Binnenlandsch Nieuws.
Wordt Vervolgd
een jammerlijk figuur zouden maken, en naast
die viervoeters stonden eigenaar en kinderen
van den eigenaar in een vrij armoedige plunje.
Om hen heen liep eenig gevogelte, maar dat
waren de zomervogels niet. Neen! streng op den
weg liepen een heer en dame in reisgewaad,
elk met een bergstok in de hand en met
reistaschjes om. Dadelijk herkende men ze voor
Engelschen, daarin kon men zich niet ver
gissen, Zij ademden als met volle teugen de
berglucht en zagen naar alle zijden rond,
maar trok het landschap hunne aandacht,
niet minder trokken zij de aandacht der dorpe-
pelingen en de geestige teekenaar deed het
voorkomen, alsof zelfs de koeien en de andere
dieren zich verheugden over de komst der
vogels, die gouden eieren zouden leggen.
Och! 't is vaak zoo dood armoedig in die
dorpen en de winter wordt daar zooveel
strenger gevoeld. Dan wordt er in al dien
tijd bijna niets verdiend. Geen wonder, dat
ook zij reikhalzend uitzien naar cue rijke
vreemdelingen en die 't zoo ruim kunnen
missen. Wanneer dan een man uren lang
voor lastdier speelt en al dien tijd draagt,
zooveel hij maar dragen kan, altijd opgeruimd
en vrolijk, altijd pratende en wat vertellen
de, dan is hij nog tevreden met eene be
trekkelijk geringe belooning. Hij neemt u voor
zich in door al de attenties, die hij u bewijst
en gij beveelt hem gaarne aan andere reisge-
nooten aan. Langzamerhand heeft hij een
goeden naam gekregen en wordt hij
bij voorkeur gezocht. Dan is zoo'n zomer
voor hem de tijd, waarin hij oogsten en za
melen moet, want zijn de mooie dagen voorbij
dan houden de bronnen der inkomsten op met
vloeien en dan moest hij den langen, langen win
ter leven van die opbrengstW aarlijk hij mag
wel juichen bij 't zien eerste zomervogels
En nu de zomervogels zeiven. Ik sprak
daar van die plaat, waarop twee Engelschen
prijkten. Maar zoover behoeven we waarlijk
niet te gaan.
Het aantal Nederlanders, dat 's zomers in
't buitenland te vinden is, mag ook wel ge
rekend worden. Den naam van rijk hebben ze
nog, al worden door de gidsen de Engelschen
nog hooger geschat. Al is 't zelfs niet voor
't buitenland. In de laatste jaren zijn de zee
baden ontzettend in trek gekomen. Met den
spoed, dien de stoom aan alles verleende,
werden er kapitalen bijeen gebracht en menig
visschersdorp kan 't getuigen, hoe ook zij naar
de eerste zomervogels uitzien. Eenvoudig zijn
ze, die bewoners dier dorpen, maar rekenen
verstaan ze gewoonlijk zeer goed, en dat ze
dikwijls prijzen durven vragen, waarover men
letterlijk verbaasd staat, dat is dikwijls de
schuld van vorige bezoekers, die, om of met
hun geld te pralen, of uit gewoonte, groote
sommen hebben aangeboden en ingevoerd en
daardoor, om zoo te zeggen, de zaak bedorven
hebben.
Toen hij Adalbert van Buschbeck voor de eerste
maal in de residentie leerde kennen, was deze
nauwelijks twintig jaar oud; bij had den rijken en
onzelfstandigen jongen in het volle leven ingeleid
en zoowel door zijne buitengewonen listigen omgang,
als wel door zijn rijkere ervaring dadelijk een
grooten invloed op hem verkregen. Dezen invloed
had hij altijd weten te behouden en Buschbeck
scheen als met ketenen aan hem geboeid geweest
te zijn.
Toen Plötsznitz wegens een niet al te duidelijke
geschiedenis verplicht was ontslag aan te vragen,
had hij zelfs jaren achtereen geleefd op het landgoed
van den baron; hij bad hem toen, daar hij veel
ondervinding bezat, menigbn dienst bewezen, doch
tegelijk lrad hij hem ook verleid tot een lichtzinnig
en uitspattend leven.
De echtgenoote van den baron, die den gevaarlijken
invloed van dezen man reeds lang bad erkend,
had eindelijk op diens verwijdering van het landgoed
aangedrongen. Buschbeck was er aanvankelijk tegen
geweest, hij gevoelde zich reeds in zulk een hooge
mate van dien man afhankelijk, dat hij geloofde,
zonder hem niet meer te kunnen leven; eindelijk
had hij tocli in de scheiding berust, voornamelijk
toen er 11a het vertrek van den majoor velerlei
ontdekt werd, dat op diens karakter een hoogst
ongunstig licht wierp. Ten slotte was de baron
toch zoover gekomen, dat hij de brieven van den
majoor, die geregeld aanvragen 0111 geldelijke
ondersteuning bevatten zelfs niet meer beantwoordde
rn hem door den loop der jaren bijna had vergeten.
Nu was deze man opeens teruggekeerd; met
weerzin ontving de baron htm, want'bij wist, dat
hij "van al die hoogdravende woorden van den majoor
gecu enkel kon gelooven; hij wilde hem ook niet
gelooven. en wilde ook niet den geringsten invloed
op zich laten verkrijgen, en toch nauwelijks
hadden zij zich in de tuinkamer tegenover elkander
In onzen tijd worden toestanden in leven
geroepen, die vroeger totaal onbekend waion.
Wie heeft vroeger ooit gehoord van vacantie
kolonies Het past mij niet, dienaangaande
in eenige beoordeeling te treden ik haal t
alleen maar aan bij de plannen, die t onver
mijdelijk gevolg zijn van 't aanbreken van
dien heerlijken tijd, dien men voorjaar noemt.
Men weet niet. wat men maar zal uitdenken.
0111 het den menschen naar den zin te maken
en hun allerlei genoegens en gemakken te
verschaffen. Men wil een kijkje in En
geland nemen, maar bij ongeluk is men daar
geheel vreemd en men verstaat de taal niet.
Geen noodOok daarvoor is alweder op
menschlievende wijze gezorgd.
Zie maar in uw Courant, hoe daar de
gelegenheid wordt aangeboden, om eenige
dagen naar Londen te gaan. Men zorgt voor
uw hotel, men vergezeld u overal, men spreekt
voor u, men laat u de voornaamste bizonder-
heden zien en dat alles voor een som, die
men in den tegen woord igen tijd niet dan billijk
en niet hoog noemt. Ik vraag u, kan het nu
nog gemakkelijker.
Maar zeer spoedig staat er op dat punt
alweder een mededinger op. die aanbiedt, om
met u naar Parijs te gaan, ook daar geheel
en al uw leidsman te zijn. Zijt gij dus be
vreesd voor zeeziekte, want uw geleider kan
u daarvoor toch niet beschermen, dan zijt gij
ook geholpen en gij gaat naar Parijs.
Zoo worden er tal van plannen gemaakt en
terwijl onze meer bedaarde voorouders bleven,
waar ze waren en een uitstapje, waarvoor
we nu eenige uren noodig hebben, even zoo
vele dagen vereischte, tracht ieder op zijne
wijze, rusteloos van de eene plaats naar de
andere te trekken, en gebruik te maken van
de verbazend vele gelegenheden, die de groote
veranderingen in den maatschappehjken toe
stand in 't leven hebben geroepen.
Deutichem.
P. van de Velde Mz.
Schagen 16 Juni.
Maandagmiddag van twee tot vijf ure
waren in een der lokalen der sociëteit//Ceres"
de teekeningen tentoongesteld, door de leer
lingen der teekenschool van de vereeniging
//Bouwkunst" alhier in den cursus 85/86 door
hen vervaardigd, zoowel in hand- als in bouw
kundig teekenen. Benevens de teekeningen
der leerlingen waren ook nog tentoongesteld
een viertal zeer nette en fraaie teekeningen,
vervaardigd door de beide onderwijzers, de
heeren J. Roggeveen Wz. en F. J. Gielen,
benevens nog eenige teekeningen, behoorende
tot het archief der vereeniging tot bevordering
der Bouwkunst.
Uit de tentoongestelde teekeningen bleek
ten duidelijkste dat er dit jaar en door leer
nedergezet, en had de bediende een flesch wijn bij
hen geplaatst, of Plösznitz had voor een groot
gedeelte het vroegere vertrouwen reeds terug
gewonnen.
Er was trouwens ook niemand ter wereld, die al
de groote en kleine zwakheden van den baron zoo
nauwkeurig kende, als hij, en die er zoo den slag
van had, dezelveu te streelen. Daarop had in der
werkelijkheid de macht berust, die hij op Busch
beck uitoefende. De baron had steeds moeten doen,
wat hij wilde, maar nooit had hij dit rondweg van
hem gevorderd; hij had het op slimme wijze altijd
zoo weten aan. te leggen, dat de baron in den waan
verkeerds, dat hij uit eigen beweging en naar
eigen wensch iets deed.
De majoor bezat eene bijna wonderbaarlijke gave,
om zich naar bevind van omstandigheden voor
te doen; hij kon treurig schijnen, zelfs wanneer
hij inwendig zoo opgeruimd mogelijk was; hij kon
luidruchlig en vroolijk lachen, al had hij het liefst
van ergenis zich de lippen ten bloede gebeten. Het
meest ervaren was hij in de kunst, den eerlijke,
den oprechte te spelen. Sedert vele jaren kende hij
twee zaken niet meer: het gevoel van eer en het
geweten. Zonder zich te bedenken, was hij bereid
tot elke daad, waarvan bij zich voordeel beloofde,
indien hij namenlijk de zekerheid maar had, dat
ze niet ontdekt zou worden. Zijn gemoed was
steeds van booze neigingen vervuld, doch zijn scherp,
berekenend verstand hield dezclven, wanneer dat
vereischt werd, binnen eenige grenzen. Des te
onzekerder zijn geheele bestaan was, des te grooter
voorzichtigheid paste hij toe.
Op bet gebied van wetenschap was er niet veel
waarover hij niet mede kon praten, en in het gezel'
schap was hij dan ook een zeer gezien persoon,
omdat hij de kunst verstond; zich bij elk gezelschap
aan te sluiten. 1
ingen en door onderwijzers lan»
stilgezeten, maar met ijver gewerkt
De heeren Gielen en Roggeveen v
dan ook een woord van hulde, hierv t;
zij slechts over zulke hoogste gering °ür,
middelen kunnende beschikken, een
cursus door de ambitie der leerlinge,1
levendig te houden en nog op zulke
resultaten kunnen wijzen.
Met het oog op den minder glln
toestand der leer- en hulpmiddelen, ^!-
ook in de, tijdens de tentoonstelling i
den vergadering der Bouwvereenigif
voorstel van den heer Wouters, beslob
cursus voor bouwkundig teckcnen voo"1]
zoo uit te breiden, dat die leerlingen 1
den driejarigen cursus geheel en al 'Voy
zoo vergevorderd kunnen zijn, dat 2ij
ontwerpen kunnen maken terwijl ten oJj
van het handteekenonderwijs nog werd fc:'
om indien de finatieele toestand den
zulks toelaat, in het volgende jaar deun
van Dupuis in gebruik te nemen en y
gen.
Ongeveer ten 5 ure werden
namens de,
eeniging door den voorzitter, den heer Won:
de onderstaande prijzen aan eenige leert
uil gereikt, en wel:
Voor de afdeeling Bouwkundig teekenr
Leerl. van het le jaar. G. Honijk Ie p.
M. Honijk 2e
Leerl. van het 2e jaar. D. Smit iep.
P. Teeu wisse 2e
Leerl. van het 3e jaar. C. Wat denaar lePri':
KI. Zon 2e
terwijl aan W. Nottelman en J. Hoflandi
een aanmoedigingsprijs werd toegekend,
Voor de afdeeling Ilandteekenen:
Leerl. van het le jaar. B. Beekman le P;
KI. Roggeveen 2e
P. Bakker 3e
Leerl. van het 2e jaar P. Denijs lePt
KI. Dekker 2e
Leerl. van het 3e. jaar S. Smit Hz le Pr!
P. Groot Tz. 2e
Leerl. van het 4e jaar Jb. Baars Iels
P. Meurs 2e
Evenals in een vorig jaar was men ooi:
in de gelegenheid gesteld om ook kennis
nemen van de voorwerpen die de leerlii
der Schager huisvlijtschool in den vei
winter hadden gemaakt, onder leiding van:
Heer Th. Roep, onderwijzer alhier.
Nam deze collectie een meer bescheis
plaatsje in dan die der teekenschool, war:
zij zich zoo eigenaardig laat samenvoegen,
zij trok toch niet minder de aandacht
bezoekers. Verschillende dingen, geschikt'
dagelijksch gebruik en andere voorwerper
smaak, uitsluitend vervaardigd door jongs®
verdienden dan ook wel een kijkje.
Afgescheiden nog van de meerdere ofs
dere waarde, waar tegen men de gen®
voorwerpen mocht wïlltn taxeeren moest'
toch erkennen, dat de huisvlijtschool of
voor handenarbeid in haar streven, om M
den arbeid aan te kweeken en te
arbeiden, aanspraak maakt op onze belaffl
ling en ondersteuning.
Aan de leerlingen, der ITuisvlijtschool
nog van wege hare commissie aan alle j;.
lingen, naar verhouding hunner vorderB;-
een geschenk toegekend. Als N°. 1 va0
Cursus kwam P. Dekker Jz. in aannrf
Een hoogst treurige gebeurtenis
te Aartswoud plaats gehad. Een landboi
aan vlagen van waanzin lijdende, ■-
zich met zijn oudste kind, een eenig*
tje van ongeveer zeven jaren, in heb
Aan een der zoontjes, die verzocht m
mogen gaan, werd dit door den vader,
gerd. Kort daarna ziet de vrouw n*j|
en kind uit, maar ontwaart geen van wl
Zij gaat zoeken en vindt in een omW|
den man bijna verdronken. Zij ff jJ
hoofd boven water te werken en zoo e
totdat op haar angstgeschrci hulp
gen, en nu vindt men onder den J8
lijkje van het in de modder gestik M
Te Amsterdam is voorden
een man getrouwd, die, op een s 0 f
zich door 4 man moest laten drag i
Op de Noordermarkt te A®st®'^jJ
door do politie een dienstbode g8 j^l
daar zij in langen tijd niets te c ^ve]ke "1
had, aardappelen zat te nuttig811'
achter een boom had nedergeleg H
schafte haar brood en koffie, vvfl «w
klaarde nu wel weer aan den '0i_
komen, door weder een dienst te 1