man kenmerkt wiens krachten hem steeds
ten dienst stsan, wiens geest niet vervuld
is met de nevelen der zwaartillendheid ot
de schrikbeelden der melancholie. Boven
dien in oogenblikken van gedruktheid over
werkelijke of schijnbare bezwaren van nu
en van straks, vergeten we dan niet al
te dikwijls, dat er ook een leidende Macht
is, die vermoedelijk wel een handje helpen
zal Roti. Ni ld.
De vertorging van de tan
den aan den Rong».
In Ebaoza aan den Kongo wordt het
dcor de vrouwen een schande gerekend, wit
te tanden te bezittenwitte tanden zijn
goed voor de blanken en voor de honden
doch een zwarte moet donkere tanden heb
ben. Daarom verven de Degerinnen de tan
den met roode of blauwe verf.
Enkele vrouwen doorboren de tanden
om daarin een paarl van andere klenr aan
te brengen.
Bij de Bangola's laten zich alle vrouwen
de voortanden vijlen, zoodat zij spits en
scherp worden en er eene ruimte tusschen
de tandeD ontstaat. De mannen bij de Ban-
gola's doen dit niet. Zij zjjn beruchte men-
scheneters met tanden als van vleeschetende
dieren. Bij de Bankogo wordt alleen hij als
man beschouwd, die de beide onderste
voortanden heeft aitgetrokken. De Mabala
laten zich alle tanden, uitgezonderd de
vier bovenste, uittrekken. Zij doorboren de
bovenlip om daarin puntige glazen ver
siersels aan te brengen.
Hoe het toeval hem hielp.
Ongeveer 5 weken geleden kwam te Ko
ningsbergen, een bedelende knaap op een
landgoed aldaar. Toen de aan een ketting
liggende kwaadaardige hond hem in het oog
kreeg, vloog het dier nit zijn hok, viel
op den niets kwaads vermoedende jongen
aan en beet hem op jammerlijke manier
Het zon heel slecht met het arme kind
zijn afgeloopen, als niet een paar kneehts
bijtijds waren toegeschoten en de hond had
den verjaagd. Toen was de tienjarige jon
gen reeds bitter toegetakeld, hij had won
den in het gelaat en aan het geheele li
chaam en zijne schamele kleeding was ge
heel verscheurd.
De eigenaar van het landgoed liet den
knaap bij zich brengen en door medelijden
gedreven, kwam hij met zijn vrouw over
een den jongen bij zich te houden en
voor zijn herstel te zorgen, dadelijk werd
dan ook een geneesheer gehaald.
De knaap vertelde, dat zijn ouders dood
waren en hij bij een bloedverwant woonde,
die hem niet enkel slecht behandelde maar,
ook honger deed lijden, zoodat hij wel ge-
düongenwas te gaan bedelen. De opgaven
van het kind was zóo juist, dat een on
derzoek zeer gemakkelijk was het bleek
dat hij in allen deele de waarheid had ge
sproken. De eigenaar van het landgoed
besloot hierop den knaap voor goed bij
zich te houden en hem een goede opvoe
ding te doen geven, met welk besluit de
bloedverwant van den jongen volkomen ge
noegen nam.
Hoe griften gemaakt wor
den.
Gebroken leisteen nit de leigroeven
wordt in een grooten vijzel door stoom
kracht fijn gestampt. Vandaar gaat dit
gruis in den bak van een molen, die uit
loopt in een builmachine, zooals in de koren
molens gebruikt wordt, waar het gebuild
wordten het fijne, bijna onfastbare poe
der, dat daaruit ontstaat, wordt nu in een
knip opgenomen en vermengd met een
kleine hoeveelheid speksteenpoeder, da
op dezelfde wijze bereid is, en nog ande
re bestanddeelen, al hetwelk tezamen dan
tot een vasi deeg gemaakt wordt.
Dat deeg wordt verder gekneed, door
het tusschen ijzeren rollen te doen door
gaan. Daarna wordt het op een tafel ge
bracht en verdeeld in pakken, of eigenlijk
in korte rollen van vier of vijf centime
ter dikte, die elk acht tot twaalf pond in
houden. Vier daarvan worden in een ster
ken ijzeren ketel of retort geplaatst, met
een hals, die wijder of nauwer te maken
is naarmate men de griften dikker of
dunner wil hebben, en door een sterke
waterpers-drnkking wordt het mengsel als
een lange koord daarnit geperst, evenals
een dnnne slang die uit een hol slnipt,
en gaat van daar over een hellende tafel
met spleten, die in rechte hoeken met de
koorden zijn aangebracht, door welke zij
met een mes op de bepaald lengte worden
afgesneden.
Dan worden zij op planken te drogen
gelegd en na verloop van eenige nren op
zinken platen, met ribbingen, waar zij tus
schen liggen, om te voorkomen, dat zij
kromtrekken bij het bakken, dat nu ge
schiedt in een oven, waar door middel van
stoom hitte wordt aangebracht, geregeld
naar het artikel, dat er aan blootgesteld
is.
Uit den oven gaan de griften naar de
pakkamerdaar wordt de laatste haDd er
aan gelegd door de einde een seconde lang
onder een snel draaienden slijpsteen te
houden, waar zij net gepunt en voor het
gebruik gereed onderuit te voorschijn ko
men. Dan worden zij in bordpapieren doo-
zen gepakt, die elk honderd griften in
houden en voor de verzending worden
zij in die doozen weder gepakt in houten
kisten, honderd inhoudende, dus tiendui
zend griften in iedere pakkist.
Bijna al bet werk wordt door jongens
verricht en de kosten zijn zeer gering.
Verkeerd opgevat.
Een rijke en schoone dame te Londen,
gravin Aberdeen, kwam dezer dagen in een
muziek-winkel, en kocht er verscheidene
stukken muziek, die op het oogenblik in
de wereldstad in de mode zijn. Toen zij
haar inkoopen gedaan had, legde zij een
goudstuk op de toonbank. „Geef me nu",
zeide zij, terwijl zij den jongen winkelbe
diende op zoo eigenaardige wijze aanzag,dat
het hem groen en geel voor de oogen werd,
nog: „een kus, vódr ik van hier vertrek."
De jonge man, die niet wist dat dit de
titel van een muziekstuk was, kreeg een
kleur als vuur en stotterde: „Wat blieft
u „Een kus, vóór ik van hier vertrek"
gaf de schoone dame ten antwoord.
De jongeling wierp een schuwen blik in
het rond, strekte de armen uit, haalde het
mooie hoofdje der dame naar zich toe en
gaf haar een kus op de lippen. Men hoor
de een kreet en een oorveeg, gevolgd door
een standje en hevige ruzie. De bediende
werd op staanden voet ontslagen en men
wilde niet eens naar zijn uitlegging van
de zaak luisteren.
Voor den rechter had het geval een dob
bel naspel. De gravin had een aanklacht
ingediend, naar aanleiding van den kus,
die haar zoo diep beleedigd had, en de
bediende deed een eisch om schadeloos
stelling, omdat hij zijn betrekking verloren
had. Hij werd veroordeeld en zijn eisch
werd afgewtzon. In hooger beroep werd hij
vrijgesproken, omdat hij gehandeld had on
der de „onweerstaanbare betoovering", die
de schoonheid van gravin Aberdeen op hem
uitoefende. Van schadeloosstellig wilde de
rechter echter niemendal weten, want, zei-
de de hoffelijke man, die zoen was al ver-
soeding gonoeg geweest voor alle mogel^ke
Beide'partijen zijn tevreden over het von
nis Gravin Aberdeen is er zelfs trots op.
Ea' de winkelbediende? Wel, die is tegen
woordig de meest gewilde winkelbediende
in geheel, Engeland.
Exploitatie van kinde-
ren. Pijnlijke bizonderheden worden door
Ber'rv'in zijn memorie van toelichting me
degedeeld met betrekking tot de exploita
tie" Tan kinderen. In tien jaren werden
te Parijs 18,000 kinderen opgepakt, die
op bevel van anderen op den openbaren
weg bedelden. Men berekent, dat in die
tien jaren het getal minderjarigen, dat zich
aan bedelen of prostitutie schuldig maakte,
ten minste 80,000 a 40,000 bedraagt.
George Berry schetst het portret van
een dezer schelmen, voor het meerendeel
Italianen, die er hun beroep van maken
kinderen te exploiteeren door voornamelijk
Parijs te voorzien van muziekanten van 5
jaar.
Met moeite kon de heer Berry toegang
tot den man krijgeneerst nadat hij hem
had doen weten, dat hij een café-houder
was, die zijn hulp behoefde om een con
cert te organiseeren, werd hij door Antonio
ontvangen, in een gioote zaal, tegelijk die
nend voor keuken, slaapkamer en leerzaal.
Een vijftiental muzikanten zaten op den
grond. De oudste, een meisje, was misschien
10 h 11 jaar oud, het jongste, een knaapje,
nauwelijks vijf jaar.
Bij het binnentreden van den bezoeker
stonden allen op en ieder vertoonde zijn
talent als zanger of muzikant. Berry huur
de er zes, voor 38 frs. om ze te laten
spelén, zoo 't heette, maar inderdaad om
ze uit te hooren, wat veel moeite kostte
vanwege hun vrees voor den „maestro."
lederen avond liep elke troep van jonge
kindeien, vijf of zes in aantal, tnsschen
8 uur en middernacht, negen of tien bier
huizen afen het gebeurde zelden, dat
elke troep niet 18, ja zelfs 20 francs me
de thuis bracht. Antonio, die 15 leerlingen
had, verdiende dagelijks ongeveer 80 frcs.,
zonder de kleine verborgen voordeelen te
rekenen 1
Uit het door hem ingestelde onderzoek
komt Berry tot het besluit, dat deze ex
ploitatie van kinderen een hoogst winst
gevend beroep is, maar tevens, dat drin
gend noodzakelijk is hieraan paal en perk
te stellen, daar het getal dezer kleine
straatzangers en muzikanten, waarvan niets
terecht komt, op onrustbarende wijze toe
neemt.
Eetbare bloemen. Niet alleen
bladeren, steelen, wortelen eu vruchten,
maar ook bloemen van allerlei planten kun
nen tot voedsel voor menschen dienen.
Zoo zijn tegenwoordig frissche geconfijte
viooltjes zeer gezocht, waarvan een pond met
wel 15 gulden betaald wordt. Ook gecon
fijte rozenbladen zijn zeer begeerlijkmen
kocpt deze bij een kleine hoeveelheid voor
15 cent.
Deze en nog andere bloemen worden
meest in Frankrijk toebereid en vandaar
naar Amerika verzonden, waar zelfs de
vraag naar dit soort voedsel zeer groot is.
Het eerst zijn de Turken op het idee ge
komen de bloemen tot voedsel gereed te
maken, vandaar is het gebruik over de
geheele wereld verspreid geworden. Yooral
in Duitschland worden ook veel geconfijte
bloemen genuttigd. Elk land heeft zijn
lievelingsbloem. Zoo wordt in Nederland
het metste bloemkool, in Engeland rabar
ber, in Duitschland de acazia-bloem in
Frankrijk rozen en it> Italië de bloem van
de meloenen gegeten.
