Algem e e V
Advertentie
Ao 18S5.
Gemeente Scha gen.
Bekendmakingen.
TE SCHAGEN,
Laan, Wijk D, No. 5.
29ste Jaa r^an».
•M 1889.
x
JT
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens-
faq- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertentièn in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden et ukken één dag vroeger.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagen,
brengen, naar aanleiding van art. 228, alinea 2 der
wet van den 29en Juni 1851, (Staatsblad No. 85),
aan belanghebbenden in herinnering, dat alle
vorderingen, ten laste der gomeente, zullen
moeten ingediend zijn binnen zes maan
den, volgende op het jaar waarover dezelve loopen,
en dat bij gebréke daarvan, die vorderingen zullen
verjaard en vernietigd zijn.
Wordende dus allen, die nog eenige vordering ten
laste dezer gemeente mochten hebben over den jaro
1884, uitgenoodigrl, die, vóór den 30en Junij a. s. in
te leveren, ten einde zich daardoor voor de nietigheid
en verjaring er van te vrijwaren.
Schagen, 5 Juni 1885.
Burgemeester en Wethouders voornoemd;
G. LANGEN BERG,
de Secretaris,
DENIJS.
Staatsloten'].
Burgemeester en Wethouders van Schagen, brengen
ter algemeenc kennis, dat hij resolutie van den
lliidster van Financiën, 15 Mei jl. No. 111, Afd.
Registratie, krachtens de daartoe door den Koning
verleende machtiging is vastgesteld, de 319e Staats
loterij, bestaande uit 21000 loten, 10500 prijzen en
2 premiën, overeenkomstig het plan aan
resolutie gehecht.
Schagen, 12 Juni 1885.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LANGENBERG.
do Secretaris,
DENIJS.
Schutter ij.
Burgemeester en Wethouders van Schagen;
Gelet op art. 11 van het Koninklijk Besluit van
21 Maart 1828, (Staatsblad No. 6) en artt. 10 en 11
De Schoone Weduwe.
Roman van E. II. v. Dedenroth.
(12.) Vijfde Hoofdstuk.
Bij een open venster van het slot Liebenstein, waaruit
men een heerlijk uitzicht had over het dal, de hergen
en weiden en velden, tot aan de badplaats L, zit
Lila von Lieben, het fraaie hoofd met de blanke hand
ondersteund; de heerlijke en frissche geuren van het
woud, het gezicht op die lachende velden verhanden
de gedachten niet, die drukkend haar gemoed be
zwaarden.
Het was een snel besluit goweost, dat Ella naar
Liebenstein had doen gaan, een besluit, zooals de
luimigheid dio doet nomen in oogenblikken, waarin
ov.fr cri)sti->e beslissingen niet wil nadenken en
zich prijs geeft aan de toevallen, aan de indrukken
komen kunnen, en die dan het besluit gemakkelijk
toeten maken Ella beminde prins Emil niet, zij
geloofde bovendien nimmer weder een man te kunnen
liet heb ben, maar zij wilde niet zonder bescherming
O 'jveu, zi] verlangde er naar, een nieuw huwelijk te
Muiten, waarin haar in plaats van zalige bedwelming,
een rustig, bevredigend geluk wachtte.
Niemand behoefde Ella te waarschuwen voor de
verbeelding, dat do hartstocht van don prins voor
naar nimmer zou uitdooven; zij verlangde er ook met
lnaa;i al 1®.teerhartig bemind te worden, zij
e acute alleen achting on een harmonische samenleving
geloofde afgerekend te hebben mot do storkore
oiguigen van het hart, dio zoo gemakkelijk, lot oen
«ero teleurstelling voeren.
Prins had evenwel nog geen aanzoek gedaan,
d I ié zijne neiging alleen laten radon. Het was
rum ccne zeer grooie togemoetkomng, d.o Ella
do toestemming, om naar Liebenstein te reizen,
I E lT S'
NDBOUWBL A.
UITGEVER
J. WINKEL,
der wet van 11 April 1827, (Staatsblad No. 17);
Brengen ter konnis van belanghebbenden
le. dat de alphabetiscbe naamlijst van alle de binnen
deze gemeente voor de Schutterij ingeschrevenen,
voor de lichting 1885, van al heden tot en met don
19en Juni a. s. ter Secretarie ter inzage is neder-
gelegd;
2e. dat de loting zal plaats hebben ten Raadhuize
op Zaterdag 20 Juni a. s. des voormiddags ten 11 ure.
Schagen, 12 Juni 1885.
jBurgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LANGENBERG.
do Secretaris,
DENIJS.
"NIETS."
VI.
IO(o)—O
't Is altijd verkeerd, een voorwerp, eene zaak,
een onderwerp, van ééne zijde te bezien, en
daarom willen we dit ten opzichte van ons
onderwerp vermijden. In een paar schetsen
is aangetoond hoe onbegrijpelijk veel kracht,
hoeveel uitdrukking van diep ingrijpend leed
door dat kleine woord niets kan uitgedrukt
worden. Onwillekeurig zou men daardoor tot
de gevolgtrekking komen, dat het bewuste
woord alleen eene ongunstige beteekenis kan
hebben. Dit is evenwel zoo niet, en juist
daarom is 't noodig, ook de beteekenis, den
zin van 't woord van meer dan eene zijde
na te gaan.
Aan een der Duitsabe hoven de naam
doet hier nie's ter zake leefde een markies,
't Is lang geleden, want de markiezen zijn
thans uit de mode. Dij was een edelman van
den echten stempel, zooals men zich tegen
woordig geen man meer voorstelt. Ik bedoel
namelijk, wat zijn uitwendig voorkomen betreft.
Men moge nu keurig net gekleed zijn, 't is
toch eene geheel andere vertooning dan die
teneinde zich in L. aan de zuster van den prins te
laten voorstellen, aan den dag had gelogd zij had
daarmede in zekere mate de verklaring gegeven, dat
zij het aanzoek van den prins verwachtte on het
niet zou afslaan.
Prins Emil scheen het oordeel zijner bloedverwanten
te vreezeD en het had de trotsche Ella reeds genoeg
zelfbeheersching gekost, door hare reis naar Liebenstein
met deze zwakheid rekening te houden, zich in zekeie
mate te onderwerpen aan do uitspraak dor prinses
Karoline; zij beschouwde het daarom als een bijzondere
beschikking, dat haar reis naar L. verhinderd
was geworden. Zij had geen bode naar L.
gezonden, om zich te laten verontschuldigen; zij
zoide tot zich zelve, dat de prins, wanneer bij haar
beminde, zulf de opheldering zou komen halon; maar
toen hij in den loop van den avond niet kwam, liet
zij door den inspecteur von Ilm, een joug man,
dien Lieben deze post van vertrouwen op liet slot
Liebenstein had gegeven, onderzoeken, of de vorstelijke
personen het bad bezocht, en hoelang zij daar vertoefd
hadden.
Franz von Ilm, die hij don eersten aanblik der schoone
vrouw haar vurig voreerdor was geworden, snelde naar
L. en bracht haar het bericht, dat de vorst von en
do prinses Karolina slechts een kort bezoek in L.
gemaakt hadden, doch dat prins Emil von daar
was gebleven, eu op een hem ter eere geïmproviseerd
bal druk danste, en alle dames in verrukking bracht.
De prins had zich voor Eila's wegblijven welen
schadeloos te stellen, hij was niet bezorgd, dat een
ongeluk of een ziekte haar vcrhindoid had, hare
belofte te houden; hij vermaakte zich in L.
Hedenmorgen was Ella misnoegd opgestaan, zij
had Jlm volmacht gegeven, met den houtvester af te
rekenen, do jonge man had haar Zornau's bekedigende
woorden ovoi gobracht, e,i toestemming gekregen, den
houtvostur onverbiddelijk to behandoion, voor wiens
betrekking hjj reeds een aridor had gevonden; en
die woorden hadden Ella dieper gewond, dan het
mogelijk zou zijn geweest, wanneer zt) niet do
Prijs per jaar/3.Franco per post f 3.60
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertentièn van één tot vijf regels f 0 75.
iedere regel moer f 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
heeren met hunne prachtige rokken en kan
ten lubben en niet te vergeten, de korte broek
en de zijden kousen, 't Laatste artikel kwam
zeer in aanmerking, te meer daar door die
dracht de schoone vormen van menig been
des te beter uitkwamen. Aan den anderen
kant moest er ook menig hulpmiddel worden
aangewend, om beehen die van magere kuiten
voorzien waren, eva beter voorkomen te geven.
Met het warme weer van de laatste dagen was
't misschien niet onaangenaam met het oojr
op de frischheid, maar bij guur of herfst
weer was 't waarlijk niet alles, om zoo ten
hove te verschijnen, en toch, de voorschriften
waren aldus, en in die dagen zou 't een
majesteitschennis geweest zijn, wanneer men in
't geringste daarvan wilde afwijken.
Onze markies was een sieraad van 't kleine
hof, zoo stip, in de naleving van de aller
kleinste bijzonderheden aangaande toilet; daar
enboven had hij geld en kon in dit opzicht
onbezorgd leven, en toch was dit volstrekt
het geval niet. De goede man was alles behalve
pelukkis;. Was 't eene hopeloozë liefde? Had do
genadige vorst hem minder genadig behandeld
dan vroeger? Was hij in rang of bevordering
over 't hoofd gezien? Niets van dat alles. De man
werd geplaagd door een denkbeeld, eene soort
van vrees, die hij maar niet van zich af kon
schudden, en die men waarschijnlijk al zeer
belachelijk vindt, vooral in een edelman. Do
markies was geducht bang voor den dood.
Zoodra hij de geringste ongesteldheid
gevoelde, verbeeldde hij zich, dat, zijn einde
nabij was, en men zal gemakkelijk begrijpen
dat zijne levensvreugde onder deze voortdu
rende vrees zeer verminderde. Het liefst
liet hij zich vertellen van frappante, onver
wachte sterfgevallen, want op die wijze, dat
stond vast, zou ook hij zijn leven eindigen. Ifij
waarheid er van gevoeld had. Ja, zij had zich hij de
voorname wereld ingedrong ui, omdat zij altijd geb o d
had, dat zjj alleen daar zich tevreden en go!ukkig
zou govoelon, zij verlangde er naar, in deze woield
een nog vastere plaat? ta veroveren; boe hitter
Lieben's bedrog haar hart ook had verwond, des ta
dieper verachtte zij de monsclten, en te meer beaeerons-
waardiger scheen haar een plaats op do hoogte van
hot maatschappelijk leven, dat haar toestond, op da
menigte neder te zien, en met baar om to gaan,
al naar haro luimen dit wildon.
„Ja, ik wil trots en gevierd, hard en onbuigzaam
zijn," klonk liet, in haar binnenste, goen vertrouwen,
geen geloof; modelijdon is zwakhoid en zwakheid is
dwaasheid, die zich op ons zelve wreekt!"
Ella had een rijk, prachtig toilet aangetrokken: zij
rekendo er op dat de prins haar heden zou bezoeken,
zij wilde al hare tooverkracht gebruikon om hem t<>
bedwelmen en hem dan eensklaps door oen ontnuch
terende koelheid toonen, dat zij er berouw van ha l
hem eenige toenadering betoond to hebben, op govaar
af, dat hij met haar zou brekenzij was in een
gemoedstoestand, de wenschen, dio zij op zijn aan
zoek had gezet, iu hot boek haars levens door te halen.
De lakei meldde mijnheer Willi Barning aan eu
ovorhatidigde haar op een zilverou blad een visite
kaartje.
Ella keek verbaasd vreomd op, en in hot volgendo
oogeuhlik bedekte een donkerrood haar gelaat. In het
eerste oogenblik beschouwde zij het als een drioste
iudringerij dat de man, die haar gistcron in den weg
was getreden, zich veroorloofde haar een bezoek te
wil.en maken; zij aarzelde nog, of zij oen afwijzing zou
bevolou; de man droeg haai
m naam, wat zou
de lakei er van denken, wanneer zij hem afwees.
Zij greep naar bet kaartje. Onder den naam van
W. Barning stond met potlood geschreven: '„Aanbe
volen door mijnheer don raaJshcer Froiicu bijzondere
aaugelegouhedou.
li ordi 1 ei vo'rjd.
