Wordt Vervolgd.
]1stitif
Gemengd J\je
ifWi
Naar wij vernomen zullen in liet logement
,/de IIoop," van den heer C. Slikker aan de
Oude Sluis, bij gelegenheid der kermis aldaar,
Anti-Spiritistische Séances gegeven worden
door prof. Eoltini en miss. Nelly.
Wie het meesterwerk de /Camera Obscu-
ca" van Hildebrand (Nic. Beets) ook maar
eenigszins kent, zal zich uit een der hoofd
stukken het Brabantsche meisje wel herin
neren. Welnu, Hildebrand heeft haar, zijn
oude vriendin Keetje Van der Made heet
zij, dezer dagen te Oosterhout eens bezocht.
Sedert de vorige ontmoeting was ruim een
halve eeuw 52 jaren verloopen. De
twee oudjes hadden heel wat saam te keu
velen. Als aandenken overhandigde Beets haal
bij het afscheid nemen, een in prachtband
gebonden exemplaar der 16de uitgave van zijn
Camera O b s c u r a, waarin het volgende
te lezen stond:
„Aan Keetje Van der MadVhet, Noord-
brab. meisje), als aandenken aan zijn be
zoek in hare woning te Oosterhout, den
6 Juli 1880.
(wasget. Nic. Beets.) Hildebrand."
Gebrek aan geschikte verplegers bij
epidemische ziekten deed te Monnickendam de
noodzakelijkheid geboren worden, om een
afdeeling van het Witte Kruis te vormen.
Onder voorzitting van den Heer Lamaison
van Heenvliet, burgemeester, werd daartoe
besloten. Dergelijk voorbeeld verdient aanbe
veling voor andere kleine gemeenten.
Dat overoude plaatselijke gebruiken in
Drente niet gemakkelijk worden afgeschaft
is bekend. Te Borger heerscht totnogtoe de
voorvaderlijke gewoonte, dat bij voorkomend
sterfgeval door de buren of „nabers" behal
ve het uitvoeren der noodige begrafeniswerk
zaamheden ook nog aan den timmerman,
met het maken der doodkist belast, vijf cent
van ieder hunner wordt uitgekeerd. Dit
gebruik stamt af van den tijd, toen onze
voorouders zeiven de planken voor lijkkisten
(hoesholtsplanken) verzamelden en deze soms
vele jaren bewaarden, en het timmeren der
kist dus onder de //naberdingen" behoorde.
geschoren gelaat, de blozende wangen en het sluike,
lange, blonde haar, dat op kunstenaarswijze achter
de ooren was gestreken, zag, wie hem in zijn bijzonder
voorkomend, zeer beleefd en hulpvaardig gedrag
gadesloeg, hield hem spoedig voor een goedhartig
en onschuldig karakter. Hij zelf betoogde bij elke
gelegenheid, dat hij dit was, en er waren ook vele
menschen, die zulks geloofden; daarbij verstond hij
nog de kunst om den zieke te spelen, ofschoon hij
Volkomen gezond was; hij droeg een blauwen bril
onder het voorwendsel, dat zijn oogen verzwakt
waren; de waarheid echter was, dat hij reden had
zijne oogen te verbergen.
Hij hield er ook van een dichterlijk air aan te
nemen; hij maakte ook gedichten, die wel eenig
talent verrieden; hij was een zeer aangenaam persoon
in een gezelschap, was steeds bereid aan het hoofd
te staan van een liefdadigheids-comité; dit alles
deed hij evenwel met het eenige doel, om zijn
ware karakter te verbergen.
Hij stelde zich zeiven steeds voor als een door
en door goedhartig mensch, dienaar het ideale doel
streefde, alle menschen gelukkig te maken; hij
speelde op zeer vaardige wijze den zenawachtigen
fijngevoelige en toch was er zeker geen grooter
intrigant en zelfzuchtiger man dan hij. Met een
zoet lachje en een hoogst deelnemend gelaat, zou hij
een ieder in het ongeluk gestort hebben, wanneer
hij daarbij eenig voordeel had kunnen hebben. Heb
zucht en onbegrensde eerzucht waren de hoofdtrek
ken van zijn karakter.
Hij speelde den menschenvi iendeen ruw woord
deed hem ontstellen; hij was naar het uiterlijk zeer
vroom, doch vermeed zorgvuldig, om over gods
dienst te spreken, omdat dit tegen zijn innerlijk
gevoel streed. Hij leende gelden uit tegen hooge
renten, en allen, die zich tot hem wendden, trachtte
hij te overtuigen, dat hij werkelijk offers bracht,
alleen om hen te helpen, en dat hij zijn hoofd niet
liet weten, wat zijn hart deed.
In de stad waren er zeer velen, die zich door
hem lieten bedriegen, en de weinigeD, die hem
doorzagen, werden uitgekreten voor zijne vijanden,
die hem opzettelijk belasterden om hem te bena-
deelen.
Met dezen man was Plösznitz sedert jaren be
vriend. Beiden kenden elkander door en door en
de een vertrouwde den ander niet. Wat hen ver-
eenigd hield, was niet de band der vriendschap,
maar de gemeenschap van zekere belangen. He
majoor diende Niemitz als agent
van
zijn
goeden
naam en als bemiddelaar van menige geldzaak,
die de apotheker zelve liefst niet wilde op touw
zetten; daarvoor oatving Plösznitz een zekere som
gelds en eenige jaren lang had hij alleen door deze
ondersteuning van den apotheker, geleefd.
In sommige gedeelten van het dorp is thans
deze doodenaccijns afgeschaft, in andere buurt
schappen betaalt elk der buren nog \ij cs.
voor de kist eens volwassenen en een ha ven
stuiver voor die eens kinds. In de plaats
Westdorp, eeene vroegere havezate, heersen te
tot voor jaren de gewoonte, dat al de be
woners van dit gehucht in een sterfhuis met
de familieleden en aanverwanten aan den be
grafenismaaltijd deelnamen doch deze gewoon
te heeft het veld te moeten ruimen vooi
eene meer beschaafde uitvoering der begra
fenisplechtigheden.
Hoeveel kost thans een binnelandsch
telegram
Op zeer eenvoudige wijze kan men dit
berekenen.
Een telegram van 10 woorden of minder
kost steeds 25 cents. Voor telegrammen
boven de 10 woorden berekent men de kos
ten aldus
Men neme de helft van het woordental
(voor oneven getallen de grootste helft), ver-
menigvuldige dit met 3 en telle bij het
product 10 op.
Bijvoorbeeld een telegram van 14 woorden,
kost 7 maal 3 plus 10 of 31 cents en een
telegram van 17 woorden 9 maal 3 plus 10
of 37 cents.
-- Zaterdagmiddag werd te Meppel door
eenige ingezetenen een waagstuk van een 14-
jarigen knaap waargenomen, dat aan een epi
sode uit het jongensleven van den grooteu
Hollandschen Michel Adriaanszoon De Ruyter
deed denken.
Bedoelde knaap was op het Kerkhofsplein
bezig met het oplaten van zijn vlieger.
Deze raakte aan een der palen van het hek
boven om den ingang van den toren verward
en spoedig daarna ondernam de jongen het
waagstuk, om tegen den 'zuidmuur van de kerk
op te klauteren en zoodoende op de goot te
klimmen, deze door te kruipen tot aan het
hekwerk dat over de pannen ligt om deze voor
het afwaaien te beveiligen. Boven op cle kerk
zijnde, klimt hij door een luikje, dat los stond
in den toren en gaat zoodoende de trappen
op om zijn speeltuig, den vlieger, welke zeker
een beste zal zijn, weder machtig te worden.
Na den vlieger losgemaakt te hebben, ging
hij langs de trappen naar beneden, doch daar
gekomen zijnde, vond hij de deur aan den ingang
gesloten evenwel is hij niet vervaard, hij gaat
wederom naar boven, waar hij een touw ziet
hangen, neemt het kloek besluit zich hierbij
naar beneden te laten glijden, alwaar hij over
het hek, dat des daags tot afsluiting van den
den toren dient, naar buiten klom.
Straatroof op klaarlichten dag in een
der drukste gedeelten van Rotterdam en ge
pleegd door een kind, komt zeker niet dik
wijls voor. Zondagmiddag ongeveer half vier
geschiedde dit echter. Een meisje van negen
of tien jaren had in de Scheepstimmermanslaan
een vierjarig kind in een hoekje gelokt en
en onder de belofte, dat het een koekje
kreeg, wanneer het zoet was, van hare oor
belletjes ontdaan. Twee kleine broertjes der
kleine dievegge, van drie en vijf jaren naar
gissing, stonden eveneens voor het kind, zoo
dat de voorbijgangers niets zagen. Een heer,
opmerkziam geworden door het gezegde dei-
kleine dievegge„Nu hier heb je dan een
koekje," ging haar na, die zich met de bel
letjes verwijderde, en waarschuwde een poli
tieagent, die den diefstal constateerde, en
de jonge diefegge en het „corpus delicti"
naar het politie-bureau bracht. De kleine was
met zooveel handigheid te werk gegaan, dat
het bijna geen twijfel lijdt of zij had dit zaakje
meer bij de hand gehad.
Een herhaaldelijk beschonken persoon
met ruwen inborst te Tiel, werd dezer dagen
door een polietieagent aangemaand bedaard
voort te gaan. In plaats van hieraan te vol
doen, voegde de man den agent onder hevige
vloeken toe de commissaris Stork heeft het
er goed afgebracht, maar jij zult het er niet
zoo afbrengen als ik nu een mes had, was
je kop er al afgeweest, maar wacht ik kan
je ook zoo den kop wel afdraaien," en zich
hierna losrukkende van de personen, die hem
ter voorkoming van ongelukken hadden vast
gegrepen, snelde hij op den beambte toe,
klaarblijkelijk om gevolg te geven aan zijn
plan, doch de agent trok nu zijn sabel en
wist den aanvaller, die reeds 13 jaren tucht
huisstraf achter den rug heeft wegens poginc
tot moord, met dat wapen zoodanig in °be-
dwang te honden, dat do woestaard de vol
voering van zijn plan moest on*
De zaak is in handen der i'-
T-Wr.1 f-'^ v-IXTMy ...r.
Het nut der tournure.
te Berlijn, die zijne belasting nj
was op weg naar een pandjeshuis
en
ai»L
zilveren horloge te beleenen, toen l/1
en
3
J°i
tllln.
voor zicli int zag gaan, die een
groote tournure droeg, als hij no>Z°°
aanschouwd.
De dame ging dezelfden Weg 0pai
zijne verbazing ontwaarde Hij "dat
pandjeshuis binnenging, waar bij
op een portaal kwam, bezig za,; ®ari_
baar toilet te verschikken. L)e
«ie
welopgevoed mensch, precies alsof |r
maar was zoo vrij in een boekje te"
om een beetje te spionneeren. Tot
tenis zag bij de tournure zakken !J"'
grond vallen. De dame ging niet bet
kregen pak bet kantoor binnen \V}
bacbtsman baar volgde.
Het bleek hein nu, dat de tournure Ui
uit zeven hemden, twee broeken
II I r, I"
vier paar wollen kousen. De houder
huis was onbarmhartig genoeg om
schot op de voorwerpen te willen
juffer ging bedroefd been. Haar tourna,,
thans over baar arm en de voor dat
stuk bestemde plek, was vati gewonen
geworden.
Dat men op reis niet voorzicht»
kan zijn tegenover onbekende personen j
schijnen zij, door bun beschaafde maniép
den gegoeden stand te behooren, Ondervoi
dagen een loogeergsst te Spa. Deze was na*
in kennis geraakt met een jong mensch m
zeer deftig voorkomen, die beweerde
Russischen adelstand te behooren en
zijn afgestapt, om de ontvangst van zijnf,
welke hij eiken dag verwachteu kon r
bereiden. Op zekeren dag moest eerst»
naar Luik. De Russische graaf verzoek
omdat hij geld noodig had en zich, voor
familie gearriveerd was, moeielijk verwijl
kon, bij een bankier, aldaar, voor hem a
sel te incfsSeeren. Tegenover dit blijk van
trouwen kon de ander moeielijk nalaten:
graaf een voorschot op het bedrag van
sel aan te bieden, dat, hoewel aarzelend,t
slotte toch dankbaar werd aangenomen/Ié
aangekomen, werd de gedienstige vriendh
aanbieden van den wissel in hechtenis
omdat deze gestolen en reeds gesignaleeit
Nadat de verschrikte reiziger zijn iodJ
bewezen en zijn onschuld daardooraands
kwam, liet men hem echter weder viij.I
de onmiddelijk naar Spa terug, maar
sclie graaf was met zijn goudstukkenverdut
Een Zwitsersche pudding. Een lekke
din g, waarvan de Zwitsers veel houden,
gemaakt van kaas en eieren, door elkaar
met melk en boter. Een verrel kaas,tvveee
een stuk boter en wat melk, dooreen®!'
en zoo gewarmd, maken een gerecht, dat
vee) voedsel bevat als een pond biefstuk
zoowel voedsel vooreen man, die eene si
leefwijze beeft als voor een arbeider, o#
werk doet.
In de passage Charles Dallery
was een winkelier Woensdag bezig zij"1
te sluiten, toen een viertal personen li®
men vragen of zijn broedea thuis was,
van ben een som gelds moesten ontvangt'
bet antwoord, dat de zaken van z(|"
hem niets aangingen, vielen de vier mannf
winkelier aan. Zijne vrouw wilde ne®'
hulp komen, doch op den raad van W
die zeide het wel alleen af te kunnen,
weder in huis. Toen haar man later in hu1^
viel zijne vrouw in onmacht en was
lijk. Men zegt, dat zij tengevolge va"
en schrik overleden is.
Met een ijzingwekkend ongelu j
een voorstelling in een circus te boL
man, met een gebit, dat in sterkte
met dat van een leeuw, herhaalde
met zeer veel bijval vertoond kt"'-'
hield namenüjk een ia-jarigen j°nGe',!(il
gordel orn bet lichaam bad, vvaaia"11^
verbonden was, met de tanden vast,
niet zijne voeten in ringen aan
en bet hoofd naar beneden hing-
ging van het kunststuk het M
in de rondte draaien, met zulk ee
ODl
dat het hoofd van de voeten n'etimee^i-|(
den kon worden. Eensklaps w
de gordel, welke de jongen - .g|
had, Was gebroken en de knaap
weid in de zaal onder de toesclw
leloos werd de jongen opgenoroen'
mor.d bloedende, weggedragen.
Eene oude jonge iM'v,oUV\| vei'®1!
tp" v gare"
een dienstmeisje, dat zij ten
Zestien jaren reeds was net ku"
er, lI nn i.-iar OU"
(1 vvaS
en'
en hoewel zij eerst 27 jaal. 1 gare
aantrekkelijk gezicht had, "a