaromtrent kunt gij u geruststellen; alleen zijne dochter heeft hij die leden genoemd en haar daarbij uit schijnbare deelneming voor u stilzwijgendheid aanbevolen „Dan badt zij liet doel, van deze laslering moeten erkennen," zeide hij bitter. „Maar deze laagheid kan nu niet meer ongedaan gemaakt worüen en daar Elisabeth niet meer onder de levenden verkeert zoo is hot mij ook onmogelijk, mij nu nog voor haar te rechtvaardigen,ging hij na eenig stilzwijgen voort, en zijn stem klonk nu weder vast en rustig. Met hem zal ik afrekening houden, gij moet mij nu toestaan, dat ik hem zeg, wat gij rujj medegedeeld hebt." Zij was op het punt hem nu ook de ervaringen van haar eigen zoon mede te deelen, die veel overeenkomst oadden met de zijne, maar zij bedacht, dat Keinhard haai deze onthulling van zijne hartsgeheimen wel eens zou kunnen laken, en zij vreesde bovendien dat Tauber den b u kier hierover ook zou verwijten en daardoor alles Kon bederven. „Ik zou u raden, deze zaak mot stilzwijgen voorbij te gaan antwoordde zij, „hij zal het niet wagen, ttl" aa:.klacht tegenover u rol te houden, engijwi„dt u nuodeloos op. Maar gij moet het weten; voor het (Herige geloot ik, dat het zieu van ziju kleindochter uw toorn zal ontwapenen." droom ontwakende, streek hij nogmaals met do hand over het voorhoofd en eon zware zucht ontsnapte aan zijn borst. „Ik zal htm morgen een bezoek brengen," zeide hij brenf;vir? 't vorscheidelle ^zoeken hier willen „Voor zoover ik weet, niet! Ik had toen ter tijd den. Jammer dat het gedurende dit gedeelte van het feestprogramma zoo gruwelijk regende. Wel werden de kleinen nog onthaald op brood jes, koek, wijn enzmaar verder werden zij feitelijk door den regen gedwongen tot staking van alle verdere feestbetoon. Tegen 3 uur klaarde het weder op en nam de feestrit van den jubilaris een aanvang door de Polders, voorafgegaan door muziek en gevolgd door eene schaar belangstellenden, allen per as. Na de terugkomst werd hem, namens het Bestuur, een dinc aangeboden, gedurende welken tijd het weder zoodanig opklaarde, dat alles er tegen den avond nog feestelijk begon uit te zien. Tegen balf 10 gingen de Leden van Ami- citia met vlag en muziek, onder fakkellicht in optocht den jubelaris hunne opwachting maken. Zij zongen hem buiten en later binnen, eenige liedereu toe, die namens hem door zijn zoon met een woord van oprechten dank beantwoord werden. Verder werd door een groot deel der belangstellenden den avond onder zang en dans in de "Kolfbaan van den Heer Kist doorge bracht, waarna men op een zeer gevorderd uur scheidde. Merkwaardig was ook de ver schillende soort van verlichting, maar de smaak volle wijze waarop de Heer Prins zijne beide winkelkasten verlicht had, mag niet onvermeld blijven. f Maandag, 9 Juni, was voor den Polder Waard en Groet een waren feestdag. Het gold hier de herdenking van de groote diensten, die de WelEdele Heer K. Breebaart, gedu rende 25 jaren, als Dijkgraaf aan genoemden Polder had bewezen, diensten, die waarlijk wel gewaardeerd mogen worden. Ter gedach tenis ontving de waardige jubilaris van het Polderbestuur een kostbaar geschenk, bestaande in een prachtig bewerkten inktkoker. O k te Kolhorn liet men zich niet onbe tuigd in het brengen van eerbewijzen aan den algemeen geachten en beminden Heer Breebaart. De tegenwoordigheid van de groote menigte menscben, ook uit de omliggende plaatsen, die zich des namiddags en des avonds overal op den Dijk bevond en deelnamen aan den fakkeloptocht naar het Directiehuis„ de Yarden," waar de zangvereeniging Ainicitia eene serenade bracht, getuigde wel van in stemming met de versregelen die voorkwamen in een gedicht, geplaatst aan een der versierde poorten Hem onze groete op een jubeldag als heden, Hem onze oprechte hulde nu gebracht, En Hem, in wensch zoowel als in gebeden, En lange reeks van jaren toegedacht! Dinsdag 10 Juni, was voor de gemeente naren van Nieuwe Niedorp een belangrijke dag. De gemeente herdacht nameulijk dien dag het heuchelijk feit dat hun Burgemeester, de Edel Achtb Heer 1). van der Stok, 25 jaren deze gewichtige betrekking had bekleed. Reeds dagen van te voren had zich dan slechts één infirnien vriend, zekeren referendaris Werner l.andirs „Die intussehen procureur is geworden." „En woont hij nog in deze stad?" vroeg hij verheugd. „Ja wel, bij is een zeer knap advokaat en staat bij een ieder hoog in achting. Familie bezit hij niet, en hij schjjnt liet vrijgezellen leven ook niet te willen vaarwel zeggen „Ik verheug er mij reeds in hem te zullen wederzien, ik hoop, dat hij de oude trouwe kerel zal zijn gebleven. En nu naar hem", ging hij mot hartelijke deelneming voort, „gij zijt niet voorspoedig goweestF' „Het ee'Ste ongeluk was de dood van mijn man," zeiie zij zuchtende. „Ik had aan mijn zoon nog geen steun, kon overal niet het oog op houden on moest mij geheel en al verlaten op mijn onderhoorigon. Zoo werd ik aan alle zijden bedrogen een eerste kellner die zich zelven wilde vestigei, had er persoonlijk belang bij, dat mijn hotel langzamerhand achteruit ging, ten einde alzoo voor zich de gasten te winnen, en later had ik geen middelen om door buitengewone inspanning het verlorene terug te winnen." „Eu hoe moet dat nu eindigen?" vroeg h'J- „Ik moet u bekennen, dat ik het zelve uiet weet," antwoordde zij met een smartelijk lachje, „'k doe, wat ik kan om het eindo zoolang mogelijk te ver schuiven, en ik hoop, dat Rcinhard voor dien t']d een verzekerd bestaan zal hebben gevonden. "Wij hebben nog ven dozijn stamt asten, die ons boven water houden, en Keinhard verdient reeds ook hetgeen hij voor zijn persoon noodig beeft. Frkdricli Tauber keek in gedachten voor ziek, hij zou zoo gaarne hulp gebodeu Lebben, matrr hij wist nog uiet, of hjj dit doen kon, zonder haar eergevoel te kwetsen. Bovendien wilde hij zich eeist persoonlijk van den toestand overtuigen, misschien w-js hier meteen kapitaal weinig of in het geheel niet te helpen, wanneer niet krachtige handen de teugels hielden. Hij deed haar nog eenige vragen betrekkelijk deze zaak en voldeed daarna aan baar wenseh» Lts v-*11 zjn eigeu wederwaardigheden mede te WORDT VERVOLGD. ook in deze gemeente eene feestcomnmsifl opgeworpen, om dit feit feestelijk in de gemcent* te herdenken. Reeds in den vroegen morgen van dezen dag was dan ook geheel Nieuwe Niedorp een groote feestplaats, overal zag men groen en vlaggen, versierde poorten en bruggen, iedereen was in feestgewaad en in feestelijke stemming terwijl van uit de omliggende plaatsen ee°n legio van belangstellenden en nieuwsgierigen de gemeente binnenstroomden. Des morgens ten 91/,, ure begon men met de uitvoering van het door de feestcommissie vastgestelde feestprogramma. Door den voor zitter dier commissie, den heer Ds. Calkoen werden de Jubilaris en zijne Echtgenoote in de wachtkamer van het station cntvaimen en welkom geheeten, waarna de Jubilarissen diens Echtgenoote verzocht werden plaats te willen nemen in een landauer en zoo in feestelijken optocht de gemeente te worden binnncn geleid. Aan dezen feestelijken intocht namen deel 88 ruiters te paard, verscheideno volgkoetsen en niet groen versierde feestwagens, waarin de besturen der verschillende corporatiën gezeten waren, o a. in een daarvan bevonden zich de mannelijke verpleegden van het oude Mannen- en Vrouwenhuis. Een talrijke menigte vergezelde dezen optocht. Toen de stoet aan de grens der gemeente kwam, lag aldaar in de Nieuwe Niedorper Rijp een versierde boot, die den Jubilaris met een aanhondend geweersalvo begroette, terwijl de stoet N. Niedorp binnen trok, ontvangen en vergezeld van eene onafzienbare menigte. Toen men voor het huis van den Jubilaris was gekomen, bracht men hier een serenade, waarna men zich naar het Raadhuis begaf, waarvoor Niedorp's Mannenkoor ZEd Achtb. den welkomsgroet toezong. Toen uitstappende, begaven de JJubilaris en zijn Echtgenoot zich daarbinnen en werden door de aldaar aanwezigen raadsleden ontvangen en bij monde van den heer Calkoen verwelkom 1, waarna men hen eenige prachtige geschenken aanbood, o. a. een fraaie pendule met cande- labres, een kamerbuffet, 3 gouden brillen en 2 gouden lorgnets. Daarna verlieten de feestelingen het raadhuis en werden hun bij het weder instijgen in het rijtuig, twee kostbare ruikers ter hand gesteld, waarna (te stoet zich weder naar Eet huis van den jubilaris begaf. Dit huis was door de Commissie allerkeurigst versierd met groen en vlaggen, terwijl men ook nog voor het huis op een brug in het water een fraaie eereboog had geplaatst, waar op de noodige inscripties. Toen de stoet bier aankwam, bleef zij staan en onder daverende en herhaalde toejuichingen der menigte, stappen de Jubilaris en zijne echtgenoote hier af en begaven zich in huis. Nu kwamen de schoolkinderen in optocht met muziek een serenade brengen en zongen eenige toepasselijke liederen, waarop zij zich naar het lokaal van den heer E. Groot begaven, waar zij werden onthaald op brood en allerlei ververchsingen. Ten 1 ure ongeveer bad de gecostumeerde optocht plaats van Niedorp's Jongelingschap, waaraan ruim 100 jongelingen deelnamen, aileit gekleed in prachtige costumes, bij deze ge legenheid geleverd door de firma Samsou uit Amsterdam. 1 Toen deze optocht bij het huis van den ju bilaris was gekomen hield men hierstil, en werden er eenige liederen gezongen, terwijl de jubi laris en zijn echtgenoote naar buiten kwamen en door hun kinderen aan hen, die dezen optocht uitmaakten, een glas wijn werd aangeboden. Intussehen was er ook nog een deputatie der Loge van Alkmaar aangekomen, om den jubilaris te complimenteeren. De jubilaris begaf zich nu met zijn echt genoote te midden van het volk, waarop de volksvermakelijkheden een aanvang namen. Na afloop hiervan werd er eene pauze gehouden. Ten 7 uur des avonds werden de feeste lijkheden hervat met op de ruimte bij deD zaagmolen tw ee ballons op te laten, wel 'e opstijging evenwel mislukte. Daarna bracht het Zanggezelschap jj in een prachtigen en grooten optocht een serena aan den jubilaris, eu zongen eenige liederen» terwijl hen uit naam van den jubilaris ee glas wijn werd aangeboden. Ten 81/2 ure had de fakkeloptocht P*aa van de Rederijkerskamer „Cicero", die e Jubilaris, tevens haar beschermheer, een luisterrijke ovatie bracht en insgelijks heui onthaald werd. Hierop volgde een serenade met lamp'0

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1884 | | pagina 2