Donderdag 20 Juli 1893.
37ste Jaargang No. 2744.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a te r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: SCHAOElf, liaan, D, 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van l tot 5 regels f 0.25iedere regel meer 5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente Behagen.
Beken (Imak ingen.
Bmnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
AIicieei Nieuws-
mwllafl.
De INHOUD van ons geïllustreerd
Zondagsblad no. 20 is de volgende:
Pièrre en Baptiste, (Geïllustreerde novel
le naar het Engelseh met zes illustraties)
Een gewichtig moment in de wereld
geschiedenis. Een Chineesch spreekwoord.
Het verkeerde handje. Opgravingen
van mummies in Egypte, met illustratie.
Eive o'clock tea te Parijs. Leopold
van Dessau en zijn Anna Lonise, met illu
stratie. Onaangenaamheden van de nieuw-
»te manieren van reizen in navolging van
den koffermensch Herman Zeitung. Uit
het leven van Erederik den Groote. Nog
zoo kwaad niet gezien. Anecdoten.
Niauwe chirurgiche overwinningen. De
prijswinner van raadsel L. Dames-ru
briek. Puzlle. Oplossing van prijs
raadsel Lil. Een goed horloge, met il
lustratie. De eerste en de laatste tege
lijk. Ieder in zijn stand, met illustratie.
Het land van vooruitgang. Nieuw prijs
raadsel LIV. Een woord van Prof. Camper
Gewichtige lieden. Een versterkend
middel, met illustratie. Anecdote-proe-
ve No. 17. De hoed als levensverzeke
raar. Een rijmlustig belastingbetaler.
Sehaakrubriek. Mededeelingen.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente worden
inlichtingen verzocht omtrent een op de
markt van 6 Juli 1895 vermist
wit Schaap.
WINKEL. Zondag den 16 den
dezer werd het gewone jaarlijksche school
feest gevierd met de kinderen der drie
scholen in deze gemeente, die gedurende
een geheel jaar minder dm 20 maal de
school hebben verzuimd. Om half twee wa
ren alle kinderen in de kerk, waarin zich
zeer veel belangstellenden bevonden, die
door hunne tegenwoordigheid toonden, hoe
zeer zij de werkzaamheden der afdeeling
«Winkel* van Volksonderwijs, om het ge
trouw ter school gaan te bevorderen, op
prijs stellen.
De Voorz. der afdeeling, de heer P. Fries,
opende met eene toespraak het feest; eenige
liedereu werden met begeleiding van bet
orgel gezongen en daarna ontving ieder
kind een keurigen prijs. Te voren had ieder
moge opgeven welken prijs hij't liefst had
en het was aan de blijde gezichten te zien,
dat alle kinderen tevreden waren met het
voor hen gekochte. Aan de leerlingen, die
Roman van Curt Hoffmeister.
(Vertalingsrecht verzekerd.)
11 X
Een bediende opende Wolfgang de deur
der voorzaal, welke schitterend verlicht was.
Op Wolfgang's vraag, of hij mevrouw von
Prachwitz mocht spreken, kreeg bij ten
antwoord, dat mevrouw heden haar avond
van bezoek bad. Dat trof goed en kwaad
tegelijk daar het open-cercle was, zoo viel
het ongepaste van zijn laat bezoek weg;
doch daarentegen bestond de vrees, dat er
zich wel geen gelegenheid zou opdoen, met
mevrouw von Praebwitz, die het te druk
met hare gasten zou hebben, te spreken
over Melanie Rettberg's zaak.
Wolfgang bad aan den bediende zijn
kaartje overgegeven en deze was er ternau
wernood mede weg gegaan, of ook reeds
trad er een dame uit de ontvangzaal biDDen
en met den blijden uitroep: „Mijn waarde
baron stak zij den onverwachten gast
hartelijk de band toe. Uit deze hartelijke
begroeting begreep Wolfgang dat hij mevrouw
von Prachwitz voor zich had. Hij herinnerde
zich, hoe zjj vroeger eene schoone vrouw
was en zag nu, dat zijne moederlijke vrien
din, die de dertig al een paar jaar achter
den rug had, nog altijd een schoone vrouw
'"ij keek den jongen man, dien zij sedert
ziine jongensjaren, uiei meer gezien had met
blikken van innige deelname aan, en terwijl zij
op levendige wijze hare vreugde uitte, dat zi,
bem r a het doorgestane doodsgevaar zoo friscb
en gezond zag, nam zij zijn arm en bracht hem
in triumf naar de ontvangzaal, om hem aan
velschillende gasten voor te stellen.
„WaDneer gij den kring verder ingaat
zeide mevrouw von Prachwitz, «dj®.
gij een paar oude bekenden vinden.* vtecs
den len Mei de school verlaten hebben,
werden keurige getuigschriften uitgereikt
en daarna trokken allen in optocht en on
der de opwekkende tonen van Winkels
fanfarecorps door het dorp, om in den boom
gaard van den heer P. Fries, door dezen
welwillend afgestaan, het feest verder te
vervolgen. Verschillende spelen zouden daar
worden uitgevoerd, waarvoor een uitstekend
programma door de commissie ws>s opge
maakt, doch de regen, die tijdens den op
tocht reeds begon te vallen, belette zulks
en het feest moest dns verder in de kolf
baan van den heer A. Wit worden voort
gezet. Wel konden hier (de spelen niet
plaats hebben, maar het gul onthaal en
vooral de medewerking van het fanfarecorps
vergoedden ruimschoots het gemis hiervan.
Met het woord van dank door den heer Berg
man tot dit corps en tot allen, die hadden
medegewerkt om het feest zoo goed te doen
slagen, gericht, stemden allen door een luid
bravo mede in en hoogst voldaan keerden
de kinderen om half zes huiswaarts.
Bij de op 15 Juli j.I. gehou
den opening der inschrijvingsbiljetten van
machine-behoeften ten diensle van het
stoomgemaal van den polder Geestmer
Ambacht te OUDKARSPEL (Oosterdijk en
Molengeersen) is aannemer gev orden den
heer )fKroon te Oudkarspel voor f 193,50
en voor grint de heer M. de Wild te Alk
maar voor f 259.
Z. M. de keizer van Dnitschland,
heeft aan den bekenden Utrechtschen kun
stenaar W. Mengelberg de kroonorde ver
leend voor zijne schoone deuren aan den
Keulschen Dom.
H e t e i 1 a n d SCHIERMONNIK
OOG wordt door den eigenaar mr. E. J.
Banck, te 's-Gravenhage, te koop aangebo
den voor f 350,000. Zoowel Belgen als
Duitschers reflecteeren daarop tot een be-
diag van f 240,000 tot f310,000.
Een werkman der AMSTER-
DAMSCHE Stadsreiniging, een der laatste
dagen zeer verhit van den arbeid, nam eeu
lomp uit een vuilnismand, om de zweet
droppels op het gelaat te drogen.
Spoedig daarop werd zijn gezicht dik, het
zwol meer en meer op, zoodat hij onmid
dellijk naar het gasthuis moest worden
vervoerd.
Hierd werd de patiënt, wiens toestand
steeds verergerde, geopereerd, evenwel zon
der gunstig resultaat.
De man stierf aan bloedvergiftiging,
een weduwe met 2 kinderen nalatende.
Het huisgezin van zeke
ren Amend te SITTARD werd dezer dagen
met een nieuwe spruit vermeerd. De vader
op do teruggeslagen portière, door welke men
twee zalen zag, druk bezocht door gasten.
Wolfgang gaf aan deze uitnoodiging ge
hoor en ontmoette in de eerste zaal zijn
gewezen voogd, dr. Carus, die hem dadelijk
aan eenige heeren en dames voorstelde.
Een weinig nieuwsgierig, wien wel me
vrouw von Prachwitz behalve dr. Carus
nog bedoeld kon hebben,en daarWolfgang zich
niet herinnerde, andere oud-bekenden in de
hoofdstad te bezitten, maakte bij zich bij een
gunstige gelegenheid van zijn gezelschap
vrij, en betrad het volgend salon.
Als aan den grond genageld bleef hij daar
staan.
Op een sofa zaten twee jonge' dames,
die in een album bladerden. De een bad
donker, zacht haar; toen Wolfgang bet salon
binnentrad, had zij den blik opgeslagen en
hij bad een paar zwarte oogen gezien, welke
een wonderbaarlijken gloed bezaten. Ja, «J
was bet! hier dus zou hij haar wedervindon,
de schoone rijdster, die het droombeeld van
zijn hart verpersoonlijkte, die raadselachtige
vreemde, die in onverklaarbare deelneming
bij het ziekbed v&n den gewonde had ver
toefd.
Slechts een paar oogenblikken hield de
verbazing hem gevangen. Daarna snelde bij
op haar toe, greep bare hand, als waren
zij oude bekenden, en vergat, dat hij niet
eens haar naam kende. Zij groette hem met
een gelukkig lachje om de lippen en een
hoogen blos cp de wangen.
Ik verheng mij, u zoo volkomen hersteld
terug te zien," zeide zij, terwijl de dame,
die haar gezelschap hield, zich nu verwijderde
en hij een ander groepje zich in het gesprek
mengde.
„En mjj ontbreekt het aan woorden, me
juffrouw, om u mijn dank te betuigen voor
de zorg en deelneming, welke pij bij mijn
ongeval hebt betoond. Had ik niet van mijn
ouden dienaar vernomen, dat gij naar Ber
lijn waart gereisd, dan zon ik naar mijn
landgoed terug gekeerd zijn, om in den om
trek naar u te zoeken, ofschoon mijn eerste
onderzoek naar u en uw begeleider zender
gevolg bleef."
ging des anderen daags de stad in, om al
les voor den H. Doop te regelen, doch
keerde eerst na den middag, meer gedron
ken dan gegeten hebbende, terug en raas
de als een bezetene, dat hij geen peter en
evemin een meter kon kragen.
De arme vrouw moest het nu misgelden,
wat echter niet de eerste maal was. Deze
stnurde nu tot tweemaal toe een kind naar
haar buurman P., tevens haar huisbaas,
doch daar A. als een tiran bekend staat,
was niemand erg scheutig. Eindelijk hoor
de men de vrouw van A., die het bed al
reeds verlaten had, zelfs om hulp roepen.
Toen snelde de buurvrouw toe, doch
werd onthaald op eenige vuistslagen en toen
het huis uitgedreven. Nu kwam ook P. op
't huis aan, doch vooraleer deze de deur
bereikt had, werd hij door A. aangegrepen
en mishandeld, zoodanig, dat zoo de beide
vrouwen (van A. ook) niet op den woes
teling geslagen hadden, hij P. verworgd zou
hebben. P. en zijn vrouw vluchtten nu het
huis in, doch A. greep een kolenschop,
sloeg daarmede de vensters stuk en verschaf
te zich op deze wijze toegang tot de ka
mer van P., die intusschen met vrouw en
kindere gevlucht was. Van een en ander
is proces-verbaal opgemaakt.
WIERINGER WAARD. Door
den minister van financiën is tot lid van
den raad van beroep in zake de vermo
gensbelasting te Alkmaar, benoemd, de
heer J. L. T. Groneman.
Eene heele drukte geeft
te HALFWEG op eene der plaatsen
van den heer Bauduin in den Houtrak-
polder nog steeds de oogst der
groene erwten. Deze zijn door eenige
Fransche heeren gekocht, die een paar
Amsterdammers als tolken bij zich heb
ben. Eene groote menigte, vooral kinde
ren, zijn aan bet plukken en ontvangen
daarvoor 1 ]/s c-i des Zondags 2 c. per
kilogram. De erwten worden door eene
machine gedorscht of liever gepeld, ver
volgens worden zij door stoom gekookt,
komen onder de pekel in vaten en wor
den zoo naar Frankrijk verzonden, al
waar zij later, in bussen overgepakt,
waarschijnlijk als doperwten in den han
del zullen komen.
Naar wij vernemen, is het
geval van cholera-achtigen aard, nabij 's
HERTOGENBOSCH voorgekomen, ver
moedelijk een geval van cholera nostras
zooals die in den zomer telken jare spo
radisch worden waargenomen. Men meldt
nader:
De cholera-lijder te Den Bosch is
Yrijdag-avond overleden en onmiddellijk
begraven. De man was 65 jaar oud. De
noodige ontsmettingsmaatregelen zijn ge
nomen. Tot dusver deden zich geen nieuwe
cholera-gevallen voor.
Naar aanleiding van een
begin van brand, die onlangs in de Plan
tage Franschelaan te AMSTERDAM, ten
huize der familie Honing, ontstond, door
dien een dienstmeisje het fornuis door
middel van petroleum wilde aanmaken,
schrijft de heer E. het volgende in de Echo
„Sluit de petroleum in de kast en steekt
de sleutel bij u; past er even goed op
als de apotheker op zijn giftkastje." De
21-jarige dienstbode nam in hare on-
noozelheid en roekeloosheid de kan, inhou
dende 5 liter petroleum, op en goot daar
uit een scheut in het fornuis.
Er volgde een vreeselijke knalhare
meesteres hoorde een slag en een gil, snel
de naar de keuken, zag de meid in liehte
laaie, roept; «Blijf stil staan en vliegt
naar de slaapkamer ora dekens te halen.
Zij keert zich ora en de meid staat achter
haar en loopt iu doodsangst naar hst bal
kon. Dit wakkert de vlam nog meer aan.
Mevrouw slaat haar een deken om en la
ter nog eeu wollen tafelkleed, maar ze
heeft geen kracht om het wanhopige meis
je vast te houden en er geheel in te wik
kelen.
De deken gaat weer los en nu ziet
mevrouw, dat al de kleeren haar van
't blijf zijn gebrand en de vloeistof thans
op borst en rug brandt; ook het haar
staat in vlam. De buren brengen haar
nu weer in dekens gewikkeld naar beae-
den en daarop in een vigelante naar het
Israëlitische gasthuis, waar zij na 4 ureD
vreeselijk lijden eindelijk bezwijkt. Ze heeft
zich niet deerlijk gebrand, maar ze is
letterlijk levend verbrand.
Daarom nog eens: de petroleumkan ach
ter slot, want het is een vuurduivel. Past
op de petroleumkan, als de apotheker op
zijngiftkastje. De Petroleumkan,op deze wijze
misbruikt, wordt vloeibaar kruitvergeet
dat nimmer!
N og steeds klaagt mensteen
en been over het gebrek aan water, dat
ondanks den gevallen regen, in sommige
streken van ons land keerscht. In de Be
tuwe is het al heel treurig gesteld.
Te Druten - anders een dorp rijk aan
water, even als geheel Maas en "Waal - is
thans zoo'n schaarste aan drinkwater
voor mensch en dier, dat bij een ingeze
tene aldaar, die nog een goed gerulden put
heeft, meer dan 30 gezinnen 't water voor
dagelijksch gebruik komen halen. Daar en
te Alfen moeten 7 beesten van dorst zijn
„Dat verwondert mij niet," antwoordde
de jongo dame, „want mijn vader en ik
worden in de plaats, waar gij woont, zeer
zelden gezien."
„Sedert die eerste ontmoeting heb ik u nog
eenmaal gezien," ging Wolfgang voort„ik
herkende u bij het schijnsel der fakkels van
de brandweer, doch ik kon niet bij u komen.
Naast u in den wagen zat nog eene dame,
Ik vermoed nu, dat het mevrouw van Prach
witz was."
„Ja, zij was het," zeide het jonge meisje
zich dien avond herinnerende. „Gij bevondt u
das dicht in onze nabijheid Intusschen
zaagt gij mij bij die gelegenheid even zoo
min voor de tweede maal, als die ontmoe
ting bij uw landgoed onze eerste was."
Zij sloeg de oogen neder, terwijl zij hevig
bloosde.
„Werkelijk riep Wolfgang verbaasd uit.
„Ik houd het echter niet voor mogelijk, dat
ik u te voren ook maar een oogenblik zou
hebben gezien, en u dan weder zou kunnen
vergeten."
Zijne schoone lachtte en zweeg; zij scheen
hem een weinig in spanning te willen hou
den.
„Waar was het, mejuffrouw?" vroeg hij,
tevergeefs zijn geheugen raadplegende.
„Hier, in dit buis, mijnbeer de baron,"
antwoordde zij, «zel's iu deze zalen, waar
wij als kinderen menig maal met elkander
gespeeld hebbeD."
„Lieve hemelriep hij nu uit, dan zoudt
gij de kleine Lise zijn
„Gij noemdet mij ten minste zoo," ant
woordde de vroegere speelgenoote.
„Niettegenstaande tnsschen dien gelukki-
gen kindertijd en den dag, opweiken wij als
volwassenen elkaar weder voor de eerste
maal ontmoetten, wol een dozijn jaren lig
gen, herkende ik u toch terstond."
„En omdat ik mij de kleine Lise niet da
delijk scheen te herinneren," zeide Wolfgang
„straftet gjj mij, door n niet aan mij bekend
te maken. Dat was hard
„Ik twijfelde, of ik het doen zou," ant
woordde zij, „maar mijn vader was driitig
en liet mij er den tijd niet toe."
Voor Wolfgang was nu het raadselachtige
opgehelderd. Een flauwe herinnering was het
geweest, welke hem het beeld dier schoone
rijdster zoo in zijn geheugen had geprent.
„Herinnort gij n," zeide hij, „dat mijn
kleine speelkameraad mij beloofde, eens mij
ne vrouw te zullen worden
Hij had bijna berouw over zijne woorden,
want de gevoelens van het verleden vonden
in de tegenwoordige gewaarwordingen van
den man maar al te getrouw weerklank en
dat gevoel zou hij toch niet gaarne verraden
hebben.
„O ja, ik geloof, dat gjj zulk oen belofte
toen van mij geëischt hebt," antwoordde zij
en lachtte hartelijk.
Doze onbevangenheid was voor zijn gloeiend
hart een koudwaterbad. Hij nam zich voor, zij
ne genegenheid te beteugelen eu niet eerder
op Lize verliefd te worden, voor hij de be
wijzen harer wederliefde bezat. Dit besluit
was wel is waar zeer dwaas, want het be
trof iets, wat reeds gebeurd was, Wolf
gang had niet meer de macht, het jonge
meisje niet meer te beminnen.
„Vergis ik mij niet," zeide hij, „dan zijt
gij nu verwant aan mevrouw von Prach
witz."
„De verwantschap is niet zoo bijzonder
na, dat zij met een enkel woord is te om
schrijven," zeide Lise laehende. „Mevrouw
von Praebwitz en mijne overledene moeder
waren stief-niehten. Doch er zullen weinige
echte tantes zijn, die zich zoo liefderijk be
toonen jegens hare nichten, als mevrouw
von Prachwiti dat deed tegenover hare
stiefnicht."
„Ik vind het zeer natuurlijk, n teeder
lief te hebbeD, zonder dat daartoe nu juist
een bijzondere edelmoedigheid behoort,"
antwoordde Wolfgang op schertsenden toon.
„O, in dit geval dwaalt gij toch," bracht
Lise bier tegen iD, „daartoe behoort wel
degelijk znlk een edelmoedig hart, als me
vrouw von Prachwitz bezit, om in plaats
van genegenheid geen atkeer jegens mij te
gevoelen, daar door mijne geboorte voor
haar een aanzienlijk vermogen verloren
ging, hetwelk voor haar toekomst van
omgekomen in de weiden, 't Is wel erg
met 't water, maar zoo ver behoeft 't nog
niet te komen, dan zijn er nog de ri
vieren.
De zoon van den veerman Wouter Beenen
te Maasbommel, waadt, zonder 't minste
gevaar door de Maas, tegenover 't veerhuis.
Men gebraikt geen riemen meer, alleen een
eindje hout, om de passagiers met de veer
boot over te zetten. En zoo is de toestand
op vele plaatsen op die rivier.
E nkele kermisgasten, wie
de ledige portemonnaie droevig aangrijnsde,
gingen op fortuin uit. Te Zeelst wilden zij
hun tenten opslaan bij den heer Intven, en
ten koste van den waard de droge keel
verkoelen. De dochter begreep echter
spoedig, welk vleesch zij in de knip had
en zou spoedig een einde aan dit alles ge
maakt hebben. Een voor een smeet Toiaa
de op buit beluste kermisvrienden de deur
uit, en toen zij bemerkte, dat dit spel niet
zonder weerwraak zou afloopen, nam zij
een revolver, waarvoor de lui ontzag had
den.
Uit Zelhem wordt aan de
Zulph. Crt. gemeld
Een 67 jarige weduwnaar en eene 50
jarige weduwe meldden zich ten raadhuizo
aan om samen weder een echtverbond te
sluiten. Op de mededeeling van den amb
tenaar, dal de afkondigingen in eene aan
grenzende gemeente, de woonplaats der
bruid, moesten plaats hebben, deed de brui
degom met aandrang bet verzoek hem een
jaar of tien jonger te maken, dan hij wer
kelijk was; desverlangd zoude hij de moei
te goed beloonen.
Eerst na herhaalde en stellige verklarin
gen van den ambtenaar, dat hij hem in deze
met geen mogelijkheid kon helpen, gingen
dejongeliedec in dat opzicht ongetroost heen.
Zaterdagmiddag half vier
heeft er in een logement, Goudsbloem
straat 25 te AMSTERDAM, een moord
aanslag plaats gehad. Zeker Bakker woonde
daar reeds sedert langen tijd met een
vrouw samen. Een vak oefende hij niet
uit; steeds trachtte hij door bedelen iu
zijn onderhoud te voorzien. Hij gaf zich
voor verlamd uit en wist zoo het mede
lijden der menschen op te wekken. In
tusschen stond hij bij de politie vrij
slecht aangeschreven, daar bij in de ge
vangenis te Leeuwarden 15 jaar had door
gebracht,
Zaterdagmiddag zat hij in de gelagka
mer iu gezelschap van de vrouw, die huise
lijke bezigheden verrichtte. Plotseling
sprong hij op, haalde een mes te voor
schijn en bracht haar daarmee een wonde
onder het hart toe. De logementhouder
en zijn vrouw, die in het vertrek aanwe
zig waren, schoten ijlings toe en voorkwa
men gelukkig een nieawen aanval.
groote beteekenis was."
„En tegenwoordig logeert gij weder even
als vroeger, bij haar en gij denkt zeker nog
lang bij haar te blijven P" vroeg Wolfgang.
„Eenige wekeD," antwoordde Lise.
„Nu, daar hebt gij elkaar reeds gevonden,
zeide nu mevrouw van Prachwitz, die in
tusschen was binngetreden en naast de
jougelui plaats nam. „Niet waar, beste ba
ron, de kleine speelgenoote uwer jengd is
niet veol veranderd?"
„In haar wezen zoo weinig," antwoordde
Wol'gang, ofschoon niet geheel en al overeen
komstig de waarheid, „dat ik mij er toe ver
leid gevoel, de laatste jaren te vergeten e*
baar Lise te noemen, temeer omdat dit de
eenige naam is, ouder welken ik baar ken."
„Ei, dan zal ik het ontbrekende aanvnl-
len," zeide mevrouw van Prachwitz, en u
aan elkaar voorstellen. „Mejuffrouw Felicitas
Tesznor. Noem haar ook in het vervolg Li
se, ik ben er zeker van, baron, dat zij daar
niets tegen heeftniet waar, mijn allerliefste
meisje
„Ik geef er intnsschen de voorkeur aan,"
merkte de baron op, „u den schoonen naam
Felicitas onverkort te latenen, wilt gij mij
dan weder Wolfgang noemen
„Ja," antwoordde Felicitas ,ik hoop, dat
het mij niet al te moeielijk zal vallen,
want oude gewoonten bezitten een onweder-
stanbare macht."
Weldra groepeerde sich een groot deel
van het gezelschap om de dame des buizes
en Wolfgang en Felicitas konden zich nu
niet meer aan het algemeen gesprek ont
trekken. Het gesprek bewoog zich om de
gebeurtenissen van den dag, welke de aan
dacht der bewoners der hoofdstad trokken,
waarbij de doodelijke afloop van een duel
tusschen een officier en eeD student, levendig
besproken werd.
WORDT VERVOLGD.