MM
Donderdag 10 Augustus 1833.
37ste Jaargang Mo. 2750.
t.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a te r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: 8CHAOEW. I^aan, D 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25iedere regel meer 5cts
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente S c h a g e n.
Bekendmakingen.
"politie.
Ter Secretarie dezer gemeente zijn
inlichtingen te bekomen omtrent een
alhier opgevangen
zwarte liond.
Ter Secretarie dezer gemeente wor
den inlichtingen verzocht omtrent.-
van het patentrecht over
het dienstjaar 1895[94
Bmnenlandsch Nieuws.
De inhoud van het Geïllustreerd Zore
dagsblad. No. 33 is bIs volgt:
Rijpe kersen, door Eduard Brom, met il
lustratie. De dochtrr van Lovetskie,
geïllustreerde novelle naar het het Engelseh,
I., met drie illustraties. Norton en zijn
valsche documen'en, met portret. Zon
dag op zee, met illustratie. Een ge
wichtig ambt. De wandelende aardbol,
met 4 illustraties. Onder de invloed
van de kunst, met illustratie. Mannen
en vrouwen Anecdoten. De letter
p. De prijswinner van raadsel LI II.
Dure plantjes. Een nieuw idee, met il
lustratie. De nsald en draadboom.
Nieuw prijsraadsel LVIII. Een vorste
lijk aumusement. Puzzle. Curiosa.
Oplossing van prijsraadsel LV. Wat
Ermsche auteurs verdienen. Waarom
er zooveel gedronken wordt. De be
kroonde Anecdote-proeve No. 15. Het
Edelweiss in gevaar. Eenvoudig ge
noeg maar toch moeielijk, met illustratie.
De dood van een held. Een slach
terij in het groot. Schaakrubriek.
Mededeelingen.
1 Een Engelseh leeren builtjeinhou
dende ongeveer 5.50.
2 Een broche met zwarten steen gevat
in gouden rand.
Het Hoofd a. i. van het Plaatselijk Be
stuur der gemeente Schagen, brengt bij
deze ter kennis van de ingezetenen dier ge
meente, dat het kohier
FEUILLETON.
Roman van Curt Hoffmeister.
(Vertalingsrecht verzekerd.)
15 XVII
„Het is toch sprekend het gelaat van mijn
vriend Maitland," beweerde Wolfgang, ter
wijl hij Melanio's teekening weder op tafel
legde. „Maar dat kan onmogelijk louter toe
val zijn. Hebt gij mijnheer Maitland reeds
vroeger ontmoet, mejuffrouw Rettberg?"
„Heden namiddag," antwoordde Melanie.
„Bij bezoebt mij, een uur voor mevrouw von
Prachwitz kwam om mij af te balen."
„En hebt gij in zijn houdiDg eeuige aan
leiding gevonden om bern als Mephisto voor
te stellen?" vroeg Wolfgang lachend, terwijl
hij zich herinnerde, een dergeljjken indruk
van Maitland ontvangen te hebben.
„O neen, volstrekt niet", verzekerde Mela
nie, „in tegendeel, hij heeft zich jegens mjj
van de aangenaamste zijde doen kennen. Bij
deze schets had ik geon bepaald persoon op
het oog. Ware het anders geweest, dan zou
ik mij geschaamd hebben, een man, die jegens
mijn broeder zoo edelmoedig heeft gehandeld,
als model gekozen te hebben voor den be
werker van al het kwade." Tegelijk scheur
de zij de teekening in stukken.
„Sta mij toe, een waardiger gebruik v»n
mijne vaardigheid te maken," zeide zij tot
Felicitas, „ik zal het portret teekenen van
-mijnheer den baron, wanneer hij, als nu, naast
u op de sofa wil blijven zitten. Ik kan zeer
vlug schetsen en ben nog al gelukkig in
het treffen."
De jonge kunstenares begon de teekening
en nam tevens deel aan het algemeen gesprek,
hetwelk Wolfgang opzettelijk weder op Mait
land bracht, terwijl hij haar vroeg nasr de
de reden van zijn bezoek.
Hij gaf mij te verstaan, dat hij wilde
terugkomen," zeide zij ten slotte, „en ik
meende hem te moeten zeggen, dat hij mij
in mijne woning niet meer zou aantreffen,
maar
„Deeldet gij hem mede, dat hij a hier zou
kennen ontmoeten?" viel V olfgacg haar be
zorgd in de reden.
„Neem, ik herinnerde mij bijtijds mijne be
lofte aan u en antwoordde kern ontwijkend.
Mccht ik ook al kunnen veronderstellen, dat
gij mijnheer Maitland onder dat verbod niet
begrepen hedt, zoo gevoelde ik mij tcch
niet gerechtigd, een uitzo: dering te maken."
op den 2e dezer door den Heer Provinci
alen Inspecteur in de Provincie Noord-
IIolland is executoir verklaard en op he
den aan den Heer Ontvanger der directe
belastingen binnen dez» gemeente ter in
vordering is overgegeven.
Ieder ingezeten, welke daarbij belang
heelt, wordt alzoo vermaand op de voldoe
ning van zijnen aanslag behoorlijk achtte
geven, teneinde alle gerechtelijke vervol
gingen welke uit nalatigheid zouden voort
vloeien, te ontgaan.
Scb gen, den 7 Augustus 1893.
Het Hoofd a. i. van het Plaatselijk Bestuur
voornoemd,
W. A. HAZEU.
Als eene bijzonderheidmag
vermeld worden, dat de heer K. S. Sz, te
SINT MAARTEN op den 8en dezer reeds
eene aanzienlijke partij witte en roode kool
heeft kunnen snijden, verkregen van plan
ten op den kouden grond gekweekt. Is
over 't algemeen deze vrucht, vergeleken
bij andere jaren, hoog in prijs, nitt min
der kan zulks van de uien worden gezegd.
Onder anderen heeft een werkman R. te
GROENVELD, gemeente Sint-Maarten,
zijne op den akker staande teelt, beslaan
de ongeveer 1/4 H.A. of zooals me gewoon
lijk zegt II sneezen, verkocht voor den prijs
van f 255. Is de hooioogst in deze ge
meente voor het meerendeel mislukt en
begint men hier en daar pogingen aan te
wenden tot het verkrijgen van groen- of in
gekuild voer, wanneer het prachtige weder,
na den regen, nog eenige dagen mag aan
houden,is de hoop op eene goede oogst Da-hooi
nog niet vervlogen.
De heer E. Temmensc a n d i-
daat tot den heiligen dienst, heeft voor het
beroep tot predikant te HEERHUGO-
WAARD bedankt.
Het onderling begrafenis-
fonds te HEERHUGOWAARD hield den
5 Aug. 1.1 hare algemeene vergadering.
IntegenstelliDg van vele vereenigingen neemt
deze instelling steeds in bloei toe.
Het ledental bedraagt thans 424; terwijl
in het laatste dienstjaar slechts twee sterf.
„Daaraan hebt gij zeer goed gedaan, me
juffrouw Rettberg!" verklaarde Wolfgang.
„Deze Maitland is een veel te lichtzinnig
man," zoide nu mevrouw von Prachtwitz,
„om voor u een vertrouwbaar vriend te zijn,
baste Melanie. Ik ken hem wel is waar niet
persoonlijk, doch hij staat bekend als iemand
die voor ondeugden van verschillenden aard
zeertoegeefljjk is en omgaat met lieden van teu-
gellooze zeden. De baron heeft volkomen gelijk
Melanie; het is beter, dat Maitlaud uwe
verblijfplaats niet kent."
„Is het portret al gereed?" vroeg Felicitas-
„Nog niet," antwoordde de teekenaarsterj
maar zij wenkte lachend mevrouw von Prach
witz toe eens te komen kijken. „Meent gij
mevrouw, dat het gelijkt?"
„Ah! het is sprekend!" riep deze uit.
Felicitas werd ongeduldig, doch zij moest
nog een paar minnten geduld hebben.
„Nu moogt gij komen," zeide Melanie la
chend, terwijl zij het potlood ter zijde leg
de.
Nauwelijks had Felicitas oen blik op
het papier geworpen, of bare wangen kre
gen de klenr eener roos. Zij zag niet alleen
WolfgaDg's portret, maar ook haar eigen; en
niet genoeg, dat beide portretten met de
meeste getrouwheid waren weergegeven; doch
gelijk zij zoo elkander aankeken, getuigde
ban gelaat van de teedere gevoelens, welke
de kunstenares in hnnne harte veronderstel
de te bestaan. Een gemoedelijk laohje verhel
derde Wolfgangs gelaat, toen hij de teeke
ning zag, en Melanie zelve scheen zich te
verbeugen in de goedkeuring, hetwelk baar
kunststuk ten deel viel. Het overige gedeel
te van den avond was voor allen zoo aange
naam mogelijk, naar het scheen.
Toen de baron vertrokken was, stond
Melanie op, om zicb naar hare kamer te be
geven. Haar gelaat was bleek; Felicitas ver
stond deze bleekheid maar al te goed. Zij
trad op haar toe, sloeg den arm om haar
middel, kuste haar op den waDg en fluis
terde haar toe: „Ik geloof, Melanie, dat gij
meer van een engel hebt dan een van
ons!"
Melanie drukte haar zacht de hand en of
schoon er door de beido meisjes geen woord
meer gesproken werd, gevoelde toch elk van
haar, dat zij de andere begreep.
XVI1L
Den volgenden dag ontving Maitland een
briefje van den baron. „Mijn waarde Mait
land 1" schreef hij, „ik beb tegen heden
middag ten 2 ure, den jongen Rettberg bij
mij ontboden. Wilt gij mij niet om dat uur
bezoeken, opdat wij hem met zijn to-kom-
stig lot bekend maken Of bij gewillig
gevallen plaats vonden.
Waarlijk eene scherpe aanbeveling om
lid te worden aan allen, die nog niet
zijn toegetreden.
De attredende bestuursleden de heeren
C. Swager en K. Snel werden herko
zen en tot secretarispenningmeester geko
zen de heer H. Tauber.
Door denplaatsvervaugen-
den districtsvecarts te Scluigeil is van at
20 Juin in de volgende gemeenten iu 't
geheel bij circa 60 eigenaren vlekziek
te bij varkens geconstateerd N. en Z.
Schermer, Wieringerwaatd, Wogmeer, Nieu-
we-Niedorp, Schagen, Obdam, Uitgeest,
Winkel, Hoogwoud, Hensbrosk, Barsin-
gerhoro.
De aangetaste dieren worden verbrand,
de hokken vernieuwd alles op Rijkskosten
Niet te min is de schade voor sommige
boereu vrij belangrijk; er zijn er, die op
één dag 8 varkens verliezen.
Nu het miltvuur vele
slachtoffers onder het vee maakt, worden
eenigzins bejaarde lieden herinnerd aan
de longziekte die voor ongeveer 50 jaren
den veestapel teisterde, zoodat geheele
stallen vee moesten worden afgemaakt.
Veel grooter echter was nog de ramp die
in 1744 den veehouders trof. Toen brak
te HAUWERT; (N.-H.) eene ziekte on
der het vee uit, die zich over geheel Hol
land uitbreidde, maar vooral in Drechter-
land heerschte. Te GROOTEBROEK
stierven er 817 koeien van de 859; te
BOYENKARSPEL 656 van de 893; te
LUTJEBROEK 590 van de 732 en te
HOOGKARSPEL 1360 van de 1426
koeien. In het geheel bezweken onder
„Stede" Grootenbroek derhalve 3362 van
de 2910 koeien.
In verschillende land-
bouw-vergaderingen in het noorden van
Noord-Holland gaan stemmen op, om in
den aanstaanden winter niet met de ma
chine maar met de hand te laten dor-
schen, met het oog op het grootegebrek
aan werk, of tot verschaffing van ander
werk aan boerenarbeiders.
De heer Vrolik, hersteld
van zijne ongesteldheid, woonde Dinsdag
weder de Kamerzitting hij. Dinsdag
hielden vóór het begin der zitting 23
liberale leden van de Tweede Kamer
eene samenkomst, om over de kieswet
van gedachten te wisselen.
TeEersel (Noord-Brabant)
zijn, tengevolge van een overmatig ge
bruik van pruimen, twee kinderen den
daaropvolgenden nacht overleden, terwijl
een derde in bedenkelijken toestand ver
keerde.
Aan het 25jarigBonds-
feest van het N. G. verbond op 5, 6 en
7 Aug. j.1. te AMSTERDAM gevierd
waren uit Hollands Noorderkwar
tier de vereenigingen: Oefening Kioeekt
Kennis en „Pro Patriavan den HEL
DER, de Westfriesvan BARSIN-
GERHORN, OlympiaP van WIERIN-
GERWAARD en Lycurgusvan SCHA
GEN officieel vertegenwoordigd.
Cursus in handenarbeid houtsloyd
te Amsterdam.
Het onderwijs wordt gegeven door de
heeren: J. StamH. M. Sluyters en Joh.
Eysvogel van Amsterdam, 11. van Weiland
te Utrecht en C. Kooymans te 's Graven-
hage. De eerste dezer heeren heeft de
hoofdleiding en geeft tevens de theore
tische lessen.
Gedurende de 14 dagen, die verstre
ken zijn, zijn de deelnemers bezig ge
weest met verschillende wijze van zagen,
als zagen langs de nerven van het hout,
dwarszagen, kantzagen, zoowel met de
linker- als met de rechterhand. Houtsnij
den, horen, schaven, als schaven in de
richting der nerven, kopschaven, scha
ven schuin over de nerven en ribben
schaven. Na de verschillende vooroefe
ningen in deze bewerkingen werden tel
kens voorwerpen opgegeven om te ver
vaardigen, als: tafelmatje, bak, garenklos,
sleutelplankje, pilaster, vierkanten stok,
bloemenstok, lezenaar, bloempotstander,
stoof, kapstok. Op de theoretische lessen
die eiken dag 's morgens van 8Y29y2
uur door den heer Stam, gegeven worden,
zijn behandeld
a. De paedagogische gronden,
waarop de handenarbeid, vooral de hout
komt, daarvoor kan ik niet instaan, want
hij heeft mij vroeger reeds eenmaal op zijn
bezoek te vergeefs laten wachten.
t. t.
Wolfgang v. St."
Het door den briefschrijver vastgestelde
uur, kwam Maitland al zeer slecht gelegen.
Sedert gisteren bad hij onophoudelijk ge
dacht aan Melanie, en als door duizenden
magneten werd hij naar hare woning ge
trokken. Juist het uur, hetwelk de baron
bestemd had voor de samenkomst met den
broeder, had Maitland gekozen voor een be
zoek aan Melanie; hij had haar gisteren
tegen denzelfden tijd thuis getroffen en in
den hartstochtelijken onrust, welke hem
kwelde, vreesde hij reeds, haar heden niet
meer te ontmoeten, wanneer hij zich niet
hield aan hetzelfde uur.
Er was hem evenwel aan eene peroonljjke
ontmoeting met Melanie's broeder te veel
gelegen, ofschoon hij het liefst eene ont
moeting onder twee paar oogen met bem
had gehad.
Ter bestemder tijd liet hij zijn rijtuig
inspannen en reed naar den baron. Hij trof
hem alleen. „Wanneer uw beschermeling
stipt was," merkt bij op, naar de pendule
wijzende, „dan had hjj er reeds moeten zijn.
Naar het schijnt, zal hij ook nu wel niet
komen."
„Ik heb redenen te vermoeden," zeide
Wolfgang glimlachend, „dat hij er wel naar
verlangt, een paar woorden met mij te spre
ken. Hoort gij Daar werd geklopt. Bin
nen 1*
Eduard Rettberg trad binnen. De uitdruk
king van vermetel zelfbewustzijn verdween
van zijn galaat, toen hjj zag, dat de baron
niet alleen was.
„Goeden dag, mijuheer Rettberg, ontving
Wolfgang bem, „Deern eea stoel en la(6n wij
uwe zaak bespreken. Kent gjj dezen beer
vroeg hjj, met etn beweging der hand naar
Maitland wijzende.
„Ik kan mij niet herinneren," antwoordde
Rettberg met een blik op Maitland, terwjjl
hjj aarzelend plaats nam.
„Gij kent mij niet, geljjk gij zegt," nam n u
Maitland bet woord, „en toch hebt gjj de
vrjjheid genome^, mijn naam te zetten onder
een wissel van duizend gulden. Weet gjj nu,
wie ik btn?"
Het gelaat van den roisdager werd vaal.
Zijne oogen dwaalden van de deur naar de
baron, als was hjj onzeker, of hjj hulp zou
zoekeQ in een vlucht of bjj den baron.
„Mijn vriend heeft mjj belootd, u niet ge
rechtelijk te willen vervolgen." zeide nu
Wolfgang, „maar sleehts onder ééne voor
waarde."
„Welke is die?" vroeg Rettberg met een
sluwe, loerende uitdrukking in de oogen.
„Dat gjj met de eerste de beste boot
naar Amerika gaat," openbaarde hem de
baron. „Voor de reiskosten zullen wjj zorg
drasen."
Rettberg scheen wel teleurgesteld. „En
wat moot ik daar ginds beginnen vroeg
hjj trots. „Moet ik daar verhongeren
„Wjj beiden hebben vrienden in NewYork,"
antwoordde Wolfgang, „en het kost ons
maar een enkel woord, om u een fiinko be
trekking te bezorgen."
„Dit is de eenige mogelijkheid voor u,
bet tuchthuis te ontgaan1" voltooide Mait
land, „kies dus."
„Ik heb reeds gekozen," besliste Rettberg,
,ik zal mijn geluk in Amerika beproeven."
„Goed," antwoordde Maitland, „kom dan
morgen om dezen tijd bjj mjj. Ik zal u dan
deD door mij ingelosten wissel toonen. Maar
let wel op, wanneer gjj niet stipt op tijd
komt, dan ziet gij morgen avond uw steek-
brief in alle bladen."
Maitland noemde bem zijne woning en
greep naar zijn hoed: Houd mjj ten goede,
waarde baroD," wendde hjj zich tot Wolf
gang, hem de hand reikende, „maar ik heb
baast. Al het overige kunt gjj immers zelf
met dezen beer afspreken. Tot weerznmsl*
Zonder ook maar een blik over te hebben
voor Rettberg verliet bjj de kamer.
Nauwelijks zag Melanie's broeder zicb met
den baron alleen, of hij trad op hem tos.
„Mjjnheer de baron," vroeg hij op barschen
toon, „wat 18 er van mijn zuster geworden?
Wanneer iemand daarover eenige inlichtin
gen kan gaven, dan zijt gjj het."
„Het gaat uw zuster goed," antwoorddo
Wolgang koelbloedig, „zjj bevindt zicb onder
degelijke bescherming."
„Dat wil zeggen, onder de uwe," antwoord
de Rettberg bits, „ik kan mjj voorstellen,
dat gij mjj de verbljjfplaafs mijner znster
niet noemen wilt, maar als haar broeder
verlang ik, dat gij haar eenig kapitaal vast
zet, opdat hare toekomst verzekerd is.'
Hoa?" riep de baron verontwaardigd nit.
„Gjj matigt u aan, u te bemoeien met de
zaken van nw zuster, voor haar welzjjn
te willen zorgen, nadat gij u eerst alle moei
te hebt hebt gegeven, haar aan een lichtzin-
nigen schurk te verkoopen?'
„Yerkoopen herhaalde Rettberg met ge
maakte verontwaardiging, „mijnbeer von
Qoinna bood mjj aan, op rojjn zu6ter een
flink jaargeld vast te zetien, wanneer het
j mjj gelukte, baar ten zjjnen gunste te over
reden, zoo niet, toonde bjj mij bet
bewerking rust.
b. Het verband tusschen de houtbe
werkingen de leervakken der lagere school.
c. Vergelijking tusschen de houtbe
werking en de overige slöjdvakken en
d. Kennis der methoden voor de
houtbewerking en haar geschiedenis,
terwijl nog zullen volgen
e. De theorie van het werktuig.
f. Kennis der grondstof.
g. Ontwikkeling der hygiënische gron
den, waarop de houtbewerking rust, stand
van het lichaam bij den arbeid, inrich
ting van het lokaal, met het oog op de
gezondheid, enz.
Een aangename geest heerscht onder
de cursisten, die met het grootste genoe
gen den geheelen dag de hun opgedra
gen taak verrichten.
Verschillende belangstellenden komen
een bezoek brengen en kunnen zich
persoonlijk overtuigen van de uitsteken
de wijze, waarop het onderwijs gegeven
wordt en den ijver, waarmede allen be
zield zijn. De toegang tot het lokaal,
Groenburgwal 44, is daartoe geheel vrij.
De Rederijkerskamer O.K.
K. te BARSINGERHORN heeft het ba
tig saldo van hare uitvoering, die gehouden
zal worden ten huize van den heer W.
Groen, op den 14den Aug. a. s. bestemd
ter ondersteuning van het rit.Nikolaasfonds
voor kinderen van minvermogenden te
Barsingerhorn.
Zaterdagavond kwamen
uit Antwerpen te ROZENDAAL aan, eeni
ge honderden Russische landverhuizers. Door
de marechaussees werden zij een voor een
in de stationswachtkamer gelaten teneinde
hun reispas te doen nazien. De menschen
waren uitgeput van dorst en vroegen om
water, dat hun natuurlijk werd ver
strekt. De kinderen waren legio; de kleinen
hadden blijkbaar geen bed noodig om rus
tig te slapen. Omstreeks half tien mochten
allen verder reizen.
August de Domme van
Carré (de heer Cavalini) is door zijn vrouw
drie dochterkens gelijk geschonken. Deze
kindertjes, op Nederlandschen bodem
Don HAAG geboren, zullen heeten
Wilhelmina, Emma en Sophi3.
tuchthuig op den achtergrond. Mjj bleef dus
geon andere keus; maar geld voor mij zolven
zou ik nooit aangenomen bebben."
„Ik zou u misschien gelooven," antwoordde
de baron, „ik zou ook gelooven, dat licht
zinnigheid u noopte tot wisselvervalsching,
teneinde uw zucht tot genot te kunnen be
vredigen, wanneer ik niet —"de volgende
woorden werden met bizonderen nadruk
gesproken „de kennismaking had gemaakt
met zekeren mijnheer den assessor von
Malten, wiens werkkring mij er berg voor
staat, dat ik het niet roet een losbol te doen
heb, maar met een geraffiueerden zwende
laar. Wat nu uw zuster betreft, zoo staat
zij slechts in zoo verre onder mijne bescher
ming, dat ik er over waken zal, dat zij in
het vervolg niet meer bloot staat aan ge
varen en knevelarjj. Eene andere verhouding
dan mjjne deelnoming in haar lot, bestaat
er tusschen haar en mjj niet."
„Hm Maar ik denk toch, dat ik wel
het recht heb, mijne znster te zien en to
sproken, eu het is derhalve billijk, dat gjj
mjj zegt, waar zij zich bevindt."
„Luister naar mjj," zeide Wolfgang ge
biedend. „Aanstaanden vrijdag vertrekt de
Bremer boot, met welke gjj de reis naar
New-York maakt. Dit Wolfgang over
handigde hem eenige goudstukken „zal
tot bestrjjding uwer uitgaven, voor zoo lang
gij nog in Borljjn zjjt, voldoende wezen.
Overmorgen vroeg, stipt om zes uur, ver
wacht ik u aan het station Friedrichstraat.
Gij zult in mijn gezelschap naar Bremer
haven gaan. Da»r zal ik u op de boot een
brief geven aan mjjn vriend in New-York
die verder voor uw werkkring zal zorgen,
en dan zal ik u tevens hof adres uwer
zuster opgeven. Wanneer gjj dan wilt, kuDt
gij haar van uit Amerika schrijven."
„Nu mjjnheer de baron", zeide Rettberg
hatelijk, „Gij hebt uwe maatregelen goed
genomen, om mjj met den meesten spoed
te verwijde.-eD, opdat gjj tegenover mjjn
zuster de banden vrij hebt.'
„Kerel!" riep Wolgang stampvoetend uit,
„waag het nog eens een woord over uw
zuster te zeggen en ik werp u bet venster
uit!Onthoud dit wel: alleen aan mijn voor
spraak hebt gjj het te danken, dat mijnbeer
Maitland van eene gerechtelijke vervolging
afziet. Ik sta op dit punt borg voor uwe
veiligheid. Maar zijt gij overmorgen nist ge
reed om te vertrekken, dan laat ik u aan
uw lot over. En nu, adieu, mjjnheei!"
Den baron ten blik vol baat en wraakzucht
toewerpende, verliet R ttberg de kamer.
WORDT VERVOLGD.
