Binnenlandsch Nieuws.
denkbeelden van anderen: en ze ontleenen juist dMraan
hunne grootste waarde, dat zij de gemoedsuitingen zijn van
eene reëele wereld en niet de vaak wat eenzijdig getinte
gedachten van een romanheld, slechts een fictie van den
schrijver, die genoodzaakt is, verschillende karakters te
scheppen en te schetsen.
Maar wat aan brieven hunne grootste beteekenis geeft,
zij toonen ons onszelf.
Wij toch zoeken meestal onze vrienden onder hen, die
op ons gelijken in karakter; vriendschap is immers in den
regel niet anders dan eene zekere sympathie in denkbeel
den Het zijn alleen de zeer groote zielen, en daarom dus
weinigen, die vriendschap kunnen sluiten met hen, die in
hunne beginselen lijnrecht tegenover hen staan; middelma
tige karakters echter blijven iemand met tegenovergestelde
begrippen altijd wantrouwen; of zoo ze zich al over die
kleingeestigheid hebben heengezet, ze zullen toch eene
bepaalde vriendschap blijven mijden, uit vrees voor eene
botsing van tijd tot tijd.
Omdat wij met onze vrienden gelijke denkbeelden koes
teren, straalt er ook in de brieven, die wij ontvangen,
iets van ons eigen karakter door.
Zijn we jong er zal ook iets jeugdigs, iets onbezon
nens tusschen de aan ons gerichte regels doorschemeren
hebben wij een meer geposeerden leeftijd bereikt ook
onze vrienden zullen bezadigder zijn geworden, en wat ze
ons schrijven zal kalm zijn, zal den stempel hunner jaren
dragen.
Hebben wij eene vroolijke levensopvating tien tegen
een, dat er in de brieven, die wij ontvangen, iets luchtigs
heerscht; dat er eene schertsende toon in wordt aange
slagen. Ze zullen overvloeien van dartelen humor en pittige,
maar vroolijke ironieen zoo de lach om onze lippen voor
een oogenblik mocht hebben plaats gemaakt voor een
ietswat ernstiger trek een brief zal door zijn overmoedig
maar guitig gekeuvel de spieren weer ontspannen en den
verdwenen glimp terugtooveren.
En zoo er al eens bij toeval wat ernstiger schrijven
mocht verdwaald zijn tusschen al dat luchthartig gesnap
met een onverschilligWel een aardige brief, maar
wat kwezelachtig," wordt hij naar de papiermand verwezen.
OchMen moet de menschen nemen, zooals ze zijn, en
maar dankbaar wezen, voor den goeden wil, die nog van
„een aardigen brief' spreekt 1
Over 't algemeen zijn de pessimisten niet zoo vergevens
gezind tegenover hunne optimistische natuurgenooten. Zij
trekken minachtend de schouders op voor vroolijkheid en
fronsen de wenkbrauwen voor schertsen zoo er tusschen
hun brieven eens eene causerie mocht zijn verdwaald ge
raakt, een bont kapelletje, dat van de eene bloem naar
de andere fladdert, dan gevoelen zij zich zeer geërgerd
over al die lichtzinnigheid en onbezonnenheid, en lezen al
dat gezellig gekeuvel door met eene oplettendheid die
slechts oog heeft voor fouten!
De letteren ook, die zij geregeld ontvangen, zijn tegen
de vuurproef der degelijkheid bestand, zoodat het hun niet
kwalijk is te nemen, indien ze zoo'n gesnap, zoo'n omhaal
van woorden met een ietwat wantrouwend oog aanzien.
över 't algemeen echter bezit al die degelijkheid niet
den toon der christelijke welwillendheid, al spreekt ze niet
zelden van christelijke liefde en zelfverloochening.
Maar de dartele humor, die in de blieven der lucht-
hartigen voorzat, is overgegaan in een herhaald gebruik
van pijnlijke contrastenen de vroolijke pittige ironie is
een snijdend sarcasme geworden, scherp en puntig, pittig
ook nog soms, maar nooit vroolijk meer
Ernst baart zwaarmoedigheiden al tempert het dage-
lijksch leven haar nog eenigzins, in de brieven, die men
schrijft, gansch alleen met zijn somber gemoed, straalt
niet zelden de zwartgalligheid door, die tot bitterheid, tot
erger nog, tot ontevredenheid rypt.
Is het te verwonderen, dat de brieven, die wij ontvangen,
een zoo grooten invloed uitoefenen, op ons humeur, op
ons karakter, te meer, daar onze vrienden, die toch altijd
nog wel iets van ons verschillen, onwillekeurig denzelfden
toon trachten aan te slaan, dien wij bezigen in onze
brieven J. v. d. B.
Dinsdagavond j.1. werd te Barsingerhom in het lokaal van
den heer W. Groen do eerste der beide tooneel voorstellingen
gegeven, die in den laatsten tijd iederen winter strekken tot
het vormen van een Sint-Nikolaasfonds voor kinderen van min
vermogenden.
Dezen keer werd opgevoerd het blijspel Dokter Klaus" van
J. H. Kössing.
Niettegenstaande het minder gunstige weder mochten de
dames en heeren tooneelisten de voldoening smaken van een
talrijk bezoek te ontvangen.
X Dinsdag 27 dezer is te Callantsoog uit zee aangespoeld
een lijk van het mannelijk geslacht voorzien van blond haar
een baard en knevel en gekleed als volgteen grijze borstrok,
een roode borstrok met zwarte strepen, een roode onderbroek,
een paar roode sokken en een lederen riem om het lijf.
Te Purmerend is eene doleerende kerk gesticht. De
kerkeraad der Hervormde gemeente gaat echter met de zoo
genaamde reformatie der Kerk niet mede.
In een vertrek van het paleis Het Loo werd een begin
van brand ontdekt door den postbode, die juist de brieven be
zorgde, en die gelukkig dadelijk het vuur kon blusschen.
Te Dalfsen is door de politie procesverbaal opgemaakt
tegen zekere A. Z., vrouw van D. J. T., arbeider, wegens moed
willige mishandeling en verwonding van haar echtgenoot. De
vrouw wilde dat de man geld ging halen van een der inwoners,
hij weigert, zij wordt driftig, sleept hem bij het haar door het
huis, grijpt een broodmes en slaat hem daarmee op het hoofd.
De wond, die zoo ernstig was dat onmiddellijk geneeskundige
hulp moest worden ingeroepen, zal wel eenigen tijd noodig
hebben om te genezen.
De postdienst Schagen-Kolhorn, is, aanvangende den
27, in zooverre gewijzigd, dat de tweede bodeloop te Kolhorn
twee uren verblijft, waardoor men gelegenheid heeft de brieven,
met dezen bodeloop aangebracht, nog terstond, in piaats van,
zooals tot heden, eerst den volgenden morgen te beantwoorden.
Yoor het hulpkantoor Barsingerhom, waar de bode 30 minuten
eerder komt en 30 minuten later vertrekt, heeft men dus drie
uren lijd om de aangebrachte brieven te beantwoorden.
Te Noord—Schermer woedde Maandagavond om half twaalf
een hevig onweder. Een huis aan den Stompen Toren werd er
door getroffen, dat tot den grond toe afbrandde. De bewoner
W. Hart, winkelier, en koster der Herv. gemeente, wist slechts
zijne in bewusteloozen toestand verkeerende vrouw, zijn paard
en eene aan de kerk behoorende geldsom te reddenzijn eigen
geld en al het overige moest hij ten prooi laten aan de vlammen.
De Vereenigiug tot ontwikkeling der Militieplichtigen
heeft den aandacht van belanghebbenden op het volgende:
De Militieplichtigen kunnen bij het wapen der Infanterie
en den "Vesting-Artillerie de volgende voordeelen genieten:
le. Hun oefeningstijd kan van 12 maanden op 4 maan
den gebracht worden
2e Zij kunnen toestemming bekomen om buiten de Kazerne
te wonen
3e Zij mogen het Korps kiezen waarbij, en het Garnizoen
waarin, zij willen dienen.
Hiertoe moeten zij zich vrijwillig geoefend hebben in den
Wapenhandel en de School met goed gevolg bezocht
hebben.
In de garnizoensplaatsenAmsterdam, Haarlem, 's-Graven-
hage enz. en in de navolgende gemeenten waar geen troepen
garnizoen houden, als: Botterdam, Velsen, Zandpoort, Beverwijk
en nog zeer vele anderen, zijn vereenigingen opgericht, die ten
doel hebben, jongelieden van 17-20 jaren te oefenen
in den Wapenhandel, en aan hen, die geen voldoend
schoolonderwijs genoten hebben, dit zoo mogelijk kosteloos
te verschaffen, waardoor ze bovenbedoelde voordeelen kunnen
deelachtig worden.
In iedere gemeente bestaat de mogelijkheid eene dergelijke
vereeniging op te richten.
In plaatsen waar geen troepen garnizoen houden, kan het
militair onderwijs gegeven worden door onderofficieren en kor
poraals van het dichtst nabij zijnde Infanterie- of Artillerie
garnizoen.
Ter verkrijging van dezen militaire-onderwijzer moet men het
verzoek richten aan Zijne Excellentie, den Minister van Oorlog.
Ook zou het onderwijs gegeven kunnen worden door gepen-
sionneerde Onderofficieren en Korporaals vau de Infanterie of
Artillerie.
In beide gevallen moet dan aan Zijne Excellentie den Minister
van Oorlog de voor dit onderwijs benoodigde geweren in bruik
leen worden gevraagd.
Nadere inlichtingen worden steeds gaarne op aanvrage verstrekt
door den heer Henry Tindal, voorz. van bovengen. Vereen.
Het Bestuur der Nederlaudsche Commissie voor de Ten-
toonstelling Parijs 1889, afdeeling Landbouw, meldt dat de
kosten voor plaatsruimte tot het Tentoonstellen van Landbouw-
voortbrengselen in 1889 te Parijs voor Landbouwers-Produ
centen zijn vastgesteld op f 7,50 per vierkante Meter. Voor dit
bedrag wordt door de Nederlandsche Hoofdcommissie het noodig
decoratief in het Tentoonstellingsgebouw aangebrachtde inzen
dingen, zoo die niet al te zwaar zijn, gratis vervoerd en voor
de noodige bewaking te Parijs zorg gedragen, alhoewel de Com
missie zich voor beschadiging of verlies niet aansprakelijk stelt.
Bovendien zullen voor inzenders van kleine voorwerpen een
voudige tafels worden opgesteld en zal onze Commissie zich
beijveren om voor het uitpakken van kleine inzendingen zooveel
mogelijk zorg te dragen.
Vitrines en Etalage van de inzending zelf, moeten door de
inzenders worden bekostigd.
De aangiften van inzending moeten uiterlijk 15 December
1888 bij den Secretaris te Loosduinen zijn ingekomen, door
toezending van een te verkrijgen biljet, dat behoorlijk inge
vuld en onderteekend moet zijn.
Na dien datum is het zeker dat geene aangiften van inzen
ding, behalve die van paarden en vee, kunnen worden aangeno
men.
Aangenaam zal het zijn, indien vele opgaven van inzending
worden ontvangen, opdat onze Nederlandsche Landbouw waardig
op de Wereldtentoonslelling te Parijs wordt vertegenwoordigd.
Voor zooverre bekend is, zijn geene afzonderlijke wedstrijden
voor zuivelproducten uitgeschreven.
Door de uitgevers Nijgh Van üitmau, te Rotterdam.
werd van het "Weekblad „Neêrlandsch Jeugd" van 17 Nov., een
artikel bevattende 1H13-188S, een nummer gezonden
aan H.H. M.M. den Koning en de. Koningin voor H. D. Doch
ter H. K. H. Prinses Wilhelmina; zij mochten naar aanlei
ding daarvan het navolgend vereerend schrijven ontvangen
HET LOO, 19 November 1888.
„Ter voldoening aan de bevelen van Hunne Majesteiten den
Koning en de Koningin heb ik de eer U, uit Hunnen naam
en uit dien van H. K. H. Prinses Wilhelmina zeer te be
danken voor de aanbieding voor de Jeugdige Prinses van een
exemplaar van uw tijdschrift Neêrlandsch Jeugdwaarin voor
komt het hoogst belangwekkend opstel, rakende de op 17 dezer
te Botterdam herdachte gebeurtenissen, welke in 1813 plaats
hebben gehad bij de afschudding der Fransche heerschappij in
Nederland.
Be Generaal-Majoor, Adjudant en particuliere
Secretaris van Z. H. den Koningwaarnemend
Secretaris van Hare Majesteit de Koningin,
H. DU MONCEAU.
Uit Zeist wordt aan het U. D. gemeldZondagavond
had hier een zeer treurig voorval plaats. In een der tapperijen
op den Heuvel kregen twee jongelieden om eene onbeteekenende
oorzaak twist, welke zoo hoog liep, dat een zekere v. F. een
mes uit den zak te voorschijn haalde, en het zijne tegenpartij
in het lijf stak, met het gevolg dat deze zwaar gewond ter
aarde stortte. Onmiddellijk werd de ongelukkige naar de woning
van dr. Kortland gebracht, alwaar deze hem de eerste
kundige hulp verleende. Er is weinig hoop den gettoff^ I
in het leven te behouden. De dader werd onmiddeHik I
zekerde bewaring genomen. J ln T«r- 1
Bij een winkelier in gouden artikelen te Leide
voegde zich een jonge dame, verzoekende juweelen rinJ Vet'
zien. Daar zij geene keus kon doen, zou zij echter mef'e
mama over de geziene riugen spreken. Onmiddelijk Da
vertrek miste de winkelier een ring in étui en, beeriiJT I
bestolen te zijn, achterhaalde hij de dame, bracht haar
het politiebureau, alwaar het gestolenein hare parapluie
den werd. Zij bekende het feit, onder mededeeling dat J °n' I
plan was de ring te verkoopen en daarvoor een cadeau I
hare moeder te willen geven. De dievegge is naaister van beroeI
(J. ny I
Bij gelegenheid van de viering van het onafhankelijk,
heidsfeest herinnert De Historiestem aan een voorval, dat V'
het gouden feest onzer onafhankelijkheid zon hebben plaats 4 I
had. Op den Scheveningschen weg wandelde een gezet hea I
in wijde overjas gehuld en met een hoogen zwarten hoed op' I
het hoofd. Een visschersjongen, ziende dat de in die dagei I
algemeen gedragen oranjekleur aan het kostuum van den wan. I
delaar ontbrak, schold dezen uit voor „Kees": de bekende I
scheldnaam uit den patriottentijd. De oranjelooze heer liep he. I
daard voort, doch informeerde aan het tolhek wie de knaap I
was, die in de verte volgde, steeds roepende„Keesleelijke I
KeesNaam en adres werden opgegeven, en men verbeeld» I
zich de verbazing en den angst van den visschersjongen, toep I
hij den volgenden dag op het Paleis ontboden werd j, I
heer, dien hij voor „leelijke Kees" gescholden had, was I
Koning geweest
Vader was gelukkig op zee, zoodat de knaap een eersti I
kastijding, een pak ransel, vrijliepmoeder schreide en jammerde; I
de jeugdige oranjeklant voelde zich alles behalve op zijn gemak I
maar, wat er aan te doen de Koning had hem ontboden; B
dus hij moest komen.
Op den bepaalden tijd was de jongen dan ook, in zijn zop.1
dagspak gestoken, op het paleis, met onrustig kloppend hacl
wachtende op de dingen, die komen zouden. Eindelijk, dul
was de Koning, in uniform, met een oranjesjerp om
„Wel, manneke," sprak Z. M., „hou jij zoo veel van oranje.
dat je alle menschen naroept, die het niet dragen
„Ja, Mijnheer Sire Majesteit," stotterde de kl
dremmelde knaap, aan zijn pet plukkende.
„Nu, vriendje," hernam de Vorst, „het speet me, dat je u: E
voor een Kees hebt gehouden, en ik heb je expres eens tij
mij laten komen, om je te doen zien, dat ik ook wel oranjeR
heb. Zie je dat wel Geef mij nu een hand en heb Jesj
Koning lief uit het Huis van Oranje. En hier heb je de|
iets om een nieuw oranjestrikje te koopen, als dat, 'twelkjtl
nu draagt, versleten is."
En den knaap gleden vier achterwielen in de hand lil
het wonder, dat geheel Scheveningen een uur later van hetgs-1
val wistdat de moeder het niet onder stoelen of banken stuf
dat het haar jongen was, die bij den Koning was geweest? I
Een vermakelijke scène werd dezer dagen, naar de rl
Gr. Ct. meldt, in Groningen afgespeeld. Een achtenswaard™
dame, die met haar dienstbode alleen woonde, was op een avoilj
bij een harer vrienden op visite gegaan en ook de dienstbod!
had toen eenigen tijd het huis verlaten, ten einde eenige no»|
zakelijke boodschappen te verrichten. Na haar terugkomst visB
het oog van mevrouw op een heeren wandelstok, die in del
salon was neergezet. Deze omstandigheid bevreemdde de diml
te meer, omdat geen mannelijk personeel bij haar inwoonde
dat voorwerp bij haar vertrek daar ter plaatse niet aanwas
was. Ook de dienstbode kon de herkomst van den stok mm
verklaren en wist van niets. I
Hoe was nu dat voorwerp daar gekomen Allerlei gissing®!
werden gemaakt. Wellicht had zich een indringer tijdens »l
afwezigheid der bewoonsters in het huis verscholen, en ten
maakten zij elkander zoo beangst, dat van de geheini«i®p|
geschiedenis kennis werd gegeven aan de gemeente-politic,
stelde nu onmiddellijk een onderzoek in, nam den stok in besus*
doorzocht het huis van onder tot boven, maar vond ul®'sfj
dachts, zelfs geen spoor, dat zich iemand in huis had opgehon vm
Evenwel bleef toch, op verzoek van mevrouw, den ge evl
nacht een politie-agent bij haar in huis, ten einde bij 1
mogelijk suspect geritsel terstond bij de hand te k"""en m
Zóó verliep de bange nacht, zonder dat zich iets verdacb
deed. Den volgenden dag werd het onderzoek naar de er o
van den stok met ijver voortgezet en allereerst de minn
de meid in verhoor genomen. Deze kon echter bewijzen,
hij niet in de woning van de meesteres zijner "u
geweest, welk bewijs temeer gereedelijk werd aangenomen,
men bezwaarlijk kon vermoeden, dat de prachtige balein
met zilveren knop in zijn bezit zou geweest zijn.
Maar hoe kwam dan toch die stok op bovengenoein e
Booze tongen tornden reeds aan de eer der dien3
spraken als vermoeden uit, dat zij wel eens //bui e o
bezoek" kon gehad hebben. Gelukkig werd het ge
geval weldra opgelost en bleek daarbij de onbespro 'e
van de trouwe dienstbode vlekkeloos. Wat toch was er g
Mevrouw had 's avonds bij haar terugkeer bij verg1"1
stok van den heer des huizes, waar zij ter wisite ffa3
in plaats van haar parapluie medegenomen, wel 'e
men eerst den volgenden middag ontdekte. Beide par 'J Lij,
toen weder in het bezit van hun rechtmatig eignn o
Te Bergeik bij Eindhoven is een 21/» ja"S Vi°
tijdens de afwezigheid der ouders verbrand.
Het jaarlijksche congres der sociaal-democraten
jaar te Groningen met Kertsmis gehouden worden.
De samenkomsten van het Heilsleger vero°'eD
Hoorn wederom baldadigheden. Op een paar P|'Viljebo"^
ruiten ingeslagen, en met roode doeken aan stok 'e
trok een woelige troep opgeschoten jongens
„root,
Maandagavond was een dergelijke oploop z0°. aCjit, o®
politieversterking moest aanvragen bij de mikte"®
hoofdstraten vrij te houden.