Uit en voor de Pers.
GEMENGD NIEUWS.
Jr. Sxiit 3."5
C. Igesz 416
alle i van Spanbroek.
OokBurgerbrug zal voort-
aan zijne straatverlichting
hebben. Eenige ingezetenen namen daar
toe het initiatief.
Inbraak. Zaterdagnacht
weid te TILBURG ingebroken bij den heer
W. G. Nooteboora, handelaar in manufac-
tureu. De brntale dief begaf zich, na
andere kamers doorzocht te hebbeD, naar
de slaapkamer van het echtpaar, en nam
uit den broekzak van den heer des bnizes
een portemonnaï bevattende f 25vervol
gens nam hij een gouden horloge, een paar
gouden belletjes en een knipmes.
Dcor het achterlaten van de Gazette van
Antwerpen en een doosje Belgische
locfers, die daar nergens worden verkocht,
vermoedt men, dat de inbreker een Belgische
diet is. Het is echter ook mogelijK, dat
de schelm slechts daarvoor heeft willen
doorgaan en met opzet bedoelde voorwerpen
heett achtergelaten.
De borrel bij debegrafenis.
Je K., (een dorp in Friesland) zou een
lijk gekist worden en alles was daarvoor
klaargemaakt. De buren doen dan gewoon
lijk lijkdienst en krijgen vóóraf een borrel.
De betrokken familie wilde nu echter dit
niet toestaan, waarop de buren weigerden
den overledene grafwaarts te brengen. Niet
vóór de gewenschte borrel was gegeven,
wed 't lijk gekist en naar den doodenak-
ker gebracht.
In de Haarlemmerhout
tuinen is gisterenmorgen een vrouw „doad
ik haar bed gevonden". Vermoedelijk is zij
in de jenever gestikt.
Hulde aan Tak. Eergis-
teren had te 's—GRAVENHAGE de aan
bieding plaats van het vroeger beschreven
huldeblijk van werkliedenvereenigingen
aan den oud-minister Tak V. Poortvliet.
De zaal van het gebouw derAmbachts-
vereeniging was toepasselijk versierd en
door een talrijk publiek gevuld. De heer
C. M. Coeland, voorzitter van de werk-
liedenvereeniging Ontwikkelingheette den
gast welkom, waarna de heer De Cleic,
voorzitter der Rotterdamschesinidsgezellen-
vereeniging St. JSloy, wees op de nood
zakelijkheid om de kiesbevoegdheid aan
de werklieden toe te kennen. Na diens
luid toegejuichte rede, had de eigenlijke
aanbieding van de hulde plaats.
De heer Tak dankte alle deelnemers
aan het geschenk, en herinnerde hoe alleen
ia Nederland den werkman wordt onthou
den, d t, wat hem overal wordt toegekend.
Vooral het gemis aan vertrouwen in den
we,kman, moest den werkman treffen. Toch
hebben zij na alles wat geschied is, eene
waardige houding in acht genomen, waar
door zij blijk gaven van een ordelijken,
vaderlandslievenden geest. Verder wees
Spr. er op, dat de rechtvaardigheid eener
uitbreiding van het kiesrecht eischt, en
dat duidelijk blijkt, dat de uitsluiting van
honderdduizenden geschikte medeburgers
schidé toebrengt aan de algemeeue zaak.
Tegenover het verworpen beginsel is geen
ander gesteld en spr. ziet dan ook de
toekomst met vast vertrouwen tegemoet.
Nog wees de heer Tak op het nut van
aaneensluiting en op het belang, dat men
op gepaste wijze beslist zijn meening zou
uitspreken, en zich voorbereiden, een
waardig en nuttig gebruik van de kies
bevoegdheid te maken.
Na een woord van dank van den
voorzitter, werd de bijeenkomst gesloten.
-r- Te NO M MER DERTIEN
(gemeemte Veendam,) heeft een 14-jari-
ge knaap terdege zijn woesten en tevens
valschen aard getoond. Twee knapen wer
den door hem eerst op allerlei wijzen las
tig gevallen, met groote woorden als „in
rijuipies (riemen) snijden" etc, bedreigd,
met steen en gegooid en ten slotte met
ecu kogelzwcep aangevallen.
En toen de grootste der twee den aan
rander aangreep en met stevige vuist, want
hij was reeds term uit de kluiten gewas
sen, diens hand vasthield, greep de valsch
aard zijn scherp geslepen mes en bracht
den ander een zoo hevige wonde over de
linkerhaud toe, dat de pezen doorgesneden
werden eu eenige vingers iu het vervolg
wel onbruikbaar zullen blijven.
Een vrouw uit DROUWE-
NERMOND, (bij Stadskanaal) heeft zich,
ren, als zulks in de andere kieine steden
aan de lliddellandscbe zee het geval was.
la do heerlijke parken van Monaco, Con-
damne en Moute Carlo, die samen als een
krans aan den kustzoom liggen, trok ons
drietal veler aandacht. De dames in hare
roaffkleeding, Geerlruida zoo tenger en
bleek, Felicitas met hare sprekende oogen
en bare beweeglijkheid, naast baar de
boege gestalte van den engelscher geestelijke
dat was niet-alledaags. Zij zochten even
wel geen kennismaking, bleven op zich zei-
ven, gingen regelmatig wandelen, geregeld
naar de ËDgelscbe kerk, namen niet deel
aan het spel in Monte Carlo, maar schenen
bet bonte gewool der lichtzinnige werèld te
verachten.
In werkelijkheid waren zij alle drie zoo
gelukkig, dat zij de andere menschcn best
kondeD missen. De vicaris stelde elke ge
dachte aan een eiude van dit verblijf en aan
Geertruida's hereeniging met haren man tot
in het onbepaaldo uit, cn Geertruida scheen
er alleen op beducht Ie zijn, den weidt digen
omgang met hem zco lang mogelijk te doen
duren.
Er moet toch zco iels van een magne
tiseren invloed van de eene natuur op de
aadere overgaan,* zeide zij op zekert n dag
tot Felicitas.
bedeelt zeker in 't bizonder den
viearis vroeg hare nicht.
WORDT VERVOLGD.
toen haar man wat laat var. de kermis
aldaar huiswaarts keerde, zoo boos ge
maakt, dat zs plotseling ineenzakte en een
lijk was.
Een meid met duivelsna-
tuur.
Te TILBURG is gevankelijk naar Bre
da getransporteerd eene dienstbode; behalve
dat zij zich aan diefstal had schuldig ge
maakt, nader het kind harer meesteres loog
ingegeven, met de bedoeling haren dienst
tijd, die verstreken was, verlengd te zien
door de op de misdaad gevolgde ziekte.
CHOLERA.
Te KOUDEKERKE (bij Middel
burg) is een geval van cholera asiatica
geconstateerd.
De Burgemeester van
AMSTERDAM brengt ter openbare ken
nis, dat gisteren, dinsdag, in die ge
meente één persoon is aangegeven als over
leden aan Aziatische cholera.
Programma's.
De nieuwsbladen hebben in den loop
der vorige week mededeeling gedaan
van programma's, die zijn opgemaakt
en aangenomen door een drietal kiesver-
eenigingen. Het eene door de nieuw op
gerichte „democratische kiesvereeniging"
te Dordrechtwaar velen de bestaande
liberale vereeniging, wegens haar over-
heerschend conservatieve bestanddeelen,
hebben verlaten. Het andere van de be
staande liberale kiesvereeniging te Sc La
gen, welke echter tevens haar naam
voor dien van „democratisch-vrij zinnig"
heeft verruild. Het derde van geavan
ceerd-liberalen aan den Zaankant.
Ons die destijds het vormen van een
program voor de nieuwe partij, welke
wij als in wording zijnde beschouwen,
de taak der georganiseerde kiezers en
niet-kiezers hebben genoemd, is, hetgeen
te Schagen en te Dordrecht geschiedde,
uitteraard welkom. En of nu al het ee
ne of andere nommer op die program
ma's ons minder naar den zin isof
wij er dit afgenomen en dat bijgevoegd,
een derde punt niet aldus geformuleerd
zouden weuschen ook voor onszelven
dunkt het ons, voor het oogenblik, van
ondergeschikt belang, dewijl de zoo noo-
dige plaatselijke organisatiën toch wel
dienst zullen doen als voorbereiding van
een gemeenschappelijk program van ge
lijkgezinden in den lande, door dezen
in nader overleg te maken tot richt
snoer voor allen. Als het zóóver is, zal
men daar, waar men inmiddels reeds
aan het formuleeren ging, vermoedelijk
nog wel bereid worden bevonden tot
eenige herziening.
IntuBSchen gelooven wij ons toch reeds
nu eeu paar opmerkingen te moeten ver
oorloven.
De eerste raakt al de drie program
ma's bovenbedoeld. Opvallend is het, dat
zij, hoe uitvoerig ook, in het geheel niet
reppen van de koloniën. Zou dit toeval
wezen, en slechts verzuim Of gevolg
van de overweging, dat democraten in
beginsel geen vrede mogen hebben met
de overheersching van het eene volk over
het andere, gelijk die aan het bezit van
koloniën noodwendig verbonden is Als
in dit laatste de verklaring van het stil
zwijgen zit, dan is het daardoor toch
zeker niet gerechtvaardigd. Want juist
hun beginselen stellen het den democra
ten ten plicht, het koloniaal beheer te
drijven in zóódanige richting, dat de
overheersching waaraan ook zij, al
konden zij het, geen eind zouden durven
maken op den dag van morgen al
thans zooveel mogelijk strekke tot ver
hooging van de stoffelijke welvaart en
van de geestelijke ontwikkeling der in-
landsche bevolking, opdat deze eenmaal
kunne komen tot zelfbestuur.
Onze tweede opmerking betreft het
geen in het Dordtsche program bovenaan
staat„algemeen kiesrecht, mede te
voorbereiding van algemeen stemrecht."
Een opmerking, welke onze lezers eigen
lijk reeds verleden week gevonden heb
ben in de woorden van den heer Treub
toen door ons aangehaald. Noch „stem
recht" waarmede het zoogenaamde
referendumde rechtstreeksche beslissing
door het volk over de wetten onder
zekere voorwaarden, wordt bedoeld
noch dit „stemrecht", noch het „alge
meen kiesrecht" kunnen in Nederland
worden ingevoerd zonder herziening der
grondwet. En wij durven vertrouwen,
dat, als in zake kiesrecht het binnen de
huidige grondwet bereikbare zal verkre
gen zijn, onze geestverwanten te Dord
recht de eersten zullen zijn om te zeg
gen nu moeten wij trachten tot verwe
zenlijking te breDgen ons zoo rijk program
op het gebied van sociale wetgeving, van
belastingen en van zooveel meer. Met
andere woorden vernieuwde grondwets
herziening ligt in een verschiet, en komt
stellig in vele jaren niet ernstig aan de
orde. Eilieve, wat nut heeft het dan voor
een politieke partij, die practischen in
vloed wil oefenen, toetreding tot haar
gelederen afhankelijk te stellen van in
stemming met hetgeen voor meer dan
één wetgevend tijdperk blijken moet van
alle practische bet eekenis te zijn ont-
loot "Wij vragen, of de democratie in
den lande iets minder krachtig zich zal
doen gelden, iets minder goed zich zal
kwijten van haar plicht, wanneer zij in
een thans vast te stellen program, ten
aanzien van het punt in kwestie, zich
bepaalt tot het verlangen uitbreiding I
der kiesbevoegdheid, zóóver als de ruimst i
mogelijke opvatting der grondwettelijke
voorschrift toelaat.
Laat een verre toekomst voor zich zel
ve zorgenmaar laat ons zorgen voor
de naaste. Daarin zal de democratische
richting waarlijk toch nog genoeg te
strijden hebben, om inwilliging te erlan
gen van haar eiechen, overeenkomstig
haar inzicht in 's lands belang. Dit be
lang dient zij niet, wanneer zij krachten,
wier steun zij behoeft, doelloos van zi h
stoot. De Nederlander.
13e positie tier ivatlio-
lielien.
Hel Centrum maakt een paar opmer
kingen naar aanleiding van het artikel
in de Vaderlanderwaarin werd aange
drongen op het vormen van „een pro-
testantschliberaal-radicaal combinatie, ge
richt tegen de Kuypeiianen en de Katho
lieken," en wel voorat tegen de laatsten;
en het artikel in de Liberaalwaarin de
ze „zich haastte de Bronveldianen gerust
te stellen* in hun vrees voor samenwer
king met «n concessie aan Rome.
Zeer bondgenootschappelijk vindt het
Centrum deze artikelen niet.
„De katolieken hebben er wel eens
over geklaagd, dat zij te zeer werden
beschouwd als een quanitté négligeable.
Onwillekeurig denkt men aan deze klacht
bij uitingen, als in genoemde bladen
voorkomen, terug. Aan de katholieken
zijn geen concessies gedaan, zegt de Li
beraal,en hij voegt er bij, dat zijn geest
verwanten evenveel vrees koesteren voor
een overwegenden invloed van de katho
lieken, als de Vaderlander.
Welke beteekens hier aan de woorden
„concessies" en „overwegenden invloed"
valt te hechten, behoeft niet gezegd. Het
Bronsveldiaansche blad zal natuurlijk iu
alles, óók in de meest rechtvaardige en
billijke daden „concessies" aan Rome
zien. Wanneer men niets meer of minder
dan een Culturkampf wil, is het reeds
een „concessie," wanneer de katholieken
in het genot worden gelaten van het ge-
meene recht en oefenen zij reeds een
„overwegenden invloed" uit, wanneer men
hen niet al te ruw voor het hoofd
stoot.
„Zulk een toestand is evenwel aan een
talrijke partij, als die der katholieken,
onwaardig zegt het blad. Zij mogen
hun stem doen gelden en tevens met re
den verlangen, dat naar hunDe wenschen
worde geluisterd. Wanneer de liberalen
angstvallig elke concessies te hunne op
zichte vermijden, dan kunnen zij daarte
gen op krachtige wijze in verzet komen
en met gelijke munt gaan betalen. Of
onze partij in de Kamer hiertoe bereid
zal worden gevondenWij willen het
hopen. Daar zijn altijd nog vele desidera
ta, die op bevrediging wachten, een be
vrediging, welke men toch zeker wel
vragen mag aan een regeering, die men in
het zadel hielp.
„Het heeft in de laatsten tijd soms den
schijn gehad, alsof de katholieken zich
tegenover de liberalen min ol meer af-
faceerden en niet flink en krachtig durf
den uitkomen voor datgene, wat hun
steeds na aan het hart ligt. Een derge
lijke houding zou min of meer te ver
dedigen zijn, wanneer het tegenwoordige
ministerie slechts de rol van een Kabinet
ad hoe vervulde en als zijne taak alléén
de afdoening van het kiesrecht-vraagstuk
beschouwde. Doch het Kabinet wil vol
gens de troonrede in den vollen zin van
het woord regeeren en blijkbaar zoolang
mogelijk. Maar dan ook wordt het voor
een groote partij, als de onze, zaak zich
niet langer te hullen in een reserve,
welke alléén in andere omstandigheden
verklaarbaar zou kunnen heeten. Dan is
de tijd gekomen, om aan de regeering
duidelijk en onomwonden te zeggen, wat
men van haar verwacht, wil zij zich de
medewerking eener invloedrijke fractie
verzekeren.
„Bescheidenheid is een groote deugd,
maar ook dadraan zijn grenzen, welke men
niet kan overschrijden, zonder gevaar te
loopen de zaak en de beginselen, welke
men dient, te benadeelen.
„De katholieken zullen zich, naar wij
vertrouwen, door geeu Hctz-artikelen van
de Bronsveldiaansche pers-productjes of
hooge woorden in bladen als de Liberaal
vrees laten aanjagen, maar doen, wat eer
en geweten van hen vorderen." R.N.
moordenaar was de vader van Imbert, die 1
zichzelveu bij de politie is komen aang
In de maand Augustus
van het jaar 1893 ontdekte men in he'
bosch van Montargis, iu Frankrijk, het
lijk van een elfjarigen knaap, Imbert sre-
heeten, aan eeu boom opgehangen. Ernise
uren te voren had ni6n gezien, dat een
grondeigenaar uit den omtrek, een oud-
boschwachter, kwajongens achterna liep, die
twee of drie appels uit zijn tuin hadden
gestolen. Imbert was onder die kwajongens.
De oud-boschwachter werd gevangen geno
men als verdacht den moord te hebben
gepleegd. Bij werd echter weldra weer
vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. De
vader van den joDgen Imbert, wanhopig
over het verlies van zijn kind, loste kort
daarop een geweerschot op den man, dien
hij als den moordenaar van zijn zoon be
schouwde. Hij raakte hem echter niet.
Hoewel bij voor dit feit tot een masnd ge
vangenisstraf veroordeeld werd, zag hij
echter niet van zijn wraak af. Drzer da
gen vond men op den weg naar Ccurte-
n8y het lyk van den oud-boschwachter. De
ven.
In een krankzinnigen ge
sticht nabij Brussel wa. anderhalf jaar
geleden een zekere G. "V., een tuinman,
«plaatst. Herhaalde malen had V. getracht
te ontvluchtend, bewerende dat hem mets
scheelde. Onlangs gelukte het hem weer,
te ontsnappen. Hij had de vlucbtgenomen
in een tuin, was in een boom geklommen
en deed daar een verhaal van zijn weder
varen aan ieder, die het hooren wilde.
Ik ben niet gek," schreeuwde hij „geel
mij mijn vrijheid weer". G. V. verklaarde
dat hij niet uit den boom zou komen, dan
in tegenwoordigheid van den officier van
justitie. Men legde matrassen onder den
boom en trachtte hem naar beneden te
trekken. Doch hij dreigde ieder te znllen
dooden, die het waagde hem aan te raken
en zoo duurde dit spelletje van tien 's mor
gens tot elf uur 's avonds. Teen verscheen
de justitie en V. klauterde uit den boom.
Men vermoedt dat hij in vrijheid zal wor
den gesteld, terwijl de justitie een onder
zoek naar de geheimzinnige geschiedenis
heeft ingesteld.
Wilde kinderen.
Twee gevallen van kinderen, die,
door roofdieren gezoogd, in wilden staat
verkeeren, worden gemeld; een uit Benga
len en een uit Behar. De missionaris Jal-
paiguri vond in eerstgenoemde plaats een
meisje, dat van afval leefde en in de open
lucht onder de boomen sliep. Zij was door
arbeiders van een theeveld iD een beren
hol gevonden. Toen men haar daaruit haal
de, was zij naar gissing 3 jaar oad, beet
om zich heen, krabde en maakte allerlei
dierlijke bewegingen. Men bracht het kind
in een hospitaal, waar het eenige manieren
leerde, loopen op de voeten, wat zij tot
dusverre op handen en voeten had gedaan,
measchelijk eten en drinken, maar spreken
was het niet te leeren. Het kind werd
als ongeneeslijk op straat gezet, waai de
zrndeling het vond. Hij bracht het naar
C.deutta, in een huis zijner orde, waar het
geneeskundig wordt behandeld. Het rechtop
loopen kost haar moeite, spreken doet zij
in 't geheel niet, wel lachen, wanneer men
haar voedsel ge*ft. Het tweede geval is
vau een omstreeks 15-jarigen knaap, die
door jagers in het bosch werd opgevangen.
Ook hij kon niet sprekcD. Elk gekookt
voedsel wees hij af, slechts rauws visch en
levende kikvorschen verslond hij en liet
doa. bij klanklooze geluiden hooren. Wan
neer hij kikvorschen of ander kleiugedier-
te ving, sprong hij daarbij op handen en
voeten evenals een kat. Langzamerhand
leerde men hem gekookte rijst eteD. Van
waar hij komt en hoe hij in den toestand
verviel, is nog niet bekend.
Een verschrikkelijke
nacht.
Een der geredde passagiers van de ee
nige weken geleden voor den mond var.
de Zambesi vergane Amerikaansche boot
„Union", doet het verhaal van den ver-
schrikkelijken nacht, door hem en zijn zes
lotgenoolen doorgebracht.
Even voorbij geuoemden riviermond sloeg
het schip op een rots en dadelijk stroom
de het water naar binnen. We zonken,
zware golven sloegen over het schip en
twaalf man, die zich hadden vastgeklemd
aan de kajuitskap, werden met deze in zee
geworpen en vonden daar een jammerlijken
dood. Wij, drie Engelschen en vier Afri
kanen, sprongen het ruim in, om te tracht
ten het lek te vinden, maar nauwelijks wa
ren wij daar of de groote mast sloeg neer
op de opening en wij waren gevangen, on
der en boven ons een kokende zee. Dat
was een ogenblik, zoo ontzettend, dat ik
het nooit vergeten kan.
Volg mij schreeuwde plotseling
de kapitein daar is redding 1 Hij snel
de de machinekamer in eu wij volgden
hem, twijfelend eu toch nog hopend. De
pijp in, brulde bij en reeds had hij zich
vastgegrepen aan den ruwen binnenwand
van het enorme gevaarte, dat zwait boven
ons stond. Groote golven sloegen naar bin
nen, driemalen sleurden zij hem mede,
doch eindelijk gelukte het hem den rand
te hereiken en zich daar op te werken, 't
Was drie uur in den namiddag. Hij hielp
ons een voor een, moeielijk, maar het ging
toch eu juist te vier nur zaten wij "met
ons zevenen op den rand van de stoompijp.
De meesten onzer waren maar half ge
kleed en zittend, trillend van kou, druip
nat, staarden wij in de zwarte troosteloo-
zi wijdte om ons heen.
O, 't is niet te beschrijven welke dul-
delooze smarten wij daar veertien lange u-
rt n hadden te doorstaan. Wij spraken niet,
zwijgei d keken we elkaar aan als om te
vi ageu of we ons niet in zee zouden laten
vallen, liever dan hier twijfelend te blijven,
rekkend de marteling, die toch met den
dood eindigen zou.
De zon rees in het oosten, een roode
streep teekende zich af tegen de grauwe
luchtde storm begon te minderen.
Vijf man hingen bewusteloos tegen den pijp-
wand, de kapitein en ik waren de eenigen,
die waakten, maar onmachtig te sprekenj
onze oogen wijd geopend, keken star, met
groote ontzetting. Te vjjf uur zagen wij
een brtede streep in het zuiden, langzaam
naderend. Lai.d fluisterde de kapi
tein.
V at er verder gebeurd iB, weet ik niet
ik sloeg bewusteloos achterover, in een laat
ste uiterste krachtsbijeenraping mij nog
vastklemmend.
Toen ik bijkwam, lag ik in een arme
lijke hut, bloedend, verstijfd. Een kustboot
had ons gezien en ons als lijken van de
pijp gehaald. Wij zijn allen iu het leven
behouden, maar geen onzer zal ooi
ten dien allervreeselijksten nacht V^
de woeste zee op den rand vaD(j. a,rv
pijp doorgebracht. e stoo^.
Een amusante g e s c h
nis te Kopenhagen verwekt TeelQ 1 e d
heid onder de sportsmen, die0p 'Tf0°'ïL
blik wegens de wedrennen in de
hoofdstad aanwezig zijn. De kroo "ieil8cbe
hartstochtelijk wandelaar, maakte^10''**1
mooien middag een wandeling naar SP
weg en trof op zijn weg ver°sche,den d'
gaarders aan, met wie de populajr t°1-
een gemeenzaam praatje hield.
van die gelegenheden komt een ru
weg afdraven, in wien de kroonpri!' d"
stond den koenen Texas-Jack herk let"
cowboy echter herkent den kroonn^"'
en zonder van het gebrnik der tob
weten, wil hij zijn weg vervolgen en 14
hij den tolgaarder toe, dat hij den hÜ?
verwijderen moet. Daar de een echte
woord Engelsch en de ander ge^
Deensch verstond, konden zij het b W°°ri'
lijk eens worden, doch de kroonpriEkp,lN
tusschenbeide en deelde Texas-,Jac^
dat hij eerst 10 oren moest betalen "tv*'
grijpt terstond in den zak en reikt
kroonprins een 25 örenslukje toe, i*
daarvan 15 ören wil teruggeven' i'!
de ruiter met een genadig knikje
en daarop met één sprong over den t3!k!?frt
heenwipt. Lachend overhandigt de V00111
prins het geldstukje aan den towT"
Den volgenden dag is er weder wed"
de geheele koninklijke familie heeft
tribune plaats genomen. Ook Tex&8°J f
zal aan den „Start" verschijnen enlptl^
voor de tribune om de vorstelijke toesch
wers te begroeten. Maar terwijl hij
ros doet zwenken, moet hij plotseling
ongekende gewaarwording hebben ge^u
die hem bijna uit den zadel deed vallen'
Links van den koning zit den verbluften
ruiter toelachend, de tolgaarder, dien WH
gisteren een fooitje van 15 ören heeft gtJ
ven.
Herinnering.
A„Ik denk nog dikwijls aan onzen
jongen tijd. Wat waren wij toen dom1'
BWij Ik verzoek je in 't enkelroad
te spreken."
A „Nu wat was jij toen dom.
Bevordering.
Vader (tot zijn zoontje, die bij een
schoenmaker in de leer is):Nu, hoe gut
het Kom je al wat vooruit p
Jongen: O, ja 1 nu mag ik al lachen
als de andere jongen eene oorvijg
krijgtI
Een trein beroofd.
Een uiterst brutalen diefstal is ge-
pleegd op 35 mijlen afstand ran Washing
ton, de hoofdstad der Ver. Staten.
Een passagierstrein op de Richmond-
Fredericksburg-Potomac-lijn werd bij Quac-
tico in de Virginia om zeven uur 'sa-
vonds door zeven roovers aangevallen.
Nadat de trein tot staan was gebracht,
begonnen eenigen der dieven met revolvers
en geweren te schieten, zonder iemand te
treffen, blijkbaar alleen om de reizigers
bang te maken en hen zoo in bedwang te
honden.
Inmiddels plunderden de overigen den
postwagen. De deur van dezen wagen
werd vernield door een djnamiet-uatroon
en daarna werd aan goud eene waarde van
150.000 dollars medegenomen. Dit goud
bevond zich in eeue brandkast, welke do
conducteur gedwongen werd te ope-
non.
De dieven brachten het goud op ds
locomotief, haakten de wagens al en
maakten zich met de locomotief uit
voeten. Deze diefstal heeft te New-Yor
groot opzien verwekt, omdat het geT
niet gebeurde in de far Wed, ma»r 10
den staat Virginia, in de nabijheid
hoofdstad.
Uit Weenen word» be
richt, dat vóór eenige dagen den k oWj
steenveger Meyerhofer in een boech
het gesticht Klosterneaberg het VO'?11
is overgekomen
Een gekerm, dat uit de hoogte to
doordrong, deed hem omhoog kijken.
een zwaren tak van een dikken ben
speurde hij eene oude vrouw. De se
van haar rechterbeen, geheel gekne
verscheurd, was in den hoek van
gaffelrormigen tak zoo vastgeklem
het vleesch met het hout scheeD verg
Aan den stam van den beuk klee s r
roanen bloed. „Hakt mijn voet ina*^i1£j.
smeekte de ongelukkige, die reeds
dene uren in dezen ontzettenden ^e-
had doorgebracht. Zij was de 3 J
metselaarsvrouw Rosalie ^aderït.e^k„
Klosterneuburg, een arme hon15^1^
laarster, die haar diefachtige lre ifDi,
van de boomen hout te rsuru
geen weerstand had kunnen
te „spwï-
bieden. W.
icut*" j
was derhalve op den boom ge
en had bereids eenige dorre takke
houwen, toen zij uitgleed en op
spietsende tak viel. Volgens haar
ring was dat te 9 uur 's morgens g*
en 't was nu al 4 uur in den mid 8S'
hield zich met de handen 43 f(j.
takken, docL vermocht niet b'"1
scheurde voet los te krijgen.
waanzinnige smart had zij
de kleine bijl, die in het gebD loUjeDi
blijven hangen, zich den voet af te
zij bracht zich echter alleen
wonden toe, zonder haai doel te e
Meyerhofer deed zijn best °m(eTe|.
van den boom af te jbrengen, bedt
geefs. Aan hare herhaaldelijk M
om haar voet af te houwen, tof
natuurlijk niet voldoen. Zoo sne
ten hem dragen konden, liep hij
