te verkoopen. tv
gevoel, daar Timmermans door die P -
ten gronde geriebt is.
Sliiïtenlandscli J\\
I N G E Z O N I> E N
kosten moest betalen, decli niettegenstaande
het gratis procedeeren voor beide partijen op
certificaat van onvermogen, diende de procu
reur eene rekening in, ad t 179.511/3 en
f 395,94721 gebiedend verzoekend de beide
perceelen land waarover de zaak liep daarvoor
Voor dit land deed zich, volgens de bro
chure geen kooper op. Eene sommatie tot
betaling der rekening had plaats, terwijl de
procureur steeds de processtukken waarover
•de vorige zaak liep, onder zich hield. Dit gat
tiardeiding tot drie processen. Tegen Systermans
voornoemd, die er van profiteerde, dat tim
mermans de officieele stukken niet had. Tegen
den procureur Van Oppen, die weigerde de
stukken af te leveren. Tegen den advokaat Leo
Van Oppen voor wiens vordering beslag was
gelegd; deze verklaarde voor hem gepleit te
hebben. Het proces tegen den advocaat werd
beslist door een eed van den heer Leo Van
Oppen waarbij deze verklaarde door Timmer
mans tot advocaat te zijn benoemd.
Nu volgt een hoofdstuk „de 90 daagsche
foltcr-cxccutie en het eedzweren van den
advocaat na alvorens een geestel. geconsul
teerd te hebben. Hierin verhaalt Timmermans
hoe //in April, Mei en Juni 187G van at 4
April in 3 maal beslag gelegd werd op huis-
meubels en winkelwaren, stukje voor stukje,
•el voor el, gedurende 8 dagen, ieder dag 3
uren voormiddags en 3 tot 4 uren namiddags,
■opgenomen door 4 man lil. deurwaarder ge
holpen van 1 ewaarder en twee man mare-
chausée met aanhoudende in woonkamer ver
blijvende bewaking van 2 man nl, bewaarder
en een man der marechaussee, door wier
gedurige afwisseling bij dag als bij nacht mijn
buis op eene kazerne geleek."
Dit werd eenigen tijd voortgezet en toen
alles de deur uitgedragen werd verzette Tim
mermans zich tegen het medenemen van de
tafel uit de huiskamer, wegens verzet wérd
hij toen gearresteerd. Hij kreeg de vrijheid
niet terug voor hij onder protest betaald had.
Terwijl hier nog wordt bijgevoegd dat Syster
mans, vader en zoon, zoojang van Oppen de
processtukken terughield, ieder jaar het gezaai
de of de oogst op het betwiste land kwamen
verwoesten.
Nog wordt verder in dit hoofdstuk vermeld,
dat bij een bezoek de advocaat Leo Van Oppen,
zich onder anderen liet ontvallen,/Heeft mijn
broeder (de Procureur) u niet eens gezegd,
dat ik vcor u zou pleiten in de zaak tegen
Systermans en op het ontkennend antwoord
liet volgen//Alvorens den eed te doen heb
ik een geestelijke er over geconsulteerd"
De brochure bevat nog de mededeeling der
zaak van de Wed. Timmermans over de twee
andere stukken lands, die Systermans weder
rechtelijk in bezit hield. Volgens de mede
deeling werd deze ook eerst in laatste instantie
gewonnen en gaf de Procureur Van Oppen
de weduwe eene afrekening, waarbij hij eigenaar
werd van het land en vcor de weduwe slechts
f 37.50 overschoot, welk bedrag deze niet
heeft willen ontvangen.
De brochure bevat verder de behandeling
van het proces over een stuk, dat Timmer-
Het meisje zweeg nog altijd, en barstte opnieuw in
tranen los.
Op zijn herhaalde Traag bekende zij eindelijk met
ha; erende stem dat een jong grondeigenaar in de
nabijheid der stad haar moeder had geschreven on
haar om haar hand had gevraagd. Hare moeder was nu
naar Hermann's vader gegaan, om diens raad in to
"winnen.
Ilermann ontstelde, toch beheerschfe hij zich zelve.
„En waarom weent gij?" vroeg hij.
Ulrike schudde net het hoofd.
„Gij wilt den landeigenaar uw hand niet schenken
vioeg Hermann met bevende stem.
„Neen nooit nooit!" riep Ulrike haastig uit
terwijl zij haar gelaat afwendde.
„Waarom niet?"
Zij antwoordde niet.
„Ulrike, waarom niet?" herhaalde Hermann niet-
icpu staalde l ij do reden zeer goed vermoedde,
llliike gaf hem nog altijd gein antwoord,
liij stor.d r.u dicht tij haar.
„Zie mij aan, Ulrike," zeide hij en wendde hoofd
naar zich toe. „Zie mij aan I"
En toen zij de betraande oogen schuchter cpsloc
en zijn blik ontmoette, toen wierp zij zich aan ziiC
borst en riep snikkend uit: „Ik bemin hem niet1"
Hermann omarmde haar harteljjk.
„Maar mij mij bemint gij?" vroeg hjj.
»Ja!" riep zij snikkende en lachonde uit, on liot
bet kalm begaan, dat bij haar hartstochtelijk kustte
De heide harten, die elkander reeds lang toebe-
hooiden, haaden zich eindelijk geoponbaard,
„Kom, Ulrike, kom zeide Hermann. „Wjj willon
nu naar mijn veder gaan en hem zeggeD, weikou raad
bij uw moeder moot goven
EINDE.
mam ontkent Jen lieer Ven?PP™ rd
hebben. Uit een en ander blijkt, dat
een uitvloeisel is. van een lang verkropt
De Limburger Courier bevat een uit
voerig verhaal van de ijselijke g& e)J.r U1.,s'
volgende nadere bijzonderheden zqn daat
ontleend: - ^Tlf
Op het spreekuur van Mr. van Oppen, ont
ving deze het bezoek van Cesar Timmermans.
De meid opende hem de dei»r, waarop
in het kantoor der klerken biranen goig eu
wachtte. De meid, T. kennende a's een mters
gevaarlijk persoon, stelde, inde keuken terug
gekeerd, mevrouw v. O. van T 's binnenkorns
in kennis, hetgeen nochtans door deze met
werd verstaan.
Toen de heer E. van Oppen, zoon, advocaat-
procureur, uit zijn kantoor twee daar vertoeven
de cliënten liet vertrekicen, drong 1'. door de
deur het kantoor binnen en richtte tot Mr.
E. v. Oppen, zoon, de vraag diens vader te
spreken. Het antwoord hierop luidde afwijzend,
waarop T. zei„Zoo, is papa niet te spreken
//nu dan, met u kan ik ook de zaak vereffenen.
Hij loste tegelijk een revolverschot, waarvan
de kochel in den arm van Mr. E, v. O. drong.
Deze nam door een andere dieur de vlucht,
waarop T. nogmaals schoot, doch niet raakte.
De jonge advocaat had, alhoewel gewond, de
tegenwoordigheid van geest die deur at te
sluiten en liep onder den uitroep: //Vlucht,
daar is Timmermansden langen weg door
den corridor naar de deur van het kantoor
der klerken toe, om die eveneens te sluiten.
Ware dit gehikt, dan ware Timmermans
ingesloten geweest en de diaibbele moord
voorkomen. Doch het slot van die deur was
defect. Meteen laatste krachtsinspanning tracht
te hij de deur dicht te honden, doch hij schoot
te kort. Timmermans rukte de deur open en
bracht den zoon met een dolkmes eenigc ge
vaarlijke wonden in den buik toe.
Op liet gerucht snelde de heer E van
Oppen, vader, toe. T. loste onmiddelijk op
dezen een schot en verwondde hem in de
borst. Toen hief hij het dolkmes in de hoogte
om zijn weerloos slachtoffer te doorhoren,
toen mevrouw van Oppen en de oudste dochter
kwamen en zich in den corridor tusschen
beiden wierpen. Mevrouw v. O. omvatte de
hand waarin T. de revolver hield, terwijl de
dochter, jufftouw Marie v. O., den arm greep,
waarin T. den dolk omkneld hield. Mejuffr.
marie, oud 19 jaar, viel op haar knieën en
smeekte den ellendeling: „Steek mij dood.
maar spaar toch mijn vader." Een dolksteek
in den arm van liet heldhaftig meisje was het
antwoord.
De woesteling slingerde de weerlooze vrou
wen van zich af, viel als een bloeddorstige
tijger op Mr. v. O., vader, en bracit hem
met zijn dolk doodelijke wonden in borst en
rug toe. Intussclien was Mr v. O., zoon, naar
doctor Nijst geloopen om hulp te requireeren,
doch zeeg in diens huis bewusteloos neder.
Mr. v. O., vader, mevrouw v. O. en de
dochter vluchtten in het tegenover hun huis
gelegen kantoor van het kadaster, waar de heer
Wijnen den beiden gewonden de laatste hulp
verleende. Mr. E. v. O., vader, gaf na weinige
oogenblikken, onder den uitroep w Het is toch
ongelukkig," den geest
De dader, die in de worsteling ook gewond
is werd ontwapend en gearresteerd door den
conciërge van hot hypotheekkaratoor, Legras,
aan wien hij zeide: „ik heb mij gewroken."
Ons blijft nog zegt de Limb. Courier
ten slotte een laatsten trek te vernielden
van innige kinderliefde, wier voorbeeld te
vergeefs zal worden gezocht. Mej. M., alhoe
wel uitgeput door bloedverlies, informeerde
herhaaldelijk naar den toestand liaars vaders.
Men gaf de meest geruststellende verzekerin
gen. Haar einde voelende naderen zeide zij
„Als ik nu maar papa het leven heb gered
sterf ik gaarne".
Men schrijft uit Maastricht van eer
gisteren
lieden werd het stoffelijk overschot van mr.
Eug. van Oppen en diens jeugdige dochter
grafwaarts gedragen. Eene onafzienbare menigte
volgde de lijkbaar, 't Scheen alsof de bevolkmo-
door hare talrijke opkomst voldoening wilde
verschaffen aan de beleedigde menschhoid. De
beide zerken waren bedekt met kransen door
liefderijke handen daarop neergelegd. Ten
11 uur werden de lijken van de woning van
dr. A. Van Oppen, den broeder van den over
ledene, door geestelijken afgeknald
de St. Servatiuskerk gebracht, w,ei1
meest indrukwekkende wijze dé uit^0!
gevierd. Daarna had de teraardebcstel!''
in de gemeente Amby, waar zich het!'
graf van de overledenen bevindt.
EJSTG-jEILiA.iq-j^.
Londen, 13 April. De correspon^
;urnsde,
Standard, die bij Sir Peter Li'""
telegrafeerde den 7 uit TirpulWij 0t)tti
de tijding, dat de Pussen voorwaarts'
langs den oever van Murghab.
Londen, 13 April De verklaring
generaal Komaroff over een aanval der Ai
nen te Pendjeh worden door alle ochtendbl
onvoldoende genoemd. De Times
Komaroff evenzeer in gebreke is
eene bevredigde verklaring van zijn 8,
te geven, als de Russische regecring in
bleef een goeden grond te geven vcor if
wezigheid harcr troepen in liet betwiste®
De Daily News zegt, dat de regeeri^
Donderdag geene depêches uit Peters
heeft ontvangen en dus geen grond is
toestand voor minder hoopvol te houden. H
wordt weder een kabinetsraad gehouden,
Londen, 14 April Naar aanleiding
het bezoek van den prins en de prinses
Wales te Cork vereenigde zich een
nationalisten onder aanvoering van verscha
parlements-leden om eene vijandige demon:
te doen. Door de politie verdreven, verzand
zij zich weder bij het station en ontii:
den prins en zijne gemalin met gesis t
huil. In de stad sloegen de natiotiai
gisteravond de ruiten in van die huizen t
ter eere van het vorstelijk bezoek vlij
waren uitgestoken. De politie maakte as
schandaal een einde.
Londen. 14 April. De Times bert
het gerucht van het voortrukken van ges
Komarofl en voegt er bij, dat bij Zulikii
gevecht tusschen de Russen en Afgk
wordt verwacht, zoo het al niet reeds!
plaats gevonden.
De Times verneemt, dat aan den Emirt
buitengewoon subsidie is toegestaan eai
door hem niet werd verlangd. Er is ook f
definitieve schikking over den marsch
Engelsche troepen door Afghanistan getrtf
maar indien die noodig mocht zijn, zal:
land voor Engeland openstaan, Lord M
is van de eerlijkheid des Emirs ten f
overtuigd.
Te Londen zijn tegenwoordig f|,
agentschappen voor de verzending van8\
laires, periodieke uitgaven, enz., waarom^
dat twee honderd personen van beiderleis
in dienst heeft Gemiddeld heeft deze ik
ting f 5,025,000 per jaar aan postzegels»
onlangs ontving zij van eene firma 3Mt
circulaires ter verzending. s
EGrTPTE J
Cairo, 12 April. De lieer
heeft zijn verslag over den financieelea
stand uitgebracht. Hij stelt verschillen®
zigingen voor, waardoor de Regeering
zou gesteld worden, om voor de v0"'(
betaling van de rente der schuld tegen
einde van 1887 in te staan, met een e®'
van 30,000 Egyptische ponden. L°rd '2
ley zal binnenkort naar Soeakim vertee
maar zet toch zijne toebereidselen ,o0ls
najaarsvekltocht naar Khartoem, voort' r
Dongola, 12 April. De 0Pf'f
dofan, tegen den Mahdi breidt zich7A
schaal uit. Dc Mahdi zou naar het j
van den opstand vertrokken zijn.
Rawüi-ptndi, 12 April. P°
Afghanistan is hedenmorgen vertrok J
is tot grootkruis der orde van de
lndië benoemd. Aan de officieren pa
wensch to kennen, dat de vriendsc
schen lndië op Afghanistan altijd
bestaan.
,nocWkl
Op Zondag, don 12en April gaf
eeniging „Euterpe" alhier, haar t f
nements concert, mot medewerking v
■Baggerman, organist en pianist van
de Zaan, organist te Barsingerm"
zeggen niet te veol om te verKiai
