ÏÏiÏÏSSÏw-r,
GEMENGD NIEUWS.
Het Zout kor r^|tl
reiken en haar met behulp van anderen
op den wal te brengen. liet leven scheen
gewsken, maar eenige visschers, die znlke
zatkjes meer bij de hand gehad hebben,
wisten de voorschriften tot behandeling van
drenkelingen zoo goed toe te passen, dat
men langzaam het leven zag wederkee-
ren.
De drenkelinge werd, terwijl de politie
agent een brancard haalde,
nomen in het hnis van
dokter "W.
l, liefderijk opge-
den daar wonenden
de. l _e scnreef den heer H. aan, het,
volgens de meid nitt teruggegeven geld,'
binnen zekeren tijd te zijnen kantore te
deponeeren.
De heer II,, een geacht man, meende om
onaangenaamheden te voorkomen, aan deze
sommatie te moeten voldoen. Kort daarop
komt weer een schrijven van denzelfden
advocaat met bedreiging van een vervol
ging indien FI. niet binnen zooveel dsgen
duizend gulden zond. De brief behelsde
nog de waarschuwing aan H. om niet met
zijne kinderen hierover te spreken. De
door dit
srekomen. Sedert het uitbreken der ziekte I Een ïoen h.ij
werden 57 personen daardoor aangetasten caar^e iMtoppen> bleek het, dat e
znu 27 d.araan overleden. ,1, r ,-nmmrtementen veul te nauw
Toen de brancard verscheen, was de toe-
•tand zoo, dat de dame te voet huiswaarts eenvoudige man, bang gemaakt
kon keeren. De beweegredenen voor haar
waubopigen atap bieren voor de vele om
standers natuurlijk verborgen.
Sedert eenige maanden
loopt het gerucht, dat onderscheidene per
sonen, tot één familie behoorende, gelden
te vorderen hadden van het protestantsche
weeshuis te LEIDEN en wel, Daar beweerd
werd tot een:bedrag van ongeveer 17 millioen
ZIJ
Door den burgemeester van LEIDEN
is heden ter algemeene kennis gebracht dat
zich binnen die gemeente een geval heeft
voorgedaan van Aziatische cholera, met doo-
delijken afloop.
Gisteren nacht, tasschen twee en drie
oren, is op last vsn den stadsgeneeskun-
dige dr. J. C. M. Thomas iu het gasthuis
te ALKMAAR als lijdende a^n cholera
asiatica opgenomen zekere P. Verdomt.
De overledene aan die riekte was een
schrijven, zond werkelijk de g ëischte dui- dj schippersknecht, met het vaartuig
zend gulden. Nog was de maat niet vol J;HAARLEM
en opnieuw volgde
paar
een
gulden, hetgeen zou voortspruiten uit een
aan dat gesticht in 1774 gedane leening
van f 100.000 door een harer voorvade
ren.
Dat gerucht werd nog versterkt, toen
aan die familieleden betzij per post,
hetzij door weesjongens brieven werden
gebracht, waarin hunne rechten zouden be
schreven zijn, terwijl bij die brieven, met
den gelijkklinkende naam van den vader
van het gesticht, ook eene oproeping was
bevel binnen
I zenden
De arme H. scheen ten einde raad ie
zijn en moet zich van het leven beroofd
hebben, een brief arn zijn kinderen achter
latend, waarin bij de redenen die bem tot
deze daad brachten, uiteenzette. De zaak
was hij voor
naar de
moet bij
ven zijn.
den officier van justitie aangege-
v a n
De gemeenteraad
HOORN Lesloot ia zijne jongste vergade
ring het besluit van 21 Mei 1890 te
handhaven, waarbij is toegezegd aeelueming
voor 20,000 gulden in eene naamlooze
vennootschap, op te richten voor het tot
stand brengen eener stoomtram-verbinding
of van een locaalspoor tusscheo Hoorn en
men
de
duwde van
trein vertrok
om tot ontvangst der gelden in den Haag Schagen over Wognum, Spanbroek en tos
te komen bij een notaris, met woonplaats schen gelegen gemeenten, zoo de vennoot-
aangednid, doch dia niet was te vin- schap de noodige waarborgen oplevert voor
den. de bereiking van het doel, en
mits het
Toen die personen, in het vaste geloof vervoer tosschen Hoorn en Schagen zonder
op hunne rechten, ten laatste meer zake
lijk tegen regenten en den vader van het
gesticht optraden en het hun zelfs lastig
maakten, werd de zaak in handen der po
litie gesteld. Het bleek al spoedig dat een
werkzaam aandeel in de geheele zaak had
de 17-jarige weesburger Jacobos Fillippo,
die, door de politie ondervraagd, in tegen
woordigheid van zijne familieleden en den
weesvader, volhield dat de werkelijk hande
lende persoon, van wien de gegevens wa
ren uitgegaan, in dezen was de weesvader
zelf. Hij verhaalde o. a. dat deze hem op
een nacht uit zijn bed gehaald en in de
regentenkamer gebracht had, waar hij hem
eene schilderij had aangewezen met eene
inscripitie, doelende op de erfenis.
Aan het politiebureel liet men hem
schrijven, en het bleek dat zijn schrift
overeenkwam met de schrifture, door de
familieleden ontvangen, welke brieven zoo
danig waren gesteld, dat niemand ze zou
hebben beschouwd anders dan als van een
eenigszins ontwikkeld persoon afkomstig.
Toch bleef de jongen nog ontkennen de
schrijver of verdichter der zaak te zijn,
tot ten laatste de weesjongetjes werden opge
spoord, die een brief ter bezorging van
hem ontvangen hadden. Ook daardoor in
nauw 't gebracht, bekende hij ten laatste in
tegenwoordigheid zijner familieleden en van
den weesvader, dat de geheele zaak door
hem was verzonnen, waarvoor hij echter
geeno reden wist op te geven. (.L D.)
Dezer dagen maakten wij
raeldig van een geheimzinnige zaak, waarin
twee personen betrokken, waren die beiden
overleden zijn. De IV. Prov. Groninger
Courantdeelt dienaangaande het volgende
mede.
De landbouwer D. H. te UITHUIZEN
had van zijn meid de opdracht gekregen,
een klein sommetje, circa f 800, voor haar
te beleggen, waaraan gedeeltelijk door ha
ren heer werd voldaan. Hij kocht nl. in
Groningen voor haar een waardepapier en
gaf haar het overblijvende geld,circa f 200,
terug, wat de meid later ontkende en
waarover zij zich bij een advocaat beklaag-
overstappen of overladen kan geschieden.
H. H. M. M. de Koninginnen
zullen op een nader te bepalen dag in
de eerste helft der maand September een
bezoek san den HELDER brengen en daar
o.a. een manoeuvre van zee- en landmacht
bijwonen.
Het officieel bericht van het voorgeno
men bezoek is reeds te Den ndder ont
vangen.
CHOLERA.
In het geheel hebben zich nu te
Rotterdam twee gevallen voorgedaan. Bei
de lijders zijn nog onder behandeling.
De vrouw, dia Zaterdagmiddag als
vermoedelijk lijdende aan cholera in de
ziekenbarak te HAARLEM werd opgeno
men, is des avonds overleden, terwijl een
kostganger uit het huis van Lacet Zon
dag naar de barak vervoerd, er een paar
uur later bezweek.
In het geheel zijn tot Zondag te
ANSTERDAM 14 gevallen van Aziatische
cholera geconstateerd, waarvan 6 met doo-
delijken afloop. Drie patiënten worden in
het Wilhelmina-g asthuis verpleegd.
Te ZAANDAM heeft zich aan boord
van hel zelfde vaartuig een tweede geval van
cholera asiatica voorgedaan. De vrouw van
den schipper en diens negenjarig dochter
tje zijn de aangetasten.
Te WEST-GRAFTDIJK is
van cholera geconstateerd.
Te WORMERVEEB komt eveneens
een geval van Aziatische cholera voor.
Op den Gruttersdijk 9c te UTRECHT
is een geval van cholera bij een groenten-
venier, genaamd J.'Verheul, voorgekomen.
Het bacteriologisch onderzoek is nog niet
afgeloopen.
Aan boord van een schip, liggende
in de Zuid-Wiilemsvaait onder de gemeen
te ER?, is weder een cholerageval met
doodelijke afloop voorgekomen.
Te MAASTRICHT zijn in de beide
laatste dagen 2 gevallen van cholera voor-
waarop hij in dienst was uit HAARLEM
reigemei. me ter steje aangekomen,
o f 5000 te Vo)gens z.jne *erkUring
een paar dagen met eene vlet
kermis te ZUID-SCHARWOUDE geweest
en van daar vertrokken naar de kermis te
BARSINGEBHORN, waar hij den 11
Augustus omstreeks 12 nur ziek was ge-
wordeu en van waar hij door twee perso
nen, op last vau deu burgemeester vsn
Barsiugerhorc, in eene open vlet naar Alk
maar was overgebracht. Door de waakzaam
heid van zekeren Pieters, die zich des
nachts bij aankomst dier open vlet juist
langs bet N. Hollandsch kanaal op de
Friesche draaibrug bevond; is direct de
politie gewaarschuwd en de stadsgenees-
kundigr gewekt, waardoor het mogelijk is
geworden den lijder onmiddelijk naar het
gasthuis over te brengen, waardoor voor
komen werd, dat hij in zijn huis bij zijne
vrouw en acht kinderen gebpocht werd.
Daar zich gevallen van cholera hebben
voorgedaan in Noord-IIolland, en uitwerp
selen van lijders in het boezemwater kuu-
nen geworpen zijn, is door den burgemees
ter van EDAM het baden in de Purmer-
ringvaart verbaden, en hebben B. en W.
de ingezeteuen met nadruk gewaarschuwd
tegen het gebruik van ongewasschen vruch
ten, of ongekookte melk en water. Ook zijn
alle tuiniers, zuivelbereiders, bakkers enz.
uitgenoodigd, het grachtwater niet te gebrui
ken voor spoelwater. Dit is ook te minder
noodig nu èn te Edam en te Yolendam
7 Nortonpompen geslagen zijn.
Da goten, riolen, nrinoirs enz. wor
den dagelijks ontsmet en het bestuur der
aldaar gevestigde afdeeling der Noord-hol-
Iandsche vereenigiog liet Witte Kruis heeft
de barak geheel gereed doen maken, om
dadelijk lijders te verplegen. Aan den ha
venmeester zijn ijzeren reservoirs verstrekt,
om aan schippers te gever., indien zich, on
verhoopt, aan boord van een vaartuig ge
vallen van cholera mochten voordoen, ten
einde daardoor dus te voorkomen, dat uit
werpselen in het water geworpen worden.
Men trok van binnen,
buiten, het ging niet, en
zonder den slachter.
De maatschappij had hem echter een
kaartje verkocht en dus deverphchting p
zich /nomen, hem naar Liverpool over te
brengen. Dezen haar plicht was zij niet
nagekomen, zoodat de slachter de maat-
schappij om schadevergoeding aansprak. I
eerste Lantie werd de maatschappij tot
betaling van 400 pond veroordeeld, maar
dal vonnis is zij in appel
van
gegaan.
moe
had hij
een
De groole voorstander <1». i
ging Frédéric Pass
staathuishoudkundige en poijti. Fr»Es*L
in het orgaan van het Berner k'
Conférence interpari re»« L,
re, dat «ij in ons vorig num/®'"^
den, bijna iedere maand een ar«?i 0oei»-
een dier geestig geschreven eau,
leenen wij het volgende:
Iedereen kent het voorschrift
«st-
om
ostij.
mj
niet
heb-
men. Ik zal er aan denken, dat gjj
uwe hulp hebt toegezegd, ofseboon ik
hoop, dat ik baar ooit noodig zal
ben."
lieer Wegelin ging. Hem schoen het toe,
als vloeide door de omarming met
Geertruida, vuur door zijn aderen. Hij begaf
zich wederom naar zijn plaats in bet kan
toor en staarde de beida hoopen brieven
aan, die bij overhandigen moest. De klerken
verdwenen en Wegelin zat nog altijd op
zijn plaats. Hjj wachtte tot den tijd van het
avondeten voorbij was en begaf zicb, op het
uur, dat de heer Bennowitz op zijn particulier
kantoor pleegdo to zitten, daarheen.
„Hier zijn de brieven," zeide hg op zijn
gewonen „bescheiden, doch doorgaands afge
meten toon. „Er is er een bij, dien ik uit
vergissing geopend heb, omdat ik hem voor
een brief over zaken aanzag. Toen ik echter
bij den aanvang bemerkte, dat het een brief
van particulieren aard was, heb ik hem da
delijk weder toegevouwen. Vergeef het
mij
Heer Bennewitz bromde wat. Eigenlijk
was bet hem precies hetzelfde, of Wegelin
eens een zoodanigen brief las, want hun in
houd was gewoonlijk van niot veel belang
maar hij bromde over ordelijkheid en goed
nit zijn oogen zien.
Vervolgens nam hij den onrechtmatig ge-
openden brief het eerst ter hand en
las.
Mijnheer Wegelin zat tegenover hem,en scheen
in het bearsbiad van den boekhandel
te lezen, in ernst zat hij evenwel den ouden
heer aan te gluren.
De oude Bennewitz evenwel zat, ofschoon
het papier eenigzias in zijn hand sidderde
heel kalm op zijn plaats. Dan hief hij het
hoofd op, haalde diep adem, legde deo brief
neer, wreef zich de oogen, alsof hij se niet
vertrouwde, en nam den brief en bijlage we
der ter hand en las ze met groote opmerk
zaamheid nog eenmaal. Hierop legde hij du
papieren evenwel wederom neer, leunde ach
terover in zijn stoel, en Btaarde in de ruim
te. Hij was grauw in het gelaat geworden,
en zijne handen speelden onrustig met dc
franje van zijn leuningstoel.
Zoo vergingen wol vijf minuten, toen stond
de oude op, ging tweemaal door do kamer
en bleef voor Wegelin staan. Nu bliksem
de zijne oogen en hadden zijne wangen zich
gekleurd.
„Wegelin, ga heen en zeg tegen mijne
nicht Geertruida, dat zij dadelijk hierkomt,*
sprak hij met zachte, door opgewondenheid
verstikte stem.
Heer Wegelin ging.
Toen hij in de wooukamer trad, zag hij
de nichten bij de lamp zitten, en over Gecr-
truida's blonde haron, lag een waren licht
glans. Hij bleef een oogenblik staan; leven
dige bewondering was op zijn gelaat te le
zen.
De meisjes zagen op, en Felicitas vroeg,
wat hij wilde. Geertruida zag den boekhou
der met bezorgde en zoo het hem toescheen,
hulpvragende blikken aau.
„Mijnheer Bennewitz verzoekt juffrouw
Geertruida, dadeljjk bij hem te komen."
„Wat is er dan gebeurd P* vroeg Fé.
„Gij hebt deze week de bediening toch niet."
Geertruida stond op.
„Weet gij, wat er is, heer Wegelin?* vroeg
Felicitas.
De boekhouder schudde het hoofd.
„Dat is een recht aangename toestand in
huis," zeide Felicitas „Wanneer dit nn niet
over het wegloopen is, weet ik niet, wat
het anders wezen kan."
Zij richtte deze woorden tot Geertrnida.
Welke scenes moesten tusscben de nichten
voorgevallen zijn? Zekerlijk wist jnffronw
Bork van het geheime huwelijk af. Waren
echter niet de brieven, die hij ontvangen
Men kan Londen vrij goed
kennen zonder te weten, dat er in Hydepark
een hondenkerkhof is. In Eugehnd is de
hond wat in Egypte de kat was. Anglo-
manen bootsen overal in de wereld dezen
eeredienst van den hond na. Op ket kerk
hof in Hydepark kost het graf drie gulden.
Extra komen de kosten der begrafenis en
die van zerken en monumenten, waaronder
er zijn, waarvoor zestig gulden betaald moet
worden. Tachtig zerken liggen er naast el
kander, en wat het kerkhof bij honden-
liefhtbbers van eiken stand een soort van
wijding geeft, is, dat de oom der koning
in, de hertog van Cambridge, er twee van
zijn honden liet ter aarde bestellen.
De Italiaansche klavier-
speler Cravagni, heeft onlangs tengevolge
van een weddenschap 25 uren onafgebroken
piano gespeeld. Hoewel zijn handen gezwol
len wareu, was Cravagni zoo weinig vermoeid,
dat hij aanbood voor 1000 1. nog zes uren
voort te spelen,
Arme toehoorders, die op den speler toe
zicht moesten houden 1
Voor de rechtbankte Lo-
dève (dep. Hérault) heeft dezer dagen een
meisje terechtgestaan, dat in een aantal
ongeteekeude brieven vele inwoners met
den dood gedreigd had. Zij verklaarde,
dal zij zoo gaarne Lodève zou verlaten,
maar haar ouders wilden daar blijven wo
nen. Om hen tot verhuizing te bewegen
schreef zij de ongeteekeude brieveD, o. a.
een aan haar vader, waarin deze met een
bom bedreigd werd, indien bij niet binnen
14 dagen Lodève verliet. Zij hoopte, dat
de vrees voor een anarchistisch complot
haar ouders zon bewegen uit de gehate
stad te vertrekken. Het kwam evenwel
anders uit dan zij zich voorgesteld had.
Zij werd als de schrijfster der brieven ont
dekt en veroordeeld met toepassing van
de wet-Bérenger tot 16 frs. boete en
de kosten. Een veel zwaardere straf voor
haar is echter, dat baar list mislukt is en
zij te Lodève moet blijven.
Japansche zeden. W a n-
neer een Japansch meisje zich in het hu
welijk zal begeven, worden haar tanden te
voren zwart gemaakt. De stof, die men
daarvoor gebruikt, blijft er voor altijd op
zitten, zoodat, wanneer in Japan een vrouw
Nathaniel d e|R o ts c h i 1 d
heeft zijn landgoed te Hinterliethen (Bene
den Oostenrijk) benevens een kapitaal van
1 300 000 fl. afgestaan voor een instelling
voor invalide officieren van hetOostenrijksch-
Hongaarsche leger.
Zoo gij doet, zoo gij o n t-
Een kleermakersbaasje had gedurende
het vorige zomerseizoen een knecht
ten iu dienst nemen, zoo
het.
Het seizoen is voorbij, de knecht eigen
lijk onnoodig, maar de baas kan het niet
over zijn hart krijgen den knecht, een
flir.k werkman, nu te ontslaan.
Zijn vrouw maalt hem echter het hoofd
warm oua dien doodvreter, die als twee eet
en bijna niets uitvoert, nu toch, nu ze
hem niet ncodig hebben, te ontslaan.
Eindelijk zegt de baas: welnu dan
moet het maar. Ik zal een reden beden
ken om hem te ontslaan.'
Vrouw!" roept hij een oogenblik later,
ffvrouw kook van middag een koolstruik
en leg die bij de tuinboonen ia plaats van
het spek.
„Een koolstrnik
„Ja eeu koolstrnik, doe maar wat ik
zeg".
De vrouw gehoorzaamt. En 's middags
verschijnt op tafel in plaats van spek hij
de boonen een gekookte koolstruik.
De baas snijdt daarvan een plak af en
biedt den schotel den knecht aan.
Lekker spek', zegt de baas op dreigen
den toon.
„Wat spek roept de knecht lachend,
jhet is een koolstruik."
„Koolstruik, koolstruikHet ia spek
zeg ik je. Je gelooft me niet? Marsch,
mijn deur uit.' roept de baas, schijnbaar
woedend op zijn knecht toeloopend.
„Nou, houdt u maar bedaard,' zegt de
slimme kerel, die dadelijk snapt, waar de
baas heen wil, „ik zie het nu ookik
had me vergist. Heerlijk, heerlijk vet spek,
dat smaakt opperbest. Mag ik als u 't
belieft nog een plakje baas
Zoo was het zoo mooi op touw gezette
plan mislukt en bleef de knecht in dienst.
Het goede seizoen voor de kleermakers
is weer aangebroken. Het werk loopt weer
morgens vroeg
in dezen drukken
knecht buiten de
over de hand en van
tot 's avonds laat is er weer werk aan den
winkel.
Eens op een zondag
tijd wandelden baas en
stad. Zij komen langs een aardappelenland.
Eensklaps vliegt eeD zwarte kat langs hen
heen.
„Zeg, baas,' roept de knecht, „zaagt u
die mooie haas
„Wat haas," antwoordt de baas, „het
was een kater."
„Ik zpg, 't was een haas. En als u me
niet gelooft, dan neem ik op staanden voet
mijn ontslag.
De baas begrijpt waar zijn knecht heen
wil en zegt daarom op heel oot moedigen
toon
„Och je hebt gelijk ook, ik heb me
vergist; het was een haas, een mooie haas,
een prachtig dier
MoraalZoo gij doet, zoo gij ontmoet.
Amerikaansche zeden.
Een ergerlijke weelde wordt sedert ee-
nigen tijd door vele Amerikaansche kerk-
gangsters tentoongespreid. Rijke dames
overladen zich dermate met kostbare
diamanten, dat zij op straat, tot bescher
rning van haar eigendom, door opzettelijk
daartoe aangestelde geheime politieagenten
gevolgd moeten worden. In den jongsten
tijd zijn deze millionaires ook begonnen,
de bsnden harer gebeden- en gezangboe
ken zóó dicht met diamanten te laten be
zetten, dat enkele dezer boeken thans ver
over de 5000 dollars waard zouden zijn.
Op de eerste bladzijde van zulke overdre
ven kostbare kerkboeken moest men, zoo
als de berichtgever er zeer ter snede bij
voegt, de eerste negen verzen uit het twee
de hoofdstuk van Jakobus' apostolischen
Zendbrief schrijven.
Terechtgewezen.
Keizer Nicolaas van Rusland verzocht
eens, op een soirée ten hove, aau Frans
Liszt iets voor te dragen. De beroemde
kunstenaar zette zich onmiddellijk aan de
v .eugti piano en begon. Midden in zijn
spel hoorde hij echter hoe de keizer met
eenige zijner generaals sprak. Een oogen
blik nog speelde hij voort, maar toen kon
hij het niet langer verdragen en hield
schen te vangeneen ÏOiitv -»
tje op den staart. Het
zée'r een voudig en, wat meer i« dtl
want ter uilvoering wordt veïnïi^
dat men den vogel ieeds iB de u
De moeielijkheid echter ligt iD
pen. bet
Het gebeurt meermalen, dat
standige lieden, om resultaten van
andere belangrijkheid dan het van
een vogeltje te verkrijgen, niet^
naïeve middelen aan de hand d
beginnen aan het einde en o*"'
algemeen begint men toch ?6r
begin bet
Zóó gebeurde het, dat in 1878
jaarlij ksche vredescongres te p,et
der redenaars, toch een teerl^
keld en verstandig man, de ver/
toen reeds onmiddellijk wilde laten
sluiten, tot de bijeenroeping van een
ternationaal parlement in het v 1 'C'
jaar. Hij noodigde mij zelfs persoonJKvï
om eene oproeping samen te stellen
alle Europeesche Staten en om maa
ééns den dag der verkiezing vast te sté£
benevens dien der plechtige openin»
Staten-Generaal der menschelijkheid° \u
véél moeite slaagde ik er toen in, aan/'
en aan de geheele vergadering té doen bn
grijpen, dat een diergelijk besluit op d«*
oogenblik niet meer uitwerking zoude heb.
ben, dan een sabelhouw in 't water E t
geen ander resultaat dan ons met spit te
doen overladen.
En ik moest hem laten opmerken dat
ten einde de zaal, op de tweede verdiept
waar wij zitting hadden, te bereiken „ij
hadden moeten besluiten de trap te ne
men en successievelijk alle treden op té
gaan, met de onderste te beginnen.
Bij eene andere gelegenheid, ruim tien
jaren vroeger, toen men zich begon bezig
te houden met da onvermoeide pogingen
der vredebonden, deed één onzer correspoz-
den mij de eer, mij een onfeilbaar middel
ter voorkoming van oorlogen aan fe ge-
ven. „Wanneer een gouvernement,, zeide
hij mij, „den oorlog verklaart aan een ander
dan zal deze antwoorden„zeer goed; ik
ben volkomen bereid om ter verdediging
mijner rechten mijne legers tegenover de
uwe te stellen, maar alvorens daartoe over
te gaan. acht ik het noodig al degenen te
raadplegen, die daarin betrokken zijn, d.w.z.
de natie die ik vertegenwoordig; endaar-
toe wordt een zekere tijd vereisebt. Wacht
das nog even, als 't b belieft en kom over
drie maanden maar terng, indien gij vóór
dien tijd niets van mij gehooid hebt. Wees
verzekerd, mijnheer," voegde mijn corres
pondent er met volle overtuiging aan toe,
„dat door het toepassen van dezen eenvou-
digen voorzorgmaatregel, den tijd tot na
denken te nemen, men bijna alle oorlogen
voorkomen."
zou
Ik twijfelde er evenmin aan als hij, maar
datgeene, waar ik wel aan twijfelde, was de
mogelijkheid om dat kostbare uitstel te
verkrijgen en aan het nadenken tijd te
laten de gemoederen tot kalmte te brengen.
De moeilijkheid bestaat hierin om aan de
gestelde overheden, die de stormen over da
natiën doen losbreken, de noodige wijsheid
en zelfbeheersching le geven, die doet be
zinnen, alvorens te beginnen. Dat is he
zoutkorreltje op den staart.
Wat voor de groote oorlogen ban ?e"
den, zon eveneens afdoende zijn voor e
kleine binnenstadsche onlusten, die Petlte'
misères de la vie, de voorkomende onee-
nigheden tusschen familiën en personen,
zoo menigvuldig in kleiue steden en P
sen. Hoe kleiner de oppervlakte ?r0°
door eenige honderden of duizend'®
woond, hoe meer aanleiding tot aller ei
flauw, nietsbeduidend gebabbel, ,air
weer eindelooze brouillerieën en Tee
voortvloeien. En dan nog hoeve#
meestal onbeteekenende kibbeiarijtjes
deu nog Diet zoo hoog loopen, indien
niet dadelijk in drift en opwinding
trok omhem of haar ter yeranlwoo^
om
te roepen
men
mee'1
Men zegt in drift
eueu wilde zeggen, men treft scherpe'
en grieft dieper zonder zich later ze
herinneren, wat men gezegd hee
ten
de
onrechte heeft een wijs man gL
nacht brengt raad.' Laat ove
grieven, eene nacht henengaan,
portiën van een geschil slinken e
minderen met het heldere morgen 'c 1 ,jja
wijl wij later stellig dankbaar,*n
voor het juistere inzicht, dat nei
sel was van zelfbeheersching en m
lacht, men altijd weet of men met een ge.
had, om baar weder over te geven, aan BV trouwde of ongetrouwde vrouw te doen heeft. P__. cu CI1
liciUs geadresseerd geweest? Wat lag daar- Bij de geboorte van een kind wordt een plotseling op. AlirannwcZ!SRnU7ii'rCf.,n fltTi?
b«.„ gepUrt, d„ ta d, blyft totd., d» ctaJ Xicol J ZJZ CZ
het kind getrouwd is. Is het uur van trou- naar vragen, waarom hij niet voortoneel-
wen aangebroken, aan wordt de boom om- de, r
gekapt en van het hout, worden meubel- „Als de keizer
aan ten gronde
Geertruida sprak niet,
deur toe, en toon zij mijnheer Wegelin voor-
bijgiug, voelde haro band die van den
boekhouder. Zij wist niet, of zij bem te kort
genaderd was, of dat hij hare hand gegre
pen bad. Zeker was hot, dat de boskhonder
haar tot troost de band gedrukt had. Zij ging
voornit, hij volgde, en zoo traden zij beiden
het kantoor binnen.
WORDT VERVOLGD.
stukken veivaardigd die het
als de grootste sieraden in
ding beschouwt.
Een interessant proces
werd dezer dagen te Londen behandeld.
T- spreekt," aatwoordde
jonge paar Liszt, „moeten anderen zwijgen."
de huishoQ- ieen den Czaar dit antwoord overgebracht
was, zeide hij #De keizer zwijgt. Liszt
kan doorspelen.'
En thaus hoorde hij het spel des mees
ters tot het einde opmerkzavm aan.
sel was van zeltöeneerscnmë
bezadigdheid. Maar die zelfbeheersc
verkrijgen, dat is het zoutkJ"6 e
du ge*"
plaatsen
maken,
De musch echter, m
ekster wier vangst het
het zoutkorreltje onnoodig z°u ^re-
die grootste aller maatscbsppeuj 'e
kenkwaadspreken. Wie is ul®
of zijue beurt te velde 8e' v?oD t
of heeft zich heftig boos gema» 1 E
lei rondgestrooide babbeltjes; u frjj.
men anderen spaart, zullen aU-*er ^lijk
1 'rrO Ufc-I"
zelve I*'1
zoo min mogelijk aan diealgem^1
temps, iedereen klaagt er over
er onderwaarom zoekt men
neesiiiiddel niet, waar het te
in zich zeiven. Indien meD'.
zoo vlug het eeu of andere
pen verspreiden of aan de be ro
