Donderdag, 21 Augustus 1890.
34ste Jaargang. Mo. 2430.
Uitgever, J. WINKEL,
lureau: §CHA€)E^, Laan, D, 4.
Roman van RICHARD VOSZ.
Schagen, 20 Aug. 1890.
Lijst van brieven, geadresseerd aan onbe
kenden in de 2e helft der maand Juli 1890.
SCHAGER
A
COURANT.
li.
tweemaal per week: Voesidtg- Zater-
d agavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVER-
TENTIÊN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN èén dag vroeger.
Prijs per jaar f3.Franco per post 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels fO.25; iedere regel meer f 0.0
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente Schagen.
Bekendmakingen.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente, zijn inlichtingen
te bekomen omtrent een alhier gevonden
ooi-bellet j e.
.JACHT.
De Burgemeester van Schagen, brengt ter kennis
,an belanghebbenden het navolgende
De Commissaris des Konings in Noord-Holland,
Gezien het besluit van Gedeputeerde Staten
dier provincie van 23 Juli 1890 no. 5
Gelet op art. 11 der wet van 13 Juni 1857
(Staatsblad no. 87)
Brengt ter kennis van belanghebbenden
lo. dat in Noord-Holland de jacht op klein
mild, met uitzondering van die op f azanten, zal
worden geopend op Zaterdag 6 September 1890
met zonsopgang;
2o. dat de jacht op fazanten zal worden ge
opend op Woensdag 1 October 1890, mede met
3o. dat de korte jacht dagelijks, met uitzon
dering van den Zondag en de lange jacht alleen
op Woensdag en Zaterdag zal mogen worden
uitgeoefend.
En zal deze in het Provinciaal Blad worden
geplaatst en voorts in elke gemeente van Noord-
Eolland worden aangeplakt.
Haarlem, 29 Juli 1890,
De Commissaris des Konings voornoemd,
(get.) SCHORER.
Schagen, 12 Augustus 1890.
De Burgemeester a./i. voornoemd,
(get.) W. A. HAZËU, Weth.
jf/V itk AA
6. VIJFDE HOOFDSTUK.
De dag brak aan, toen Juliane zich ophief
ran den grond, bevend van koude, met hevigen
Wdpijn. Hare ledematen waren loom en stram,
als had zij gisteren haar vader geheel alleen
grafwaarts gedragenhet was haar als zou zij
hare handen nimmer meer kunnen bewegen. En
"iet die verlamde handen moest zij voortaan
onafgebroken hare verplichtingen nakomen. Zij
•noesten juist nu zoo sterk ïjjn, die haoden, om
net gebouw haars levens, hetwelk tot op zijn
grondvesten gescheurd was, te kunnen steunen
en overeind houden. Want was haar levensgeluk
n°k al niet meer te redden, zoo moest toch de
toekomst harer kinderen verzekerd wordenen
«uliane wist, wat een moeder jegens hare kinde-
ïeiL.yeTSCLuldigd was.
-dj begaf zich nu naar de slaapkamer. Door
liV ^e^8elaten gordijnen viel een vaal, lijkkleurig
J!D'tokar lag aangekleed op bed. Hij sliep
ru t' 8 en zwaar te droomen, bewoog zich on-
'g, zuchtte en mompelde eonige woorden.
Ba U d"8 eo8faan en sloeg den slapende gade.
«room, dat zij twee dooden had, was een
bev°'a -er Terh)et'lding geweest; op het kerkhof
ef 00B. Z1°B maar een friscb graf. En zjj was
bet f a"D '°e Seweest, ook voor haren man
L h>r met hare banden te delven: in haar
namelP- Wat had hij dan toch eigenlijk
•iet JT.eeSeBjBs begaan Hij beweende haar vader
Wh er slechts aan, dat hij nu de
ben f6' Wa8' e'ndelijk En daarom betreurde hij
•te ?l^es'or?ene niet. Zou dat zoo de gewone
ges'] u 0 gal,g van zaken zijn9 Het oudo
«'acht staat de uiting der levensbegeerten van
bet ^°nSere geslacht in zekere mate in den weg,
.oude geslacht woidt eindelijk grafwaarts ge-
pn het jongere voert zijn levensstrijd
en de gesloten graven. Misschien dat het er
Beeft, het oudere geslacht te hegraven
°pfe8 *e 'an^ gelee,d Beeft, en het
gen°^en^B zBn °ngedu'd ternauwernood bedwin-
TTiid'1 Z°U da' a'gemeen menschelijk zijn Die
Bagedio zou zich bij elk geslacht, in elke
HjgsBerhalen Bijna bij elk graf zou dan
de u !fD ondor vele tranen en gehuicheld verdriet
'Jde hoop verscholen zijnhij is dood, maar
Binneplandsch Nieuws.
De Ullricher-Kapel gaf Zondagavond 11.
haar Concert in den tuin van het Noord-Holl.
Koffiehuis alhier.
De opkomst van het publiek was uiterst
gering, hetgeen wij voor de kapel betreuren,
want de Ullricher Kapel geeft steeds op verdien
stelijke wijze hare Concerten.
Ook voor dezen avond was een goed program
ma opgezet, waarvan de uitvoering in velerlei
opzichten verdienstelijk mag worden geheeten.
Postkantoor Schaden.
Namen der geadresseerden. Plaatsen van bestem,
van Schagen, Diepenbroek en Reicher, Hulst.
n Mej. W. Bakker, Kollum.
van Baringerh., Mevr. Leienberg, Amsterdam.
Zaterdag 11. is te 's Hage door mej.
J. Denijs, met gunstig gevolg examen afgelegd
voor akte Fransch-Lager Ouderwijs.
De afd. Noord-Holland der Vereeniging
,/Het Nederlandsch Paardenstamboek", zal eene
algemeene vergadering honden op Donderdag,
28 Augustus, 's middags 12 ure, bij den Heer
Kos te Schagen.
Tot de punten van beschrijving behooren o.m.:
Behandeling punten van beschrijving der
gij gij leeft en hobt geërfd, zult bezitten en
kunt gonieten
Maar was dit vreeselijke algemeen menschelijk,
dan pleitte ook voor de schuld van haren man
eene verzachtende omstandigheid. Want al wat
algemeen menschelijk is, kan eene verontschuldi
ging vinden.
Doch Juliane wendde zich nu af van den sla-
pendo.
Met gewone zorgvuldigheid kleedde zij zich,
gaf hare bevelen voor de huishouding en ont
moette haar man eerst bij het ontbijt. Ottokar,
wien, gelijk zulks bij alle lichtzinnige en onna
denkende menschen het geval was, elke lang
durige ontstemming in huis onverdrageljjk was,
trachtte door zijn gedrag te toonen, dat hij zich
schaamde over zjjn houding van den vorigon dag,
en geloofde daarmede alles goed te maken; want
wat hij in dien toestand had uitgesprokendat
zijn schoonvader onrechtvaardig jegens hem ge
handeld had en dat hij zich voorbeeldig gedragen
had, waren dingen, welke Juliane zelve ook
moest inzieu. In dergelijke gevallen schaartlen
zich toch zeker alle vrouwen aan de zijde van
haar mannen. Ook Ottokar was in den waan door
zijn vrouw begrepen te worden hij was veel te
fijn gevoelend en bezat veel te goede manieren,
om tijdens het leven van zijn schoonvader daar
over met zjjn vrouw te spreken. Maar nu was
eenmaal de oude heer dood, nu wareu man en
vrouw het toch daarover eens, dat er een moeie-
lijke tijd achter den rug lag, dat een betere, een
goede tijd nu was aangebroken.
Na het ontbijt noodigde hij Juliane uit, hem
naar het land te vergezellenhij wilde den jacht
wagen voor haar laten inspannen. Juliane wilde
dit eerst afslaan, doch zij bedacht zich en ver
klaarde zich bereid. Na korten tijd braken zij
opOttokar te paard.
De lieden, die op het landgoed arbeidden, keken
hen na. „Dat is nu onze nieuwe heer," dachten
zij. „Hij weet er niet te veel van De Vrouw
heeft er meer verstand van. Eigenlijk is ook de
Vrouw de heer, want aan baar behoort hot goed."
Zjj spraken deze gedachten niet uit, maar de
wijze, op welke zij beiden nakeken en de hoofden
schudden, gaaf duidelijk genoeg hunne meening
to kennen. Zonder het in woorden uit te drukken,
kwamen zij als met elkander overeen, wie voor
hen op Elzenhof „de Heer" zou zjjn.
Onmiddelljjk achter de Elzenweide begon het
bebouwde veld. Zoo ver Juliane kon zien, bad
alles aan haar vader behoord. Zoo ver zich voor
Ottokar het groene land uitstrekte, zoo ver be-
algeineene vergadering.
Bespreking over de wijze waarop de Rijks-
toelage tot bevordering van de Paardenfokkerij
het zuiverst en meest doeltreffend over de
verschillende provinciën kan worden verdeeld.
Bepaling van de plaats waar de volgende
algemeene vergadering zal worden gehouden.
Uit de rekening over 1889 blijkt dat de
ontvangsten beliepen f 686.96 tegenover eene
uitgave van t 679.815.
Onder de punten van beschrijving voor de
algemeene vergadering der vereeniging, te houden
in 1890 op Donderdag 11 September, 's middags
ten 12 ure in het Hotel Ponsen te Dordrecht,
komen voor
Toorstellen van het Hoofdbestuur:
a. het quotum voor ieder lid aan het Hoofd
bestuur af te dragen wordt op 50 cent gesteld;
b. bijdragen van donateurs, die door de
bijdrage geen recht verkregen om zich in het
Hootdbestuur te doen vertegenwoordigen of van
dat recht geen gebruik maken, worden in de
kas der afdeeling gestort, voor zooverre de bijdrage
meer beloopt dan het quotum voor leden bepaald;
c. branding van veulens moet geschieden op
de rechterzijde van de hals.
Voorstel van de atd. Zeeland, om alle hengsten
aan eene jaarlijksche herkeuring te onderwerpen.
Voorstel van de afd. Noord—Brabant om alle
Land bouwmaatschappijen, Vereenigingen en Ge
westelijke besturen uit te noodigeu aan HH.
Keurmeesters van paarden op te dragen van hunne
keuringen een uitvoerig verslag uit te brengen
en dit verslag, voor zooveel de bekroonde dieren
betreft, te publiceeren.
hoorde alles aan hem. De oogst stond prachtig
in de tarwe konden de kraaien zich reeds ver
schuilen. Een groote streek werd juist met zomer
koren bowerkt, en al de daglooners met vrouwen
en kinderen waren al druk aan het aardappel
rooden, terwjjl andere knechts een stuk braakland
omploegden. De inspecteurs hadden het druk, om
op alles een waakzaam oog te houden.
Ottokar's gelaat helderde opin hem ont
waakte het bewustzjjn van zijn rjjkdom en daar
mede van zijn eigen waarde. Bovondien was het
een heerljjke morgen.
Ottokar s gelukzaligheid steeg, toen de inspec
teurs hem aanspraken op eene wijze, als had
op deze velden nooit een ander bevolen. In de
vreugde, hier te kunnen gebieden, gaf hij beve
len en deelde hjj opdrachten uit, meer dan er
vervuld konden worden, meer dan er noodig
waren. De inspecteurs waagden eindeljjk het een
en ander in het midden te brengen, doch zij
werden heftig afgewezen en schikten zich zwjj-
gend. De ergernis koelde Ottokar's illusie wat
af. De ergenis over het volk, het verdriet over
het weder behoorden nu eenmaal bjj het land
bouwbedrijf. Om zijn goed humeur terug te
krijgen en weder te genieten van al zjjn heer-
ljjkheid als landheer, zette Ottokar nu zijne vrouw
uiteen, welke veranderingen en verbeteringen hjj
van plan was aan te brengen. En alles moest
tegelijk begonnen worden, want er was veel
verzuimd geworden niet door den ouden heer,
maar door dien ouden tjjd, onder wiens invloed
de oude heer gesta m had. Maar het jonge ge
slacht wildevoorwaarts, ontwikkeling Het
jongo geslacht zou een anderen, een beteren tijd
brengen. En Ottokar liet zich er zelfs op voorstaan,
een van dat veelbelovend geslacht te zijd. Elzen
hof mocht van geluk spreken, dat het nu in zijn
handen was gekomen eindeljjk kwan het aan
den rechten heer.
Van Juliane's gemoed echter wilde do zware
last, welke het terneder drukte, nog niet wijken.
Elke akker, dien zij voorbij reden, was voor
haar een vertrouwde vriend, wiens levenslot zjj
kende, wiens ljjden en vreugde zjj gedeeld had
elke akker droeg in hare oogen do sporen van
den arbeid en den zorg van haar vader, en van
eiken akker bijna wilde haar man de diep ge
ploegde trekken uitwisschen en op het gelaat der
aarde een ander voorkomen drukken. Wat weide
was, moest bouwland worden, en wat bouwland
was, weide waar veldvruchten welig gedijden,
moesten nu hoornen geplant worden, en omgekeerd.
Zij zeide niets, maar zjj zag en hoorde alles. Zij
(Toelichting: De wenschelijkheid om van de
verschillende keuringen een uitvoerig verslag te
bekomen, is reeds dikwijls genoeg aangetoond.
Hierdoor toch kan elk fokker te weten komen
voor welke gebreken, soms bij den eigenaar
zelf niet bekend, een paard geene bekroning is
waardig gekeurd.
Met gewestelijke besturen heeft de afdeeling
voornamelijk op het oog Gedeputeerde Staten
van die provinciën, alwaar de verplichte keuringen
bestaan. Die Oollegies konden worden uitgenoo-
digd de verslagen in het provinciaal blad te
plaatsen en ter Secretarie van elke Gemeente
ter visie te doen leggen. Ook wanneer van
rijkswege keuringen plaats hebben is het niet
minder wenschelijk de verslagen dier keuringen
ter algemeene kennis te brengen.
Publiciteit te geven aan bet verslag van met-
goedgekeurde hengsten of merriëu acht de afd.
kiesheidshalve niet raadzaam. Dit verslag zou
echter ter kennisneming kunnen worden gesteld
van de respectieve eigenaren der afgekeurde
paarden.)
Uit de rekening over het vereenigingsjaar
1889 blijkt dat de ontvangsten beliepen f 678.75
tegenover eene uitgaaf van f 511.43.
De begrooting over 1891 is in ontvang en
uitgaaf voorgedragen op f 867.32.
Te Zijpe verbrandde den 18 door een
tot nog toe onbekende oorzaak de boerenwo
ning van Jobs. Balvers.
Naar de Standaard verneemt, is door den
minister van bitinenlandsche zaken eene klacht
las op het gelaat der inspecteurs en der arbeiders
de gedachte: „Die weet er immers niets van,
die doet toch alles verkeerd. En dat wil nu onze
landheer zijn
Na de bezichtiging der landerijen, volgde die
van den hof. Daarin had Ottokar geljjkde stal
len en schuren waren in geen goeden toestand.
Maar welk een prachtig vee De koeion waren
wel is waar geen buitenlandsche rassen, doch
zooals zjj waren, konden zjj voor de prachtexem
plaren van dit land doorgaan. Hetzelfde gold
ook van de schapen- en varkensfokkerij van Elzen
hof. Ottokar dweepte evenwel met een groote
paardenstoeterjjHollandsche koeion zouden een
grootere hoeveelheid melk loveren, en de twee
duizend schapen moesten verkocht worden
schapenteelt was immers al lang veroordeeld hjj
had dat zjjn schoonvader wel honderdmaal gezegd,
maar zulk een ouden, conservatieven landman
kon men niet van zjjn stuk brengen. Daarentegen
stelde Ottokar zich het beste gevolg voor van
een groote fokkerjj van hongaarsche varkens. En
de hoofdzaak een jeneverstokerijElzenhof
bezat namelijk behalve zjjn ver uitgestrekte en
wjjd en zijd beroemde korenvelden, groote uitgo-
strekheden lichten zandgrond, welken de oude heer
bezaaid had met wolfsboonen en wikkendit
land moest nu aardappelveld worden, en dan de
jeneverstokerij, en dan de voedering met spoeling,
en dan de ruimere inkomsten 1
Te huis gekomen, sprak Juliane kalm en ge
laten met haren man, doch in ernstige houding.
Zij deed zich volstrekt niet op hare eigene on
dervinding voorstaan zjj Dam den naam haars
vaders niet in den mond, zij herinnerde met geen
woord aan het voorval van den vorigen nacht.
Zjj beproefde slochts, hem er van te overtuigen,
wat voor moeielijke tijden voor den landman
aanbraken en hoe hjj zjjn kracht in dit bedrjjf
nog niet in het minste had geoefend dat was
eveuwel zjjn schuld nietZjj bracht hem ODdor
het oog, welk eene verantwoording er op hem
rustte, en smeekte hem, te denken aan de toe
komst zjjner kinderen.
Ottokar gevoelde zich zeer beleedigd. Hjj werd
hartstochtelijkdaar zjj kalm bleef, liet hjj zich
verleiden, haar te zeggen, dat zjj hem wilde laten
voelen, dat hij het landgoed aan haar te danken
haddoch zjj moest niet vergeten, wat hjj ha
rentwege had opgeofferd eene schitterende
carrière.
Zonder een woord verliet Juliane de kamer,
WORDT VERVOLGD-
