MITIMK BLOED.
Eotclerdag 30 November 1393,
37ste Jaargang No. 2782,
d
Gemeente S c li a g e n.
Bekendmakingen.
Verleent vergunning,
DENIJS.
Nationale Militie,
Marktpolilie.
F F li I L L E T O N.
Biimenlaiidsch Nieuws.
10.
WORDT VERVOLGD.
I Nieows-
Mmtsatis- k LuM
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a te r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENT1EN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL.
JBureau: SLBAOH, Laan, I* 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van l tot 5 regels f 0.25; iedere regel meer Eet.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente zijn inlich
tingen te beiomen omtrent e»n op 26 de
zer in de k o 11 b a a n van den heer Blauw
tijdens het concert gevonden Sleutel.
De Burgemeester a.i. der gemeente
SCHAGEN, gezien de artt. 8 en 185 van
de politieverordening dezer gemeeDte,
aan de tappers, om bij gelegenheid der
Veulenmarkt op Donderdag den 30 No
vember a.s. Ie tappen, muziek te laten maken
en danspartijen te houden tot des nachts luie.
Schsgen, 24 November 1893.
De Burgemeester voornoemd,
W. A. I1AZEU.
strafbaar met eene boete van ten hoogste
tien gulden.
Schagen, 28 November 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
W. A. HAZEU, Wetb.
De Secretaris,
Oproeping voor de eerste zitting van den
Militieraad.
(Artt. 86, 87 en 88 der wet op de
Nationale Militie.)
Burgemeester en Wethouders van de
gemeente Schagen, brengen ter kennis
van de belanghebbenden
dat de eerste zitting van den Militieraad
zal worden gehouden te Alkmaar op Dins
dag den 12 December eerstkomende, des
morgens te li1/» ure.
Dat voor den Militieraad moeten verschij
nen:
lo. de vrijwilliger voor de Militie;
2o. De loteling die vrijstelling verlangt
wegens ziekelijke gesteldheid of gebreken
of gemis van de gevorderde lengte
So. Hij die voor een loteüng als plaats
vervanger of nummerverwisselaar verlangt
op te treden.
Schagen, den 28 November 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
W. A. HAZEU, Weth.
De Secretaris,
DENIJS.
Burgemeester en Wethouders van Schagen;
Gezien art. 109 van de politieverordening
dezer gemeente, brengen ter algemeene
kennis, dat bij gelegenheid der zoogenaamde
veulenmarkt, op den 30en dezer, de paarden
en veulens ter markt aangebracht, daarvan
motten zijn wggevoerd vóór des na
middags 4 ure
Overtreding van het vorenstaande is
Burgemeester en Wethouders van Scha-
Sen'
Gezien art. 50 der politieverordening
voor die gemeeDte
Brengeu ter kennis vau de hoofdbewo
ners der gebouwen en de eigenaars, vrucht
gebruik, rs of beheerders van onbewoonde
gebouwen of onb bouwde perceelen in de
kom dier gemeente, dat rij de loopstraat
voor en langs die gebouwen of perceelen
moeten doen schrobben, en zulks geschied
zal moeten zijn VÓÓr Vrijdag 1 Dec-
vember a.s. des namiddags ten 5 ure.
Nalatigheid in bet voldoen aan deze af
kondiging is strafbaar met een geldboete
van ten hoogste f 10
Schagen 28 November lf93.
Burgemeester en Wethouders voornoimd,
W. A. HAZEU, Weth.
De secretaris,
DENIJS.
Roman van HERMAN HEIBERG.
(Vertalingsrecht verzekerd.)
„Bravo, beste Thereee I* riep Otto Vin
cent uit, toen zij hare ontmoeting in het
magazijn had medegedeeld. ,En luister nu
eens, hos ik mij intuaschen onze toekomst
heb voorgesteld, tioe zoudt ge bet vinden,
wanneer ge niet meer zocht naar eene be
trekking bij vreemden, maar trachttet door
handwerken het een en ander te verdienen?
Evenzoo zal ik mij dan toeleggen op de dag-
bladscbrijverij en op zulk een wijze kuu-
nen wij het mogelijk maken in ons onder
houd te voorzien. Het viel mij van mi.dig
in, dat een mijner vrienden denzelfdeu weg
heeft ingeslagen en zich daar zeer goed bij
beviBdt. Hij is sedert een jaar redacteur
aan een vakblad en reeds is bij ge
trouwd.*
Ken zucht ontsnapte aan Therese's mond.
Zij zag, waarheen Otto het wilde leiden,
hoe altijd bij hem de gedachte op den voor
grond trad, niet meer van haar te scheiden.
Toch maakte zij geen tegenwerping. Zij had
zoo veel willen zeggen, maar zjj onderdruk
te het. Kwam tijd, kwam raad zij over
dachten nu beiden hun toekomsthet lot
deed hen nu in hun eigen bootje op de
leveoszee rondzwalken waar zij zouden
binnenloopen Wie zou dat nu voorspellen?
Maar zij bezat ook niet den moed, hem nu
zijn boop te benemenzij wist, dat zij hem
dan den grond onder hem zou wegne
men en zijne energie zou verlammen.
Zij zeide daarom kalm en nadenkend
„Ja, goed, laten wij dat voorloopig doen.
En uw voorstel komt mij te meer aanneme
lijk voor daar de eigensar ven het magazijn
ni9 i-ok over iets dergclyks sprak. Ik kan
dan ten allen tijde werk vinden. Fijne bor
duur- eu haak wet ken, hts wat ik goedkeu,
woiden in die zaak goed beiaald."
Een avond vol kunstgenothebben groote stukken gele was,
allen gesmaakt, .die op Zondag 26 Novem- geveer 100 K. G. wegende,
ber de uilvoering door het Zanggezelschap
Euphonia van Sehagerbrng te
WIERINGERWAARD bijwoonden. Een
zeer goed gekozen programma, eene onbe-
risp lijke uitvoering, een zuivere voordracht,
een directeur en een kcor, die op elkan
der kunueu bouwen, waarlijk een schoon
geheel. De veiwachting was hoog gespan-
te znmeu on-
De Thomsons prijs van vijf
en twintig gulden is op Zaterdag 25
November 1893 ten deel gevallen aan den
beer L. Bern mink, Spuistraatr. 208 Am
sterdam, de premie aan den winkelier, den
heer F. JacobsWijdtsteeg 20 aldaar.
Neer bosch. De heer G. v.
nen. De directeur heeft zich in ieringer- Dcth is door den rechter—commissaris te
waaid op 't gebied van zang reeds lang
naam gemaakt, de bt oordeelingen over de
uitvoerii g te Sc'uagttbrug waren gunstig,
men had van Euphonia reeds vroeger met
lot hooren spreken; men verwachtte iets
goeds, iets degelijks. Euphonia heeft die
verwachtingen overtroffen. Wij schrijven
deze wcordcn neer uit overtuiging, niet om
dat wij ons bevoegd achten in critische
beschouwing te treden, maar wel omdat
Eui
ARNHEM gedagvaard tegen 28 dezer, teu
einde getuigenis der waarheid af te leggen
in zake de weesinrichting te Neerbosch.
De eerste Kamer is bijeeu-
geroepeu tegen 6 December, te halfnegeu
'e avonds.
Zonda g-mo rgenisin eeni—
ge katolieke kerken van den kansel een
circulaire voorgelezen, waarin een beroep
bonia ons in het hart heeft gegrepen, wordt gedaan op de diocesanen, om mgr.
omdat wij op het gelaat van velen, die ge- Bottemanne, Bisschop te HAAKLEM, ter u
„Dat is de klenr."
Een klein zuchtje ontsnapte de borst
van den bediende, terwijl Jan, die weer
met de pakken naar boven moet, de stille
hoop koestert, dat hij minsten* een pak
minder zal hebben te dragen.
De bcdieude spreidt het pak baai van
de kleur naar keuze wijd uit, houdt zijn
meter gereed en vraagt smeltend beleefd
„En hoeveel meter moet mevrouw er van
hebben
De dame haalt uit haar zak een klein
Zakje, dat ze uit een courant wikkelt.
„Ja, ziet u, ik heb hier een inktlapje
rooie baai; daar zit een zwart lakensch hond
je op, ziet u, en nu bad het beestje een
rood tongetje uit zijn bekje hangen en dat
is zeek geraakt. Nu zcu ik graag van
dezelfde kleur als het lapje onder het
hondje weereen tongetje willen hebben.
„Ziet n, 't is om mijn man met St. Ni-
colaas te verrassen een surprise ziet
WIERINGERWAARD. De
verloting tea voord» ele der vereeniging
Vrije Liefdadigheidheeft stellig aan het
doel beantwoord. Of wij uit de school
klappen, weten wij niet, maar Tan ver
trouwbare zijde vernamen wij, dat de op
brengst to\en de 200 gulden bedroeg,
zektr een bewijs, dat de commissie met
de loten heeft gewerkt. De voorwerpen,
voor het meerendeel dsmeshandwerken en
sieraden (volgens de geijkte terui„pronkjes*),
vormden in het kleine vertrek, waar ze
ter bezichtiging lagen, een goed geheel.
Zoowel op den dag der tentoonstelling als
den verlotings—avond namen dan ook vele
belanrstellenden ren kijkje. En al kou
niet ieder bezitter van een lot een koe-kop,
een haas, een taait, een kaas, een boize-
laar, een p.iar sokjes, een doos met zeep
of iets dergelijks winnen, ieder was vol-
daaD, omdat de commissie tevreden was.
Wij wenschen „Vrije Liefdadigheid" gtluk
met hare welgeslaagde onderneming, de
vereeniging zal op hare beurt zeker dankbaar
gestemd zijn jegens hen, die door het
inzenden van een prijs of bet nemen van
loten het goede doel hielpen bevorderen.
„Vooitreffelijk," riep Otto. „Vindt gij het
dan goed, dat wij in hetzelfde huis nonen;
gij twee trappen hoog en ik drie? Zulko wo
ningen heb ik toe.allig hier dichtbij aauge-
troffeo, van morgen, voor ik naar den graaf
ging
Hior werd dit onderwerp voorloopig prijs
gegeven. Tberese vroeg naar den uitslag vau
dat bezoek eu O.to verhaalde z iuo ontmoe
ting.
„Nu, wat denkt gij er van?" zoo eindigde
hij rijn verbaal. „Ik wilde nu eerst wel eens
uwe msening hooren
„Wanneer gij hem het geld terugzendt,
beleedigt g j hem en gij brengt misschien
Felix von Bandier in eene onaaugeoatna po
sitie- Schrijf hem dankbaar en verzoek, dat
hij a wil to»staan, dat gij hem, zoodra gij
daartoe in staat zijt, wekelijks oen gedeelte
terugbetaalt. Het schijnt mij toe voorzich
tig te zijn, dat wij op deze wijze bet aan
gebodene aannemen, en ik keur hotbepa.ld
af, dat gij, inplaats van hem uw dank te
betuigen, u heleedigd zoudt betoonen. De
graal handelt toch zeer edelmoedig, al koor
de hij ook ow handelwijze af.
„Wij zullen nog wel heel andere dingen
moeten slikken, zonder da wenkbrauwen zelfs
te mogen fronsen, beste Otto.*
„Goed, bet zij zoo; gij hebt gelijk. Ik zal
hem dadelijk mijn dank betuigen, en morgen
zullen wij onre nieuwe woning betrekk.n.
Niet waar dat vindt gij goed en
ook, dut wij voortaan gelijk tot uu bij elkaar
blijven '-*
Thereso knikte met het hoofd, zonder
hem evenwel aan te zien En Lij voelde,
wat er in baar omging, en hij had al zij
ne zelfbeheersching uood g, om deze nieuwe
teleurstelling onbesproken te laten.
Het brandde hem op de lippen, om te zeg-
gen
1 „Gij rijt zoo koel zoudt gij liever al
leen willen wonen liever niet dagelyks
met mij omgaan
En in zijne verbeelding boorde bij reeds
haar antwoord
„Wat vraagt gij mij, d-ar g:j toch weot,
dat ik n uiet bemin, ge ijk gij dat zoudt
willen, dat ik slechts eene zusterlijke ge
negenheid voor u kooster
Tuor.se begon eindelijk over verschillende
voel hebben voor zang, lazen, dat het goed,
dat hel innig en degelijk was. Wij denken
hier vooral aan „Pelgrims Nachtlied,"
„Zwervers Avondlied" en „Ervaring". Maar
wij houden bij onze nabetiacliting het
tekstboekje liever gesloten. De krachtige
toejuiching bij de k-capella liederen, de
warme hulde bij de tenor-solo's door den
directeur, den heer P. Stadt en, wat door
Euphonia stillig niet bet minst op prijs
werd gesteld, woorden van duik en hooge
,0, ja mevrouw
ja wel, ja,
zal ik
gelegenheid van zijn op den 15den Aug.
1896 te vieren gonden pricsterletsl, een 'lee' aardig zijn. Maar dan
den luister van den eeredieust meer pas— ecn snippertje afknippen."
sende kathedraal teu geschenke aan te bie- „Asjeblieft meneer, n is
don.
dat kan
u maar
Een goede klant. In een
groot magazijn op den Nieuwendijk, te
AMSTERDAM laat ons zeggen bij hinkel,
komt eene dame voor de toonbank, die
met bedeesde stem aan den bediende
waardeering door sommigen in het bijzonder vraagt: „meneer, ik zou wel ter.s baai van
tot haar gericht, mogen Vi.or die vereeni
ging het overtuigend bewijs zijn geweest,
dat zij gelauwerd uit den strijd is getreden.
De heer JC. Juin, heeft op waardige
wijze het kunstgenot verhoogd. Wij zoudtn
dien virtuoosviolist willen toeroepen:
„Mijnheer Tuin, er waa niemand in de zaal
die uw spel kon beoordeelen en toch
zoo velen hebben u de hand gedrukt;met
ingehouden; adem hebben wij u gevolgd; ge
looft udat w e met u hebben meege
deeld P Een sthoone, een rijke toekomst
wachte u. Waar wij voortaan uw naam
hooien noemen, zullen wij aan kunst in
mevrouw?
baai, roode
baai, ziet
u willen zien"
Bediende baai,
Zijja meute-,
u.
Met de bekende handigheid van Sin-
kels bedienden liggen éen, twee, drie, eeni-
ge balen roode taai op de toonbank; ter
wijl de bediende de pakkeu openwerpt en uit
spreidt.
De dame gaat met In.ar neus op de
stof leggen, voelt en kijkt en vraagt
schuchter„meneer, ze is mij wel wat
donker; heeft u geen baai in lichter
kleur
„O, jawel dame," tot ecn knecht:
Jan, ga jij eeus Wug naar boven, op den
bare edelste uiting denken,"
De heer Tuin, heelt zich, naar onze be
scheid;» mieipng, in zijn volle kracht ge- achtersten zolder liggen die balen lichte
toond in „Fantasie". Ook voor den heer baaibreng die eens snel beneden."
Bood hebben wij allen lof, zoowel wat zijne 1 Jan vliegt naar boven eu komt in het
solo voor piano, als zijn accompagnement zweet zijns aanscliijiis terug, beladen met
pakken.
b»treft. Euphonia - - tot weer
ziens!
Zaterdag j. 1. zijn op het
stran 1 te CALLANTSOOG gevonden „2
dingen te spreken. Om zijne godacbreu ai'
te leiden, bracht zij het gesprek op hare
stiefouders en Otto zeide
„Wanneer men het de m mscbon in een
boek verhaalde, zouden zij zeggen, dat bet
slechts een romanueije is. Ouders lateu toch
hunne kindei ea zoo niet, in de wereld aan
bun lot over I Maar de werkelijkheid is veel
doller dan ecn schrijver hot in zyue verbeel
ding kan uitteekenen.*
„Was hot nu niet gebeurd, later zou het
toch onverJ'ijdelyk geweest zijn,* stemde
Theresa toe„Onze stiofmoeder wilde ons
bot huis uit hebben. Zij maakte in baro gie
righeid een barbaarsch g schreeuw over elk
dubbeltje, dat wij haar kostten. Weg
moesten wij, order alle omstandigheden 1
Zij groep met vreugde de gelegeuboid aan,
dat wij ons tegen baar verzetten. Ik hoor
baar zeggen: „God zij dank, dat dit gebroed
over mijn drempel is," en ik zie haar nijdigeo
bardvochtigen blik
Felix von Bendler, die intusschen een
andere woning had betrokzeu, bad geen ge
legenheid meer geh id, mot Edith Malenh>,
nog miüder met haar zuster Ruth, een woord
te wisselen.
Bovendien had eene niet te overwinnen
beschroomdheid hem weerhouden, zich in
vertrouwen tot Edith te wenden, die wel is
waar altijd wel beleefd tegen hem was, maar
telkenmale onbewimpeld had doen blijkeD,
dat zij niet veel om hem gaf.
Hij wist, dat zjj niet biTd van manscheo
van zijn karakter; zij hield niet van kalme
wateren, maar bij baar moostea het on
stuimige, alLs met zich
rivieren zijn. Haar doen en laten had zelfs
iets onstuimigs, dikwijls geweldigs, en in
hare genegenheid jegens menschen en in ha
re werkzaamheden was zij zeer wispelturig.
Daarbij liet alle moraal haar koud; haar
vurig temperament, haar eerzucht en haar
gevoel voor schoonheid dorstten naar bevre
diging.
Aan het besluit, het huis van haar moe
der te verlaten, lag behalve den wensch om
baar moeder het leven te verlichten, ook
het verlangen naar afwisseling ten grondslag.
De begeerte, in het leven een rol te spelen,
en het voorbeeld van Otto Vincent hadden
Weer worden de pakken op de toonbank
uitgespreid.
De dame beziet en beruikt opnieuw de.
stof Ze heelt haar keus et daan.
haar reods lang gekoesterd plan tot een
besluit gerijpt.
Het was Kditb spoedig gelukt, eene be
trekking te b.komen bij e ne oude d.me,
de weduwe van oen grondbezitter, die inde
Friedrichstraat in een groot huis een beneden
gedeelte gehuurd had.
Ed>th had dat veel nuar wensch gevon
den, alleeu uiet die vrjjbeid, waarnaar zij
el beleefd."
„Ja, mevrouw, dat hoort bij ons vak."
W at kost 't meneer P
„O, mevrouw, dat is de moeite niet,
daar kunnen we niets voor berekenen."
„Nu, dank u wel meneer, dank u wel.
Dag meneer.'
„Tot uw dienst mevrouw, gerecomman
deerd; da?, mevrouw."
En met etn bijzonderen klank in zijn
slem „gerecommandeerd mevrouw."
Jan kijkt den bediende, de bediende Jan
aan, met blikken, die wel meer tusschcn
hen gewisseld werden, doch zeo welspre
kend als na de leverantie van het honden-
tongetje nog nooit
Toch een aardige surprise. Er is ten min
ste werk van gemaakt. Echo
Achtenveertig meer be-
kendebiljarters namen aan den uitgeschre
ven wedstrijd in het lokaal van den heer
A. Bruin, te SCHAGERBRUG dinsdag
j.1. deel. Ten einde eenige variatie in
het thema te brengen waren de spelers
verplicht „maats" te spelen. De prij
zen in contanten werden behaald door
de IT. H.: JPeetoom van Schagerbrug
en Moerbeek van de Kreil, len prijs; Bult
van't Zand en/'e/MCrScliagerbrug, 2en prijs.
B. de Vries v. Schagen en C. Mosk v.
Schagerbrug, 3en prijs.Tal van belangstel
lenden woonden den vreedzamen kamp,
die eerst na uren strijdens beslist werd, hij.
cent de aanleiding tot den twist geweest.
Toen Otto heden aan de deur van Tbere-
bo's kamer klopte, werd er niet geantwoord,
en toen bij zonder een „biunen" de deur
opende, vond hij Tberese bleek en met ge-
s.cteu o ogen, als een docde op do sola lig
gen. Mot behulp der hospita gelokte het hem
Therese uit hare bewusteloosheid bij te bren
gen, maar zij verlangde zelve naar bed ge-
zoo vurig verlaogd had. Een gemakkelijk, bracht te wordeD, en de ontboden geuees-
maar oen teruggetrokken tn stil leven heer beval nevens lrisscbe lucht en sterke
had zij giruili voor eeD arbeidzaam en zor- voeding vooral rust aao, daar de toestand
gen harend leven, bij hetwelk zij eveuwel het gevolg was van overmatigen arbeid en
tamelijk vrij iu hare bewegingen was ge- onvoldoende verpleging. Dat gaf Otto vtel
weest. Reeds Da een groote week ontstond te deuken en maakte hem zeer neer slachtig,
in haar een hevige strijd lusscheu den plicht, daar hij uit kieschheid bet slaapvertrek der
welke haar tot dezen stap aanleiding had ge
geven eu haar zucht naar een beweeglijk
leven.
Zonder kennis te hebben van den waren
toestand, peinsde zij voortdurend er over,
hoe zij het zon moeten aanloggen om m«t
Otto Vincent in kennis te komen, en toch
vond zij gieu weg om haar plan ten uitvoer
te breng u.
Otto Vincent had intcsschen zijn plau
doorgezet. Hij en Therese hadden insgelijks
in de Friedrichstraat in een achterhuis twee
zieke vermijdeude, nu van allen omgang met
haar verstoken werd.
Maar ook Tberesa'a ongesteldheid, die wo-
ken duurde, bad nog andere, diepingrijpende
gevolgen. Daar er nu twee banden in plaats
van vier arbeidden, word er niet zooveel
verdiend als voor beider onderhoud Doodig
was, en naast den last van den arbeid, ou
der welken de man bijna bezweek, kwelden
hem cok nog de zorgen.
Eenige malen dreigde de nood zelfs hem
ta verpletteren, en inplaats van rust te vin-
kumers op verschillende verdiepingen govon- dou eu nieuwe krachten te verzamelen, joeg
don. Tberese maakte fijne handwerken, en zijne onrustige geest hem het bed nit en
Otto werkte 's morgens op een kantoor van ontnam hem werkkracht voor den dag.
levensverzekering, en s'rniidags arbeidde hij Eiken morgen schreef hij eenige regelen;
thuis aan artikels en opstellen, die hij in om evenwel niet doorgemoedsontroering ha-
dag- en vakbladen geplaatst wist te knj- re genezing te bemoaielyken, sloeg hij in
gen. zijne brieven, niettegenstaande hij meerma-
Elken middag aten zij samen in een leu der vertwyfeling naby was, steeds een
kl-ine restauratie, en s'avonds maakte The- opgetuimdon toon aan. Als eerst maar we
ines lopende re#e jn j,are WüBiDg een eenvoudig avond- der de dag was aangebroken, opwelken zij
maal gereed. Zoo verstreek de eene dag na voor de eerste maal weder op de sota zou
dou ander. Hij las haar voor, bracht baar mogen rusten en hij baar mocht weder-
tijdschriften, en versierde hare kamer met zien. Dat las zij herhaaldelijk iu zijne brie-
bloemen, vorschte of ze iets verlangde, en ven, die altyd bezorgdheid en liefde adem-
bcwees baar aaunoudeud allerlei kleiue op- deu en wanneer zij die brieven gelezen
lettendheden. had cn tot de erkenning was gek om» n, met
Zelis tegenover Felix von Bendler had welk een trouw deze man haar aanhiDg,
Otto verzwegen, dat zijn stiefzuster ook bet dan vluaden de tranen haar langs de wau-
ouderljjk huis had verlaten. Kort voor het gen.
verlaten der woning bij de familie Mnlente
was het tusscben de broeders tot eene schei
ding gekomen, en was, daar de graaf over
de aan Otto Vice^nt goleeude som met
Franz gesproken bad, wederom Otto Vin-
Ja, tr«uw, dat was het woord, dat voor
dezen wti is waar meermalen bits» n, ruwen
en zwng nden, omar edelen mensch puste.
