khM'\X^lentbïLikop;e eTT
Gemengd Nieuws.
r~
W ik aan de boeren voor
„Dat wordt immers betaald
rer-
•tam» pet
l u tnjg dne
Tl V, k en daar S88* heel Wat
Ik heb fffifin <T«U
voor
geen geld,
te gaan. Ik zamel
om met een
zoo wat
in.
kar rond
boezelaar in de buurt, gooi alles in die
mand en dan komt de boer om het at
e balen. Maar ik haal zoo weinig op
Het loopen valt mij zoo moeielijk. Verleden
jaar heb ik mijn been gebroken. Ik ben
toen 13 weken in 't gasthuis verpleegd.
Prachtige verpleging, daar is niets op te
zeggen, maar mijn been is stijf gebleven.
Dit staat natuurlijk in verband met den
ouderdom. Ik ben al 61. Gelukkig, dat
de goede menschen mij de schilllen ook
wel thuis brengeu."
En alsot het afgesproken was, stond
warempel een klein jongetje met een emmer
met schillen voor den ingang van het kel
dertje.
Dankbaar werd de mhond in ontvangst
genomen en in de groote mand gegooid.
De emmer werd teruggeven, maar daarbij
kreeg de vriendelijke brenger nog vier of
vijf pepernootjes, die genomen werden uit
een trommeltje dat op tafel stond.
„Ja, heeren," zeide zij, „dat moet ik wel
doen. Als de kinderen mij de schillen
brengen, dan moet ik hun wel wat geveu.
Ik moet elke week wel voor vijf cent van
die nootjes koopen, maar het spaart mij
ook een boel uit, met dat stijve been kan
ik niet meer vooruitdus, als zij mij de
schillen breogen dankbaar.»
„Maar, vrouwtje, vertel ons toch eens,
waar hebt ge in de laatsten tijd dan toch
van geleefd
„Van de schillen, heeren, en van de
lombardbriefjes, ziet eens wat wij al hebben
moeten verpanden.»
„Maar op ons rapport staatdrie inwo
nende personen, en gij zijt maar met u
beiden,* was onze opmerking.
„Dat zal ik je vertellen, heeren. Ilier
in de buurt woonde een oude vrouw, die
knappe dagen gekend heeft. Haar man is
gestorven of weg, en zij werd, omdat zij
de huur niet kon betalen, op straat gezet.
Zoo iets konden wij niet aanzien, en wij
hebben haar, hoewel zij ons geheel vreemd
was, bij ons in huis genomennu hebben
wij haar als nummer drie der inwonende
op het rapport aan de commissie opgege
ven. Ik hoop dat de heeren daarover niet
boos zijn."
„Zelf zoo behoeftig, en toch nog een
vreemde aangenomen," was weer onze vraag.
„Ja, dat kon ik toch niet laten. Zoo'n
arme stumperdIk zei dan ook tegen
mijn manwe znllen onze boterhammen
wat dunner snijdenvan hetzelfde stukje
btood kan je even goed drie als twee bo
terhammen makendan heeft die arme
stumperd ook wat. Maar ze moest slapen
op den grond.» En zij wees ons een ach
terkamertje aan, waar een blind paard
geen schade zou kunnen aanrichten.
{Tijd).
Door het Bestuur der
Vereen, van Burgemeesters en Gemeente
secretarissen in FRIESLAND is aan de
eigenaren van landerijen, gelegen in
Eriesland, eene circulaire gezonden van
den volgenden inhoud
De Vereeniging van burgemeesters en
gemeentesecretarissen in Eriesland heeft
eene buitengewone vergadering gehouden,
ter bespreking van ,/De taak der gemeen
telijke overheid tegenover de heerschende
werkloosheid." Daarbij werd, als hoofdoor
zaak van de werkloosheid in de bouw-
streken, gewezen op het in de laatste
jaren veel verminderde verbouwen van
vlas, terwijl het afwerken van dit product,
in vroeger jaren, voor de veidarbeiders
hoofdzakelijk het winterwerk uitmaakte.
Men achtte het derhalve van het hoogste
belang, te trachten dit of ander werk, dat
in de wintermaanden door veidarbeiders
zou kunnen geschieden, zooveel mogelijk
te bevorderen e» de meiewerking van de
landeigenaren, ter voorkoming van werk
loosheid en daaruit ontstanen verderfelijken
lediggang, in te roepen. Volgens som
migen toch, zou dit doel in menige plat
telands—gemeente bereikbaar zijn, indien
de eigenaren slechts aan hunne goederen
het werk lieteD verrichten dat lot bevor
dering van hun eigen voordeel zou bij
dragen, doch veelal wordt nagelaten, omdat
de huurder moeielijk het aaubreugen van
verbeteringen kan bekostigeo, en de eige
naar, ver van zijn goed wonende, met den
toestand daarvan minder, of in het geheel
niet bekend is. Evenzeer is deze laatste
dikwijls onbekend met de plaatselijke toe-
stauden en daardoor onbewust vau de
nooden en het gebrek waaraan de arbeiders
die in den zomer door zwaren arbeid
behulpzaam zijn om de inkomsten van
zijne goederen te verkrijgen, gedurende
een deel van het jaar aan gebrek aan
werk zijn overgeleverdterwijl het toch
billijker en beter zou zijn dat de grond
aau de arbeiders, die Voor zijne bewerking
onontbeerlijk zijn, ook gedurende het ge-
heele jaar een voldoend middel van be
staan verschafte, dan de arbeiders te nood-
zakeD, gedurende den winter uit opeubare
kassen levensonderhond, d. i. onderstand
te vragen. Als middelen om tot betere
toestanden te geraken, werden in de tal
rijk bezochte vergadering aanbevoleu:
lo. dat de eigenaren bij de huurovereen
komsten zorg dragen om een zeker percent
van hunne bouwlanden, naarmate van de
behoefte, met vlas te doen bebouwen
2o. dat door het toekennen van eene te
gemoetkoming op den huurprijs te kor
ten veor eiken vasten arbeider boven een
bepaald getal de huurders worden aan
gemoedigd om ook gedurende den winter,
op het gehuurde goed, werk aan arbeiders,
ten nutte van de eigenaren en gebruikers,
te verschaffen
3o. dat de landeigenaren en lacdgebrui-
kers, hetzij met particnlieren, hetzij met
de gemeentebesturen, in overleg treden om
tot werkverschaffing in het gemeenschap
pelijk belang, gedurende den winter, te ge
raken
4o. dat de eigenaren en gebruikers, zoo
veel doenlijk is, aan het loon van den ar
beider verbinden het gebruik van een stuk
je grond tot het verbon wen van aardappe
len of andere producten voor eigen behoefte,
of tot het weiden van 1 of 2 schapen, naar
de omstandigheden.
\oorzeker zullen nog andere middeleD
dan de hier genoemde kunnen worden aan
gewend, doch bovenstaande hoofdtrekken
mogen belangrijk genoeg geacht worden
om er de aandacht op te vestigen. Voldoen
de aan het besluit der voorschreven verga
dering, hebben wij de eer het onderwerp
dezer circulaire met den meesten ernst eu
aandrang in nwe belangstellende overweging
en toepassing aan te bevelen.
hoeften
invoering van progressie in de suc
cessie-belasting.
X. Algemeene oefenplicht, met beper
king der uitgaven voor leger en vloot
tot het onvermijdelijke.
XI. Volledige scheiding van Kerk en
Staat.
XII. Eenvoudige en goedkoope rechts
pleging.
Administratieve rechtsspraak.
XIII. Ongeschonden handhaving der
vrijheid van vereeniging en vergadering.
XIV. Wettelijke regeling van het
landbouweredietopheffing van het heer
lijk jachtrecht; verbetering der rechts
verhouding tusschen eigenaar en gebrni-
ker van het land; herziening der wet
geving op den grondeigendom en op het
notariaat.
XV. Ontwikkeling van zelfbestuur en
volledige toepassing van het stelsel van
vrijen arbeid in Nederlandsch Indië.
Scheiding der financiën van het moe
derland en de koloniën.
Het Reglement van den
Radicalen Rond.
Gaven wij in ons vorig nummer het
„Manifest" der Radicalen, thans, als ver
volg daarop, geven wij onzen belangstel
lenden Lezers, den verderen inhoud van
het Radicaal program.
Wij doen dit, omdat het naar onze
meening, niet mogelijk is, zich omtrent
het streven der Radicalen een juist
denkbeeld te vormen, wanneer men zich
alleen bepaalt tot hetgeen is medegedeeld
in het „Manifest."
Het „manifest" gaf alleen den tekst
van artikel I.
den schoolstrijd geen
den w^g staat.
De administratieve rechtspraak
worde zoo geregeld, dat de burger gevrij
waard is tegen willekeurige wetstoepas
sing door de overheid."
beletsel meer inwe toch niet verder.
ie bestelt den behanger om kleeden
te leggen, als toch eerst heel de gevel
voor den grond moet
[Standaard.)
„Doch in het „Reglement" komt nog
een artikel voor die van huishoude-
1 ijken aard laten wij natuurlijk buiten
bespreking welks inhoud wel de
moeite waard is vermeld en besproken
te worden.
Wij bedoelen ART. 2., waarin,—
het politiek program der
Radicale Partij nader wordt
ontwikkeld.
Dat art. luidt
„Te dien einde beoogt de bond in de
eerste plaats verwezenlijking van het
olgende
PROGRAM.
I. Algemeen kiesrecht, mede ter voor
bereiding van algemeen stemrecht.
II. Een kiesstelsel dat de vertegen
woordiging ook der minderheden zooveel
mogelijk waarborgt.
III. Afschaffing der Eerste Kamer.
IY. Een regeling van het arbeidscon
tract ten einde
a. te voorkomen overmatigen of onvol
doend betaalden loonarbeid
b. te verhinderen eiken arbeid van
kinderen, welke schadelijk is voor hun
lichamelijke of geestelijke ontwikkeling
c. te waken voor gezondheid en vei
ligheid in fabrieken en werkplaatsen
d. te voorkomen dat arbeiders, wier
arbeidskracht door ouderdom, ziekte of
ongeval is verminderd of te loor gegaan,
afhankelijk worden van openbare, ker
kelijke of particuliere liefdadigheid
e. te zorgen dat de rechten der arbei
ders niet minder dan die der werkgevers
zijn gewaarborgd.
Y. Dadelijke voldoening door de over
heid aan de sub. IV gestelde eischen,
wanneer zij zelve direct of indirect als
werkgeefster optreedt.
YI. Vervanging en beperking der
armenzorg, door verplichte verzekering
tegen de gevolgen van ziekte, invaliditeit,
ouderdom, werkeloosheid.
Concentratie van armenzorg.
Zorg van de overheid voor voldoen
den onderstand van hulpbehoevenden,
zoo dikwijls die niet of niet voldoende
wordt verstrekt door de kerkelijke en
particuliere liefdadigheid.
Ontheffing der gemeenten van over
matigen en ongelijken druk der armen
zorg.
VII. Maatregelen van overheidswege
voor betere huisvesting der niet- of
mindervermogenden.
Scherper toezicht tegen vervalsching
van levensmiddelen.
Opheffing van het staatsbelang bij een
krachtige bestrijding van drank- en opi-
ummisbruik.
VIII. Invoering van leerplicht.
Oprichting en instandhouding van
openbare lagere scholen en herhalings
scholen, en verschaffing van ambachts-
en landbouwonderwijs door den staat,
overal waar het noodig is.
Kosteloos onderwijs voor onvermogen-
den.
Proportioneele schoolgeldheffing met
afschaffing van de indeeling der scholen
naar het schoolgeld, bij alle openbare
inrichtingen van onderwijs.
Dienstbaarmaking van de lagere school
door den Staat ook aan de lichaamlijke
ontwikkeling der kinderen.
IX. Belasting naar draagkracht.
Daartoe is in de voornaamste plaats
noodig
invoering van een progressieve rijks-
inkomstenbelasting, waarbij zooveel mo
gelijk rekening wordt gehouden met de
bronnen, waaruit het inkomen voort
vloeit
afschaffing der accijnsen op levensbe-
Niet te onpas dunkt het ons, hierop
te laten volgen een resumé van het
Manifest de Liberale Unie, de verte
genwoordigster der Liberale Partij.
Ten opzichte der uitbreiding van
de Kiesbevoegdheid toch verklaarde
de Liberale Uhie zich nog kort geleden
Solidair met minister Tak's wetsvoor
stel, en wenscht de uitbreiding zoover
als een eerlijke uitlegging der Grondwet
dien veroorlooft."
Nu kan de Radicale wel beloven
„algemeen kiesrecht, mede ter voorbe
reiding ?an algemeen stemrecht," maar
dat is een belofte van „tien vogels in de
lucht," daar zulks niet kan geschieden,
alvorens er een grondwetsherzie
ning plaats heeft.
Dan had de Radicale partij moeten
schrijven:program I: grondwetsherziening.
Dat doet zij niet, hare belofte is dus
geen sous meer waard, dan de belofte
van het Manifest der Liberale Partij, die
bevat de vraag naar hetgeen mogelijk,
naar hetgeen bereikbaar is. De belofte
der Liberale partij geeft duséén
vogel in de hand.
Het proportioneel kiesrecht, waarbij
de Radicale partij zweert, kan ons niet
bekoren en daarvoor meenen wij met
nadruk te moeten waarschuwen.
Onzes inziens toch zal van „een kies
stelsel dat de vertegenwoordiging ook
der minderheden zooveel mogelijk waar
borgt hetzelfde als een proportioneel
kiesrecht het onvermijdelijke
gevolg zijn, dat de bij zoo'n kiesstelsel
gekozen afgevaardigden bijna uitsluitend
zullen zijnAmsterdammers, Utrecht-
schen, Rotterdammers of Groningers.
Dan regeeren de groote steden het
Wij zouden wel eens willen zien aan
getoond dat het Liberaal manifest te
dier zaken achterstaat bij hetgeen de
Rad. Partij in haar program heeft op
genomen.
Zeker de formuleering der Rad. Partij
is iets anders, doch het is hier het zelfde
lied op een gevarieerde wijs.
Voor niemand echter kan dat een
motief zijn om de Liberale Partij te o n t -
vluchten en heil te zoeken bij de
Radicale partij.
Ten opzichte van het Belastingstel
sel heeft de Liberale partij reeds met de
progressieve vermogensbelastingbegin ge
maakt aan de uitwerking van het in het
Liberaal manifest desbetreffende ge-
wenscht verklaarde en biedt het radicaal
program niets nieuws of beters.
Wat het Radicale progr. ten opzichte
der militaire-kwestiegeeft is niets beter dan
de wensch van het Liberale manifest,
waar het verklaart te wenscheneen
legeriurichting, in hoofdzaak overeen
komende met het stelsel, in het ontwerp-
Bergansius neergelegd, eene legeriurich
ting die gegrond is op het beginsel van
den persoonlijken dienstplicht, en welke
getuigt, dat Nederland vast besloten is
zijn onafhankelijkheid en zijne neutrali
teit tot het uiterste te verdedigen."
„Algemeen oefenplicht," klinkt wel
heel eenvoudig, doch in de uivoering
zouden de kosten zeker niet meevallen.
„Mooie plannetjes" maken kost niet
zooveel, maar „ze uitvoeren en in prak
tijk brengen," dat zijn er ook twee.
In een volgend nummer zullen wij
trachten een antwoord te zoeken op de
vraag Liberaal öf Radicaal?
Fortuin 's» Portret.
Fortuin, de Sociaal-democratisch ge-
H zijn
Opeen voormiddag bezocht
een gezelschap, dat eer. uitstapje maakte,
het park van een der Oosten rij ksche aarts
hertogen. Zij hadden nauwelijks eenige
schreden gedaan, toen zij een man in een
hoogen boom zagen zitten, bezig met het
alzagen vau een tak,
„Hola, goede vriend!" riep een hem toe.
„Wat belieft n
„Wij zoude gaarne het park van den
aartshertog willen bezichtigen. Is dat ge
oorloofd P"
„Zeker. Waarom niet?»
>Zoudt gij ons den weg willen wijzen
„Met het grootste genoegen. Maar ik
moet eerst naar beneden klauteren.»
De man in de blauwe kiel kwam nit
den boom en diende het gezelschap tot
gids.
En het bleek een zeer goede gids te
zijn. Hij wist alles nit te leggen, zoodat
het gezelschap verbaasd stond en men el-
kaïr toefluisterde: „Wat heeft de aarts
hertog toch een ontwikkeld dienstperso
neel!' Nadat de pleiziergasten niets meer
te bezoeken hadden, gaven zij den gids
een fooi van drie gulden, die de gids met
eene beleefde buiging aannam en waarop
hij heenging. Het gezelschap begaf zich
naar den uitgang, doch had het park nog
niet verlaten, toen opeens den een na den
ander de opmerking maakte: „Jammer
dat wij den aartshertog niet hebben ge
zien." Toevallig ontmoetten zij een tuin
mansjongen, tot wien zij de vraag richtten,
„op welke wijze zij den aartshertog te
zien konden krijgen.»
„O, dat i9 gemakkelijk!" antwoordde de
jongen; „daar gaat hij juist» en hij wees
naar den „gids».
Die man in de kiel was de aartshertog
zelf.
zinde man, vindt
beeltenis in de
land. en overheerschen zij het „platte
land", hetgeen bij het 3e punt van het
Radicale program, waarbij zij afschaffing
der Eerste Kamer" eischen, allerprach
tigst zou rondloopen. Maar ook zonder
het proportionneel kiesrecht, achten wij
afschaffing der Eerste Kamer een daad
van roekeloosheid.
De EERSTE KAMER toch, kan,
ingeval bij de uitbreiding van het kies
recht zich eens voordeed dat in ons land
door verschillende politieke goocheltoeren
en fopperijen een „tour a la Boulan-
ger" slaagde, de kiezers de dupe
werden van politieke verlakkerij" èf
ook de regeering, dank zij de door
de Radicale zoo aangeprezen „handjes-
helperij" met de Cler icalen, in de Tweede
Kamer de Clericale Party weder de
overhand behaaldedan kan, ge-
gelukkig, de Eerste Kamer eventueele
voor Land en Volk rampzalige wetsvoor
stellen weerhouden, verijde-
1 e n.
Men scheldt de Eerste Kamer de
„kapitalistisch bent" -wij wijzen er op
dat de kiezers in de verkiezing voor
leden ter Provinciale Staten het toch in
hun hand hebben, op de samenstelling
van de „Eerste Kamer" behoorlijken
invloed uit te oefenen.
De eisch van heden is wel„het volk
moet meer evenredig deel hebben aan de
staatsregeering" maar daarnevens
staat evenzeer de eiseh aan die staats
regeering moeten ook evenredig de kapi
talisten deel hebben! Dat gelieve men
niet uit het oog te verliezen.
Het Liberaal manifest verklaart ver
der
Met betrekking tot het arbeiders
vraagstuk hebben wij in hoofdzaak
slechts te herhalen, wat daaromtrent in
ons programma van 1887 werd gezegd.
Onze wenschen te dezen luiden
dat maatregelen worden verordend ter
bevordering van veiligheid en gezondheid
in fabrieken en werkplaatsen
dat aan iederen arbeider een wekelijk-
sche rustdag worde gewaarborgd;
dat de verzekering van den werkman
tegen ongelukken worde geregeld en aan
voorzieningen bij ziekte, ouderdom en over
lijden krachtig de hand geslagen worde;
dat het vakonderwijs, met name het
ambachts-, fabrieks- en landbouwonder
wijs, van overheidswege op afdoende wij
ze worde gesteund;
dat het arbeidscontract bij de wet wor
de geregeld en de naleving daarvan be
ter worde verzekerd door eene ook bui
tendien hoog noodige vereenvoudiging van
ons procesrecht;
dat tot vertegenwoordiging der arbei
dersbelangen adviseerende arbeidskamers
worden georganiseerd.
En bovenal worde leerplicht inge
voerd, waaraan thans, na beëindiging van
Telegraaf in de volgende geestig gepunc-
tueerde schets weergegeven
Maar Fortuyn is socialist, ook in het
spreken. Hij bekommert zich niet aan wat
er is geannonceerd. Hij is als een vurig
paard, dat in den beginne wel een tijd
lang in het spoor loopt, maar ten slotte
toch zijn eigen weg volgt. Hij is als een
kat, die van het dak valt, maar toch op
zijn pooten terecht komt. Hij is als de
verloren zoon, die afdwaalt, maar terug
keert ter goede ure. Hij is als eeD opge
wonden koraaltol, welke na de eerste
woeste draaiingen een aardig deuntje
bromt. Hij is als een jonge hond, die
uit speelschheid een poosje naast den weg
dartelt, dan zijn meester pijlsnel vooruit
schiet, maar uit eigen beweging terug
komt.
Hij is als een clown, die bij zijn en
tree over den kop duikelt, maar heen
gaat in sierlijke passen. Hij is als het
vogeltje, dat van d«n hak op den tak
springt, maar het nest niet uit het oog
verliest. Hij is als een prediker, die een
bijbeltekst tot uitganspunt neemt, maar
toch wereldsche dingen bespreekt.
Hij is als een driftkop, die in zijn
woede alles verbrijzelt, wat onder zijn be
reik ligt, maar tot kalmte gekomen, de
goedhartigheid bezit van een lam. Hij
is een acteur, die op het tooneel niet
voor een paar moorden terugdeinst, maar
achter de coulissen geen vinger kan zien
bloeden. Hij is als iemand, die zijn te
genstander scherpe steken toedient, maar
met de hoffelijkheid van den man, die
uit liefhebberij duelleert.
Kortom, hij is Fortuyn, scherp in zijn
uitdrukkingen, geestig in zijn beelden,
vlug in zijn woordenkeus, gevat in zijn
wendingen, hatelijk tegen het kapitalis
me, ondeugend soms, satyriek altijd.
Een blaadje neemt hij niet voor zijn
mond. Hij zegt, wat hem goeddunkt, zij
het dan ook in een vorm, welke hem
tegen gerechtelijke vervolging vrijwaart.
De grootste brutaliteiten verkondigt hij
met een beminnelijken glimlach. En als
hij iets gezegd heeft, dat raak was, dan
schitteren zijn guitige oogen ongewoon
achter de groote brilleglazen. Hij wisselt
dan een blik van verstandhouding met
zijn vrienden, die met handen en voeten
applaudisseeren, als de spreekmachiene
even met water wordt gesmeerd, waarna
ze weer met nieuwe snelheid afloopt."
De behendigheid der hand
is ons niet aangeboren en door oefening
moeten wij die verkrijgen. Wanneer bereikt
nu de hand haar grootste vaardigheid
hoe lang blijft zij die behouden en wan
neer neemt die vaardigheid af, zijn vragen
die voornamelijk voor de fabrieksarbeiders
niet van belang ontbloot zijn.
De Engelsche arts, de heer Brown, heett
het resultaat zijner onderzoekingen in de
fabrieken van Birmingham eu Staffordshire
aangegeven, waaruit blijkt, dat wanneer op
17 of 18jarigeu leeftijd zijne werkzaam
heden in de tabriek beginnen, hij de groot
ste behendigheid in zijn 30e levensjaar zal
hebben bereikt. De beste knoopendraaiers
b. v. op dien leeftijd draaien 6240 ivoren
knoopen daags.
Die vaardigheid blijft de hand ongeveer
tot hef 40e jaar behouden. Van dat tijd
stip af neemt de vaardigheid af, hetwelk
de heer Brown door opgave van enkele
cijfers verduidelijkt. Tot aan zijn 40e jaar
kan een een flinke arbeider met de ver
vaardiging van knoopen ongeveer 45 shil
lings per week verdienen; in het 45e jaar
is die verdienste reeds tot 38 shillings ge
daald. Deze vroegtijdige veroudering der
hand is waargenomen in alle fabrieken,
waar de hand het eenige werkzame lichaams
deel was.
Wanneer wij b. v. bedenken, dat in
de pennemessenfabrieken te Sheffield een
arbeider 28,000 hamerslagen moet verrich
ten, dan behoeft geen verwondering te wek
ken, dat de spieren die voor een eu dezelf
de handeling zoo tallooze malen worden
gebruikt, eindelijk hunne veerkracht verlie
zen en gaan verlammen.
En voorbehoedmiddel tegen de vroegtij
dige veroudering van de hand zijn gym
nastiek en al die oefeningen, waarbij de
lichaamskracht gelegenheid wordt geboden
tot harmonische ontwikkeling. ArnhCt.)
Wet op de IVationale
Nlilitie.
Naar het gerucht wil, zal de Kamer
bij haar terugkomst op 28 Februari e. k.
Seyffardts wet op de nationale militie in
ontwerp gereed vinden.
Bevestigt zich dit gerucht, dan begrij
pen we er al minder van.
Met een Kieswet op tafel, en terwijl in
het land, in de Pers, in de Kamer zoowel
als in het Kabinet, geen politieke stuur
komt, zoolang die wet niet van tafel is,
nu weer de defensie-kwestie aan de orde
gesteld
De Vermogensbelasting was, met een
Kieswet in het verschiet al te veel.
Wat Pierson van zijn bedrijfsbelasting,
onder deze constellatie, wil maken gaat
het gewoon begrip reeds te boven.
En nu nog de defensie-kwestie
Och, het liedeke van verlangen baat
toch niet.
Er moet nu eenmaal op de electorale
kwestie eerst kleur bekend worden.
Vóór de Kieswet van de baan is, komen
Vele personen die een ge-
middeld fortuin bezitten en acties of obli
gaties aan toonder hebben, veikeeren gedu
rig in de vrees bestolen te worden. Een
abonné van de Temps duidt een eenvoudig
middel aan om die menschen gehaal ge
rust te stellen.
Dit middel bestaat hierin: men snijdt
van elk stuk aan toonder een coupon
af die zoo laat mogelijk vervalt. Van dien
coupon beroofd, is het stuk niet meer ver
handelbaar. Indien het bij eene trekking
uitkomt of indien men het wil verkoopen,
plakt men er eenvoudig den coupon weer
aan en het stuk bezit de vorige waarde.
Wat de afgesneden coupon betreft deze
kan men in eene zorgvuldig toegelakte flesch
sluiten en ergens begraven, 't zij in den
kelder, 't zij in den tuin. In geval van dief
stal vormen de coupons een kostbaar docu
ment. Zij geven de juiste nummers der
stukken en men kan onmiddellijk de betaling
der andere coupons verbieden.
Kameelen in Zuid - Rus
land. In het gebied van den Ural, in de
gouvernementen Orenburg en Astrakan en
in het zuidelijk gebied van den Don wordt
de kameel met goed gevolg voor den veld
arbeid gebruikt. Op vele boerderijen vindt
men dan ook, behalve kameelen geen an
der vee, en de grondeigenaars geven aan
de kameelen de voorkeur boven ossen en
paarden. Bestand tegen felle koude kunnen
zij bijna in geheel Rusland leven, tot aan
Archangel en het noorden toe. De omstan
digheid, dat zij ongevoelig zijn voor de vee
pest, brengt er zeker veel toe bij, dat zij
tegenwoordig zooveel in Rusland voorko
men; men behoeft hen niet aan de quarau-
Van de bijgekomen vereenigmgen «cru j
