k lerz, r pi reptóü spoedig, net en IliiL JBEDE1L11ER", Br and vurkorg-Ma i tsekapp j BRANDT Een verloren leven. PLAATSELIJK NIEUWS. Burgerlijken Stand. J Helleman, Gemeente Sehagen. Marktberichten. Loet E 40, Loet E 40, H A G St, Over ie GeientescM TE KOOP: 546ste STAATSLOTERIJ. ADVERTENTIES. Z. steeds de beste en goed koopste lampen ter wereld van. van der Stok, Kaan en Co. WEEKBLAD 's G SI A V E Af ai AG F. -"g a ONDERLINGE DE JONG *COMP, Gstaweu Helen Koopmanspeierei en JAiukel te Schagen, Laan 1)4, Sprankels. Cwem. Zijpe. Haring, Zositevisrli, Stok- visch, Fngelsche bok king' en Hollandsclie en Spaansclie Fruit. Hij hoopt Loet 40. Loet FAO. Getrokken P r ij z e u. o ij tq as js g van Blommestein's Inkt gevestigd te Amsterdam, smart voor haar, haar ideaal te ont- nieowe n p^bonne had reeds vaak gezegd „Er ;ets wat 't kind hindert, ik zal het ^DS aan den dokter Tertellen." Maar de dokter was bij haar niet noodig. 't tVas hij haar geen koorts of iets dergeiij- maar een afmattende lusteloosheid. Zes dagen daarna vrss zij te zwak om te loopen en hield het bed. Tegen den a- Tond kleurden haar wangen zich met een yerdacht roodhaar oogen begonnen te gebitteren, en zij sprak en ijlde maar al door. De dokter werd geroepen, Qij bekeek haat tong, voelde haar pols en schudde 't hoofd. Hij verlangde de gravin te spreken, die eerst laat in den nacht thuis was geko men. „Weet u wel, gravi»,* sprak de dokter 0et zijn diepe basstem, „dat uw dochter roodvonk heeft Zij stond angstig op. .0tot nn toe is 't niet gevaailijk, maar wij moeten voorzorgsmaatregelen ne men." „Roodvonk," onderbrak de moeder jgroote Goddokter, gij doet mij schrikken. Maar n ziet de zaken altijd zoo donker in, dokter. Is 't niet mijn liefje, mijn meisje? Roodvonk en over acht dagen is er een bal bij de prinses Orkacheff't bal, waar ik mij, 't zij dood of levend moet vertoonen. Maar, dokter, wanneer 't werke lijk roodvonk is, dan zolt n haar toch wel gauw genezen, niet waar fVoel je je al niet wat beter, mijn liefje ja ik zie 't wel, je wangen worden ook al wat kleuriger.' De ziekte had echter het gewone ver loop, langzaam zonder afwijkingen. De gravin behield altijd nog de stille hoop, dat de kranke voor den bepaalden dag van 't bal hersteld zon zijn. Ten laatste brak ook die dag aan. 'i Wss juist de crisis. „Mevrouw', had de dokter gezegd, „wan neer uw dochter nu dezen nacht een rus- »tij.en slaap geniet, is zij behouden." „Let er goed op, mr. Dickson, dat nie mand eenig leven in haar nabijheid maakt," voegde de gravin er aan toe. ^Ik moet heden avond naar 't bal, doch kom spoe dig terug." Daarop kleedde zij zich in een zwart zijden japon, versierd met diamanten en rozen. Na wilde zij afscheid gaan nemen van haar dochter. Onhoorbaar trad zij de ziekenkamer binnen, de kranke richtte zich op en staarde vol bewondering op de be koorlijke gestalte. Niettemin bekroop haar een vreeaelijken angst.. „Mama," zeide zij, „blijf bij mij, opdat ik mijn hoofd tegen uw schouder kan la ten leunenik ben zoo angstig, 't Is als of een zwarte vrouw zich over mij been- buigt en mij grijpen wil.' „Ja, kindlief, maar ik moet eenige minuten weg wanneer je tot 200 geteld heb, ben ik reeds terug. «Als 't dan moet, ga dan ganw, en kom dadelijk terug." De gravin ging en 't meisje bleef haar aldoor achterna kijken. Zij wendde 't oog niet van de deur af, waardoor zij ver dwenen was. Er verliepen twee, drie uren. Daar ging de deur weer open, koortsachtig gehaast verscheen de gravin en 't zieke meisje riep „Nu kan ik ge- rast gaan slapen." fJa," zeide de gravin, ydan ben je morgen hersteld." Zij sliep in, doch om niet weer te ont waken. Lydia, vrijvrouwe van Moorgaarten, was eene der schoonste, schitterendste en vrou- lijkste meisjes der residentie. Hare ouders waren zeer vermogend en lieten hun eenig kind alles doen, alles bezitten, wat zij llechts wilde. Barones Lydia regeerde haar ouders fn werd bewonderd door allen, die haar «aden. Er waren menschen, die zeider, dat Lydia een weinig te oppervlakkig, te koud was, dat zij zich te veel bekommerde 0a> schitterende toiletten en dat zij on danks haar hooge beschaafdheid geen geen hart, geen gemoed scheen te hebben. Als Lydia dit ter oor kwam, liet zij lachend haren trotschen blik orer al hare ^'aliers glijden, die zich in het salon be kaden, stak het neusje in de een of an- d?*e bloem en zeide vroolijk#Hart? ^cen, werkelijk, ik geloof dat ik geen hart heb, des te beter.' Een der cavaliers schudde bij deze "oorden het hoofd en mompelde „Hoe '«loochent zij zich. Zij bezit een hart, groot warm hart. Helaas niet voor mij.' Deze jonge man was Emil Random, een J4D Lydia's neven, haar speelmakker en oo*e vriend. Hij was een knap, slank man, «til, inzichzelve gekeerd mensch. En haar bleef het dus bij Barones ia had geen hart. 's Winters lachte zij ia^ü danseis en 's zomers reed zij aar licht mandewagentje langs alle gen van baars vaders goed, Kadolz, be ef ^1,^1 moSehjhe ruïnes in den omtrek ^,8C "derde onder een reusachtige para bij leefde als een echt bedorven «ol i 1zeide de baron half lachend, half ^"spend. renhn" kasteel 8t°n<l een groot boe- ï,a ,e° de zoon de huizes, de jonge roo n er> die eens het oude hnis over tijdemeD' vergezelde de barones al- B" J moest hare paarden in- en uitspan nen, moest haar in den tnin behulpzaam zijn, de steile ruïnes zon zij zonder hem slechts met levensgevaar bezocht hebben en als zij schilderde, diende hij altijd om het landschap te stoffeeren. En hij was een prachtige stoflage. Hij was het ideaal van een doitschen Sieg- fried groot en slank, het jonge gelaat mei trotsch en ernstig profiel, blonde baard en haren en trouwe openhartige oogen.... en barones Lydia, herinnerde zij met hare zwarte lokken en hare trotsche gestalte niet aan Bruuhilde Neen, barones Lydia had geen hart, maar zij was te schoon, om geen ernstige vrijers te hebben en eindelijk moest zij het besluit nemen, te huwen. Wien. Och, dat was van minder belang. Haar vader koos das den rijksten, schoon- sten, soliedsten van al hare minnaars, ma joor baron Bonnardi. Lydia zeide ja en lachte en leefde even vroolijk als voor heen. De dag kwam, waarop de verloving ge vierd zou worden op het kasteel van ba ron Bonnardi. Lydia was vroolijker dan ooit, toen zij met hare ouders en neef Ran- dom naar het feest reed, dat haar galante bruidegom te narer eere had aangericht en waar de geheele adel van den omtrek was vertegenwoordigd. Zij was vroolijker dao ooit en schooner en trotscher dan ooit in haar amethyst- kleurige zijden kleed, een krans van viooltjes in het haar en op de borst, den met bont omzoomden balmantel ovsr de schonders, spelend met haar gouden waaier. Het was laat in den nacht, toen zij het feest verlieten en huiswaarts keerden. Als uit een benauwden droom ontwakend ,trad barones Lydia in haar kamer. Zij was ge heel veranderd. Yan haar gelaat was elk lachje gevloden, hare lippen waren smarte lijk of toornig op elkander gedrukt, hare oogen staarden somber voor zich nit. Zoo vond haar neef Random haar.Zij stond in de schadnw van groote sierplanten, in het half duister van haar boudoir. „Lydia* zeide haar trouwe vriend op innigen toon. „Wat is er „Je hebt mij een ontzettenden schrik aangejaagd vandaag. Zoo vroolijk was je, zoo uitgelaten en te midden van zoovele vreugde, werd je al stiller en somberder en no... „Nu weet ik, dat ik baron Bonnardi niet huwen kan,' jammerde zij. „Niet?* riep haarvriend verbaasd. „En waarom niet? Is baron Bonnardi niet rijk, schoon, jong, soliede en heb je niet ge willig ja gezegd En waarom zou je hein nu niet meer kannen huwen „Neen omdat ik niemand huwen kan. Emil, want ik bemin, ik bemin, die mij nooit toe behoorea mag. Ik bemin...' „Ik weet, wien je noemen wil," zeide haar vriend, en alle kleur week uit zijn gelaat. »Je hebt Erans lief. Erans Seiber. Geloofde je, dat ik dat niet reeds lang wist? Ma.i ik hoopte dat jij zelf het nooit bemerken mocht.' Zij verborg haar gelaat in de handen. „O, ik weet het wel,* snikte zij. „Maar ik wist, dat hij en ik nooit één woord van liefde mochten wisselen, ik kende den afstand die ons scheidde... niet den rang, wat beteekent dat maar geheel ons ver schillend wezen. //En wat mij het meeste leed doet en wat toch eigenlijk ook weer goed is, is dat hij zelf in de verste verte niet vermoedt, wat er omgaat in het hart van barones Lydia. Hij deukt niet aan mij, hij bemint een van zijne buurmeisjes hij bekommert, zich immers niet om de freule. Ik weet dus, dat hij voor mij, zelfs in gedachten ni6ts kan ziju. Maar toch wist ik heden bij mijne verloving, toen de baron zijn arm om mijn schouders sloeg en zijne lippeD mijn mond kusten, dal ik nooit deechtge- noote van een man kan worden, dien ik niet lief heb." „Lydia,* zeide Emil Random treurig, „Bedenk je wel. Denk aan uwe ouders, die hun geluk in nw huishouden weder zullen te rugvinden, denk aan uwe ouders naam, denk aan het verloren leven, als gij alleen blijft... om een dwaling van het hart.' Zij zweeg lang, erg lang. Toen hief zij het schoone gelaat weder op. Elke drop pel bloed was er uit geweken. „Je hebt gelijk Emil,* zeide zij, „ik ben een zottin, ik moet mijn leven ne men, zooals het is. Ik wil niemand leed doen, niemand. Ik zal den baron huwen en trachten eene goede vrouw voor hem te zijn. Maar één ding meet je mij belo ven, mijn eenige, goede vriend. Als ik een maal getrouwd beu en met mijn echtge noot in zijne garnizoensplaats woon, ga dan Daar Frans Seiber. Word zijn vriend dat is hij waard, hij heeft een groot, edel hart. Blijf ziju viiend. En ga dan met hem naar het vriendelijke dorpje Lang, aan de andere zijde der bergen. Daar heb ik hem het eerst gszien. Blijf daar een nacht en als de sterren schitteren, zeg hem dan, dat een trotsch en onschuldig hart hem heeft liefgehad met zijn beste liefde, maar dat hij dat niet geweten heeft. Belcof je mij dat, Emil?" „Ja,* zeide hij zacht. Ee zoo gebeurde het. Barones Lydia werd de echlgenoote van majoor Bonnardi en haar vriend sloot zich bij Frans Seiber aan tn werd ziju vriend, toen gingen zij te zamen naar het vriendelijke dorpje Lang, en vertelde Emil hem, dat Lyeia hem had liefgehad, maar dat hij dat nut geweten had. „En* zeide zijn vriend: „En ik, Erans, ik heb harr reeds zooveel jaren innig en oprecht bemind,'evenals zij jou liefhad, maar zij heeft het nooit geweten.' Ter Courantdrukkerij van J. Winkel worden alle Druk werken billijk en spoedig afgeleverd. Schagen, 26 September 1894. Zondag 1.1. vergaderde het Bestuur der Coöperatieve Vereen, tot aan koop van Lijnzaadkoekenenz., ter ope ning der inschrijvingsbilletteu, voor de le verantie van 100.000 koeken. Yan de 13 inschrijvingen, werd de levering ge gund aan de firma van Iiengel en Lens- veldt, te Doesburg, tegen f 9.50 per 104 en ouder garantie van 34% Eiwit en 12% Vet. Zaterdagmiddag geraak' te het zoontje van den heer M. op Groo" tewal te Water. De arbeider Tongejan mocht het genoegen smaken, het kind, hoewel reeds bewusteloos, met een kroos- haak op het droge te halen. De herinnering kan verkwikken. Maar dikwijls ook verdrukken. Herman Ehlert. Geloof niet aan de tranen van be rouw de berouw rollen beweenen meer hun straf, zelden hun schold. (Oscar Blumenthal). Wanneer Allah de mier wil verder ven, dan geeft hij haar vleugelen. Het door trotschheid vervulde insect stijgt om hoog een voorbijvliegende vogel ziet het, pikt het op, en 't is met de arme mier gedaan. Arabisch spreekwoord, Ontevredenheid is een ondeugd, die ons de zegeningen, welke wij bezitten over 't hoofd doet zienmaar zij kan ook de spoorslag zijn, die naar verbetering van ons lot en veredeling van ons hart doet streven. N. Perry. Als ieder beter was, hadden allen 't [beter Maar 't schijnt, dat men dit niet doorziet; Schier allen willen 't beter hebben, Maar beter wezen wil men niet. Laurillard. Die koninkrijken won en legers heeft [verslagen, Die mag voorwaar een kroon van eer laurieren dragen Maar die zijn lust bedwingt, zich zelf [verwinnen kan, Geef dien de schoonste kroonhij is de sterkste man Adr. Poiters. Een woord van lof van de moeder kan daarom zooveel goed doen, omdat het bij het kind, wien het aan zelfvertrouwen ontbreekt, dat vertrouwen wekt. Het hart heeft geen rimpels. Fénélon. Er bestaat hier beneden niets, dat geen kwestie van tijd is. Bismarck. Pas op de kleintjespis op de minu ten. De uren passen op zichzelf. Me nigeen verliest daags twee of drie uren door de minuten te verwaarloozen. Een humorist. Yan den AmerikaaDsehen humorist Mare Twain wordt de volgende geschiedenis verteld Mare Twain ging op zekeren dag voor het ontbijt wandelen en toen hij zijn bnnr- vronw, miss narriet Beecher Stowe, de au teur van „De hut van oom Tom," onder haar veranda zag zitten, besloot hij haar in den vroegen morgenstond met een bezoek te vereeren. Toen Twain weer naar hnis terugkeerde, vertelde hij zijn vrouw van zijn vroeg bezoek. Maar, zeide zijd vrouw, je bent haar toch niet wezen bezoeken in dit toilet Waarom niet, vroeg hij Wel, omdat je noch een boord noch een das cm hebt. Na het ontbijt zond Twain een zijner kinderen naar mevr. Stowe met een klein pakket. Na eenige oogenblikken kwam het kind terug met een brief. Zie vrouw, zeide Twain, mevr. Stowe schrijft,dat zij het volstrekt niet kwalijk neemt en zij zal zich verheugen mij vaker zon der boord of das te zien. Ik heb haar een pakketje gestuurd waarin een boord en een das zaten zij kan zich overtuigen, dat ik werkelijk in het bezit van die artikelen ben, ook wanneer ik ze niet gebruik. De nieuwste wijze in Ame rika om lijken in korten tijd in asch te doen worden, is de volgendeHet lijk wordt in een wade van asbest (gelijk men weet, volkomen onbrandbaar) gewikkeld en op een steenen tafel gelegd. Aan het hoofd en aan de voeten bevestigd met twee kope ren platen, die de twee polen van een krachtige dynamo vormenmen laat een electrischen stroom doorgaan in het li chaam, dat hierbij de rol speelt van de ontbrandingskool in een lamp; het lijk wordt in enkele seconden geheel verteerd. Appelen als geneesmid- del I Het zuur van de appelen is zeer nuttig voor iemand, die een zittend leven heeft, waardoor zijn lever traag in hare werking is; want dat zuur verdrijft uit het lichaam stoffen, die, als zij er in bleven, het hoofd zwaar en dof zonden maken, of ontsteking of huiduitslag en andere dergelijke onge makken zouden veroorzaken. Ingeschreven van 22 25 September 1894. GebarenGesienus Marinus, z. v. Jan Bieren broodspot en van Swaantje Honijk. Ondertrouwd, Getronwd en overleden: Geene. Inge«ch-even van 14 21 Sept. 1894. Geboren Sijtje, d. v. Willem Broens en Gnnrtje Kos. Adriaans Simon, z. v. Si- mon groot en Grietje de Wit. Jacob, z. v. Pieter Strnijf en Neeltje Swarthof. Cor- nelis Hendrikos, z. v. Jacob Swager en Maartje Kniper. Ondertrouwd en GetronwdGeene. Overleden Pieter Jongebloed, 56 jr. wonende te Alkmaar, ongetrouwd, z. v. Willem en Ariaantje Schotvanger. Boom, 22 sept. 1891. Aangevoerd; 6 13 25 H. L. Rogge f a Tarwe 9 4— a 6.50 Garst 9 3— a 4.— Haver 9 2.50 a 3.25 Witte Erwten 9 8.50 a 11.— Groene dito 9 9.50 a 12.— Grauwe dito 9 16.50 a 19— Vale dito 9 11— a 18— Bruine boonen 9 13— a 16— Geeleboonen 9 a Witteboonen 9 a Paardenb. 9 5.50 a 6^25 Karweizaad 9 13.50 a 15— Mosterdzaad 9 10.— a 16— en 9 70.— a 150— i f a f Bericht aan zijn Burgers en zijn Plaatigenooten, dat hij heeft geopend, een winkel in door een prompte en nette bedie ning zich een ieders gunst waardig te maken. Ook gelegenheid voor slijters; zij genieten een flink rabat. ingericht voor hand- en voetbeweging' Te bevragen bij Gr. Oig-mim, SCHAGEN. 23 1 14 Koeien 5 Kalveren 160 Schapen 126 Lammeren 28 Varkens 3 Zeugen 280 Biggen Kip-Eieren per 100 „130.— a 260— 10— 20.— a 12— a 12— a 30— a 4.a 4— 18— sl is— 25— 50— 9— 2125 koppen boter 55 a 57'cents per kop. AlfcmaarZZ SEPT 1894. Aangeroerd: 7 Paarden 15 Koeien 21 nacht kalveren 175 magere Schapen Lammeren 113 magore Varkens 227 Biggen 6 Bokken en Geiten Klein Bokjes Kippen Konijnen Boter per P. Kipeieren per 100 Eendeieren 120— a 150— 140— a 200— 8— a 20— 10— a a 15— a 7— a 2— a a a f -— a —.50 a 3.75 a a 20— 19— 10.50 10— —.57» 4— Alkmaar, 24 SEPT. 1894. Aangevoerd: Paarden per stuk a 19 Koeien 150.— a 220— 91 vette Kalveren 35.a 80— (per kilo —.75 a 0.80 18 Nuchtere Kalveren 8.a 22— 955 vette schapen 12— a 27— Lammeren a 115 vette Varkens per P.„ 0.37 a 0.44 50 magere dito 15— a 17— BOK f P u r e r e n d, 25 SEPT. 1894. Aangevoerd 318 stapels. Hoogste prijs kleine kaas f27— a middelb. 24.commissie fa 1235 K.G. Boter f 1.10 a 1.25 24 Stieren. 16 Paarden. 6 Voulens. 519 Runderen, f 0,55 a 0,70. handel vlug. 149 Vette Kalveren 0.60 k 1 0.80 per KG., handel vlag 100 Nuchtere dito, f 8— k 20— per stuk handel stag. 187 Vette Varkens per Kilo f 0.36 a 0.42 handel ving. 117 Magere, idem per stuk f 14.a f 25. handel stug. 375 Biggen, f 5 a f 9.handel stug. 2188 Schapen, handel ving. lammeren prijshoudend handel stug. Eendeieren per 100 f 0— a f 0, Kipeieren per 100 stuks f 4— a f 4.50 143 Ganzen f2 75 d f3.25 per stuk. 1300 H.L. Peren per y,H.L. f 1,a 1,50 500 H .L. Appelen per H.L. f 1,a 1,50 5de Klasse Trekking van 25 September Prijs van f 1000: No. 10711 12990 f 400: 3832 7906 9908 10722 16141 f 200: 6490 13938 19595 f 100: 234 5120 6248 7084 9323 10302 11808 13971 17001 17649 18636 Bevallen van een zoon Behagen, 22 Sept. 1894. FIRMA NIEUWE NIEDORP. Adviseur der Maatschappij voor Hypo- thécair-Crediet in Nederland. Zij is belast met plaatsing van gelden voor deze Maatschappij, welke die verstrekt op hypotheek zonder vooruitbetaling van rente. Des Donderdags wordt van 10 tot 12 uur, kantoor gehouden bij den Heer W* ROGGEVEEN Cz., koffiehuis „de Beurs," te Schagen. Redacteur: J.lIoogCIHlijk Jr. onder medewerking van mr. H. Goe man Borgesius, mr. J. A. v. Gilse, mr. A. F. K. Hartogh,mr. A. Kerdijk en mr. J. D. Veegens. Het weekblad „DE X E D E It- L 4 X D E R" bevat geregeld elke week Artikelen over actueele onder werpen, een overzicht van het Buiten land, Portretten van bekende tijdge- nooten, afbeeldingen van instellingen op sociaal gebied en andere illustra- tiën; een kort Feuilleton, Sprokkelin gen, enz. enz. Abonnementsprijs franco per- post 75 cis. per 3 md. Proefnrs. gratis en franco. O5 —öj as Cl Q ei f5 cs CU Ph O «s TJ OT ei M C3 3 Ti ca is proefondervindelijk de BESTE en volkomen ONSCHADELIJK APELD00RN-H0LLAND. opgericht in den jare 1809. Directbürbn: Deze maatschappij waarborgt tegen schade, veroorzaakt door Brand, de aange wende Bluschmiddelen en verdere gevol gen van dien Koopmansgoederen wor den ook voor een termijn van Drie, Zes of Negen maanden verzekerd. Nadere informatiën geeft de Correspon dent alwaar de aanvragen voor Verzekeringen bij i gemelde Maatschappij worden aangenomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1894 | | pagina 3