UIT DE PERS.
Wordt Vervolgd.
886, le prijs f 25.2e prijs f 10.8e prijs f 5.No. 3.
Voor de beste, fijnste en zwaarst gemeste Koe (afgewisseld),
le prijs f 25.2e prijs f 10.3e prijs f 5.No. 4.
Voor de beste, fijnste en zwaarst gemeste Koe (niet afgewisseld),
le prijs f 30.2e prijs f 15.3e prijs f 5.No. 5.
Voor het beste, vette Kalf, le prijs f 10.2e prijs f 5.
3e prijs f 2.50.
B. Bijstieren van zuiver inlandsch ras. No. 1. Voor den
besten Bijstier, geboren in 1886, le prijs f 30.2e prijs f 20.
No. 2. Voor den besten Rijstier, geboren in 1887, le prijs f 50.
2e prijs f 30.3e prijs f 20. No. 3. Voor den besten
Pinkstier, geboren in 1888, le prijs f 30.2e prijs f 15.
8e prijs f 10.
C. Melkvee van zuiver inlandsch ras. No 1. Voor de beste
Melkkoe, die gekalfd heeft na 1 Januari 1889, le prijs f 25.—,
2e prijs f 15.No. 2. Voor de beste Melkkoe, geboren in
1886, (twinter), die gekalfd heeft na 1 Januari 1889, le prijs
f 25.2e prijs f 15.No. 3. Voor de beste Melkvaars,
die gekalfd heeft na 1 Januari 1889, le prijs f 25.2e prijs
f 15.3e prijs f 5.No. 4. Voor de beste Kuispink,
le prijs f 15.2e prijs f 10.3e prijs f 5.
B. Wolvee. No. 1. Voor den besten Ram, geboren in 1888,
le prijs f 5.2e prijs f 2.50. No. 2. Voor het beste koppel
van 4 Pokschapen, le prijs f 5.2e prijs f 2.50.
Aan het postkantoor Winkel, en de daaronder ressor-
teerende hulpkantoren, werd gedureude de maand Pebruari
ingelegd f 682.60; terugbetaald f 2.
Het laatste door dat kantoor uitgegeven boekje, draagt het
nummer 143.
Te Veenhuizen (N. H.) zal eene kaasfabriek worden op
gericht. Door de aandeelhouders is de heer J. Haringhuizen tot
directeur en de heer L. Appel tot boekhouder benoemd. Reeds
vele kaasfabrieken zijn in de laatste jaren in onderscheidene
gemeenten van den omtrek opgericht en bijna allen werken
met veel voordeel. Sommige oprichters toch krijgen een derde
of meer voor hunne melk dan vroeger.
In de zitting der arrondissements-rechtbank te Haarlem
van Donderdag 28 Pebruari is behandeld de juist 14 dagen
geleden te Beverwijk gepleegde ongeregeldheden in eene bijeen
komst van het Leger des Heils, die op bijzonder ruwe en on
hebbelijke wijze werd gestoord.
Reeds stonden de vermoedelijke daders hiervan terecht. Het
waren: Pieter van lieshout51 jaar oud, poelier; Jaap Bloem,
22 jaar en Gerbrandvan der Kolk, 23 jaar, allen uit Beverwijk.
Zij allen zouden in vereeniging met andere onbekend geble
ven personen op den avond van den 14en Pebruari 11. in een
aan de Meerstraat gelegen lokaal te Beverwijk de bijeenkomst
van het Leger des Heils op ruwe wijze hebben verstoord door
gevloek, getier en gepleegd geweld. De banken werden omver
geworpen en als werptuigen gebruikt, de glasruiten ingeslagen,
de lampen afgeworpen en vernield, terwijl de eerste beklaagde
nog bovendien bij den ingang een heilsoldaat geweldig hebben
aangegrepen en met zooveel kracht zoude hebben teruggeduwd,
dat deze tegen het beschot van een trap opstoof, en verder op
de tribune een anderen heilsoldaat op den grond geworpen heb
ben, getrapt en geslagen. De tweede beklaagde zoude op de
tribune opzettelijk en wederrechtelijk met eene bank eenige
ruiten uit een venster achter die tribune hebben stuk geslagen,
terwijl de derde eene lamp zoude hebben naar beneden gehaald
en vervolgens stuk geslagen.
De eerste beklaagde werd bovendien nog ten laste gelegd,
dat hij met eene bende personen onder luid geraas en geschreeuw
binnen het lokaal was gedrongen tot op de tribune, en behalve
de reeds genoemde feiten de bende zoude hebben opgeruid door
hen toe te schreeuwen „Toe jongens, pak maar aan; toe maar
jongens, smijt en gooi de lampen uit."
Het drietal erkende alle schuld. Een 23-tal getuigen waren
gedagvaard. Bij sommigen kostte het veel moeite om hen tot
eene ware verklaring te krijgen. Zelfs moesten eenisen uitdruk
kelijk worden gewezen op de zware strat, die bij de wet is
gesteld op eene valsche verklaring onder eede.
Bij den aanvang van zijn requisitoir zeide de ambtenaar van
het O. M., dat hij met het oog op het gerucht, dat het Leger
Zoo zag zij er een weinige wild en verhit uit, hetgeen den
referendaris fleimburg, met wien zij voor Mannhardt's huis
bijna tegelijk aankwam, hoogst onaangenaam trof. Hij was
steeds onberispelijk gekleed en pronkte heden in een nieuwe
zomerkleeding, en droeg reeds, ofschoon wel wat vroeg in den
tijd, een witten strooien hoed. Mary vond de bruin geruite
kleeding afschuwelijk, het wit-rood gestreepte zijden lint om
den hoed monsterachtig en zijne geelkleurige handschoenen
afgrijselijk. Mary kon niet nalaten om zooveel fatterigheid te
glimlachen, hetgeen Heimburg aanleiding gaf tot de opmerking,
dat de juffrouw in een uitstekend humeur zich bevond.
„Dat ben ik ook," zeide Mary, leunende tegen het poortje
van het ijzeren hek, „heden komt onze Erancis, Abigail's
broeder, om zoo te zeggen ook mijn broeder, want wij zijn
te zamen opgevoed. En dan de oom uit Amerika maar
neen, dat gaat u toch niet aan."
Heden was Mary volstrekt niet verlegen en dat kwam alleen
door Heimsburgs fatterige kleeding. Zij gevoelde een zedelijke
meerderheid.
Heimburg, die nog op de straat stond, trad nu binnen het
tuinhek.
„Een oom uit Amerika P" vroeg hij nieuwsgierig.
„Nu ja," spotte Mary, „de bekende oom uit de fabeltjes,
met klompen goud in al zijn zakken en zeven Mooren als
gevolg achter zich. Gij zult ze zien. Maar hoe kwam het toch,
dat ik u hier ontmoette?"
„Ik ik," stotterde Heimburg, „ik dacht uwe tante een
erkentelijkheidsvisite te maken. Ik dineerde eergisteren met
mijnheer von Bentheim, hier."
„De kleine verwondert zich er over," dacht hij daarbij
geërgerd, „zou zij misschien jaloersch zijn
Nu stond Mary eensklaps met een mond vol tanden. Hoe,
de heeren hadden bij Abigail gedineerd, eergisteren en dien
morgen was zij nog met Abigail uitgereden en deze had haar
daarvan niets gezegd? Zonderling!
des Heils eerstdaags opnieuw zijne tenten te Beverwijk wenschte
op te slaan, deze zaak zoo spoedig had aangebracht, om te too-
nen dat men te Beverwijk gehouden is de vrijheid van verga
dering, op welk gebied ook, te eerbiedigen, op straffe, bij de
wet bepaald. De ambtenaar van het O. M. achtte niet be
wezen hetgeen ten laste is gelegd, nl. het storen eener godsdienst
oefening, omdat het Leger des Heils niet heeft voldaan aan de
bepalingen der wet van 1853. Hij achtte daarentegen wel bewe
zen de feiten, aan de beklaagden ten laste gelegd: het openlijk
met vereenigde krachten gepleegd geweld, en voor Lieshout
bovendien beleediging, opruiingen mishandeling. Hij requireerde
uit dien hoofde voor Lieshout 9 maanden, Jacob Bloem 3 m.
en v. d. Kolk 3 m. gevangenisstraf.
De verdediger van den len beklaagde concludeerde tot vrij
spraak, als zijnde de te last gelegde feiten niet bewezen.
Aangaaude den toestand des Konings vernemen wij, dat
die in de laatste dagen aanmerkelijk kalmer was, nadat Z. M.
des nachts langduriger had geslapen dan in vorige nichten.
De aanvallen van pijn «aren minder hevig en herhaalden
zich ook niet zoo dikwijls. De algemeene toestand blijft echter
even zorgwekkend, en de Hooge patiënt gebruikt nog altijd
weinig voedsel.
Wroeging!
Aan De Bilt, bij Utrecht, is het lijk opgevischt van zekeren
W. N. Voor eenigen tijd had hij verklaard, dat bij hem door
inbraak f1380 gestolen was. Een onderzoek werd ingesteld en
had tot gevolg, dat hij bekende het geld zelf weggenomen te
hebben, omdat hij zich gelden had toegeëigend, die aan hem
als bode van een fonds waren toevertrouwd.
Op handige wijze werd dezer dagen te Rotterdam geëx
ploiteerd de manie van velen, om op koopjes bij een uitver
koop te loopeu. Een opkooper van oude meubelen, tevens hou
der van een huis van verkoop met recht van wederinkoop,
huurde voor enkele weken een groot heerenheis, dat geruiinen
tijd leeg gestaan had. Het werd gemeubeld, gaskronen werden
opgehangen, zoo ook schilderijen aan de wand en alles het
voorkomen gegeven of eene familie zooeven overhaast vertrokken
was. Eene verkooping werd aangekondigd en de schijn uitstekend
bewaard, vele koopers vonden er iets van hunne gading, daar,
wat op een dag verkocht was, den volgenden dag weder werd
aangevuld.
Het resultaat was, dat de goê-gemeente den handigen ver-
kooper binnen een week voor een kleine tien duizend gulden
goed tegen hoogen prijs afgekocht heeft.
In den laasten lijd zien velen grondeigenaars in Limburg
zich verplicht, hunne landerijen voor eigen rekening te exploi-
teereti, daar het den pachters onmogelijk is de pachtsommen,
die niet in evenredigheid met de opbrengsten zijn, op te brengen.
Die exploitatie door den landheer zelf, zal het voordeel hebben,
dat deze tot eene vermindering der pachtsommen zal overgaan,
welke te meer noodzakelijk is, nu ook de prijzen van het vee,
die ten vorige jare hoop op verbetering gaven, nog altijd be
trekkelijk laag blijven, zoodat ook van die zijde den landman
weinig voordeel wordt aangebracht.
Bij de firma Nijgh van Ditmar, te Rotterdam, is in
bewerking een boek, dat voor de industrie en den handel
in het algemeen van zeer groot belang zal wezen, namelijk een
Adresboek van Fabrikanten, Trafikanten, in één woord van al
diegenen, die het een of ander artikel in Nederland fabri-
ceeren.
De inlichting zal zoo practisch mogelijk zijnde fabrikaten
worden in alphabetische volgorde opgenomen onder elk fabri
kaat volgen alle plaatsen in Nederland (eveneens in alph.
volgorde) waar en welke fabrikanten in dat artikel geves
tigd zijn.
Ook in de Overzeesche Bezittingen en in het Buitenland
zal het meer genoemd Adresboek op groote schaal worden ge
ëxploiteerd. Met bet oog daarop wordt de naam van elk artikel,
behalve in het Nederlandsch, ook in de Fransche, üuitsche
en Engelsche taal opgenomen en bovendien vóór aan het werk
een woordenlijst in die talen opgenomen, welke het vinden
der verschillende fabrikaten voor den buitenlander zal moge
lijk maken.
Aan iederen Fabrikant is door de Uitgevers een uitnoodiging
gezonden om op te geven, onder welk artikel zijne firma moet
worden opgenomen, ten einde met de ofRciëele gegevens te
worden vergeleken.
Men bericht als een opmerkelijk verschijnsel, dat het zui
delijk gedeelte van ons land in de laatste jaren steeds van uit
België door pokken wordt besmet.
Zoo werd onlangs deze ziekte aangebracht te Vlissingen door
een huisgezin, komende van Ostende, waar de pokken heerscheu
en vele slachtoffers eischen.
Sedert het begin van het jaar zijn daar reeds meer dan 100
personen aan die ziekte gestorven.
Bij de herstelling van den kerktoren O. in Friesland,
voorspelde zekere vrouw, dat een der timmerlieden met grijze
kousen van den steiger zou nederstorten. Dit was voor de
werklieden voldoende om allen zwarte kousen aan te trekkeD.
Zekere T. Dekker, een alleenwonend man te Raamsdonk-
veer, heeft zich door worging van het leven beroofd. Toen men
's morgens omstreeks elf uur zijn kamer openbrak, vond men
hem in staande houding. Een touw aan den zolder bevestigd,
had hij tweemaal om den hals geslagen en het uiteinde vast in
een zijner handen omklemd.
T. D., was bekend als stille „potter." Een verlies op een
aakje, verleden jaar door hem voor f225 gekocht en thans
voor f 100 verkocht, wordt als de aanleiding tot de treurige
misdaad beschouwd.
Door don minister van Justitie is thans ingediend een gewijzigd ontwerp
der bepalingen van het tegengaan van gevaarlijken en van overinatigen arbeid
van jeugdige personen en van vrouwen. De wijzigingen zjjn in hoofdzaak de
volgende
Arbeid voor boschbouw wordt niet onder de bepalingen van deze wet gerekend-
daarentegen wel de eerst uitgezonderde werkzaamheden voor veenderijen.
Kene formule is opgenomen voor hetgeen deze wet ondei fabrieken en werk
plaatsen verstaat, nl.„Alle zoowel open als besloten ruimten, waar in of voor
eenig bedrijf pleegt gewerkt te worden aan het vervaardigen, veranderen, her
stellen, versieren, alwerken of op andero wijze verder tot verkoop of gebruik
eeschikt maken van voorwerpen of stoffen, of waarin yoor eenig Lo
werpen of stoffen eene daartoe strekkende bewerking plegen te Nqjf
Het voorgestelde voorwaardelijk of onvoorwaardelijk verbod 0m
arbeid te doen verrichten aan personen beneden 16 jaar, wordt n„8eVaa,lite
tot vrouwen in fabrieken en werkplaatsen, met bepaling dat de „"'Wf
verplicht is van elk ongeluk dat aan een persoon beneden l6 "«Hl,
vrouwen in fabrieken en werkplaatsen bij den arbeid overkomt, Ql of c
kennis te geven aan den burgemeester. 'a 2;.
mms te gevuu uuu ucu
De werktijd van personen beneden 18 jaar en in fabrieken en
in vrouwen mag nu nooit vroeger aanvangen dan O uren ocl
ter eindigen dan 7 uren 's avonds, bijzondere omstandigheden
s wanneer met speciale schriftelijke vergunning van den bi,rge,
nawezen fabriek en werkplaats die arbeid tot 9 uren mag v00r
io°stens gedurende 6 dagen achtereen of 14 dagen om den
Voor meisjes beneden 16 jaar kan de werktijd nooit langer gesteM """k
voor anderen slechts bij algemeenen bestuursmaatregel voor bepaald»
en dan nog met dien verstande, dat vrouwenarbeid tusschen 11 uurH "Kc
tJ LI Udll UUp, uici t_i
en 5 uur des ochtends volstrekt verboden is.
De rusttijd van 1 uur, voor personen beneden 18 jaar en vrouWr„
schreven, moet tusschen 11 uren des ochtends en 3 uren dos middbM '"«i
genoten- welke rusttijd buiten de arbeidslokalen moet worden doornJ "h"
Op arbeid in of voor schippers- of visschersbedrijf aan boord vaa v -
zijn deze bepalingen niet toepasselijk.
Nu ook kan vrijstelling worden verleend aan vrouwen boven js
voor bepaalde bedrijven van het verbod om des Zondags te arbeid.» UN
gelegenheid is gegeven om in een bijzonder geval, met vergnnni,,-
burgemeester, tot herstel of reiniging van een stoomketel een jongelin Jf' de
18 jaar des Zondags te doen arbeiden. 5^
Met het toezicht zijn thans mede belast ten hoogste drie te benoemen in C
wier werkkring en verdere bevoegdheden bij koninklijk besluit zuUe,tSt 1
geregeld. '""tiet
Verder zijn in de strafbepalingen nog eenige veranderingen gebracbt i l
de inwerkingtreding vastgesteld op 1 September a.s. 'sj
In zijne memorie van antwoord verdedigt de min. van Justitie de 8
door hem alleen, terwijl hij verklaart de volle verantwoordelijkheid
outn-nrn nn vir-ll +0 Tlfmimi. Hij WHSt ei* OH. (lat OOk ZHIl strmrnm »Anr
Ui
UOOr nuiu auecn, tctwiji xiy wiucujKReid y0,
ontwerp op zich te nemen. Hij wijst er op, dat ook zijn streven is eerjit:
zooveel mogelijk te letten op de belangen der industrie. 6
Wat van hem te verwachten is in zake arbeidswetgeving kan hij
mededeelen; enkele ontwerpen zijn in voorbereiding; veel zal afhangen?1'm'
uitslag der verdere enquête, tot de voortzetting waarvan hij hoopt dat
zal worden besloten. Hij betoogt verder, dat een beroep op de ouderlijkNen
niet mag terughouden van eene poging tot keering van het kwaad
exploitatie van kinderen, daarom mag ook de vrijlating van arbeid van bint
in het bedrjjfvan hunne ouders niet worden toegestaan. li'vpp
Dat deze regeling noodzakelijk zou moeten leiden tot het maken van benal' ;n
omtrent het gebruik der arbeidskracht van volwassen mannen, ontkent de air Ri.
beslist. De nu voorgestelde regeling omtrent den arbeid van vrouwen L
vooral het familieleven en de huiselijke belangen te bevorderen. Het voor c£lr
omtrent de Zondagsrust zal gelijk hij te zijner tijd hoopt te toonen \'at
tot stand komen van eene algemeene regeling van Zondagsrust niet vertw'mr
Uitbreiding van het verbod van kinderarbeid tot den veldarbeid is w,k t
niet te wachten, zoolang niet volledig is aangetoond, dat de landbouw p-
zonder hulp van kinderhanden kan stellen en die arbeid nadeelige gevol»n<
voor de ontwikkeling van het kind na zich sleept. Vooralsnog zou uitbreid^1da
van het arbeidsverbod tot kinderen van 13 jaar niet geraden zijn, zoolas? d<
enquête niet is afgeloopen.
*stj
Be Standaard vindt in het feit, dat de Provinciale Slals
zoo wijs zijn geweest om het wetsvoorwerp vau de Begeert)6'
ten opzichte der provinciale kiestabel niet uit eerbied voor i
hooge ontwerpster maar zoo klakkeloos te viateeren, doch
sloten het aan een grondig oordeelkundig onderzoek te onèQc
werpen, aanleiding, om dal te wijten aan den invloed derlikien
leden der provinciale Staten en hen van obstructionisme l?n
beschuldigen. )er]
Hiertegen teekent het Vaderland protest aan en schrijfto.sle
in haar No. 51.:
„Onbeschaamder betichting aan het adres der libetaJen ève
dat zij in alle provinciën waar zij maar kunnen deWaategij
der kiestabel door obstructionisme tegenhouden hebben, nijin
de ministerieele pers zelden ontmoet. Mogen de Provintiiastt
Staten zelfs het voorstel niet behoorlijk onderzoeken, niet Ktdei
dachtig overwegen Is hen te hooren eene bloote formaiitèndi
Dat schijnt de opvatting van Be Standaard die zegt, dat hstp
geldt „een onderwerp van hoogst eenvoudigen aard, endatw
veertien dagen lang ter kennisse der Staten gebracht, tenoiï pu
vloede nog zóó breed en lang in de pers besproken was, c om
er op geene manier meer iets nieuws van te zeggen valt".Swru
nieuws Neen, als het voorstel uitsluitend moet beschotten
worden als een politieke coup, zooals de heer llafftuM terai
kenmerkt. Over de politieke zijde is inderdaad heelwat geschrefi— 1
En uit politiek oogpunt is het plannetje zeker allereenvoulfi11
Maar hebben de Staten daarmee iets te maken Hebben irec
het niet juist te beschouwen uit het oogpunt, waaruit
a
r)nzf
J - wUilf 11 A>1/ uugpuuitj n Ctoi U1V
de pers nog nagenoeg niet is beschouwd, uit het oogpunt fi!enc
liet provinciaal belang in elke provincie afzonderlijk Het icDZ(
plichte advies der Staten kan niets anders bedoelen dii '^'e
Regeering iti te lichten, hoe in iedere provincie de distn^oo'
verdeeling hel best met de provinciale belangen strookt. ISot
Regeering kan passer outrezonder twijfel, maar zij enb200
vrienden konden dan toch den schijn bewaren, dat zij d6sl®>e
der bevoegde en door de wet geroepen beoordeelaars niet f
smoren. ftel
jen
een
he
„Dat de Provinciale Staten geen bekwamen spoed will®
trachten, is eene geheel ongemotiveerde aantijging. ^!!f p{
dagen is de uiterste termijn dien zij zich voor de voorbeA
hebben gesteld.
„Wat meer is, dat de zaak niet spoediger kan beW
worden, is de scbuld van niemand anders dan van de
it
nis
tt i L öllUülö Udli LIvS
Had zij haar voorstel deugdelijk en in bijzonderheden toi#iede:
ol had zij advies bij Gedeputeerde Staten ingewonnen, M Kj g
behandeling ware niet onmogelijk geweest. En oordeelde e]
op laar weg niet te liggen, waarom het voorstel i' bind
vroeger aanhangig gemaakt? Is het zoo hoogst eenvou?igen
Be Standaard beweert, waarom zoo lang er mee, gedraald niei
oe rede van 1 Mei, noch de jongste openingsrede re# re p:
het plan, en eerst nadat de Eerste Kamer na behandel# de
begrooting uiteen was gegaan, komt de voordracht uit oo
vallen, die allicht bij vroeger bekend worden de we#>ng
stemming van dat staatslichaam niet weinig kon hebben£dt 1
perd. Had de Regeering de voordracht reeds langer i™1»
of heeft, wat ook mogelijk is, de een of andere drijver «u sf
de Regeering haar eerst onlangs op dezen mooien coup i ^ruit<
in elk geval is het de schuld van haar of hare vrienden ko
het voorstel zoo laat is ingediend." J1™
Ook het Handelsblad (No. 18770) acht de opmer#J Ro
also< zaak door de Provinciale S^ne
beslusen zoo eenvoudig ware, geheel onjuist. Wat de P< va
l'" cers'? plaats te bespreken hebben is, zegt he ^.'e
geene hoogere politiek; het is de vraag, of de tabel f" Jen.
emmmg jS met eene goede behartiging der provincia eb :- m(
nu L lf ln eeUe bera"ds'»g">g van enkeb uren urtjjj1' 1
e ftegeenng ineens alle tot nu toe bestaande kiesd