Zondag 29 November 1391.
35ste Jaargang. ITo. 2572.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: SCHAGEW. Eaan, D, 4.
ScliageD, 28 November 1891.
Bij «le Somnambule.
I
Alldltl leis-
RAMT.
Aiurieilie- k L
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
it e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
)VERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
A DVERTENT1EN van l tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ets
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
emeeiite Schagen.
e k e n «I m a k i u s en.
Binnenlandse!] Nieuws.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente zijn in-
•htingen te bekomen omtrent een alhier
gevangen lion cl.
POLITIE.
Ter secretaiie dezer gemeente worden
■lichtingen verzocht omtrent een, in den
,cht van 26 op 27 Nov. j.1van een
jn den W a a r d p o 1 d e r, gemeente
jtsingerhorn, vermist
wart merriepaard, (bles.)
POLITIE.
Ter secretarie dezer gemeente worden
.lichtingen verzocht omtrent een op 26
j.1. verloren
zijden halsdoek.
JACHT.
De Burgemeester van Schagen, brengt ter
ïonis van belanghebbenden het volgende
De Commissaris der Koningin in Noord-
lolland,
Gezien het besluit van Gedeputeerde Staten
lier provincie d.d. 11 November 1891 no. 14;
Gelet op art. 11 der wet van 13 Jnni
1857 (Staatsblad no. 87), tot regeling der
acht en visscherij
Brengt ter kennis van belanghebbenden
dat do sluiting der jacht op
Hein wild voor Noor d-H o 11 a n d is
'sspaald op Zaterdag 12 December 1891, met
unsondergang
en dat alzoo, op grond van het bepaalde
ïij het eerste lid van artikel 27 der saDge-
aalde wet, hot verkoopen, te koop uitstallen
in het vervoeren van dat wild uiterlijk tot
S met 26 December 1891 zal mogen plaats
lebben.
En zal dit besluit in het Provinciaal Blad
lorden geplaatst en voorts in elke gemeente
fan Noor d-H o 11 a n d worden aangeplakt.
Haarlem, 17 November 1891.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
SCHORER.
Schagen, 27 November 1891.
De Burgemeester voornoemd,
C. H. BEELS.
Gisteren avond had de eerste der tradi-
tioneele Volksvoordrachten plaats en
werd door een vrij talrijk publiek bijge
woond.
Het programma, in ons vorig nummer
reeds medegedeeld, bood liet auditorium
op verschillend gebied aangename en nut
tige ontspanning, bij welke onze llarmo-
niekapel het ruimste aandeel op zich had
genomen. Ook Euterpe liet zich niet onbe
tuigd en vond bij haren zang onverdeelde
belangstelling, zoowel voor de koor— als de
solonuuimers.
tLycurgus" maakte in zijn beide nummers
een zeer goed figuur en werkte de oefe
ningen accuraat af. Toch zij het ons ver
gund aan „Lvcurgus* de opmerking ten
beste te geven, dat de belangstelling voor
zijne oefeningen ongetwijfeld grooter zou
zijn, wanneer men bij de uitvoering minder
verviel in de vele gebruikelijke herhalingen
doch een serie achtereenvolgens afwerkte.
hoofdingeland de beer K.
9
Roman van O. E L S T E R.
Benoemd tot Notaris te SchootT
dam, de Heer B. van der Veen, te Alk
maar.
Herkozen tot lid van het dagelijksch
bestuur der banne OPMEER, de heer P
Vries en tot
van Diepen.
Wij waren in de gelegendheid bij den
Heer S. II. M. Swaap, Tandarts, Binnen.
bantemerstraatNo. 7, Amsterdam, eenige
kunstgebitten in oogenschouw te nemen,
die wat bewerking betreft, zeer sierlijk af
gewerkt waren, zonder baken of veeren,
Alhoewel leek zijnde op dit gebied, meenen
wij gerust den heer Swaap bij het publiek
te kunnen aanbeveelen. Wat de tandheel
kundige behandeling betreft, zal een 28
jarige ondervinding, zoo we! hier als in 't
Buitenland, den heer Swaap in staat
stellen, aan den tegenwoordigsche eischen
op het gebied der tandheelkunde te
voldoen.
Ir. het kiesdistrict Gouda zijn voor
de verkiezing van lid der Tweede Kamer
uitgebracht 2481 stemmen van onwaarde
24. Gekozen is de heer J. P. Havelaar
anti rev.) met 1420 stemmen. De heer
Ph. van der Breggen liberaalhad er 1070.
Voorts waren op den heer Bastert [liberaal-
conservatief) 50 en op den heer Gerhard
[socialist) 75 stemmen uitgebracht.
Mijnheer de Ttedakleur.
Tot waarschuwing aan een groot aantal
lijdende personen, verzoek ik u het vol
gende te plaatsen.
Sedert langen tijd lijdende en ten einde
raad, begaf ik mij op aanraden van een
mijner vrienden, die er baat bij meende
te vinden, naar den magnetiseur C. J. P,
Na een poos in de wachtkamer te hebben
vertoefd, waar 5 C personen waren, werd
ik bij de Clairvoyante toege
laten. Daar zat zij, de oogen half gesloten
zoodat men zon zeggen dat ze door de kier
tjes keek. Ik werd verzocht plaats te ne
men naast haar op de sofa, de magneti
seur beademde mijn pols en legde de hand
der Somnambule op de mijne. Eenige
j oogenblikken stilte. Zeer benieuwd te hoo-
ren vertellen van iemand, die mij niet
kent en daarbij slaapt(P), wat mijne kwaal
is, draaide ik het hoofd om en keek naar
de juffrouw, die juist het gelaat naar mij
had toegekeerd, zoodat onze blikken el
kander ontmoetten, hetgeen ik alleidde
uit de omstandigheid, dat de Clairvoyante
begon te glimlachen en het gelaat van mij
afwendde. Nog eenige stilte en daar be
gint zij heusch Ie spreken: aandoening der
slijmvliezen nu en dan pijn in de buik
streek, een weinig zenuwachtig, gebrekki
ge spijsverfeering; eenigszins lijdende aan
verstopping.
Stilte.
De magnetiseur: „Stemt u in met het
geen de julfrouw heelt gtzegd?*
„Neen, in geen geval, al wat zij gezegd
heeft, is niet mijne kwaa1; ik had gedacht
bier te hooien vertellen waaraan ik lijden
de ben en daarvoor raad te erlangen.*
De magn. Men is zelf altijd op de
hoogte van hetgeen men scheelt, maar heeft
U de julfrouw ook iets te vragen
Neen, op hetgeen de juffrouw gezegd
heeft, kan ik geen vragen doen. Waarop de
juffrouw ten antwoord gaf: dan zeg ik ook
niets meer,* en het gezicht naar den dokter
wendende, trachtte zij nogmaals te beves
tigen hetgeen zij gezegd had. Ik nerd ver
zocht in de wachtkamer te gaan, alwaar ik
aan de wachtende patiënten mijne bevin
ding mededeelde.
De dokter kwam mij roepen en vroeg mij
Hebt u iets tegeu het somnambulisme en
is u er al eens vroegpr bij geweest Ik
ben er niet voor, zeide ik, maar wanneer
men lijdende is, zoekt men daar ten laatste
hulp, maar hier l.eb ik nog nier gehoord
wat mijn kwal is. Ja, zeide de dokter,
ik heb ook al tegen de julfrouw gezegd
dat ze meer direct op den man af moest
zeggen wat den patiënt scheelt, maar hier
hebt U het recept en laat U het hier
klaar maken, (hij gaf mij een adres
Zwanenburgwal 9 bij de St. Antonie Sluis
Apotheek) daar kunt U het best laten
klaar maken, want de juffrouw gebruikt
ouderwetsche geneesmiddelen, en IJ zult
zien dat U er baat hij vindt. Natuurlijk!
zei ik, een gecombineerd recept, vijfderlei,
wat voor het bloed, wat voor de zenuwen,
wat voor de ontlasting enz. Is U dokter
of particulier? Neen ik ben particulier
maar begrijp zeer goed wat U mij hebt
ivoorgeschreven. Nu probeert U liet maar
en komt U dan over drie weken terug.
Op die manier M. de redacteur, tracht
men de goedgeloovige menscben het geld
uit den zak te kloppen.
Een ieder wachte zich voor schade.
U dankend voor de plaatsruimte.
Hoogachtend UEd. dw. dienaar
G. H. T<. Huguenin.
Amsterdam, Nassaukade 337.
(Overgenomen uit de Amstd
Gisterenavond is de groote schouw
burg te Rotterdam in veiling gebracht
Het gebouw, tot welks bouw o. 4. de be
kende premieleening van een millioen gul
den werd aangegaan, werd ingezet op
f 25.000. De heer N. Zaaijer, architect te
Rotterdam, bood tot f 79.000. De toewij
zing heelt Woensdag a. s. plaats.
Bij de verkiezing voor een lid der
provinciale Staten van Drente, in het di
strict Hoogeveen, bekwamen de heeren rnr.
J. A. Sluis, notaris te Meppel (lib.) 506,
mr. M. Oldenhuis Gratama, griffier bij bet
kantongerecht te Hoogeveen (lib 608, Hs.
Timmer te Meppel (a.-r.) 982 van de 1848
stemmen, die uitgebracht werden. Er moet
alzeo hersttmmitig plaats hebben tusschen
de heeren Timmer eu Gratama.
De openstaande plaats is die van den
heer Gterts, het eenige anti-revolutionnai-
re lid der Staten van Drente, vóór twee
j jaren in die vergadering gekozen en onlangs
overleden.
De aanslag te Noordwol-
de, Fr. In het dorp Noordwolde heelt
liet huisgezin van den herbergier Menger
Zondagnacht em hangen tijd beleefd. Te
11 uur was het gezin van M. naar bed
l HOOFDSTUK XIII.
Er heerschte heden eeuJonpleizierigG stem-
litg aan tafel, en daar er geen gasten
'ren, bestond het gezelschap aan tafel
Heen uit den baron, de barones, Gerdamet
l»r gezelschapsjuffrouw eu den ouden rent-
leester.
De directeur van de Nouenbraksfabriek,
-n zekere mijnheer Guttman, was 's morgeus
°°r zaken op het kaste< 1 geweest, maar
°n niet te dineeren blijven, daar dringende
ezigheden hem terug naar Neuenbrak
'pen. Zijne berichten omti ent den stand dei
'ken moesten niet zeer gunstig geweest zijn,
'ar het gelaat van den baron alles behalve
'°ol'jk er uitzag.
Zijn zwijgen scheen drukkend op do overige
'"wezigen te werken; zelfs de vroolijkc
"E *an freule Gerda kon het ouaange-
'"e gevoel niet verdrijven. Eindelijk kon
;ze jongo dame de stilte niet langer
"dragen. „Weet gij wel, vader," sprak zij,
'wijl zij hem lachend aanzag, „dat ik
^en morgen met iemand heb kennis ge-
iakt, die mij om uwentwille zeer interres-
erde
»Hoe zou ik dat nu kunnen weten, kind,"
dwoordde de baron, wieD men 't aanzien
P, dat hij blijde was, eens een onschul-
gesprek te kunnen voeren met zijne
j^r' ,"^as het een hoer of eene dame
eer' en noK wel een jonge, vroolyke
knendei' |U J'et z'c'1 ^aar loeder op
menden toon hooren.
nim e° maar n'et bevreesd, hij is vol-
lk lachte het jonge
eiu °P mijn morgenrit aan
ilde .tD' ?&eu '"aten in het boscli
"e naar Neurode, het was de nieuw-
>le ingenieur der fabriek."
zco. dus gaat men ons daar reeds
nieuwe machit.es voor», I ei nam de
Ja D l> gfede Eitdrer, cr zal
i andera overblijven, dan tn/e ma-
zoo gauw ir.ogeljjk te veri ieuwtn.»
jn ,ier Uo baion kiut mijne gevothns
de 'aLritk.* antwoordde d« ront
Ind
meester op morrenden toon.
„Dat is waar, Feldner, maar als wij do
machines nu vernieuwen, blijven er geen
gebreken meer over."
„Ja vader, en de ingenieur," ging na een
kleine pauze Gerda voort, „is nog wel een
buitenlaudtr, tenminste zoo duidde zijn naam
dan
„Is uwe kennismaking reeds zoo ver ge
vorderd, d.it gij zijn naam reeds kent, mijn
kind
„Nu ja, in den loop van hot gesprek heb
ik bem gezegd dat ik uwe dochter waa en
dat maakte zeer veel indruk op hem; hij
werd bepaald onbeschoft, is dat niet komiek?'
De baron fronste de wenkbrauwen. „Hoe
was zijn naam
„Hij noemde zich Eduard Montelli.'
De baron werd zeer bleek. Men kon het
hem aanzien, hij hijgde naar adem. Hij
wierp een schuwen blik op zjjue gemalin,
die trolsch en onbeweegelijk daar neder
zat, en zeide op a'gemattcn toon tot haar
„Gij neemt het mij niet kwalijk, wanneer ik
ik naar mijn eigen kamer ga; ik voel mjj
wat ouwel, en in mijne kamer is het koeler
dan hier,ik zal daar wel weder spoedig beter
zijn."
„Zal ik u helpen, vader vroeg Gerda
bezorgd.
„Neen mijn kind, blijft gij maar bij je
moeder.Ik zal wel weder spoedig beter zijn."
Hij streek zwijgende met de hand
langs het gelaat zijner dochter en verwij
derde zich.
Met medelijdtndtn blik zag Gerda hem
na. Wat zou haar veder deren? Zoo oud
als hij er nu uitza?, zoo gebrekkig als bij
uu liep, had hij nog rooit gidaan.
Rogalla stond van tafel op. „Kom bij mjj
in den tuin, Gerda," zeide zij. „Ik heb iets
mi t je to beprateD, juffrouw Harder,
wilt gij de koffie op de veianda lateu bren
gen."
„Zeer goed, mevrcuw."
In 2ijue kamer aai.gekomoD, z< nk Willy
ion Altenbrak in znn zetel voer do sehrijt-
la el, en verborg rijn gi laat in de n agere
harden. Onbeweeglijk zat hij langen tijd in
deze loiding. Slechts r.u en dan veer een
lichte huivering l.tm door de leden, «n
v'ocd c< n z v a. e zucht him eer do lippen
alsof hij aan eene hevige smart ten prooi
gegaan, ten ruim 12 uur werd er aan de
glazen geklopt, inet verzoek ora open te
doen. Menger herkende de stem van een
zijner dorpsgenooten, nl. S. Bosma, een
koopman in eieren enz., die had een noo-
dige boodschap aan M. over te brengen.
Ofschoon M. in het eerst niet gezind
was de deur de openen, daar het ver na
het sluitingsuur was, wist S. eindelijk
Menger toch zoover te brengen. Toen M.
nu de deur opende, trad eerst S. Bosma
bint en gevolgd door zijn vader J. Bosma
en de gebroeders Velt, Willem en Jan,
twee personen, wier reputatie lang niet van
de beste is.
Daar Menger deze personen zeer goed
van nabij kende, dacht hij al dadelijk dat
zij niet met goede bedoelingen kwamen en
vroeg wal of men wilde
Het antwoord luidde, dat men drank
wilde hebben, waarop hij dit niet zou toe
laten. Toen ging men naar de tapkast
om zelf de flesschen aan te vatten, dat
M. wilde tegengaan. De personen J. Velt
en J. Besina trokken daarop hunne mes
sen en stormden op M. los, die thans be
greep, dat de indringers voor niets zouden
terugdeinzen otn aan hun verlangen te
voldoen. Het mes werd Menger op de
keel gezet, deze greep een geladen geweer
dat in den hoek stond en vuurde op zijne
aanvallers. Jan Velt werd getroffen en
viel neder; J. Bosma, dit ziende, deed
daarop nog een aanval op Menger, doch
werd door de vrouw van M. met den stoel
en door M. zoo met den kolf van het ge
weer g( slagen, dat hij in elkander zakte
en bewusteloos naast J. Velt op den grond
nederviel.
De andere twee personen namen daarop
de vlucht. Menger dacht dat Willem Velt
naar zijn huis ging om wapens te halen
en zich dan op hem te wreken, waarom
M. de buren klopte en zelf naar het dorp
Noordwolde ijlde om de politie van een
en ander te verwittigen.
Deze ging dadelijk een onderzoek in
stellen. Zij vond de beide personen nog
in de kamer liggen, oogenschijnlijk dood,
i zooals ook Menger aan haar had mede
gedeeld. Later bleek, dat de twee personen
niet dood, dooh zwaar gewond warenJan
Velt was een arm door het schot verbrij
zeld, J. Bosma had wonden aan hoofd en
rug, in dier mate dat zij niet vervoerd
konden worden, maar dadelijk onder ge
neeskundige behandeling moesten worden
snlwtoidde de rent_ in deït. gehegeu, ve. vallen gestalte, zou
zekerlijk geen zijner vrionden,den vroolijken
en lustigeu offiieior hebben herkend, die
zeven jaren achtereen de trots «an zijn
regiment geweest was. Op vijftigjarigen leef
tijd, wanneer andere mannen in de kracht
huns levens zijn, was Willy reeds een ouden
man, met grijs haar, en een door berouw
versufte ziel.
Juist hief hij zich moeielijk op uit zijn'
stoel, en met groote oogen, waarin de angst
te lezen stond keek hij op naar het portret
zijner moeder, dat nog altijd boven de
schrijftafel hing, en fluisterde op bangen
toon: ,l)e schimmen van het verledeu,
kiijgen vleeseh on bloei. Te laat te
laat het kau niet meer goed gemaakt
worden, wat ik misdaan heb te laat
te laat."
Hij zonk weder in zijn stoel neder en
sloeg de handen weder voor het gezicht.
Maar plo seling sprong hij, alsof hij door
een adder gebeten was, op. Een hand werd
hem krachtig op den schouder gelegd. Zijne
gemalin stond voor hem; schuw, bij voorbaat
vreczende, keek hjj op naar haar groote
oogen, die op hem gericht waren.
„Wat wilt gij, Bogalla?"
„Ik wil je waarschuwen," antwoordde
Rogalla scherp en snijdend, „Gij geeft u te
veel aan den indruk van het oogenblik
ovir; gij kunt u niet meer beheerschen.
Waan m verschriktet gij zoo bij het noemen
van dien naam Wat kunnen u de schim-
mm van het verleden schelen? Hebt gij
mij niet gezegd, dat zekere papieren, die
gij van uwen broeder ontvingt, vernietigt
zijn Maai is het niet zoo, doe het dan
nog
Willy ven Altenbrak sidderde onder den
dreigenden blik zijner vrouw. Hij maakte
een afwijzende beweging met de hand tn sprak
„Neen, neen, zij zijn reeds vernietigd."
„Zoo wees dan kalm en behecrscb je."
Trots opgericht, verliet zij de kamer,
terwijl W illy alleen achter bleef. Hij had
een oiwaar beid gezegd. Nog niet een van
de papieren, die bjj van zijn broeder, nog
niet ten van de ric koene nltn, die lij van
Tirechner ontvingen had, waren vermengd.
Ilij had cm ze te bezitten, zijn eer opgeof
ferd en zijn gemoedsrust verspeeld, en tcch
had hij de krachlniet om den laatsieu stsp
te doen, en alle bi wijzen tc gen htm te
vernietigen. Zijn miss'ap kon wellicht nog
goed gemaakt worden, zoo dacht hjj, wanneer
hij niet meer tot de levende zou behooren.
Dat was de gedachte, waaraan hij zich
vastklemde,wanneer hem de macht van zijn
geweten te groot was. Hij was zwak, hij
was slecht hij wist het, maar hij was
geen schurk, die iets in kotten bloeden kon
ten uitvoer brengen, hjj kon de laatste
schrede niet doen, hij hoopte immers nog
dat het toeval hem helpen mocht, ora zijn
misstap nog eens te he rstellen.
HOOFDSTUK IV.
Eduard Montelli gevoelde zich weldra in
zijne nieuwe plaa's op zijn gemak. De
patroon van de fabriek, was met de werk
zaamheden van de jongen man best tevre-
den en had hem derhalve voor langeren tijd
in dienst gehouden. Edmrd had een klein
landhuisje in de nabijheid van de fabriek
gehuurd, en liet het in orde maken voor
O
zijne moeder en zijne zuster.
„Het huis, hetwelk ik voor u gereed
maak," schreef bjj haar, „zal u, trouwe
moeder, aan het kleine thuis in Frederiks-
hagen herinneren, waarin ik mijn jeugd heb
doorgebracht, en dat u steeds zoo lief en
dierbaar was.Gij herinnerdet er mij dikwij 1 s
aan, zelfs in lateren tijd, toen wij in het
huis van oom Tic demann - woonden Ie
Berlijn, drie trappen hoog, ingesloteD door
de huizen der buren, eu niets anders ziende,
don grauwe daken. Oom Tiedemann zelf
had nog slechter woning, maar hij was een
geboren Beilijner en voelde zich thuis in
stot en hitte. Mijn liefsto wensch wa» let,
u en Hrete een even vriendelijk huisje te
bezorgen, midden op het land, waar men
weer ceBs weder de vrije lucht kan irademen.
vuld.
heen te komen. Gij hebt mij ten minst
genoeg verzekerd, dat gij die lieden ver
geven hebt, en dat gij vergeten zijt, wat
gij eenmaal hebt moeten ondervinden. Maar
lieve moeder, de nabijheid van het slot is
mij zelfs zeer aangenanm, daar er nu mis
schien nog eens gelegenheid zal bestaan, om
het geheim te ontdekken. In Falermo en
Frati heb ik eenige sporen ontdekt, die
doch ik wil uw harte niet weder beangst
maken.Geloof mij slechts, lieve moeder, dat
ik niet uit hebzucht, of verlangen naar aan
zien in de maatschappij voortgezweept
wordt, ora het geheim te ontdekken, maar
alleen om mijn vader te rechtvaardigen.
En nu zullen wij die oude zaken laten rus
ten, waarv: n slechts oom Tiedemann bd ik
weten. Gioet rom Tiedemann en Grete van
mij en kom spcedig hierheen."
Toen mevrouw Marghcrita of Margarethe
zooals zij zich nu noemde, dezen briet van
haren zoon kreeg, bleef zij langen tijd in
nadenken verdiept. Het laatste schijnsel der
ondergaande zon overgoot het bruine hoold,
m< t zilveren haren doorschoten, met een
lichtbundel !De uitdrukking van Maigherita's
gelaat was ernstig maar vriendelijk het
duidde tevredenheid san. De wangen waren
bleek en inééngezonken, de lippen echter
konden wier luchen zooals voorheen. De
weduwendracht die Margherita gedragen
had, sedert den dood van haar man, deed
haar nog slanker en grooter schijnen, dan
zij in werkelijkheid was, maar haro buig
zame en sieitijke taille had haar menig jong
meisje knnnen benijden.
Juist liet zich op het portaal een frisscbe
Nu eindelijk is mi'n wensch dan ver
J - I vrOOIl|KC5 melBJOBBiim uuuien.
Het ligt nog geen twintig minuten van de A t tn ,egen oom Heinrich, dat hij
fabriek; het gesteun en geratel ervan er Umt Qm /ijn avondeten te
haast niet hoorbaar, maar san welk deel (;bruik en hem ÏOüra,t dat ik wat
,der wereld verneemt men tegenwoordig yoor hem ht,b mtd,.gebracht."
iet het gewoel cier wereld? Mij zjjn deze Zo08,g -y belielt, mejoftiouw," antwoord-
gclu'.den niet onaangenaam. Zij manen mij de tcn j en n:un. Vervol-
aan, immer vooruit te streven naor het de or,aaldeur gesloten en lichte
hoogero /.j manen mij aar, om nog «er Mdtfdtn de kamerdeur, waarin
de scholden a te lossen, die >k üg al.ijd n,evrouw Monle)|j 2£t Zjj ,erb den
aan n verschuldigd ben, nameulpk: Jat gl) bric vaQ Laar 20QD haagt} dl n ,ak ,an
van my ecu degelijk rnensch in ,|e .noot- eQ ,cen do jo lJame binnen_
5chapMJ gemaakt hebt. Nu kan ik ip,s va [aCh'te j,aar moedtrhaar vru rdelyk toe.
al die zorgen, diegij aan mg hebt,: ÏERVüttü»
vergoeden Dis, lief moedcrije
uw keffer en ke m tot uwen zoon!
een uur atstar.ds het slot Alle nbi
(lol tl 4. (lil r. I, ah m n. 1* A 1 W 1 I
tink
zal n toch zeker niet wee:houden
of*
pu
op
ligt,
bier