onflerfllachiigfliiizend Kart Zondag1, 17 November 1383. 33ste Jaargang- No. 2351. Gemeente Schagen Bekendmakingen. Binnenlandsch Nieuws. Uitgever: J. WINKEL. Bureau: SCHRAGEN, Haan, D, 4. RAMT. pit blad verschijnt tweemaal per week: W oensdag- Zater- agavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEE- (rEOTIÉN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STEKKEN één dag vroeger. POLITIE. Ter secretarie dezer gemeente zijn inlichtingen te bekomen omtrent een alhier gevonden oorbelletje. De Eerw. Heer J. H. Miihring te Sint Maarten ca. beeft voor het beroep naar Noordzijpe bedankt. Bij het Prijsbiljarten, gedurende de najaarskermis te aringhuizen gehouden en waaraan verscheidenen deelnamen, is de prijs gewonnen door den heer C. van der Oord Kz. van oogebieren, en de premie door den heer A. van Zoonen te Schagen. De Zangvereening /Crescendo" te West-Grafdijk is na een moeilijk tijdperk in den aanvang, eenen korten bloeitijd en een langen van verval opgeheven. Van de 32 leden, waarop de tereeniging nog den vorigen winter kon bogen, zijn slechts 13 overgebleven. Zangvereenigingen schijnen dus te West-Grafdijk ;eenen gunstigen bodem te vinden. Bij de Wed. J. G. te Oost-Gratdijk ontstond j. 1. Woens dag een begin van brand, ontstaan door een in den brand gen petroleumstel. Hoewel de tafel, de gordijnen enz. reeds voor een goed deel aangetast waren, heeft men den brand Roman van HERMJNN HEIBERG. 49.) ACHTTIENDE HOOEDSTUK. Do bankior Simon werd op zekeren morgen, toen ternauwernood bet uur geslagen was waarin het kantoor voor het publiek toe gankelijk werd gesteld, bij zijn binnentreden begroet door mijnbeer Schiitz, van de firma Schütz, Zelleneck en Co. die reeds een balt «»r op den bankier bad gewacht. Wissels, die don vorigen dag geprotesteerd waren, bereidden hem gioote zorgen. Tot nu bad bij nog altijd middelen en wogen gevonden om zulk een geval af wenden. Maar ditmaal was het hem niet gelukt. Zijn kas was ledig, rijne pogingen om geld te krijgen, hadden schipbreuk geleden. Bij wilde nu beproeven, Simon, met wien hij sedert lang zaken leed, te bewegen hem het benoodigde te lecnen. Simon zette, toen Schütz schielijk van zijn stoel opsprong en wek met een hatelijke onderdanigheid voor hem boog, een gezicht, dat niet veel goeds voorspelde en vroeg, zonder den be zoeker uit te noodigen zijn particulier-kantoor binnen te gaan, waarmede hij hem kon dienen." „Ik zou u gaarne een oogenblik onder twee paar oogen willen 'preken," fluisterde Schütz. „Ik heb een persoonlijk zaakje, dat ik - ik »Nu ja, ik ben immers tot nw dienst," antwoordde Simon, ging J^r den achtergrond van het kantoor, en vroeg op nieuw wat ütz verlangde. .Ik zou gaarne," begon Schütz, „voor zes weken tegen flinke '®te zes duizend gulden ter leen hebben. Kunt gij mij daaraan 'elpen Simon keek Schütz eens aan. Hij zeide voorloopig niet neen eiMet ja, bij wilde eerst booreD, ofschoon bij vermoedde hoede stond. Maar daar Schütz niet voortging, vroeg hij ongeduldig: tegen welken waarborg a moest Schütz kleur bekennen en het geschiedde met bet [Chuldigste gelaat ;er wereld. 9j egen mijn accept," zeide hij kalm. «Uank u, maar dan hadt eii mii mii "ifrooven maar dan hadt gij mij mijn tijd niet behoeven te ditmaal een uilzondering, mjjnbeer Simon," smeekte laist u U' ,?®erust. do zaah 1°°P' °P tijd a'- Verlaat u daarop," Ie»! ^ij- „Gij kunt vierhonderd gulden rente krijgen. Ik kan laè^ con'an'e betaling een voordeeligen inkoop doen. Dat buiten- ^|S1° niag ik niet laten voorbijgaan. Ik verdien er veel bij en ^gaarne ook een ander laten verdienen." Simon maakte driftig een afwijzend gebaar, bid j° durft gij mij zulk een aanbod doen?" riep hij luid, zoo >Bii'n de andero personen in het bureau het moesten hooren. "'8 laat zich met dergelijke zaken niet in. Ga dan tot ia»» uwe accepten voor goud en zilver bouden. Ik kom D|et in!" ^on'dan tenm»iste do helft voor een maand, mijnheer ijn j! ®meekte Schütz ten einde raad. „Het zal u niet ten nadeel 'lóópt "®6e' u mijn heilig woord van eer, dat do zaak geregeld »bten 11U W8S ®lmon'® geduld dan ook ten einde. 2ou Wctkelijk denken, dat gij veronderstelt een ezel voor Prys per jaar f3.Franco per post 8.00. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels fO.78; ii we regel meer f 0.15 Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. toch nog weten te blusschen, door er een wollen deken over te werpen. Aan het herhalings-onderwijs te West-Grafdijk, dat den 18en dezer aanvangt, zal door 7 leerlingen deelgenomen worden. Te Krommenie hebben 18 sigarenmakers van den heer J. Baars het werk gestaakt. Nadere berichten ontbreken nog Een door den landbouwer T. te Haarlemmermeer verkocht paard is het eigendom geworden van baron JEtothschild, die het schoone dier kocht voor 12,000 francs. Als bewijs dat veengrond nog hoog in prijs is, wordt gemeld dat te Haarlemmermeer een stuk, groot 1.56 H.A., is verpacht voor f 4000, met conditie in 6 jaar uit te venen. Een vierjarig meisje te Purmerland was, terwijl de moeder bezig was met het verplegen van een harer andere kinderen, den weg opgegaan. Toen kort daarna de moeder, ongerust ge worden, haar dochtertje ging zoeken, vond zij het in de sloot liggen en haalde slechts een lijkje daaruit op. Langzamerhand keeren de bewoners van den polder Mijzen weer in hunne woningen terug. Het land is echter nog lang niet droog; molen, stoomgemaal en centrifugaalpoinpeu werken nog dag en nacht door, en het gaat goed als het water op het einde der volgende week weg is. Gelijk vroeger bericht werd, was door den ondernemer der droogmaling aangenomen, het water op 10 Nov. op zomerpeil te hebben. Eenige jonge dames te Abcoude, hebben een kegel—club opgericht. u te hebben, mijnheer Schütz. Goeden morgen." Daarop begaf bi) zich naar zijn werkkamer. Schütz tandenknarstte van woede, bij had den bankier wel kunnen wurgen. Nu begaf Schütz zich naar den advokaat Ignis, die den wissel had laten protesteeren. Deze was zeil niet te spreken, maar wel do eerste boekhouder, Mol. Mol hoorde Schütz bedaard aan. Hij noemde Verrekijkers naam. Hij kende den man niet nader, maar hij had gehoord, dat deze wel nu en dan geld leende. Deze mudedeeling bracht Schütz weder licht. Hij verzacht om Verrekijkers adres en begaf zich daatheen. Verrekijker was juist van plan uit,te gaan. „Kan ik u in een kleine zaak spreken vroeg Schütz, die, ofschoon met allerlei menschen omgang hebbende, toch ontstelde, toen hij „de doodskop" goed aazag. Verrekjjker verklaarde zich bereid, vroeg, of Schütz hem ver gezellen wilde. Hij had niet veel tijd. Misschien konden zij onder weg afspreken. Nadat Schütz hem zijn zaak had medegedeeld, verklaarde Verrekijker de zesduizend gulden tegen wissel op zes maanden met duizend gulden rente dus niet vier honderd te willen leenen. wanneer de wissels namenlijk nog door een tweede persoon bekrachtigd werden en het debiteurenboek, alsmede de winkelgoederen ten onderpand werden gegeven. Over den vorm van betaling zou hij zich dan wel nader uitlaten. Schütz bad daar niets op tegen en dacht dadelijk aan Ernestine Puls. „E. Puls" heette eeu vriend van hem, die hem gaarne deze dienst zou willen bewijzen en tegelijk zeer soliede was. „Hoe hoog is uw debiteuren-boek, en boe veie wissels hebt gij nog loopen, en wanneer vervallen die en zijn er anders nog geprotesteerde papieren Ik moet ook een inzage van de boeken hebben," zeide Verrekijker. Alle3 wat Schütz bezat, was reeds dubbel en dwars verpand en bezwaard. Zijne boeken hield hij zoo, dat niemand er een duidelijke overzage uit kon verkrijgen, maar op die manier wilde hij zich toch niet gebonden geven. Maakte Verrekijker de zaak afhankelijk van den waren stand van zijn vermogen, dan gebeurde er zeker niets van en had hij zich onnoodig „bloot gegeven." Doch Schütz wist nog al veel raad. „Koopt gij mijn zaak zonder activa en passiva, mijnbeer Verre kijker," zeide hij. „Dan hebben wij niets noodig met wissels en accepten! En wanneer gij dat zelf niet wilt doen, bezorg mij dan een kapitalist." Dit laatste plan beviel Verrekijker ook beter. Hij dacht aan Böhm. Dat was een bron die nog niet uitgeput was. Wel een uur bleven deze eerlijke mannen bij elkander en bespraken de zaak, en toen Verrekijker van alles onderricht was, nam bij van Schütz afscheid met de vei zekering, reeds spoedig van zich te willen lalen hooren. Schütz had een eenvoudige berekening. Al zijn schulden be- droogen ongeveer zestigduizend gulden. Kon hij de zaak ver- koopen, dan stak bij bet daarvoor bekomen geld in de zak, bedroog zjjn schuldeischers en zocht, wanneer het niet anders kon, aan geno zijde van den oceaan wat anders te beginnen. Böhm bracht op den afgesproken avond zijn bezoek aan me juffrouw Ernestine Puls en werd door baar met de meeste be minnenswaardigheid ontvangen. De tafel in haar gezellig er uitziend woonvertrek was netjes gedekt, bier, wijn en cognac stonden voor het couvert van den gast en de tafel was overigens Een dienstmeisje te Eukhuizen, dat de gesloten deur van hare kamer waarin zij zich bevond niet kon openen en beproeven wilde door een open raam naar beneden te komen, is van eene vrij aanzienlijke hoogte op straat gevallen, waarbij zij zich zeer ernstig bezeerde. Bewusteloos werd zij naar de woning harer ouders gebracht. Ter beschikking der Justitie zijn gesteld en naar de cellulaire gevangenis te Utrecht overgebracht de heeren L. en De S., de eerste candidaat-notaris te Amsterdam, de laatste docter in de phylologie_, nabij Londen woonachtig, als ver dacht zich te hebben schuldig gemaakt aan bedrog door ver moedelijk valsche cheques en wissels te disconteeren. Verschei dene kassierskantoren te Amsterdam, Apeldoorn, Arnhem, Deventer, Utrecht, Zutfen en elders moeten althans die gelds waardige papieren uitbetaald, doch onbetaald uit Londen hebben terug ontvangen. De endossant heet meest de firma Kerny, Ledeboer en Co., en de trekkers gewoonlijk de firma Dunglas and Sous of Morris en Co. (U.D.) De Staatscourant bevat de volgende kennisgeving van den minister van waterstaat, handel en nijverheid. Gelet op artikel 2 der wet van 23 Juni 1889 Staatsblad no. 82), houdende bepalingen tot voorkoming van bedrog in den boterhandel, welk artikel luidt als volgt z/Het is verboden een surrogaat van boter te leveren of het in een winkel of op eenige andere openbare verkoopplaats voor banden te hebben, indien niet op de verpakking of bij gebreke daarvan op de waar zelve, het woord margarine, of, is de waar uit oleo-margarine bereid, het woord surrogaat in duidelijke letters voorkomt. met zorg gereed gemaakt. Het vertrek zag er ordelijk en zindelijk uit, en het ameublement was netjes en verried een goeden smaak. Mejuffrouw Puls verstond uitstekend de knnst om mijnheer Böhm aan het praten te brengen en te doen vertellen zelfs dat gene, wat hij besloten was geheim te houden. „Dus werkelijk, gij hebt een hypotheek, en nog wel zulk een hypotheek op dit huis vroeg Ernestine met verbazing. „Eerlijk bekend, mijnheer Böhm (o, de juffrouw was zoo ge moedelijk) ik hond van ronduit ik moet zeggen wat mij op het hart ligt ik geloot, dat gij schandelijk bedrogen zijt. De eigenaar van dit huis is een bankroetier en een aan lager wal geraakte zwendelaar en zijn medeplichtigen wisten zeer goed, dat zij u een waardeloos document verkochten. Maar ik bid u, mijnheer Böhm, doe bij tijds uwe rechten geldenga naar een advokaat! Wanneer die heeren, Berghcim en Mol, zien, dat er met u niet te spotten valt, zullen zij wel raad schaffen en al moet gij ook iets verliezen, sla dan maar gretig toeNeen, laat n door mij raden, mijnheer Böhm: wend u tot den advokaat, bij wien Mol in betrekking is Ignis, notaris Ignis, die moet een eerlijk man zijn. Misschien bezit die wol de macht den schurk bang te maken, dien Mol Böbm hoorde dat alles niet gaarne, maar zijn eerbied voor mejuffrouw Puls vermeerderde er door. Dat was nog eens een practisch en ervaren meisjeEn hoe lief zag zij er uitHoe net ging haar alles van de hand en boe was zij er steeds op bedacht het haar gast zoo aangenaam mogelijk te maken. Onwillekeurig vergeleek hij haar met Anna Palzok. Dan was deze nog een kind. Maar Ernestine Puls was rijp, ervaren, practisch en zeer ver standig. Men kon van haar leerenin hare nabijheid gevoelde men zich geheel veilig, en blijkbaar wist zij alles, wat een vrouw moet weten. Bovendien kleedde zij zich als een dame, woonde allerliefst en zag er bekoorlijk nit. Böhm was geheel door haar betoovord en voor nog de avond ten einde was, kende zij al zijne zaken en wist zij dat hij een zeer rijk man was. Deze openhartigheid trof Ernestine Pais nu weder zoo, dat ook zij openhartig werd, en hem vertelde, dat haar vader een welgesteld bloemist was geweest, dat zij een weinigje kapitaal bezat, dat haar alles in haar leven zoo tamelijk naar wensch was gegaan en zij ook reeds lang was getrouwd geweest, als niet die mannen, o, die mannen, in het algemeene zulke lafhartige wezens waren Maar mijnheer Böhm behoefde zich daarvan niets aan te trekken Ten laatste deelde zij mede, dat zij in betrekking was bij de firma Schütz, Zellenech en Co. En nu was er aan het ge sprok nieuwe stof gegeven. Nu of hij Schütz kende en zjl, zij herinnerde zich Anna Palzok nog zeer geed. „Is laatst bij EÓhütz in betrekking geweest. Nu weer vertrokken! Fatsoenlijk meisje, erg onbeduidend knorrig humeur zeer teruggetrokken, nu juist Diet wat men lief noemt Mejuffrouw Puls schonk Böbm bier in en onderzocht nauw keurig diens gelaat. „Ja," zeide nu Böhm, „gij hebt gelijk. Helaas eerlijk ge sproken, stond ik die familie zeer na in zekeren zin nog maar na een voorval met uw chef, mijnheer Scbütz, nu, dat vertel ik u wel eens later. Dus, ik wilde zeggen stond ook zeer na tot mejuffrouw Anna, zoo zelfs dat ik er aan dacht gij begrijpt mij wel „Zeker, mijnheer Böhm en ik moet zeggen, ik kan zulks begrijpen. Maar ik geloof toch ook, dat zij voor een huwelijk

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1889 | | pagina 1