Zondag 26 Februari 1S93. 37ste Jaargang Ulo. 2703. d 9 AA ML 0 0 3. Dit nummer bestaat TWEE BLADEN. uit Gemeente Schagen. Bekendmakingen. Binnenlandsch Nieuws. Alicitci N i e n w s- AlTcrttïtie- LiiHinl Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Uitgever, J. WINKEL. Bureau: ICHAGEVt £<aan, D, 4. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van l tot 5 regeis f 0.25 iedere regel meer 5 ets Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. De Burgemeester van Schagen brengt ter kennis van de ingezetenen dat de Heer Landmeter van het Kadaster zich tot het opnemen van kadastrale veranderingen in deze gemeente zal vervoegen op Dinsdag den 28 Februari aanstaande. Schagen, 24 Februari 1893. De Burgemeester vooruoemd C. H. BEELS. Uitslag der verkiezing van een Lid voor den gemeenteraad te GALLANTSOOG op 22 dezer. Uitgebracht 15 geldige stemmen waarvan op den Heer G. Baken Az. 10 stemmen, P. Nieuw land 4 stem. en D. Buik Dz. 1 stem, alzoo gekozen de heer O. Baken Az. Den 22 dezer had te CALLANTSOOG de aanbesteding plaats van een aldaar nieuw aan te leggen straatweg. Ingekomen weren 14 inschrijvings biljetten. J. Breed te Zijpe, voor f 2184. J. W. Geurden Appeldoorn 1747.50 P. Ruis Zijpe, y y 1683. A. Bos y Helder, 1677. S. Koning Schagen, 1624. A. Trap y Helder, n y 1599. A. Gemden y Alkmaar, y u 1540.— B. Krone Schagen, y 1499. H. Peetoom y Zijpe, y 1495. M.Wartenhoret PetteD, y 1475. Jb. Brouwer Zijpe, y y 1469. P. Klok id., 1468.— Jn. Overtoom Schagen, y y 1410. Jb. Overtoom Zijpe, 1408. Het werk is gegund aan den laagsten inschrijver den Heer Jb. Overtoom te Zijpe_ Cj du >p Woensdag te ZIJPE gehouden verkiezing voor 2 hoofd ingelanden voor den polder, werden met FEUILLETON. Roman van F. DU BOISGOBEY. XVII. Terwijl Victoire en Cluthilde naar de Rue Rochebrune terugreden, gingen Ber- quin en mijnheer de Carolles weder naar de kamer van Berquin, waar zij achterhaald werden door den portier van bet gebouw, die den advokaat een brief overhandigde, welke zooeven was gebracht eu terstond afgegeven moest worden. Het couvert be vatte slechts een adres, geen stempel of eenig ander teeken van den afzender. In zijn kamer gekomen, opende Berquin den brief, dech hij had ter nauweroood den inhoud gelezen ot hij zonk doodsbleek op een stoel neder. „"Wat deert n riep de Carolles ont steld uit. Berquin, die nog altijd sprakeloos van ontsteltenis was, overhandigde Carolles den brief, waarin deze las „Heb zooeven het bevel ontvangen. Mor gen vroeg zeven uur. R.« „"Wat hobben deze woorden te beteekenen?' vroeg Hugo verbaasd. „Zij beteekenen niets minder, dan het vernietigen van al onze bemoeiingen en verwachtingen. Dat „R", onder den brief, beteekent Rivière, zoo heet de directeur der gevangenis Roquette. Ingevolge eene be- belolte, waartoe ik hem eigenlijk gedwon gen bad, deelt hij mij mede, dat zooeven bevel is gegeven tot terechtstelling van John Nameless, en dat de voltrekking van het vonnis plaats zal hebben om zeven uur I* „Maar dat is niet mogelijk riep Hugo uit. „Nu, daar zijn onschuld is bewezen.' „Het is maar al te zeer mogelijk onder onze ongelukkige rechtsverhouding,ant woordde de advokaat bitter. „Keut gij de oude spreiik niet: „Fiat j u s t i t i a, pereat mnndas' dat wil zeggen: het recht moet zijn loop hebben, of liever de justitie wil zich in haren slakkengang niet storen laten, al moestde wereld er ook bij te gronde gaan.' 18. In het paleis-Eiytée, de ri sidentie van den totnmaligen president van FraDkryk, was het diner reeds gebruikt; dat begon om zeven unr s' avonds, maar duurde niet 24 en 22 van de 24 uitgebrachte stem men herkozen de heeren A. Bakker Jz. en G. Smit. Alkm. Cf. Vooreen lid van den Ge- meenteraad te OTERLEEK, in plaats van den Heer C. Met, die mtt ter woon naar Alkmaar vertrokken is, moet er herstem ming plaats hebben tusschen de Heeren S. Brakdie 27 en C. Groot en Jb. Akker mandie elk 13 stemmen bekwamen. OpdeGeldersche kade te AMSTERDAM, heeft Dinsdagavond een vrij hevige brand gewoed, die aan drie kinderen van een bewoner der derde ver- diepiug van 't gebouw het leven kostte, terwijl de vrouw eu nog een vierde kind deerlijk gekwetst zijn. De braud ontstond even over zessen, door het omvallen eener petroleumlamp in de biuneokamer van de tweede verdieping. Op het oogenblik, dat de brand ontstond, was alleen de vrouw met haar twee kin deren thuis. Door het geraas dooleüjk ontsteld, snelde zij, zonder te weten wjt gebeurd was, met haar beide kinderen de straat op, waar oogenblikkelijk daarop de snel uiibreideude vlammen bespeurd werden. Terstond werd de brandweer gealarmeerd, welke wel spoedig ter plaatse was, maar bij haar komst voor zulk een vuurgloed stond, dat het onmogelijk w.iS de boven verdiepingen langs de trap te bereiken. Door een aangrenzend huis kwam de brandweer, onderwijl het vuur gebluscht werd, op de tweede verdieping en van daar op de derde, waar zij het jongste kind van Alikot, een meisje van D/j jaar, met brandwonden aan het hoofd vond liggen. Het kind werd u >ar het Binnengasthuis vervoerd. Bij verder onderzoek wachtte der brand weer een nog vreeselijker schouwspel. In een hoek van de binnenkamer, niet ver van het venster, lagen drie lijkjes, die van twee meisjes van vijf en zes jaren en van een knaapje van drie jaar. Alle lijkjes waren geheel verkoold en werden eveneens naar het Binnengasthuis vervoerd. Een niet minder ontzettend tooneel was onderwijl door eenige bewoners van den Zeedijk waargenomen. Voor het venster van het brandende gebouw was de moeder al te lang en was buitengewoon eenvoudig, daar mijubeer Jules Gréy, die toenmaals nog aan het hoofd van den franschen staat stond, in zijn gewoonten evenals in zijn gu- heele levenswijze zeer eenvoudig was. Na den maaltijd was men in de billard- zaal gegaan, waar de president gewoon was een partijtje te maken. Heden avond speelde hij met zijn schoonzoon Wilson, die later de oorzaak werd van zijn minder roemrijk aftreden. Aan een zijtafel zaten mevrouw Grevy en hare oenige doehter, mevrouw Aliee Wilson, welke dames gezelschap werd gehouden door den adjudant vau den pre sident, oversto de Beaurépaire. Anders was er niemand in de prachtige zaal aanwezig. De president had juist zijn eerste partij gewonnen en zeide goed geluimd eenige schertsende woorden tot zijn schoonzoon, tsrwijl hij een kop koffie van het blad nam, hetwelk een bediende hem aanbood. Daar kwam een andere bediende naar den overste toe en fluisterde bem iets in bet oor, waarop deze, na tegenover de dames zich veront schuldigd te hebben, opstond en de zaal verliet. Hugo de Carolles was op de gedachte gekomen, nog op den laten avond met Berquiu een audientië aan te vragen bij den president Grévy, om dezen persoonlijk met het geval in kennis te stellen, in de over tuiging, dat deze do volvoering van een onbetwistbaren justitieelen moord niet ge- doogtn, maar op de een of andere wijze beletten zon, zelfs al moest dit geschieden in strijd met sommige formaliteit, n. Tot zijn geluk was de adjudant van den president, overste de beaurépaire, een voor malig kameraad van Carolles' vader geweest en ook persoonlijk htm welgezind, zoodat hjj mocht hopen, tenminste niet on gehoord afgewezen te zullen worden. Toen was hij met Berquin naar het paleis gesneld en bad den overste op drin gende wijze verzocht tot een kort onderhoud. De overste kwam dan ook minzaam naar hem toe. „Ik verheug mij,' xeide hij, „u eens weder te zien, waarde Carolles. Wel, wat voor gewichtigs hebt gij, dat gij op zulk een ongewoon uur bieibeeu komt?' „Vooreerst verzoek ik u verlof, mijnheer de overste, u myn vriend, advokaat Ber quin, te mogen voorstellen, die u gaarne zou mededeelen, in welke zaak wijmynbeer den president begeeien te spreken. Het geldt hier den ongelukkige, wiens doodvon nis beden onderteekend is gtwordeu. Wij brengen namelyk onaantastbare bewijzen van tune onschuld. I van het gezin verschenen, en in haar dood- angst was de arme vrouw nit het venster gesprongen en op een plat van een huis aan den Zeedijk neergekomen. Vreeselijk verminkt werd de ongelukkige opgenomen en nadat haar de eerste hulp verleend was, ook naar het Gasthuis vervoerd, waar haar toestand als hopeloos werd beschouwd. Merkwaardig genoeg, heeft zij echter geen harer ledematen gebroken of ernstige inwen dige kneuzingen bekomen de verbrijzelde glasruiten echter hebben haar op verschei dene plaatsen van het lichaam, ook aan deD hals ernstig gewond. Eenige vrienden van den diepgetroffen Alikot hadden, toen de man omstreeks halfacht huiswaarts zou keereD, de ont zettende taak te vervullen hem ziju verlies mede te deelen. Zijn toestand laat zich niet beschrijven. Hij is door den schrik krankzinnig gewor den en heeft tot heden de spraak verloren. Kreunend ligt hij in het huis van een bloedverwant te bed. „Moge dit nieuwe en hartverscheurende bewijs van het gevaar der petroleumlampen er toch toe bijdragen," zoo merkt het Handelsblad op, „om ieder, die petroleum gebruikt indachtig te maken op den plicht om eenige voorzorgen te nerneD. Want men is dit niet alleen verplicht voor eigen gezin maar ook voor zijn buren. „De beste wijze om brandende petroleum te blnsschen is er zand over heen te werpen. Het zee—zand is daartoe hel beste. „Indien men schoorsteen—ornamenten met zand vult en in de kast een vaatje met zand gereed heeft staan, dan heeft men dadelijk het bluschmiddel bij de baud, als een lamp omvalt. „Laat de dood van die arme kindereu nu toch dit gevolg hebben, dat zij die petroleum branden, hun verantwoordelijk heid gevoelen en hun plicht vervullen door steeds wat zand bij de hand te hebben." Men meldt uit KOEWACHT: A s een be.wijs hoe het ongeluk een mensch vervolgen kan, dient het volgende: Toen voor twee jaren de influenza in deze streken zoo hevig woedde, werd een oppas send man alhier er ook door aangetast. De influenza week, maar de man was zoo ze De overste maakte een kalmeeiend ge baar. „Bewijzen, zegt gij liet hij er op scherpen toon op volgen. „Ja zeker, bewijzen, mijnheer de overste," antwoordde Carolles. „Nu, mijnbeer Berquin, dan verzoek ik u, mij uit elkaar te zetten, waarvan hier sprake is.' De advokaat gaf aan deze uitnoodiging gehoor, en de levendige verbazing, welke zich op het gelaat van zijn toehoorder at- teekende, bewees hem, dat zijne woorden niet zonder uitwerking bleven. „En gij zjjt er bepaald zeker van, mjjn- hoer de Carolles,' wendde de overste zich eindelijk nogmaals tot Hu^o, „dat de zich noemendo John Nameles de zoon is van den overleden overste de Brains „Daarop verpand ik mijn woord van eer." „Als ritmeester beb ik nog onder den oudtn heer gestaan en ben hem grooten dank verschuldigd. Des te meer is het dus mijn plicht, alles in het werk te stellen, dat er jegens zijn zoon rechtvaardigheid wordt betracht.' Hij schelde, waarna een bediende binnen trad, wien hij opdroeg, de beide heeren naar de ontvangkamer van den president te geleiden, wien hij zelf onmiddellijk met het bezoek in kennis zou stellen. Ougeveer vijf minuten verstreken er in bange verwachting. Eindelijk werd de deur geopend eD de corpulente figuur van den grjjzen president trad binnen. „Goeden avond, mijne heeren,' zeide hij „Dat is wel een wonderbaarlyke tijding, welke gij mij daar hebt gebracht. Ik ver zoek u, mijnbeer Beiquin, mij den uitslag van het onderzoek, hei welk gij en mijnheer de Carolles in deze zaak hebt ingesteld, te willen mededeelen, voor zoover het name lijk betreft de juridische bewijzen voor de onschuld van den door u verdedigden per soon.' De president giDg in zijn armstoel zitten eu verzocht ook de heeren, door een bewe ging met de hand, insgelijks plaats te nemen. Wel nog nooit in zijn leven had de beroemdo advokaat znlk een helder, overtuigend plei dooi gehoudeu, als nu voor den president, die met levendige belargstelling naar hem luisteide. Toen hij mtt een kort beroep op den rtcbtv8ardigbeidszin van het hoofd van den staat geëindigd had, schudde Grévy het grijze hbofd. „Dat is niet noodig," zeide hij. „Er zal onder mijn presidium geen jnstitieele moord plaats hebben, zoolang ik zulks nog belet ten kan. Naar aanleiding van de door u geleverde bewjjzen kan aan de onschuld van nuwachtig geworden, dat bij de mins'e be- w ging al zijn ledematen schudden. Zoolang zijue middelen het toelieten, zocht hij hulp bij de geneeskunde, doch tot nog toe te vergeefs. Integendeel, zijn toestand werd erger. Den zesden Febraari van het vori ge jaar stierf zijne vronw en eenige dagen later zijn pa«geboren kind, Kort daarna stier ven nog twee andere kinderen. Een paar maaoden later moest hij zijn tweede doch ter van 19 jaar naar het graf zien dragen. Weer een paar maanden en de dood «ischte nogmaals een offer, namelijk een zijner an dere dochters, een meisje van 16 jaar en nu is verleden Zaterdag weer een veertien jarig meisje overleden. Wie kan den toe stand van dezen oogelukkigen vader be schrijven, die zoo vreeselijk door het nood lot getroffen wordt. Op zijn nieuwjaars- rekening van den timmerman stonden niet minder dan zes doodkisten. Is het wonder, dat hij die vroeger een zekeren welstand genoot thans ook nog met armoede bedreigd wordt, te meer daar hij zelf niet in zijn onderhoud en dat van zijne drie overige kinderen kan voorzien. Als iemand eens een goed werk wilde doen, dan zou het zeker hier goed besteed zijn en het naamloos verdriet van den op- passenden man eenigszins leuigen. De heer Geerards, hoofd der school te Koewacht, wil gaarne de gaven in ontvangst nemen om dien diep te beklagen man toch eenigszins te helpen. Miltvuur werd geconsta- teerd bij eene gestorven koe van den vee houder Bakhuijzen te SLOTERDIJK aan den Haarlemmerweg. Het cadaver is ver- braud en tot ontsmetting van de hoeve overgegaan. DeFraneker Kaat'sveree- niging zal dezen zomer haar 40-jarig be staan op feestelijke wijze herdenken. In 1888, bij haar 35-jarig bestaan, nam „La Société royale du jeu de balie* te Brussel met eenige leden deel aan deze festivitei ten nu opnieuw uitgenoodigd, heeft do Belgische club hare medewerking weer toegezegd. Deze club zal twee van de sterk ste Pransche en Belgische parturen forinee- ren, om zi?h in den wedstrijd te Franeker te meten „avec tarais et sans tamis* (met mijnheer de Brains natuurlijk niet meer ge twijfeld worden. Ik zA de terechtstelling doen afzeggen, maar moet eorst met den minister van justitie er over beraadslagen, in welken vorm dat het beste kan geschieden. Evenzoo moet dadelijk bet verboor van den hotelhouder Viroulas bevolen en verder alles gedaan worden, om mijnheer de Brains vol komen te rehabiliteeren. Ik verzoek o, waarde overste, onverwijld zijn excellentie den mi nister van justitie, zoowel als mijnbeer den prefect van politie bij mij te doen bescheiden. Natuurlijk kan ik uw cliëut nog niet dadelijk in vrijheid stellen, mijnbeer Beiquin gij weet het even goed als ik, dat onze wettelijke voorscbriiten zulk niet toelaten. Maar by moet weder naar Mazas overge bracht en daar met de meeste ver schooning behandeld worden." „Dan is ten slotte eok mijn verzoek niet al te gewaagd, dat het hem moge worden toegestaan, zijn zuster te ontvangen vroeg de advokaat. „Men zal het toestaan. Slechts nog eene vraag dat een nauwgezet verdediger zicb met alle kracht wijdt aan zijn cliënt, wiens zaak hij voor eerlijk houdt, dat is plicht, al wordt die plicht niet altijd met zulk een groote toewijding vervuld, als in dit geval beeft plaats gebad. Maar hoe zijt gij er toe gekomen, mijnbeer de Carolles, met zulk eene bewonderenswaardige energie voor den veroordeelde op te treden „Ik ben de verloofde van zijn zuster, mijnbeer de president." „Aba, ik vermoedde zoo iets. Fouehé's bewering ,zoek de vronw 1' is ook heden nog niei gelogenstraft. Nu, gij hebt zeer wakker gehandeld en ik verheug mij er over, bij deze gelegenheid met u kennis gemaakt te hebben. Gaat nu gerust naar uwe wouing, mijne heeren," eindigde de president, beiden de band ten afscheid reikende. „Uw beschermeling is veilig, want ik zal mijn plicht doen, zelfs al moebt de Figaro' morgen nogmaals een heftig artikel tegen mij bevatten.' Hiermede was de audiëntie afgeloopen. Toen de beide vrienden het paleis hadden verlaten, wenschten zij elkander geluk met bet gunstige gevolg van dezen s ap, waar door de catastropbe was afgekeerd, welke het welslagen hunner onderneming had ge dreigd te verijdelen. Zy spraken af, dat Hugo den volgenden morgen zich vroegtijdig naar Victoire zon begeven, om baar van het gebeurde op de hoogte te stellen en haar te gelijkertijd mede te deelen, dat Berquin haar tegen den mid dag zou athaien, om baar naar haar broeder en zonder trommel, waarin de bal valt). Buitendien zijn twee der beste Frmscho en Belgische parturen uitgenoodigd, zich in een internationalen wedstrijd te meten met de eerste Frieaehe kaatsers. Wij kannen tevens nog meedeelen, dat de heeren De handachntter, Bivoet en Marin, de matadors in het spel der Belgische club voor vast aan beide wedstrijden zullen deel- nemen. (t/. D.) Te Schoon ho ven zijn bijee- nige notabele ingezetenen in de laatste da gen naamlooze dreigbrieven bezorgd, waarin zekere sommeu worden geëischt voor de aldaar bestaande vereeniging voor werkver schaffing. Door de politie zijn terstond maat regelen van voorzorg genomenvan do straatverlichting wordt meer werk gemaakt en het personeel van de nachtwacht is aan merkelijk uitgebreid. (Utr. Lagbl.) Uit het leven. Eender leden van de commissie tot ondersteuning van de werkeloozen te Amst. deelt het na volgende mede omtrent een onderzoek, dat door hem met nog een ander lid der com missie persoonlijk is ingesteld. Volgens bet door bezoekers uitgebracht rapport, zoo luidt de mededeeling, zochten wij een gezin op, dat zou wonen in een van de nieuwe buurten der stad. In een huis, dat verblijdde ons. Wij hadden reeds zooveel donkere (rappen beklommen, om op de 3e en 4e étage te komen, dat het vooruitzicht nu eens niet te klimmen, ons werkelijk aanstond. Het huis bleek evenwel een keldertje te ziju. Wij vonden daar een paar oude luidjes zonder kinderen. De man was 67 jaren oud, jarenlang werkzaam geweest aan de Marinewerf en later aan andere werven, maar de slapte van werk, en hij was een beetje doof, had ten gevolge, dat als er soms wat werk was, hij niet tot de eerstgeroepenen behoorde. „Zoo, moeder, hoe gaat het was onze eerste vraag. „Ach, heeren (dat was het antwoord) dat is maar zoo zoo. Hard werken, om ten minste iets te verdienen, vooral daar mijn man, die anders nog zoo best is, zoolang op werk moest wachten." „Dus je verdient toch nog wat?* te vergezellen. Vooraf wilde de advokaat in gevolge afspraak mot mevrouw Sauveterre zich kwijten van den op zich genomen taak als beredderaar van den haar ten deel ge vallen nalatenschap. 19. Mevrouw Clothilde Sauveterre zat den volgenden voormiddag in hot kantoor van haar ovetleden vader, te wachten op de komst van deu advokaat en bladerde in eenige papieren, welke op da tafel lagen. Eensklaps deed zich voor de deur der kamer een luid gekrakeel hooreu. Zy bad de stem vau baren echtgenoot herkend, eu vernam duidelijk hoe PruJenee hem her haaldelijk verklaarde, dat zy bem niet moebt binnenlaten Blijkbaar schoof hij baar met geweld ter zjjde, en in bet volgende oogen blik ging ook reeds de deur open. Clothilde ontstelde eerst bevig, doch daar na stond zy toornig op ea trad hem met ernstige waardigheid tegemoet. „Kan dan niet eens de tegenwoordigheid van een doode in dit huis u weerhouden, geweldadigheden te plegen Ik bad ver boden o tot mij te laten, daar mondelinge verklaringen tnsschen ons teneeueumale overbodig zijn.' „Gelooft gij, mevrouw riep de rechter Sauveterre uit. „Sta mij toe, daaromtrent met u van gevoelen te verschillen, en n vooreerst te verklaren, dat ik voorloopig nog uw echtgenoot ben, en ik nog alle wettelijke rechten op u bezit.' Maar bij Bcheen toch zelt te gevoelen, dat hij op dei e wijze bet allerminst tot zijn doel zou gera ken, want hjj veranderde eensklaps van toon eu ging voort„Zoo zou ik spreken, Clothilde, als ik niet wist, dat het toch eerst mijn plicht is, u vergiffenis te vragen, voor mijn driftige opwelling. De plotselinge dooi van uw vader beeft my diep geschokt eu mij het door mij begane onrecht nog duidelijker tot bewustzijn gebracht, terwijl het mij daardoor onmogelijk was, o tot nu in deze moeielijke ureu met hulp en raad I ter zijde te staan. Nog eenmaal bid ik u van harte, vergeef mij, Clothilde, en ver geef een daad, over welke ik berouw ge voel!" „Ik gevoel jegens u slechts walging," was haar antwoord. Hy voer woest op. „Vrouw, weet dan „Goeden morgen," klonk het in dit oogen blik met nadruk uit deu mond van Ber quin die juist was binnengetreden. SLOT YOLGT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1893 | | pagina 1