Donderdag 21 Juni 1894. 38ste Jaargang ITo. 2842. 3l. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en 2 a te r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Uitgever J. WINKEL Burean: SCH1GKST, Laan, B 4. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25iedere regel meer 5ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Binnenlandsch Nieuws. FEUILLETON. )t Erfiicllu 5r glge dame. /ft Gemeente Behagen. Bekendmakingen. POLITIE. Ter Secretarie dezer gemeente worden inlichtingen verzocht omtrent een op 19 Jgni alhier verloren zwart lederen porte- monnaie inhoudende eenig geld. De Burgemeester van Schagen Gelet op art. 77a van de politieveror- dering der gemeente Brengt ter algemeene kennis, dat het op den 10, 11), Si en 34 Junij a.s. in het belang der openbare orde verboden is in de kom der gemeen te vanaf de punten waar de daartoe be trekkelijke waarschuwingen zijn geplaatst anders dan stapvoets te rijden. Overtreding wordt gestraft met eene boete van ten hoogste ÏO gulden. Schagen, 12 Juni 1894. De Burgemeester voornoemd, S. BERMAN. Burgemeester en Wethouders van Scha gen; Gelet op Art. 11 van het Koninklijk Besluit van 21 Maart 1828 (Staatsblad No. 6) en art. 10 en 11 der wet van 11 April 1827 (Staatsblad no. 17); Brengen ter kennis van belanghebbenden: le. dat de alphabetische naamlijst van alle de binnen deze gemeente voor de schut terij ingeschrevenen voor den lichting 1894, vanaf heden tot en met den 26en Juni a.s. ter Secretarie ter inzage is gelegd 2e. dat de loting zal plaats hebben ten Raadhuize op Woensdag 27 Juni a.s. des voormiddag» ten 10 ure. Schagen, den 19 Juni 1894. Burgemeester en Wethouders voornoemd, S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. Roman van August Niemann. 3. Inderdaad had Schrötter de aandacht der dames getrokken, reeds toen hij haar was voorbijgereden. Hoe had ook Wolf Schrötter voor de blikken der dames onopgemerkt kun nen blijven? Een zeker iets iu de geheele verschijning van zijn rijtuig, den gang zijner paarden, het tuig en de wijze van mennen, verriedt onmiddellijk, dat men hier te doen eed met een sportman in de hoogste ont wikkeling. Maar Ook Scbrötter's persoon egde bij dat alles groot gewicht in de schaal, e beide jonge dames verstonden zoo goed 8 niets van de sport, maar zij bezaten te een fijn ontwikkeld onderscheidings vermogen, om niet te bespeuren, dat deze neer anders was, dan de groote hoop. Ter- 9' bij zich nu bewoog te midden der ove- gfl bezoekers en sportvrienden, scheen hij vergelijking tot hen de eenige aristo- te zijn. De anderen mochten er goed ®~oeg uitzien, wanneer zij onder elkander dan60' maar voe"de Schrötter zich bij hen, geraakten de anderen in de schaduw, i 06 gemakkelijk en los bewoog hij zich en 'ooroaam was zijn optreden! huk» •ehjjnt, dat gij weder eene verovering gemaakt, lieve Geertruida,* zeide de 9 sPtak fluisterend, opdat de oude heer hoor. i °P de tribune, haar niet *elluideodn; l0Ch WaS ha8r 8t6m 6,1 n dat' it *at g6e^ n aanleiding te denken, lieve r ï-6* eene gemaakt sou hebben, even kV"'?8''* vroeg de blondine op toe men to°"' »Het echijot u groote binocle onafgebroken hehoodzamen toon. „Het schijnt mij de groote - J gericht.» ge" en »uijne goede oogen zeg- dat PM h«t „n„or klik. op ken rijt. Ktj het doel zijner blik Gij spot gaarne op mijne kos- èr nie^e|sv'iSatony®r8C'1''lig. Wij willen daar over een beer nfi! Schrötter?" vroeg tat. We*° achter do beide dames »öiee?inn*k8 yodor vraag. 5®k'ot en m 'n den lioht bruinen juist mL VZWarte .hoedj° °P' die Preekt.» en oflBcier der Ulanen ifS?"»; 4>t u hj.- 004 bmen dames keken eens naar O'Or deu heer in deu pa- Diploma A. voor dezuive- re toepassing van het correspondentie schrift en bekendheid met het Systeem Stolze-Wérij is uitgereikt aan J. A. Vos, kantoorbediend» te W1ERINGERWAARD. De heer J. W e e d e r, candi- daat tot den heiligen dienst te Wognum heeft het beroep tot predikant naar de Herv. gemeente te HEER HUGOWAARD aangenomen. Het Texelsehe fanfare- corps gaat moedig voort en weet de ge negenheid der ingezetenen stormenderhand te veroveren. Na in de vorige week een rijtoer door eenige dorpen van het eiland te hebben gemaakt, waarbij de bewoners op aardige stukjes werden onthaald, gaf het corps zondag in het park aan den Burg eene uitvoering, die alleszins wolgeslaagd mag genoemd worden. Fraai weer begunstigde dtze uitvoerirg, zoodat honderden van de lieve muziek kwamen genieten, -Ook maandagwarenartermarkt te Texel nog flinke hoeveelheden lammereu aangevoerd. De prijzen waren f 5, f 6.50, f 7 en f 8.50 per ntuk. Het opkoopen van wol is thans in vollen gang. Voor de gewasschen wordt besteed f 1.10 f 1.15 en voor ongewasschen ad. f 0.90 per K. G. Met het maaien der hooilanden wordt een begin gemaakt. Over het geheel wordt een matige hooiteelt verwacht, indien het weer slechts wat wil medewerken, om het hooi in goeden staat te doen winnen. W ij ontvingen heden ter kennismaking het eerste nummer van de verschenen Algemeene Handels- en Woning- Gids, uitgegeven door de firma J. de Groot Co*, kantoor van vaste goederen, hypot heken en assurantiën, Haarlemmerstraat 52, Amsterdam. Deze Gids, voor zoover ons bekend, de eerste van dien aard die hier te lande ver schijnt, ouivat elles wat in den werkkring letot spraken, en luisterden. „Of die dolle kerel vandaag weder zoo gelukkig zal zijn „Nu, een dolle kerel is hij niet, maar een geslepen speculant. Hij kent zijn kracht en doet zijn zaken." „Zonderling, wat men al niet bestempelt met den naam „zaken." „Nu, sta mij toe; maar Schötter doet geen slechte zaken. Hij moet van de wedrennen in Baden—Baden zijn teruggekomen met zestigduizend gulden winst. „Dat mag zoo wezen; ik kan zulke din gen geen zaken noemen. De man is eeo speler, heden door de golven omhoog ge tild, morgen neorgeploft." „Daarin hebt gij volkomen gelijk," zei- de nu eensklaps de schorre stem van den ouden heer, die naast de beide dames zat. „Ik meen, dat de regeering die wedrennen evengoed moest verbieden, aU zij de speel banken onderdrukt heeft. Zulke lieden, als die mijnheer Schrötter en zijn soort, zijn scha delijk voor het algemeen. Men neemt geen courant ter hand, of men leest er in van Scbrötters donkerbruinen hengst of zjjn vos, of zijn schimmel. IJdelhedenEn hoe mee- nig jong man wordt daardoor afgeleid van den weg, welke tot solieden arbeid leidt." Het kwam de jonge dames voor, als sprak hun beschermer met opzet ODgunstig over den heer, die haar zooeven in het rijtuig zoo driest had aangestaard. „Maar oom," zeide de blondine hartelijk lachende, „waarom zijn wij dan bier geko men, wanneer de wedrennen zoo slecht zijn?» „Omdat oude maonen wel eens de nar zijn van jonge meisjes," bromde de oude heer. Maar oompje, wij zijn u toch ook zoo dankbaar, dat gij dit offer hebt gebracht." Het is geen offer. Ik zit hier goed in de frissehe lucht, precies als in den tuin," ant woordde de oude, die nu bjjzondereo lust tot tegenspraak scheen te gevoelen. De heeren, die achter de beide dames za ten hervatten hun gesprek over Schrötter. Hij doet alles royaal," zeide de een. „In Hoppegarteo beeft bij zelf een stuk land, waar bij steeds dertig tot veertig paarden heeft loopen. Geen wedren zonder Schrötter, en hij heeft een heele bende Jokey's in zijn dienst Bovendien moet hij ook nog hoog spelen Naden wedren komt de geheele kring bij elkaar, trots alle wetten, en speelt hazard. En dan niet te vergeten zijn beursspecula- tl0UBii dat alles moet hij een zeer nobel karakter zijn," merkte de ander op. „Hij wordt in zijn kring «eer hoog g^ht- Een bestaan zooals bot geraffineerde le ven der moderne Maatschappy ze alleen kan voortbrengen, en geen^ goed teeken voor onze sociale toestanden. De jonge dames luisterden opmerkzaam van dit kantoor voorkomt en bevat nevens lal van te koop zijnde huizen, villa's, bui tenplaatsen, bouwterreinen, een groot aan tal van ter overname aangeboden zaken van allerlei aard. Het blad ziet er, wat druk en uitvoe ring" betreft goed uit en doet den uitgevers voor hun werk alle eer aan. "Wij kunnen derhalve ieder, die er be lang in stelt, aanraden met deze uitgave kennis te maken. De verspreiding geschiedt gratis en fran co. Des Zondags wordt te HIL VERSUM voor de kerkgangers 3 maal de klok geluid's morgens om kwart voor zeven, om kwart voor negen en 's middags om kwait voor twee. De klok- keluider ontwaakte gisterenmorgen tegen 5 uur en begon, in de meening, dat het 2 uur later was, vroolijk te luiden. De gevolgen bleven niet uit. Kort daarna verscheen de gemeente brandweer, alsmede de vrijwillige brandweer, en kwamen ook eenige schutters opdagen, allen nieuwsgierig rondkijkende, waar toch wel de brand mocht zijn. liet slot van de vergissing wa9 natuur lijk een eindeloos gemopper. Naar men aan H e t V a d. mededeelt, zal mr. N. G. Pierson eer lang wederom optreden als mede-lid in de redactie van De Economist. Het Tweed e-K a m e r I i d de heer C. V. Gerritsen is ernstig ongesteld. Tegen den socialist V. on langs te ALKMAAR, thans wonende ten huize zijner ouders te Arnhem, werd door de arr.-rechtbank te Alkmaar ter openbare terechtzitting 5 maanden gevangenisstraf ge- eischt, ter zake van beleediging van den burgemeester van Castricum in het thans gestaakte socialistisch weekblad De Alarm klok. toe, en zij maakten de opmerking, dat lang zamerhand de naam Wolf Schrötter do deel neming der op de tribune verzamelde menig te verwierf, zoodat daarvoor alle andere namen op den achtergrond traden. Wel wa ren ook nog andere beroemde pikeurs en bezitters van paarden tegenwoordig, en on der dezen waren verscheidene namen, wel ke een voornamen klank bezaten, doch nadat Wolf Scbrötter's donkerbruine merrie Arte- mis den hoofdprijs had behaald, verslond zijn burgerlijke naam alle andere, ook de aristo cratische. Men praatte over de hooge wed dingschappen, welke door den loop van Artemis waren beslist geworden, en verhaalde nog van vroegere groote overwinningen. Maar niet alleen Schötter's succes, doch ook zijn persoonlijke verschijning boeide de op merkzaamheid der geheele menigte. Te mid den van allen trok hij door zijne gestalte en door zijn optreden de aandacht. Maar hij zelf scheen niet vergeten te hebben wat hem in den aanvang belang had ingeboe zemd. Niet alleen richtte Wolf zijn binocle her haaldelijk naar die plaats, waar da Rem- brandhoed en het rozenhoedje te zien waren, maar hij verscheen ook in persoon op de tribune. Vergezeld van een bekend Leipzi- ger Sportman, begaf hij zich naar de plaats, waar de dames zaten, en zij bemerkten zeer goed, waarom hij hierheen kwam, zoodat zij tegenover hem nu een groote onverschillig heid aan den dag legden en deden, afsof al leen de groene weiden hare aandacht boeiden Zij dreven die voorgewende onverschilligheid evenwel niet zoover, dat zij met elkander gingen praten of hare gezichtjes onder ha re hoeden of achter hare waaiers verbor gen. Zij keken recht voor zich uit, open, gelijk jonge dames van hare positie doen konden, en zoo kon Schrötter haar vau na bij eens duidelijk gadeslaan. Zeker, de zwartoogige was leelyk, haar gelaatskleur was geel en bleek, ook niet vrij van kleine gebreken. Een moedervlekje zat als een schoonheidspleister op de linker zijde van baar kin. En inderdaad hadden mond en neus in haren ODregelmatigen vorm veel overeenkomst met het beneden gelaat van een apen- tronie. Ook hare oogen pas ten daarbij, die geleken op de scboone oo gen van een chimpanse. Maar het andere meisje, de blondine zag er uit als het mor genrood. Die blondine, was naar Wolf's meening, in één woord, volmaakt. Door eene geheime kracht gevoelde Wolf Schröt ter zich tot haar aangetrokken. Zjjn hart was te ontvankeijjker sedert de catastropbe met Beitba. De dames deden dus, alsof zij hem niet opmerkten, en hij vertrok wederom met Ca- millo om het een en ander te bespreken. „Wie zijn zij Weet gij al iets vroeg hjj. „Tot uw dienst. De oude is de boekban- DeheerVan Tnynen, de vroegere commissaris van politie van HIL VERSUM, van wiens vlugschrift tegen den Minister van Justitie onlangs melding word gemaakt, 's thans voortvluchtig. Hij heeft de foudsen van den Algemeenen Poli tiebond onder zich en deze zijn wellicht geheel met hem verdwenen. De papier werden bewaard in eene brand kast, met drie sloten en drie sleutels, waarvan een in het bezit van den heer T. zelren, de beide andere onder berusting van twee politie—ambte naren te Harderwijk ec Apeldoorn. Hel heette, en de beide politie ambtenaren wisten ook niet beter, of dit was inder daad het geval, dat de drie sleutels op drie verschillende sloten pasten zoodat de kast slechts door de drie bedoelde per sonen gezamelijk kon geopend worden. Het schijnt nu echter, dat de sloten en sleutels volmaakt aan elkander gelijk waren, zoodat de heer v. T. met zijnen éénen sleutel de kast kon openen. Waar de brandkast zelve op dit oogen- blik is, weet men niet. Eenigei: tijd gele den werd 's heeren v. T.'s inboedel te Hilversum verkocht, en het schijnt, dat daardoor de kast, ledig, in andere handen is geraakt. Daar de leden van het hoofdbestuur ver van elkander verwijderd wonen, en on derling overleg noodig zal zijn, kan op dit oogenblik met de opheldering der be staande onzekerheid weinig voortgang wor den gemaakt. Er is reeds telegrafisch bericht gezonden naar de Londeasche autoriteit, daar men het voor zeker houdt, dat de heer Van Tuijnenberg zich daar ophoudt. Een waarschuwing. De Zutph&nsche Courant heeft eenige artikelen getiteld »De stad en het platteland* ge geven, waarin in het laatste gedeelte ge waarschuwd wordt, dat de tijden van lais- ser-alles ook ten opzichte van werkverschaf fing, voorbij zijn. delaar Bennewitz, millionair, gelyk gij wel zult begrepen hebben. Een van de groote commissionairs en expediteurs, met eea jaar- lijksch inkomeu van een half millioen zuive re winst. Hij is een oude taaio knaap, geeft jiarlijksch eon diner aan zijne zaak- vrienden, waarbij Indische vogelnestjes en ge braden phoenixen opgediend worden; voor het overigs zit hjj in een rookerige achter kamer en houdt de salons gesloten. Hij „En de dames?" „Ah, de dames 1 Ja, die zijn zijne nich ten. Zij leiden de huishouding van den kin- derloozen weduwnaar. De blondine is de dochter van zijn broeder, beot Geertruida Bennewitzde zwarte is de dochter van zijne zuster een heet Felicitas Bark. Hij heeft het plan, de beide meisjes tot zijne erfgönamon te benoemen, want hij zelt heeft geen kinderen." „Wederom eene overwinning der schoon heid zeide intussnhen Felicitas tot hare nicht. De woorden werden slechts gefluisterd, eu men moest er geoefend in zijn, ze te ver staan. Maar Geertruida verstond ze en viDg ook den eigenaardigen blik uit de zwarte oogen op. „Gij spreekt wel wat onbestemd," ant woordde zij. „Mijn hemel, hoe kan dan zooiets nog oubestemd zijn Wanneer er van veroverin gen sprake is, kunt gij toch alleen in aanmer king komen." „Ik begrijp bovendien niet, hoe er van veroveringen sprake kas zijn. Ik heb nog niemand overwonnen en gjj ook niet, voor zoover ik weet, ofschoon dat waarlijk niet uwe schuld is." „En wiens schuld moet dat dan zijn De heeren hebben een te goeden smaak om op mijn tronie te verliezen." „Waarom zijt gij toch zoo prikkelbaar? Ik bedoel, dat zij ook volstrekt geene ge legenheid hebben, veroveringen te maken. Wanneer wij in een klooster leefden konden, wij niet meer van de wereld afgescheiden zijn. Ik verbaas mij er ten minste ten zeer- ten over, dat wij bier zitten. Het is voor mij als een sprookje." „Wat is u een sprookje?" vroeg na de kryschende stem van den ouden heer, die trots het gefluister der beide dames, de laatste woorden toch had gehoord. „Al die paarden en het leven hier op het terrein, lieve oom," zeide Geertruida. „Wij zijn u dankbaar, compje, dat gij zoo goed zijt geweest, ons hierheen te brengen. Hot was altijd mijn vurige wensch, een wedren bij te wonen; maar ik dacht nooit dat die weusch verwezenlijkt zou kunnen worden." „Dat wil met andere woorden zeggen ik ben een oude, onuitstaanbare brombeer, die zijo nichten geen genoegen gunt." „Nu oompje, gij zijt een hart van goud, De economische en vooral industrieele toestanden, zegt het blad, hebben zich in de laatste eeuw, het meest in de laatste vijftig jaren, zóódanig gewijzigd, dat men goed zal doen, bedacht te zijo op de ge volgen, die zicü daar meer en meer van rullen vertoonen. In de gure winterdagen zullen zich weer de noodkreten der werkloozen doen hooren en vooral in het Noorden, in de Friesche en Groninger veenstreken, zal zich weer een bevolking om arbeid aanmelden, dis het inderdaad niet om oproer, doch om brood voor zich en de hunne te doen is. Van een anderen kant zal de stroom van handwerkslieden naar de steden niet ophouden, want op het platteland vinden ook zij al minder en minder werk. In het kort: over weinige maanden staat het spook der ^werkloosheid* weder voor de deur, en waart in zulke schrikwekkende gestalten in de stad en #op het platteland* rond,dal in allerijl naar niet minder aangewe zen en volstrekt niet doeltreffende midde len, tot werkverschaffing, zal gegrepen worden. Indien het nu wd£r is, dat er werke lijk zulke aangewezen arbeidsvelden zijn, dat er doeltreffende middelen tot werk verschaffing zijn te vinden, dat het slechts de moeielijkheid is om dien arbeid, welke de gebrachte offers loonen zal, te organi- seeren, moet het dan niet roekeloos heeten over dat alles vrij zorgeloos te blijven denken, altijd maar kalm te blijven zitten afwachten en Gods water over Godsakker te laten loopen, tot er nog meer maat schappelijke verhoudingen in de wzijn en het geheele verband der samenleving wordt ontwricht f De groote steden worden monstruositei ten moordhollen van natuur, gezondheid, levensgeluk, moraliteit. De reusachtige fa brieken in die steden spreiden verderf om zich heen. Laat men toch levensvatbare industrie ën op het platteland aanmoedigen en laat Nederland, dat zich in vroegere eeuwen dat gij geraden hebt, wat wij niet durfden uitspreken." „Gy zijt een vleisler," bromde hij. „Als of de vrouwen niet altijd middelen of wegen vinden, om hare wenschen, ook zonder dat zij die uitspreken, kenbaar te doen maken. Maar bet verhoogt mij, als gij u geamu seerd hebt. Waarom zegt gij dan niet iets, Felicitas Bevalt die bedriegerij u niet „Ik kan mij alleen vermaken, wanneer ik zie, dat gij ook geniet, oompje-lief." „Nu, heb ik dan gezegd, dat de geschie denis mij verveelde „Gij brengt ons 69n offer, oom. En ik be grijp ook zeer goed, dat het u, die alles kent, gien genot meer geeft. Daarom moe ten wij u te dankbaarder zijn." „Ik wil u nog wat zeggen, kinderen: ik heb u niet alleen voor uw pleizier hier ge bracht. Gij moest eens zien, wat voor ijdel tuiterij er alzoo in de werelc bestaat. Ziet gij bier soliede zaakmannen Geen enkele! Soliede zaaklui beleggen hua kapitaal niet in dieren met vier dunne beenen, welke ze elk oogenblik kannen breken. Al die heeren, die er zoo uitzien, als waren ze pis uit een mode- journaal geknipt, zijn lichtzinnige vin ken, die een korten tijd hoog leven en dan bankroet slaan; wie niet met ben meedoen steken zij den draak aan. Ik hoop, dat gij verstandige meisjes zijt, die zulk weten te onderscheiden." „Lieve hemel, beste oom, wij bekommeren ons weinig om de heeren," zeide de blon- dino. „Wij hebben geen ander levensdoel, dan u het leven aangenaam te maken en u al het goede te vergelden, wat gij ons hebt bewezen. ,'t Is allang goed Gij bekommert u niet om de heeren. Dat hoop ik werkelijk. Maar eenmaal komt toch de tijd, dat gy zult trou wen. En daarom geef ik u den raadlaat u niet verstrikken door zoo'n winderig pa troon, die gelijkt op de menschen, die hier de matadors zijn. Beziet hen maar eens goed. De maonen, met wie een vrouw gelukkig kan worden, zien er anders uit. Die zitten op het kantoor en zijn vlijtig. Dat is bet wat ik u zeggen wilde en waarom ik u hier heen heb gebracht. Want ik reken het mij ton plicht, voor uw welzijn te zorgen; en wanneer ik zou moeten veronderstellen, dat na mijn dood mijn geld zou komen in han den vaneen zwendelaar,dieuongelukkig maak te, dan „Oompjelief, praat nu toch niet over zul ke vreeselijke dingen," zeide de blondine. „Wanneer gij zoo spreekt, staat het hui len mij nader dan het lachen. Ik houd van niemand dan van u en ik zal ook nimmer een ander kunnen lief hebben." „Prachtig! En wat zegt Felicitas? WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1894 | | pagina 1