BH
NIET S.
IV.
O(o)O
En de andere zoon?
Ja, hij had haar steun kunnen en moeten
■zijn. Ilij was veel sterker, veel vlugger veel
knapper dan de andere. Haar man was altijd
zoo trotsrh op dien jongen. Dat was er een
zei hij altijd, waar wat in zat. Die zou 't ver,
zeer ver brengen. En in zeker opzicht had
de man gelijk gehad. Hij bad het ook ver
gebracht, maar op een verkeerde wijze. In
plaats van zich tot een behoorlijk, degelijk
beroep te bepalen, zoodat hij later met eere
zijn brood kon verdienen en een steun zijn
voor zijn ouders op hun ouden dag, was hij
van den hak op den tak gesprongen. Nooit
rust, ieder oogenblik veranderen, en toch wei
nig verdienen altijd te kort. Menigmaal had
den zelfs de ouders nog moeten bijspringen
van 't weinige, dat ze hadden en eindelijk,
toen liij zelf in zag, dat het zoo niet langer
kon, toen hij overal 't hoofd stootte en nie
mand den jongen in dienst wou hebben, die
van alles wat en van niets genoeg wist, toen
had hij er een einde aangemaakt en was op
een mooien dag verdwenen. Aan boord van
een stoomboot, die naar Amerika ging, had
hij dienstgenomen. De boot kwam na vol
brachte reis in 't vaderland terug, maar hij
niet. I lij was daarin dat verre land gebleven.
Ilij had het dus inderdaad vergebracht. In
zijn brief stond, dat hij daar zijn geluk zou
beproeven en als 't hem goed ging, zou men
wel later van hem hooren. Hij zou 't groote
aantal gelukzoekers nog met een vermeerde
ren.
Daar waren jaren vcrloopen sedert dat ver
trek z< o nu en dan was er nog eens een
brief gekomen. Hij had het geluk aan de
overzijde des oeeaaus ook niet gevonden. Och!
wie werken wil en kan, vindt overal zijn brood
en behoeft waarlijk zoo verre niet te gaan
zoeken. Maar langzamerhand gingen er vele
maanden voorbij en zoo sterft dat uit en weg,
en de levende wordt voor andere levenden
een doode. Gedurig had de moeder nog ge
hoopt en zich gevleid met de gedachte, met
zoo'n luchtkasteel zooals ouders alleen bouwen
kunnen, dat de afgedwaalde, de zwerveling,
de verloren zoon nog eens terug zou komen
en dan, gelijk men dat in de boeken zoo
prachtig beschreven vindt, geheel onverwacht
vi or haar zou staan, misschien daarenboven
nog wel als iemand, wien de fortuin toch
eindelijk ook nog een glimlach had geschonken,
en och wie weet, welke droomen daar nog
in dat hoofd der steeds zwakker wordende
moeder speelden van een ouden dag, waarop
ze nog zou kunnen rusten, uitrusten van
zoo'n moeitevol leven, en eindelijk die zoon,
berouwvol, haar de oogen zou sluiten, maar
alles bleef in 't rijk der droomen, in dat
onmetelijk rijk der verbeelding bestaan, en
de kale, naakte werkelijkheid, zoo koud, zoo
wreed, gaf heel wat anders. Er kwam hoege
naamd geen enkel tecken van loven meer,
en al had zij dan ook gcene formeel e doods
tijding ontvangen, voor haar was hij even
goed als de anderen.
Zoo stond ze op haar ouden dag alleen f
Men moge zeggen, wat men wil, en roemen
op de genoegens der eenzaamheid en er zijn
smaak in vinden, om in afzondering eenigen
tijd door te brengen; ik wil geenszins ont
kennen, dat stilte en eenzaamheid aangename
en zeer weldadige ongcnblikken kunnen ople
veren, maar geheel iets anders is 't, op de
wereld, i 11 den vollen zin, in. de geheele
befeekenis des weords, alleen te staan. En
dan als vrouw, en dan op dien leeftijd, waarin
men ook zclls tegen zijnen wil, meer en meer
moet erkennen, dat men hulpbehoevend wordt!
Niemand, niets te hebben, bij wien men
steun en hulp kan zoeken, wanneer zorgen
ons kwellen, zorgen, zoo onafscheidelijk van
't leven, zorgen, ook van geldclijken aard,
die toch ook moeten bestreden worden; wan
neer ziekte ons op 't bed ter neder strekt,
en geène liefderijke hand ons oppast en
verzorgt, geen vriendelijke mond een woord
van troost en opbeuring tot ons spreekt, geene
hartelijke stem ons dat leed helpt dragen, en
die lange lange uren doet doorworstelen.
Want snel moge de tijd omvliegen, wan
neer we in gezelligcn kout en vroolijk gezel
schap ons bevinden, en we zullen ons dan
dikwijls verbazen en beklagen over dat onbe
grijpelijk snelle tijdsverloop, maar hoe kruipen
die uren, op liet ziekbed doorgebracht-, vooral
in d« eenzaamheid!
Zoo geheel alleenAlleen op den ouden
dag. Wat al tijd tot herroepen van vpri
dagen, tot herinneringen, die ons en n
woordigen toestand des te meer do0'1
Niemand om ons heen Niets, om dat
eentoonige eenige afwisseling te geven
lijk ik geloof, dat ...011 in die omstand.gl.ede„
zal beseffen, hoeveel kracht er in dat «e» ligt.
Zoo, alles in hare herinneringen terugroepen
de en als 't ware in 't verleden snuffelende, had
ze waarlijk nog iets gevonden. Zeker sc nijver
zegt, dat' de wereld voor sommigen als een
rommelkamer is, waarin men dikwij s naar
oude, weggeworpene schatten zoekt, en dikwijls
nog weer opraapt wat men tijden te voicn
als onnut en onbruikbaar had weggegooicen
't is opmerkelijk, maar juist de vergetene
zaken, schijnen daardoor dan eene des te
grootere waarde te verkrijgen.
Zoo gaat het in ons leven ook zeer dikwijls
met familiebetrekkingen. M at al menig neet
werd jaren lang vergeten. Dat neef is zoo
uitrekbaar en wanneer men zoo den tweeden
of derden graad voorbij is, dan houdt do
belangrijkheid meestal op. Ik zeg meestal,
maar toch bij langena niet altijd. Wordt
morgen minister, en gij zult u ten hoogste
verbazen, dat gij zoovele neven rijk waart.
Menschep, wier namen gij nooit had gehoord,
van w ier bestaan gij onkundig waart, zullen
zich bij u aanmelden en u in zeer beleefde,
ja misschien hartelijke bewoordingen herin-
beren, dat ze het onuitsprekelijk genoegen
hebben, om tot uwe familie te behooren.
Gij krijgt neven in legioEn grappig, niet
waar! Maar in een tegenovergesteld geval
vertoont zich het contrast. Wordt morgen door
een bankroet van een ander arm, en geen
Föhn-wind kan spoediger de sneeuwmassa
doen smelten, dan het bericht van uwen
rampspoed het aantal kennissen en neven zal
doen verminderen, 'tls wel treurig, maarzoo
is 's werelds loop
Te midden van dat verledene had ze ook
zoo'n neef gevonden. Zou nu dat niets in iets
veranderen?
Deutichem. P. van de Velde Mz.
Hinnenlandsch iemvs
Daar deze biljetten valschelijk ]10pf 1
zijn gedrukt te 's-Gravenhage, ter Al» 00 H
Landsdrukkerij, doet de justitie ijVcr77
O 11!
°Pte spo
'ftiging h
ien gezin
'e uit n
van er\y
drie ongesteld en lievige benauwender
braking was het gevolg. Uit het h.7
best om drukker en verspreiders op tel "aat
Een treurig geval van vergiftjgjJjH
te Leeuwarden plaats gehad in een <w 1
xmi o^zin
reeds bejaarde lieden, bestaande uit
vrouw en zwager. Na het gebruik van c-n'?"1
soep, door de vrouw toebereid, wefc]c,
1 ^-11 11 a
Aangaande bet verblijf van TT. M. de
Koningin te Teplitz word gemeld, dat de
kuur 4 weken zal duren, terwijl de Koning
den 12 of 13 Juni, nadat zijne kuur in Ivarls-
had geiëndigd is. zich rechtstreeks naar Den
Haag begeven zal.
Volgens ericht uit Karlsbad werd H. M.
op 24 dezer door de tegenwoordigheid van
geest van baron Taets van Amerongen voor
eene verwonding bewaard. Bij de Sofiabrug
deel men het rijtuig omkeereneen paard
drukte daarbij den disselboom naar binnen,
waardoor H* M. zou getroffen zijn, wanneer
de kamerheer niet bijtijds het paard bij den
teugel gegrepen had.
J)r. Londen bezoekt den Koning geregeld
om halfzeven 's morgens en halfnegen 's avonds,
Z. M. verzekerde hem, dat hij, nagedurendó
10 dagen zich aan de kuur te hebben onder
worpen, reeds de goede gevolgen er van dui
delijk bespeurde.
Woensdagnacht werd op verschillende
plaatsen te Rotterdam aangeplakt een biljet,
met het opschrift//Buitengewoon Staatsblad",
en waaronder stond: //Te 's-Gravenhage ter
Landsdrukkerij".
Gesteld in den vorm van eene proclamatie
des Konings en met hoogst ongepaste gebruik
making van 's Konings naam, had dit biljet
blijkbaar ten doel de menigte op te ruien.
Kennelijk was het afkomstig van sociaaldemo
craten, die meenden op deze bedriegelijke
en ongeoorloofde wijze hunne ontevredenheid
over de bestaande toestanden te kunnen
luchten.
Het biljet is door de politie afgescheurd.
Dat men hier te doen heeft met een com
plot, blijkt hieruit, dat hetzelfde in Den Haag
gebeurd" is. Van daar toch wordt het
volgenden gemeld
V\ oensdag nacht zijn op verschillende plaat
sen der gemeente, vooral in hofjes enz., aan
geplakt socialistische smaadschriften in den
vorm van een buitengewoon //Staatsblad" van
het Koninkrijk der Nederlanden, en bevattende
een pseudo-Staatsrechtelijk testament des
Konings. Do plakkaten waren met gedrukte
onderteekening van den Koning, uit Karlsbad
23 Mei 1885, voorzien en bevatten ter zijde
dc gedrukte^ onderteekening wDe Ministers,
Heemskerk."
onderzoek is gebleken, dat de vrouw aee
de een weinig aardappelmeel in de soorT"
doen, daarin heeft gemengd een wéiniaJ.
kruid, 't welk jaren geleden ter vcrc]rj;v-°n'
van ratten was gebruikt en thans niet "f
schoonmaak was te voorschijn gekomen D
spoedig geneeskundige hulp is ingeroepen'
de toestand der patiënten nog al bevredig'
te noemen. Van misdrijf moet in deze o
sprake zijn.
Te Zes Gehuchten (N - B.), had t|ez
dagen een droevig voorval plaats. Eenheto
tig en eenvoudig ouderèripaar moest verleden
jaar den oudsie hunner vijf kinderen tijdelijk
missen, daar deze bij de militie in de lotjjj,
was gevallen, bij welke gelegenheid tevens de
tweede zoon moest aangegeven worden, Dit
laatste was echter verzuimd, en nu werd
dezer dagen ook deze zoon opgeëischt om
zonder loten dienst te nemen. l)è arme nioe-
der trok zich dit zoo sterk aan, dat zij plct,
seling van haar verstand werd beroofd, f,
een toestand van ernstige krankzinnigheid
zij gisteren naar het krankzinnigengesticht
Rosmalen vervoerd.
-Omtrent de vermoedelijk vergiftig
die te Deil heeft plaats gehad, meldt men Ij
volgende
Sedert lan-en tijd moet fusschen twéefarii,
liën te Deil v. Z, en de W. ongenoegen
bestaan hebben, welke twist zou zijn ontsta
door dat de buurlui elkaar, waar zij konden,
onaangenaamheden aandeden. Niet lang gele
den stierven achtereenvolgens de aan v. I
beboerende negen kippen, allen onder
verschijnselen, zonder dat de oorzaak van dien
zonderlingen dood werd bevroed. Dinsdag!
Mei jl. werden alle leden van het gezin ra
v. Z. na het gebruik des middagtnaals oi
passelijk en ernstig ongesteld. Er vertornde:
zich bij allen keelpijn, braking, gezichtsvemwk-
king, ja zelfs tijdelijke blindheid. De Zaterdag
daaraanvolgende uit Geldermalsen ontboden
geneesheer constateerde verschijnselen vut
vergiftiging en deed van het getal aangifte bij
den burgemeester. Bij het gerechtelijk onder
zoek zou, naar gezegd wordt, aan het lid
zijn gekomen, dat de W; arsenicum z.
rattenkruid in huis had en moet ook de per
soon zijn gevonden, welke het voor hem»'
Kuilenburg medegebracht heeft. Tiet-onderzee;
duurt voort; de gestorven kippen zijn opg»
graven en door de justitie in beslag genonffl-
Aanhouding heeft nog niet plaats gehad.
De slachtoffers zijn allen eenigszins W
stellendeeen zoon, die weinig van de midtte
spijs gebruikte, bevindt zich redelijk wel. Of
den bewesten Dinsdag waren de huisgenoot-1
van v Z. des morgens allen afwezig, uiig*
zonderd de huisvrouw die aan doofheid n#
lijden. De pot met het middageten stond
het achterhuis te vuur; de deur hiervan
niet gesloten.
Te Vreeswijk verkoopt men tegenwoo
dalmosterd; geen echte mosterd, maar jen^
uit de mosterdpotjes van J. Dal te UtrecA
die volgens het etiquette indertijd nt
bekroond. Men zag reeds menig drinkehr
voor 9 centen dalmosterd in eens naar b®1
slaan.
Binten lan dsch N ie '7'!
Aan het verlangen der uiterste h^VJ
om het Panthéon, in den laatsten tijd beK
onder den naam van de St. Gcnoveva-K
aan den kerkdijken dienst te onttrekken
bet zijne oorspronkelijke bestemming
te geven, heeft do regeering voldaan. I'1
Journal Officieel is een decreet opei
gemaakt, waarbij het Panthéon weder
begraafplaats word aangewezen, nia
ter"!
-nba"
voor
i m
PranW
p!
i n>~
die zich beroemd of ten opzichte van
hoogst verdienstelijk hebben gemaakt-
ander decreet is door den president dc'^,
publiek onderteekend, waarbij bevolen
dat het stoffelijk overschot van Victor
in het Panthéon zal bijgezet worden.
De begrafenisplechtigheid van Victor
