6.
kostbare tapijten en divans thuis behoorcn.
!Niets van dat alles. De vloer was zoo oor
spronkelijk mogelijk. Hij was geplaveid, met
andere woorden de straatsteenen maakten de
vloer uit. De wanden waren het zeildoek van
de tent en niet zoo dicht en stevig, of de
buitenlucht was voelbaar. In een hoek achter
in dit middelgedeelte stond een tafeltje, waar
op eene kaarsje brandde, dat een akelig, flauw
licht verspreidde en op een zeer ordinairen
keukenstoel zat een vrouwelijk wezen, de be-
roefnde Zuleika.ze was niet jong, ze was
niet schoon, 't was geen Oostersche type, zij
was dezelfde meid, die gister vergezeld van
een orgeldraaier, bij mij had aangescheld en
in een bakje de centen ophaalde.
Eu wat deed ze nu hier? Eenvoudig niets
anders dan waarzeggen. Daar ik nieuwsgierig
was, welke nonsens ze wel zou verkoopen,
trad ik nader en ze begon reeds als van
zelve haar les op te lezen. Zij had eenige
kaarten, die er vrij vuil uitzagen, voor zich
leggen en vertelde mij, dat er voor mij gevaren in
aantocht waren, die nog al dreigden, dat er
evenwel ook andere gunstige kaarten waren,
waardoor zij tot de verblijdende conclusie
kwamen, dat er kans bestond, om die gevaren
te ontgaan. Daarna sprak ze van rijke, over-
zeesche bloedverwanten en toen ik vertelde, dat
Ik geene familie buitenslands had, wist ze hierop
een middel, door aan te merken, dat dit later
nog gebeuren zou. Op mijne vraag, hoe oud
ik was en waar ik van daan kwam, antwoordde
zij, dat zij zich hiermede niet inliet en alleen
in de toekomst las. Ik begon kwaad op mij
zeiven te woiden, dat ik mij zoo had laten
beet nemen, al was 't dan maar voor tien
centen, en ik was op 't punt, om haar voor
een bedriegster uit te maken, toen ik een man
zag, den orgeldraaier van gisteren, en ik geen
trek gevoelde, om van hem misschien een
pak slaag op te loopen. En nu ben ik weer
hier, en hebt ge lust, om Zuleika te zien
gaat uw gang
Een uur later passeerden we toevallig de
tent en tot onze verbazing zagen we er een
tiental menschen, uitkomen, 't Waren boeren
en boerinnen en dienstboden en weer anderen
gingen er in.
't Is een schandaalherhaalde mijn vriend,
en dat in onzen tijd
Dat men in tijden van domheid en bijgeloof
tot zulke middelen zijne toevlucht nam, dat
is te begrijpen, maar in onze verlichte negen
tiende eeurvdat is een schandaalDat moest
door de politie belet worden. Dat is eene
ongeoorloofde afzetterij.
Wij waren het met den vriend volstrekt
niet eens. Wanneer we lezen van een Wal-
lenstein, die de sterren raadpleegde en van
eene Catharina de Medicis, die 't zelfde deed,
en die twee personen houden voor menschen
van ontwikkeling, dan kunnen we zeer goed
begrijpen, dat veelminder ontwikkelden zich
toen aan die dwaasheid overgaven en waar
hooggeplaatste personen voorgingen, daar kon
men zulks ook niet verbieden.
armband, die rcheen los te zijn.
„Zrker, ik heb haar portret als studiekop geschilderd,''
„Is zij dus schoon?" vroeg de barones sehielijker,
dan zij het zeDe el had gewild.
„Ja. Ik beoordeel haar met het cog van een schilder,
daar viel mij haar gelaat op, toea ik haar voor de
eers'c maal zag.
„Gelooft gij werkelijk, als fchilder anders te oor-
declen, dan als man?"
„Zeker. Ik vind het hoo'd van het meisje zeer
schoon, desnietlegenstaande zou ik toch nooit op haar
kunnen verliefd worden."
„Waarom niet?"
Kalinka haalde langzaam do schouders op.
„Dat is een moeielijk to beantwoorden vraag,"
antwoordde bij. „Mijn hart gevoelt niets voor het
meisje, misschien om dat er in het schoone gelaat te
weinig uitdrukking licht, ik heb waarachtig hier over
nog niet nagedacht."
„Mjjnheer Kalinka, is uw bloed inderdaad zoo rus
tig en koud
„Neen, het is niet koud, het kan zelfs in wilde
vaart door de aderen stroomen, maar alleen dan,
wanneer mijn hart daarbij betrokken is."
„üe luitenant tan Tillyschijnt nog al gevoeliger
te zijn."
„Een vlindor, die in den zonneschijn van de eene
bloem naar de ander fladdert. Het liefdevuur vlamt
in zijn hart snel op, maar eveu snel verdoofd hot
ook weder; zijn hart zal nimmer het gevoel van eeao
trouwe bostendigheid leeren kennen."
„Ik geloof, dat gij hom niet juist beoordeelt,"
zeide do barones* „Doch, wat gaat mij dat aan!
Nu moet ik u wegzenden; ik hoop, dat gjj eens
spoedig wedor komt."
Lachend gaf zij den schilder do hand en begaf
zich in een zij-vertrek.
Kalinka bleef nog een oogenblik roerloos staan,
daarna vertrok hij. Hijriop een toevallg voorbijgaand
huurrijtuig aan, en liet zich naar zijn huis rijden, om
alleen te zijn cn niemard to ontmoeten.
Wordt Vervolgd.
Wanneer in onzen tijd, waarin onderwijs
allerwege de vurig verlangde verlichting moest
aanbrengen en dit ook kan doen, de menschen
zich nog krampachtig vasthouden aan de aan
gehaalde stelling, dat de wereld bedrogen wil
worden, daar behoeft de openbare macht niet
tusschen beide te treden, evenmin als zij snorken
de advertentiën kan verbieden, die 't geld uit
den zak weten te kloppen. Maar wel is't den
plicht van weidenkenden, om voortdurend en
met allen aandrang tegen zulke praktijken te
waarschuwen, opdat ieder eindelijk zoo wijswor-
don om 't dwaze en ongerijmde ervan in te zien.
Wanneer niemand er meer van profiteert en zulke
nonsens zaken geen aftrek meer vinden, dan hou
den ze van zelve op. Wanneer we voor eenige
dagen in de dagbladen lezen van eene vrouw,
die door de voorspellingen van zoo'n wijf zoo
bevreesd en beangst werd, dat ze een einde
aan haar leven maakt, dan vinden we dit
akelig en betreurenswaardig, maar tevens hopen
wij, dat zulk een sprekend voorbeeld krachtiger
zal werken dan politiemaatregelen. De trek
naar 't verbodene blijft groot en al worden
horoskcoptrekkers en planeetlezers en waarzeg
gers en compagnie hier en daar geweerd,
toch bezoekt men ze in 't geheim. Goed.
ontwikkelend, degelijk volksonderwijs, is alleen
in staat, om de oogen niet alleen te openen,
maar om een tegenzin in zulk een opzettelijk
bedrog te krijgen. Dan zullen de Zuleika's
verdwijnen niet alleen van de nog bestaande
kermissen, maar ook uit die achterbuurten en
stegen, waar ze hunne netten nog uitspreiden,
om lichtgeloovigen te vangen.
Hiertoe mede te werken is onze plicht
Deutichem, P, van de Velde.
Binnenlandsch Nieuws.
Schagen. Waar kindervreugde heerscht,
daar schijnt het gelukszonnetjo en verwarmt
met zijne stralen ook de harten der ouderen,
die tegenwoordig zijn. Zoo was het ook heden
morgen, in het lokaal der Departementale Be
waarschool, alhier.
Even als vorige jaren, hadden ook nu weder
Regenten en Regentessen besloten op den
Sint-Nicolaasdag de kinderen der school te ont
halen op eenige lekkernijen en geschenken.
Men had dan ook niet te vragen, waarom
alle kinderen beden morgen feestelijk gekleed
waren. Immers Sint-Nicolaas zou hen een be
zoek brengen en dat bewustzijn deed lmnne
gezichtjes van vreugde stralen, niet omdat zij
groote geschenken verwachtten, o neen, de
inhaligheid is nog vreemd aan hunne harten,
maar hun stond een belooning te wachten,
een blijk van hartelijke genegenheid van ouderen.
En de ouderen? zij waren gekomen om
de kinderen te zien spelen en dat is wel
der moeite waard, daar een 80 tal kinderen
meisjes en jongens versjes te hooron
opzeggen, liedjes te hooren zingen en hunnen
spelen gezamenlijk ten uitvoer zien brengen
met zooveel orde en toch ook kinderlijke vrijheid.
Al merkt men ten duidelijkste dat het
spelen hen is geleerd, hun spel is volstrekt
niet stijf of gedwongen - iets wat natuurlijk
ten zeerste getuigt voor de uitstekende leiding
en tact van onderwijs der dames Verney, die
deze school dirigeeren.
Vooral de dochtertjes van de heeren Johs.
Honing, S. Meurs, P. Voorthuizen en het
zoontje van den heer Johs. Denijs, kweten
zich uitstekend van hun taak, door het op
zeggen van expresselijk geleerde gedichtjes.
Zij waren kinderlijk die gedichtjes en de
wijze van voordragen oulokte menigen gullen
lach.
De gezamenlijke spelen als: de vlaggenmarsch,
het mareheeren met zang en gymnastische
bewegingen, poes eu muis, en het duiveuspel,
werden allerliefst uitgevoerd.
En toen Sint Nicolaas kwam wel, toen
was het een tooneeltje, het penseel van eeu
schildnr volkomen waardig.
Nadat Sint Nicolaas vertrokken was, ver
deelde de Commissie de verschillende ge
schenken, bestaande in een zakje met koek
en een prentenboek, waarna de kleinen met
volle handen en blijde gezichten naar huis
gingen.
Heden avond om vijf uur zal dezelfde Com
missie de leerlingen van de Handwerkschool
dezer inrichting, insgelijks feestelijk onthalen.
Inderdaad, èn Directie, èu Commissie he
grijpen hunne taak goed.
De Bewaarschool, zooals die hier gedirigeerd
wordt, is aller belangstelling en deelneming
ten volle waard uiet alleen, maar zij heeft er
bepaald een aanspraak op. Mochten door cpn
invloed der min of meer ongunstige tiidsom-
standigheden (I3 vrijwillige bijdragen tot het
in stand houden dezer inrichting, dit
jaar iets minder gevloeid hebben dan m vori
ge jaren, te betreuren zou het zijn, indien de
ze inrichting daardoor te kort zou worden ©e-
daan, en bevelen wij ieder dringend en uit
volle overtuiging aan: helpt deze goede en
nuttige inrichting flink in stand houden.
Te Meppel is dezer dagen een nagemaakt
bankbiljet van duizend gulden ontvangen. Nau-
welijks to onderkennen van een echt, is het
bij uitspraak der Ned. hauk voor valsch ver
klaard.
B u 'i ten tan dsch N i euws.
ENGELAUD.
Londen, 3 December. De Times verneemt
uit Hongkong van gisteren, dat de cholera op
de Fransche vloot is uitgebroken.
MEXICO.
Tot opvolger van Manuel Gonzales als
president der Republiek is gekozen generaal
Porfirio Diaz, die Maandag de teugels van het
bewind heeft aanvaard, bij welke gelegenheid
de orde en rust te Mexico niets te wenschen
overlieten.
't Is de tweede maal dat Porfirio Diaz dit
ambt bekleedt en de verwachtingen, die men
van zijne regeering koestert, zijn niet gering.
Verslag der vergadering van den Gemeenteraad
van Schagen, gehouden op IVoensdag 3
December l. des avonds G'/a ure.
Tegenwoordig waren de heeren: 3. Langenberg,
voorzitter; C. de Pater, wethouder; Jb. Denijs,
secretaris; en de leden: J. Buis J. Govers,
W. Kooi, W. A. Hazeu, J. van der Maaten,
J. Noë, Jb. Stammes en H. B. Voorman.
Afwezig was de heer C- Smit. wethouder-
Nadat door den voorzitter de vergadering was
geopend, werden de notulen der vorige vergadering
gelezen en goedgekeurd.
Hierop ging men over tot de behandeling
van
1.
3.
7.
Mededeelingen van een ingekomen missieve
van Gedeputeerde Staten, behelzende goei-
keuring en terugzending der kohieren
Hoofdelijken Omslag en Belasting op de
Honden.
Voorlezing van een van Gedeputeerde
Staten ontvangen schrijven, machtiging ver-
leenende tot het in de vorige raadsvergadering,
genomen besluit omtrent kwijting uit de
post van onvoorziene uitgaven. i
Wordt gelezen een brief van den school
opziener van dit district, waarin ZEI. Gestr.
verklaart de schoolverbouwing te hebben
geschouwd eu bevonden dat dezelve over
eenkomstig het bestek was uitgevoerd.
Ingekomen een briefje van Mejufvrouw
Hermans, waarin zij verklaart hare benoeming
tot onderwijzeres aan de O. L. School ailner
aan te nemen, tegelijkertijd verzoekende deoj
18 Dec. e. k. hare betrekking te mo-roe
aanvaarden, in plaats van 15 Dec. zJ
in de instructie was vermeld, uithoofde zij
den 15 Dec. -examen hoopt te doen VJ0
de gymnastie. -
De raad staat gevraagd verzoek toe.
Van Mejufvrouw Terburg schrijven o
vangen, waarin schr. verklaard hare j
noeming tot Vroedvrouw, dezer Gemeente
te nemen. o«nnnr.
Missieve van de Directie der Hou. t>P
Maatsch.. waarin bedoelde Dir- met w
op de door de Regeering gemaakte bepl'?löQ
omtrent op de lijnen voorkomende ge
van besmettelijke ziekten, als choIorAt^.;
den raad verzoekt haar aan te geven.
heen zij in dergelijke gevallen een t
reiziger, die hier in het station moet
worden, kan vervoeren.
Na eenige bespreking besluit «0 b0t
voorloopige wijkplaats aan te
ledig staande gebouwtje op de be3
alEen' schrijven van den P^^fer-
geneesheer Dr- Ensing, waarin den r
op wordt gewezen, dat alhoew e - moeten
er is, nog de volgende artikele tón
worden aangeschaft, zal de barah.
kunnen doen, en wel: vdr
7 Bedden met toebehooieu
schooning-
4 a 5 Lampen voor de yerh
Brandstof voor de kachels- on
Materieel voor het schoonhouae
onderhouden van het loo-aai.
