A L G E II E E N
Advertksïie-
DOADERDAC
5 AUGUSTUS
l\ 1
Ao. 1886.
30s !c Jaargang.
M 2038.
N I E l w s-
L A SI 1} O U W B L A II.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens
dag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Adoertenhën in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Gemeente Schagen.
Bekendmakingen.
Vasthouden van Eenden,
Burgemeester en Wethouders van Schagen
Gezien art103 van het politiereglement
dezer gemeente;
Brengen bij deze ter algemeene kennis, dat
van af heden tot en met 15 October a. s., de
eenden binnen deze gemeente, opgesloten of ge
hokt moeten worden. Nalatigheid is bij het
politiereglement strafbaar gesteld met eene boete
van drie gulden.
Schagen, 21 Juli 1886.
Burgemeester en Wethouders voornoemd;
G. LANGENBERG.
de Secretaris,
DENIJS.
17.)
„Ik twijfel er aan, of Dora mij wel bemint,"
antwoordde hij steeds zijn vriend. „Zij is 'Aégen mij
dezelfde gebleven, gelijk zij op den eersten dag was.
Elke opmerkzaamheid, die ik haar bewijs, neemt zij
beleefd aan, maar in die vriendelijkheid ligt toch
iets gedwongens."
J HINKEL,
TE SCHAGEN,
Laan, Wijk D, No. 5.
Prijs per jaar f 3.Franco per post 3.60
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Binnenlandsch Nieuws.
Schagen, 4 Augustus 1S86.
Onder begunstiging van frisch, helder
zomerweer gaf de Harmoniekapel alhier, laatst
leden Zondagavond haar Concert in den tuin van
den heer Broersma.
De omstandigheden in aanmerking genomen,
mag men het concert door het publiek vrij
goed bezocht noemen.
Wel hadden wij verwacht dat het bezoek
grooter zou zijn geweest; immers niet allen
die lid zijn der vcreeniging, waren opgekomen;
daarbij komt nog dat enkelen in plaats van
zeiven te komen, hunne kinderen hadden ge
zonden, iets wat in het belang der concerten
eigenlijk niet moest worden gedaan, te meer
daar de kleine luidjes niet best stil kunnen
zijn en gaarne de muziek met hunne kinder
stemmen willen overschreeuwen, waardoor zij bij
de uitvoeringen der verschillende nummers nog
al eens lastig waren.
Wij weten zeer goed, dat het van een kind
niet te eisohen is, dat het in zulk een prachtigen
tuin, als die van den heer Broersma, een paar
uren stil op de stoel zal blijven zitten; maar
dat het kleine goedje zoolang de muziek zich
doet hooren het kunstgenot der ouderen
niet verstoort door hun gejuich en gelach,
dat voorzeker mag toch wel worden verlangd.
En dit ongerief kan zeer gemakkelijk voor
komen worden, indien de ouders hunne kinderen
niet zonder toezicht heenzenden.
Wij willen volstrekt niet zoo onbarmhartig
zijn om te eischen dat de directie der kapel den
toegang aan kinderen weigert. Integendeel,
dat zouden wij zelfs betreuren, omdat wij de
lieve kleinen, gaarne willen laten genieten van
een mooi concert en een prachtigen tuin, en
ook, omdat wij er kinderen hebben gezien,
die tijdens de uitvoering wel zoo stil waren
als een muisje. Het zou dus jammer zijn,
indien de goeden moesten lijden om de lastigen
want het woord „kwaden" zou hier na
tuurlijk veel te sterk gekleurd zijn.
Doch wel raden wij de directie der kapel
aan, zorg te dragen, dat voortaan worde toege
zien, dat het jonge volkje niet al te lastig
SCHA I.' I! 1
cB li
Ingezonden stukken één dag vroeger.
Burgemeester
en Wethouders der Gemeente
Schagen
Gezien art. 219, 2de alinea der Wet tot regeling
van de zamenstelling, inrichting en bevoegdheid dei-
Ge meen tebestu ren, brengen ter keunisse van de
ingezetenen, dat de rekening dezer Gemeente over
bet afgeloopen dienstjaar 1885 ter Secretarie voor
een ieder ter lezing is nedergelegd van af heden
tot en met den 13en Augustus e. k., van des
voormiddags tien tot des namiddags twee ure,
Roman van 1RIEDRICH FR1EDR1CH.
VIII.
Weken waren er verstreken. De baron had nog
altijd niet den moed gehad, Dora zijne liefde te
bekennen, niettegenstaande dat Plösznitz hem er
dikwijls genoeg toe had aangezet.
„Zoo meent gij tenminste," bracht de majoor
lachende hiertegen in. „Ik wil u volstrekt niet te
na komen, maar in dit geval oordeelt gij verkeerd,
omdat gij partijdig zijt. Het is immers natuurlijk,
dat uw ongeduldig hart meer verlangt. Halia
Verliefde menschen gelijken toch allen sprekend op
elkander, hetzij zij oud of jong, arm of rijk, burger
of aristocraat zijn Ik geloof nu waarachtig, dat een
jonge Eskimo voor zijn aangebedene dezelfde hart
kloppingen gevo.-lt, als de baron Adalbert van
Buscbbeck voor de dochter van Niemitz Beken
het maar openharlig, Buscbbeck, bet zou u zeer
welkom zijn, wanneer Dora u verloste van het pijn
lijke oogenblik eener liefdesverklaring, door u hare
liefde te bekennen! Maar dat moogt ge immers niet
verwachteu. Dora bezit een trotsch karakter en
zulk eene laat zich het allerminst medeslepen."
„Dat verwacht ik ook niet," gaf de baron ten
antwoord. „Vroeger zou ik niet zoo lang geaarzeld
hebben maar nu worden met den ouderdom
ook de bezwaren grooter."
„Dat kan wel zijn. Daar gij evenwel met elfen
dag ouder wordt, zoo moeten uwe bezwaren ten
slofte zoo aangroeien, dat gij volstrekt niets meer
durft. Ware ik de baron van Buscbbeck, dan zou
met allen moed om de hand eener vorstendoch
ter durven vragen, en hier is alleen prake van de
dochter van den apotheker Niemitz."
Buschbeck gaf hem gelijk; hij nam dan ook de
moedigste besluiten, doch dezen verloren al hun
kracht, zoodra hij tegenover Dora stond. Daar lag
'n hare groote donkere oogen iets, dat hem afschrikte.
De herfst was in zijn laatste periode en betoon-
UITGEVER:
Advertenliën van één tot vijf regels ƒ0.75
iedere regel meer 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
en hetzij in druk, hetzij in afschrift, tegen betaling
der kosten algemeen verkrijgbaar wordt gesteld.
Schagen, den 31cn Juli 1886.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LANGENBERG.
de Secretaris,
DENIJS.
de zich niet zeer gunstig, 's Morgens had het te
gelijk geregend en gesneeuwd, tegen den middag
was de lucht een weinig opgehelderd, maar niet
vriendelijker geworden, want over de heide woei
zulk een stomachtige, snijdende, koude wind, dat
een ieder, die niet noodzakelijk moest, zich ook
niet buiten deur begaf, maar binnen's huis bleef.
Trots den stormachtigen wind was de baron tegen
den middag naar de stad gereden. Plösznitz had op
zijn kamer gegeten en zich toen in het aangenaam
verwarmde vertrek op de sofa uitgestrekt. Hoe
heftiger de wind de vensters deed rinkelen, des te
aangenamer vond hij het in zijn kamer. Hij ver
veelde zich eigenlijk en trachtte zich den tijd te
verdrijven, door te lachen om den baron, die trots
weer en wind naar zijn beminde was gereden. Vol
gens zijne overtuiging moest Buschbeck's liefde
bepaald zeer groot zijn, omdat hij noch tegen den
kouden wind, noch tegen het langdurige gezelschap
van den apotheker opzag.
Voor het overige was deze hartstochtelijke nei
ging van zijn vriend hem zeer welkom, want hij
rekende aldus zulk een vuur zal bij Buschbeck
niet lang blijven. Is Dora zijn vrouw, dan
zal de afkoeling des te sneller volgen, omdat zij
iemand schijnt te zijn die haar eigen hoofdje heeft.
Buschbeck zal zich niet onderwerpen aan den wil
zijner vrouw, in huis en aan hare zijde zal het hem
spoedig vervelen, hij zal buitenshuis verstrooiing
zoeken en de apotheker moet hem daarvoor geld
verschaffen. Dan begint mijne macht weder, want
mij kan hij nog minder ontberen dan zijne
vrouw."
Bij dit vooruitzicht wreef hij zich vergenoegd de
handen.
In dit oogenblik vernam hij den snellen hoefslag
van een paard. Hij ijlde naar het venster en zag,
hoe Buschbeck vau zijn paard sprong, den toesnel
lenden rijknecht de teugels toewierp, en in huis
verdween Het paard dampte en trilde, het scheen
bovenmate vermoeid te zijn. Dit beschouwde hij als
een ongunstig teeken, want Buschbeck placht altijd
het prachtige dier, hetwelk eene hooge waarde
bezat, te ontzien.
Ilij luisterde, doch hoorde niets dan het heftig toe
werpen van eene deur, en uit het geluid wist Plösznitz
dat hel de deur was van de kamer van den baron.
Met zijn vlugge begrip had hij spoedig de ware
toedracht geradenBuschbeck had zijne liefde be
kend en was afgewezen. Zulks had hij niet verwacht
en het paste ook niet bij zijn berekeningen daarom
overlegde hij wat hij doen moest.
In ieder geval was het geraden, dat hij den baron
met een goed overlegd plan tegemoet trad. Zou hij
wachten tot Buschbeck tot hem kwam Hij achtte
het verstandiger, naar hem te gaan, want hij wist
dat Buschbeck in zijne opgewondenheid licht in
staat was, eene dwaasheid te begaan.
De baron bemerkte het niet eens, toen de majoor
zijn kamer binnentrad. Hij zat bij de tafel, leunde
met de hand onder het hoofd en staarde voor zich
uit.
„Buschbeck, zijt gij reeds teruggekeerd?" vroeg
Plösznitz schijnbaar op lossen toon.
De aangesprokene keek op, staarde Plösznitz eeni-
ge oogenblikken aan en sprong driftig op.
„Gij hebt mij er toe bepraat!" riep hij uit.
„Ik heb u gladde ivoorden geloofd, ik dwaas, heb
ge'dacht, dat gij het eerlijk met mij meendet; gij
hebt mij op de schandelijkste wijze bedrogen!"
De majoor kon zich niet herinneren, den baron
ooit zoo opgewonden gezien te hebben; hij begreep
terstond dat de grootste voorzichtighoid en gesle
penheid vereischt werden, om den baron nog niet
meer te vertoornen.
„Buschbeck, ik begrijp u werkelijk niet," ant
woordde hij zoo bedaard mogelijk. „Ik zou u be
praat hebben Waartoe
„Gij hebt het gedaan 1" viel Buschbeck hem
hartstochtelijk in de rede.
„Zeg mij toch eerst, waartoe ik u zou moeten
overreed hebben ging Plösznitz voort.
„Dat ik Dora mijne liefde moest bekennen."
„Zeker, daartoe heb ik u overreed; gij zoudt het
intusschen ook zonder mij gedaan hebben, want
gij bemint haar. Doch dit laatste motief wil ik niet
eens ter sprake brengen; ik heb u overgehaald, en
neem de verantwoording er van op mij
„Zoo snauwde Buschbeck hein toe en het scheen
hem zeer welkom te zijn, iemand gevonden te heb
ben, op wien hij zijne verbittering kon wreken.
„Wilt gij de verantwoording op u nemen?
Hij stond op het punt, Plösznitz bij den schou
der te vatten en hem eens geducht heen en weer
te schudden, doch de kalmte van dezen hield hem
tegn.
„Zeker, neem ik de verantwoording op mij," ant
woordde de majoor. „Wat is er dan gebeurd
