1 BLOED.
Donderdag 14 December 1893.
37ste Jaargang ITo. 2786,
w egens het aan
staand Kerst
feest, zal het nummer
der SCHAGER COURANT,
van Donderdag 28 Decem
ber, NIET op Woensdag
avond, maar op
DONDERDAGavond
verschijnen.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Z a te r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL,
ftitreau: SCHAOIR» I.aan, I# 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25iedere regel meer
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Cc
de Red.
Zij, die zich nu op ons
blad ARONNEEREN, ont
vangen de lot Januari ver
schijnende nummers gratis.
Gemeente Behagen.
IS e k e is «I Bti n k 11 g e ie.
J A~CTÏTTa
Binnenlandsch Nieuws.
Roman van HERMAN HEIBERG.
Buitenlandsch Overzicht.
eicci Ni ti is-,
Aimrtsitit- Laiiliivlli
De Red.
De Burgemeeeter a. i. van Behagen,
brengt ter algemeene kennis het navolgende:
De Oommisaris der Koningin in Noord-
Bolland, gezien het besluit van Gedepu
teerde Staten dier provincie van 29 No
vember 1893, no. 3;
Gelet op artikel 11 der wet van 13
Juni 1857 (Staatsblad no. 87) lot regeling
der jacht en visscherij
Brengt ter kennis van belanghebbenden
dat de sluiting der jacht op klein wild
voor Noordhollaud is bepaald op Zater
dag 30 December 1893mel zonsondergang,en
dat alzoo op grond vau het bepaalde
bij hst eerste lid van artikel 27 der aan
gehaalde wet, het verkoopen, te koop uit
stallen en vervoeren van dit wild uiterlijk
tot en met 13 Januari 1891 zal mogen
plaata hebben.
Eu zal dit besluit in bet Provinciaal
Blad worden geplaatst en voorts in elke
gemeente van Noordbolland worden aan
geplakt.
Haarlem, 5 December 1893.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
Get. SC HOR ER.
De Burgemeester voornoemd,
W. A. HAZEU.
Uit S t. A N N A-P AROCHIE
meldt men aan de N. Rott. Ct.
Het is begrijpelijk, dat men bier te
genwoordig geheel onder den iudruk leeft
der jongste branden. Vooral die van Don
derdagavond heeft de spanning en deo
angst van velen verhoogd. Meer eu meer
wint bet vermoeden veld, dat men te doen
heelt met een komplot san personen, en
de gedachte is niet geheel zonder grond
van waarschijnlijkheid, dat de brand van
Donderdag .avond beeft moeten dienen als
afleider voor de veidenking tegen den
zich te Leeuwarden iu hechtenis bevinden
den S.
De verdachte is weduwnaar en vader
van zeven kinderen. Een zijner kinderen
had Zondagavond petroleum gehaald in
ee.i fleschje dat gevonden werd op het
terrein van den braud.
Toen deze uitbrak, ca misschien lang
gesmeuld te hebbeu lag S. al te bed en
werd hij gewekt door zijn buten, die voor
al bezwarende getuigenissen moeten hebben
afgelegd.
FEUILLETON.
(Vertalingsrecht verzekerd.)
14.
Dat mevrouw von Bendler zich er zoo
tegen verzette, dat baar zoon zich aan de
journalistiek ging wijden, kon volstrekt niet
gelden als een bewijs dat zij do wetenschap,
de kunst en bare scheppingen niet boog
schatte; maar zij bezat nog altijd de verou
derde meenicg dat de menschen, die zicb
daaraan wijdden, meestal overdreven personen
waren of van een middelmatig karakter, en
omdat dat dit veelal zoo was, scheerde de we
reld ze allen over een kam, en droeg hen
ook maatschappelijk weinig achting toe. Dat
was zoo voor haar eene uitgemaakte zaak.
Zij zeide dit alles ook onbewimpeld tot
haren zoon, en hij gaf haar een antwoord,
gelijk hij als onbevaogen en zelfbewust man
moest doen. Bij wilde niet iets worden en
zijn ter wille van de wereld, maar alleen om
zich zei ven. Door zijn werken en denkeo
als menscb, wilde bij de achting dergenen
verwerven, aan wier oordeel hem iets gele
gen was. Wat de menigte er van dacht, was
hem wel niet onverschillig, maar mocht hem
niet tot richtsnoer dienen. Hij zou den lang-
zamen, tragen gang gevolgd zijn, gelijk die
door zijne eenmaal gekozen carrière was
aangegeven, had het toeval niet gewild, dat
hij een meisje als Ruth op zijn levensweg
ontmoette. Daardoor waren bem plichten op
gelegd tegenover haar, en moest bij zicb
dit meisje door arbeid en vlijt zoo spoedig
mogelijk veroveren. Dat was toch eene na
tuurlijke on gorechtviardigde gedachte. Hoe
weinig hg zijne grondstellingen verloochen
de, bespeurde zijn moeder uit het feit, dat
hij het aanbod van Franz, dat deze hem
door het toezenden van geld behulpzaam zoo
zijn, bad afgewezen. Hij nam van niemand
een aalmoes aan.
Aan het slot van zijn betoog verzocht hij
haar, Ruth te ontvattgeu, haar als hare doch
ter te beschoaweD en met haar te overleg
gen, of ook niet mevrouw Malente's toe
stemming zou zijn te verkrijgen.
Therese Vincent was voor de eerste maal
weder van haar ziekbed opgestaan. Ofschoon
er nog zeer bleek uitzag en bare anders
zoo schitterende oogen nu eene uitdrukking
fan afgematheid bezatGD, welke bewees, dat
hare krachten nog zeer zwak waren,
vond Otto haar schooner en beminneljjker
dan ooit. Maar zij z ig ook zijne ingevallen
wangen, da zwarte kringen om zijne oogen
met bezorgdheid hoorde zij zijn korten
Hij had zich overwerkt; vermoeidheid eu
zorg drukten hem, trots zijne voorgewende
opgeruimbeid ter neder, en omdat het fijn
gevoelige meisje zeer goed begreep, dat zij
de aanleiding was, dat hij zonder eenige
klacht to uiten voor haar bad gearbeid,
maakte dit een diepen indruk op haar hatt
en terwijl hij sprak, stak zij hem zacht de
rechterhand toe, waarbij een hooge blos haar
gelaat overtoog.
Wat is het? Wat deert u, beste Therese?"
riep Otto verschrikt en vol bezorgdheid uit.
„Is bet eene voorbijgaande zwakte? Ja,
ja, ik begrijp het. Voor de eerste maal uit
bedl De krachten onbreken nog. Maar mor
gen zal het wel beter zijn. Ontzie u toch
vooral; spreek maar zoo min mogelijk. Ik
zal ook niet meer praten. Bovendieo, ik moet
naar het bureau. Is het nu al wat beter?
Niet waar het was slechts eene zenuw
achtige aandoeniug?"
Zoo sprak en troostte Otto Vincent, en zij
boog vriendelijk het hoofd en verzweeg bem,
daar bij zelf de ware aanleiding niet vond,
dat het de ontroering was geweest, welke
baar hart onstuimig had doen kloppen.
Maar om hem te toonen, wat er in haar
gemoed omgiDg, slaakte zij nu een zacht,
verlangend: „Kom!", breidde de armen uiten
fluisterde, terwijl de overgelukkige joDge man
zich aan haar borst wierp:
„Ueb dank voor alles, alles, gij edele,
brave man!"
„O, mijne Therese,riep de man uit,
bedekte in don roos der hoop bare handen
met kussen en snelde toen, overweldigd door
zijn gevoel, de kamer uit.
Maar deze gempedsontroering maakte op
de herstellende diepen indruk.
Zooveel smart, zooveel medelijden voor
hem en zoovel kommer over zich zelve
overviel haar! Daar snelde bij weder voort,
om te arbeiden, voor haar voor haar al
leen, en wanneer bij, die niet uit berekening
dag en nacht gearbeid bad maar door zijn
plichtgevoel en zijne liotde gedreven, eens
het loon vragen zou, kon zij hem daa dat
loon onthouden?
Ec-n vroesulgk wee vervulde haar hart,
omdat zij nog altijd niet die genegen
heid voor bem gevoelde, naar welke bij zoo
vurig smachtte. Li de, die lieide welke het
uitsluilend bezit van den ander als het
hoogs e beschouwt, liet zich evenwel niet
dwingen.
Het meisje weende smartelijk, maar
in plaats van daardoor baar gemoed te ont
lasten, overviel haar eene hulpelooze angst
en eindelijk brak zij los in luid eu hartstoch
telijk geween, zoodat de hospita tot haar
kwam en haar naar bed bracht en bij baar
bleef zitten tot de slaap baar gekweld ge
moed ruste bracht.
En zoo g'ng het nog een week, in welke
strijd en afmatting elkaar afwisselden, tot
eindeiijk Therese op een zondag weder
voor de eerste maal met Otto meebt gaan
wandelen.
Intusschen heeft hij nog nitt bekend,
doth wel verklaard er geen doekjes ooi
te willen winden dat hij anarchist is. Nog
twee personen buiten hem zijn verhoord.
Algemeen is men van oordeel, dat de
ze vorige branden, waarbij ook zeker
kwaad opzet in het spel was, het werk zijn
van meer dan fen persoon.
Ook vroeger reeds, toen revolverschoten
waren gelost op de woning van een dor
armvoogden, is Schot voor den burgemees
ter iu verboor geweest.
Dat men meermalen bij de jongste
branden de nitdrukkiug, zelfs uit den mond
der vrouwen, kon hooren
vja, zoo moet het eerst komeD, zal het
beter worden", bewijst de stemming, die
hier tegenwooidig onder een deel der be
volking heerscht.
Vrijdagmiildig is de justitie uit Leeuw
arden verschenen, om naar aanleiding der
branden, een onderzoek in loco in te stel
len.
Verschillende personen zijn verhoord.
Het onderzoek werd tot laat in den avond
voortgezet.
Tegen de schuur, die Donderdagavond
afbrandde, was een kruiwagen, genomen
van de mesthoop. Zoo was het dak te be
reiken. Van dezen kruiwagen droop
de petroleum af, toen men hem vond
staan.
Dc Thomson's prijs van 25
gulden is op Zaterdag 9 Dec. 1893 ten
deel gevallen aan den Heer li. Ornee
Wagenplein Middelburg, de premie aan
den winkelier C. H. Ornee aldaar.
Een jong vrouwtje te H EL-
ÜEK, jiatlijksche gewoon iets van haar
ouders te ontvangen bij gelegenheid van
't Sint Nicoleasfeesf, kreeg thans een klein
pakketje gestuurd. Do ouders hadden ook
al onder den tegenspoed des tijds te lijden
gehad en konden daarom eigenlijk niets
De oude krachten waren teruggekeerd
de geneesheer verklaarde haar voor ge
nezen.
In het vervolg nam ook zij den arbeid
op de vorige wtjze weder op en weerhield
nu Otlo, s'middags nog door te werken
zij verzorgde hem nu op haar beurt en
bracht s'avonds allerlei dingen op ta'el, die
hem versterkten. Toen Otto aan het einde
der week nog verrast werd met een grooter
bedrag, dan hij verwacht bad voor een aan
een pbilologisch tijdschrift geleverd uitvoe
rig artikel, versterkte dit zijn levenslust der
mate, dat hij uitriep „Ach, hoe gelukkig ge
voel ik mij nu 1 Wij hebbeu, wat wjj noo-
dig hebbeu wjj kunnen nu beginnen, den
graaf zijn geleend geld terug te betalen en
wanneer wg gezond blijven, behoeven wij
voor de toekomst niet meer te vreezen
En gij? mijne Therese? zijt gij ook geluk
kig?En toen zij zacht knikte, seide
bij: „Het is mij in den laatsten tijd van ons
samenzijn geweest, als wsart gij reods de
mijne, als kon niets u mij ooit weder ODt-
rukken
Toevallig werd in dit oogenblik aan de
deur geklopt, en bijna tegelijkertijd trad de
hospita binnen. Daardoor ontging aan
Otto de gedwongen uitdrukking in Therese's
gelaat.
Daar Otto en Therese veel van muziek
hielden, waren zij eenige malen s'avonds
naar het concertgebouw gegaan. Yoor een
der volgende dagen was door ben een zelf
de afspraak gemaakt; maar daar Otto in
den namiddag nog een boodschap had te
verrichten, was tusschen ben overeengekomen,
dat zij elk)ar niet in de woning, maar om
half acht voor de denr van het concert
gebouw in de Leipzigerstraat zonden ont
moeten.
„Wordt het iets later en verveelt u het
wachten, neem dan een kaartje en ga dan
achter in de koffiekamer zitten, waar ik n
dan zal opzoeken had Otto gevraagd, en
Da zulke afspraak was elk aan zijn bezig
heid gr gaan.
Theresa liep ook op den afgesproken tijd
voor het concertgebouw heen en weder,
wachtte, niettegenstaande vela heeren haar
nieuwsgierig aankeken, daar ongeveer een
kwartier cn toen eindelijk een jongmensch
haar zel's op onbeschaamde wijze aansprak,
begaf zg zich naar het bureau, kocht een
kaartje en nam in de koffiekamer plaats.
Juist speelde het orkest een potpourri uit
de Hugenoten, welke zoozeer haar aandacht
trok, dat zij niet bemerkte, hoe een jong,
zeer beschaafd er uitziend man, die te ver
geefs naar een plaats in da zaal en op den
gang bad uitgezien, of geen stoornis bad
willen veroorzaken, het tafeltje naderde waar
aan zij gezeten was. Nu echter keek zij om
en zag cr bestond gen twijfel, en haar
hart bonsde zoo geweldig, dit het bloed
oit hare wangen verdween denzellden
man voor zich, dien zij voor maanden her
missen. Toch wisten zij een rijksdaalder
af te zonderen, die de vader in het kren
tenbroodje verstopte. Toen nu 't pakje o-
pen was gemaakt en er niets dan dat
nietige broodje uitkwam, werd de jonge
vronw ijsehjk ontstemd. In haar drilt
wilds zij juist 't onschuldige gebak in een
hoek slingeren, toen Dientje, bet kinder
meisje, binnen kwam, om te vragen of
zij naar huis kon gaan.
„Ja," was 't antwoord »en bier heb je
iels voor je broertje." Het voorwerp van
haar ergems, het broodje, verdween met
het meisje. Den volgenden morgen was het
kind onuitputtelijk van dankbaarheid, tot
groote verbazing der juffrouw.
„Ja," sprak 't meisje moeder zei dat
't eigenlijk veel te veel was
»Maar wat dan toch, kind
„Wel, die rijksdaalder die u in 'tbrood-
ja had weggestopt I*
n Die rijksdo zoo! En beeft het
broodje goed gesmaakt vroeg zij verder
terwijl zij het meisje niet wilde laten mer
ken, dut zij op 't punt stond (e barsten van
louter spijt over haar onzinnige drift.
Rott. N.llad.
De p r e d i k a n t M. te HETE-
REN is naai de Arnh. Ct. verneemt, voor
den rechter vau instructie te Arnhem ver
schenen, als verdacht van onzedelijke han
delingen. In diezelfde zaak moeten verle
den week Vrijdag ook reeds 9 personen
onder wie 8 meisjes van 14 21 jaar,
door den rechter zijn verhoord.
Zondag stond de politie ta Heteren iu
de kerk om den predikant het optreden
te beletten.
Onder bet vee van ver-
scheidene landbouwers iu de HOEK-
SCHE WAARD vertoonen Z'cli pokken
aan de uiers der koeien.
Men meldt ons uit KOL-
HORN"Zaterdag namiddag was U itsmeer
in de Marïasfraat had ontmoet en die haar,
toon bij gelegenheid dat een paar woeste
hondeo haar van de been hadden gerend,
bad opgeholpen.
En hg herkende haar ook, en de aange
name verrassing over dit wederzien stond
duidelijk op zijn galaat te lezen. Uiterst zorg
vuldig gekleed, mair zonder eenige overdrij
ving maakte zijne verschijning eou hoogst aan-
geuamen indruk. In hot arristoeratischo gelaat
schitterden een pair mooie oo^en; de bovenlip
prijkte met oeo gevuld.), laugesoor.De uitdruk
king van zelfbewustzijn werd zeer getemperd
door een trok van goedhartigheid, en de hou
ding van ztjn gebouwd lichaam verried kraoht
en gezondh id.
Met een zekere bediardhei 1 on eerbiedig
heid, boog hij Franz vou Bendler voor
Therese en zeide:
„lk had voor ecnigen tijd reeds e-nota tl
de eer, u te ontmoeten, mejuffrouw. Ik weet
niet of gij het u nog herinnert, het was,
toen twee vechtende honden u omver ren
den. Vergeef mj, dat ik u zonder nadere
kennismaking aanspreek; ik hoop, dat op
grond dier vroegere kennismaking g j het mij
niet euvel zult duiden! Overigens verzoek
ik u, mij aan u te mogen voorstellen
baron Franz von Bendler.
Tnereae bevond zich, terwijl Frans haar
aansprak, in een zeer gemengde gemoeds
stemming. Een gevoel van gelukkige tevre
denheid doorstroomde haar, omdat deze man
baar zijn aandacht schonk en op zulk een
eerbiedige wijze toesprak; mtar terzelfder
stond dacht zij aan Otto en dit maakte
haar zoo bevangeD, dat zg ter nauwernood
een woord kon zeggen.
En nu zweeg ook de muziekna een
luid applaus verlieten velen der aanwezigen
nu de koffiekamer; in het voorbijgaan wier
pen zij nieuwsgierige blikken op Ruth en
Franz, en brachten daardoor het meisje in
nog grooter verlegenheid.
Franz gevoelde, wat er in Therese om
ging; maar jnist bare blijkbaar op eene
valsche beoordeeling van zjjn persoon rus
tende verlegenheid verhoogde voor hem hare
waardsbij wenschte haar te helpen deze
pijnlijkheid door een geschikte wending weg
te nemen; ook was bij nieuwsgierig te weten
wie zj was. Hare eenvoudige, maar smaak
volle kleeding, de vorm eu de tint van haar
gelaat, hare bonding en bewegingen ver
rieden, dat zij tot de bevoorrechte klasse
behoorde. Anderzijds wss het opvallend,
dat zij hier alleen zat. Hg kon er zich geen
denkbeeld van vormen, en daar zij, hevig
blozende, het hoofd gebogen hield, nam hij
eensklaps het woord en zeide
„Wanneer ik n niet hinder, mejuffrouw
Gij wacht zeker op iemand? Ah zoo!
Op uw broeder? mag ik n tot zoolang
gezelschap houden?"
Ik gevoel mli zeer gelokkig. dat het toe
bij den heer Kistemaker te Groetpol
der, gem. Winkel, nabij Knlborn, bezig
met dc hakselmachine, toen door een
noodlottig toeval zijn hand door de ma
chine gegrepen en van den arm gerokt
werd. Onmiddellijk werd geneesknndige
hulp ingeroepen en nog des avonds werd
de gewonde naar Leiden vervoerd, alwaar
hem de arm werd afgezet.
In Juli 1894 concours van
fanfarecorpsen te Broek en Waterland.
Met toestemming van de Koningin-Re
gentes zal is Februari a.s., ten voordeele
van dien wedstrijd aldaar eene verloting
worden gehouden van een aanzienlijke hoe
veelheid kostbare, vrijwillig bijeengebrachte
prijzen. Ret Vod.
De burgemeester van AM
STERDAM brengt ter kennis, dat een
persoon, die in den avond van den 8«teo de
zer in bet Buiten-Gasthnis alhier is op
genomen, is bevonden lijdende te zijn aan
Aziatische cholera.
Op het oogenblik Jat zaterdag de nieuw-
gekozen Fransche afgevaardigde Mirman over
wiens toelating de Fransche Kamer beraad
slaagde, na voor de geldigheid zijner ver
kiezing gepleit te hebben, de tribune ver
liet is er een voorwerp met ontplofbare stof
boven van de galerij geworpen. Het ont
plofte in de zaal.
De ontploffing beeft om vier uur plaats
gehad. Schreeuwend repten een aantal
vrouwen zicb weg van de verschillende
tribunes. De Kamerverslaggever Bertol
Grairii is aan het voorhoofd gewond.
De bom, geen dyamietbom veronder
stelt men, moet geworpen zijn van de
tweede galet ij boven tle zetels der recher
zijde, de plaats waar het groote publiek
heid overwinnende.
„Mat mijn broeder was ik afgesproken
hern vojr de deur van het concertgebouw op
te wachten. Ik wachtte te vergeefs ik
went niet, wat ham heeft opgehouden
en ik was door de onbeschaamdheid van een
voorbijganger genoodzaakt, hier binnen te
gian. Dit is de reden, waarom gij mij bier
alleen aantreft."
„Achl Ik betreur het ten zeerste, dat gij
onaangenaamheden hebt gehad," antwoordde
Franz mat belangstelling. „Is bet dezelfde
heer, die u toenmaals in het hotel geleidde,
op wien gij nu wacht?"
In plaats van te antwoorden, knikte The
rese met het hoofd. Zij was op het punt
geweest to zeggen gij kent elkaar wel, hij
heet Otto V iucaut, en ik heb reeds veel van
u gehoord.
Maar eeu gevoel, waaromtrent Therese
zich geen opheldering kon gaven, weerhield
baar, deze verklaring te geven.
„Mag ik mij do vraag veroorloven, of gg
slechts tijdelijk hier te Berlijn vertoeft, ol
dat gij hier woont, mejuffrouw vroeg Franz
1 belangstellend,
„Noen, ik woon hier mijne ouders
wonen iu het westen antwoordde The
resa ontwijkend.
„Zoudt gij mij toestaan, dat ik n een be
zoek breng? Ik zou mij zoer gelukkig ge
voelen, met u en uwe familie nader kennis
te maken. Wordt niet boos verde-
digdo de koener wordende man, „omdat ik u
zulks vraag. Er zijn menschen, die men
eenmaal ziet en ninmer weder kan vergeten.
Sedert ik n indertijd dieD kleinen dienst
mocht bewijzen ik wil het bekennen
heb ik mij dagelijks in mijn geest met u
bezig gebonden. Ik verlaagde niets variger,
dan n weder te zien."
Hij keek Therese bij deze laatste woorden
met een onderzoekenden blik aan en hoop
te, dat zij den blik tot hem zon opheffen.
Maar zij hield do oogen ter neder geslagen,
en toen zij no, bet woord nemende, bem wel
aanzien moest, gebeurde dit op eene raadsel
achtige wijze. Uit hare trekken spraken
kwelling en kommer en bet echeen wel dat
hare gedachten zicb met iets anders dan zijn
persoon bezig hielden. Zij antwoordde op
zijne eerste vraag ontkennend en zeide:
„Omstandigheden, welke ik niet nadar
kan omschrijven, maken hot mij helaas on
mogelijk, dat ik u in het huis mijner ouders
kan ontmoeten, mijnheer de baron. Maar ont
vang ook voor dit bewijs uwer belangstel
ling mijn warmen dank. Ik zal uwe goed
heid jegens mij nimmer vergeten."
Door dit antwoord werd Franz bovenma
te teleurgesteld, terwgl het verlangen, bet
schoone, geheimzinnige meisje nader te
le eren kenEen, bij hem sterker werd.
val het mogelijk maakt,
dank to kunnen betuigen, mijnheer de baron
".antwoordde Therese, hare beschroomd-
