Uit en voor de Pers.
Buiteiilandsch Overzicht.
Gemengd Nieuws.
onkundig waren in het hacteeren van wa
penen.
In de kazerne dergrena-
diers en jagers s'Hage zijn in den laatsten tijd
geschriften van opruiende strekking var-
spreid en aangeplakt, Ten einde zoo mo
gelijk de daders te ondekken, heeft de
regiments-commandant gelast, dat voortaan
alle pakjes, aan miliciens geadresseerd, in
tegenwoordigheid van den commadantder
kazernewaciit geopend moeten worden, en
dat de kazerne des nachts meermalen door
eenen adjudant-officier moet worden onder
zocht.
Een stadstooneeltje.
Een vechtpartijtje, dat reusachtige afmelin
gen dreigde aan te nemen, ontstond d. d.
op een Zoudagmiddag in de Gerard Dou-
atraat te Amsterdam
En waarom Ja, 't is bijna niet te ge-
looven. Om de betrokken luidjes niet al te
bespottelijk te maken, zullen wij maar geen
namen noemenja, ook niet nader de
perceelen aanduiden, waar hetgeen we nn
gaan beschrijven, plaats had.
Op eeu bovenhuis in genoemden straat
woonde een moedertje, wier eenig kindje
last had van de tandjes en daardoor deu
vorigen nacht heel slecht had geslapen.
Wat was de arme moeder blijde, dat
eindelijk haar klein geplaagd schatje tegen
den morgen in een verkwikkenden slaap
viel. Dat zij zeil den geheelen nacht bijna
geen oog had toegedaan, was ze al verge
ten. En Hein, haar echtgenoot, die den
geheelen nacht had geslapen als een mol,
had in 't geheel niets van haar nachtelijk
tobben met de kleine gemerkt.
En dal was maar goed ook, want hij
had dien Zaterdag hard moeten werken en
was altijd erg uit zijn humeur, als hij in zijn
rust werd gestoord.
Nu was Hein er op uit en zij alleen met
het pand hunner liefde thuis.
Wat slaapt de kleiue nu rustig; alles
toont aan, dat de pijn nu voor 't oogen-
blik tenminste geweken is.
Naast het perceel, waar het moedertje
woonde, staat een ander, dat «at minder
diep is, zoodat het keukenraam van het eer
ste hnia, met het raam van de achterka
mer van het tweede, een rechten hoek vormt.
In het laatste huis woont een groot ge
zin, bestaande, uit maD, vrouw eu vijf
jongens, van 6 tot en met 20 jaar.
Eensklaps heft de oudste jongen, zoo
bedaard weer naar boven om zijn Troaw-
tje gerust te stellen.
Dien dag werd de stem vau den schreeu
wer niet meer gehoord!
No, het lesje was wel verdiend. Echo.
A lweer flesschentrekkers?
Een lezer van De Kampioen schrijft aan dat
blad:
Naar aanleiding eener advertentie, door
mij in De Kampioen geplaatst, ontving ik
o. m. een visitekaartje, waarop aau de eene
zijde verzoek om nadere inlichtingen en op
de andere zjjde: Mevr. Lkade Am
sterdam, waarboven een kroontje met 5
parels.
De gevraagde inlichtingen (het betrof een
damessafetj) werden door mij verstrekt en
ik werd 2 dagen later verblijd met een
elegante correspondeDtiekaart, houdende de
tijding, dat genoemde dame de door mij
aangeboden Safetv had gekocht, benevens
het verzoek om tegelijk met de afzending
der machine te willen melden, hoe ik over
het geld wenschte te beschikken, alsmede
haar gevoelen dat de beste wijze van ver
rekenen zon zijn het zenden van een post
wissel (een bedrag van 200 golden).
Daar ik wel eens van flesschentrekkers
gehoord en gelezen had en ik de wijze,
waarop de zaak werd behandeld, meer ot
min verdacht vond, besloot ik er niet in te
vliegen, en schreef diarom aan bedoelde
dame, dat ik ter voorkoming van schade
aan de machine, deze zelf zou komen bren
gen; de geldzaak kon dan tegelijk veref
fend worden.
Hierop ontviog ik een telegram, luidende.-
„Komst overbodig, ben reeds voorzien.»
Dit telegram, in verband met Jen inhond
van de correspondentiekaart. is zoo sprekend
dat ik meen te knnnen volstaan met uwen
lezers tan aanzien van bedoelde dame de
grootst mogelijke voorzichtigheid aan te
raden.
gevoerd, zetten eenigen collega's het ven
ten voort.
Dat scheen den talrijken nieuwsgierigen
te mishasen. Vóór bet clubje soci disten
vormde zich tenminste al spoedig een vrij
talrijke troep jongens, die het geroep er
venters overstemden met een zeer onw
luidend geschreeuw.
Ook "vormde zich rchter het clupje
een groote menigte die nu en
dan door hoedje tikken" lucht gaf aan
hasr ontevredenheid. De passage in de
Joden-Breestraat was langzamerhand ver
sperd; de trams konden slechts doorrijden
met groots moeite, s was er vomeer
dan vol. Lij
Plotseling verschenen van den kant der
Mozes-en-Aaronskerk een viertal politie-
toen de voorhoede van den
werd, achtte zij
den
aan te wij-
en arbeiders
dat het
Gro-
ageuten, en
voor
hard als hij kan, het een of ander schoon
lied aau op hart roerenden toon.
De moeder schrikt op uit haar zoete
overpeinzingen en spoedt zich naar het
keukenraam, dat zij opent, waarna zij zich
wendt tot haar buurman, met de vraag,
op zeer vriendelijken toon geuit
Och, buurman, wees zoo goed, niet zoo
hard te zingen. Mijn kleintje is niet erg lek
ker en heeft van Dacht niet geslapen en is
nu juist
Wat gaat mij dat aan, ik wil zingen,
als ik er last toe heb. Jon kleintje kan
naar de maan loopen. Wou jij me komman
deeren en me beletten te zingen
Eu voort gaaf hij met op nog harder
toon zijn lied uit te bulken.
Het gevolg is dan ook dat een zacht
gekrijt weldra der moeder aankondigt, dat
haar lieveling is ontwaakt
Het is den schreeuwleelijkert gelukt,
het arm geplaagde kindje wakker te krij
gen.
Het arme schepseltje, al te wreed in haar
verkwikkenden slaap gestoord, schreit er
barmelijk en is niet tot bedaren te krij
gen.
Boven het gekrijt der kleine verheft
zich het woeste geschreeuw van den ruwen
jongen man, die verdiende, dat hij eens
hardhandig werd gestraft voor zijn laffe
daad.
Nu, dat laatste is dan ook gebeurd.
Hein komt thuis, ziet zijn vrouwtje met
de weeuende kleine wanhopend rondloopeu,
hoort het geschreeuw van zijn buurmanen
begrijpt oumiddellijk, wat er gebeurd is.
Hij is nog al wat driftig uitgevallen.
Hij vliegt naar het keakeuraam en schreeuwt
woedeud:
„Zal je je b.... houden, ellendeling!'
„Voor jou,* is het antwoord,» ia geen
honderd jaar!» En weer klinkt het lieflijk
geschreeuw van den plaaggeest.
Hein neemt een stuk brandhout en gooit
het bij zijn buurman door de glazen.
Oogenblikkelijk houdt het gezang op en vier
hoofden, rood van toom, worden tegelijk
uit het raam gestoken en een koor van
scheldwoorden klinkt Hein tegemoet: „Lee-
lkjke dit en dat, enz. enz.»
Ten slotte daagt de twintigjarige zoon
des huizes, de schreeuwer van daar straks,
Hein nit, tot een fatsoenlijk vechtpartijtje
buiten de deur.
Het vrouwtje van Heiu tracht hem bin
nen te hondeD. Zij wijst hem op den Zon
dag, zijn beste pak, enz. enz., maar Hein
is door het woedende heen, gooit zijn jas
uit en snelt naar beneden, zijn vrouw in
doodelijken angst met haar kind boven
latende.
Up straal gekomen, loopt hij zijn uit
dager tegeD het lijf en heeft hij dezen weldra
te pakken en in een minimam van tijd
op den grond, waarna hij hem, volgens de
regelen der kunst, een duchtig pak slaag
toedient.
De vader, moeder en broeder van den
getngtichden jongen maD, die er tnsschen
willen komen, worden door eenige toeschou
wers op den noodigen afstand gehouden.
Als eindelijk Hein den plaaggeest los
laat, dragen diens neus en oogen de ken-
teekenen van een paar frissche tikken.
„Zie zoo, ga nu zingen,* zegt Hein,„ik
heb vast vooruit de maat wat geslagen.'
Van den sneltrein, die
's avonds 5 n. 38 m. van AMSTERDAM
naar Enkhnizen vertrekt, liep Maandag
avond een wagen le en 2e klasse warm.
Bij het verlaten van het staion Hoorn,
zag men dat er rook sloeg onder nit den
wagen, doch men kon geen sein meer
geven tot stoppen. Onmiddellijk werd ge
seind naar het station Westwoud om den
train te laten stoppeD. Bij hel binnenko
men van dit station sloeg de vlam reeds
onder den wagen door, zoodat men de
passagiers moest laten uitstappen. Ma den
wagen uit den trein verwijderd te hebben,
kon de reis voorgezet worden. Door het
een en ander kwam de train bijna 15 m*
te laat te Enkhnizen binnen.
Omtrent ongeregeldhe
den, te ORANJEDORP (Drente) voorge
vallen, kan het volgende worden meege
deeld:
Daar er veel overjarige turf te velde
staat, hebben de verveners voor de arbei
ders dit jaar veel minder werk dan ander».
Toch kwamen, als alle jaren, weder arbei
ders van elders bijv. van Smilde, Hooge-
veen enz., om een deel van het werk
voor zich te vragen. Ofschoon bet wel te
voorzien was, dat de rast, in de koloniëa
wonende, werklieden wel afkonden wat te
doen viel, werden toch door somminge
verveners van deze hier niet thuis behoo-
rende arbeiders in het werk genomen. Door
eenige verveners na werd aan deze vreem
de werklieden reeds gedaan gegeven.
Zoo geschiedde zulks Zaterdag jl. door
de heeren Van Tuuk en Jorissen. De af
gedankte gravers waren deels vau audere,
oudere koloniën, deels van het aangrenzen
de Nieuw-Dordrecht. Voor een groot deel
legden zij zich niet rustig bij de zaak
neer. Maandag toch trokken velen in op
tocht, met een hoorn bij zich, waarop ge
blazen werd, de veenderij door, om de
vaste nog werkende mannen den arbeid
te doen staken. Aau de op andere veende
rijen werkenden stoorde inen zich niet.
Inmiddels brandde circa 30 dagwerk turf
af. Van verschillende zijden daagde politie
en marechaussee op. Zoodoende ging alles
tamelijk kalm toe, en toen, aan het einde
van den dag, de vreemde arbeiders vertrok
ken, was het gevaar voor verdere ongere
geldheden geweken. Het vuur is gebluscht.
troep de politie gewaar
blijkbaar het ooger.blik gunstig
aanval. Zij keerden zich tegen de colpor
teurs en pirtijsenooten en deden op dezen
terstond een verwoeden aanval met hun
stokken.
Een hevigen worsteling ontstond, de uit
slag was twijfelachtig, want midden in het
gevecht zag men steeds de witte pluimen
wapperen op de hoeden der socialistische
meisjes.
De vier politie agenten, naderbij ge
komen, trokken dadelijk den wapenstok,
maar daar de aangevallenen stand bleven
hondeD, maakten zij daarop een ruim ge
bruik van de sabel, de tegenbetoogers
schaarden zich aaD de zijde der agenten.
Eenige colporteurs werden gearresteerd,
sommigen werden ontzet, anderen naar het
bureau" gebracht, doch terstond daarop weer
vrijgelaten.
Talrijke personen liepen lichte verwon
dingen op; een socialist kreeg twee mes
steken in het houtd van een andersden
kende.
Na eenige minuten van groote verwar
ring was de troep vrijwel verspreid. De
socïalisteD met hun aanhang trokken af
naar de Nieuwmarkt, de tegenbetoogers
volgden de vier agenten en hieven een
oranjelied san. Daarop verscheen een de
tachement politie met een inspecteur, die
terstond het zingen verbood en de menig
te uit eendreef.
Een halt uur bleef het rustig in de wijk
der Israëlieten, maar omstreeks half tien
verschenen de colporteurs opnieuw met hun
volgelingen inde Breestraat. Een troep jon
gens trok hun schreeuwend tegemoet en
alweer ontstond een botsing, die zes agen
ten trachtten te eindigen met stok en sabel.
Zij j legen de menigten uiteen, vervolg
den hen in dwarsstraten en op de gracü-
ten en arresteerden eenige personen. Weer
werden aau beide zijden menschen gewond.
In de Oude Hoogstraat sprak een inspec
teur de omstanders toe: „Socialisten of
niet, zei hij, gij moogt niet vechten, ga
dus kalm naar huis.'
Dit werkte kalmeerend. Du socialisten
trokken af naar de Nieuwstraat en hoewe
het nog eenigen tijd rumoerig bleef in
Breestraat en Hoogstraat, de orde werd er
niet meer verstoord.
zen, en bij werkgevers
werkzaam te zijn.
2o. De vergaderingen erkenue,
voor sommige deelen der Pr0,'^le„ ij
„ingen niet minder dan voor den Zuid
Oosthoek van Friesland nnodig is, om er
Christelijke scholen te stichten, om
deze de eerste beginselen der waarheid
te prenten in de harten der kinderen, die
nu zonder God opgroeien en het ongeloof
ten prooi zijn, en zij neme het
tot het vormen eeuer commissie, die deze
zaak behartige.
No» wordt het comité gemachtigd in
het vervolg ook meetings" uit te schrij
ven in de groote dorpen der pro'incie.
_0 p Hemelvaartsdag is te
MIDDELBURG een gruwelijk feit ge
pleegd.
N. P, Burghadt, machinist op
de Zierik-
zeêsche spoorboot, had in gezelschap van
zijn te ROTl'ERDAM wonende, te MID
DELBURG voor pleizier vertoevende va
der, een familielid naar de tram van 10.15
gebracht en keerde, na nog eene brief
kaart gekocht te hebben, met zijn bejaar
den vader door de Zusterstraat terug naar
zijne woning in de St, Janstraat.
Op den hoek van beide straten werden
de vreedzame voorbijgangers, naar men
wil zonder de minste aanleiding daartoe
gegeven te hebben, plotseling aangevallen
door een tweetal jongelui, die hen aanpak
ten, tegen den grond wierpen en mishan
delden.
"Vooral was dit liet geval met Burghart,
die zeer hevig tegen een muur geworpen
werd en wien door een der aanvallers eeu
snede aan het voorhoofd en over den rech
terpols werden toegebracht; op het noodge
schrei van den aangevallenen togen de aan
randers op de vlucht.
De gewonde, vader van drie kinderen,
bekend als een fatsoenlijk werkman, is gis
ter-ochtend aan de gevolgen overleden.
Vrijdag zijn twee personen die van de
euveldaad verdacht worden, gearresteerd.
Uit alles blijkt dat deze ongunstig aange
schreven sujetten onder den invloed van
den drank, zonder redeD, den moord heb
ben gepleegd.
Door het bestuur ran het
R-K. gasthuis te TILBURG is aan den
gemeenteraad aldaar een subsidie gevraagd
vau f51,300 voor de stichting van een ge
bouw met ontsmettingsovea en Romeinsch
bad op de terreinen van het St. Josef-ge-
sticht, uitsluitend ter opname van lijders
aan besmettelijke ziekten.
telegraphisch bericht deed vermoeden
Voor zoover de beperkte vrijheid der
drukpers in Duitscbland dit toelaat laat
de critiek der vrijzinnige Duitsche 'pers
aan duidelijkheid niets te wenschen over.
Verbaasd is feitelijk niemand door het
gesprokene, keizer Wilhelm heeft zijn
onderdanen reeds voldoende aan derge
lijke demostraties gewend; ook, dat hij
zijn gevoelens bloot legt op de parade
plaats tegenover hoogere militairen, kan
niemand meer verrassen. Men ontzegt
ook den keizier niet het recht zijn p(r-
soonlijk gezindheid op zulk een plaats
aan den dag te leggen, hoewel men het
juist niet als een nieuw verblijdend ver
schijnsel in het openbare leven beschouwt,
dat de critiek over militaire werkzaam
heden verbonden wordt met die over de
werkzaamheden der volksvertegenwoor
diging.
Dieper dan de verklaring des keizers
dat hij van de patriotische gezindheid van
den rijksdag onvoorwaardelijke
aanneming der legerwet had verwacht,
heeft de volgende zinsnede uit de toespraak
gegriefd: „Eene minderheid van patrio-
tisch gezinde mannen heeft niets ver
mocht te bereiken tegenover de meer
derheid, daarbij zijn hartstochte-
lijke woorden gevallen, die onder
beschaafde mannen ongaarne
gehoord worden."
Met de beste bedoelingen ook kan men
niet anders uit deze woorden lezen, dan
dat de keizer de „patriotische" minder
heid stelt tegenover een niet patriotische
meerderheid. In ieder geval belooft deze
beteekenis dienst te zullen doen in den
verkiezingsstrijd tegen de oppositiepartij
en, waardoor de wederzijdsche verbitte
ring, toch reeds groot, nog slechts kan
Na dit gezegd te hebben,
Hein
„Partijgenooten te Am-
sterdam, weest allen op post op de Joden-
Breestraat, Woensdagavond te 81/, uur,-
teneinde de kolporteurs van Om Blad en
Recht voor Allen in hun grondwettig ge
waarborgd recht te assisteeren.'
Zoo luidde een advertentie in Recht voor
Allen-, maar toen zich eergister-avond om
streeks halt-negen in het bekende café in
de Nieuwstraat een troepje socialistische
jongelingen had gevormd, de colporteurs
in het midden, de twee meisjes met de
witte veeren op den hoed aan het hoofd,
toen hadden de tegenbetoogers reeds lang
hunne maatregelen genomen.
Een paar honderd knapen uit de wijk
der Israëlieten hadden zich deels verdekt
opgesteld achter de kraampjesop de Nieuw
markt, anderdeels waren zij verzameld in
de Joden-Breestraat, allen gewapend met
stokken. Sommigen met messen. Zoo wach
ten zij den vijand" af, die kalm en zonder
zingen langzaam kwam aanwandelen, over
Dam, Damstraat en Hoogstraat.
Nauwelijks echter was het clubje socia
listen aangekomen in de zeer volle Joden-
Breestraat of een der kolporteurs begon te
venten: „Lees het sociaal Israëlitisch or
gaan Om Belang]". Terstond werd de
jongeling gearresteerd door een agent van
politie, die hem teleefd verzocht mee te
gaan naar het bureau en de bladen over te
geven.
Aan dit veieoek werd gevolg gegeven,
maar terwijl de eene colporteur werd weg-
Christel ij k Sociaal Con
gres. Het prov. GRONINGER Chr. so
ciaal congres heeft de volgende besluiten
genomen:
lo. dat door het comité blaadjes (in
den vorm van tractaatjes) verspreid zullen
worden,waarin op korte en eenvoudige
wijze de rechten en plichten der dienen
den en gedienden overeenkomstig Gods
woord worden aangegeven.
2o. Blaadjes, waarin alle heeren en
vrouwen er op gewezen worden, hoe ge-
wenscht het is, de dienstboden in het
woonvertrek toe te laten, en waar zulks
mogelijk is, een vertrek te hebben, dat
niet prachtig maar zeer eenvoudig en doel
matig ingericht; daarbij voldoende verwarmd
en verlicht is, waar de dienstboden hun
vrijen tijd kunnen doorbrengen.
3o. Blaadjes, waarin de dienstbodeu
gewezen worden op de noodlottige gevol
gen van een vroeg en onberaden huwelijk
en de wenschelijkheid, ou» niet te trou
wen, alvorens geDoeg is opgespaard, om
daardoor een eigen huisje met grond te
Loopen.
4o. Blaadjes, waarin heeren eD vrouwen
gewezen worden op de wenschelijkheid
van controle over het gedrag der dienst
baren, hun spreken, hun thuiskomen, hun
verkeering.
5o. De vergadering spreke de wensche
lijkheid uit:
>1 o o r d-p rivilege.
„Met verontwaardiging wezen wij"
zoo schrijft de Prov. Noord-Boll. „meer
malen op den bloeddorst, welke de socia
listen heeft bevangen.
„Thans wordt het nog erger, j Volgens
„Recht voor Allen" komt het voorrecht
om te dooden uitsluitend den socialisten
toe
In no. 45 van genoemd blad wordt de
invoering der doodstraf in het kanton
Schaffhausen bericht met de bijvoeging
Wel een bewijsdat dit kanton niet tot de
vooruitstrevende in Zwitserland behoort.11
R. v. A. is dus tegen de doodstraf. Al
is de misdaad nog zoo groot en honderd
voudig bewezen, de schuldige mag
niet gedood.
Een week later lezen wij in „R. v. A."
het volgende: "Wanneer dan rechters, re
geer ings-ambtenaren, redacteurs van
bankiersbladen en de bankiers zelf wor
den in riolen gesmoord en ten algemtenen
nutteenz.
Hoe vindt ge dat, lezer?
In Zwitserland mag een moordenaar niet
?;edood worden, doch de socialisten zul-
en, als zij de macht in handen krijgen,
een geheele klasse van lieden smoren in
riolendas vermoorden zonder vorm van
proces!
Een blad, dat nog wel „Recht voor
Allen" heet, eischt een moord-privilege
voor de socialisten.
„Recht voor Allen" toont zich naijve
rig op het werk van den beul!
„Hunne voeten zijn snel om bloed te
vergieten." (Getuigen.)
a. dat zij, die dienstboden houden, er
op gewezen werden, dat ze het heuselijk
verkeer der dienenden zoo aangenaam
moeten maken, dat dezen geen behoefte
gevoelen, om zich naar de kroeg te bege
ven.
b. dat eenvoudige lectunr verspreid
wordt onder de dienenden, waardoor zij
gewezen werden op het schadelijke van
het kroegbezoek, zoowel voor bun gees
telijke als maatschappelijk belangen.
Het voorstel, dat de vergadering de wen
schelijkheid zou uitspreken, dat in alle
plaatsen volkskoffiehnizeQ opgericht, waar
de diensboden steeds vrijen toegang heb
ben en gelegenheid is om een kop koffis
te gebroiken en gezellig met anderen sa
men te zijn, wordt tot een volgende ver
gadering aangehouden.
De vraag: Wat kan er op zedelijk
bied gedaan worden tot verbetering van
de positie der arbeiders? werd ingeleid door
dr. G Broekhuizen van Adaard, en leidde
tot het aannemen der volgende voorstel
len:
lo. De vergadering spreke nit, dat er
zooveel mogelijk in alle gemeenten een
afdeeling van „Patrimonium" worde opge-
J gelegenheid
richt, omdat deze de beste
Met de toespraak van keizer Wilhelm
tot de generaals, als de gewichtigste ge
beurtenis in den door de ontbinding van
den rijksdag in het leven geroepen po-
litieken toestand in het Duitsche rijk,
houdt zich de binnen-en buitenlandsche
pers bezig. Uit deze keizerlijke oratie is op
nieuw gebleken, hoe Wilhelm II zich
niet wil voegen in de enge perken, waar
binnen een constitutioneel vorst zich ziet
aangewezen, maar wat van ernstiger aard
is, wederom bewijst keizer Wilhelm, dat
hij in politieke vraagstukken en in vraag
stukken der wetgeving de arméö be
schouwt als een bijzonderen factor en, zoo
als men uit zijn woorden mag opmaken,
dat hij bereid is tot dezen zijn toevlucht
te nemen naast de beide eenige factoren
welke de wetgeving kent: den uit de
verkiezingen van het voortgekomen rijks
dag en den bondsraad.
Na deze rede begint men een:g meer-
r gewicht te hechten aan geruchtenen
zinspelingen, de laatste weken herhaal
delijk in sommige bladen voorgekomen,
over ronfficten en een coup-d'-état.
De woordelijke inhoud der rede
w scherper dan het eerste
roenemen. „Enkel en alleen uit dezen
grond schrijft de Frankf. Ztg., betreu
ren wij deze uitlating des keizers, want
voor hun eigen persoon zullen de man
nen, die, hun geweten en hun overtui
ging volgend, tegen de legerwet hebben
gestemd, het verwijt van gebrek aan va
derlandsliefde met lankmoedigheid weten
te dragen, van welke zijde het verwijt
ook komt".
Overigens verklaart hetzelfde blad niet
te weten wat keizer Wilhelm bedoelt met
zijn „hartstochtelijke woorden", die zou
den zijn gewisseld en welke men onder
beschaafde mannen ongaarne hoort. Het
is waar, de officieusen hebben tegenover
de tegenstanders der legerwet een toon
aangeslagen, dien men onder beschaafde
mannen ongaarne hoort, maar de aange
vallenen hebben dit kalm verdragen, wijl
het verre van hen is, en te recht, aan
de officieuse loonschnjvers de eischen te
stellen, die men tegenover beschaafde
mannen het recht heeft en verplicht is
te stellen.
Onomwondener dan het oordeel der
Duitsche pers luidt van zelve de critiek
der Engelsche en Fransche bladen over
's keizers jongste woorden.
Stel u eens voor schrijft de West-
minster Gazette een Engelsch souve-
rein, die onmiddellijk na de nederlaag
van een regeering in het parlement
rechtdoor rijdt naar een parade veld en
aan een troepje generaals verklaart dat
de parlementaire meerderheid onvader
landslievende intriganten zijn en dan op
den toon als de keizer heeft aangesla
gen, voortgaat. De veronderstelling is niet
moeillijk zich te verbeelden, wat het re-
I sultaat zou zijn.
Een rede van dien aard zou tienduizen
den stemmen waard zijn voor de „on
vaderlandslievende" meerderheid bij de
aanstaande verkiezingen; wij zouden zeer
verbaasd zijn, indien zij niet van aan
zienlijke verkiezingswaarde voor de op
positie is zelfs in Duitschland.
„De Keizer spreekt van hartstochtelijke
woorden, in den rijksdag gevallen, welke
onder beschaafde mannen ongaarne ge
hoord worden. Wij zouden gaarne willen
weten, hoe zijn eigen toespraak klinkt
in de ooren van beschaafde mannen.
Wij berinneren ons die onbezonnen
opmerking tot zijn trouwe Branden
burgers: ,Zij, die mij wederstaan,
verpletter ik." „Ik hoop dat een nieu
we rijksdag de legerwet zal aannemen",
zoo niet: „ik zal alles doen wat in mijn
vermogen is om dit te bereiken".
Ook de Westminster Gazette leest uit
deze zinsnede 's keizers bedoeling om den
rijksdag zoo lang te ontbinden tot er
een komt, bereid, 's kiezers wenschen te
vervullen.
Dit klinkt heldhaftig, maar een koel
verstandig en ervaren man mag op dit
punt tijdig gewaarschuwd zijn ten opzich
te van conflicten tusschen koningen en
parlementen.
der
De twee afgezanten.
Naar het Italiaansch van Franco Sachetti,
Florentijnsch novellist in de 14de eeuw.
(Overgenomen uit de Aanwijzer.)
Toen bisschop Guido, ,<heer was van
Arezzo, vaardigden de inwoners van
Carentino twee afgezanten naar hem a
om hunne belangen te bepleite11- a a
hun op zekeren avond laat was
deeld wat zij hem moesten vragen, g
zij bevel, den volgenden ®orS®a,g ®T(mdg
trekken. Dies maakten zfl g
hunne knapzakken gereed en aanvaardden
's morgens de opgedragen rjnS-
Nadat zij eenige mijlen afgelegd
den, sprak de een tot den ander.
Veet gij de boodschap nog, die zij
ons
meegegeven
hebben
