)t Wiicltei
Donderdag 13 September 1394.
33ste Jaargang No. 2865.
ToZlu «ebuwd
FEUILLETON.
en
Dit l)lad verschijnt tweemaal per weekW oensdag-
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTLKN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL
Bureau: SCHAOESf, Laan, II 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25iedere regel meer 5ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Maken bekend, dat, tot nader be
richt, op de veemarkt te Schagen:
Nationale Militie.
KoII wedstrijd te Nieuwe Niedorp.
WORDT VERVOLGD.
Alicicei Nieiws-,
Aimttitis- i LiiHiiTlla
Gemeente Scbagen., Binnenlandseh Nieuws.
Bekendmakingen.
Bargemeester en Wethouders van Scha-
gen
Overwegende de wenschelijkheid dat de
yerspreiding Tan mond - en klauwzeer zoo-
Teel mogelijk wordt tegengegaan, en vee-
beslagen Tan anderen niet worden in ge
vaar gebracht.
a. Geen herkauwende dieren,
noch varkens worden toegelaten uit
Zuid-Holland en Utrecht
b. Uit de gemeenten in Noord Hol
land ten zuiden Tan het IJ en het Noord
zeekanaal, terwijl nit de oTerige gemeen
ten in die provincie, waar besmettelijke
ziekte onder de herkauwende dieren of
varkens voorkomt, deze alleen worden toe
gelaten op vertoon van eene verklaring,
niet ouder dan tweemaal vierentwintig uren,
afgegeven door den Burgemeester der be
trokken gemeente, dat op de hoeve en in
de daarbij behoorende of in gebruik zijn
de weiden, waarvan de aangevoerde dieren
afkomstig zijn, geen besmettelijke veeziek
te voorkomt.
Schagen, 7 September 1894,
Burgemeester en "Wethouders van Schagen
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
Burgemeester en "We'.houders der gemeente
SCHAGEN
Brengen, ter voldoening aan de derde
alinea van Art. 26 der Wet op de Natio
nale Militie van den 19den Angnstus 1861
(Staatsblad N° 72), ter kennisse van de
belanghebbenden, dat het overeenkomstig
Art. 25 dier Wet afgesloten Inschrijvings-
Register van 1894, voor de lichting 1895,
met de daaruit opgemaakte alphabetische
naamlijst, op heden ter Secretarie der Ge
meente voor een ieder ter lezing is neder-
gelegd tot en met den 19den dezer van
des morgens 9 tot des namiddags 4 ure.
SCHAGEN, den 11 September 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
S. BERMAN,
De Secretaiis,
DENIJS.
Roman van Angnst Niemann.
26
.Wat is dat?" riep Wolf uit. „Wat moet
dat beteekencn? Zij heeft mjj verlaten, en
|k heb haar vergiffenis geschonken, omdat
gelooide, dat zij in een oogenblikkelyke
«pwelling zoo gehandeld had, en geen gele
genheid gehad had, om tot mij terug te kee-
"in- Daarenboven heb ik mijzelf nog de schuld
"n alles gegeven. Maar bet achijut mjj du
l0ê, iets anders te zijn. Wat moet ik bier
Ja van denken ?Ik wil Geertruida zien, ik wil
haar spreken. Ik heb daartoe het recht,
"feng mij by haar, laat mij naar haar toe-
ik wil naar mijn vrouw toe!*
Felicitas trad hem in deD weg.
iKalmeer u een weinig," zeide zjj. .Het
l0D de ergste gevolgen na zich slepen, wan-
n.eer gij nu tot Geertruida doordringt. Gij
*9' zeer opgewonden, en zjj kan dat plot-
og® weerzien volstrekt niet verdragen."
«Dat zijn uitvluchten! Al kan zij opgewon-
en in de war zjjn, mij te zien moet haar
er kalmte en rust geveo; tenminste aan-
het°?e-n' dat Z1J mö Deibeeft! Neen, ik zie
mat .!del9k> z9 'B 6611 coquette, zij heeft
®S gespeeld, zij heeft mjj nooit ernstig
Op zondag 16 September
zal te WIERINGERWAARD eene hard
draverij worden gehouden voor paarden,
uitsluitend uit de gemeente Prijs en premie
zullen bestaan in contanten.
Het stormachtige weer,
dat in 't laatst der vorige week woedde,
schijnt op zee toch weer ouhtilen te heb
ben veroorzaakt. Aan het strand van Eir-
land op TESSEL althaus, zijn vele nieu
we battings aangedreven uit zee. Dit hout
schijnt alkomstig te zijn van een deklast,
door een of ander schip verloren. De plan
ken waren aan de einden gemerkt met een
kroontje tusschen de letters A en T.
Naar het schijntis het
jachtveld op TESSEL niet zoo ruim van
hazen voorzien als verleden jaar. De verzen
ding naar elders heelt een aanvang geno
men. De hazen gelden van f 1-50 tot
ƒ1.75.
Waterwild wordt op het eiland nog al
aangetroffen, vooral in het kooirecht. Het
kooien van eenden vangt iu October aan.
Ook het vangen van lijsters begint weer
spoedig. Duizenden van deze trekvogels
worden eiken herfst in de kreupelboschjes
gevangen.
Te BENNINGBROEK (N.-Holl.)
heeft men een 14-jarig meisje in half zit
tende houdiog, met een touw om den hals,
dood gevonden.
Zonder brand teveroor"
zaken, sloeg te WARDER hij Hoorn,
Zondagmorgen in eene boerderij de blik
sem in. Dit is reeds de derde keer, dat
in dezen zomer in het kleine dorp eene
boerderij getroffen is.
Boter.
De beste tijd voor het inslaan van bo
ter, die langen tijd bewaard moet worden,
is de maand September. Men voegt onder
drie kilogram boter, van alle melkdeelen
gezuiverd, 12 gram salpeter, 65 gram
suiker, en 100 gram zout. Drukt ze daar
na in potten, bestrooit het bovenvlak met
een dun laagje zout, bindt den pot ver
volgens met papier dicht en zet hem op een
koele plaats.
De heer A. Weeder beroepen
tot predikant te HEER-HUGO WAARD
is Zondagmorgen in zijn dienstwerk be
vestigd door De. Reindert, predikant te
k»«a ij18 nu noS 6608 r®eht mannelijk ge
koot ,eide Felicitas. .Altijd op het
l0 met het hoofd tegen den muur,
ttana* 'eti overleggen, zonder aan ie-
recht te laten wedervaren."
Pen" i'ond daar bleek en met trillende lip-
*®ide w9' sg hem geducht de waarheid
nen ifed zelve onuitstaanbare zielepy-
t Qeer hg tocb een 8 om haar
l""'» en opgewonden geweest was!
tig"^;661 89 wel, dat het zeer onvoorzich-
trnu^11 80®>" ging zij voort, „wanneer Geer-
heiin "ekaBd maakte, dat zy in 't ge-
•yavoorzichtig
Reeds de omstandigheid, dat gy sla
de minnaar van Geertruida bekend staat,
bergt gevaar in zich."
.Welk gevaar
„De moordenaar is onbokond en het ge
recht ziet in ieder persoon, die met het huis
Bennewitz op gespannen voet staat of stond,
een verdacht mensch. Men kan onmogelijk
aannemen, dat een gewone diof dit feit be
dreven heeft, maar meD vermoedt, dat er
liefde, wraak of iets dergelyks in het spel
moet zijn. De politie en justitie zoeken in
de verhouding van u tot Geertraida de
oplossing van het raadsel. Geertruida hee:t
den brief, dien gij aan oom gezonden hebt,
uit voorzichtigheid verbrand. Oom heelt
Geertruida met onterving gedreigd, en dat
weet de justitie."
Wolf staarde Felicilas zonder een woord
te spreken aan. Z0n oogen sperden zich
wgd open, zyn voorhoofd rimpelde zicb.eea
zeer onaangenaam gevoel maakte zich van
hem meester. Wat was dat? Wat moest dat
beteekenen? Hjj gevoelde zich te hoog ver
heven, dan dat men van hem zoo iets den
ken koD, bij was te moedig, om het woord
voorzichtig zelfs te gebruiken. Hem scheen
het toe, als opende zich voor zjjp geestesoog
een poort, waaruit hem allerlei, leeljjke en
weerzinwekkende gestalten tegemoet traden.
Zyne verhouding tot Geertruida was hem al-
tijd eenigszins treurig en gemaakt voorgeko
men, maar zjj was Lem toch ook altyd nog
in een poëtisch licht verschenen doch op
eens scheen het hem nu anders toe. Zou hjj
haar lleerlyke gestalte nu in vervolg altijd
vergezeld zien van moord en gevangenis.
Ik begrijp u niet recht," velde hy na
een poos. „Wat wilt gy eigcnlyk zeggen,
Felicitas? Meent gij, dat men Geertruida
verdankt? Wat bedoelt gij, als gjj over
voorzichtigheid spreekt? Wilt gy daarmede
zeggen, dat bet gerecht ook mg voor den
onverlaat aanziet?'
Ja zeide Felicitas. .Het treft ook zc-er
ongelukkig, dat gij joist nu de moord ge
schiedde, bier in Leipzig waart. Het ge
recht schijnt zeer veel van combineeren te
honden.'
Wolf lachte smadelyk.
.Tot myn geluk, kau ik mijn alibi bewy-
zen,* zeide hy."
„Hoe het ook mag zgn, het is in alle
W o g n u m, met eene zeer boeiende rede,
naar aanleiding van 1 Cor. 14 12.
Des namiddags aanvaardde de heer Wte
der zijn leerairsambt met eene schoone,
opwekkende rede naar aanleiding van Luk.
17 5.
Beide plechtige diensten werden door
eene groote belangstellende schare bijge
woond.
Wie woensdag 5 Scpt. in de baan van
.De Prins Maurits* te N. NIEDORP
tegenwoordige eigenaarde heer Haring-
huizon geweest is, heeft kolven gezien.
Dut was een baan, dat was kolven
De baan zelf is zoo zuiver als de omstan
digheden en de hoedanigheid van den on
dergrond 't toelaten. Een flinke gezellig
rabat rondom met dito ameublement, pla
fond en muren helder wit, dat donker
groene klimop, kronkelend om en af
hangend van de verbandijzers, die tot steun
der muren hoog boven de hoofden zijn
aangebrachtdit alles geeft aan 'l
geheel een recht prettig aanzien. Dat
klimop is een merkwaardig iets, bepaald
eenig in deze streken en maakt een prach
tig effect. In den aangrenzendeu tuin we
lig groeiende hebben de ranken hun weg
gezocht door de luchtroosters naar binnen
en, rondtastend en grijpend en zoekend
zich eindelijk meester gemaakt van de be
wuste ijzers
Nog een jaar of iets langer en de ge-
heele baan is in voortdurenden feesttooi.
Komt daar nu des avonds de heldere ver
lichting bij dan is 't te begrijpen dat in
zulk eene omgeving licht een half uurtje
langer vertoefd wordt dan 't oorspronke
lijke plan was. De bovengenoemde wed
strijd werd dan ook door bijna alle deel
nemers tot 't einde bijgewoond. En wat
waren de parturen tegenwoordig't Was
voor liefhebbers om te watertanden. De
elveu en twaalven vielen legio 1 Daverend
applaus weerklonk telkemale door de baan.
Poedels behoorden tot de zeldzaamheden.
Kortom, 't was een lust die 28 heeren aan
't werk te zien. Laten wij hier het verloop
van eene hoogst eigenaardige partij inlas-
schen, natuurlijk voor kolvers alleen be
grijpelijk. Er werd partij gekolfd. De hee
ren A. Sloot en Jb. Kuilman worden af
geroepen.
S. slaat uit. K volgt. S. gemar
keerd. Volgend partij K. gemarkeerd.
Toen kreeg S. wêer een streepje; dat was
2. Vervolgens kreeg K. zijn 2e en een
oogenblik later zelfs 't 3e en 4e streepje;
gevallen veel wyzer, van het geheime hu-
welyk te zwygen. Al is het alleen maar
om alle ongomakkelyke navorschingen te
ontgaan."
,En myn brief aan uw oom?"
.Heb ik a reeds gezegd, het gerechtheeft
hem niet gelezen."
.En mag ik vragen, wiens voorzichtige
hand, bier zorgzaam opgetreden is
.Hoe minder gy weet, zooveel te beter
voor u," zeide Felicitas voorzichtigheids halve.
„Volg myn raad op en reis nog heden naar
Berlyn terug, zonder n om de verdere aan
gelegenheden te bekommeren.'
.Waarachtig," antwoordde hy, „dat zal ik
doen." „Het ia geen goede gedachte van
mij geweest, bierheen te willen," ging hy
deemoedig voort, „en ik zou bijna wenschen,
dat ik nooit haar, die mij nu verloochent,
gezien had. Maar ik zal my nu volgens nw
raad gedragen."
Hij wilde zich verwyderen, maar aar
zelde nog.
.Felicitas," zeide hg, „zeg mij slechts dit
eene, heett Geertruida my dan werkelijk niet
lief I Waarom heeft zy my toch verlaten
Het was gebrek aan tact, het was ongegeneerd,
onbeleefd, ja onbeschoft van mg, dat ik op
onzen trouwdag niet bij haar bleef, maar
was mijn schuld dan zoo groot, dat ik myn
gansche huwelyksleven daardoor vernie
tigd moet zien Onmogelijk is het, dat zij
mij toenmaals zoo lief gehad heeft, als ik
haar,"
.Liefde is een geheimzinnig iets," zeide
Fe op doffen toon en met vochtigen blik.
„Maar voor a is het geen geheim, hoe of
Geertruida over mij denkt. Ik keer nu terug,
nu elke toenadering onder de tegenwoordige
omstandigheden een onmogelgk iets is. Met
welk een gevoel moet ik aan Geertraida den
ken? Moet ik myn liefde voor haar nit myn
hart rukken? Ik vrees, dat ik het doen
moet"
Felicitas stond zwijgend voor hem, en
drukte hare handen zoo vast ineen, dat de
nagels hsar in het vleesch drongen.
„Neen!" riep Wolf plotseling, ,ik laat my
dat niet welgevallen. Ik wil myn vrouw
spreken, ik moet haar zienl"
Hij vatte Felicitas by baar arm. „Breng
my by haar," zeide hy norscb, „waariszy."
zoover ging dns alles als gewoonlijk, een
weinig rater of minder geluk bepaalde de
kans. Maar thans werden van deu verlie-
zenden kant alle zeilen bij gezet, en ziet
ook 8. kreeg No. 3 en 4 op de lijst. Ge
lijk laatst werd geannonceerd. Spanning
Onder doodsche stilte slaat 8. nit, en
rooit den achterpaal. K. volgt en slaat
insgelijks aan. Bij deD opslag komt S.
schuiu-links en K. schuins —rechts van
den voorpaal tot rust. Nu zou de beslis
sing volgen. S. stuurt zijn bal zeer netjes
recht door de baan tot diep in de elf.
Maar K. geeft geen kamp en zeer bedaard
zeilt zijn bal tot op de zelfde hoogte. Ge
meten overgeineten 25 keurmee-
steis er bij nog eens gemeten
^Gelijke ballen 1 trekken" S. trekt, maar
loopt op stukhij mag verdoen, trekt en
loopt op stok. Nog eens voor de 3de maal
en nu belandt hij in de 12. Maar onder
geweldig applaus zendt K. ook zijn bal
naar 12. Gemeten herhaald gemeten
„Gelijke ballen Overtrekken En eerst
nu, had 8. 't geluk met een halven bal
te winnen. K. sneuvelt, maar dit was nu
eerst sneuvelen met eere. Nooit was der
gelijke vinnige partij in die baan meer ge
zien. De uitslag van dezen wedstrijd is
geweest, de heeren J. O. v. Edem le prijs,
J. Rat 2e prijs en J. B. Wilken le pre
mie, terwijl den heer P. Koopman zijn
inleggeld als 2e premie erlangde. Wij
mogen deze schets niet sluiten voor wij
nog een woord van erkentelijkheid gewijd
hebben aan den prijswinner voor het prach
tige spel dat hij ons te aanschouwen heeft
gegeven. Een toeschouwer.
Gel ij kt ij dig met den Kolf-
wedstrijd had er ook een kamp plaats op
het billart, waaraan 16 heeren deelnamen.
De prijs weid gewonnen door den heer
D. Nierop, terwijl den heer S. Rentmeester
(1e premie ten deel viel.
Maandag— middag geraak-
te door het onhebbelijk gedrag van een
domme knaap, die met brandende was-lu-
cifers wierp, de draaimolen van den heer
Brugman, staande op de KOLRORNER
kermis, in brand.
Er ontstond paniek onder het vrouwe
lijk personeel, maar door het wakkere ge
drag van de artisten uit Cohens Circus,
werd de vlam bedwongen en de materieele
schade niet al te groot.
Kermis te KOLHORN.
Schreven we in een vorige weektfde
Felicitas gaf toe. Niet dat haar meening
veranderd was; niet, dat zy geen moed meer
had bem tegen te treden, maar alleen omdat
haar wil aan de zyne onderworpen was,
toen «y den druk zijner hand gevoelde, moest
zy gaan waar hy verkoos.
Zoo gingen zij te z imen hoen, 'naar Geer
truida, die baar hand op het harte drukte,
om het hevige kloppen een weinig te
doen bedaren.
,Geertrnida!"
Zij sprong op en zag hem met zonderlinge
blikken aan.
„Gy wilt mij niet zien?" vroeg hy toornig.
Zy stond als een steeDen beeld voor hem.
,En gij zijt ondanks mijn wensch toch
hier gekomen?" vroeg zy dof.
„Ik moest I Ik wildeHoe kon ik anders9
Geertruida begrijp dat dan toch."
Zy strekte hare handen afwerend naar
hem nit, en hy was getroffeD. Dat was in
't geheel niet meer die lachende, vroolyke,
bloeiende gestalte nit zijne droomen."
.Weet gg wat bier gebeurd is?" vroeg
10.
„Ik weet het, juist daarom ben ik geko
men."
„Het kan zyn, dat gij bet uit liefde voor
mij gedaan hebt," zeide zy, „maar zoo gij
een fijn gevoel voor smart en jammer be
zat, zoo gij rekening badt gehouden met
mijne weDschen, dan zondt gij niet geko-
men zijn. Of wellicht heeft Felicitas u niet
gezegd, dat ik u niet ziou wilde?"
„O ja, dat heeft zy my wel gezegd,"
antwoordde hy, terwijl hy met zyne ban
den Daar zijn hoofd greap, alsof hg beangst
was, om zijne zinnen te verliezen.
,Na, het was beter geweest, dat gjj
daarnaar geluisterd had," ging zij luider
voort.
.Maar wat is er dan tusschen ons ge
beurd, zijt gy dan niet mijn wettige vrouw .-•
„Wat tusschen ons geschied is, weet gy.
Laat mij eerst tot myzelf komen Ik wil
heden, ik wil vandaag nog niets zeggen. Ik
verlaog slechts naar rust."
„Rust zonder myn byzgn zeide hg be
droefd en ijverzuchtig tegelyk.
„Ja, om ook te kunnen overdenken, wie
gij vyt!"
Hy trad plotseling een stap naar voren
druk der tijden en de nabijheid der ge
vreesde ziekte zullen wel hun invloed uit
oefenen op de bekende gezelligheid der
kermis* die vrees heeft zich niet bewaar
heid. Integendeel, meer dan in andere jaren
kwamen kramen enz. .opzetten. En toen
wij zondag zoo de drukte eens doorwan
delden, telde men niet minder dan dertig
kramen, kraampjes en uitstallingen, En
zeer nette kramen kon men zien zoowel
in galanteriën als in koek en banket bak
kers waren.
Men ontmoette paling- en znnrkramen,
twee waarzeggers tenten waaronder de be
roemde? van „Mevrouw Smit", eenige olie
bollen gelegenheden, een tombola zonder
nieten enz. enz. Een draaimolen, een hob
belende geit, een schommelschnit, een
toonee'igezelschap van W. Hart, maar voor
al een paardenspel voltooide liet geheel.
Dat paardenspel trok de aandacht. Men
had Schnitemaker al eens in de omstreken
gehad en verleden jaar het spel van Bla-
nus te Kolhorn; maar thans was "twHet
Hollandsche Circus onder directie van
N. CohenDaar deze heer nog slechts
korten tijd in onze streken vertoeft en
men van zijne tent en zijn personeel goe
de geruchten vernomen had, was de ver
wachting hoog gespannen. De tent, van
buiten, beloofde veel, die zag er kranig en
solied nithet programma beloofde meer,
maar de Directenr zelf als dresseur
deed alles hopen. Wekte het in Medera-
blik al de verbazing dat hij daar in 80
minuten tijds het paard van den heer
Rustenburg dresseerde, meer algemeen mag
het bekend worden, dat hij steeds aan
neemt binnen de twee uur elk paard te
dresseereu, dat bem aangeboden werd. En
de levende getuigen loopen als proef
op die som in vrij groot aantal rond.
Om slechts enkele voorbeelden te noemen,
heeft hij in genoemden tijd gedresseerd
(vrij of in 't tuig) de paarden van de Lo
gementhouders Koster en Smid te Berkhout
alsmede van den heer Simon Mollen Wet
houder aldaar. Verder het paard van den
heer Eriks, burgemeester te Petten en van
den heer Engel Rooie aldaar. Ook het
paard van den heer Edel te Zwasg enz.
enz. zijn in Cohens manége geweest en be
hoorlijke gedresseerd ontslagen. Toen wij dan
ook zondagavond in de gelegenheid waren
de werkzaamheden bij te wonen van het
voltallig gezelschap (en dit is groot) kon
men zien dat iedereen te vreden was. In
wendig was de tent eenvoudig, doch net
met eene heldere verlichting. De con-
en breidde zijne armen nit, alsof hy haar
wilde omhelzen. Zy evenwel gat een gil en
trad terug.
„Aan die hand kleeft bloed!" riep zij,
terwyl zij op zyn rechterhand wees, gillend
uit.
„Geertruida 1"
„Ja waarachtig Felicitas," wendde hy zich
nu tot deze, „gij hebt gelyk. Laat ons heao
gaan I Laat my gaan 1 Geertruida. Mijn
vrouw! Is dat uwe verwelkoming?"
Zy stond daar als dood, met koude blik
ken. Toen draaide hy zich om, en stormde
de kamer uit.
Felicitas snelde hem na, eu greep hem
by zyn jas. „Waarheen wilt gy gaan
vroeg zij,
„Ik wil naar Berlyn terug."
„Geertruida woet niet meer wat zy zegt,
dat verzeker ik u."
„Leef wel, Felicitas," antwoordde hg zacht.
„Ik zal u schrijven, Wolf. Zy is ziek."
„Meent gy?"
„Ja, ga nu heen en denk aan hetgeen ik
u gezegd heb. Wees zeer voorzichtig. Van
nu af hebt gg iets ernstigers te doen, dan
alleen aan uw liefde voor Geertruida te den
keu. Maar ik beloof u, dat ik bericht zal
zenden,zoodra hare meeniug omtrent u eenigs
zins beter mocht worden."
„Dus eeu tot weerziens, voor oubepaalden
tijd! Goed dan, Felicitas, of liever, slecht
dan, myn lieve Fé! Een vaarwel voor lan
gen tyd, wellicht voor eeuwig 1 Zeg mg eerst
nog Felicitas, wanneer gy in Geertruida's
plaats geweest waart, hadt gy mij dan ook
zoo behandeld,, vindt gij baar gedrag liefde
vol?"
„Dat zyn overbodige vragen," antwoordde
zü- «Wij moeten de dingen nemen zooals
zy zyn."
„Das vaarwel."
Hy kustte haar vluchtig de hand en ging
heen.
Felicitas hield zich aan een stoel vast,
om staan te kunnen blyven en nadat zy
zijne schreden reaislang niet meer hoorde
stond zij nóg op dezelfde plaats en een
paar groote tranen biggelden over hare bleek»
wangen.