I U I T DE PE R s. Een aanbeveling voor de Schager Courant. Wordt Vervolgd. Elke gift, hoe gering ook, die men ter leniging der heersehende armoede wil afzonderen, zal dankbaar in ontvangst worden ge- nomen en in het belang der behoeftigen, zonder onderscheid van ge. loofworden aangewend. De ingezamelde gelden kunnen per postwissel worden gezon den aan de heerenJ. B. van der Linde Schotborgh, grond eigenaar, CuraijaoJ. H. Waters Gravenhorst, gepens. W. I. hoofdamtenaar, Cura?aoR. M. Ribbuis, lid van het Hof van Justitie, Cura9ao. (Amsterd.) De eerste aalbessen (roode en zwarste) zijn door den heer C. Boon, in den Banger (gemeente Blokker) naar Engeland verzon den. Verleden jaar had de eerste verzending ruim eene maand later, den 29sten Juli, plaats. Gisteren morgen werd ten huize van de dames Willink, woonachtig (op Lindenhoeve) te Bennebroek vermist een gouden dames-horloge. Dadelijk had men vermoeden dat hieraan schuldig waren drie opgeschoten knapen, die even te voren stoffers te koop hadden aangeboden. Daar zij den weg naar Haarlem waren opgegaan, werd de veldwachter geroepen, die met de dienstbode, die hen te woord had gestaan, hen per rijtuig is nagereisd en daardoor het geluk heeft gehad een der knapen aan te houden in de Anegang te Haarlem, terwijl de twee andere op de vlucht zijn gegaan. Het horloge hadden zij reeds verkocht bij den horlogemaker W. in de Groote Houtstraat. De aangehoudene is genaamd Pieter Loedwing, oud 17 iaar, woonachtig te 's- Gravenhage. (H. C.) Te Haarlemmermeer, bij Halfweg, wist het 5-jarig zoontje van den arbeider W.f een oogenblik alleen gelaten zijnde, eene brandende sigaar machtig te worden, waarmede het zóó onhan dig omsprong, dat het vuur zich weldra aan zijne kleederen en zijn lichaam mededeelde, en het kind zoodanige brandwon den ontving, dat het den volgenden dag overleed. Vrijdag ochtend vond men een der velwachters uit Woensel, die den vorigen avond op surveillance was uitgegaan, staande aan een boom vastgebonden, met een stuk hout bij wijze van prop in den mond. Drie personen, die door hem op verboden terrein waren betrapt, hadden hem deze onvrijwillige gevangenschap opgelegd, terwijl zijne vrouw in de grootste ongerustheid verkeerde. Een 70-jarig man te Oorschot mag nog eens zeggen, dat hij door een wonder is gered geworden. Met bed en ledikant zakte hij midden in den nacht door den verganen vloer en kwam ongedeerd in den kelder terecht. Nauwelijks was hij van den schrik bekomen en had hij zich van de plaats begeven of een stuk van den ouden muur stortte om en plofte neer in hel pas verlaten ledikant. Eergisteren avond had in de Lambertusstraat te Kralin gen een meisje, terwijl zij met een brandende petroleumlamp naar boven ging, het ongeluk in brand te geraken, doordien de vlam naar beneden sloeg. Zij bekwam hevige brandwonden. Te Olst brak Donderdag middag een hevige onweder los. Ongeveer te 7 uur kwam er tusschen Wije en Olst een hevige wind op, vergezeld van geweldigen regen en hagelbuien. Er vielen als het ware stukken ijs uit de lucht. Yrijdag ochtend vond men nog hagelkorrels op den weg. Aan Sommige hoo rnen en aan den te veld staanden oogst is groote schade toe gebracht. Uit Maarssen wordt van 25 Juni gemeld Een schromelijk ongeluk greep dezen middag plaats bij de werkzaamheden aan het Merwede-kanaal onder deze gemeente. ,/Ja, mijnheer de advokaat.// „Sedert" Ja, sedert dien tijd is er met hem niets meer te beginnen en heeft hij ons op alle wijzen geplaagd. Daar er in het huur contract niets over gas staat, heeft hij de leiding laten afsnijden, het slot van de huisdeur heeft hij laten veranderen en ons geen sleutel gegeven. Het is alles niet te noemen, hoe hij ons plaagt." Vindt gij hem dan zoo onuitstaanbaar „Maar mijnheer Het meisje maakte een maar al te duidelijk gebaar van weerzin. „Ik meen echter, dat het dan veel beter ware, dat gij de woning verliet. Want anders is het dagelijks ongenoegen met dien man." „Zeker, mijnheer. Maar vooreerst onze zaak. Die vinden wij niet terug, en de clientèle is sedert zoo vele jaren daaraan gewoon 1 En dan dan, waar moeten wij heen Wij hebben overal reeds rondgezien!" „Nu ja, dat weet ik welMaar volgens de letter der wet en het door u onderteekend contract is de man in zijn recht. Hier is het! Wij zullen het eens doorzien!" De advokaat nam de akte en las de verschillende bepalingen aandachtig. „Mijn raad is, mejuffrouw Steidel, dat gij u met dien man verstaat. Al weten wij ook den rechter gunstig te stemmen, al wordt den man wat evenwel zeer te betwijfelen valt zijn eisch ontzegd, de plagerijen zullen dan toch opnieuw be ginnen. Welk voordeel kunt gij er dus bij hebben? „Ja, dat is ook de meening van mij en mijne zuster. Maar mijnheer, zoudt gij niet zoo goed willen zijn en eens met dien man spreken, dat hij ons tot April daar laat wonen Wij heb ben niemand. Wij kunnen toch niet tot hem gaan. Hij zou ons niet eens te woord staan." Ignis overpeinsde het geval. „Zeer gaarne, lieve juffrouw, zou ik u van dienst zijn, maar ik vrees, dat mijn tusschen- komst geheel nutteloos zal zijn. Hij zal mij, evengoed als u, naar den rechter verwijzen. Maar laat ons nog eerst afwachten. Tot een uitzetten komt het zoo dadelijk nog niet. Stel u daarover maar gerust." Ignis schelde en gaf eenige bevelen in deze zaak. Daarna stond hij op en gaf het meisje vriendelijk de hand. „Nu en hoe gaat het overigens? De zaak naar wensch? Ja Dat verheugt mijGroet ook uwe zuster van mij." De conferentie was afgeloopen en Clara Steidel verwijderde zich. Het blok in een heistelling opgehaald zijnde, wilde niet weder I vallen. Een werkman, zijn hoofd boven den in te heien paal brengende, zag naar boven om te weten waaraan het haperde, toen plotseling het blok losliet, ünnoodig te zeggen, dat de ongelukkige op de plaats dood bleef. Eene boerenmeid te Sappermeer, die melken was gegaan, werd door een der koeien op de horens genomen en een eind ver weggeslingerd. Ze brak een been en was overigens ook ernstig gekneusd, zoodat het noodig was haar naar het academisch ziekenhuis te Groningen over te brengen. Op den 18den April kwam een meisje van 17 jaar met een zeer kwaden naam bij een modemaakster te 's Gravenhage de rekening voor de juffrouwen D. vragen, die haar medege geven werd. Zij begaf zich daarmede naar genoemde dames en bood de rekening der modiste ter betaling aan, waaraan echter niet voldaan werd, omdat men wenschte die rekening, ruim f 170 groot, in twee termijnen te voldoen. Den volgenden dag kwam zij werkelijk met eene quitantie voor de helft der vordering, waaraan evenmin werd voldaan, nu echter omdat men argwaan kreeg. Het 17-jarig meisje, „schildersmodel" van beroep, verscheen Maandag voor de rechtbank. De modemaakster verklaarde haar niet gezonden te hebben, en hoewel een aantal getuigen haar herkenden, gaf bekl. op, den 18en April in Helder te zijn geweest in een kroegje, dat in een kwaden reuk staat, doch door welks eigenares zij niet werd herkend. Zij ontkende alle schuld. Het O. M., meenende tegen beklaagde, die zich slecht gedraagt, zeer streng te moeten zijn, vorderde twee jaren gevangenisstraf. Dinsdag had te Hoogezand een groot ongeluk plaats. Twee kinderen van den heer C. H. Hoekstra, predikant aldaar, die naar het station gingen om pa en een zusje, dat uit lo- geeren was geweest, af te halen, geraakten bij het passeeren van de papierfabriek van de Kalkwijk onder de pakken stroo, die van den wagen geworpen werden. Algemeen wordt verzekerd, dat het geweten moet worden aan verregaande roekeloosheid der voerlieden. Het oudste kind, een meisje van 8 jaar, dat onder de kinderen van den heer H. sinds geruimen tijd liefde rijk was opgenomen, werd voornamelijk aan het hoofd gewond, en bewusteloos in eene nabijzijnde woning gedragen. Het andere kind, een meisje van 5 jaar, bekwam eene gecompliceerde beenbreuk, en werd in dezelfde woning opgenomen. Gelukkig was er spoedig geneeskundige hulp. Daarna werden de kleinen per brancard naar huis vervoerd. De toestand van het oudste meisje was aanvankelijk zeer zorgelijk, maar zij schijnt thans het ongeval spoedig te boven te zullen komen. Het andere meisje is Donderdag avond op geneeskundig advies naar Gro ningen overgebracht, waar het onder behandeling van prof. Korteweg is gesteld. Kuyper's zweepslag". De battonnade door Kuyper na de nederlaag der herstemmingen aan de regee ring toegediend, wegens hare weinige doortastendheid bij het doen van benoemingen, schijnt te werken. Spraken eenige bla den, waaronder zelfs de regeeringsgezinde „Amsterdammer", hunne verbazing uit, om van verontwaardiging niet te spreken, wegens de benoeming van iemand tot Burgemeester van Haaf- ten, die als raadslid reeds getoond had o zoo weinig verstand te bezitten", thans is een beurtschipper op Rotterdam de hooge eer te beurt gevallen, benoemd te worden tot Burgemeestei van Nieuw-Beijerland, in strijd met de voordracht van den Commis saris des Konir.gs, in strijd intt het uitgedrukt verlangen van notabele ingezetenen dier gemeente, die natuurlijk gaarne een ontwikkeld man aan het hoofd van hun bestuur hadden gezien. Tegelijkertijd doen in de pers de ronde eenige verontwaardigings- kreten over de benoeming van Katholieken tot notaris en andere betrekkingen, waar die Katholieken minder op hun plaats zijn. Brengt men dit een en ander in verband met de benoemingen waarmede de familie De Savornin Lohman is verrijkt geworden en waarover de pers reeds het hare gezegd heeft, dan ligt de gevolgtrekking voor de hand dat de Katholieken en doleerenden ruim hun aandeel ontvangen van den buit der vaceerende be trekkingen, die telkens te verdeelen zal vallen. Hoe hebben wij het nuToen de liberalen aan het roer waren, moesten zij, meestentijds ten onrechte, hooren, dat al léén de „vrindjes" met de betekkingen gingen strijken. Zie, dat zou, volgens Kuyper's woorden bij de stembus in 1888, ook al anders worden, als de Kamer maar „om" en de regeering eene christelijke was. Dan zou recht geschieden aan a 11 e n° rechtvaardigheid zou de grondslag, zou uitgangspunt en doel zijn van elke regeerings-daad. En de" Kamer ging „om« en de regeering was eene „kostelijke", zoo kostelijk als een ministerie maar zijn kan. Eu de Minister betrachtte de recht vaardigheid nauwgezet, door ook posten te bezetten met libe ralen. Neen, zegt Kuyper, dit moge al rechtvaardig zijn, maar „doortastend is het niet; 90 pet. van de Burgemeesters is liberaal en tol 50 pet. moet dit cijfer dalen, begrepen. En Kuyper's zweep klapte hierbij dreigend in de lucht. Zoo is dus ook deze stembus-belofte met zoovele andere op den adem der politieke winden verstoven en de „vrindjes" juichenBekwaam of niet, zij laten zich de Burgemeesters keten omhangen met eene uitdrukking op het gelaat die zeggen wil„hier sta ik, ik kan niet anders, de Secretaris zal mij wel helpen." En de nieuw benoemde maar totaal onbekwame bur gervader zet zich met den rug in den armstoel, met een onbe paald vertrouwen in de kennis, de hulp en werkkracht van zijn Secretaris en in de even aangename als geruststellende ver wachting dat de „Gouverneur" wel zeggen zal als het niet goed gaat, en deze bij die vriendelijke boodschap „iemand" zal zenden van de Provinciale Griffie, om „de boel" in orde te maken. Maar als dit nu behartiging van volksbelangen hee- ten moet, dan verklaren wij ronduit niet het mins* begrip te hebben van hetgeen het waarachtige v o 1 k s b r^ng eischt. tfksbelang „Niemand kan twee heeren dienen." 2>er waarzegt ge, en toch de Schager Courant heeft h ger uimen tijd gedaan, zoo meent, ze tenminste. Die twee hee Ze/zijnhare abonné's met- en zonder fatsoen en de Rétterdamsche Courant. Waarin het geheim zit? ln veftte letters gedrukte woordenUit de Pers. Gejfuimen tijd geleden klaagde de N. Rott. Ct. dat de W»! blaad/jes, die in eigen kring zooveel voor de goede zaak doen/ over het algemeen te onpartijdig te kleurloos wareu sprak dan ook den hartgrondigen wensch uit, dat dit veran? ren Imocht, en ze meer als beslist liberaal zouden optreden Ja,/dat smaakte de Schager Courant wel, maar: „Wie ~i dat/ betalen zong ze en bleef heel mat blauw. Eenigen tijd daarna vond men in hare kolommen de nie rubriekUit de Pers. Terwijl in hare hoofdartikelen slechts eidan het liberalisme verkondigd werd, en men er een ei]he|BD k«er den troffel van den „Grooten Bouwmeester" zwakjes h00? ti|kken, vond alles, wat maar eenigszins aan de abonné' 6 miishagen, eene plaais onder het opschriftUit de Pers, Nu éh Wan waren' Standaard en Tijd, ja zelfs die zwar( Maasbode, wel vertegenwoordigd, maar het hoogste woord wej gevoerd door Nieuwe Rott. Courant, Volksvriend en voor Waarheid en Vrede (hmEn het liberalisme dat laatste vier verkondigen is het liberalisme van Tijl, en de waarmede zij strijden, slijk en vuil. Wat of de abonné's daarvan zeggen moeten Wel, dat de Schager Courant zooot- partijdig is, want neemt ze niet van bladen van alle richtin, wat op, en kiest dus zelve geen partij En wat of deiV.üo/ Ct. daarvan zeggen moet Wel, dat het liberalisme in Scha°ei met hand en tand wordt verdedigd Of echter alle abonné's tevreden zijn met den neutraliteit der Schager Courantbetwijfel ik. En of eik mensch, die no; christen heeten wil, niet heter zou doen de deur te wijzen een gast, die hem met zoo'n effen gezicht tweemaal per weet voor zijn abonnementsgelden hatelijkheden en onbeschoftheóei komt zeggen, meen ik met een volmondig ja te moeten beant woorden. De uitvlucht„ik heb die courant noodig om advertenties uit Scbagen," gaat niet op, want Algemeens Git en Zijper Courant bevatten die evenzeer. Ook heeft de Alja Gids beloofd in 't vervolg de verslagen van de raadsvergads ringen te zullen opnemen. Bovenstaande lazen wij in het Roomsch CathoMi blaadje „De Nieuwe Noord-Hollander" gewestelijke Courant, Drukker-Uitgever A. Kusters, te Alkmaar, van heden. Wij beschouwen dat betoog als eene aanbeveling. Even. min als de wolf en het schaap bij elkander hooren, evenmii de Nieuwe Noord-Hollander bij de Schager Courant. Hoe won dender de Nieuwe Noord—Hollander op ons is, te sterker wow; daardoor onze overtuiging dat wij, als liberaal blaadje i onzen kleinen knng den goeden weg hebben ingeslagen onze strijd voor de waarheid reeds goede vruchten Een reden te meer, om met verdubbelde kracht op den mgesliM weg voorwaarts te treên. Wij zien niet in, dat daar, waar onder anderen de Catholieke bladen en blaadjes onomwonden en met w®' en overtuiging steeds en onverzwakt strijden voor hu® beginselen, dat daar tegenover ten believe van enkele Roomsè abonné's wij liberale uitgevers vau liberale bladen en blaadje niet voor onze overtuiging zouden mogen uitkomen, daan" niet onomwonden en niet met warmte en overtuiging en onverzwakt zouden mogen strijden Zou het dan in ons land reeds zoover gekomen zijn, dati Roomsch Katholieken de liberale pers aan banden kunnen leg?" Wij zouden vragen: „Wachter wat is er van den nacht!" Maar neen, al treedt de Roomsch Catholieke pers in 1 dagen ook brutaal op en doet zij, alsof zij heerscheres en meeste! ware, al heeft onze liberale partij, dank zij het mOüSte] Verbond een gevoeligen slag g< leden in de laatste tij«| de verkiezingen voor de Provinciale Staten hebben bewezen is er reeds kentering te bespeuren. En dat de Roomsch Catholieke Pers brutaal optreedt, mede bewezen door hetgeen de Nieuwe Noord-Hollander over onze rubriek „Uit de Pers". Wat toch doen wij daarin? Niets anders dan aan onze) mededeelen wat omtrent de belangrijkste gebeurteniese11 vraagstukken van den dag, niet alleen van liberale van anti-liberale zijde wordt gedacht en geschreven. Dus dat mag ook al niet eens Nu dat bevreemdt ons trouwens niet, als wij nagaan, het voorjaar van 1888 naar aanleiding van onze letteriÜ verslagen der lezingen van Mr. Levy, l\j.-i mijnheer K. te Schagen, ons op ons kantoor daarover lastig vallen en eischen dat wij een advertentie zouden pj waarin de R. C. Lezers zou worden aangeraden de Courant niet meer te lezen, als zij zoo bleef voortgaan Tot de zonden (sic) der Schager Courant rekende de ook, dat wij hadden overgenomen de mededeeling flinke houding van den heer T. van Santen, Pastoor gemeente der oud bisschoppelijke clerecy te Dordrecht, toen in onze Amsterdamsche Kroniek het ongerijmde v monster-verbond was besproken geworden. Ook het uit het Nieuws van de Dag overgenontf' vau de geschiedenis te Bornebroek, had de heer K- op iuio ut, jjorneuroea, uau uc uw* beenen gejaagd. „pi hebben toen dien mijnheer naar beboeren Wij gestaan. Be Nieuwe Noord—Hollander beweert dat wij Slijk en vuil! Nu, zij weet welbeter! Neeu, wie of er strijden met slijk en vuil Dat zullen wij u zeggen en dat kunnen wij jPe_.1 stukken bewijzen Dat zijn de Nieuwe Noord-H en de Tijd! Men behoeve zich maar te herinneren het pracht.^./^»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1889 | | pagina 2