plaatselijk nieuws.
4irin? d°°r den heer jb-ez->
D.
'^trr L le e'een. te Abbekerk ge-
Sa »i« es':uur werd nu bij monde
f'en beer Jb. Zijp Uz.
Rattenvoorzorg.
A. W. L. Versluijs—Poelman,
Wat moet dat worden
PAKKEN.
Jan Courage.
546ste STAATSLOTERIJ,
Getrokken lk r ij z e n.
ADVEKTËNTIEN.
O I) O L.
J. RANKE, Hoogzijde, SCHAGEN.
Teel vermoeien, zich steeds goed
niet te
geen sloepende rokken dra-
rein b0 eD2.; men vindt er raadgevingen
jf eïe aandoeningen, men vindt er
t'Ü het schoonhouden van stoe-
*Telennrïalen.
pe7 odraer een geval is geconstateerd,
ht ook van twijfelachtigen aard,wordt
-'s r naar een der barakken buiten
gebracht, de huisgenooten worden
:e et "en het huisraad wordt verbrand,
°Dti d^kas vergoedt alle schade. Voor
^V'pers *'orc": °P dozijnen plaatsen ge
heid gegeven gratis goed geflltreerd
rakwater te verkrijgen; kortom, het ge
ntebes tuur treedt met kracht tegen
f! „evreesden vijand op.
Hopen wp nu maar dat de zege aan
onzen kant is.
ben blij nog een onderwerp van
f fjoolijker aard ter bespreking te
\fnü. Als 't aan mij lag, deed ik niets
jgrg dan vroohjke onderwerpen bespre
ken; mftar miJ opgelegde verplichting,
geregelde kroniek van Rotterdams
f,jvaren te geven, maakt dat natuurlijk
pok altijd mogelijk. Men is weieens ge-
joodzaakt ernstig te zijn 1
gedoeld onderwerp is natuurlijk ont-
■jflid aan het volle menschenleven, en
heeft in zekere kringen heelveel vroo
mheid gewekt.
'£en deftig heer en zijn echtgenoote
rtren teruggekeerd van een reis door
«jjnkrijk en hadden 't zich juist in hun
jon wat gemakkelijk gemaakt, toen er
fscheld werd en een oogenblik later de
)Cid een zorgvuldig gesloten kistje bin-
lenbracht. 't Antwoord zou wel ge-
uald worden, mijnheer moest maar eens
ijken, dat was de bijhoorende boodschap
jeweest, de brenger had niet willen wach
ten
Xu verkeerde het deftige echtpaar nog
Kheel onder den indruk van het misda
ne doen der anarchisten in Frankrijk
en 't feit, dat het aan geen van beiden
mogelijk was op de vraag- wat zou er
in zitten een voldoende antwoord te
utien, kwam dien indruk thans nog ver
sterken, en nieuw reliefgeven. De meid
vist niets ter opheldering mee te deelen,
ie man zag er wat „viezig" uit, en als
ie zich wel herinnerde „keek hij een
beetje raar". Hij scheen blij te wezen dat
hij van 't kistje if was. Dat deed de
deur toe. Het paar was overtuigd de
anarchisten waren in het zaakje betrokken.
Een aanslag, gilde mevrouw, een aanslag.
- Anarchie, anarchie, kreet meneer, o
Kaatje help ons toch, ieder oogenblik
kan er een ongeluk gebeuren, help
Kaatje was de deur al uit, zij had het
kistje in den arm, en in de keuken zette
zij het in een juist gereedstaande emmer
water. Een moedige meid, wat
Daar werd voor de tweede maal ge
beld. Kaatje deed open en „mijnheer L.
de juwelier", diende zij aan. Het paar her
stelde zich, het gevaar was thans voorbij
tn meneer L. mocht binnenkomen. Me
neer L. boog heel beleefd, hij kwam e-
ren vanwege de diamanten die als huwe
lijkscadeau voor mevrouw's jongste nicht
touden dienen; hij had keuze gezonden:
horloges, bracelettes, broches, etc. me
vrouw was zonder twijfel reeds beslo
ten. Maar, waar is die keuze dan?
vroeg mevrouw en een vaag vermoeden
kvam in haar op; zij snakte naar
idem,
Wel mevrouw, in het zwarte kist
je, dat mijn bediende hier zooeven afgege-
*en heeft....! Tableau.
Hoe 't afgeloopen is weet ik niet, heel
goed zeker, want meneer is schatrijk. Aan
«le betrokkenen werd strikte geheimhou-
ng opgelegd, maar, de meid heeft een
'bjer, wiens moeder werkster is bij „sjieke
oenschen" en door dier bemiddeling heeft
6 geheele dameswereld van het gebeur-
"e "Mis gekregen
Schagen, 4 Augustus 1894.
lui! ^ommies der Rijks be-
aU - heer A Braamhorst, is
Har a an'° te8en 1 Sept. van Schagen
lis i overgeplaatst. Als zooda-
i alhler beooemd, de heer H. W. v
er9iVtn Nijmegen.
eTTe?.eeniging tot het
iteiiiJt11 aarHjksche Paaschtentoon-
bniderH iTSn ^ee> te Schagen, hield
&»qw A* ten ?aö Hen heer J. P.
P»on» 88 ®'Hdags 12 ure, eene buiten-
i>ij. 61 we^e werd bijgewoond
'f h»to r'i Hacht deze in korte trek-
tijdüfr\n I j6 Tereen' in het afgeloo-
Bierna ,i verricht-
*etden de notulen door den heer
Mezen a*e??ari deu Secret&"s der vereen.,
61 ^briith •e1 ?m Herzelver uitvoerigheid
burCal euj 'H applaus verwierven.
^"ܻen ,0 'ccvlezing gedaau van een
^«ad» X'40 bestuur der Vereen.
'lo ten naaf aanleiding
*erRad Voort8Pruitt:nde oit een in
t ®Ur in„ ,door Hen heer Coster van
^8er le°H bezwaarschrift tegen de
8' geveu U''ToerH5e el1 afdoende prae-
Preavies in zake het inge
komen schrijven van de Ver
eeniging tot ontwikkeling van
den Landbouw in Hollands-
N oorderkwartier.
M!
Door het Bestuur werd aan mij op
gedragen 0 7er het ingekomen schrijven
van de Y. tot O. van den L. in H. N.
i Kw., betreffende de motie Paaschtentoon-
stellingen, préadvies uit te brengen.
Ik aanvaard die taak met genoegen,
1 omdat ik persoonlijk tegenwoordig was
op de vergadering, alwaar deze zaak
werd ingeleid.
Hoewel het schrijven van bovengem.
Yereeniging op geheel onpartijdige wijze
en zeer nauwkeurig de zaak weergeeft,
zoo die op hare vergadering werd be
handeld, meenen wij dat de inhoud reeds
aangeeft, dat al zeer weinig overeen
stemming bestond, en vele van meening
waren, dat het beter was geweest deze
quaestie niet in de vergadering van
Hollands Noorderkwartier op te werpen,
en daarvan dan ook alleen het resultaat
is geweest, dat voor een zeer onschul
dige motie een meerderheid gevonden
werd.
Dit voor algemeene beschouwing die
nende, beginnen wij de zaak meer in 't
bijzonder te behandelen:
Waar de inleider van Alkmaar het
feit betreurt, dat naast de reeds sedert
jaren te Alkmaar bestaande tentoon
stelling nu een tweede insgelijks voor
Paaschen, te Schagen is opgericht.
Gaarne eerbiedigen wij deze klacht
en betuigen daarvoor onze deelneming,
maar wij meenen toch dat dit voor ons
geen reden kan zijn om niet op den inge
slagen weg voort te gaan.
Dat de oprichting van de vereeni-
ging te Schagen het bewijs levert van
gebrek aan eendracht tusschen perso
nen van denzelfden stand, hetgeen niet
anders dan schadelijk kan wezen voor
den geest van samenwerking, die in de
tegenwoordige tijdsomstandigheden in de
eerste plaats voor den boer allernood
zakelijkst is, betwisten wij geheel, daar
wij niets meer wenschen, dan dat naast on
ze vereeniging juist door eendracht en
samenwerking ook een bloeiende ten
toonstelling in Alkmaar blijft be
staan.
Juist in de vermeerdering van bloei
ende markten, die gemakkelijk en on
kostbaar voor de landbouwers zijn te
bereiken, zien wij voordeel, en zal er,
hopen wij, ook voor ons nog gelegenheid
genoeg bestaan, te bewijzen, dat wij daar
toe met de landbouwers uit alle deelen
van de Provincie willen samenwer
ken.
Zeer velen op de vergadering van
Hollandsch Noorderkwartier waren het
dan ook met ons eens, dat geen onede
le concurrentie-zucht met Alkmaar de
Schager Yereeniging tot het houden van
jaarlijksche Paaschtentoonstellingen had
doen geboren worden, maar dat wel de
gelijk het houden van meer tentoon
stellingen voor afzet van vet vee in 't
belang van de landbouwer van ons Noor
derkwartier kan worden ger.c" i.
Bovendien de uitkomsten op bt. ten
toonstellingen hebben bewezen, dat zoo
wel te Schagen als te Alkmaar het aan
gevoerde vee tegen flinke prijzen koopers
vond.
Yerder beweerde men nog dat Alk
maar langzamerhand geworden was de
plaats waar tegen Paschen verschillen
de binnen- en buitenlandsche gegadigden
zich van goed fokvee komen voorzien,
en dat ten gevolge van de tentoonstel
ling in Schagen, vermindering van
de rubriek fokvee, de belangstelling en
het bezoek van koopers zou verminde
ren ten nadeele van de veefokkers in
dit gewest.
Als van jaren her keurmeester van de
rubriek fokvee te Alkmaar, en daardoor
eenigszins met den gang van zaken be
kend, moet ik ook tegen deze bewe
ring opkomen. De handel in de rubriek
lokvee moet tot op heden vrij onbedui
dend genoemd worden, en het verdient
voor de Besturen van beide tentoonstel
lingen alle aanbeveling den handel ook
daarin zooveel mogelijk op wek
ken.
Vooralsnog zullen ten dien opzichte voor
den Binnen- en Buitenlandschen handel
de stippen op de wereldkaart van het
groote Alkmaar en het kleine Schagen
dezelfde aandacht trekken.
Toen bij de besprekingen van al de
ze uiteenloopende meeningen de gevoe
lens zich zoo verdeelden, dat waar be
gonnen was in 't bijzonder de belangen
van de Paaschtentoonstellingen te Alkmaar
en Schagen te bespreken, nu ook lang
zamerhand zich stemmen deden booren
voor Purmerende en Hoorn, bleek het
duidelijk, dat tusscbenkomst van de ver
eeniging tot O. van de L. in H. N.
Kwartier al weinig succes zou kunnen
Wij gelooven dan ook dat de heeren Cos-
ter en S. de Jongh,die deze zaak voor Alk
maar in behandeling brachten, zich meer
lieten leiden door hun gevoelens voor
de reeds jarenlang gehouden Paaschl en-
toonstelling te Alkmaar, dan wel door
eene goede beoordeeling van de zaak
in 't algemeen.
Hoewel het schrijven van de yereeni
ging tot O. van deL. in H. N.-Kwar-
tier door ons in ernstige overweging is
genomen, te meer daar wij dit aan
fene Vereeniging, die ons niet alleen
gcldelijken steun verschafte, maar van
wier veel vermogenden invloed ook wy
nog veel heil verwachten niet alleen
voor de belangen van onze Paaschten-
toonstelling maar ook voor de belangen
van den landbouw in 't algemeen, meen
den verplicht te zijn, zoo kunnen wij de
vergadering toch niet anders adviseeren
dan het ingekomen schrijven betreffende
het houden van Paaschtentoonstellingen
alleen voor kennisgeving aan te ne
men."
Een daverend applaus gaf de ondubbel
zinnige ingenomenheid der vergadeiing met
dit prae-advies te keDnen.
Hierna giDg men over tot het voorzien
in de vacature van het bestuur, ontstaan
door bet bedanken van den heer Mr. C.
H. Beelsvoorzitter.
Bij de eerste stemming werden behalve
de verspreide stemmen,uitgebracht,18 op den
lieer S. Bermanburgem. van Schagen, en
21 op den heer Jb. Denijs Jz. Daar de
heer S- Berman evenwel geen lid was der
vereen., werden die stemmen ongeldig ver
klaard. Bij tweede stemming werden nn
48 stemmen uitgebracht op den heer Jb.
Denijs Ju., die zich de keuze ook liet wel
gevallen.
Aan de orde was na de benoeming van
een voorzitter.
Op voorstel van den heer v. d. ilaaten
verkoos de vergadering bij daverend ap
plaus den heer Jb. Zijp Hu. tot voorzitter.
De heer Zijp meende evenwel zich te moe-
ton houden aan 't voorschrift in het re
glement en verzocht das stemming. Hier
op werd de heer Jb. Zijp Hz. met 52 van
54 (een 7-tal leden hadden iutusschen
wegens het vergevorderd uur de vergad.
verlaten) tot voorz. gekozen en liet ZEd.
zich deze keuze ook welgevallen.
In verband tot deze kenze werd nu
overgegaan tot de verkiezing van een vi-
ce-voorzitter, en werd met 31 van de 54
stemmen als zoodanig gekozen, de heer
Jb. Denijs Jzdie ook deze benoeming
aannam.
Ingevolge het voorstel van het Bestuur wer
den tot leden der Commissie tot het nazien
der rekeningen verantwoording van den
penningmeester benoemd, de heeren J. v.
d. ilaatenVerhoeff en C. Spaans.
Met betrekking tot de 2e Jaarlijksche
Verlotinga. s. bij gelegenheid der tentoon
stelling te houden, werd door het bestuur
in overweging gegeven, het maximum van
het aantal uit te geven loten vast te stel
len op 15000 in plaats van op 10000.
Na een breeda bespreking, waarbij door
de teeren v. d. Maaien en D. Schenk werd
gepleit voor het vaste cijfer IC000, werd
met 86 tegen 11 stemmen besloten, de
vassttelling van dat cijfer over te laten aan
het Bestuur.
Uoor den heer C. Zijdewindwerd nu
ingeleid de bespreking van het voorstel
van het bestuur, om den heer H. de Leve
te Purmerend, te benoemen tot Lid van
verdienste der vereeniging, wegens het door
hem genomen initiatief tot oprichting der
Vereeniging. Bij acclamjtie werd dit voor
stel aangenomen.
In het voormalige Heerenbosch,
mocht J. F. zich in het bezit van een
heerlijk bed dop erwten verheugen.
Op onverklaarbare wijze slonk echter in
de laatste dagen zijne voorraad. In de
slaboonen hadden echter de ratten hun
ne voorraadschuur opgeslagen, want te
midden daarvan lagen de vermiste peulen
netjes opgestapeld, met een paar knager-
tjes als trouwe wachters.
INa-EZONTDENr.
Elspeet, 31 Juli 1894.
Mijnheer de Redacteur.
Yergun mij een paar opmerkingen naar
aanleiding van het door uwen correspondent
uit Rotterdam in het nummer uwer cou
rant van 22 Juli geschreven over de Ver
eeniging voor Vrouwenkiesrecht
te Rotterdam.
Deze vereeniging is niet zóó jong en
niet zóó gering in ledental, ah uw cor
respondent schijnt te meenen. Ze werd op
1 Januari 1894 opgericht te Amsterdam,
terwijl er te Rotterdam eene afdeeling de
zer Vereeniging tot stand kwam, toen
het daartoe vereischte ledental bereikt
was.
Het voorloopig succes van de afdeeling
Rotterdam is van dien aard, dat de on
gunstige meeDing van uw correspondent
volstrekt niet gerechtvaardigd is; integen
deel, we hopen Rotterdam eeDS groote
kracht te zien geven aan de zaak der vrouw.
Met de opname dezer regelen zult L
ten zeerste verplichten
Uw Dw.
pres. der Vereen, voor Vrouwenkiesrecht.
Waarde Redacteur l
Wees zoo goed mij een klein plaatsje
te geven voor een antwoord aan N. N.
Welnu, mijn antwoord aan N.N.; meent
gij de arbeiders bij den neus te nemen
of een weinig er mede te gaan sollen? Gij
schrijft in het laatste stuk door u geplaatst
in de Schager Courant van Donderdag
26 Juli: tBehoudens respect voor de goe
de bedoeling van bovengenoemde schrijvers
der bekende ir gezonden stukken,'en een wei
nig verder: „en ze listen de zaak zooals die
was." Dat is al weer een leugen; het schijnt
dat N. N. in het liegen zich zelf ge
oefend heeft. Eerst respect voor de goede
bedoelingen en dan met een laf versje „Ec
ze lieten de zaak zooals die was." Op 't
het laatst schrijft N.N.: „door vragen wordt
men wijs of van den wal in de sloot ge
stuurd.' N.N. kreeg een gevoel of hij in
'i laatste verkte/de. Och kom, N. N.l als
gij zelf alles onderzocht hadt, dan gelooi
ik niet dat gij die arbeiders in het eerste
stuk geblameerd zcudt hebben. Verder
schrijft gij; ,dat ze me met mijne vraag
stilletjes hebben laten staan.' N. N.,je vraag
is deze, niet waar„Wat gemeentelijke ot
of pL.atselijkeArmbesturen wel moesten doen
in de gegeven omstsndighedcu?*; daarop ant
woord ik „dat voor de Paardenfokkerij ook in
ons land wordt subsidie afgestaan' en dan
zoude ik dat in gemeentelijke of plaatselijke
Armbesturen als zij niet toereikend zijn om
daarvo'.r te zorgen,willen dst de staat als mid
delaar tusscbeubeiden treedt; als een mensch
bij N.N. ook asngeschreven s'aat boven
het dier. Ik wenschte N.N., nog heel wat
punten aan te wijzen, maar zoolang als
gij achter het scherm n verschuilt, dan wil
ik n niet antwoorden eD schrijft gij nw
naam niet onder het stuk dan moet gij n
zelf maar afvragen welke naam of u toe
komt.
Daarna N.N. geef ik n nog dit in o-
verweging, om hetgeen ik in mijn stukken
geschreven heb, eens goed te begrijpen
en dient gij n zeiven af te vragen „wat is
de waarheid?*; daarna laat ik vol
gen
De broodkist is leeg, de kachel is ieeg,
mijn beurs is leeg.... wat moet dat
worden zuchtte de vrouw, terwijl zij een
wanhopigeu blik wierp op haar niigeteeï-
de kinderen. Wat heb ik, wat hebben die
ongelukkige schapen misdreven dat men
ons zoo laat lyden
't Was in een vergelegen land waar
duizenden in dat geval verkeerden. Groot
was de werkeloosheid en zij die werkten
verdienden weinig, zeer weinig, met zeer
zwaren arbeid. In de steden en op
het land zag het er treurig nit. Slecht
gevoed, slecht gekleed en slecht gehuis
vest, klaagden de armen van alle kanten,
De rijken preekten over tevredenheid, maar
deden weinig of niets om te helpen, ter
wijl zij zelf het vette der aarde genoten.
De regeeiing verzocht men vriendelijk om
hnlp en 't gaf niet; zij liet de arbeiders
zware, de rijken betrekkelijk lichte belas
tingen opbrengen en gaf vette baaDtjes aan
rijkeluizoontjes en liet het daarbij. Men
werd brutaal en 't gaf evenmin. Op som
mige plaatsen schoolde men samen, door
honger en kou gedreven, om werk te vra
gen, en de regeering zond militairen; geen
brood maar kogels tn sabelhouwen aan
biedend. Wie door nood gedrongen iets
stal, werd zwaar gestraft. Rijke
dieven, oplichters, en moorderaats
werden zeer licht of niet ge
straft. De arbeiders werden armer, de bur
gerij ging achteruit, maar de groote kapi
talisten werden al rijker en rijker. Einde
lijk kwam het gebreklydend volk in ver
zet: bet wilde werken en genieten. Al
hadden de groote heeren wel hun eigen
kinderen maar niet die des volks onder
wijs verschaft, begrepen de armen toch dat
het zóó niet kon blijven en dat detevre-
denheidspreekers misleiders waren. Ook
begrepen zij dat het verkeerd was troost
te zoeken door jenever te drinken, omdat
dronkenschap den toestand niet verbetert,
maar noch veel slechter maakt. Zooals ge
woonlijk zond de regeering soldaten, maar
deze begrepen voor het meereudeel, dat
re niet moesten vechten tegen hnn naas
ten die voor hun recht streden en de
meesteu kozen de zijde van het volk; zij
die dom genoeg waren om 't niet te doen,
waren niet talrijk genoeg om veel weer
stand te bieden. Nu begrepen de groote,
dat hun tijd voorbij was en zij
vluchtten naar een ander land, maar ook
daar was het volk in verzet gekomen en
weigerden de soldaten tegen hun bloedver
wanten en vrienden op te trekken. Zoo
giDg het in nog meer landen. De honger
lijders haalden, om te beginneD, brood en
vleesch en groenten uit de welvoorziene
magazijnen en zij, die van armoe tot nog
toe een schooierspak droegen, namen betere
kleeren. De dakloozen en bewoners van
benauwde krotten, namen voorloopig ban
intrek in de groote paleizen der rijken,
die zoo groot waren, dat in een gebonw
soms verscheidene gezinnen konden wonen,
beter, dan zij voorheen vermochten. De
verschillende dorpen en steden zenden
elkander afgevaardigden, om te overleggen,
wat nu te doen. Zooveel mogelijk voorzag
men elkaar van 't noodige. Men zond
levensmiddelen en kleeren naar plaatsen,
waar die niet genoeg waren en hielp elkaar
zooveel mogelijk. Eerst was er wat verwar
ring, maar dat verbeterde gaandeweg. Toen
kwamen in de hoofdstad des lands personen
uit alle streken samen om te beraadslagen.
Er werd aangeteekend, wat er in de eerste
plaats moest gedaan worden, om in de behoef
ten te voorzien: meubelen, gezonde huizen,
en zoo voort.
Toen werd bekend gemaakt, wat voor
eerst noodig was en waar de werkplaatsen
waren. Nu hadden alle bewoners werk,
ieder pakte wat aan en ieder genoot de
vrachten. Men brak slechten huizen en je-
neverfabrieken af, dempte stinkslooten en
ruimde bedompte straten op, om die door
betere te vervangen. Hierdoor werd al da
delijk de gezondheidstoestand beter. Yoor
ziekten zooals de cholera, maakten men
zich minder bang dan vroeger. Akkers
werden bewerkt en in fabrieken vervaar
digde men wat men noodig had ten dien
sten van 't algemeen, want akkers en fa
brieken hoorden nu niet aan personen of
vennootschappen, die anderen voor een
hongerloon lieten werken, maar aan het
geheele volk. Geen coupon uetjesknippers,
geen huisjesmelkers, geen hovelingen, geen
landeigenaars kwamen meer door nietsdoen
aan den kost. De staat, de vrije republiek
had alles in eigendom en liet alle bnrgers
mits zij werkten met het hoofd of met
de hand, eten en genieten. Werkeloosheid
en armoede bestonden niet meer. Geen
1 overmatige arbeid beulde de menschen
meer af, geen gebrek verbitterde hen meer.
Geen slecht voedsel of benauwde woning
maakte hen meer ziek, geen ottvoldoend
onderwijs deed meer de jengd in dom
heid opgroeien. Geen kinderen werkten meer
voor hun tijd, geen grijsaards meer als ze
niet meer konden. Goed gevoed en goed
onderwezen, krachtig naar lichaam en
geest, hadden allen plichten en allen rech
ten. Geen huwelijken meer nit geldelijke
berekening, maar nit liefde; geen bedelarij
of diefstal meer om te leven, maar eerlij
ke arbeid; ook geen oorlog meer tnsschen
verschillende Staten, want geen vorsten had
den hier meer over te beslissen en de
volken hadden geleerd dat men door broe
derschap en samenwerking verder komt
dan door vijandschap. Zoo werd het toen
de Socialisten gezegenvierd hadden. Laat
het socialisme niet langer een schrikbeeld
voor u zijn, maar werkt allen mee om
tot betere toestanden te komen. Met kla
gen komen wij er niet en met schelden
evenmin. Door begrippen bekend te ma
ken onder het volk, zollen wij echter de
overwinning behalen. Slaapt niet langer.
Denkt om u zelf, om hen, die u liet
zijn om de kinderen en het jonge ge
slacht, dat gelukkig kan zijn als we de
handen aan 't werk slaan, maar als de
ellende steeds blijft toenemen zooals nu,
een ongelukkige toekomst te gemoet gaat;
hebt elkander lief, en nu, mocht N. N. dit
beschouwen voor een hersenschim, mij wel;
de lezers van de Schager Courant, die
oordeelen zeiven.
Na mijn hartelijken dank, Redacteur,
P. DEKKER Jz.
DORPEN.
Het voorgeslacht was, zoo men weet,
Yol echten heldenzin.
Een Reinier Claassen ging eenmaal,
Pardoes de wolken in.
Als 't pantserschipnaar hem genoemd,
Eens naar den bodem zakt,
In plaats van te vliegen in de lucht;
Is 't ook iets, dat wel pakt.
Biedt men één guldensboek le koop,
Dan is 't debiet niet groot,
t Ging beter wanneer men cognac
Per ffesch te koop zoo bood.
Maar geett m'een wiel bij een boek
't Publiek wordt vaak verlakt,
Dan geeft het guldens voor ééo boek:
Dat is iets, wat wel pakt.
Hoe heftig de anarchist somtijds
Ook zijn mocht in zijn taal,
De massa stoorde er zich [niet aan,
En gaf niet om kabaal.
Maar wanneer soms een Anarchist
Woest met zijn bommen smakt,
Dan heeft dit zeker meer effect
Dat is wel iets dat pakt.
De eigenaar van een bierknijp ziet:
Zijn standje wil niet meer.
't Bezoek vermindert bij den dag,
En 't was zoo druk, weleer.
sHuur—kellnerinnenzegt een vrind;
„Voor ge in den afgrond zakt.'
Hij doet het, en thans bloeit de zaak,
Door iets, wat altijd pakt.
Geeft men soms in een schouwburgzaal
Een stuk, dat overvloeit
Van reinen zin of scboone taal,
Dat slechts den denkers boeit,
Dan blijft de schouwburg aklig leeg;
Maar wordt er ruw gehakt,
Of in een stuk wat veel gemoord,
Dan is 't iets, wat wél pakt.
Wie ons ooit pakt of wat ooit pakt,
't Is niet steeds even goed.
Maar zeker is 't, dal mag're Hein,
Het vroeg of laat eens doet.
En 't helpt voorzeker niet of men
Dan zoete broodjes bakt.
't Is betei: nsibel steeds geleefd
Ln 't goede aangepakt.
1de Klasse Trekking van 1 Augustus.
Prijs van f '2000: No. 4774
f 1000: No. 5773 12533 17764
e n t 400: No. 3563 15341 17880
f 200: No. 4349 16810 19550 20564
f 100: No. 145 6296 8055 9328
10077 15176
2e Klasse Trekking van 2 Augustus.
Prijs van f1500: No. 15596
O d. O 1 is het uitstekendste middel
om den mond rein te houden.
O dol is het eenige tand- en mond-
reinigingsmiddel dat antiseptisch werkt.
O dol neemt het émail der tanden
niet weg.
O dol bewaart holle kiezen voor
verdere verrotting.
O d o 1 is het eenige zuivere middel
voor neusbaden.
O dol kost per heele flacon (orgi-
gioeele spuitflacon) voor verscheidene maan
den toereikend, I 1.
Verkrijgbaar bij
