Donderdag, 2 October 1890. 34ste Jaargang. Ho. 2442. Uitgever, J. WINKEL. Bureau: SCHACHT, laan, 1), 4. Gemeente Schagen. Bek e n d m a k I bi ge 11. Gelet op de omstandigheid, dat zich tot op heden slechts weinigen hebben aange meld, genegen om tegen eene geldelijke vergoeding dienst te doen bij de brandweer; Overwegende dat zulks wel gedeeltelijk het gevolg zal zijn van onbekendheid der tegenwoordige spuitplichtigen met het be oogde doel en voornamelijk met de ge volgen, welke zullen voortvloeien uit het zich niet in voldoende getale aanmelden van personen genegen om tegen vergoeding bij de brandweer werkzaam te zijn Brengen ter algemeene kennis, dat de gevolgen o.a. hierin zullen bestaan, dat de tegenwoordige inrichting der brandweer, wat betreft de verplichting der manlijke ingezetenen tusschen de 18 en 50 jaar om, overeenkomstig de bepa lingen der bestaande verordening, bij de brandweer dienst te doen, onveranderd zal blijven bestaan, 1 en roepen mitsdien bij deze nogmaals op, alle binnen de kom der gemeente woonachtige manlijke ingezetenen boven de 18 jaar, die genegen zijn, 'tzij geheel vrijwillig, 't zij tegen eene vergoe- ding- van f 0.25 per uur, dienst te doen bij de brandweer, zich vóór of op 18 O T O 15 Si 15 e.k. aan te melden ter Gemeente-Secretarie. Schagen, den 26 September 1890. Burgemeester en Wethouders voorn., C. H. BEELS. de Secretaris, DENIJS. Herhalings-Onderwijs. Nationale Militie. PATENTEN. J3inneplaiidsch Nieuws, II iS- LlÉOUltM Pit blad versohijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater- d ag&Tond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEH- TENTIÊN in bet eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN èén dag vroeger. Prijs per jaar f3.Franco per post 3.00. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIÉN van 1 tot 5 regels fO.25; iedere regel meer 5 ets. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. brandweer. Burgemeester en Wethouders v. Schagen; |M i¥f ta w nm mx m Roman van RICHARD VOSZ 19. VEERTIENDE HOOFDSTUK. Jaren verliepen er. Het waren jaren van onaf gebroken arbeid en plichtsvervulling, jaren, welke in Martin's voorhoofd diepe groeven geploegd en Juliane's haar met zilver gekleurd had. Mar tin's moeder leefde nog altijd als de regelende en besturende, goede geest des huizesBruno bevond zich sedert eenigen tijd op een univer- 6'!eitAdolfa was opgegroeid tot een lieflijke en beminswaardige maagd. Maar ook op de zorgen en den arbeid der beide getrouwe menschen rustte de zegen des hemels; de goed verzorgde akker gaf ovetvloedig 'nichtde onuitputtelijke 3arde gaf voortbreng selen in menigte. En evenals op het veld het zaad gedijde, zoo ook in de stallen het vee, zoo ln. huis de huishouding. Het duurde lang, maar eindelijk kwam de dag, op welken do laatste schuld gedelgd werd, een dag, op welken de eide zwaar beproefde menschen elkander zwij gend de handen reikten, een dag opwelken op zenhof een nieuw leven begon. Het verleden scheen overwonnen, een toekomst vol zeker bezit, 6I\f^ Seluk scheen voor hen aangebroken te zijn. Maar het verleden was niet gestorven en hield Dlet op zijn donkere schaduwen in den matten zonneschijn te werpen. Van tijd tot tijd kwam tijding van den voortvluchtige. Nog altijd j° re®f fle man uit Amerika van een „nieuw even"; maar nog altijd was hij in het begin. nadruk schilderde hij al zijne vergeofsche °eite. Het moest moeieljjk zijn den ouden adam verloochenen. Daarbij hinderde hem nog zijn srlangen naar vrouw en kind, naar vaderland eB tehuis, en werd dit verlangen steeds vuriger |jn verterender. Zulke uitingen waren met be rgingen vermeld, met uitvallen van nijd en j?'°Uzie, van haatterwijl hij gebrek moest zat zijne vrouw in alle kalmte in een 'baaglijk tehuis. Langzamerhand werden do tijdin- °en schaarscher en kwamen er, don bleek daaruit a' de man in Amerika even zooveel maal in telb Vt'rhee:ide en telkens vroeg hij geld En kenmale zond Juliane het hem. Wanneer zij bankbiljetten inpakte, kwam het baar voor, ontstal zij een eerlijk man zjjn met moeite rworven eigendom. Dat waren dan uren, in Burgemeester en Wethouders van Schagen, brengen ter kennis van belanghebbenden, dat het Herhalings-Onderwijs, aan de gemeenteschool aldaar, zal aanvangen Vrijdag 3 October a.s., des avonds ten vijf ure. De leerlingen kunnen zich, medebrengende hun vac'cinebewijs, aanmelden aan de gemeenteschool op Woensdag, den 1 October, des avonds van vijf tot zes ure. Het onderwijs zal niet worden gegeven, wanneer zich daarvoor niet minstens tien leerlingen aanmelden. Schagen, 23 September 1890. Burgemeester en Wethouders voornoemd, C. H. BEELS. de Secretaris, DENIJS. Burgemeester en Wethouders der Gemeente Schagen Brengen naar aanleiding van art. 203, alinea 3 der Wet van 29 Juni 1851, (Staatsbi. No. 85), ter openbare kennis, dat do Begrooting der plaat selijke inkomsten en uitgaven voor 1891, zoo als zij aan den Raad der gemeente is aangeboden, op de Secretarie der geme.nte voor een ieder ter lezing is nedergelegd tot en met den 13en October a.s., en dat een ieder daarvan, tegen welke deze schaduwen van haar leven haar ge- hoel in beslag namen het duurde dan geruimen tijd, voor zij den indruk van zulk een uur had over wonnen en daarbij kon Martin haar ook niet helpen. De beide zwaar beproefde en trouwe menschen leefden naast elkander op eene wijze, dat elke blik, elke handdruk verantwoord had kunnen worden voor een rechtbank van zedenreehters. Het zwaarste leed Juliane onder hare verhou ding tot haren zoon, die van jaar tot jaar meer en meer van haar vervreemdde. Eerst toen de wereld over Bruno's vader al lang niet meer sprak, besloot zij den knaap in een ver verwij derde stad op het gymnasium te doen. Bruno was een veel belovend jongmensch, rijk begaafd en met veel temperamentmaar bij was licht zinnig en trots. Een onafgebroken en strenge tucht was noodzakehjk. Juliane had het geluk, een man te vinden, die juist de geschikte persoon was, de opvoeding van zulk een karakter op zich te nemen. Het sprak van zelve dat de leeraar door Juliane ingewijd werd in hare levensom standigheden hij overzag bet voortdurend drei gend gevaar, trachtte Bruno voor te bereiden op eene omhulling der waarheid, doch stiet op zulk een hartstochtelijke, dweepzieke vereering van zjjn voortvluebtigen vader, dat de ervaren opvoed kundige zich hierdoor geheel ontwapend zag. Alleen de groote zomervacantie bracht Bruno op Elzenhof door, waar hij zich dan geheel ge droeg als de zoon van den landheer cit de toe komstige erfgenaam. Nu zou het zeker het geschikte tijdstip zjjn geweest, het jonge mensch mede te deelen, wie en wat zijn vader is geweest. Juliane wilde dit doen, zij achtte dit haar plicht, ter wille van Martin. Maar nu was bet Martin, die haar belette te spreken, en die baar op nieuw wist to bewegen daarover het zwijgen te bewaren. Juliane moest ten slotte beloven, dat zij de ont hulling aan hem zou overlaten. Nooit sprak Bruno over zijn vader en hij gaf evenmin zijne bevreemding te kennen, dat de graaf zonderling genoeg nooit eenige poging deed zijne kinderen te zien. Maar Juliane was er van overtuigd, dat Bruno onafgebroken dacht aan de terugkomst zijns vaders, en ook vast daaraan geloofde. Het was in het jaar, dat Adolfa afleerde voor hare belijdenis, dat Juliane van den graaf een schrijven ontviDg, waarin bij van zijn vrouw eischte, dat zij nu het landgued zou verkoopen en met de kindereu tot hem in Amerika zou betaling der kosten, een afschrift zal kunnen bekomen. Schagen, den 30 September 1890. Burgemeester en "Wethouders voorn. C. II. BEELS. de Secretaris, DENIJS. De Burgemeester van Schagen, daartoe de noodige aanschrijving ontvangen hebbende, brengt ter algemeene kennis, dat tot don werkelijken dieDSt worden opgeroepen, de onderstaande verlof gangers der lichting 1886, te weten: Ibehoorende tot het 7e Regiment Infanterie, (garnizoen Amsterdam), tegen 13 October a.s. Welke verlofgangers op genoemden datum bij hun korps present zullen moeten zijn vóór des namiddags 4 ure. Schagen, 30 September 1890. De Burgemeester voornoemd, C. H. BEELS. De Burgemeester van Schagen, brengt ter al gemeene kennis, dat de patenten, aangevraagd in de maanden Mei, Juni en Juli, le kwartaal, dienstjaar 1890/91, ter gemeente-secretarie door belanghebbenden kunnen worden afgehaald vanaf Woensdag den len tot en met Dinsdag den 7eu October a.s., des voormiddags van 9 tot 12 ure, den invallenden Zondag uitgezonderd. Schagen, den 30 September 1890. De Burgemeester voornoemd, C. H. BEELS. overkomen; hij was ziek en verlangde te midden der zijnen te sterven. Weken aan een liep Juliane met bleek gelaat en in zich zelve gekeerdeinde lijk schreef zij haren man, dat zij niet zou komen. Daarop ontving zij geen antwoord. Hoe echter in een familie de schuld van den een drukt op allen, dat zouden de menschen op Elzenhof vernemen, toen Adolfa kennis maakte met een voortreffelijk jonkman en de beide jonge lieden epne hartstochtelijke genegenheid voor elkander opvatten. Zoodra Juliano dat bespeurde, sprak zij met den jongen man, dien zij hoog achtte, aan wiens handen zij met vertrouwen bet levensgeluk van hare dochter zou hebben toe vertrouwd. Hij was de zoon van een burgerlijk ambtenaar wiens naam alom geacht werd, min der omdat de familie vrij welgesteld was, dan wel om hare rechtschapenheid en hare patriar chale levenswijze. In liet onderhoud, hetwelk Juli ane met den jongen man had, bekende bij haar zijne liefde voor Adolfamaar Juliane dealde hem alles omtrent haren man mede en stelde hem de voorwaarde, voor hij zich aan hare doch ter verklaarde, mot zijne ouders te spreken. De verliefde jongeling verzekerde aan do moe der zijne onveranderlijke liefde en dat hij, hoe ook do uitspraak zijner ouders mocht luiden, zich door niets zou laten bewegen, van het geliefde meisje af te zien. Mjar Juliane bleef bij haar voorwaarde; nimmer zou zij haar dochter toe staan, een huwelijk aan te gaan, tegen hetwelk de ouders van haren man ook maar ds geringste bedenking hadden. Aan den verpletterenden in druk, welken hare stellige verklaring op den braven jonkman maakte, herkendo zij, dat haar vermoeden maar al te zeer gerechtvaardigd was en zij voor het geluk van haar dochter niets had te hopen. Een onbeschrijflijk verdriet over haar arm, onschuldig kind, overviel haar. De minnaar was geheel vertwijfeld. Hij drong er met nadruk hij Juliane op aan, dat deze zelvo met zijne ouders zou sprekenwanneer deze uit har, n mond alles vernamen, haar leerden kenneD, dan zouden zij zeker ter wille der moeder niet het verleden van den vader als een scheids muur tusschen de beiden gelieven laten gelden. Ook om een andere geldige reden scheen Adolfa s minnaar er op aan te dringen, Juliane met hare ouders in kennis te brengen. Zij meende de oorzaak te raden en gevoelde haar hart als van een pijl doorboordhet was niet alleen de vader, om wion eerlijke en achtbare menschen do ver bintenis van hun zoon niet zouden toelaten, maar Schagen, 1 Oct. 1890. Per Telegram berichtte men ons dat de Eerste W e d s t r ij d der Kolfvereeniging/Noord- Holland" te Schagen. zal worden gehouden op 20 en 21 October 1890. De Heer Klaassen, Directeur der Gasfabriek alhier, heeft zijn personeel tegen invaliditeit en ongelukken verzekerd bij de Eerste Nederlandsche Verzekering-Maatschappij op het leven, tegen invaliditeit en ongelukken te 's-Gravenhage. Wij hopen dat het begrip ongelukken—ver- zekerij ook in onze omstreken meer en meer ingang zal vinden. Het bijkantoor der Maat schappij voor Noord-Holland, Keizersgracht 190 Amsterdam, is gaarne bereid nadere inlichtingen te verschaffen. Te Bovencarspel is een anderhalf jarig kind, dat tegen de theestoof stoote en het koken de water van de daaruit vallende ketel over het lichaam kreeg, na een lijden van eenige uren overleden. Wij vernemen dat de op de algemeene Tentoonstelling der Hollandsche Maatschappij van Landbouw te Dordrecht met de le prijzen bekroonde zaaigranen als wintertarwe, winter rogge en wintergerst publiek zullen worden verkocht, op Maandag 6 October a. s. des voormiddags ten 11 ure op de Korenbeurs te Rotterdam. Dezen maatregel door de Maatschappij geno men om de verspreiding van best zaaizaad te bevorderen, juichen wij zeer toe en vertrouwen ook om de moeder, over wie de geheele wereld den staf brak. En Juliane moest zich dat laten welgevallen. Al die jaren aaneen had zij het gedragen, zonder ook maar haar gelaat er om te vertrokken. Doch dat de laster in staat kon zijn, ook het leven harer dochter te verwoesten, dat had zij niet bedachtdeze slag trof haar en zij was er bijna onder bezweken. Zij eischte van den jongon man do belofte, dat hij niet meer hare dochter zou spreken, en liet hem de hoop, dat hij tijding zou ontvangen, inge val er in de omstandigheden eene gunstige veran dering mocht fl|ia,s gqjptsn- Maar wat zou er veranderd moeten hebben Mot onbeschrijfelijke gewaarwordingen bemerkte Juliane, hoe hare dochter onder het plotseling wegblijven van den gelieiden jonkman leed, boe hare opgeruimdheid van natuur verdween, hoe zij haar leed voor haar moeder trachtte te ver berg. n. Onmogelijk toch kon Juliane haar zeggen gij zoudt gelukkig kunnen zijn, maar gij moogt het niet, omdat uw vader en uw moeder uw geluk in den weg staan 1 Onder al deze tragische toestanden ging zij gebukt, toen het noodlot haar nog em nieuwen slag toebracht. Een telegram van den rector van de universiteit, aan welke Bruno sedert een half jaar studceide, meldde haar, dat haar zoon in een duel levensgevaarlijk gewond was geworden en zij dadeljjk moest overkomen. Martin en Adolfa wilde Juliane vergezellen doch deze stond er op, alleen te gaan. Op het ergste voorbereid, ging zij op reis en kwam zij den volgenden dag in de universiteitsstad aan zij had den rector haar komst gemeld en zou door dien heer op het station ontvangen worden. Bruno was zwaar gewond, ofschoon niet hope loos, maar hij had zijn tegenpartij gedood. Juliane vernam dit, toen zij met den rector naar de woning van haren zoon reed. Olschoon de wondkoorts zoo hevig optrad, dat Bruno buiten kennis lag, stond hij onder politietoezicht: zoodra hij genezen zou zijn, zou hij een gevangene zijn. Met inge houden adem vroeg zy den rector naar do aan leiding v.m het duel. Zij vernam dit en ontstelde ten hevigste. De rector had gezegd „De gedcode was de beste vriend van uw zoon, maar iu een uur van opgewondenheid door het gebruik van veel wijn, kregen de beide jonge, öriltige menschen twist. Haar zoon had overigens alle redenen tot eene niidaging, want zijn vriend hoonde zijn vader." Het was Juliano als zou al de ellende haar

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1890 | | pagina 1