jlrmtgeM.
Den Zjndas van Rijswijksche kermis, een
der drukste dagen van die ianrm irkt, rees er
geschil tusschcn Roos eu zijne bedienden om
trent de uitbetaling van b :t loon, met dit ge
volg dat de helpers den dienst verlieten met
een te goed van f 5, waarvan zij alstoeu de
uitbetaling vroegen aan hiftinen meester, de;
verbolgen over hun tusschentijds vertrek, daar
op antwoordde, dat zij daarover eerst zouden
piotten ,/klQppen".
Of deze uitdrukking eene zinspeling was
op het treurtooneel gisteren, Zondagvoormid-
ig omstreeks 1 2 ure in het Lamgroen tusschen
ïtoos, zijne bedienden en nog eenige personetf
vertoond, valt moeielijk te zeggen, maar zeker
is 't dat Roos gisterou duchtig aan het kloppen
js geweest. .'J -P
Staas, Wingers, Jelders en nog een vierde
p wsoon dan, zaten op dat uur eeu borrel te
drinken in een kruidenierswinkel met „ver
gunning"' toen weinige oogenblikkên later baaa
Roos de herberg binnentrad en aanleiding
gaf tot een bloedigen twist.
De draaimolenknecht S. en W. begonnen
met Roos hun verdiend geld af te vragen en
dat wel op een toon zoo hevig, dat het vier
tal zich spoedig als van zelf op straat had
gedrongen en aldaar, ten aanschouwe van bijna
de geheele buurt veldslag leverde, gewapend
piet stoelen, glazen en andere gevaarlijke wond-
vverktuigen.
In koelen bloede tastte Roos op een gege
ven oogenblik in den zak van ziju wijden
broek, haalt een mes te voorschijn en valt
daarmede zijn tegenstanders aan.
Hij treft met het snijdend werktuig eerst
Staas en vervolgens Wingers.
Door het rumoer was het schier onmogelijk
dadelijk ie zien dat verwondingen toegebracht
waren,
Maar weldra kreeg men de overtuiging, dat
er bloed geëischt was, want nauwelijks v.'as
S. niet Roos handgemeen geraakt of het bloed
fpoot niet stroomen uit ziju ha's en drenktb
de straatstceuen als gevolg van een gevaarlijke
wond, die Roos met het mes in dat lichaams
deel had gesneden. r.j.j
liet mes was vermoedelijk tot den slagader
doorgedrongen, want weinige minuten:.na de
bloedvloeiing zeeg de verwonde beivustelbos
ineen. :•«?•»-' -WjiS
Nog vóór dat hij in een brancard naar het
ziekenhuis was overgebraoht, had hij den gcèst
gegeven waarschijnlijk tengevolge van de ver
bloeding.
De man had kort na het ontvangen van dèJ
wonde nog het bewustzijn te zeggen: Dat
heeft Roos gedaan, hij had het echter met
zijn handen moeten doen.
Trouwens Roos kwam er rond voor uit;
„O, zekor," riep zij Lart.lijk uit, „!n,cztc: ilaak
ik u
daar hij zijn slacht offer op straat iu zijn bloed
ziende baden, tot de omstanders riep: wZiezoo
dat heb ik gedaan" en dit zeggende sloeg hij
het moordtuig dicht en stak 't weder met de
meeste bedaardheid in den zak, datzelfde mes,
waarmede hij ook Wingers eenige kruisen op
het aangezicht had geteekend, zoodanig dat
het mes op zijn kaken was afgestuit en de
man in deerniswaardigen toestand na het na:
bijgelegen hospitaal moest gedragen worden.
Inmiddels was de politie in sterken 'getale
ter plaatse verschenen De bedrijver van de
gruweldaad, die, na afloop der snijpartij zijn
huis was binnen gegaan, werd door de politie
in arrest genomen en naar het commissariaat
aan de Nieuwe Ilaven onder stevig geleide,
overgebracht.
De hals van den verslagene vertoonde eene
wonde van bijna 8 centimeter diepte.
Een zeer vreemden indruk maakte het, dat
Roos zich paar de slijterij begaf juist toen zijne
tegenparij aldaar gelag maakte en dat hij niet
alleen een, scheermes op zak droeg, doch dit
werktuig ook des Zondags met zich nam.
Reeds is ee t voorLopig onderzoek ingesteld.
Ook in het verhoor voor den commissaris
van politie heeft Roos geen oogenblik geaarzeld
zijn schuld aan de gruweldaad te belijden.
De redactie van het „Nieuws van den
Dag" verneemt, dat Z. M. de Koning toch
nog een bezoek brengen zal aan de Interna
tionale Landbouwtentoonstelling te Amsterdam.
Waarschijnlijk zal H. M. de Koningin den
Koning daarbij vergezellen.
In eene turfbergplaats in de beneden
verdieping van het raadhuis te Groningen was
een l<-k ontstaan in de gaspijpen, die daar
door en langs den zolder loopen. Twee werk
lieden der gasfabriek, met name Konneman
en Wilkens, werden met de herstelling belast
en zijn er dan ook mee bezig geweest. Niemand
heeft hen echter zien vertrekken, en zoo kon
op de door de ongerust geworden huisgenooten
der arbeiders gedane navraag geen antwoord
worden gegeven. Eergistermorgen pl. m. 7 uur
ging de knecht van het raadhuis met een
knecht der fabriek met een licht in de hand
het berghok binnen en terstond volgde eene
lievige gasontploffing, waardoor verscheiden
glasruiten op de eerste étage en gelijkvloers
werden verbrijzeld. Reide mannen werden het
aangezicht en de handen ernstig geschroeid.
Op vermoeden van brand werd terstond de
brandweer gearlameerd. De hoofdman der
brandwacht en de brandwaohts Kroeze en
Mooi kwamen er onmiddellijk met hun ma
terieel oj) af. Geen vuur in de turf ziende,
gingen zij het berghok binnen, doeh werden
alle drie door de in het hok hangende gaslucht
bewusteloos en konden slechts met moeite
uit de doodelijke ruimte worden gehaald. Van
de tot hunne redding loegcschoten personen
werden nog de agent Noteboom en de heer
J. Singer door het gas bedwelmd. De hoeren
drs. Sformanie en Diephuis waren inmiddels
te hulp geroepen en de hoofdkraan was «f.
gesloten. De doctoren hadden dus handenvol
werk om de 5 patiënten te helpen, hetgeen
echter nog al spoedig mocht gelukken Toen
de sterke gaslucht wat verzwakt was, kon nten
eindelijk het hok dieper ingaan en oprietnrf
klimmen, waar mën de beide ongelukkige
werklieden boven op liggen vond, helaas beide
gestikt en reeds verstijfd. Iloogstwiarschijnlijlc
zijn zij den vorigen avond in hun arbeid door
het krachtig uitstroomende gas, toen de hoeft),
kraan op den gewonen tijd werd geopend,
bewusteloos geworden en reeds toen gest'ktl
Rij Langerak heeft men den 12n dezer
den bliksem in de Lek zien slaan. Op een
afstand van 200 M zagen en hoorden
waarnemers het water koken en brutschen.
i_
PRAFKRIJK.
Pakijs, 16 Augustus. Te Mareeille zijn
14 en te l'oulon 3 sterfgevalhn aan cholera
voorgekomen in de laatste 24 uren.
Pakijs, 17 Augustus. In de laatste 24
uur stierven te Marseille 15, te Toulouse 9
personen aan cholera.
Pakijs, 18 Augustus. Gisteren zijn te
Marseille 15 en te Toulon 9 personen aan
cholera gestorven.
Parijs, 19 Augustus. Te Toulon ziju
gisteren 7 en te Marseille 14 personen aan
de cholera overleden.
Auïtrcus, 18 Augustus. Het stoomschip
R'0 Negro verliet hedenavond deze haven niet
300 man en materieel voor Tonkin.
Het dorp Rrides-les-Rains, in Savoye, is
door den bliksem vernield. 58 huizen brandden
af; shohts de kerk, de pastorie en 8 huizén
bleven gespaard. De zieken zijn in de kerk
gebiacht.
ENGELAND.
Londen, 16 Augustus. Aan de Times
wordt uit Footchow van gisteren gemeld
Frankrijk heeft de bemiddeling geweigerd van
Engeland, Duitschland en Amerika. Chiua
heeft zijn aanbieding van schadevergoeding
ingetrokken.
Een telegram uit Hongkong zegt: China
heeft den oorlog aan Frankrijk verklaard.
Admiraal Ouurbet heeft 20000 man uit Ton
kin gevta tgd. Generaal Millot zendt. 6000 titan
en twee batterijen met vergezelde bevelen.
Te Houhon ziju 6000 Chineezen ontscheept.
Een groot aantal troepen is aan de Kwangs-
grens opgesteld.
„Neon, bij God, dit wist ik niet," z-ido hij diep.
ademhalende. „Wanneer ik dat ha 1 gapten,dan zoudt
gij gerechtigd zijn, mij er een verwijt van te maken.,
M ar waaiqm bobt gij oudor zulke omstandigheden
mijn aanzoek aangenomeu? Ik kan jiü ook u dit
y rwjt niet spare.i: Ware bet niet eerlijker geweest,
gr iQtvad.er earl'jk do waarheid to zeggen -*■"
„IIij kende het'"
T En toch
„Ja, toeh gaf ik mijn woord, omdat ik het geven
moest zijnentwege!"
„Zijnentwegel"" vr-eg Tauber verhiite-d. „Ik bad
hpm de belqfte afgevraaid, dat hij op u geen invloed
zou uito fene-, dat ik uwe btslissing alleen d'n kop
erkennen, wanneer zij uit vrije beweging gegeven
werd; il zag in u sleeats een oobevaugen kind, wie?
hart nog vrij was; des te pijnlijker .trof mij uwe
koelheid. Ah, cjj heht recht, d«ze bande' is schandelijk,
en ik dank u, dat gij mÜ de geheele zaak hebt
geopenuaard." ,.j
li ij wilde zich verwijderen, d<wh zij trad hem baps-;
tjg in don weg.
„Wit wilt gij doen?" vroeg zij bezorgd.
„Kunt gij dal uo.' vragen? Zal ik zwijgen bij dit
Walglijk spel, dat met ong gedreven is.-"
„Eu wilt pij injj il ui laten ontgeld ni, dat ik u de
Waarheid niet km verzwijgen? O men God, wat heb
ik ged tan Ik had mij geduldig moeten onderwerpen
V" miju eigen g duk moeten verzaken, ik bad dit 0ffer
d»t hij van m j vprierd hom zwijgend moeten bien-
ueu! Nu zal mij zju toorn troffen, nu zal hij do
bodr iging vervullen en ciuu geiiad-j oiicelukkig
in ike i."
liege 'a.trte uitdrukking wekte in Tauber"» ziel
diep medelijden op inet liet schooue nveisjo; vond bij
zelve O'k ni.it aiu hare zijde liet geluk, waarnaar hij
zoo vuiig verlau0d iiud, moist zij toqh gelukkig
wo.dmi! o
iii| vatte haar band en bracht haqr naar oen ven
fcterbank O, listig po luet oen uitdrukking yan diipou
VVieoioed ki qk hij haar in de voqhti^q oog.oi.
„Kant gij mj vortrouwqn, geliq -I en al vertrouwen?"
\roeg h|) zaelit; wilt gij mi) pelooveu, wanneer ik
u zeg, das ik voor u vooiinari alleen teiiiruiivo oii/e!f-
zuchtige vriend wil zijn, die adieu m.g diU weeseh
koes;ort u gelukkig ie' zieo
„Stil 1" ging hij voort, dank nvj eorst dan wanneer
gij het do 1 hebt bereikt. Uw grootvader heeft ons
belden bedrogen, nu zullen wij hen bedriegen, ver-
raadt hem niets tot ons werk is gesliagi; ik vrees
and ts, dat hij nog wol midd !eh zal vinden, onze
plannen te dwarbooman. Wie is de war., dieu gij liet
hebt i"
„Keinhard Heiden, gij zult hem kennen, omdat, hij
iu het huis zijner moeder woont."
Ah, dezelfde geschiedenis als vroege'!1 zei l h:j, tor-
wijl hij de wenkbrauwen fronste; „ontslagen, beschimpt,
evenals toenmaals g schied lo I zeiile uw grootvader
u niet, dat die mm e»n ontserende daad h >d begaan
„Ji, maar ik geloof het niet; Reiuhard is tot zulk
een daad niet iu staat J"
„En toch werd hij ora die rele ontsla ren!"
„Dan in 'g de schijn legen hem zijn geweest, voor
mij is dat iieen bewijs, dat mijn vertrouwen zou
kunnen schokken Gij kent hem immers ook
„Meen, nog niet, maar ik zal hem nu Ier ren knnen
en hein op de proef stellen. Gij zeid -t d ;t gij ter
wille van uw grootvader mjj het j iwoo d heb gege
ven, zeg mij nu ook zond r terughouding, wat hij
u gezegd heeft, waarmele hij u ged eigd heeft!"
Ellen slo -g verward do oogen neder, iu zijn ooaren
stond het ou ver wrikbaar besluit te lezen, onverbid
delijk streng den schuldige te rechten.
„Hij sprak van ongduk in zaken," zeide zij aar
zelend!, eu dat hij hulp van u verw ie ïtto; dit gij
hem o >k reeds eeu dienst hadt bewezen, waarvoor
bij u niet genoeg kon danken!"
„\h, dat dicht ik reeds, hij speculeerde op uwe
kinderlijke lietde en uwo d inknaarlieid," antwoordde
hij ha-d, „gij geloofdet hem ea liep iu de val, die
hij u gez t had!"
„Gelooft gij uiet aan de waarheid van deze be
wering?" vroeg zij diept adem hahnd -.
„Neen, en wanneer bij niet sl.chter middelen had
g kozen, dan zon ik hem deze zoo kwalijk ui t nemoii.
Ik bid u nog eens, verraad hem niets en schenk mij
uw volle vertrouwen; wanneer ik Reinhaid Hoiden
uwe li.fde waardig vi.idr, dau zult g.y gpluskig
worden
„Duizend, du'z0D(l maal dank, ed le mnn z ide
zij d.ep bewogen, terwijl zij hmi beide hand n toestak,
„de lieve God moge hot u loonou e.i Ook u gelukkig
umkeir*
11 j hield hare haadcii vast, een sm.rioljlu uit-,
M
uitaihuidsch Niuuu-s.
drukking sfiead over zijn bleek irelaat.
„'•ut ia nu voorbij," antwoordde hij met bovendo
stem .tnair ik wil daariu miju gelui zoeken, dat ik
u jiolukiig zie."
Hij wilde bot vertrok verlaten, toen zij eensklaps
het etui gre<p, dat het brillanten sierait bevitte.
„Wjlt g dit niet weder medonemeu vroig
op sm k 'iideu toon
„Ni on," zeide hl) met een afwere >d gebaar, „ik
bid u, neem dit aandenken vin eeu vriend aiu, 'iet
zal u later aan dit uur hiriiiueren, d it nu ni. ts bittefs
roe r voor u kan huhbe i
Zij boog zwii/eudeouige Becoude later bal
ïauuer zich yerwjjderd.
Met sma<Keljko gevoelens verliet hij het nux,
waarin hij bet hoogste aardse'ae geluk had gehoopt
te vinden.
Hij was niet vertoornd op het meisje, hij dtnkte
haar erin tomend'el voor, dat aij hem do volle waar
heid bad gezegdmet de liefde vo >r een a»d««*>
man in het hart. zou zij aan zij ie zijde, eu bij eoi.
mat baa', ongelukkig gewo.-den zijn.
Des te meer vertoornde bein de hividelwijze van
Hansen, dieain a jn zelfzucht hit geluk van z )U
kleindochter had willen opofferen, gel ijk hij voor ja en
daaraan ook het geluk van zijn d 'ohter hidopgi""jr'
Hot was dezelfde afschuwelijke gescbioJc us; ro
Tauber bestond er geen twijtel meer, dat Re"1 'ar'
niets had begaau, wat op ïiju eer een s1"01
we Peu' II at
Muir hij wilde hem tojh beproeven, hij
zich van overtuigen, of de jonge inau da lie.ua
het m lisje waardig was.
En dan? liib.dau was aak de schoone droom,
zoovele andoren, in nevol verdwonou, en hem
dau nog het bewustzijn, een goed werk volbra
hot geluk vau twee meuschauharten gegrondvos
hebben. flQ
In het hotel aangekomen, liet hij Reinbard
Onderhoud vragen; hij wachtte heiaopm 'il 10 a
Met uorsch gelait trad Rjinh ird binue.i,
veelvuldige bezcyakeu vau Tauber iu bei buis va1
bankier met wantrouwen had g idegeolago |joa
Tauber ontving l.em met kalmeu erust ea op
eeu sio.el aan. „,,i
H'ordi
