Wordt Vervolgd. ]1stitif Gemengd J\je ifWi Naar wij vernomen zullen in liet logement ,/de IIoop," van den heer C. Slikker aan de Oude Sluis, bij gelegenheid der kermis aldaar, Anti-Spiritistische Séances gegeven worden door prof. Eoltini en miss. Nelly. Wie het meesterwerk de /Camera Obscu- ca" van Hildebrand (Nic. Beets) ook maar eenigszins kent, zal zich uit een der hoofd stukken het Brabantsche meisje wel herin neren. Welnu, Hildebrand heeft haar, zijn oude vriendin Keetje Van der Made heet zij, dezer dagen te Oosterhout eens bezocht. Sedert de vorige ontmoeting was ruim een halve eeuw 52 jaren verloopen. De twee oudjes hadden heel wat saam te keu velen. Als aandenken overhandigde Beets haal bij het afscheid nemen, een in prachtband gebonden exemplaar der 16de uitgave van zijn Camera O b s c u r a, waarin het volgende te lezen stond: „Aan Keetje Van der MadVhet, Noord- brab. meisje), als aandenken aan zijn be zoek in hare woning te Oosterhout, den 6 Juli 1880. (wasget. Nic. Beets.) Hildebrand." Gebrek aan geschikte verplegers bij epidemische ziekten deed te Monnickendam de noodzakelijkheid geboren worden, om een afdeeling van het Witte Kruis te vormen. Onder voorzitting van den Heer Lamaison van Heenvliet, burgemeester, werd daartoe besloten. Dergelijk voorbeeld verdient aanbe veling voor andere kleine gemeenten. Dat overoude plaatselijke gebruiken in Drente niet gemakkelijk worden afgeschaft is bekend. Te Borger heerscht totnogtoe de voorvaderlijke gewoonte, dat bij voorkomend sterfgeval door de buren of „nabers" behal ve het uitvoeren der noodige begrafeniswerk zaamheden ook nog aan den timmerman, met het maken der doodkist belast, vijf cent van ieder hunner wordt uitgekeerd. Dit gebruik stamt af van den tijd, toen onze voorouders zeiven de planken voor lijkkisten (hoesholtsplanken) verzamelden en deze soms vele jaren bewaarden, en het timmeren der kist dus onder de //naberdingen" behoorde. geschoren gelaat, de blozende wangen en het sluike, lange, blonde haar, dat op kunstenaarswijze achter de ooren was gestreken, zag, wie hem in zijn bijzonder voorkomend, zeer beleefd en hulpvaardig gedrag gadesloeg, hield hem spoedig voor een goedhartig en onschuldig karakter. Hij zelf betoogde bij elke gelegenheid, dat hij dit was, en er waren ook vele menschen, die zulks geloofden; daarbij verstond hij nog de kunst om den zieke te spelen, ofschoon hij Volkomen gezond was; hij droeg een blauwen bril onder het voorwendsel, dat zijn oogen verzwakt waren; de waarheid echter was, dat hij reden had zijne oogen te verbergen. Hij hield er ook van een dichterlijk air aan te nemen; hij maakte ook gedichten, die wel eenig talent verrieden; hij was een zeer aangenaam persoon in een gezelschap, was steeds bereid aan het hoofd te staan van een liefdadigheids-comité; dit alles deed hij evenwel met het eenige doel, om zijn ware karakter te verbergen. Hij stelde zich zeiven steeds voor als een door en door goedhartig mensch, dienaar het ideale doel streefde, alle menschen gelukkig te maken; hij speelde op zeer vaardige wijze den zenawachtigen fijngevoelige en toch was er zeker geen grooter intrigant en zelfzuchtiger man dan hij. Met een zoet lachje en een hoogst deelnemend gelaat, zou hij een ieder in het ongeluk gestort hebben, wanneer hij daarbij eenig voordeel had kunnen hebben. Heb zucht en onbegrensde eerzucht waren de hoofdtrek ken van zijn karakter. Hij speelde den menschenvi iendeen ruw woord deed hem ontstellen; hij was naar het uiterlijk zeer vroom, doch vermeed zorgvuldig, om over gods dienst te spreken, omdat dit tegen zijn innerlijk gevoel streed. Hij leende gelden uit tegen hooge renten, en allen, die zich tot hem wendden, trachtte hij te overtuigen, dat hij werkelijk offers bracht, alleen om hen te helpen, en dat hij zijn hoofd niet liet weten, wat zijn hart deed. In de stad waren er zeer velen, die zich door hem lieten bedriegen, en de weinigeD, die hem doorzagen, werden uitgekreten voor zijne vijanden, die hem opzettelijk belasterden om hem te bena- deelen. Met dezen man was Plösznitz sedert jaren be vriend. Beiden kenden elkander door en door en de een vertrouwde den ander niet. Wat hen ver- eenigd hield, was niet de band der vriendschap, maar de gemeenschap van zekere belangen. He majoor diende Niemitz als agent van zijn goeden naam en als bemiddelaar van menige geldzaak, die de apotheker zelve liefst niet wilde op touw zetten; daarvoor oatving Plösznitz een zekere som gelds en eenige jaren lang had hij alleen door deze ondersteuning van den apotheker, geleefd. In sommige gedeelten van het dorp is thans deze doodenaccijns afgeschaft, in andere buurt schappen betaalt elk der buren nog \ij cs. voor de kist eens volwassenen en een ha ven stuiver voor die eens kinds. In de plaats Westdorp, eeene vroegere havezate, heersen te tot voor jaren de gewoonte, dat al de be woners van dit gehucht in een sterfhuis met de familieleden en aanverwanten aan den be grafenismaaltijd deelnamen doch deze gewoon te heeft het veld te moeten ruimen vooi eene meer beschaafde uitvoering der begra fenisplechtigheden. Hoeveel kost thans een binnelandsch telegram Op zeer eenvoudige wijze kan men dit berekenen. Een telegram van 10 woorden of minder kost steeds 25 cents. Voor telegrammen boven de 10 woorden berekent men de kos ten aldus Men neme de helft van het woordental (voor oneven getallen de grootste helft), ver- menigvuldige dit met 3 en telle bij het product 10 op. Bijvoorbeeld een telegram van 14 woorden, kost 7 maal 3 plus 10 of 31 cents en een telegram van 17 woorden 9 maal 3 plus 10 of 37 cents. -- Zaterdagmiddag werd te Meppel door eenige ingezetenen een waagstuk van een 14- jarigen knaap waargenomen, dat aan een epi sode uit het jongensleven van den grooteu Hollandschen Michel Adriaanszoon De Ruyter deed denken. Bedoelde knaap was op het Kerkhofsplein bezig met het oplaten van zijn vlieger. Deze raakte aan een der palen van het hek boven om den ingang van den toren verward en spoedig daarna ondernam de jongen het waagstuk, om tegen den 'zuidmuur van de kerk op te klauteren en zoodoende op de goot te klimmen, deze door te kruipen tot aan het hekwerk dat over de pannen ligt om deze voor het afwaaien te beveiligen. Boven op cle kerk zijnde, klimt hij door een luikje, dat los stond in den toren en gaat zoodoende de trappen op om zijn speeltuig, den vlieger, welke zeker een beste zal zijn, weder machtig te worden. Na den vlieger losgemaakt te hebben, ging hij langs de trappen naar beneden, doch daar gekomen zijnde, vond hij de deur aan den ingang gesloten evenwel is hij niet vervaard, hij gaat wederom naar boven, waar hij een touw ziet hangen, neemt het kloek besluit zich hierbij naar beneden te laten glijden, alwaar hij over het hek, dat des daags tot afsluiting van den den toren dient, naar buiten klom. Straatroof op klaarlichten dag in een der drukste gedeelten van Rotterdam en ge pleegd door een kind, komt zeker niet dik wijls voor. Zondagmiddag ongeveer half vier geschiedde dit echter. Een meisje van negen of tien jaren had in de Scheepstimmermanslaan een vierjarig kind in een hoekje gelokt en en onder de belofte, dat het een koekje kreeg, wanneer het zoet was, van hare oor belletjes ontdaan. Twee kleine broertjes der kleine dievegge, van drie en vijf jaren naar gissing, stonden eveneens voor het kind, zoo dat de voorbijgangers niets zagen. Een heer, opmerkziam geworden door het gezegde dei- kleine dievegge„Nu hier heb je dan een koekje," ging haar na, die zich met de bel letjes verwijderde, en waarschuwde een poli tieagent, die den diefstal constateerde, en de jonge diefegge en het „corpus delicti" naar het politie-bureau bracht. De kleine was met zooveel handigheid te werk gegaan, dat het bijna geen twijfel lijdt of zij had dit zaakje meer bij de hand gehad. Een herhaaldelijk beschonken persoon met ruwen inborst te Tiel, werd dezer dagen door een polietieagent aangemaand bedaard voort te gaan. In plaats van hieraan te vol doen, voegde de man den agent onder hevige vloeken toe de commissaris Stork heeft het er goed afgebracht, maar jij zult het er niet zoo afbrengen als ik nu een mes had, was je kop er al afgeweest, maar wacht ik kan je ook zoo den kop wel afdraaien," en zich hierna losrukkende van de personen, die hem ter voorkoming van ongelukken hadden vast gegrepen, snelde hij op den beambte toe, klaarblijkelijk om gevolg te geven aan zijn plan, doch de agent trok nu zijn sabel en wist den aanvaller, die reeds 13 jaren tucht huisstraf achter den rug heeft wegens poginc tot moord, met dat wapen zoodanig in °be- dwang te honden, dat do woestaard de vol voering van zijn plan moest on* De zaak is in handen der i'- T-Wr.1 f-'^ v-IXTMy ...r. Het nut der tournure. te Berlijn, die zijne belasting nj was op weg naar een pandjeshuis en ai»L zilveren horloge te beleenen, toen l/1 en 3 J°i tllln. voor zicli int zag gaan, die een groote tournure droeg, als hij no>Z°° aanschouwd. De dame ging dezelfden Weg 0pai zijne verbazing ontwaarde Hij "dat pandjeshuis binnenging, waar bij op een portaal kwam, bezig za,; ®ari_ baar toilet te verschikken. L)e «ie welopgevoed mensch, precies alsof |r maar was zoo vrij in een boekje te" om een beetje te spionneeren. Tot tenis zag bij de tournure zakken !J"' grond vallen. De dame ging niet bet kregen pak bet kantoor binnen \V} bacbtsman baar volgde. Het bleek hein nu, dat de tournure Ui uit zeven hemden, twee broeken II I r, I" vier paar wollen kousen. De houder huis was onbarmhartig genoeg om schot op de voorwerpen te willen juffer ging bedroefd been. Haar tourna,, thans over baar arm en de voor dat stuk bestemde plek, was vati gewonen geworden. Dat men op reis niet voorzicht» kan zijn tegenover onbekende personen j schijnen zij, door bun beschaafde maniép den gegoeden stand te behooren, Ondervoi dagen een loogeergsst te Spa. Deze was na* in kennis geraakt met een jong mensch m zeer deftig voorkomen, die beweerde Russischen adelstand te behooren en zijn afgestapt, om de ontvangst van zijnf, welke hij eiken dag verwachteu kon r bereiden. Op zekeren dag moest eerst» naar Luik. De Russische graaf verzoek omdat hij geld noodig had en zich, voor familie gearriveerd was, moeielijk verwijl kon, bij een bankier, aldaar, voor hem a sel te incfsSeeren. Tegenover dit blijk van trouwen kon de ander moeielijk nalaten: graaf een voorschot op het bedrag van sel aan te bieden, dat, hoewel aarzelend,t slotte toch dankbaar werd aangenomen/Ié aangekomen, werd de gedienstige vriendh aanbieden van den wissel in hechtenis omdat deze gestolen en reeds gesignaleeit Nadat de verschrikte reiziger zijn iodJ bewezen en zijn onschuld daardooraands kwam, liet men hem echter weder viij.I de onmiddelijk naar Spa terug, maar sclie graaf was met zijn goudstukkenverdut Een Zwitsersche pudding. Een lekke din g, waarvan de Zwitsers veel houden, gemaakt van kaas en eieren, door elkaar met melk en boter. Een verrel kaas,tvveee een stuk boter en wat melk, dooreen®!' en zoo gewarmd, maken een gerecht, dat vee) voedsel bevat als een pond biefstuk zoowel voedsel vooreen man, die eene si leefwijze beeft als voor een arbeider, o# werk doet. In de passage Charles Dallery was een winkelier Woensdag bezig zij"1 te sluiten, toen een viertal personen li® men vragen of zijn broedea thuis was, van ben een som gelds moesten ontvangt' bet antwoord, dat de zaken van z(|" hem niets aangingen, vielen de vier mannf winkelier aan. Zijne vrouw wilde ne®' hulp komen, doch op den raad van W die zeide het wel alleen af te kunnen, weder in huis. Toen haar man later in hu1^ viel zijne vrouw in onmacht en was lijk. Men zegt, dat zij tengevolge va" en schrik overleden is. Met een ijzingwekkend ongelu j een voorstelling in een circus te boL man, met een gebit, dat in sterkte met dat van een leeuw, herhaalde met zeer veel bijval vertoond kt"'-' hield namenüjk een ia-jarigen j°nGe',!(il gordel orn bet lichaam bad, vvaaia"11^ verbonden was, met de tanden vast, niet zijne voeten in ringen aan en bet hoofd naar beneden hing- ging van het kunststuk het M in de rondte draaien, met zulk ee ODl dat het hoofd van de voeten n'etimee^i-|( den kon worden. Eensklaps w de gordel, welke de jongen - .g| had, Was gebroken en de knaap weid in de zaal onder de toesclw leloos werd de jongen opgenoroen' mor.d bloedende, weggedragen. Eene oude jonge iM'v,oUV\| vei'®1! tp" v gare" een dienstmeisje, dat zij ten Zestien jaren reeds was net ku" er, lI nn i.-iar OU" (1 vvaS en' en hoewel zij eerst 27 jaal. 1 gare aantrekkelijk gezicht had, "a

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1886 | | pagina 2