Binnenlandsch Nieuws. Wordt Vervolgd een jammerlijk figuur zouden maken, en naast die viervoeters stonden eigenaar en kinderen van den eigenaar in een vrij armoedige plunje. Om hen heen liep eenig gevogelte, maar dat waren de zomervogels niet. Neen! streng op den weg liepen een heer en dame in reisgewaad, elk met een bergstok in de hand en met reistaschjes om. Dadelijk herkende men ze voor Engelschen, daarin kon men zich niet ver gissen, Zij ademden als met volle teugen de berglucht en zagen naar alle zijden rond, maar trok het landschap hunne aandacht, niet minder trokken zij de aandacht der dorpe- pelingen en de geestige teekenaar deed het voorkomen, alsof zelfs de koeien en de andere dieren zich verheugden over de komst der vogels, die gouden eieren zouden leggen. Och! 't is vaak zoo dood armoedig in die dorpen en de winter wordt daar zooveel strenger gevoeld. Dan wordt er in al dien tijd bijna niets verdiend. Geen wonder, dat ook zij reikhalzend uitzien naar cue rijke vreemdelingen en die 't zoo ruim kunnen missen. Wanneer dan een man uren lang voor lastdier speelt en al dien tijd draagt, zooveel hij maar dragen kan, altijd opgeruimd en vrolijk, altijd pratende en wat vertellen de, dan is hij nog tevreden met eene be trekkelijk geringe belooning. Hij neemt u voor zich in door al de attenties, die hij u bewijst en gij beveelt hem gaarne aan andere reisge- nooten aan. Langzamerhand heeft hij een goeden naam gekregen en wordt hij bij voorkeur gezocht. Dan is zoo'n zomer voor hem de tijd, waarin hij oogsten en za melen moet, want zijn de mooie dagen voorbij dan houden de bronnen der inkomsten op met vloeien en dan moest hij den langen, langen win ter leven van die opbrengstW aarlijk hij mag wel juichen bij 't zien eerste zomervogels En nu de zomervogels zeiven. Ik sprak daar van die plaat, waarop twee Engelschen prijkten. Maar zoover behoeven we waarlijk niet te gaan. Het aantal Nederlanders, dat 's zomers in 't buitenland te vinden is, mag ook wel ge rekend worden. Den naam van rijk hebben ze nog, al worden door de gidsen de Engelschen nog hooger geschat. Al is 't zelfs niet voor 't buitenland. In de laatste jaren zijn de zee baden ontzettend in trek gekomen. Met den spoed, dien de stoom aan alles verleende, werden er kapitalen bijeen gebracht en menig visschersdorp kan 't getuigen, hoe ook zij naar de eerste zomervogels uitzien. Eenvoudig zijn ze, die bewoners dier dorpen, maar rekenen verstaan ze gewoonlijk zeer goed, en dat ze dikwijls prijzen durven vragen, waarover men letterlijk verbaasd staat, dat is dikwijls de schuld van vorige bezoekers, die, om of met hun geld te pralen, of uit gewoonte, groote sommen hebben aangeboden en ingevoerd en daardoor, om zoo te zeggen, de zaak bedorven hebben. Toen hij Adalbert van Buschbeck voor de eerste maal in de residentie leerde kennen, was deze nauwelijks twintig jaar oud; bij had den rijken en onzelfstandigen jongen in het volle leven ingeleid en zoowel door zijne buitengewonen listigen omgang, als wel door zijn rijkere ervaring dadelijk een grooten invloed op hem verkregen. Dezen invloed had hij altijd weten te behouden en Buschbeck scheen als met ketenen aan hem geboeid geweest te zijn. Toen Plötsznitz wegens een niet al te duidelijke geschiedenis verplicht was ontslag aan te vragen, had hij zelfs jaren achtereen geleefd op het landgoed van den baron; hij bad hem toen, daar hij veel ondervinding bezat, menigbn dienst bewezen, doch tegelijk lrad hij hem ook verleid tot een lichtzinnig en uitspattend leven. De echtgenoote van den baron, die den gevaarlijken invloed van dezen man reeds lang bad erkend, had eindelijk op diens verwijdering van het landgoed aangedrongen. Buschbeck was er aanvankelijk tegen geweest, hij gevoelde zich reeds in zulk een hooge mate van dien man afhankelijk, dat hij geloofde, zonder hem niet meer te kunnen leven; eindelijk had hij tocli in de scheiding berust, voornamelijk toen er 11a het vertrek van den majoor velerlei ontdekt werd, dat op diens karakter een hoogst ongunstig licht wierp. Ten slotte was de baron toch zoover gekomen, dat hij de brieven van den majoor, die geregeld aanvragen 0111 geldelijke ondersteuning bevatten zelfs niet meer beantwoordde rn hem door den loop der jaren bijna had vergeten. Nu was deze man opeens teruggekeerd; met weerzin ontving de baron htm, want'bij wist, dat hij "van al die hoogdravende woorden van den majoor gecu enkel kon gelooven; hij wilde hem ook niet gelooven. en wilde ook niet den geringsten invloed op zich laten verkrijgen, en toch nauwelijks hadden zij zich in de tuinkamer tegenover elkander In onzen tijd worden toestanden in leven geroepen, die vroeger totaal onbekend waion. Wie heeft vroeger ooit gehoord van vacantie kolonies Het past mij niet, dienaangaande in eenige beoordeeling te treden ik haal t alleen maar aan bij de plannen, die t onver mijdelijk gevolg zijn van 't aanbreken van dien heerlijken tijd, dien men voorjaar noemt. Men weet niet. wat men maar zal uitdenken. 0111 het den menschen naar den zin te maken en hun allerlei genoegens en gemakken te verschaffen. Men wil een kijkje in En geland nemen, maar bij ongeluk is men daar geheel vreemd en men verstaat de taal niet. Geen noodOok daarvoor is alweder op menschlievende wijze gezorgd. Zie maar in uw Courant, hoe daar de gelegenheid wordt aangeboden, om eenige dagen naar Londen te gaan. Men zorgt voor uw hotel, men vergezeld u overal, men spreekt voor u, men laat u de voornaamste bizonder- heden zien en dat alles voor een som, die men in den tegen woord igen tijd niet dan billijk en niet hoog noemt. Ik vraag u, kan het nu nog gemakkelijker. Maar zeer spoedig staat er op dat punt alweder een mededinger op. die aanbiedt, om met u naar Parijs te gaan, ook daar geheel en al uw leidsman te zijn. Zijt gij dus be vreesd voor zeeziekte, want uw geleider kan u daarvoor toch niet beschermen, dan zijt gij ook geholpen en gij gaat naar Parijs. Zoo worden er tal van plannen gemaakt en terwijl onze meer bedaarde voorouders bleven, waar ze waren en een uitstapje, waarvoor we nu eenige uren noodig hebben, even zoo vele dagen vereischte, tracht ieder op zijne wijze, rusteloos van de eene plaats naar de andere te trekken, en gebruik te maken van de verbazend vele gelegenheden, die de groote veranderingen in den maatschappehjken toe stand in 't leven hebben geroepen. Deutichem. P. van de Velde Mz. Schagen 16 Juni. Maandagmiddag van twee tot vijf ure waren in een der lokalen der sociëteit//Ceres" de teekeningen tentoongesteld, door de leer lingen der teekenschool van de vereeniging //Bouwkunst" alhier in den cursus 85/86 door hen vervaardigd, zoowel in hand- als in bouw kundig teekenen. Benevens de teekeningen der leerlingen waren ook nog tentoongesteld een viertal zeer nette en fraaie teekeningen, vervaardigd door de beide onderwijzers, de heeren J. Roggeveen Wz. en F. J. Gielen, benevens nog eenige teekeningen, behoorende tot het archief der vereeniging tot bevordering der Bouwkunst. Uit de tentoongestelde teekeningen bleek ten duidelijkste dat er dit jaar en door leer nedergezet, en had de bediende een flesch wijn bij hen geplaatst, of Plösznitz had voor een groot gedeelte het vroegere vertrouwen reeds terug gewonnen. Er was trouwens ook niemand ter wereld, die al de groote en kleine zwakheden van den baron zoo nauwkeurig kende, als hij, en die er zoo den slag van had, dezelveu te streelen. Daarop had in der werkelijkheid de macht berust, die hij op Busch beck uitoefende. De baron had steeds moeten doen, wat hij wilde, maar nooit had hij dit rondweg van hem gevorderd; hij had het op slimme wijze altijd zoo weten aan. te leggen, dat de baron in den waan verkeerds, dat hij uit eigen beweging en naar eigen wensch iets deed. De majoor bezat eene bijna wonderbaarlijke gave, om zich naar bevind van omstandigheden voor te doen; hij kon treurig schijnen, zelfs wanneer hij inwendig zoo opgeruimd mogelijk was; hij kon luidruchlig en vroolijk lachen, al had hij het liefst van ergenis zich de lippen ten bloede gebeten. Het meest ervaren was hij in de kunst, den eerlijke, den oprechte te spelen. Sedert vele jaren kende hij twee zaken niet meer: het gevoel van eer en het geweten. Zonder zich te bedenken, was hij bereid tot elke daad, waarvan bij zich voordeel beloofde, indien hij namenlijk de zekerheid maar had, dat ze niet ontdekt zou worden. Zijn gemoed was steeds van booze neigingen vervuld, doch zijn scherp, berekenend verstand hield dezclven, wanneer dat vereischt werd, binnen eenige grenzen. Des te onzekerder zijn geheele bestaan was, des te grooter voorzichtigheid paste hij toe. Op bet gebied van wetenschap was er niet veel waarover hij niet mede kon praten, en in het gezel' schap was hij dan ook een zeer gezien persoon, omdat hij de kunst verstond; zich bij elk gezelschap aan te sluiten. 1 ingen en door onderwijzers lan» stilgezeten, maar met ijver gewerkt De heeren Gielen en Roggeveen v dan ook een woord van hulde, hierv t; zij slechts over zulke hoogste gering °ür, middelen kunnende beschikken, een cursus door de ambitie der leerlinge,1 levendig te houden en nog op zulke resultaten kunnen wijzen. Met het oog op den minder glln toestand der leer- en hulpmiddelen, ^!- ook in de, tijdens de tentoonstelling i den vergadering der Bouwvereenigif voorstel van den heer Wouters, beslob cursus voor bouwkundig teckcnen voo"1] zoo uit te breiden, dat die leerlingen 1 den driejarigen cursus geheel en al 'Voy zoo vergevorderd kunnen zijn, dat 2ij ontwerpen kunnen maken terwijl ten oJj van het handteekenonderwijs nog werd fc:' om indien de finatieele toestand den zulks toelaat, in het volgende jaar deun van Dupuis in gebruik te nemen en y gen. Ongeveer ten 5 ure werden namens de, eeniging door den voorzitter, den heer Won: de onderstaande prijzen aan eenige leert uil gereikt, en wel: Voor de afdeeling Bouwkundig teekenr Leerl. van het le jaar. G. Honijk Ie p. M. Honijk 2e Leerl. van het 2e jaar. D. Smit iep. P. Teeu wisse 2e Leerl. van het 3e jaar. C. Wat denaar lePri': KI. Zon 2e terwijl aan W. Nottelman en J. Hoflandi een aanmoedigingsprijs werd toegekend, Voor de afdeeling Ilandteekenen: Leerl. van het le jaar. B. Beekman le P; KI. Roggeveen 2e P. Bakker 3e Leerl. van het 2e jaar P. Denijs lePt KI. Dekker 2e Leerl. van het 3e. jaar S. Smit Hz le Pr! P. Groot Tz. 2e Leerl. van het 4e jaar Jb. Baars Iels P. Meurs 2e Evenals in een vorig jaar was men ooi: in de gelegenheid gesteld om ook kennis nemen van de voorwerpen die de leerlii der Schager huisvlijtschool in den vei winter hadden gemaakt, onder leiding van: Heer Th. Roep, onderwijzer alhier. Nam deze collectie een meer bescheis plaatsje in dan die der teekenschool, war: zij zich zoo eigenaardig laat samenvoegen, zij trok toch niet minder de aandacht bezoekers. Verschillende dingen, geschikt' dagelijksch gebruik en andere voorwerper smaak, uitsluitend vervaardigd door jongs® verdienden dan ook wel een kijkje. Afgescheiden nog van de meerdere ofs dere waarde, waar tegen men de gen® voorwerpen mocht wïlltn taxeeren moest' toch erkennen, dat de huisvlijtschool of voor handenarbeid in haar streven, om M den arbeid aan te kweeken en te arbeiden, aanspraak maakt op onze belaffl ling en ondersteuning. Aan de leerlingen, der ITuisvlijtschool nog van wege hare commissie aan alle j;. lingen, naar verhouding hunner vorderB;- een geschenk toegekend. Als N°. 1 va0 Cursus kwam P. Dekker Jz. in aannrf Een hoogst treurige gebeurtenis te Aartswoud plaats gehad. Een landboi aan vlagen van waanzin lijdende, ■- zich met zijn oudste kind, een eenig* tje van ongeveer zeven jaren, in heb Aan een der zoontjes, die verzocht m mogen gaan, werd dit door den vader, gerd. Kort daarna ziet de vrouw n*j| en kind uit, maar ontwaart geen van wl Zij gaat zoeken en vindt in een omW| den man bijna verdronken. Zij ff jJ hoofd boven water te werken en zoo e totdat op haar angstgeschrci hulp gen, en nu vindt men onder den J8 lijkje van het in de modder gestik M Te Amsterdam is voorden een man getrouwd, die, op een s 0 f zich door 4 man moest laten drag i Op de Noordermarkt te A®st®'^jJ door do politie een dienstbode g8 j^l daar zij in langen tijd niets te c ^ve]ke "1 had, aardappelen zat te nuttig811' achter een boom had nedergeleg H schafte haar brood en koffie, vvfl «w klaarde nu wel weer aan den '0i_ komen, door weder een dienst te 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1886 | | pagina 2