is in n en Jarulsch /V ietiws.
Maandag morgen boden ons W inkel, Kol-
horn en belanghebbende polders een levendigen
aanblik. Vlaggen wapperden en niet minder
dan vier eerepoorten waren in den nacht ver
rezen. De Heer K. Breebaart n.1. mocht eene
25 jarige loopbaan als Dijkgraaf herdenken
en groot was de belangstelling, dien dag door
hem ondervonden. Voor zijn huis eene fraaie
eerepoort waarin in sierlijk schilderwerk:
Kere aan den Dijkgraaf
K. Breebaart
op zijn 25 jarig Jubeléum
door zijne gezamentlijke ondergeschikten.
Aan de beide ingangen van de oprijlaan naar
het Polderhuis stonden eveneens poorten in
groen enz. met opschriften, en aan den toegang
tot den Groetpolder stond eene fraaie poort
geheel in ijzer met ook uit ijzer gesneden
opschrift: Hulde enz. enz. Op den linker zijstijl
waren de volgende regelen te lezen
Feestgroet aan den Heer
K. Breebaart, Dijkgraaf,
op zijn 25 jarig Jubileum.
Als 't buldrend windenheir, ontslagen van zijn
banden,
De wateren beroert met donderend geweld,
En 't schuimend pekelnat spookt tegen dijk
en stranden,
Hoe is het dan bij ons in Waard en Groet
gesteld
Iloe zeer men elders ook terecht beducht
mocht wezen,
Als 't woedend water dreigde met ondergang
of dood;
Sinds 25 jaar was hier geen leed te vreezen,
Daar men aan 't ruwst geweld geharnast
weerstand bood.
En wie, naast God, was Ziel van dijk en water-
keenng?
W ie hield, een vierde eeuw met trouw en
kloek beleid
Den teugel vast in hand tot rust en schade-
weering?
't is Djkqraaf Breebaart hier, Hem zij dees'
dag gewijd.
Hem, onze groete op een jubeldag als deze
Hem onze oprechte hulde nu gebracht.,
En Hem, in wensch, zoowel als in gebeden
Een lange reeks van jaren toegedacht.
Namens Waard en Groet.
Te ruim 12 uur van zijn woning afgehaald
door het Polderbestuur, werd hij naar het
Directiehuis geleid, dat met groen en vlaggen,
zoowel van binnen als van buiten, tot eene
feestelijke ontvangst was gereed gemaakt,
waarna receptie werd gehouden tot 1 uur.
Toen werd hem, benevens den eerewijn door
het Bestuur, een keurig geschenk aangeboden
onder bewoordingen, geheel ongezocht, maar
rechtstreeks van het hart tot het hart.
Ten ongeveer 2 uur kwamen de schoolkin
deren uit den Groetpolder in optocht den
jubilaris, al zingende hunne wenschen aanbie-
blik.
„Ongeoorloofdheden, waaraan gij u als kassier
zoudt moeten hebben schuldig gemaakt
„.\h, welk een laagheid!" stoof hij op. „Was het
hem nog niet genoeg, dat hij zijn 'dochter tot dat
huwelijk had gedwongen Moest hij ook nog den man,
di. u zij lief h td, in haro oogen onteeren? Dat zal ik
hem nimmer vergeven! Mijn eer was mijn eenige
rijkdom, hoe zal ik nu tegenover mijn oude bekenden
staan
„Daaromtrent kunt gij u geruststellen; alleen zijne
dochter heeft hij die leden genoemd en haar daarbij
uit schijnbare deelneming voor u stilzwijgendheid
aanbevolen
„Dan badt zij liet doel, van deze laslering moeten
erkennen," zeide hij bitter. „Maar deze laagheid kan
nu niet meer ongedaan gemaakt worüen en daar
Elisabeth niet meer onder de levenden verkeert zoo
is hot mij ook onmogelijk, mij nu nog voor haar te
rechtvaardigen,ging hij na eenig stilzwijgen voort,
en zijn stem klonk nu weder vast en rustig. Met
hem zal ik afrekening houden, gij moet mij nu toestaan,
dat ik hem zeg, wat gij rujj medegedeeld hebt."
Zij was op het punt hem nu ook de ervaringen van
haar eigen zoon mede te deelen, die veel overeenkomst
oadden met de zijne, maar zij bedacht, dat Keinhard
haai deze onthulling van zijne hartsgeheimen wel eens
zou kunnen laken, en zij vreesde bovendien dat Tauber
den b u kier hierover ook zou verwijten en daardoor
alles Kon bederven.
„Ik zou u raden, deze zaak mot stilzwijgen voorbij
te gaan antwoordde zij, „hij zal het niet wagen,
ttl" aa:.klacht tegenover u rol te houden, engijwi„dt
u nuodeloos op. Maar gij moet het weten; voor het
(Herige geloot ik, dat het zieu van ziju kleindochter
uw toorn zal ontwapenen."
droom ontwakende, streek hij nogmaals
met do hand over het voorhoofd en eon zware zucht
ontsnapte aan zijn borst.
„Ik zal htm morgen een bezoek brengen," zeide hij
brenf;vir? 't vorscheidelle ^zoeken hier willen
„Voor zoover ik weet, niet! Ik had toen ter tijd
den. Jammer dat het gedurende dit gedeelte
van het feestprogramma zoo gruwelijk regende.
Wel werden de kleinen nog onthaald op brood
jes, koek, wijn enzmaar verder werden zij
feitelijk door den regen gedwongen tot staking
van alle verdere feestbetoon. Tegen 3 uur
klaarde het weder op en nam de feestrit van
den jubilaris een aanvang door de Polders,
voorafgegaan door muziek en gevolgd door
eene schaar belangstellenden, allen per as.
Na de terugkomst werd hem, namens het
Bestuur, een dinc aangeboden, gedurende
welken tijd het weder zoodanig opklaarde, dat
alles er tegen den avond nog feestelijk begon
uit te zien.
Tegen balf 10 gingen de Leden van Ami-
citia met vlag en muziek, onder fakkellicht in
optocht den jubelaris hunne opwachting maken.
Zij zongen hem buiten en later binnen, eenige
liedereu toe, die namens hem door zijn zoon
met een woord van oprechten dank beantwoord
werden. Verder werd door een groot deel der
belangstellenden den avond onder zang en dans
in de "Kolfbaan van den Heer Kist doorge
bracht, waarna men op een zeer gevorderd
uur scheidde. Merkwaardig was ook de ver
schillende soort van verlichting, maar de smaak
volle wijze waarop de Heer Prins zijne beide
winkelkasten verlicht had, mag niet onvermeld
blijven.
f Maandag, 9 Juni, was voor den Polder
Waard en Groet een waren feestdag. Het
gold hier de herdenking van de groote diensten,
die de WelEdele Heer K. Breebaart, gedu
rende 25 jaren, als Dijkgraaf aan genoemden
Polder had bewezen, diensten, die waarlijk
wel gewaardeerd mogen worden. Ter gedach
tenis ontving de waardige jubilaris van het
Polderbestuur een kostbaar geschenk, bestaande
in een prachtig bewerkten inktkoker.
O k te Kolhorn liet men zich niet onbe
tuigd in het brengen van eerbewijzen aan den
algemeen geachten en beminden Heer
Breebaart. De tegenwoordigheid van de groote
menigte menscben, ook uit de omliggende
plaatsen, die zich des namiddags en des avonds
overal op den Dijk bevond en deelnamen aan
den fakkeloptocht naar het Directiehuis„ de
Yarden," waar de zangvereeniging Ainicitia
eene serenade bracht, getuigde wel van in
stemming met de versregelen die voorkwamen
in een gedicht, geplaatst aan een der versierde
poorten
Hem onze groete op een jubeldag als heden,
Hem onze oprechte hulde nu gebracht,
En Hem, in wensch zoowel als in gebeden,
En lange reeks van jaren toegedacht!
Dinsdag 10 Juni, was voor de gemeente
naren van Nieuwe Niedorp een belangrijke dag.
De gemeente herdacht nameulijk dien dag
het heuchelijk feit dat hun Burgemeester, de
Edel Achtb Heer 1). van der Stok, 25 jaren
deze gewichtige betrekking had bekleed.
Reeds dagen van te voren had zich dan
slechts één infirnien vriend, zekeren referendaris
Werner l.andirs
„Die intussehen procureur is geworden."
„En woont hij nog in deze stad?" vroeg hij verheugd.
„Ja wel, bij is een zeer knap advokaat en staat
bij een ieder hoog in achting. Familie bezit hij niet,
en hij schjjnt liet vrijgezellen leven ook niet te willen
vaarwel zeggen
„Ik verheug er mij reeds in hem te zullen wederzien,
ik hoop, dat hij de oude trouwe kerel zal zijn
gebleven. En nu naar hem", ging hij mot hartelijke
deelneming voort, „gij zijt niet voorspoedig goweestF'
„Het ee'Ste ongeluk was de dood van mijn man,"
zeiie zij zuchtende. „Ik had aan mijn zoon nog geen
steun, kon overal niet het oog op houden on moest
mij geheel en al verlaten op mijn onderhoorigon. Zoo
werd ik aan alle zijden bedrogen een eerste kellner
die zich zelven wilde vestigei, had er persoonlijk
belang bij, dat mijn hotel langzamerhand achteruit
ging, ten einde alzoo voor zich de gasten te winnen,
en later had ik geen middelen om door buitengewone
inspanning het verlorene terug te winnen."
„Eu hoe moet dat nu eindigen?" vroeg h'J-
„Ik moet u bekennen, dat ik het zelve uiet weet,"
antwoordde zij met een smartelijk lachje, „'k doe,
wat ik kan om het eindo zoolang mogelijk te ver
schuiven, en ik hoop, dat Rcinhard voor dien t']d
een verzekerd bestaan zal hebben gevonden. "Wij
hebben nog ven dozijn stamt asten, die ons boven
water houden, en Keinhard verdient reeds ook hetgeen
hij voor zijn persoon noodig beeft.
Frkdricli Tauber keek in gedachten voor ziek, hij
zou zoo gaarne hulp gebodeu Lebben, matrr hij wist
nog uiet, of hjj dit doen kon, zonder haar eergevoel
te kwetsen. Bovendien wilde hij zich eeist persoonlijk
van den toestand overtuigen, misschien w-js hier meteen
kapitaal weinig of in het geheel niet te helpen, wanneer
niet krachtige handen de teugels hielden.
Hij deed haar nog eenige vragen betrekkelijk deze
zaak en voldeed daarna aan baar wenseh» Lts v-*11
zjn eigeu wederwaardigheden mede te
WORDT VERVOLGD.
ook in deze gemeente eene feestcomnmsifl
opgeworpen, om dit feit feestelijk in de gemcent*
te herdenken.
Reeds in den vroegen morgen van dezen
dag was dan ook geheel Nieuwe Niedorp een
groote feestplaats, overal zag men groen en
vlaggen, versierde poorten en bruggen, iedereen
was in feestgewaad en in feestelijke stemming
terwijl van uit de omliggende plaatsen ee°n
legio van belangstellenden en nieuwsgierigen
de gemeente binnenstroomden.
Des morgens ten 91/,, ure begon men met
de uitvoering van het door de feestcommissie
vastgestelde feestprogramma. Door den voor
zitter dier commissie, den heer Ds. Calkoen
werden de Jubilaris en zijne Echtgenoote in
de wachtkamer van het station cntvaimen
en welkom geheeten, waarna de Jubilarissen
diens Echtgenoote verzocht werden plaats te
willen nemen in een landauer en zoo in
feestelijken optocht de gemeente te worden
binnncn geleid. Aan dezen feestelijken intocht
namen deel 88 ruiters te paard, verscheideno
volgkoetsen en niet groen versierde feestwagens,
waarin de besturen der verschillende corporatiën
gezeten waren, o a. in een daarvan bevonden
zich de mannelijke verpleegden van het oude
Mannen- en Vrouwenhuis.
Een talrijke menigte vergezelde dezen optocht.
Toen de stoet aan de grens der gemeente
kwam, lag aldaar in de Nieuwe Niedorper
Rijp een versierde boot, die den Jubilaris met
een aanhondend geweersalvo begroette, terwijl
de stoet N. Niedorp binnen trok, ontvangen
en vergezeld van eene onafzienbare menigte.
Toen men voor het huis van den Jubilaris
was gekomen, bracht men hier een serenade,
waarna men zich naar het Raadhuis begaf,
waarvoor Niedorp's Mannenkoor ZEd Achtb.
den welkomsgroet toezong.
Toen uitstappende, begaven de JJubilaris en
zijn Echtgenoot zich daarbinnen en werden
door de aldaar aanwezigen raadsleden ontvangen
en bij monde van den heer Calkoen verwelkom 1,
waarna men hen eenige prachtige geschenken
aanbood, o. a. een fraaie pendule met cande-
labres, een kamerbuffet, 3 gouden brillen en
2 gouden lorgnets.
Daarna verlieten de feestelingen het raadhuis
en werden hun bij het weder instijgen in het
rijtuig, twee kostbare ruikers ter hand gesteld,
waarna (te stoet zich weder naar Eet huis van
den jubilaris begaf.
Dit huis was door de Commissie allerkeurigst
versierd met groen en vlaggen, terwijl men
ook nog voor het huis op een brug in het
water een fraaie eereboog had geplaatst, waar
op de noodige inscripties.
Toen de stoet bier aankwam, bleef zij staan
en onder daverende en herhaalde toejuichingen
der menigte, stappen de Jubilaris en zijne
echtgenoote hier af en begaven zich in huis.
Nu kwamen de schoolkinderen in optocht
met muziek een serenade brengen en zongen
eenige toepasselijke liederen, waarop zij zich
naar het lokaal van den heer E. Groot begaven,
waar zij werden onthaald op brood en allerlei
ververchsingen.
Ten 1 ure ongeveer bad de gecostumeerde
optocht plaats van Niedorp's Jongelingschap,
waaraan ruim 100 jongelingen deelnamen, aileit
gekleed in prachtige costumes, bij deze ge
legenheid geleverd door de firma Samsou uit
Amsterdam. 1
Toen deze optocht bij het huis van den ju
bilaris was gekomen hield men hierstil, en werden
er eenige liederen gezongen, terwijl de jubi
laris en zijn echtgenoote naar buiten kwamen
en door hun kinderen aan hen, die dezen optocht
uitmaakten, een glas wijn werd aangeboden.
Intussehen was er ook nog een deputatie
der Loge van Alkmaar aangekomen, om den
jubilaris te complimenteeren.
De jubilaris begaf zich nu met zijn echt
genoote te midden van het volk, waarop de
volksvermakelijkheden een aanvang namen.
Na afloop hiervan werd er eene pauze gehouden.
Ten 7 uur des avonds werden de feeste
lijkheden hervat met op de ruimte bij deD
zaagmolen tw ee ballons op te laten, wel 'e
opstijging evenwel mislukte.
Daarna bracht het Zanggezelschap jj
in een prachtigen en grooten optocht een serena
aan den jubilaris, eu zongen eenige liederen»
terwijl hen uit naam van den jubilaris ee
glas wijn werd aangeboden.
Ten 81/2 ure had de fakkeloptocht P*aa
van de Rederijkerskamer „Cicero", die e
Jubilaris, tevens haar beschermheer, een
luisterrijke ovatie bracht en insgelijks
heui onthaald werd.
Hierop volgde een serenade met lamp'0