man haar voor 12 aanhoudingspremiën voor drie-en de, d%t zij moeite deert om een nieuwe
GEMENGD NIEUWS.
Het Schaakspel.
(lat zij liggen bleef lot haat
vond. Haar hand was toen
koold.
,1
Eo
dat alken, om het leger in stand te
reeds ver-
—I n den polder II IJ ZEN (prov.
N.-Holl.) werd dezer dagen ongeveer 5
H. A. land verkocht voor den geringen
prijs van i 2500. De eigenaar had er vóór
eenige jaren f 10,000 voor betaald.
Langer dan een week ver-
keerde een gezin uit de gemeente BEER-
TA in de grootste ongerustheid over het
lot van hun vijftienjarigen zoon, die aan
de overzijde der grens dienstbaar was. Zon
dags was hij thuis geweest, weer vertrok
ken, maar niet bij zijn boer teruggekeerd.
Daar de jongen aan toevallen leed, vrees
de men het ergste. Alle nasporingen ble
ven eerst vruchteloos tot eindelijk bleek,
de verloren zoon een pond tabak had wi -
len binnen smokkelen en gesnapt, deswege
te Weenen achter slot en grendel was ge
bracht.
De Tweede Kamer der Sta
ten Generaal is tot hervatting harer werk
zaamheden bijeengeroepen tegen Dinsdag
26 dezer, des namiddags ten S nre.
De nitslag voorde ver-
eeniginp Kunst en Vermaakte MAAS
TRICHT gehouden internationalen too-
neelwedstrijd is geweest a's volgt
Drama. Ie pr. Borgersvrienden te
Borgerbont-Antwerpen met Zwarte Griet
2e pr. Vreugdendal te Breda, met Gale-
otto3e pr. gedeeld tnsschen Brabantszo
nen te Kcekelberg-Brnssel, met Kermis-
klok-Doodsklok en Vondel te Antwerpen,
met Jane Shore.
B1 ij s p e 1. Ie pr. JVest-Frisia te
Hoorn, met Iwee Invaliden 2e pr. Bra
bantszonen te Koekelberg-BrusseJ, met
Violier; 4e pr. Vreugdendal te Breda, met
In Politiek.
Personeele prijzen. Drama Lief
hebbers de heer Bogaerts, van Vondel
(Antwerpen); liefhebster mej.... van Bra
bantszonen (Brussel), actrice mevr. Brond-
geestEren kei, buiten wedstrijd; mevr.
de SommeGaze (Borgcrhout).
B 1 ij s p e 1. Lief hebber,de heer J. Wilson
te Hoorn, liefhebster mevr. Wilson (Hoorn);
actrice n ej- de Leur.
Eervolle vermelding. Swenti-
bold (Sittard).
Beste uitspraak. Vreugdendal
Breda en Borgersvrienden (Borgerhout).
Aanmoedigingsprijs voor kin
deren, Vondel (Antwerpen) en Brabants
zonen (Brussel).
Inde maandag te AMSTERDAM
gehouden jaarlijksehe algfmeene vergade
ring der afdteling Noord-Holland van liet
Kederlandsch Paardenstamboekwerden tot
afgevaaidigden ter aanstaande algemeens
vergadering benoemd, de heeren D e 1-
c o u r t en S c h o e n, en werd Schagen
aangewezen,v oor het honden dei volgende
afdeelingsvergadering, De begrooting voor
1895 werd in ontvangsten en uitgaven
vastgesteld op f 1207 uit het rijkssubsi
die ad f 5000 zullen worden uitgekeerd
de volgende premiën
f 1500 voor 6 dekhengsten, minstens 8
jaren oud f 900 voor 6 aanhoudingspre-
mien voor tweejarige hengsten f 600 voor
6 aanhoudingspremiën voor eenjarige hen-
sten 1 1400 voor 14 aanhoudingspremiën
voor vijf- en zesjarige merriën en f 600
vierjarige merriën. bitrekking te 1 rijzen; indien zij die kreeg kunnen houden.
Op voorstel van den heer Bultman zon zij schrijven, and.rs niet. Eenige da- laatste sneeuwstor-
werd besloten in de algemeene vergade- gen later werd het lijk van een jong meis- Texas de helft van den veesta
ring eene bespreking uit te lokken over je in c'e Medw y rpgevischt; c.e va er
angstig door het wegblijven van een bnet,
begif zich op weg om het lijk te bezien
en herkende zijn dochter; hij Het alle maat
regelen nemen om haar te begraven. Toe
vallig ecbtsr opende de ondernemer van
te verkrijgen voor
jo":ge paarden, welke cp de 1 nge bian een
zeker record maken.
D e n 19en Februari 1.1. heeft
van wrge de Burger IJsclub» te begrafenissen den mond der doode; zij had
ALKMAAR, een gecoslumeerde wedstrijd sjecht? natuurlijke tanden, terwijl de ver
mist.' koiten tijd geleden kunsttanden had
laten inzetten. De vader de'd daarop on
derzoek en vond zijn dochter frisch en ge
zond in een andere betrekking.
op schaatsen plaats gehad.
Onder begunstiging van prachtig weder
is dit avondle*st uitstekeud geslaagd.
Het w^s een alleraardigst gezicht, die
bontgekleurde en gemaskerde rijders,
tijdens den wedst'ijd eene priksledewaar
op een gemaskerde persoon gezeten, voort
trekkende, la' gs de kwistig met 'lam
pions verlichte baan aan het ekdroN-
iinnoobd, te zien zwieren.
Er heerschte eene aangename stemmiug
onder het talrijke aanwezige publiek er. er
werd hartelijk gelachen, èi om de potsier
lijke pakjes der deelnemers, en om hunne
grappen.
Een geï cptoviseerd muziekkorps luister
de den wedstrijd op, die te ongeveer 7
uren aanving en tot 9% uur duurde.
De prijzen bestonden in flinke porties
levensmiddelen ten behoeve van de armen.
Er waren 26 deelnemers. De le
prijs werd gewonnen door P. v. Latum
de le prenr'e door A. de Mooreu de
2e premie door G. Bregman.
Een woord van hulde aan het Bestnur
dier IJsclub is hier niet misplaats'.
IndeFriesche gemeente
WESTSTELLINGWERF is 't schoolver
zuim tegenwoordig zeergroot. Men schrijft
dit in hoofdzaak daaraaB toe, dat er dezen
winter geene boterhammen aan de behoef
tige schoolgaande kinderen worden uitge
deeld, iets, wat den vorigen winter wél
plaats greep.
Messchaert is door een
lichte aandoening aan de nieren aangetast,
en moet op bevel van prof. Stokvis, die
hem behardelt, zijne woning houden.
Zijne stemmiddelen hebben gelukkig n et
geleden, en hij hoopf spoedig weer te kun
nen optreden. Verschillende concerten in
het buitenland, in Zwitserland en Duitsch-
laiid, moesten tot zijn groot leedwezen
worden afgezegd. (d Ct.)
Een leperd van de boven
ste plank!
Ter secretarie der gemeente BEERTA
werd dezer dagen aangifte gedaan van het
overlijden van een inwoner uit Dkieboro.
Eén der getuigen, een snuggere Hein,
meende zich in de kou een loop te be
sparen, door tegelijk aangifte te doen van
de gebooite van een kind. Daar was na
tuurlijk niets tegeu. Toen echter de jonge
wereldburger zou ingeboekt worden, en
nadere bijzonderheden gevraagd werden,
luidde bet antwoord„Ja, meneer, mien
vroaw is nog nijt bevallen, maar ik ken
mooi een raizie oetwinnen, nijt, (is 't zoo
niet) en 't duurt toch moar een poar doa-
gen meer."
pel omgekomen. In eene streek leven hon
derden gezinnen van het vleesch van prai
riehonden en paarden.
Uit het dorp Noicela bij
Mal pi ra in de provinci Calicië wordt een
verschrikkelijge misdaad gemeld. Een jon
ge man van het dorp onderhield liefdesbe
trekkingen met een mei'je eveneens daar
eencn kant en een huwelijk aan den an
dere. Zij gingen loten wie de ongelukige
echtgenoot worden zou. Watty was de
door het lot aangewezen persooa. Na ging
men naar een geestelijke en het huwelijk
werd voltrokken. Na een groot feestmaal
namen zij afscheid, na van weerzijden een
diep stilzwijgen beloofd te hebben.
Drie jaren waren voorbijgegaan. Als
i een nachtmerrie had dit huwelijk W atty
de borst beklemd, hij wns reeds lang 0f-
ficier geworden, maar z,jn huwelijk ver
galde hem iedere vreugde. Nu bevond hij
i zich op Jamaica. Bij toeval kreeg hij een
in
Een gemeente-ambtenaar
te Rochester kreeg eenige dagen geleden
van zijn dochter een brief, waarin zij meld-
Ellendein Italië.
In de omgeving van Tivolo, iets ten
Oosten vau Rome, heeft men een dorp
ontdekt, welks bewoners zich letterlijk
van honger lieten omkomen, zonder te pro
testeeren, bijna zonder z ch te beklagen.
Men is bijna geneigd te gelooven, dal
alleen het toeval het drama heeft doen
kennen, hetwelk daarginla in de bergen
langziam, maar daardoor des te wreeder
wordt afgespeeld, op enkele uren afstands
van Rome.
Men rilt, wanneer men de bijzonderhe
den hoort van wat daar geleden is.
De burgemeester heeft een ondt rzosk
doen instellen, waarbij is gebleken, dat
arn honderd twintig fimilën, te zomen
tellende zes honderd personen, alle voed
sel ontbreekt. Een groot aantal kinderen
zijn op jeugdigen leeftijd gistorveu, omdat
de borsten der moeders waren opgedroogd,
Le gelukkigsten redden zich door wil
de wortels van onder de sneeuw te halen
en die te eten.
Men heeft hulp gezonden, doch vernam
toen tevens, dat in twee andere dorpen,
Vicovaro en Artena nagenoeg dezelfde toe
standen heerschen.
De oorzaak van deze groote ellende is te
zoeken in het mislukken vau den maïsoogst,
door de droogte van den jongsten zomer.
Dit ie de onmiddellijke oorzaak echter
niet, want de ellende beerscht algemeen.
„Ji," schrijft men uit Rome aan een
Frausch blad, „ik zon bijna geneigd zijn
te gelooven,dat men aan de armoede, wel
ke deze drie steden teistert, ruchtbaarheid
heeft gegeven, om de bevolking te doen
gelooven, dat deze drie eigenlijk de eenige
steden zijn, waar honger wordt geleden en
waar men van honger sterft.
De waarheid evenwel is, dat bijna over
al de landbouwende bevolking heeft te
kampen met de grootste moeilijkheden, de
boeren zoowel als de arbeiders. De boeren
zijn ten einde raad, omdat de oogst hun
het vorige jaar niets heeft opgebracht; de
arbeiders zijn het, omdat hun alle werk
ontbreekt. En wanneer men deze ellende
heeft gezien, wordt men nog meer getrof
fen, wanneer men er aan denkt, dat deze
menschen sterveo van honger, terwijl de
regeering aan de grenzen rechten heeft
van graan waardoor de prijzen van het
brood en de maïs worden verhoogd.
Dat is een van de noodlottige gevolgen
van de politiek, welke wordt gevolgd
door onze regeering, die zonder mededoo-
gen ons belastingstelsel heeft opgedre
ven, waardoor alle levensmiddelen boven
matig zijn gestegen, alle hulpbronnen zijn
opgedroogd, de industrieën, die werk aan
de nijvere bevolking verschaften, zijn ver
moord.
woonachtig en van gelijkeD ouderdom. Na krant in handen, waarin het einde van
verloop van e(n;gen tijd begon hem, dasr een uveral vertakte smokkelaarsbende werd
- J-m- --- medegedeeld, die zich bij Portsmouth had
opgehouden. Plotseling sprong Scott over
eind en riep verheugd uit: „Goddank, ze
hebben mijn vrouw opgehangen 1*
indrukken beschikken kan. Ik kan bet niet.
Ik denk altijd verder en schilder mij alle
kleinigheden voor oogen. Ik moet telkens
opnieuw, aan dat arme, verlaten kind den
ken.»
„Verlaten Waarom Heeft het dan zijn
vader niet
„klaar toch geen moeder meer. Die is on
mogelijk te vervangen.»
„Wat weet zulk ten jong kind vsn een
moeder; die het verzorgt, heeft het lief en
hangt het aan. Voorbij is voorbij. Kom, la-
ttn wij gaan.»
Hij voerde haar weg, doch zij kwam we
der op het sterfgeval terug. Het is merk
waardig, ik heb die vroow nooit graag mo
gen lijden en nu zij docd is, komt mij alles
geheel anders voor. Zij heeft haar man toch
gelukkig gemaakt.»
„Hoppe was anders zeer gemakkelijk te
bevredigen,* gaf hij ten antwoord. „In ieder
geval was zij een verstandige en beredeneer
de vrouw.»
„Te verstandig,* antwoordde Melanie.
„Dat was 't juist, wat mij in haar tegen
stond. Zij had zoo iets berekenends over
zicb. Tenminste zoo scheen het mij toe. Hoe
het ook zij, zij beeft toch het beste voor de
haren op het oog gebed. In ieder geval, zal
ik, wanneer Hoppe er toe genegen is, het
kind tot mij nemen.»
Hij zag baar aan op zijn gelast lag ze
ker verwondering uitgesproken, want zij ging
voort
„Wanneer men zoo lang op reis en van
huis is geweest, worden vele zaken een
mensch duidelijker. Het schijnt, alsof een
andere levenswijze den blik van den mensch
scherpt. Ik zal u een bekentenis alhggtn
Otto, ik geloof dat ik vele fouten begaan
heb.»
,Hoe komt ge nu op dergelijke gedach
ten?»
„Ik heb nooit genoeg rekening gehouden
met de insichtenen naturen van anderenen
ben daardoor eenzelvig geworden. Ook te
genover heb ik mij aan dat kwaad schul
dig gemaakt.
van
zij herhaaldelijk op trouwen aandroDg, zijn
meisje te verreleo, en daar hij batig was,
d.t zij te veel opschudding zou maken, als
hij haar afschreef, wist hij twee kamera
den te overreden heat behulpzaam te zijn,
haar uit den weg te ruimen.
Hij sprak op een goeden avond met
haar af, haar bij het kirkhof te ontmoe
ten, waar hij reeds met de beide gezellen
wachtte. Daar verklaarden zij het meisje,
dat zij sterven moest, waarbij zij haar de
keus lieten tnsschen een dolksteek of le
vend te worden begraven. De ongelukkige
bad en smeekte om haar jong leven, maar
ge;n der drie had medelijden. Nadat een
van hen verklaard bad, dat het beter was,
geen bloed te vergi-ten, bonden zij haar
de hauden op den rag en stopten haar
een zakdoek in deD mond, om te voorko
men, dat haar gr gil werd gehoord. Toen
graafden zij een pnt en wierpen hun slacht
offer daarin.
Dit alles was gezien door een knecht
van den priester, die zich had schuil ge
houden. Toen hij bemerkte, wat het ein
de zou zijn, was hij naar zijn meester en
deelde hem het voorgevallene mede.
Toen greep hij eeu geweer en juist kwa
men beiden op de plaats der misdaad te-
toen de eerste schop aarde op het
levend begraven meisje werd geworpen.
Een schot deed de misdadigers opspringen
en de vlucht nemen, waarop men het
meisje, dat geheel bewusteloos was, uit de
put haalde en naar huis bracht. De mis
dadigers zullen hun straf niet ontloopen.
Een zonderling huwelijk.
Watty Scott, een neef van den beroem
den schrijver Walter Scott, diende bij de
Engelsche mirine en was zeekadet opeen
schip, dat in de haven van Portsmouth
voor anker lag Hij en twee van zijn
meraden maakten aan wal zich het leven
zoo aangenaam mogelijk.
Zij brachten een groot gedeelte van hun
vrijen tijd in de kroeg door, die in een
niet al te goeden reuk stond, en dachten
niet aan al de verteringen dien zij maak
ten.
Daar kwam het bevel tot de afvaart,
maar de waardin hield de jongelieden
tegen en verklaarde hun, dat zij hen in
de gijz?ling zou laten zetten, als zij niet
betaalden zij zou hen echter zonder be
taling laten vertrekker, als een hunner
met haar trouwen wilde. „Ik heb voor de
politie een trouwacte noodig/ voegde zij
er bij, »a!s ik die in handen heb, kunt
ge gerust naar uw schip gaan en als ge
terugkomt, beloof ik u plechtig, mij ter
stond van u te laten scheiden.»
De toestand van onze dris kadetten was
zeer netelig zij hadden de keus tusschen
gijzeling en ontslag uit den dienst aan den
het ook in ijn laatsten brief. Dan zog
ik gewoonlijk uw spottend gelaat, en
had ik den moed niet te scbrgven, wat ik
u nu durf te zeggen. Eenmaal moet het
toch gezegd worden, in de spoorwagon,
heb ik mij plechtig voorgenomen dat het
ons eerste gesprek zijn zou. Het is het
beste, dat het gebeurt, eer wij thuis
zijn.»
„Duurt het lang Dan zal ik langzamer
laten rijden,* zeide Helbig wien het er om te
doen was.de zaak niette lang te doen du
ren.
Zij eebter verzocht hem, niet met dit al
les te spotten; het was haar werkeljjk ernst
en zij zou geruster in buis terugkeeren, wan
neer zij alles verteld had, wat zij zich voor
genomen had. Alzoo, hoor mij aan; ik ben
te zwatrtillend en nerveus geweest. Daarin
heb ik gedwaald. Ik heb er niet aan gedacht,
dat niet alle naturen gelijk zijn, en dat zij
toch met evenveel reebt als ik, hunne mee-
nirgen en inzichten, kunnen doen gelden. Ik
beb'de fout begaan, mij niet ineens anders
plaats te denken. Ik heb dat nooit kunnen
doen en daarom naturen, niet aan de mijne
verwant, volstrekt niet kanten begri pen
en ze dns ook geen liefde kannen schenken.
Maar geloof mij, zelf heb ik den meesten last
van mijne geslotenheid en ontoegankelijkheid
gehad.'"
„Weet ge, waaraan ge lijdt, lieve Mela
nie zeide hjj en zag baar in het ge
laat.
„Ru?"
„Aan nerveusbeid."
Zij was veel vroolgker dan anders. Vroe
ger bad zij na een dergelijk gesproken
woord, niets meer gezegd en zich koel te
ruggetrokken, na lachte zij hartelijk. „No,
ge moogt trots op die ontdekking zijn. Maar
beter was het, wanneer ge u zelf
eens toetstet, want ge lijdt aan dezelfde
kwaal.»
„Ik? Dat heeft mij waarachtig nog nimmer
iemand gezegd.»
„Gij wilt mij niet verstaan; ik heb het
oog niet op nervensheid; ik bedoel, zooals
„Juist in de laatste dagen is mij veel dni- ik met anderen gedaan bebt, hebt gij met
delijk en helder geworden. Ik heb zoo dik
wijls uw vreugde vergald
„Maarlief kind, geltgt formeel een biecht
af."
„Noem het, zooals ge wilt, maar wat ik
zeg, is waar. Ik bad mij meer met uwe
denkbeelden omtrent leven en werken moe
ten inlaten, en ik had u beter begrepen en
zekerlijk gewaardeerd. Ik heb het n reeds
menigmaal willen schrijven, maar dan schreef
ik bijna altijd juist het tegendeel. Zoo was
mij gedaan. Gij hebt van mij verlangd din
gen, dia mijne inzichten geweld moesten aan-
doeD, en gij hebt u spottend van mg ge
wend, waar het uw plicht was geweest, mij
helptnd de hand te reiken. Doch versta mij
niet verkeerd, ik spreek niet aldus om ver
wijten uit te deelen, integendeel, ik verlicht
alleen mijn hart.»
„Waarachtig Melanie, dat doet ge," zeide
nie, liet staat u voortreffelijk G* voort. Wij
zijn nog lang niet aan onze bestemming.
Ik zal geduldig toehooren,als een lam.»
Hij leuudo vervolgens kalm achtero
ver.
„Gij behoeft niet bang te zijn; ik heb
nog slechts weinige woorden te zeggen,
dan ben ik rustigik bedoel rustig in de
zin van stil en van geheel uitgespro
ken."
,,'t Laatste is de hoofdzaak," zeide bij
„slechts geheele arbeid, geen resten overla
ten! Dus ik luister."
„Voor dat wij in den wagen steger, zei
de ik u, dat ik mij met Cbristina meer zou
inlaten. Dat heeft n verwonderd en dat kan
ik a niet kwalijk nemen. In dit geval heb
ik een fout begaan, die wellicht niet meer
goed te maken D. Maar ik zal het eerlijk
beproeveD. Slechts moet gij mij daarbij be
hulpzaam zijn.» Hij zag haar vragend aan.
„Zie,* ging zij voort, eo het viel haar
zwaar dit te zeggen, „wat ik voorheen
vreesde, is geschied. Wij hebben met de
opname van dit meisje in ons buis, een
zware verantwoording op ons genomen en
gij hebt, vergeel mij mijne openhartigheid,
door dat kind zoo op den voorgrond te
plaatsen, onze taak nog tot een zwaardere
gemaakt. Maar ook daaraan heb ik schuld. Ik
had u niet alleen mogen laten, gij hebt ge
daan wat uw goed bart u ingaf en uiet aan
de gevolgen gedacht.»
„Veroorloof mij,* riep hij daartusscben,
„dat is niet volgens afspraak, gij moet u
alleen tot n zelf bepalen.»
„Nu, mijnentwege,* zeide zij, in ieder
geval staan wij uu voor een critiek oogen-
blik. Ik heb n alles uitdrukkelijk willen
vorklaren, eer ik ons buis binnentrad.Want
de plaats, die gij Cbristina in mijne afwe
zigheid hebt doen innemen, kau natuurlijk
niet door haar behouden blijven, dat be-
grSP' gij toch immers zelf wel
„Maar lieve vrouw, maak u daarover vol
strekt niet moeilijk. Christina is verstandig
genoeg, dat zelve in te zien. Zij zal uwe
plaats ontruimen, en zij zal het met genoe
gen doen.»
„WaDneer zij kan," antwoordde Melanie.
„Doch dat kunnen wijeerst afwachten. Ge
schiedt dat echter, zoo beloof ik u, mij haar
lot aan te trekken, en zooveel mogelijk met
nwe hulp, hare tookomst te verzeke
ren."
„Met genoegen," zeide hij, „gij zult u
verwonderen, zoo schoon als zij geworden
bij warmer dan gewoonlijk. „Maar het staat
u niet slecht. Ik moet het u zeggen, Mela-
boofd, „Ik beloof u echter, ik zal haar mijn
aandacht wijden. Nu nog iets, maar gij
moet mij belooven, mij niet uit te lachen."
„Ga voort," zeide Helbig, „wanneer mijn
gelaat niet onbewegelijk zijn zal, als dat
van een nijlpaard, die zooals ge west nog
nooit gelachen heeft, zoo heet ik geen Ot
to Helbig meer.
„Nu goed dan,* zeide zij zuchtend, „zoo
zal het geschioden. Bovendien is het nu over
wonnen. Ik wil u mijne zonde bekennen."
„Om hemels wil," riep hij uit, met moeite
ernstig blijvend, „dat klinkt ja, alsof ga iets
verschrikkelijks gedaan hebt, gij mijn zeden-
vaste Melanie.»
„Toch is het zoo," zeide zij kleurend; „ten
minste in gedachten. Het handelt hier over
dr. Streichenbeig," voegde zij er dralend aan
toe. „Toon hij bij ons was,en wellicht reeds
vroeger, kom laat ik eerlijk zijn, het was
reeds de reden waarom ik hem uitnoodigde
bij ons buiten te komen logeeren; heb ik
een zekere neiging voor hem gekoesterd,
die het mg niet mogelijk was af te schudden;
het was een liefde voor zijn persoon, die uit
zijn geestelijken omgang met mij ont
stond. O God, het was zoo onweerstaanbaar.
„En ga kunt begrijpen,toen dat met Thesi
aan het licht kwam, welke verwijten ik mij
zelf deed, en dat ik in 't geheel geen recht
had het arme kind te bestraffen of te beknorren
Dat heeft mij zwaar op het harte gelegen.
Nu is het voorbij, en vergeef bet mij, Hoe beb
ik mij reeds voor mijzelf moeten schamen!»
„Het schijnt mij." zeide bij „dat mijne
familie, I in dit geval, een groote nederlaag
geleden heeft.»
„Het schijnt zoo„ zeide zij en de nedergesla-
gen oogen en blozende wangen stonden haar
lang niet kwaad.
„Kom Melanie,* zeide bij en trok haar
tot zich; „gij zijt te voornaam in uwe stra
lende onschuld. Lachen mag ik niet, dat heb
ik beloofd. Maar een kus moet gij mij ge
ven, als zoenoffer van al uwe zocden. Ik
geet met een gerust geweten u mijn geheele
vertrouwen."
Melanie was het wel te moede, toen zij de
woning weer zag, die zij voor langen tijd
ontvloden was en die haar nu, met bloemen
versierd, als 't ware een vroolijk welkom
toeriep.
Zoo bad Cbristina het laten inrichten. „Bij
leed of vreugde, had zij gezegd, overal
Twee zwijgers.
't Is nu al jaren geleden. Ignatius Biüll,
de bekende componist en pianist wiens
Goldenes Krenz juist zooveel bijval
had gevonden, zat in de woüing zijner
ouders te Weenen alleen aan het klavier
en fantaseerde. Daar ging de deur open
en Makart, de beroemde schilder, trad
binnen. De beiden, die elkaar van aanzien
kenden, begroetten elkaar met een stomme
buiging en Makart nam plaats. Biüil was
wel een weinig verwonderd over de verschij
ning van den beroemden schilder maar
hij dacht dat hij later wel gewaar zou
worden, wat deze eigenlijk kwam en speel
de daarom bedaard verder. Nu echter gam
ma's, daar hij in tegenwoordigheid van
den vreemde niet wilde fantaseeren. Een
goed uur verliep niemand sprak een
woord. Eindelijk stond Makart op, trad
naar Biüll toe en vroegVergeeft u
mij, maar ben ik hier bij Wassenbürger
„Neen, u bent bij Brüll," „O par
don „Geen excuus
Een buigiug aan beide kanten Makart
ging en Brüll speelde verder.
Falb's weervoorspelilin-
gsn
Van 17 tot 21 Februari: Het weer
wordt iets mild r. Ragen en sneeuw zul
len betrekkelijk weinig vallen. Van 22
tot 23 FebruariDe weersgesteldheid
wordt weer ongunstigerhet wordt kou
der. Toch blijft het droog.
H o e g e v a a r 1 ij k h e t i s g e-
verfde kousen of sokken te dragen aan
gewonden voeten is dezeidegen te Emme
rik weer gebleken. Daar is nl. de 30—ja
rige zoon van een aannemer aan bloedvergif
tiging gestorven,doordat verfstof van de kou
sen in een wondje aan den voet was geraikt.
Vijf evangelisten zijn ver-
schenen in Tacoma, Washington, en
verklaren dat het met de wereld in 1897
gedam is. Zij beweren„Negen tiende
van het menschelijk geslacht zal in de
laatste vijf jaar vergaan door oorlog pla
gen, hongersnood,pest en aardbevingen.Satan
zal voor een duizendtal jiren vastgelegd
worden en de hemel zilal dien tijd in
de lucht hangeD. Zij hebben de hel ge
zien, die 5000 mijlen breed is en groot
genoeg om al de vervloekten te kunnen
bevatten. Zoo verlaagt men den
godsdienst toteen rarekiekl
In de Amst. Ctvinden wij eene op
wekking aan hare Lezeressenom in
haar vrijen tijd tot aangename en nuttige
ontspanning zich onledig te houden met
de beoefening van het schaakspel.
Wij vinden dien wenk zoo uitstekend,
dat wij niet aarzelen de Lezeressen alleen
maar ook de Lezers der Schager Ct., met
warmte aan te raden zoekt eens uw uit
spanning ia de beoefening van het schaak
spel.
Wellicht dat deze of gene zal uitroepen
is."
passen bloemen bijl"
Wordt vervolgd.
„Men moest haar niet zoo verheerlijken,"
en een lichte wolk trok over Melanie's voor
bij bet lezan van dit opstelletje: „wel nu
nog mooier, is er vervelender spel te be
denken, waarbij geen woord mag gespro
ken worden, neen dan veel liever ge
kaart, dat geeft ook niet zooveel hoofd
breken I"
Wij antwoorden daarop
„Schijnbaar heeft u gelijk, het schaak
spel is een stil spel, dat uiet de waagen
doet kleuren en de oogen doet tintelen
van winzucht en niet den mond veelal
leelijke twistzieken woorden doet spreken
bij een verkeerden trek of bij verlies, ge
lijk dat gewoonlijk bij kaartspel hetgersi
is.
Maar laten wij eens met de vetgei'i*
king doorgaan.
Kaartspelen heeft vele schaduwzij!311
ten opzichte van de karaktervorming »aD
jonge en oude menschen en het eenige DU-
dat aan kaartspelen verbonden is, is dat het
een middel is om den tijd te dooden
Niet ten opzichte van de geestes- of ver
standsontwikkeling heeft het kaartspel nut.
Hoogstens ziet men meermalen gebeuren
dat de „storosten" de mooiste kaart knj-
geu-
Aan het schaakspel is daarentegen slechts
ééne onaangenaamheid, eene schijnbare,
verbonden, nml., dat het er bij het schaak"
spel nog al stil door gaat. Maar er »8
ook te wijzen op het goeie, dat 't schaak
spel heeft.
De Amst. Ct wijst nml. op het volgende
ffVooreereerst ontwikkelt het schaaksp®
niet alleen ons denkvermogen, maar hou
d»t ook in hoogen ouderdom frisch en
helder; wij zouden uit onze omgeving da>r
vau beelden kunnen opnoemen, zoowel v
veel
waard voor de gezelligheid in huis. Ni®
ieder heeft het geluk in een groote
te wonen, waar avond aan avond 8e
beid is zich te verstrooienof 3®^
dames als van heeren
vDoch bovenal is het
sc
