Zondag, 22 Februari 1891. 35ste Jaargang. 2To. 2483. UI ftiMüMDM. Uitgever, J. WINKEL. Bureau: H Laan, 4. Binnenlandsch Nieuws. Schagen, 21 Febr. 1891. Roman van A. VON KLINCKOWSTRöM Noordschermer. 18 Febr. CHAG Alicitti lm- COURANT. Mieriei- L Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater- d agavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEB- TENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STOKKEN èén dag vroeger. Prijs per jaar fS.Franco per post 8.80. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVEBTENTIËN van 1 tot 6 regels fO.26; iedere regel meer Bete Groote letters worden naar plaatsruimte berekend Hedenmorgen vergaderde onze afdeeling der Hollandsche Maatschappij vao Landbouw in hel Noord-Hollandsch Koffiehuis alhier. Tegenwoordig 10 leden. Waarnemend voorz. de heer P. Bais Jz. Ingekomen was eene aanvrage der afdeeling Alkmaar, om eene subsidie voor de Paasch- tentoonstelling. Met hel oog op den ongunstigen toestand der kas werd deze aanvrage voor ken nisgeving aangenomen. Uit de rekening en verantwoording, door den penningmeester algelegd, bleek dat de ontvang sten bedroegen f 275,de uitgaven f SOO^l1/^ sluitende met een nadeelig saldo van f 25. De heer Boekei deelt nog mede dat nog f 7.20 aan de kas ten goede komt van de vrijwillige bijdragen ten behoeve der onlangs gehouden Bammenkeuring. Verderdat het Bestuur besloten heelt geen vergaderingskosten meer in rekening te brengen, gelijk dat tot heden de gewoonte was. Met algemeene stemmen wordt besloten dit jaar op nader aan te geven dag, weder een stiereukeuriiig te honden en daarvoor behalve 3 getuigschritten ook nog beschikbaar te stellen als: le prijs f 15, 2e prijs f10 en 3e prijs t 5. Voor deelnemers is het inleggeld bepaald op 50 cents. 35. TWAALFDE HOOFDSTUK. Z i'/w laatste censch. Herrlinj hield eene stelselmatige, welberekende terughoudendheid in bet oog. Hij drong zich niet aan Alice op met de gebruikelijke, gehuichelde deelnemiog, noch met zijne vriendschapsbewijzen, maar zij wist, dat de dag weldra komen moest, op welken hij voor haar treden en zijne aan spraken op haar doen gelden zou. Wat zou en kon zij dan zeggen Kon zij bem dan toevoe gen „Ik heb uw geld gonomen, hetwelk trij mij ond*r zekere voorwaarden gaaft, maar ik kan de verplichting aan welke ik mij daardoor onder wierp, niet nakomen?" Wanneer deze gedachten haar overvielen, klemde zij zich altijd vast aan de hoop, dat de verkooping haar de middelen zou verschaffen, deze drukkende schuld van zich af te wentelen, maar de uitslag er van bleef verre beneden hare hoopvolle verwachting. De fraaie, kostbare meubels, welke bet drie-, vier voudige gekost hadden, werden tot spotprijzen als oude rommel geveild, en als baar schoonva der haar het bedrag overhandigt, verschrikt zij van bet luttele daarvan, hetwelk al hare verwachtin gen den bodem inslaat. ,Uij hadt meer verwacht?" „Ja zeker!" Alice staat het weenen nabij. ,Het is in der daad zeer weinig, arm kind, te weinig, om daarop eeu bestaan te bouwen, °n thans is het daarom misschien het geschiktste oogenblik, om een woord te spreken over uwe 'oekoui8t. Wjj zijn natuurlijk bereid, u eeu jaar- geld te geven." Do jonge vrouw staat op het punt, naar hem '°e te treden en hem met een hartelijk woord dank te betuigen, toen de kryschende stem harer Schoonmoeder zich deed hooreD „Maar een zeer bescheiden jaargeld natuurlijkgij moet elke gedachte aan do dolle weelde en de verkwisting, "elke gij tot nu hebt botraebt, laten varen." »lk dank u zeide Alice koel en bleet fier °Pgericht staan. „Ik hoop mijn weg in de wereld eok zonder uw jaargeld wel te kunnen gaan. U zijt wel zeer goed, maar ik kan van uw Weldadigheid geen gebruik maken." Wat hebt gij dan voor plannen, als ik vragen ®agondervraagt mevrouw von Eiseurott, en Qb oude heer voegt er vriendelijk aao toe «Natuurlijk staat ook Rambow voor u open, iu 2°overre gij het tot uw tehuis wilt maken. Tot keurmeesters werden benoemd deheereo: C. Spaans v. Barsiugerhorn, D. Smit v. Schagen en J. Dekker v. Valkoog, en tot plaatsvervan gers de heeren P. Schenk v. Wieringerwaard, J. Scheuk v. Schagen en J. Buis v. St. Maarten. Men meldt ons uit Haringcarspel Dinsdag 1.1. besloot de Raad onzer gemeente tot het bouwen van een woning voor den aldaar gevestigden geneesheer, met behoud van zijn jaarwedde. Dit onderwerp is den laatsten tijd voor onze gemeente een zeer gevaarlijk punt van beraad slaging geweest, want alhoewel de gemeente Haringcarspel in der tijd lang genoeg gezucht heeft en allerlei uitloofde ter verkrijging van een plaatselijk geneesheer, nu ze er eenmaal een had, scheen de raad zijn vele beloften wel vergeten en toen dan ook onlangs de genees heer verzocht dat er een ,/doctorswoniug" zou worden gebouwd, werd de raad onwillig bevon den en gaf na velerlei eindelijk in zooverre toe, dat men wel geneigd was een doctorswoning te bouwen, doch dat dan de docters—jaarwedde met tweehonderd gulden zou worden vermin derd. Natuurlijk had de doctor daarin weinig zin, maar evenmin waren de Burgers met dat raadsbesluit ingenomen en het gevolg was, dat ruim 100 burgers een adres aan den raad zonden, met verzoek den doctor niet tegen te werken, maar de woning te bouwen en de jaar wedde onveranderd te laten. En voor dat punt Plaats voor u en uw goed zal er gemaakt worden." „Evenwel ouder voorwaarde, dat gij n schikt naar onze levenswijze 1" werpt mevrouw Eiseu rott er tusschen. „Een vreemd element, hetwelk onze zeden niet aannemen wil, kan ik in huis niet gebruiken. Ja, wanneer gij u nuttig maken en een deel der werkzaamheden op u nemen kunt, welke Truida altijd voor zich nam, of mij in de weverij en in de moezerij kunt helpen 1" „Welk een veelbeloovende toekomst voor Alice 1" merkt tante Henriette eensklaps droog weg op spotteoden toon op, terwijl men haar ia een borduurwerkje verdiept waande. „Wat zal zij u dankbaar daarvoor ztjn „Gij zult het mij niet euvel duiden, wanneer ik ook dit aanbod afwijs 1" antwoordt Alice even deftig en koel. „Gij zult zeiven moeten bekeniftn, dat ik niet bij u pas." „In ieder geval zult gij ons toch uwe plannen voor de toekomst moeten bloot leggen," zegt mevrouw von Eisenrott, blijkbaar met verruimd gemoed, maar toch geprikkeld door de afwijzende houding harer schoondochter en de spotternij harer schoonzuster. „Want zoolang gij onzen naam draagt, hebt gij tegenover dezen zekeie verplichtingen, en de ondervindiug heeft bewezen, dat men u het behartigeD dier verplichtingen niet onvoorwaardelijk kan toevertrouwd rekenen. De gedachte, dat een jonge vrouw van uw slag „Wat bedoelt gij daarmede?" vroeg Alice, met fonkelende oogen, recht op haar toetredende. „Nu, ik wilde maar zeggen, dat een jonge vrouw van uw temperament en uw uiterlijk," verbetert mevrouw Eisenrott een weinig verlegeD, „onmogelijk hier in Berlijn alleen leven kan, zonder zich bloot te stellen aan verkeerde uit leggingen, en dat het ons daarom zeer gewensebt voorkomt, een juister idee te hebben van uwe plannen, daar gij onze voorstellen zoo hoogmoe dig van de hand wijst." „Laat mij tijd 1" verzoekt de jonge vrouw na een korte pauze, „een, twee dagen, dan zal ik u mijn vast besluit kunnen mededeeleu." „Eu misschien vindt gij het niet onaardig te vernemen, dat mijne nicht, zoolang zij in Berlijn „blijft, onder mijne bescherming zal staan 1" merkt tante Henriette op. Allen richten verbaasd den blik op tante Hen riette, die met de grootst mogelijke bedaardboid de steeken telt aan het voorbeen van het lam, hetwelk zij op een wit zijden kleed borduurt. „Gij wilt hier blijven klinkt het dof van mevrouw von Eisenroit's lippen. „Waarom dan niet, daar ik voor de weverij en de moezery immers toch best gemist kan wordenGij zult mij wel willen toestaaD, Ber lijn ook eens te leeren kennen, en als ik na was het j.1. Dinsdag de beslissende vergadering, en wat nog nooit in onze gemeente gebeurd is de vergadering werd bezocht door 4 personen nit de burgerij. Na veel beraad werd aan den wensch van adressanten toegegeven en zal onze doctor een woning krijgen zonder dat men zijn jaarwedde verkort. Dit besluit werd genomen met 4 tegen 3 stemmen. Vóór stemden de leden J. Schoorl, W. Govers, W. Keesom en Jb. Swan. Tegen stemden de ledenJb. Kooi, Abr. Borst en C. Groot. De 4 ter vergadering belangstellende burgers waren, de heeren C. Bij post, W. de Jong, K. Kistemaker en P. Francis. Op de woensdagavond gehoudene vergadering der afdeeling ^Schermer" van de Hollandsche Maatschappij van Landbouw is onder meer besloten aan de Alkmaarsche Paasch- tentoons telling eene bijdrage te verlee- nen van f 10.en voor de groote najaarsten- toonstelling eene verguld zilveren medaille be- beschikbaar te stellen. Zooals bekend is, zond Enkhnizen een maal bet grootste aantal schepen ter haring- visscherij. Ongeveer aebtien jaren geleden werden de weinige overgebleven buizen van de eertijds zoo groote vloot verkocht, en sedert dien tijd neemt Enkhuizen geen deel meer aan de »groote visscherij." miju nicht verzoek, mij gedurende mijn verblijf alhier een weinig gezelschap te houden, zonder daarmede evenwel hare persoonljjke vrijheid te beperken, dan hebt gij, naar ik hoop, daar niets tegen en gij ook niet, nicht?" In de wijze, waarop Alice naast de bejaarde dame nederknielt en met hartstochtelijke zenuw achtigheid hare armcu om de gebrekkige gestalte slaat, ligt een warmer^ dank, dan woorden dien hadden kunnen uitdrukken. „Bedaard, bedaard!" zegt tante, de stormach tige liefkozingen afwerende. „Gij drukt mjj bijna platMaar zij kan toch niet nalaten, vriendelijk met haar hand de zachte wangen van Alice te streelen. „Gij behoeft u dus van uwe besluiten volstrekt niet af te houden," voegt zij hare familie toe. „Daar uwe schoondochter onder mijne bescherming blijft, zoo is er voor haar dus geen reden, zich in baar besluit te overijlen, en voor u evenmin, uwe tegenwoordigheid bier nutteloos te verlengen 1" Er is inderdaad daarvoor geen enkele reden; de familie Eisenrott ziet dat in en keert in het begin van April huiswaarts, nadat Tina hartelijk afscheid heeft genomen van de jonge weduwe. Het meisje is in den laatsten tyd gedrukt en neerslachtig geweest, maar men heeft dat gescho ven op den dood haars broeders en gemeend, dat zjj niet tegen de Berlijusclio lucht kon. Wes- berg heeft zeer ernstig en vriendschappelijk van Tina afscheid genomen en bloosde, toen zy hem vroeg, of zijn weg hem nimmer eens naar Ram bow zou voeren, en of het een afscheid voor eeuwig was. Hij gevoelt zeer goed, dat met bet beengaan van dat beminneuswaardige, natuurlijke, onschuldige menschenkind er een ledig in zijn gemoedsleven ontstaan zal, maar bij kan niet door voorspiegeling vao ijdele hoop het lachje op dat trouwe gelaat terugroepen, hoe gaarne hij bet ook zou gedaan bebben; eo als mijnheer von Eisenrott, die in dezen vriend van zijn zoou veel behagen schept, hem tueroept„Natuurlijk, het spreekt toch van zelf, dat gij ons op Ram bow komt bezoeken 1" buigt Wesberg zich zwij gend. Nu zijn zij weg, en Alice en tante Henriette hebben drie kamers der groote woning, welke niet zoo spoedig valt te veihureD, met de over blijfselen der meubelen zoo gemakkelijk en aan genaam mogelijk ingericht. De een beeft de ander volstrekt niet gevraagd, boe lang zij dacht le blijven; zij hebbeu stilzwijgend hare samenleving begon nen en komen elkander met fijnen takt wtder- kecring in hare eigenaardige karaktertrekkon te gemoet. De droge, spottende manier van doen der tante neemt tegenovor de jonge vrouw uooit jets beleedïgeuds aan, daarentegen geeft deze Eenige burgers echter schijnen pogingen te willen aanwenden om deze bron van bestaan, die eenmaal, vooral voor die stad zoo rijkelijk vloeide, weder te doen ontspringen. Er wordt gesproken van een plan om een tiental loggerschepen te doen uitrusten, waarvoor een kapitaal van ongeveer f 300,000 benoodigd zou zijn. Weldra zal een openbare bijeenkomst worden gehouden, waarin dit plan nader zal worden uit eengezet. Naar men verneemt, is de ontwerp— stedenwet door de afdeelingen der Eerste Kamer onguustig ontvangen. Een zak mei zilvergeld, tot een bedrag van f 650, die ongeveer een maand geleden op de lijn MaastrichtVenloo was zoek geraakt, is Dinsdag middag te Oldenzaal in een bagage wagen in ongeschonden staat teruggevonden. De weduwe Hellinga, te Roden, die door de rechtbank te Assen tot levenslange gevangenisstraf is veroordeeld, schijnt niet in hooger beroep te willen komen; zij heeft echter nog 11 dagen den tijd zich dienaangaande te bedenken. Behoudt zij hare straf, dan zal den lln September a. s., wanneer zij 60 jaren wordt, op haar van toepassing zijn sub 2 van art. 12 van het Wetboek van strafrecht: »De afzonderlijke opsluiting wordt niet toegepast op gevangenen boven den leeftijd van zestig jaren. hare dankhaarheid te kennen door de hartelijkste toegenegenheid. Desniettegenstaande bestaat er tusscheo haar toch eeu zekere terughoudendheid, als had elk van haar voor zich zelve een gedachten wereld, welke voor de andere gesloten was. Vooral is dit bet geval bij Alice; het is, als durft zij nie mand een blik gunnen in den verwarden toestand van haai gemoedsleven, voor zij zelve daarover niet tot klaarheid is gekomen. De leDte heeft iutusschen zijn intocht gehou den, en de natuur vertoont haar Aprilgelaat met lachende, zonnige uurtjes en kleine regenbuien, die als kiDdertranen spoedig weder gedroogd zijn. Op de straten worden viooltjes, crocus en leverbloemen te koop aangeboden, bij Josti en Krauzler zitten de menschen reeds, niettegen staande de kale boomen, in de open lucht, en geheel de wereld is als van nieuwe levenskracht doortrokken. Iets dergelijks moet ook het hart van Alice hebben doen trillen, terwijl zij op het Poisdam- mer plein staan blijft en een ruikertje viooltjes koopt, want als zij den zwarteD rouwsluier op slaat en de geurige lenteboden tegen haar gelaat drukt, zetelt daarop een hoopvol lachje. Het plein overstekende, begeeft zij zich naar het platform om de gaslantaarn, in bet midden van het plein, een oase in den chaos van tramwagens, omni bussen en rijtuigen van allerlei soort, welke elkaar hier kruisen, en zij kijkt van daar uit naar de tram, welke zij moet hebben. Tweemaal laat zij de juiste tram voorbijgaan, voor zij besluit deo conducteur een teeken tot stilhouden te geven. Zij heeft nog nooit te voren in een dergclyk rijtuig gezeien, maar de nood zakelijkheid der spaarzaamheid vao den laatsten tijd, deed haar begrijpen, dat een huurrijtuig overtollige weelde was. Beschroomd ziet zij om zich, terwijl zij onwillekeurig haar kleed vrij waart voor eene aanraking met haar nevenman, die haar brutaal in het gelaat staart. Aan haar linkerzijde zit eeue jonge dame. eigenaarster van een paar brutale oogen. Zij draagt een Rem- brandshoed met roode linten, heur haar is biond kroes, zij beeft een geruiten mantel om en draagt een muziekrol in de band. Verder zit een vrouw uit den arbeidersstand, druk in de weer hare beide kinderen zoet te houden, die onopboudeljjk van en op den bank klimmen, eo in den boek zit een mager, beboettig er uitziend man niet versleten vilten hoed en lange haren, blijkbaar een verongelukt kunstenaar. Het wordt Alice in dit gezelschap, angstig te moedezy is blijde, als zij de plaats harer be stemming bereikt heeft en den tram kan verlaten. HORDT YlUtOLtij).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1891 | | pagina 1