Zondag 19 Augustus 1894,
38ste Jaargang No. 2358.
B ij v o e g s e 1.
Gemengd Nieuws.
Dr. Groneman's cho-
lerageneeswijze.
Op verzoek vau den Gouv-Generaal
heeft de chef van den geneeskundigen dienst
in Indië aan onzen voornaaligen landgenoot
dr. Groneman gevraagd,of hij bij 't uit
breken van eene cholera-epidemie.te Soere-
baja de behandeling der patiënten aldaar
zou willen op zich nemen, ten einde met
creoline-geneeswijze eene proef in 't groot
te nemen en eene daartoe te benoemen
commissie in staat te stellen, de resultaten
er van te constateeren.
In degerechtzaaltePaler-
mo is dezer dagen een moord gepleegd.
Daar werd in hooger beroep het proces be
handeld tegen den commandant der brand
weer Ginseppe Anastasi, die wegens het
verleiden van een 16-jarig meisje, in eerste
instantie veroordeeld was tot 30 maanden
tuchthuisstraf. Het Hof bevestigde het von
nis. He beschuldigde, die op vrije voeten
en in volle uniform was, werd toen zoo
woedend, dat hij op het meisje toesnelde
en baar met een paar sabelhouwen doodde,
voor iemand bet kon beletten.
Een drama op de trap.
Katrein M. woont te St.-Gilles (Brussel)
op een bovenkamer. Op hetzelfde portaal
komt ook de woonkamer uit van een stoe
len matter zekeren V.
Tasschen dezen man en de vrouw M.
heerschte sedert een week of drie aanhou
dend twist en toen V. maandagnamiddag,
half dronken thuis komende, alweer ruzie
zocht, ontstak de vrouw in zulke hevi
ge woede, dat zij een mes greep en haren
gebuur verscheidene steken toebracht.
Da vrouw werd aangehouden en de ge-
kweste in levensgevaar weggebracht. Men
wanhoopt hem te redden.
Uit Athene wordt een af
schuwelijke misdaad gemeld, gepleegd door
een knaap van dertien jaar. Dit kereltje
was verliefd en nog wel op een meisje
van vijf en twintig jaar, Magdalena Cup-
porianni. Herhaaldelijk viel de jongen het
meisje lastig met zijn liefdesbetuigingen,
tot eindelijk de broeder der schoone zich
de zaak aantrok en het verliefd ventje
8en pak slaag toediende. Deze behandeling
deed bij den knaap het voornemen ontstaan
zich te wreken, en spoedig voerde hij zijn
plan uit. Hij sloop de woning zijner uit
verkorene binnen en doodde den broeder
met messteken. Daarna begaf hij zich naar
het vertrek van het meisje en kloofde haar
het hoofd met een bijl, De knaap is ge
vlucht.
Anarchistische moord. Bij
de manoevres te Bustonrsizio in Lombar-
dye, heeft een soldaat die zich heimelijk
van zijn regiment verwijderd had, uit een
hinderlaag 20 schoten met scherpe patro
on op zijn kameraden gelost, waardoor
eenige soldaten gedood en een 1ste luite
nant en drie soldaten gewond werden. De
moordenaar, die anarchist was en Mura-
chioli heette, pleegde zijn misdaad om zijn
broeder te wreken, die deel nam aan den op
stand van Massacarrara en dientengevolge
door den krijgsraad tot 10 jaar tuchthuis
straf werd veroordeeld.
Een groote dievenbende.
Te Brussel is maandagavond een groote
internationale dievenbende gearresteerd. De
bende had haar hoofdkwartier in twee ver
vallen huizen in de rue de la Samaritaine,
vanwaar zij uitging om herhaaldelijk nach
telijke inbraken te doen in hotels en villa's,
in alle deelen vau België, maar voorna
melijk op de Fransche eu Nederlandsche
grens.
Maandagavond omsiugelde de politie,
ten getale van 50 man, de beide huizen,
zoodat niemand kon ontsnappendaarna
drong men binnen, Eerst boden de dieven
heftigen tegenstand, doch toen er maar
een revolverschot was gevallen, gaven al
len zich over er, lieten zich gewillig naar
het politiebureau brengen. De eigenlijke
hoofdlieden worden nog gezochtde on
deraanvoerders heeft men echter en daar
onder een zeer sluwe vrouw, Gertrude
Uylenbroek, die de meeste expedities ont
wierp.
De burgemeester van Brussel wenschte
der politie geluk met de vangst.
Gebruik van Petroleum-
toestellen.
1. Zorg in de eerste plaats dat uw toe
stel rein worde gehouden. Mocht het u ge
beuren, dat gij petroleum overgiet, neem dan
zorgvsldig dit overtollige weg.
2. Laat uw toestel nimmer geheel le
dig branden. Mocht u dit nochtans overko
men, blaas dan de vlam uit en laat het
toestel behoorlijk afkoelen vóórdat gij den
dop ontschroeft en er opnieuw petroleum
ingiet.
3. Hieruit is reeds op te maken dat men
nimmer petroleum mag ingieten als de kous
brandt. Een ieder houde bovenal in 't oog
dat dit hoogst gevaarlijk is.
4. Evenmin moogt gij het onderstel ge
heel vullen.
5. Gebruik nimmer in uw toestel een
kous, die smaller is dan de houwer, daar
voor bestemd.
6. Doof uw petroleumtoestel niet uit door
de kous geheel naar beneden te schroeven;
Men scbroeve de kous slechts zeer weinig
naar beneden, blaze dan de vlam met
kracht uit en brenge vervolgens de kous
weer op de goede hoogte.
7. Loop nooit met een brandend kook-
toestel, vervoer het dus niet van de eene
kamer naar de andere, of van de keuken
naar de kamer, of omgekeerd. Het is voor
zichtiger, de vlam even uit te blazen, en
op de bestemde plaats weer aan testeken.
8. Kijk zorgvuldig door het kijkglaasje
of de vlam wit is en blijft. Nimmer mag
deze rood schijnen. Let men op deze klei
nigheden, dan is eeD petroleumtoestel een
der nuttigste voorwerpen in iedere huishou
ding. Het levert veel voordeel op en is van
het grootste gemak.
Om het geld.
Een vreeselijke misdaad wordt uit het
badplaatsje Lacul-Sarat bij Braïla (in Wal-
lachije) gemeld. Da weduwe van een ad
vocaat uit Bucharest, een zekere mevrouw
Eiiza üimitrade is beschuldigd van zware
mishandeling van haar achtjarig nichtje,
dat, ouderloos, aan hare zorgen was toe
vertrouwd. Ongelukkig kon zij door den
dood van dit kind een groot vermogen
erven en daarom zon zij er op het van
het leven te beroven- Zij reisde met ha
re kamenier van Buchaiest naar de ge
noemde badplaats zonder het kind. Het
viel de kamenier niet op. Maar deze hoor
de een dag na de aankomst een zacht
gekerm, dat uit een grooten koffer scheen
te komen. Toen zij hare mevrouw er op
opmerkzaam op maakte, verklaarde deze,
dat er in den koffer een groote pop met
speelwerk zat, maar zij schrok blijkbaar
zeer. De kamenier deed, alsof zij dit ge
loofde: ondertusschen waarschuwde zij de.
politie, die, daar de meesteres den sleutel
niet wilde afgeven, den koffer met geveld
openbrak. Thans kwam het geheel ineen
gedtongen lichaam van het jonge kind
te voorschijn, nog levend, maar uitgeput.
Acht dagen had het in dien koffer door
gebracht, met geen ander voedsel dan
eenige broodkruimels.
De zaak Wittingham.
Zaterdag is voor het assisenhof van Sain-
fes (Frankrijk) verschenen, de zoon van ge
neraal Wittingham, wegens moord op zijne
jonge vrouw Suzanne Audon.
Zij waren uit liefde getrouwd„eene
misverbintenis," die de familie Wittingham
nooit had goedgekeurd. Suzanne Audon
was 19 jaar oud, lief, geleerd, wel opge
voed, van onaautastbare eerlijkheid; maar
zij behoorde niet tot de groote wereld en
was arm.
Is het daarom, dat Bernard Wittingham
de verwijtingen van zijne familie moede,
en genoeg hebbende van den strijd tegen
de armoede, zijn vrouw heeft willen doen
boeten door haar te vermoorden, om zijne
vrijheid terug te bekomen
Bemhard Wittingham is een 21-jarige
jongeling met blonde haren, blauwe oogen.
Suzanne bood lang weerstand aan den jon
geling, omdat zijne ouders tegen het hu
welijk waren, maar eindelijk stemde zij toe
en vertrok met Wittingham en hare ouders
naar Engeland, waar zij trouwden.
Toen hij zijn huwelijk ar.n ziju vader
meedeelde, werd deze woedend en hij deed
op de muren van Royan aanplakken, dat
hij geene schulden van zijnen zoon zou
erkennen.
Van dat oogenblik, zei de voorzitter van
het assisenhof, bemindet gij uwe vrouw
niet meer, en toen de armoe kwam, be
sloot gij er u tot eiken prijs van te ont
doen. (Opschudding).
Gij denkt mijne vrouw te zijn, zeidet
gij haar, en gij zijt slechts mijne maitresse.
Ons huwelijk is slechts eene eomedie't
Is afschuwelijk, riep zij uit. Ik ben ver-
loreD, onteerd! Welnu, ik zal verdwijnen
ik zal mij doodenGij zult u dooden,
zeidet gij, welaan, hier is een revolver, gij
behoeft slechts den loep op uw voorhoofd
te zetten. Ik ga buiten, wanneer ik terug
keer, hoop ik u dood terug te vioden. (Op-
tchudding.)
Ik ben dwaas geweest van haar
dat te zeggen, om met haar te spotten.
Maar gij zijt toch buiten gegaan en
hebt uwe vrouw alleen gelaten met een
revolver. Dat was een monsterachtige hou
ding, een monsterachtig voorstel. Bewe
gingMaar de jonge vronw had geen re
den om zich het leven te benemenzij
kwam beneden zocht h op en toen gij ze
daar bemerktet, waart gij hevig teleurge
steld en zeidet: Ha! indien uwe liefde
zoo is als uwe woorden, bemint gij mij
niet veel, want gij leeft nogVerschrikt
door die afschuwelijke woorden, liep Su-
sanna naar de telegraaf en seinde naar
hare moederMama, kom spoedig
Tot eene scheiding in der minne werd
besloten. Suzanna keerde bij hare ouders
te Boyan en Bernard Wittingham tot zij
nen vader terug.
Later is hij bij zijne vrouw terugge
keerd en te Bordeaux heeft hij haar weer
aangezet om zelfmoord te plegen. Hij kocht
een komfoor en houtskool, slopte de ka
mer dicht en onlstak hethij had echter
gezegd „Ik ben sterker dan zijHij
hoopte haar te overleven.
Wittingham nam toen dienst op een
schip, na den dood van Suzanne's vader
keerde hij terng. Zijne vrouw verklaarde
herhaaldelijk aan hare moeder, dat zij door
de handen haars mans zou sterven hij
heeft mij gezegd, dat hij mij zou doo
den, zeide zij.
Haar voorgevoel bedroog haar Diet.
Op 18 Maart keerde Wittingham terug
naar Royan en begaf zich naar het huis zij
ner vriuw.
Deze was naar de mis en in afwach
ting harer thuiskomst, pakte hij zijn reis
goed uit, waaronder twee geweren. Toen
Suzanne thuis kwam, was zij verheugd
hem te zien. Zij gingen in een andere
kamer. Daar kregen zij twist, omdat hij
eischte dat zij hem zou volgen.
De twist werd bijgelegd. Hij veinsde
weer liefde voor zijne vrouw, maar eens
klaps sloot hij de deur, men hoorde een
dof gerucht en een slag als van een val
lend meubel. Terzelver tijd sprong hij uit
de kamer te voorschijn roepende haastig
een geneesheer ik heb Suzanne gekwetst.
Wittingham beweerde, dat hij Suzanne
zijn Winchestergeweer had willen toonen
en dat het schot toen bij ongeluk was af
gegaan. De ongelukkige was van dichtbij
in het volle gelaat getroffen.
De beschuldigde beweerde weenend dat
hij haar niet had willen vermoorden.
Al de getuigen verklaren dat Suzanne
Audon een eerlijk, braaf meisje was en
eene voorbeeldige echtgenoote.
De getuigenis van de moeder der ver
moorde Suzanne maakte diepen indruk.
Den tweeden dag van het proces werden
da experts gehoord en de geneesheer, die
Suzanne verzorgde. De experts verklaarden
stellig, dat er geen ongeluk in het spel
geweest kon zijn. De geneesheeren zeiden, dat
Mad. Wittingham hen had toevertrouwd,
dat haar man haar gedurig tot zelfmoord
aanspoorde.
Eenige dagen later ontmoette de genees
heer Bernard Wittingham, en zeide hem
Jongeling, indien ik vader Audon was,
zondt ge niet lang leven. Ik zou u voor
den kop schieten. Van wezens als gij ont
doet men zich.
't Was dezelfde geneesheer die h :astig
bij de dooda geroepen werd en Witting-
bam's houding bij het lijk was zoo walge
lijk, dat de dokter hem het huis ui'joeg.
De jury verklaarde Wittingham schuldig
aan moord met voorbedachten rade, maar
met verzachtende omstandigheden. Hij werd
dientengevolge tot 20 jaar dwangarbeid
veroordeeld.
Wittingham toonde niet de minste ont
roering.
Wat men in Amerika al
niet doet om den baren een klant afhandig
te maken, daarvan kan het bon-stelsel daar
een voorbeeld gegeven. In New-York bijv.
hebben verschillende schoenfabrikanten het
sublieme idee gekregen, eiken kooper van
een paar schoenen 10 a 15 coupou9 te ge
ven, waarvoor hij zich de schoenen gratis
kan laten poetsen in denzelfden winkel.
Hoedenwinkels geven hunnen klanten bij
eiken nieuwen hoed een of me^r kaartjes
om hun hoofdeksel eens te latsn opfrisschen;
kleermakers verstellen gratis op vertoon van
bons de bij hen vervaardigde kostuums. Ver
scheidene manafactunrwinkels geven entree-
kaarten tot voorstellingen in een schouw
burg of café-chantant, als men bij hen voor
meer dan een halven dollar koopt.
In de woning van Verdi,
het Palazzo Doria te Genua, is een bruta
le diefstal gepleegd. De portier verraste de
dieven toen zij zich met hun buit 4uit de voe
ten wilden maken. Op zijn hulpgeroep snel
den een aantal politiedienaren toe, waar
op de vier inbrekers de vlucht namen. Op
de trap vond men een ijzeren kist, die voor
een groot bedrag aan geldswaardige papie
ren bevatte, benevens twee zakken gevuld
met kostbare kunstvoorwerpen, welke, om
plaats te winDen, met hamers verbrijzeld
of platgeslagen waren. In de kamers had
den de dieven op ergerlijke wijze huisge
houden. De onbetaalbare antieke schatten,
welke de componist in zijn woning verza
meld heeft, waren vernield of beschadigd,
de meubels verbrijzeld, tapijten van de wan
den gescheurd, kostbare schilderijen door
boord, muurschilderingen bekrast, kostbare
handschriften en klavieruittreksels ver
scheurd. Bovendien hebben de schurken de
woning bevuild. Van de vandalen heeft men
niet het geringste spoor ontdekt.
Geschiedenis van een suc-
cesstuk.
De volgende grappige geschiedenis ver
haalde de Duitsche tooneeldirecteur Grosz-
mitz, onlangs in een vriendenkring
't Is zoowat drie maanden geleden, dat
Robert Ganthoay bij mij kwam en mij een
manuscript gaf met het verzoek het zoo
spoedig mogelijk te lezen.
Ik beloofde het hem en stak het stak
bij mij. Waarschijnlijk heb ik toen op de
wandeling het manuscript verloren, ten
minste toen ik het thuis wilde wegleggen,
was het verdwenen.
'8 Avonds vroeg mij Canthony, dien ik
toevallig ontmoette„Nu, hebt gij het
reeds ingezien?* Kom, zei ik, hoe valt het
je in, zoo snel gaat het niet. En iedere
dag vroeg hij mij: „nu, hebt gij het al
gelezen en steeds antwoordde iknog
niet, ik heb nog geen tijd geïnd. Einde
lijk verklaarde ik Heden ben ik er mee
begonnen! „Werkelijk P en hoe bevalt het
u Hm, niet bijzonder, het begin is vrij
zwak, doch met een paar wijzigingen zal dat
wel te verhelpen zijn.
Den volgenden dag begon hij weer
„Nu?*
Hm, m'n waarde, zei ik, je bent dit
maal niet gelukkig geweest, het idee is niet
slecht, maar de uitwerking laat veel te
wenschen over, de meeste karakters zijn
slordig geteekend en onmogelijk te belicha
men. Eufio, 'k zal het mergen nitlezen en
daarna mijn besluit mededeelen.
's Morgens al vroeg kwam hij bij mij.
Beste kerel, zei ik, je moet me een ander
stak schrijven, dit is voor mij, tot mijn
spijt absoluut niet geschikt.
„Hebt gij het werkelijk gelezen
Natuurlijk, als ik het n toch zeg....*
„Hm, zei hij en haalde een manuscript
uit zijn borstzak, hoe komt het dan, dat
ik dit ding vau een eerlijk mensch, die
het op straat gevonden had, denzelfden dag
dat ik het u gaf, teruggekregen heb...,?"
„Hè, hebt ge het.-, ternggekregen
riep ik, geef dan hier, ik lees het zoo
spoedig mogelijk.
„Neen, zei hij, je leest het dadelijk,
terwijl ik er bij ben, of ik neem het weer
mee.'
Ik aarzelde, vroeg, betoogde, 't hielp
niets, eindelijk liet ik mij overhalen, en
„het stuk, dat voor mij absoluut niet ge
schikt was," werd mijn grootste succes.
Een goed antwoord. Hu-
feland, een der beroemste doctoren van
zijn tijd, werd eens aan den regeerenden
vorst van een klein Duitsch hertogdom
voorgesteld, en deze, die vol bewondering
voor den grooten man was, zeiGij zijt
een groot geneesheer, gij kent het men-
schelijk lichaam zoo door en door, dat er
wel geen ziekte wezen zal, die gij niet ge
nezen kunt
Hoogheid, antwoordde de arts. 't ii
