zondag
landbouwblad,
•is november.
A l g i: s k e iv
xvi.
29ste Janr<*ansr.
M 1933.
Al)ve rt e ivtI e
adastraie gemeente SCHAGEÜ
Os Schoolse Weduwe.
i, J iï
J. WINKEL,
e meen te Sc hagen.
Bekendmakingen,
merzicning' sier Belastbare
opbrengst van «le Onge
bouwde eigendommen.
m
Laan, Wijk I), No. 5.
Ao 1885.
Dit blad verschijnt tweemaal per weck Woens-
gg. en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
idda°"s 12 ure, worden Advertenhën in het
rstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stukken één dag vroeger.
gssn
Do Burgemeester van de gemeente Sclia-
n; gelet op art: 19 der wet van den 25s.ten
pril 1879 (Staatsblad No. 89);
Brengt tor kennis vaa belanghebbenden dat
den op de secretarie der gemeente, onder
voeging van de kadastrale leggers en plans,
or een ieder ter inzage gedurende dertig
gen zijn nedergelgd
een afschrift van de Schaal
van Schatting,
een opgaaf van de als t ij pen
geschatte eigendommen, waarin
zijn vermeld het bedrag of de bedragen der
belastbare opbrengst voor die eigendommen
per hectare bepaald, de kadastrale grootte
dier eigendommen, zoomede de gedeelten,
bedoeld in de twee laatste zinsneden van
art 4 dor Wat,
ïnder opmerking verder:
lat ieder, die bezwaar heeft tegen de schaal
schatting of tegen de belastbare opbrengst
i de als tijpen gekozen eigendommen, de gron-
1 daarvoor zelf of door een gemachtigde aan
Commissie van bovengemelde herziening
inftelijk kan mededeelen in een ongezegeld
zwaarschrift, hetwelke portvrij, binnen dertig
gen, tegen ontvangbewijs bij den onderge-
ikende moet worden bezorgd,
dat bezwaarschriften en verzoekschriften, niet
gezonden op de wijze of binnen den termijn,
srboven bepaald, naar de wet, buiten belian-
ling blijven.
Te Schagen, den 14 November 1885.
De Burgemeester voornoemd,
Gr. LANGENBERG.
Roman van E. TI. v. Dedenroth.
56.) Twintigste Hoofdstuk.
Het was een zware, bittere crisis, die Ella door-
iefdo, maar zij werd er door gelouterd. Het laatste
verblijfsel van jjdelen hoogmoed, valscho schaamte
n bitterheid, die haar in een neteligen toestand
arlden gebracht, was verdwenen zy schreef aan
ternhoim, dat zij haar hem gegeven woord moest
srugnomen daarna zette zij zich neder voor oen brief
:iI1 Frelieh, waarin zij met onbeperkte openhartigheid
a bartolijko woorden, om vergiffenis bad, dat zij ziju
aderlijke belangstelling had miskend; zij verzekerde
cm hare belangstelling en deelde hem mode, hoe zij
are verloving met Sternheim had verbroken.
«Wannéér gij deze regelen ontvangt," zoo oindigdo
hareu brief, .ben ik niet meer in Berlijn. Ik wil
«e verklaringen met graaf Sternheim ontwjken, en
erzwijg daarom voor hem het doel mijner reis
'°k voor u. Misschien vind ik mettertijd in zoo verre
vrede met mj zelve terug, om u met het gevoel,
"ijle oude zwakhedon geheel te hebben overwonnen,
kunnen zeggen, wat mij er toe heeft gebracht,
i'delyk in mijn binnenste te lezen. Ik bid Helene
•chubort, dat zij my moge vergeven; moge mijnheer
'Ui Barning zoo gelukkig worden als hij hot
'érilient."
Ella's tranon bevochtigden den brief, maar zy
l,nde zich hierover niet, en zond hem toch weg;
■J Was in eeno stemming, als nam zy voor haar
'en afsehoid van allen, die zy kende, al
l °,°4 zy diegenen do hand reiken, die zy gekrenkt
i 7~' als moest zjj hen smoeken, haar in gotd-
Migo herinnering te honden,
de 1 ^lïs'u'G met Sternheim'to breken, zonder hom
®0gei|jkMd tc geven, haar voorstellen te doen,
1
mi
1% i e i: s--
UITGEVER:
TE SCHAGEN,
de
0§0
©e E c o.
't Is een pret voor meenigeen, om tegen
een alleenstaand huis of tegen een muur te
schreeuwen of te roepen en dan zijne eigene
woorden te hooren herhalen. Wanneer ik dit
den naam van wederklank of terugklank gaf,
zou ik deerlijk op mijn vingers getikt en van
gertnanismus beschuldigd worden en toch
drukt die naam het wel zoo duidelijk en ver
staanbaar uit als het vreemde woord, dat
boven mijn opstel staat en bepaald een bur
gerrecht heeft verkregen.
Ze zijn wel aardig, die echo's. Al wie in
zijn eigen land geen vreemdeling is, weet te
vertellen van de beroemde echo te Muider-
berg, die wij Nederlanders voor wereld be
roemd houden, maar die in zeer weinig boe
ken staat opgegeven en waarvan in 't boek,
dat voor me ligt en waarin bepaald over echo's
wordt gehandeld, geheel onvermeld is gelaten.
Ja, zoo gaat het meer. Menigeen verbeeldt
zich, dat zijn naam overal bekend is en ver
baast zich over de onwetendheid zijner rnede-
menschen in dit opzient.
Om tot de echo terug te keeren. De zoo
beroemde uit ons land geeft niet een gedeelte
van een woord, uiet een geheel woord, maar
een geheel vers weer en doet dit op de meest
verrassende wijze.
De man, die met de vertooning en uitleg
ging belast is, dreunt natuurlijk altijd 't zelfde
dus in zekere mate door do vlucht zich te onttrek
ken aan de vervulling harer plichten jegens don
verloofde, zich aan de pijnlijke ophelderingen harer
motieven te ontrekken, bracht het met zich meda,
dat Ella hare voorbereidselen tot de reis bespoedigde
en haren advokaat, door wien zij tot numetFrolich
had gehandeld, or om verzocht, alle van haar inko
mende brieven, al naar de plaats van waar zy kwa-
mon, of den afzender terug to zenden, of tot nader
te bewaren zij wilde tenminste eenige weken of
maanden goneel vrij van invloeden, onaangenaamheden
van eonigen aard, orgeas in het Zuiden, geheel aan
zich zclze overgelaten, loven. Hare koff'ors waren
roods gepakt, do advokaat was bij haar, om nog
eenige kleinere zaken mot haar to besproken. Daar
bemerkte by bet nog niet geopende pakket, dat Ella
van Olau had ontvangen. In de ontroering, waarin
Ella verkeerde tengevolge van do ontdekking, dat
Ilm de bemiddelaar was van doze opmerkzaamheden
van de zijde van hareu verloofde, had zy er in hot
minste niet aan gedacht, het korfje, dat oogenschynlijk
vruchten en levensmiddelen van hot landgoed bevatte,
uit te pakken; zy' had niet eens nagezieD, of er een
brief van Sternheim in was het zou haar een
walg geweest zijn, do overdreven pbrasen en betui
gingen van teedor verlangen van iemand te lezen,
die zich het geringe vertrouwen, dat zy in hem
had gesteld, onwaardig had getoond.
„Do korf mag ongeopend teruggaan", zeide Ella.
„Dan moet die beter verpakt wordeD," antwoordde
de advokaat, doctor König, op een opengescheurde
plaats van het linnen bedeksel wijzende, „or schijnen
gemakkelijk te bederven zaken in to zyn, zoo neemt
do post bet niet aan. Maar het schijnt mj toe, dat
bet mot opzet is geopend, er is een brief ingeschoven,
ik voel hot papier".
„'Zend dan alleen den brief terpg," antwoordde
Ella, „wees zoo goed en zie eens, of' by gesloten is."
Doctor König haalde nu den brief te voorscbyn.
„Dat is uoch bot handschrift van mijnheer den graaf"
zeide hij, teiwyl hy Ella deu brie! overgaf, „noch het
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.GO.
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertcvtiën vari één tot vijf regels ƒ0.75.
iedere regel meer ƒ0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
op. Maak hem 's nachts onverwachts wakker
en half dommelend, slaapdronken, zal hij
zijn les opzeggen, zonder fouten te
maken. Dat is de groote kracht der ge
woonte en een aanmoedigend en bemoedigend
voorbeeld voor iedereen, voor ieder school
kind, dat een les van büiten moet leeren.
Die genoemde echo geeft dit alles haar
fijn en duidelijk weer en zoo behoort het
ook.
Wanneer gij in Kleef komt en eene wan
deling maakt in de werkelijk schoone omstreek,
dan maakt uw gids u ook opmerkzaam op
eene echo en wanneer gij dit punt genaderd,
zijt, verzoekt hij u, om langzaam en duidelijk
te roepen
Biirgemeister von Wesel! waarbij gij do
van 't laatste woord wat lang moet aanhou
den.
Niets vermoedende en alleen bezield door
den wensch om al 't schoone der echo to
genieten, roept gij de opgegevene woorden
zoo duidelijk mogelijk en 't is als bracht gij
een groet aan den man, die dezen post
bekleedt, bij uwe komst op duitsch grondge
bied.
Gij wacht een paar sekonden en ge hoort
het antwoord van den heer burgemeester, dat
voor uwe eigen liefde niet bijzonder vleiend
is, want gij hoort u zeer duidelijk toeroepen
Esel
Wie wordt gaarne een ezel genoemd? Dat
vraag ik u in goeden ernst. De gids lacht
zij, die bij u zijn lachen, en gij
Ach gij begint ook te lachen en wilt ge
nog eenige satisfactie zoogenaamd hebben,
dan zegt gij, dat die echo niet bizonder op
merkelijk is, want dat ze maar gedeeltelijk
het gesprokene wedergeeft.
monogram, dat op zijne couverts staat".
„F. J.!" riep Ella uit, en het bloed steeg haar in
het gelaat. „Do brief is van den inspoetour Ilin, war
veroorlooft zich de onbeschaamde!"
„Misschien een verzoek. Wat moet ik mot deu brief
beginnen
Ella had den brief op tafel geworpon, als wilde zij
hare hand er niet aan bezoedelen.
„Zendt hom dien mensch terug, ik wil geen brief
van hem hebben."
Do advokaat scheen dit oindo nipt goed io keuron.
„Het zon misschien toch goed zyn, wanneer gij dou
brief laast", zoide hij, „gij behoof'C hem immers niet
te antwoorden."
„Ziet dan maar wat hij wil."
„Moet ik den brief openbreken vroeg König verrast
ongeloovig, als twijfelde hij er aan, dat do barones
wel goed wist, wat zij zeide.
„Ik hob inet dien man geen geheimen. Leest gij
don brief en beantwoordt gij dien naar uw goeddunken."
Nog eens keek de rechter vragend op, doch toeiï
hij zag, dat de barones niet de geringste tegenwer
ping maakte, hem kennis to laten nomen van het
geschrift, kwam op zijn gelaat een trek van bevre
diging: het was hom, als ondervond hij een zekero
voldoening, van een twijfel bevrijd te zijn, die hem
misschien tcgou zijn zin Was bijgebleven.
Hij las den brief, zijn gelaat word zeer ernstig,
maar toen hij bemerkte dat Ella geheel onbekom
merd zich met hare zaken bezighield, als kon du
brief voor haar onmogelijk eenig belang hebben,
klaarde zijn gelaat op.
„Ik zat autwoordon," zeide hij met bijna pleehtigen
ernst, „gij hebt gelijk, do i brief niet te willon lozen."
Ella scheen toch nieuwsgierig te worden.
„Wat is het dan?" vroeg zij, maar Iiöuig ontweck
een antwoord, terwijl hij den brief in dm zak stak
ea het gesprek op oen ander onderwerp bracht-
Wordt vervolgd.