peulvruchten hebben noch van gebit, noch van
de gevreesde luis geleden, wat wel merkwaar
dig mag genoemd woiden, daar de teelt der
erwten in de meeste tuinen, wegens dit
ongedierte, bijna geheel is mislukt. De bloei
der mosterd is naar wensch afgcloopen en zelfs
de kool, waar vele akkers meê bezet zijn,
profiteert uitstekend van de afwissellende regens
die in den laatsten tijd gevallen zijn.
Het Amsterdamsche Oproer,
27 Juli 1886.
De buurt, die men „de Jordaan" noemt
heeft hare eigenaardige gewoonten en gebruiken,
waarvan de bewoners niet gemakkelijk zijn
af te brengen. Tot die buurt behoort als
hoofdstraat de Willemstraat, vroeger het
„Fransche pad", en verder het net van dwars
straten en grachten, waarvan de bloemrijke
namen in lijnrechte tegenstelling zijn me| het
uiterlijk aanzien.
Tot de zomervermakelijkheden van de eigen
aardige bevolking dier buurten behoorde
ook het z. g. palingtrekken, dat echter door
de nieuwere politie-verordeningen, als zijnde
dierenmishandeling, terecht verboden was.
Niettegenstaande dit verbod zou het „feest"
11. Zondag toch doorgaan; de lijn, waaraan
de paling was bevestigd, werd door een agent
van politie stukgesneden en daar had men
de poppen aan 't dansen. De dienaar van den
gerechte werd deerlijk toegetakeld en in be-
wusteloozen toestand bij een bakker ingedragen.
Over deze gastvrijheid was het gepeupel reeds
zoo vertoornd, dat het bij den bakker al de
glazen ingooide. Natuurlijk kwam een sterke
politiemacht opzetten en raakte men slaags,
waarvan eenige lichte verwondingen over en
weer het gevolg waren, maar ook een paar
van ernstiger aardo. a. werd de inspecteur
Bosch deerlijk toegetakeld.
Meende men dat na deze gevoelige kennis
making zoo niet de vrede, dan toch rust en
orde hersteld zouden zijn, de avond van
Maandag leerde helaas het tegendeel.
De 26e Juli zal met bloedige letteren blij
ven opgeteekend, en na 1848 was Neêrlands
hoofdstad geen getuige van tooneelen als gis
teren hebben plaats gehad. Het „opstootje"
bij de afschaffing der kermis was er kinder
spel bij, al deed het militair vertoon ook al
denken aan een staat van beleg. In navolging
van de communards ging ons anders zoo fleg
matieke volkje de steenen uit de straat halen
om er barricades van op te werpen en ging
in zijn verzet met voorbedachten rade zóó ver,
dat jongens aan den wallekant bezig waren
Wordt Vervolgd.
steenen stuk Ie slaan, welke vrouwen ui hare
boezelaars huiswaarts droegen om ze van o
tinnen hunner woningen te werpen op <ic
hoofden van agenten en soldaten. Heeds om
4 uur kon men den naderenden storm zien
aankomen, die aanstonds als een vulkaan, neen
als een cycloon zou losbarsten, alles verplet
terende wat hij op zijn weg ontmoette.
Van uit het commissariaat van politie aan
de Noordermarkt werden heusche vermanin
gen tot het volk gericht, maar het scheen ot
hierdoor zijne woede nog aanwakkerde, li gen
dienzelfden tijd verscheen er een detachement
infanterie; hoe weinig liet verbitterde gepeu
pel om deze demonstratie gaf, kan hieruit
blijken, dat een man den roekeloozen over
moed had mat een roode vlag in de hand
op de barricade te klimmen. Hij had nog
niet den tijd de banier des oproers te plan
ten of er knalde een schot, dat hem de borst
doorboorde hij was onmiddellijk een lijk.
Na dat schot zijn er helaas nog vele gevallen,
want het oproer had een kwaadaardig karak
ter aangenomen.
't Was nog pas 6 uur. Daar naderden 200
man infanterie, onder bevel van kapitein
Wijnaendts, benevens een half escadron huzaren
van 80 man, onder commando van den lvsten
luitenant Bothnia Andreae. De Noodermarkt
werd afgezet, zoodat men dc talrijke dwars
straten, die daarop uitloopen, kon bestrijken.
Nog deinsde liet volk niet terug, en na drie
sommaties om uit een te gaan, volgde een
licht geweervuur. Nog was de kruitdamp niet
opgetrokken of er werd van alle kanten op
de militairen met steenen geworpen, ook van
de daken. Snelvuren en salvo's beantwoordden
de werpers dier propectielen en er ontstond
een tooneel van onbeschrijfelijke verwarring,
zooals, wij herhalen het, Amsterdam bij men-
schenheugenis nog niet had aanschouwd. Ge
kwetsten vielen bij dozijnen, sommigen doode-
lijk getroffen, en het kermen en weeklagen
was inderdaad hartverscheurend. Tegen 9 uur
nam de luitenant kolonel Simon kommandant
van het 7de regiment infanterie, het opperbevel
der troepen over. Op en rondom een der
sluizen over de Prinsengracht werden op een
gegeven oogenblik de lantaarns uitgedraaid en
wat er toen in dien donkeren chaos is geschied
zal mogelijk wel vooral tijd met een dichten
sluier bedekt blijven, immers er werd op die
donkere ruimte vuur gegeven, noodkreten
stegen er uit op en toen de eerste stralen
van den aanbrekenden dag, die plek verlicht
ten, was er niets meer te zien dan eenige
bloedvlekken op de straatsteenen en tegen de
leuning van de brug.
Van des avonds 6 uur af trok eon sombere
stoet van voertuigen, vigelanten, draagbaren,
open karren met stervenden en gewonden naar
het binnen-gasthuis Op dit oogenblik, vier-
en-twintig uren na de catastrophe, zijn er
reeds 30 dooden, 40 gekwetste burgers en
40 gekwetste politiemannen, waaronder 3 zeer
ernstig. Het aantal gewonde burgers kan men
veilig nog verhoogen, daar velen in particu
liere woningen worden verpleegd.
Onder de laatsten, maar helaas ook onder
de dooden zijn eenigen, die part noch deel
hadden aan de onlusten. Ze bevonden zich
zelfs op gernimen afstand; maar ieder weet
tenaastenbij hoever een geweerkogel draagt;
al stond men dus een paar grachten van het
strijdtooneel verwijderd, dan was men toch
nog niet kogelvrij. Dit ondervond o. a. een
meisje van 18 jaar, en een bewoner van do
Zaanstreek, die naar het muit—tooneel stonden
te kijken. Maar zelfs in de huizen waren de
bewoners niet veilig, daar binnenskamers
een paar dooden vielen, door een kogel, die
buiten in 't wild werd afgeschoten; vrouwen
en kinderen wierpen zich dan ook maar plat
op den grond.
Een kanonnier, die aan de muiterij deelnam,
werd gearresteerd, maar het gelukte zelfs
heden morgen nog niet, h un naar de kazerne
over te brengen. Een soldaat weigerde vuur
te geven, naar men zegt, omdat zijn vader
onder de menigte en vlak voor hem stond.
s Nachts om 2 uur rukte de kavallerie in,
maar bivouakkeerden de mariniers in de
Noorderkerk en de artillerie daaromheen
Den volgenden dag, d i. heden, bleef liet
rustig, ofschoon de Noorderkerk nog door dc
militairen blijft betrokken. Ziet hier de voor
naamste punten omtrent de treurige gebeur
tenissen. Opimën en beschouwingen zal ik v JOr
heden maar achterwege laten, mogelijk kom
ik er ra een volgend nummer op terug.
De socialisten te Amsterdam
gisterenavond ook nog eene vereidJ 'e'
Volkspark, die door een 30-tal n
woond. Een bestuurslid van hen" K'?
het. politiebureau aan de Raamsn0or?<1
den, alwaar luitenant Mansfelclt - Aez,r
sectio infanterie op post stond
niet
dat zij eene inzameling in de s'né^1
houden voor de slachtoffers en naij
der gedooden bij dit oproer. Waf' „eS!fla,|(li
man
Burgemeester en Weihouders v
men voor Vrijdag, den dag der^bel'/f"
der dooden. Een sterk nabuiig
sterdam hebben bijzondere maatregel'""1
n' bi
staat marschvaardig en de spoonve^n.n!!"'^
pijen zijn aangeschreven, zorg te dragen z
materieel gereed te houden, als noodDT^
snel en oogenblikkelijk vervoer.
Als een merkwaardig feit kan uy
geboekstaafd dat door de bewoners der i
ten waar het oproer plaats Bad en
dooden vielen, de militaire macht werd
haald op koffie en brood, sigaren en (au
en wijn en bier Wel een bewijs dat de b
gerij het volstrekt niet met de roodvlaJ'
een is en dat de militaire overheid, harèrzri
met omzichtigheid te werk gaat.
Ook de wacht op den Dam werddoiri
burgerij onthaald op wijn en sigaren,
In het „Paleis voor Volksvlijt" te4
sterdam is men reeds druk bezig „oor d
Bakkerij-tentoonstelling, welke van 2 tot Ij
Augustus zal worden gehouden. Veel is er®
't oogenblik nog niet te zien, zoodat er In
gewerkt zal moeten worden wil men op fi
klaar wezen, waaraan dc regelingscommissi
echter niet wanhoopt. Aan de buitenzijden
het paleis metselt men de ovens voordele,
schillende bakkerijen, hier en daar wordeninè
groote zaal vitrines en kiosken opgesteld
onder den koepel staat reeds een groote kioi
van de firma Van Houten te Weesp, waarin je
durende de tentoonstelling de dorstige» zié
aan chocolade zullen kunnen laven.
Te Utrecht, waar 't verleden weekt
mis was en bij die gelegenheid het g»!
schap van den heer Frits van Haarlem ziji-
voorstellingen gaf,- had Donderdagavond V
volgende plaats Toen dien avond in Tiv(
eene voorstelling zou worden gegeten, waait
een aap de voornaamste acteur was, kon»
dezen nergens vinden. Later bleek het, dat
de wijsheid was gaan zoeken. Hij was n.1.doet
openstaande ramen uit Tivoli in liet geto':
II. B. S. gekomen, en had daar twee soorten
van inkt tot de onderwerpen van zijn onfe
zoek gekozen: de zwarte had hij inwendi»
gebruikt, waarschijnlijk om de physiologisi
werking er van op zijn maag te beproef®
de roode had hij gebezigd als haark
rood hoofdhaar scheen hem zeer w
want zooveel mogelijk van het vocht
zich over den kop gesmeerd.
Toen men hem vond, was hij weer ofl
nieuwe onderzoekingen bezig, en wel daaiii
bestaande, hoever zijne vingers hem l'j
schrijven zouden leenen. Naar zijne ®'s|[|
proeven te oordeelen, scheen zijn oalligranscPj
aanleg niet bijzonder groot, waarom men besWI
hem noch als phy.-ioloog, noch als cheffli®j
noch als schrijver verder dienst te laten de® t
maar hem weer tot zijne vorige bestem'11! I
terug te brengen: een besluit waarin hjH.
uitstekend heeft geschikt.
- ln een gemeente in Friesland
men met toestemming der bevoegde auto'1 F
het lijk eener voor twee jaar wf 11
weduwe opgegraven, omdat men meeuw Is
ze onder hare gewone kleeren, waar0'®*
doodshemd was heengetrokken, eene 1 jjj
rijke som aan geldswaardig papier ha
borgen. Na nauwkeurig onderzoek hee
echter niets gevonden, tot groote teleofl^|
van de erfgenamen, op wier herhaal v g
de opgraving geschiedde.
In het Geuldal, zomer weekblad jl
11 1 (je vo'o
ia»
van 5
kJ
I
Valkenburg en omstreken, lezen wij
advertentie
„Sla dit niet over. Een beer S}
stand en nog jeugdigen leeftijd, t'j' '^elfi
verblijf in Valkenburg veel tijd tot
hebbende, zoekt een wandelgezel'11-^
kelijk langs dc oevers der Geul |'u
wederzijds goedvinden, door dit j ft.ordt!
Franco brieven, liefst met j>ortre
ingewacht, enz. ...1
Zeker een nieuw soort „huwc 'J
Particuliere Correspondentie
hier gast in huis ben," merkte Dora lachend op.
„Hij heeft u lief zeide de baron en zijn oog
vestigde zich met een innigen blik op de sehoone
gestalte van het meisje.
wVtL ben niet in staat, het gevoel van een vader
naar waarde te oordeelen," antwoordde de majoor;
„het heeft mij echter altijd weldadig aangedaan,
wanneer vaders hunne volwassene dochters op ridder
lijke wijze behandelen."
„Of gij zelve het doen zoudt?" zeide Busch-
beck geërgerd.
„Dat weet ik niet," gaf de majoor schouderop
halend ten antwoord. „Misschien niet, want de
mensch kan zicli zeiven het allerminst goed be-
oordeelen
Niemitz kwam weder binnen en gedoogde niet
eens, dat Dora de glazen vulde. Hij beproefde een
opgeruimden toon aan te slaan, doch dit gelukte
hem evenwel niet, want de baron had eensklaps
met Dora een ernstig onderhoud aangeknoopt, en
hij zelf was niet in staat het gesprok te leiden,
daar hij op onrustige wijze zijne opmerkzamheid
trachtte te verdeelcn, tusschen Buschbeck, den ma
joor en zijne doch'er.
Er bleef in den kleinen kring iets gedwonsrens
bestaan, en zelfs de voortreffelijke wijn van den
apotheker scheen niemand recht goed te smaken.
„Gaat gij met mij mede naar huis?" vroeg de
baron eindelijk aan Plösznitz, terwijl hij opstond.
„Zeker," gaf de majoor ten antwoord.
Tevergeefs verzocht Niemitz met de vriendelijkste
woorden, dat zij nog langer zouden blijven.
„Het gaat niet," gaf Buschbeck kortaf ten ant
woord en nam afscheid.
Niemitz geleidde hen allerbeleefdst, ja bijna on
danig naar de deur.
„Gij wildet mij over zaken spreken," wendde
hij zich fluisterend tot den majoor, terwijl hij dezen
vol beteekenis de hard drukte, „ik weet met wat
het is, maar wanneer het in mijne macht staat,
dan kunt gij het zoo goed als toegestaan be
schouwen,"
Hij knikte vooral Plösznitz bijzonder vriendelijk
toe.
i ö'uu<USi
