Wordt Vervolgd
en paarden, met veertien dienders er op, het is geen
leinigheidWat zullen ze daar in Rotterdam en Den
laag en Utrecht en Leiden wel van zeggenWant een
echtgeaard Amsterdammer heeft liefst de primeur van
ulke nieuwigheden, en is er altijd trotsch op, wanneer hij
:en vreemdeling iets kan toonen. dat andere vaderlandsche
steden er nog niet op nahouden. Wij zullen dus, altijd be-
ïoudens de vier ton, ook hier onze bereden patrouilles
rebben, even goed als er in de straten van Parijs, Londen
sn Berlijn fungeeren. De vreemdeling, die zich naar de
Amstelstad spoedt om zijn kunstgevoel te laten streelen
door de beschouwing der schatten onzer Oud-Nederlandsche
schilderschool in het Rijksmuseum, of om zijne stramme
leden iD het Amstelhotel te laten wrijven door de krach
tige hand van Dr. Mezger, die vreemdeling zal met een
goedkeurend knikje opmerken, dat we met onze „dienders
ie paard" alweer een stapje nader zijn gekomen aan het
ideaal eener wereldstad. Bij zoo'n uitheemschen Lord of
Oberregieru ngsrath komt, als hij onze handhavers der
openbare orde op kloeke rossen ziet galoppeeren, geen
oogenblik de vraag op„Menschenlief, waar halen jullie
in 't hemels naam het geld voor al die nieuwigheden van
daan en dus behoeven wij hem natuurlijk ook niets
te vertellen van de vier tonnetjes.
Het zal een kranig schouwspel zijn, zoo'n zwaargebaarde
agent, met een pickelhaube op den schedel en een harts
vanger aan de linkerheup, op zijn paard te zien zitten 1
En niet alleen kranig, maar indrukwekkend óók, verbeeld
ik mij. Zóó indrukwekkend hoop ik, dat zij tenminste den
schrik onder de baldadige straatjeugd zullen brengen en
houdenVoor „paardevolk" maakt de massa altijd eerbie
dig ruim baanlaat ons dus hopen dat de politie te paard
op hare rondes de kleine kwelgeesten van het openbaar
verkeer als kaf voor den wind voor zich uit zal drijven.
En ook des nachts zullen deze bereden manschappen goe
den dienst kunnen doen, om de dronkenmanstooneelen en
vechtpartijen wat te beteugelen, en de brutale inbrekers
den pas af te snijden, en zeker soort dames wier aan
tal zorgwekkend toeneemt en wier brutaliteit soms die
der straatjongens in de schaduw steltbinnen de gren
zen harer sloppen en stegen terug te drijven. En wat
vooral in aanmerking komtde instelling dezer be
reden politie had zich misschien nog lang laten wachten,
indien het fameuse palingoproer, de plundering der Water-
loosche Leeuw en de overige socialistische „standjes" ach
terwege waren gebleven. Maar nu ziet men de noodzake
lijkheid in, dat de politie krachtiger en vooral sneller tegen
over zulke volksbewegingen moet kunnen optreden, en
hoopt men dat de agenten te paard daarbij goeden dienst
zullen doen.
Ik hoop het ook. De meeste opstootjes loopen met een
sisser af, als men ze maar dadelijk bij hun ontstaan den
kop kan indrukken. Lukt dit niet, dan breiden ze zich
verwoed uit, sneller dan de hevigste brand. Het gebeurde
in Den Haag van de vorige week en te Rotterdam j. 1.
Woensdag heeft er weer de even treurige als welsprekende
bewijzen van geleverd. En weinig scheelde het, of hier was
Zondag hetzelfde voorgevallen, misschien met een herhaling
van het tumult der palingtrekkers. Domela Nieuwenhuis
heeft het ons op de welkomst-meeting (toen „de menschen-
zee weende van vreugde," zooals li echt voor Allen vertelt)
openlijk aangezegd, dat hij op den ingeslagen weg zal
blijven voortgaan. Hij zal derhalve zijne blinde en verblinde
volgelingen als bloedhonden blijven aanhitsen tegen alles
wat den socialisten een doorn iu het oog istegen „de
moordenaars," „het kapitaal," enz. enz. Wij zijn dus ge
waarschuwd en kunnen eigenlijk geen dag zeker zijn. Van
kaars aan.
//Ziezoo, vraag nuzeide lrij spottend, terwijl hij zijn vriend
door een wenk uitnoodigde plaats te nemen.
De doctor keek eerst het kale, onvriendelijke vertrek rond en
vestigde toen den onderzoekenden blik doordringend op Wür-
fel, die met overelkander geslagen armen voor hem stond.
«/Ik zal u niet nog eens herinneren aan onze jeugd, Koen-
raad," zeide hij, een hartelijken toon aanslaande; ik meen, dat
de herinneringen daaraan telkens weder in uw ziel moeten
opstijgen, wanneer gij mij in het gelaat ziet. Ik beu de oude
gebleven, al heb ik op het oogenblik mijne studie nog niet
voltooid, maar gij
Kom ter zake, wat beduidt die lange inleiding?"
„Nu dan, ik doe een beroep op het overblijfsel van eerge
voel, dat, naar ik hoop, u is bijgebleven Hoe kunt gij toch
met de Schunks gemeene zaak maken Wat moet daar voor
u van komen Wilt gij dan als eerlooze misdadiger uw leven
in de gevangenis doorbrengen
„Bah, zoo slim is het daar niet," antwoordde Würfel schou
derophalende, „en men heeft tenminste dan niet meer te
zorgen voor kost en logies. Wanneer ik hier werk wil zoeken,
wie zal het mij geven
„Is de vrijheid u dan ook niets waard
„Wat baat mij de vrijheid, wanneer ik aan de hongeiziekte
lijd Ja, als ik de middelen had om naar Amerika te ver
huizen
„Misschien kan ik u die verschaffen
„Gij Waardoor Gij hebt zelf even weinig als een kerk-
muis, en met ijdele beloften ben ik niet geholpen."
„Ik beloof niets, wanneer ik niet met zekerheid weet, dat
ik mijne belofte houden kan," ging de docter voort, terwijl hij
zijn knoestigen stok tusschen de knieën zette en met de kin
daarop steunde. „Wat gij met de Schunks op het touw zet,
weet ik niel, maar wat het ook zijn mag, zij zullen u wel goed
inzeepen, en afgezien nog van de schande, kunt gij later nog
het gelach betalenDan heb ik u een beter voorstel te doen
De Schunks hebben een pleegkind, zij willen de ouders van
hetzelve niet noemen, maar ik vermoed, dat mijn edele zwager
het kostgeld er voor betaalt. Kunt gij mij dienaangaande vol
komen zekerheid verschaffen, dan beloof ik u eene belooning,
die u in staat zal stellen, uw reisplan ten uitvoer te brengen."
„Ah zoo, waait de wind uit dien hoek? vroeg Würfe!, de
wenkbr auwen omhoog trekkende. „En wie zal dat betalen?'
„Ik!"
elke aanleiding maken deze lieden gebruik om hunne woede
te koelen eu de oproervaan te zwaaien. Het moet hun
dus niet verwonderen, dat de door hen bedreigde maat
schappij zich krachtiger dan ooit wapent om hunne ver
raderlijke aanvallen af te slaan
8 Sept. '87. Gijsbrecht.
ISinnenlandsch Nieuws.
Schagen, 10 September 1887.
Naar wij vernemen hebben eenige eigenaars der voor-
naamste Nederlandsche Harddravers toezegging gedaan, met hunne
paarden deel te nemen aan de op Dinsdag e.k. alhier te hou
den Harddraverij.
In de Dinsdag 6 Sept. j.1. gehouden vergadering van
den raad -der gemeente Zijpe, hebben de nieuw benoemde
raadsleden, de hh. Biersteker, de Wit, Paarlberg en Beusekom
de gevorderde eeden afgelegd, waarna zij in den raad zitting
namen.
Verder werden de heeren de Wit en Biersteker herbenoemd
tot wethouders. Mede werd de heer Biersteker herbenoemd tot
Ambtenaar van den Burgelijken-Stand.
Daarop kwam weder aan de orde der publicatie—kwestie, welke
thans door een staking der stemmen, als van de agenda ge
schrapt beschouwd kan worden.
Het voorstel van den lieer Nobel, om evenals iu vele andere
gemeenten het geval is, een commissie van onderzoek der be
grooting te benoemen, werd met 3 stemmen verworpen.
Ten slotte werd aangenomen, de op de scholen vervaardigde
handwerken, voor zoover dienstig, te geven aan het Weeshuis
en de verdere beschikking der overblijvende goederen over te
laten aan het Hoofd der school.
De uitslag van den Woensdag 1. 1. te Sint Maarten ge
houden Kolf- en Biljardwedstrijd in het lokaal van den heer
Kieft is als volgt
Voor het kolven werd de prijs behaald door den heer J.
Peetoom, de 1ste premie door den heer C. Peetoom en de 2de
premie door den heer L. Zwakinan, allen van St. Maarten.
Bij het Biljartten won de heer J. Peetoom van St. Maarten
de prijs; terwijl de heereu W. Imhulsen en C. Bijpcst, beiden
van Dirkshorn, respectievelijk de 1ste eu 2de premie behaalden.
Woensdag 7 September j. 1. had te Nieuwe Niedorp de
Kolf- en Biljardwedstrijd plaats. Voor het Kolven waren er
22 deelnemers, van wie de heer A. Kist van Zuid-Scharwoude
den prijs behaalde, terwijl de 1ste premie door den heer
J. v. d. Deure en de 2de premie door den heer A. Blok
beiden te Nieuwe Niedorp werden gewonnen. Aan den Bil
jardwedstrijd namen 15 personen deel en werd de prijs behaald
door den heer D. Nierop van Nieuwe Niedorp, en de premie
door den heer A Kist van Zuid-Scharwoude.
Aan de op Vrijdag j.1. te Hoorn gehouden Harddraverij
van aangespannen paarden, gehouden ter gelegenheid der Land-
bouw-tentoonstelling aldaar, namen 13 paarden deel. De prijs
f 300.werd behaald door de zwarte merrie „Koningin" van
den heer D. J. Florijn van Rotterdam, pikeur G. Koot; de
le premie f 100.viel ten deel aan den zwarten ruin
„Willem III" van deu heer C. de Graaf te Winkel, pikeur
J. Kosterde 2e premie f 50.aan den bruinen ruin „Kroon
prins" van den heer A. C. de Wit te Zijpe, pikeur K. de Wit.
„Dank u, ik verlang betere waarborgen," spotte de ex-klerk,
„gij kunt het mij waarachtig niet euvel duiden. Gij gelooft
misschien, dat dit kind aan uw zwager behoort, en daarop
wilt gij dan een aanklacht tot echtscheiding indienen
„Daaraan denk ik niet," viel de doctor hem in de rede.
„Het kind is mijn zwager toevertrouwd geworden."
„Van een broeder, die in Amerika woont P'
„Hoe weet gij dat?"
„Ik weet wel meer, waarvan gij niet het geringste vermoe
den hebt. Laat mij nu duidelijk zien, opdat ik weet, of ik
met zekerheid op de belooning kan rekenen.
De doctor stiet met den stok driftig op den grond en bleef
éfen geruime poos in nadenken verzonken. Hij vervulde dit
verlangen niet gaarne, maar weigerde hij, dan vernam hij niets
de wantrouwende schrijver wilde zekerheid hebben. En een
bijzonder gevaar was er niet bijwilde Würfel verraad plegen,
dan stond de politie nog altijd op den achtergrond, en de ge-
heele bende werd achter slot en grendel gebracht.
„Ik wil uw verlangen nakomen," zeide hij eindelijk op stren
gen toon, „maar dat zeg ik u, wanneer ik gesproken heb,
wacht u dan voor verraad; gij zoudt in de kuil storten, die
gij zelve hebt gegraven, en mijnerzijds zult gij dan op geen
erbarmen hebben te rekenen.'
„Ter zake, wanneer ik u verzoeken mag," zeide Würfel on
geduldig.
„De zaak zelve is zeer eenvoudig. De broeder van Katern-
berg is uit Amerika teruggekeerd en zoekt nu zijn kind. Mijn
edele zwager heeft hem gezegd, dat het kind een jaar geleden
gestorven was, hij heeft hem een valsche doodakte voorgelegd
en hem een graf getoond, in hetwelk een ander ligt. Door een
gelukkig toeval leerde ik den Amerikaan kennen en ik was
natuurlijk dadelijk bereid, mij zijn zaak aan te trekken. Ik
bracht het bedrog aan het licht, en nu is het alleen nog
maar de vraag, hoe het kind te vinden."
„En hoe komt gij nu op het vermoeden, dat het pleegkind
van vrouw Schunk dit kind kan zijn vroeg Würfel, die
reeds in stilte zijn plan smeedde.
„Mijn zwager bezoekt dat wijf iedere maand, ouderdom en
voornaam van het kind stemmen overeenmijn vermoeden
ligt dus voor de hand
„Schijnbaar tenminste,' bevestigde Würfel. „Is de Ameri
kaan een rijk man
„Jawel.*
„En hoe hoog zal de belooning zijn
Door het Bestuur van Holl. Noorderkwartier jij„ 0ri
Laiidbouw-tentoonstelling te Hoorn aangekocht: 27
Liucolushire-ramineuwelke prachtexemplaren Vrijdag
het terrein voor het publiek ter bezichtiging stonden. De^
stuks zullen bij loting worden toegewezen aan de 27 'tle s'
koopers, die zich bij Holl. Noorderkw. reeds vroeger - Tol
een op een vergad. van Holl. Noorderkw. genomen besluit"
daartoe hadden aangemeld.
In de den 6 j.1. gehouden vergadering van den Gemeen
teraad te De Rijp, werden de laatst gekozen leden de beeren'
S. Appel, P. J. Lau, en C Verwer beëedigd, waarna genoe,n,L
heeren zittiug namen. Tot wethouder werd herbenoemd de heer
Dr. J. van der Vliet en benoemd de heer R. Ruiter, beide,
met 4 stemmen; 3 stemmeu waren uitgebracht op den W
P. J. Lau.
Donderdagavond is de sneltrein, die 10 uur uit Amsterdam
vertrekt naar Arnhem, tusschen Nieuwersluis en Breukelen
over een koe gereden hierdoor is de bagage- en postwagen
ontspoord, de reizigers hebben over moeten stappen in een vol.
genden trein, de post is om 128/„ uur te Utrecht aangekomen
en vervolgens met de stoomtram naar Arnhem vervoerd. Per
soonlijke ongelukken hadden niet plaats.
Op de Heeregracht te Leiden kregen twee vrouwen het
te kwaad. Juist toen het gekijf 't hoogst was gestegen en ze
elkaar te lijf wilden, werd dit belet door een schoorsteen,
die door andere stormen van het dak geworpen werd en juist
tusschen de twee dames viel
En op eer.s was de lust
Om te kijven gebluscht.
Te Bundo hebben twee jongens getracht de van Maas
tricht en Venlo komende treinen, die elkaar daar kruisen, door
het verleggen van een wissel te doen ontsporen. De toeleg mis
lukte echter door de waakzaamheid van den wissel wachter.
Domela Nieuwenhuis heeft Woensdagavond een bezoek
gebracht aan Rotterdam.
Aan het Ceutraal-station werd hij ontvangen dooreen troepje
jongens, die uit volle borst het Volkslied zongen, reeds lang
voordat de trein binnenstroomde. Nauwelijks in het volkskoffie
huis aangeland, met zijn volgelingen in twee rijtuigen gezeten
begroette hem de menigte met een gelijkluidenden jubel. De
politie, in groot getal aanwezig, was niet bij machte het volk
bij zijn komst tegen te houdeu, doch drong spoedig en met
veel tact de mannen terug, die hun „meester" anders vermoe
delijk wat al te hartelijk zouden hebben omhelsd. Over het
cordon der brave rustbewaarders vlogen echter al ras steenen,
waarvan enkele een ruit verbrijzelden, wat telkens met een
oorverdoovend gejuich begroet werd. Waar vandaan die steenen
kwamen, was iu het duister niet te ouderscheiden, hoewel de
politie haar uiterste best deed de daders te ontdekken. Lang
zamerhand nam het steenenwerpen toe, en drong de menigte
op, altijd door het volkslied zingende, afgewisseld door de be
kende schimpliederen aau het adres der socialisten:
„Nieuwenhuis mot zakkies plakken, ho, ho, ho."
of het
„Hop, hop, hop, hangt de socialisten op."
Eindelijk en ten eerste werd het cordon weder verbroken
en begon er een bombardement van het volkskoffiehuis, waarbij
hooren en zien verging. Geen ruit, geen spijl bleef heel, zelfs
de deur werd verbrijzeld. Iedere poging der politie om de aan
vallers te weren, werd begroet met eeu „Leve de politie"Weg
met Domela!" hetgeen natuurlijk haar taak te zwaarder maakte.
De linten der commissarissen eu inspecteurs gaven aanleiding
tot tallooze „Oranjebovens* en men week terug voor de wenken
„Hoog genoeg, zoodat gij uw plan uitvoeren en daarginds
een eerlijk man worden kuntzeide de doctor met nadruk.
„Wij willen daarover nu niet loven en bieden; ik beloof u,
dat gij tevreden zult zijn.*
„En verlangt gij verder niets van mij
„Verder niets, dan de zekerheid, dat mijn zwager dit km
aan de Schunks heeft overgegeven en het kostgeld daan oor
betaalt. Daar gij met die lieden bevriend zijt, zal het u niet
moeielijk vallen, zekerheid te krijgen
„Het is niet zoo gemakkelijk, als gij wel gelooft; gij
de wantrouwendheid en de ruwheid dier lieden niet!"
„Nu, ik bezie u wel voor zulk een schrandereu knaap,
gij zulk een wijf wel weet over te halen. Maar ik zeg u n08
eens, wacht u voor verraad! Maak geen gemeenzame zaak me
de schurken, want dat zou u slecht bekomen. En denk c*»
niet, dat er meer voor u zal afvallen, wanneer gij alleen o
bondgenootschap met die lieden naar den Amerikaan ging*'
met hem zaken te doen; zonder mijn tusschenkomst kan
niets van komen."
Koenraad Würfel haalde minachtend de schouders op
liep de kamer op en neder, en de doctor sloeg met scherp
blik elke beweging van zijn vriend gade.
„Ik zal doen, wat ik kan," zeide Würfel terwijl bi)
bleef, „hedenavond kan er niets meer gebeuren, ik moet
gaan, wanneer het wijf alleen is."
„Dus morgenmiddag vroeg de doctor. refl.
„Ja, morgenmiddag hoop ik zekerheid te kunnen g
Maar in uwe woning kan ik u niet opzoekenhet
niet zien, dat ik u opzoek. Waar kan ik u ontmoeten-
„Zal ik hier op u wachten
„Goedwanneer de klok twaalf uur slaat zal ik bier
De docter knikte goedkeurend en stond op. f]echts'
„Dus tot morgenmiddag 1" zeide hij ernstig. „Zorg
dat gij mij volle zekerheid brengtmet een halve, on e-
verklaring ben ik niet tevreden, en langer kan ik 8 tol
duld uitoefenenin dit geval wend ik mij onherroepe
de politie, dat is de afspraak met den Amerikaan.
„Ik kan u niet anders zeggen, dan dat ik doen za'
kan,* antwoordde Würfel, „Ik kan dat wijf niet dwinc
ik hoop, dat ik mijn doel zal bereiken.* •-rffii1^'
De docter knikte nogmaals met het hoofd en ve
zich;.
Koenraad M ürfel bleef aan de deur staan en luL1';
