Gemengd Nieuws. Or Vreemdelingenverkeer" heeft aan het Ver-1 nit den middenstand, zoowel als bij die Op de tafel rond men revolver met vijf bond een belangrijke subsidie toegezegd, uit den lagereu stand, nog geen practische kogels geladen, een touw mei een strop eu terwijl het gemeentebestuur een aantal zorg voor de gezondheid ingaug gevonden 1Ti;,Vl hontsv>o schoollokalen ter beschikking stelde, die heeft, welke, voorschrijft, dat in dicht be- van wege bet Verbond tot tijdelijke logeer- zette slaapkamers 's nachts een raam open plaats van de turners zullen worden inge- i blijven moet, om de uitwasemingen, dievan mevrouw richt. Het is nl. gebleken, dat de hotels te dezer stede alle turners niet zullen kun nen bergen. Door velen humer was reeds een komfoor, waarin zich houtskool °ln' het bed lag het reeds verstijfde lijk K..J.VU om de nit wasemingen, aie van mevrouw Bmher. Men vermoe t ii vooral dan zich sterk ontwikkelen, te laten het echtpaar zelfmoord heeft wi en p egen, ontsnappen. Op dit punt wordt nog zeer dat de man door zijn st=rv ge3'e*. aner' veel gezondigd en dat zal zoo blijver., tot lang te voren iu de hotels plaats bespro- de school zich meer dan tot nog toe de ge- sen opgestaan is, het venster heett °P®?=>'; ,1 ,1 1 v u.L.:Vt Jnn, Hp (revolten, Uie QI ken. Om voordeel pen te trekken! zat van z ij is zondheidleer als een der gewichtigste tak ken der volksopvoeding aantrekt, kip- Nu durven we niet beweren, dat met betrekking tot gezonde en geschikte ligplaat- Dezer dageu zat iemand in den trein alleen bij de minder of niet bemiddelden van Rotterdam naar Dordl caast een paar gezondigd wordt. Ook in den gegoeden Flakessche boeren die over het voordeel stand, daar waar genoeg ruimte engel I be- van kippen houden spraken. schikbaar is, is men lang nog niet ovcr- Eensklaps mengde bij zich iu het gesprek: tuigd van de noodzakelijkheid van eene Ik houd ook kippen, beste vrienden, meer rationeele slaapgelegenheid. Als be en heb er heel wat ondervinding van vfjs diene, dat de dochters vsn welvarende doch het voordeel is bij mij pas gekomen fa!nilliëa met bleeke wangen, de dienst- maakt en verschrikt die streken nog meer dra thans voorkw e i ond;r de Arabische bevolking schrik e. ontzetting verspreidde. Korten tijd vóór datConstsnline door de Franschen veroveid werd, zoo schrijft hij ,s Ahmet-Beij heer dezer sombre rots vesting, die door de soldaten de duivel- stad genoemd werd. ,t heelt '.pen,-. Ugr'zj"1oppemKh't •'Uiif.'.eShi'id L hij Jlnai bij weerstand biedende aan de vergiftige ga» nadat ik uit Amerika „het bedriegertje" meiijes uit de luchtige alaapvertrekken met heb laten komen. Het „bedriegertje?" vroegen de boe ren. frissche roode wangen rondwandel en. M an- neer we verder in de enge straten van 1 oude steden kinderen als toonbeelden van hphhen en om znn wreeaneiu nas uy doodvau een spoor i alle rooverbenden in den omtrek. Onder do siruikroovers, waarvan destijds de gevangenissen vol waren, bevonden zich kon.zicb verwijderd heelt zonder een spoor j na te laten. Het h u w e 1 ij k vin den anarchist Bricon. Hst geen schlUe" rende verzameling van hooggeplaatste perso nen die Maandag het huwelijk bijwoonden van Ferdiuand Bricou met mej. Delange, in de gevangenis de la Santé te Parijs; de ge- heele plechtigheid was verre van schitterend gaf in het geheel geen stof to'. lachen en hid twee gebroeders, berucht om hun ongemeene kracht en moed. Zij waren ter dood ver oordeeld en de Beij, die een ontvluch ting vreesde, had hem zoodanig laten boet- ^dat het been van den een met ijzeren dat van den ander geklonken en, ring was aan Hoe de zaak eigenlijk toeging weet men voor de toeschouwers zelfs iets pijnlijks en njet> maaI toen de scherprechter kwam, om men moest de onbewuste philosophie be- VODnjs te voltrekken, was de gevange van Gans; kennen julli dat hier niet! Heb ellende, bleek, afgetobd, lusteloos op je dsar nooit van gehoord dat hebben ze bij ons allemaal. Waar komt u vandaan, meneer? Ik kom nit het Gooi en daar hebben ze het overal in. Het is hee! eenvoudig. Het is een apparraat zoo van dieder hoogte (hier wees bij een paar voet hoog) en dan is er op den bodem een valdeurtje. Zoodra de kip legt, val zacht het ei op het val deurtje dat dan zachtjes open gaat en het ei rolt in een mandje; de hen kijkt om en denkt dat ze zich vergist heeft en nog niet gelegd heeft en begint opnieuw te leggen, en zoo heb ik van één kip gemiddeld zes eieren per dag gehad! Gevolg van dejongstever- k i e z i n g! Te ELSHOUT (gemeente Drunen-Heus- den) zijn twee raadsleden, waarvan een al 18 jaren achtereen ziiting had door ande ren vervangen. Gisternacht zijn daarop bij hel ééne nieuwgskozen raadslid 72 jonge boomen geheel vernield en ook het andere lid is al het een en ander toegedacht. In verband hier mede loopt er 's nachts eene wacht. Te HEERENVEEY (H a s k e r- land) hield de gemeentelijke brandweer eergisterenavond eene oefening met de brandspuit. Een jongen stond vlak voor den pijpleider, die een waterstraal op den knaap richtte, vlak in het aangezicht. He vig kermende en uit een zijner oogen bloedende, viel de jongen tegen den grond en werd dadelijk geneeskundige hnlp inge roepen. De politie heeft tegen den spuit gast proces-verbaal opgemaakt. Men schrijftuit BARNE- YELD van 20 Juli: Een zeer groot aantal landbouwers uit alle deelen van ons vaderland komen des Donderdags- middags op het landgoed De Biezen bij den heer B. H. Bertels alhier kijkje nemen naar zijne groenvoeder- en zijn nieuwe methode van bebou wing. Bedroeg dit aantal verleden week ruim 60 personen, heden konden zij op minstens 80 geschat worden. Ongetwijfeld valt hier dan ook veel te leeren, daar de heer Bertels de welwillendheid heeft met de belangstellenden zijn geheele landhoeve rond te gaan, om overal eene verklaring van te geven, en op elke vraag duidelijk te antwoorden. En wordt op vele plaatsen dit jaar over het gewas geklaagd, hier ziet men de prachtigste rogge, spurrie, lu pinen enz; zelfs van land, waarop nu uitmuntende spurrie staat, heeft men reeds een of tweemaal geoogst voor de groen voo- derpers, om dau hiervan dit jaar nog een snede serradella te verkrijgen. Voorzeker zal dan ook de „Bertels" groen voederpers en zijne methode van be bouwing spoedig door velen toegepast worden. een pers Hoe gaat ge'savonds te bed'' JoDge menschen, en daarmee bedoelen we hen, die nog geen 80 jaar zijn, heb ben in den regel een gezonden, vasten slaap. Ieder heeft wel eens bij ondervin ding geleerd, wat een moeite het kost om zulke personen te wekken. Eerst later, wanneer het jonge meisje zelf vrouw ge worden is, wanneer de jongeling zich een zelfstandige positie verworven heeft, treedt met de zorg ds slaap op den ach tergrond en in moeillijke tijden wordt de mensch zeer licht wakker. Misschien is de gezonde en raste slaap, vooral bij dienstbare personen, hieraan toe te schrijven, dat ze een gezoude slaap plaats hebben. De dienstboden op het land slapen soms in koele, lachtige, soms meer dan luchtige kamers, evenals de knechts. Ook in de steden worden knechts en leer lingen voor zoover die in het huis van hnn meester den nacht doorbrengen, meest al onder het dak gehuisvest en we behoe ven daarom met znlke personen geen me delijden te hebbeD, eerder moeten we ze benijden. Waar het verleenen van nachtverblijf tot een beroep geworden is, zooals bij de slaapsteehonders en verhuurders is zelden van een gezonden en verkwikkenden slaap sprake, wijl het te zamen slapen van veel menschen in overvolde ruimte plaats vindt en daardoor reeds ongezond is. Ook kleine kinderen uit groote gezinnen htbben niet altijd een goeden slaap, daar ze meestal in zorgvuldig gesloten ruimten, veelal in gezelschap van volwassenen liggen en daar bovendieu in tal van dergelijke iamiliën stoepen zien zitten, dan staat het vol strekt niet vast, dat gebrek san voedsel, maar is bet zeker, dat gebrek aan frissche lucht de oorzaak daarvan is. Bij onderzoek zou den we vinden, dat dergelijke kinderen in een onvoldoende ruimte meer dan de helft van hun leven doorbrengen. Dergelijke on derzoekingen zijn even nuttig ais die, welke ten doel hebben het verbruik van water, bier, spiritualiën enz., per hoofd te kennen. Van groot gewicht is ook: rein heid, welke ook de stof zij, waaronder de mensch slaapt. Hiermee hebben we het meer practische deel vermeld. We komen thans tot ons opschrift: Hoe gaat gij 's avond te bed En daarmee is ons zieleleven gemeend. Wie overdag verdrietelijkheden, al wa ren ze niet van heel ernstigen aard, be leefde, die zal, waneer ze 's avonds niet op een bevredigende wijze opgelost zijn, niet een even rustigen slaap genieten als andrrs. Daarom véór alles gemoeds rust, de hartstochten bedwongen, hetgeen ons niet aangenaam aandoet, eerst nauw keurig onderzocht, of het daarmee werke lijk zoo erg gesteld is, of we misschien niet zelf de oorzaak zijD, dat oas wat on aangenaams overkomt. Mtar dan ook be dacht, dat wie rustig slapen wil, 's avonds zich niet al te zeer te goed moet doen. Middelen om zich rust te verschaffen, zijn altijd gevaarlijk. Wie zijn gemoed door te veel schrijven, lezen, of studeeren de rust ontneemt, wie zich door denkbeeldige personen, uit welke bloeiende vertellingen ook, in zijn deuken laat beheerschen, wie al veel over allerlei geschiedenissen, die misschien duizenden jaren geleden zijn, na denkt, over hen zal Morphens niet zoo licht zijn vleugels uitbreiden, als over menscheu die kalm hun dagelijkschen gang gaan. Wien edere vlieg aan den wand ergert, die wordt door ongunstige droomen ver schrikt en gepijnigd. Wel is de mensch, naar lichaam en ziel, zeer electrisch en kan hij oneindig veel dragon, wie echter door een onregelmatig leven, vooral in den avond, zich den slaap beneemt, mag er zich niet over verwonderen, wanneer langzamerhand een toestand ontstaat, die hem later en vooral tegen den ouderdom, zeer on aangenaam wordt. Zijn daden beheerschen, evenals de werk zaamheid van den geest, dit alles regelen naar een vrije, gezonde levensopvatting, op gewekt aan den arbeid gaan, opgewekt ook, maar niet kunstmatig opgewekt zijn leger stede opzoeken, dat zijn de voorwaarden voor een gezonde nachtrust, dat behoort ver der ook tot een verstandige leer der volksge- sondheid en der volkswelvaart* In het vorige jaar had een hovenier en boomkweeker in het ooste lijk deal van Berlijn gemerkt, dat van de stokken die hij in zijn tnin had liggen, verscheidene bonderden verdwenen waren.Hij had wel op den een en ander verdenking maar zonder het minste bewijs. Hij klaagde aan een vriend zijn nood, en deze gaf hem een raad: stop in het benedeneind van iederen stok een erwt en zie eens of ge er ook iets van merkt; als iemand den stok ge bruikt, zal de erwt ontkiemen en de rank dient als getuige van den diefstal. De tui nier deed dit in October. In dit voorjaar waren reeds honderden stokken weer ver dwenen, toen de tuinier op een pleizier- partijtje was met een bevriende landbou wersfamilie, en de vrouw hem vertelde,dat tusschen hun booaen dit jaar overal erw ten opschoten; zij vroeg hem of hij als deskundige, daar ook raad voor wist. Hij liet zich de boonen wijzen en zag inder daad aan bijBt iederen stok een erwïenrank. Hij was woedend, maar bedwong zich, be loofde te zullen zien wat er aan te doen was, en keerde met den vriend die hem den raad gegeven bad en nog een getui ge, terng. Hij heeft nu den landbouwer aangeklaagd. DenlSden J u 1 i s ta p t e e e n jongmensch en een joDge vrouw af in het hotel d' Irlande in de Rue St. Honoré te Parijs en schreven zich in onder den naam van Bauher, komende van Yersailles. In deD loop van den dag gingen zij her haalde malen uit. Des avonds gicgdeman alleen wegen keerde eenigentijd later met een groot pak terug. Den volgenden dag tegen 1 uur ongeveer giDg hij weder al leen uit, doch keerde niet terug. Zondag drong men, niet meer ie zi< n, de de grootste wanorde zitten van degentn, die er de helden I waren, om niet ontroerd te worden. Men kent de lotgevallen van Bricon. In hechtenis genomen onder verdenking van medeplichtigheid aan den aanslag >p het restaurant Verj en weder in vrijheid ge steld, trachtte hij zich te Rouaan van het leven te berooven, uitte in zijn ijlende koortsen eenige woorden, die een nieuw onderzoek tengevolge hadden; waarvan de uitslag was dat hij alles bekende, de mede plichtigheid van Francis, die vau Meunier en de zijne, die bestond in het bij zich aau huis verborgen houden der stoffen, die voor de ontploffing gediend hadden. Francis is op vrije voeten gesteld, Meu nier is spoorloos verdwenen en Bricou boet zijn openhartige mededeelingen met twin tig jiar dwangarbeid. Hij zou reeds naar Nieuw-Caledonie zijn overgebracht, als hij niet, te St. Martin de Ré vertoevende, zich herinnerde, dat hij te Lovallois-Petret, zijn minnares Marie Delange en een kind van 8 maanden ach ter gelaten had. Zijn wensch om het kind te erkennen en de moeder te huwen, werd ingewilligd en het huwelijk vond plaats in het kabinet van den directeur der gevan. genis, waarvan de deuren gedurende de plechtigheid open stonden, opdat de plaats beschouwd zou worden als vrijplaats, zooals de wet het wil. De bruid, een kleine blonde vrouw van vijfentwintig-jaar, zeer eenvoudig ic het zwart gekleed, had haar dochter op den arm en kwam, gevolgd door de ouders, om 9 uur in de gevangenis aan. De moeder een klein oud vrouwtje op haar Zondags gekleed, vroolijk kijkende, de rader, een groote strenge man, voor de ge legenheid in een heel nieuw pak gestoken. Als getuigen deden vier gevangenisbe- ambten dienst, Om half tien was ieder gereed en werd Bricou gehaald. Hij omhelsde bij zijn bin nentreden zijn familieleden, waarna de plech tigheid kon beginnen. Zij duurde nauwelijks vijf minuten, juist den tijd, noodig om de artikelen roor te lezen en het „ja" uit te spreken. Marie Delange was mevrouw Bricou ge worden en het kleine kind, dat vreeselijk te keer ging, was eveneens in een kleine Bricou veranderd. Nadat de plechtigheid geëindigd was, nam een der aanwezende ambtenaar het woord en sprak den jonggehuwden als volgt aan „Bricou, gij zijt zeer schuldig geweest, maar niemand twijfeld aan uw berouw en uw goede bedoeling om het kind zijn wa ren naam te geven. Eenmaal op de plaats uwer bestemming aangekomen, zult ge u op een voorbeeldige wijze moeten gedragen; vermijd de slechte vrienden, vergeet in den arbeid de leerstellingen, die u ten gronde gericht hebben, *n de administra tie die welwillend is voor welwillenden, zal u niet uit het oog verliezen. Uw vrouw zal u binnen 3 jaar volgen, als gij het tenminste vsrdiend hebt. Yervolgens zullen u verscheidene gunsten toegestaan worden en zal de vrijheid dichter bij zijn dan gij denkt. Intusschen overhandig ik u hierbij 35 francs, die gij door uw arbeid verdiend hebt en deel u verder mede, dat een onbe kende een vrij groote som gestort heeft, om u eenige gerietlijkheden op de reis te bezorgen en die tevens dienen zal om uw kind op te voeden. Ik wensch u moed en geduld toe; aan uw vrouw en kind geluk en gezondheid. „Dank u, mijnheer,' was Bricou's een voudig antwoord, „ik beloof u geen aanlei ding tot eenige klacht te geven.' Dit werd uitgebracht zonder ontroering, terwijl zijn vrouw en schoonmoeder snik ten en de omstanders blijkbaar geroerd waren. Na de redevoering trokken de beamb ten zich terug, waarna mm de jongge huwden en hun ouders een uur alleen liet. De directeur stond aan de jonge vrouw toe eenige ververschingen te halen. Zij kwam weldra terug met een liter wijn een ham en een groot stuk broed. Er werd geklonken en opdat het feest vol maakt zou zijn, rookte Bricou .eenig ciga- retten. Om elf uur, na het afscheid, werd hi naar zijn cel teruggebracht, waar hij zich aan zijn dagelijkschen arbeid zette, het plakken van zakken, terwijl zijn vrouw en baar ouders nasr huis terugkeerden. sohuilhoek of de leeuw ging heen en weer langs nis ledig. Na vergeefsche moeite aangewend te neD- ben, om den noodlottigen ring te verbre ken, hadden de broeders, wien het gelukt was te ontvluchten, het vrije veld bereikt. Zij verborgen zich des daags in de los- schen en zetten des avonds hun tocht voort. Des nachts ontmoetten zij «en leeuw, de roovers begonnen met steenen te werpen en uit alle macht te schreeuwen, maar het dier ging voor hen liggen en keek hen strak aan. Maar bedreiging hielpen niet de leeuw sprong toe, en verscheurde de eenen broeder naast den anderen, die zich dood hield. Toen de leeuw zijn prooi verslonden had tot op het been, dat vaslgeklouken was, beet hij, vergramd over den tegenstand, dit door onder de knie en verwijderde zich naar een nabijgelegen bron. Niet ten on rechte vermoedende, dat de leeuw terug zou keeren, vluchtte de overgeblevene zoo snel mogelijk en het toeval wilde, dat hij een silo vond, een vrij diepe kuil met nauwe opening, waarin de Arabieren hun graan bewaren. De ongelukkige kroop daarin het been van zijn broeder meesleapende. Niet lang zat hij in zijn kwam terug en de silo, brullende van woede, totdat de dag aanbrak en het dier verdween. Toen daana de vluchteling uit zijn schuil plaats kroop, zag hij zich omringd door ruiters van den Beij, die hem op het spoor waren. Een hunner wierp hem over het paard en in snellen galop ging het naar Oonstantine terug, waar hij opnieuw in den kerker geworpen werd. De Beij wilde het verhaal zijner ruiters niet gelooven en liet deu man voor zich komen, die altijd nog het bloedige been achter zich sleepte. Ahmet Beij was wreed inaar rechtvaar dig en dacht, dat de uitgestane doodsangst voor straf volstaan kon. Hij liet den ijze ren ring verbreken en schonk den onge lukkige het leven. Uit den tijd van denouden F r i t s. Frederik de Groote ging eens met een prins van den bloede, die een groote roode baard droeg en veei van een grap hield eene wandeling door de koninklijke tuinen doen. De tuinman, een baardeloos man, doch een kunstenaar in zijn vak, was bezig de rozeboompjes te snoeien. „Ik bewonder uwe kunde zei de prins doch ik verwonder mij, dat gij zulk een melkmuil zijt.' antwoordde„Wat zal ik hoogheid. Toen de baar- werden, kwam ik even te er niets anders over dan mij, om u de om hulp, waarop de arme moeder en de kindaren nog juist bijtijds werden gered. In Sempervirens wordt gewaarschuwd tegen het koopen van Aco- nitums (monnikskappen), een bloera, die nogal iu den smaak schijnt te vallen. De uiftige eigenschappen dezer plant maken haar" allerminst geschikt tot verkoopen, vooral in ge# unen, waar kinderen zijn. -Het komt in den i aalsten tijd herhaaldelijk voor dat schepeD, die den Grooten Oceaan bevaren, vergaan, zond.r dat men er iets van verneemt. De zeekaarten hoe zorgvuldig ook bewerkt, kunnen nooit aanspraak maken op nauw keurigheid en volledigheid, daar de ei landen-wereld der Zuid-Zee steeds aan ver andering onderhevig is. In dit opucht staat de Groote Oceaan geheel alleen. Voortdurend komen Dieuwe eilanden te voorschijn, hetzij door koralen gevormd, hetzij door een vulkanische beweging van den grond; andere verdwijnen of worden geheel vervormd en menige Robinson-ge- schiedenis speelde zich daar af. Is een schip in den Grooten Oceaan vergaan, dan is het eerste wat de zeelui zeg gen: het is zeker op een nieuw eiland geloopenen meestal hebben zij gelijk. Voor eenigen tijd bevond zich de Rebecea, kapt. de Peyester, ongeveer 6U0 mijlen ten noorden van de Fidschi-eilanden, toen plotseling de kreet weerklonk: een licht voorail". Dit licht door wilden op het geheel onbekende eiland aangestoken, red de het schip van een zekeren ondergang. Vele eilanden, voornamelijk de atollen of ring-eilanden, zijn zelfs 'bij dag op een afstand van eenige mijlen niet te zien, daar zij zich slechts weinig boven den zeespiegel verheffen. Honderden schepen varen de Laegblangroep voorbij, maar zel den ziet iemand die laag liggende eilan den. De Australische aardrijkskundige be weren dat er verschillende kleinere en grootere eilanden zijn, die nog door geen blanken bezocht zijn. Yan tijd tot tijd verneemt men, meestal in verband met een schipbreuk, iets van eeu onbekend eiland. Yan vele nieuwe ontdekkingen wordt nooit iets vernomen. Menig zeevaarder heeft reeds een eiland gevonden, dat niet op de kaart stond en het geheim voor zich behouden, zoo lang het de moeite waard was het land te plunderen; in de laatste vier jaar kwam zulks herhaaldelijk voor. Niet zelden vin den de ontdekkers te midden van de in boorlingen van een eiland een blanke, die daar jarenlang het avontuurlijkste leven geleid hesft. Gewoonlijk zijn het bekende misdadigers, die sinds lang verdwenen zijn en nu weer plotseling voor den dag ko men, als de een of andere hoogwaardig- heidsbekleeder ouder de wilden. Een ontzettende heide- brand woedt bij Bramstedt, nitt ver van Altona over een uitgestrektheid van vele kilometer. "Vijf bataljons infanterie, pion- niers en artillerie zijn aan 't werk, om door uitgraving het vuur te sluiten. A. ontmoette d. d. B.: Wien vriend A. raad? B. A. B. z ij n kiest gij voor den gemeente waren waar- verwonderd de dame kamer biiraen, waar bleek te heerschen. De tuinman daarvan zeggen den uitgedeeld laat en bleven roode. En die heid te zeggen, veel te ordinair voor eeu tuinmansbaa» van de koniuklijke tuinen." De prins was getroefd. Hij wendde zich om en vertrok, door den koning lachende gevolgd. Uit Australië. Vreemd soort pleegmoeders. In eene bijeenkomst van een genootschap van land- en volken kunde te Bombay heeft zekere heer Sarad Mitza mededeeÜDg gedaan van een zon derlinge gebeurtenis, voor de wavrheid waar van hij in staat. Het is de geschiedenis van een klein meisje, dat men, te Jalpaiguri, in het hol van een beer ontdekte, van welk dier het kind eigenaardige gewoonten had overge nomen: het meisje at rauw vleesah, liep op handen en voeten en iu het weeschhuis te Calcutta, waar men haar heen bracht, tracht te men tevergeefs haar de gewoonte af te lee ren om te bijten en te krabben. De heer Mitia deelde nog tal van andere ervarin gen op dit punt mede, door Engelsche zen delingen en soldaten opgedaan. Despreker seide overtuigd te zijn, dat een kind, 't welk op jeugdigen leeftijd door eenig toe val in de vrije natuur aan zijn lot overge laten, als pleegkiud kan worden aangeno men door een vrouwelijk wild dier, dat een jong verloren heeft. Het kind zal dan het geluid der pleegmoeder langzamerhand na bootsen en er de gewoonten van overnemen. Te Triest heeft een22-jari- ge ambtenaar een offiecier, die, terwijl hij in de gevangenis zat, zijn meisje ontrouw maakte, op straat dood geschoten. Eenschrikkelijk avontuur Een Fransch kapitein der Afnkaansche jagers in Algiers brengt in een Fransch bUd het volgende schrikkelijk voorval in her- Dat zeg ik je niet. Waarom niet? Den vorigen keer hebban ze 't mij ook gevraagd en ik, Joris Goedbloed, ben zoo gek geweest, mij te laten nithooren, CD A.Nn, en B.En de meesteu hebben toen net gestemd als ik. Zaterdag brak een ver schrikkelijk onweer los over Saratow, een stad aan de Wolga, iu Rusland. Acht zwaar beladen stoomschepen werden losge rukt van de rivierkade en gingen in de woelende golven onder, terwijl slechts wei nig personen der bemanning werden gered. In de stad was de verwoesting groot vijf-en-twintig huizen werden in puinhoopen verkeerd, terwijl vele andere gevaarlijke bouwvallen zijn geworden. Het aantal doo- den en gekwetsten is nog niet bekend. Winkelier (tot een jong- mensch, dat zijn diensten presenteert)Heb je verstand van Chineesch goed BediendeIk heb er jaren iu gewerkt, mijnheer. WinkelierEn wat doe je dan als je een kostbaar stuk breekt Bediende O, ja, ziet u, gewoonigk zet ik het in elkander op een plaats, waar een klant er licht tegen aan loopt. Winkelier: We zullen elkander wel passen, geloof ik. de vrouw van genomen, die, om Te Berlijn is een koetsier gevangen O WJ «'O, KJ LU een einde aan haar ellende te maken, zich met haar twee jongste kinderen in het wa ter had geworpen. Haar twee oudere kin deren, die aan den oever stonden, riepen „Is het waar, datje zoo vader prachtig schrijver was en je moeder schilderde P* „Ja, dat is zoo.' „lloe komt het dan, datje schsenmaker zijt geworden „Uit kinderlijke liefde, want anders had den zij misschien nog geen schoenen aan hun voeten gehad." De voorstanders van de Zondagsrust willen die wet zoo ver uitstrek ken, dat er des Zondags ook geen melk zou worden verkocht. Daarover schrijft ie mand, die zich „een domme boer" noemt, in het Dagblad Ik heb gelezen wat de melkverkoopers willen en ik wil het ook wel, maar daar is één bezwaar. Al de klanten van den melkverkooper op den hoek der straat, 40 in getal, wil len een dubbele hoeveelheid melk hebben

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1893 | | pagina 2