(lemennd Nieuws.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Voor eene bloem,
De paaschten toonstelling bl ijft -De aanstaande z i 11 i n g s-
bepaild op vrijdag, 5 April, op bet Doe- periode in de Tweede Kamer zal, vol-
K" gens den Haagschen kroniekschrijver
van de Nieuwe Üroninger Courant niet van
zeer langen duur zijn. Vermoedelijk zal
de arbeid nog in Maart worden afgebro
ken.
Behalve de invoerrechten er»
«geweren wetten, de zeven moties
lenveld. In het programma IS bij
vorige jaren s'echts deze wijzizing gebracht,
dat nn ook vakken-s ter mededinging kun
nen worden ingezonden, zoowel fok-, als
vette varkens.
Aan den Nederl. Slagershond zal we
der worden verzocht, ecne jury te benoe
men, die uit al het ingezonden vette rund
vee een keuze doet van drie stuks, die
met het cog op de slacht het fijnst ge
mest zijn. Boven en behalve de eventu
eel te verwerven prijzen, zolien daaraan
worden toegekend, prijzen van f 25, f 15
en f5. Alkm. Ct.
Zaterdag kwam een man,
leunende op twee stokkeü, bedelend te
SCHERMER (N.-Holl.). In eene herberg
gebruikte hij zóóveel sterken drank, dat
hij op den weg bleef liggen.
Een ©ogenblik later miste de herber
gier drie biljarthallen, en bij onderzoek
werden die gevonden ia de zakken van
den inmiddels aangehouden beschonken be
delaar.
Naar de gevangenis te Alkmaae over
gebracht, bleek het, dit hij dienzeltden
ochtend uit die inrichting was ontslagen
en volstrekt niet gebrekkig was.
Het Tnin- ea Landbouw-
Casino te Roermond heelt zich tegen
graanrechten verklaard. De meerderheid
van het Casino ziet in het heffen van
graanrechten niets anders dan een belas
ting en een middel: voor de grondei
genaren om de pachten hoog
te honden.
Volgens Duitsche bladen
zal de Keizer van Duitschland in het be
gin van Augustus een bezoek brengen aan
onze Koninginnen en op 3 Augustus v»d
AMSTERDAM met zijn jacht Hohen-
z o 1 1 e r n naar Engeland vertrekken.
Twee dochters van den
spooiwezwachtsr Sevess, op wachtpost 2
te MEPPEL, werden Zaterdag avond ruim
zes uur door den aankomenden trein gegre
pen en onmiddellijk gedood. De lichamen
werden in stukken gedeeld.
Beide meisjes, ruim 20 jaar oud, waren
naar de stad geweest, om boodschappen te
doen en keerden langs de lijn huiswaarts,
toe» het ongeluk plaats had.
Te BEETSTERZW AAG
(Er.) zal den 7den Augustus a.s. op het
buitengoed vaD baron Van Lyuden een
christelijk zangersfeest worden gehouden.
Jaap Eden is amateur-
wereldkampioenopdeschaats:
hij heeft te HA MAR in 't hoo-
ge noorden gewonnen de wed
strijden over 1200, 5000 e n 10000
degouden me-
eereprijsvan ko
llet, dat grafwiaits werd gedragen maar
geen krans, niet een ent-Ie bloemknop
•ooide de eenvoudige baar, hoewel het len
tetijd was.
Achter de dragers schreed langzaam, met
gebogen hoofd, het gelaat in de handen
verborgen, een armoedig gekleede mar,
en beeld der vertwijfeling.
Bij het ontmoeten van den feeststoet
en een aantal kleine zaken, zal er niets wilden de dragers temggaan, om plaats te
worden gedaan. Het voorstel-Hartogh
tot herziening van het wetboek van Burg.
Rechtsvord. zal denkelijk wel gereed ko
men tijdens het samenzijn der Kamer,
doch de behandeling da.arvau schijnt te
worden bewaard voor een voorjaars-zit-
ting, waartoe de Kamer in Mei zal bij
eenkomen. En dan hoopt men de her
ziening der personeele belasting mis
schien,maar zeker de regeling der gemeen-
te-financien te vinden om in de afdee-
lingen te worden onderzocht.
En het kiestrecht? Daaromtrent
verkeert men nog tamelijk wel in t on
zekere. Toch werd mij dezer dagen, van
een zijde, die ik eenig vertrouwen durf
geven, verzekerd, dat de heer van Hou
ten zoo goed als gereed is met zijn ont
werp, hetwelk, hoofdzakelijk op den grond
slag van bewoning van een in 't perso
neel aangeslagen perceel of perceelge-
de lte rustende, een kiezerskorps van
ongeveer 700,000 zou geven een uitbrei
ding alzoo, die vrij diclit de grens zou
naderen van 't voorstel Tak iets wat
ik moet het er terstond bij opmerken
door den minister van binneulandsche
zaken bij zijn oppositie als Kamerlid
steeds is voorgesteld als mogelijk gevolg
van zijn stelsel.
Men acht het in de politieke krin
gen het waarschijnlijkst, dat de kiesrecht-
voordracht in het zomerreces, kort voör
de opening van de niruwe zitting der
Kamer, zal inkomen en dat derhalve in het
begin van 1896 eerst met de voorberei
ding van dit onderwerp een begin zal
worden gemaakt.
Naar wij vernomen, heb
ben de soldaat en de dienstbode, beklaagd
in zake den bekenden moord te BTJSSUM
in Augustus jl. gepleegd, thans een vol
ledige bekentenis afgelegd.
-De heer J. Dekker te ZAAN
DIJK, wiens voorstel, om daar de elec-
trische straatverlichting in te voeren, uiet
werd aangenomen, heeft thans ontslag
genomen als wethouder en lid van den
Gemeenteraad.
voltrekking
cipier hare
maken maar de treurende hief bet ho*>fd
op en staarde wild op de vroclijke menig-
t; die in hs3r rijke, schitterende kleeding
t-n mot de lachende, gelukkige gezichten
zjn diepe smart scheen te hoonen.^
„Voortw*artsschreeuwde hij op
heeschen toon'J den dr gers toe, waarbij zijn
verbitterde trekken eene uitdrukking aan
namen, als wilde hij al die fijne dames en
heeren onder zijne voettn vertreden, M-ar
de mannen verroerden zich niet. Pvu trad
graif De CLirville naar voren en sprak
op ernstigen toon
„Achting voor de doode, vrienden Laat
ons terruggaan en plaats maken voor de
baar.®
Hieraan werd onverwijld voldaan en de
ijkstoet ging langs bet gezelschap voorbij,
dat eeibiedig terugweek, terwijl de dames
zich bogen en de heereu het hoofd ont
blootten.
Men had vernomen, dat het een jong
meisje was, en de broid werd door dit
treurig contrast diep getroffenzij nam
een takje oranjebloesem uit haar bouquet
en legde het stil op de baar.
De ernstige man, die deze vergezelde,
zag die handeling en de uitdrukking van
zijn gelaat werd iets verzachtdaarop ver
borg hij weer het gelaat in de handen en
barstte in snikken nit.
„Wie is die man p* vroeg De Olair-
ville.
„Ik weet bet niet", luidde het ant
woord „hij is een vreemde eu kwam voor
eenige dagen met zijne zuster
al bijna dood, zooals
m.,verwierf dus
daille en den
ning Oscar.
Zaterdag werd er gereden over 10000
m. en toen was de uitslageerst Jaap
Eden in 17 min. 56 sec. (hij sloeg daar
door het wereldrecord op zijn naam staan
de 19 min. 12 2/5.) tweede Sinnerud
uit Hamar, en derde Larsen uit Hamar,
e'k in 18'min. 50 sec.; Petersen was
vierde in 19 mm. 52/5 sec.
Ziterdag werden ook gereden de afdee-
lingen van 600 en 1500 m. waarvan de
beslissing Zondag viel. In zijn afdeeling
was Jaap telkens eerste en maakte ovei de
1500 m. tevens wereldrecord 2 min. 25
2/5 sec. 32/5 sec. binnen het wereld
record van Ostland).
In de beslissing over de 500 ro.
Zondag, werd eerste E r e d e r i k-
sen in 48 1/5 sec, Jaap Eden tweedein
1/5 sec. meer. Sinerud derde in 48 3/5
sec., Manseth vierde in 48 8/5 sec.
Iu de beslissing over 1500 ro. werdEdrn
eerste in 5 tmin. 25 2/5 sec. denzelfden
tijd als den vorigen dag, Mauseth tweede
in min. 35 1/5 sec. Erederiksen derden 2
min. 36 1/5 sec. eu Petersen vierde in 2
min, 37 1/5 sec.
In den kamp over 5000 m. werd Jaap
Eden eerstin 8 minuten 41 sec., Lar
sen tweede in 9 min. 13 1/5 sec., Peter
sen, in 9 min. 23 2/5 sec.
Het ijs was Zondag beter dan Zaterdag;
een ontzaglijke menigte woonde dezer we
reldkampen bij en de overwinnaar werd
met hem toekomerde eer gehuldigd.
k
Wij vestigen de aandacht
onzer lezers op de bij de „Hollandsche
Uitgevers- en Drukkersmaatschappij" te
Amsterdam verschijnende negende veel ver
meerderde uitgave van het Restanten-
boek, bevattende de tot 31 December
1894 uitgelote seriën van niejt minder dan
52 premieleeningen.
liet mag haast overbodig genoemd wor
den het nut van dit boekwerk aantetoo-
nen, want dit blijkt duidelijk wanneer men
verneemt, dat het totaal bedrag van nog
niet ter aflossing aangeboden, doch reeds
uitgelote gewone fondsen en premieloten
verscheidene millioenen bedraagt. Rente
en dikwijls kapitaalverlies zijn daar
van het gevolg voor den eigenaar.
Over het algemeen laten de houders van
premieloten zich veel te weinig gelegen
liggen aan het nazien der nitlotingeD. Ten
bewijze hievan kan dienen, dat nog ver
scheidene hoofdprijzen, elk ten bedrage van
heele en halve tonnen gouds, onafgehaald
liggen, welke sommen zeer eigenaardig dcor
een F ansch blad betiteld zijn met den naam
vergeten rijkdommen".
De prijs van dit werk, groot 128 blad
zijden, gedrukt op zwaar papier in 8o.
formaat, bedraagt f 1.25, (in linnen baad
fl.75) hetgeen vooreen standaardwerk
van zulk een groot nut, laag genoemd mag
worden.
{Episode uit de Fransche Revolutie
Graaf De Clairville had zijne eenige
dochier Yolande als vrouw gegeven aan
den markies De Kergouet, den afstamme-
1 ng eener oude en trotsche adellijke familie
in Bretagne.
De huwelijksplechtigheid was afgeloo-
pen en het jonge paar kwam uit de kerk
oi der het luiden der klokken.
Zoete lentegeuren vervulden en balsem
den de luchtjubelend klonk het vogel
koor in de twijgen en gouden zonnestra
len omgaven als met een heiligen krans
het voorhoofd van de jeudige bruid. Yo
lande was, schoon en bevallig, in haar »it
kleed en kanten sluier geleek zij den en
gel des lichts en de ocgen van den ede
len markies De Kergouet rustten met on
uitsprekelijke liefde op haar.
De landelijke bevolking prijkte in haar
Zondagskleeding de mannen droegen ro
st tten in het knoopsgat, de vrouwen bloe
men in het ceintuur eu luid weerklonken
alle vreugdekreten.
„Lang leve Mademoiselle Yolande
„God zegene onze jonge gebiedster
liepen zij en„Lang leve de markies hoorde
men hier en daar.
Naar de kerk van Clairville, die boven
het dorp zich verhief, dat op een rotsach
tige boogie gelegen was, voerde reu pad
dat kronkelend omhoog liep. Rijken en ar
men, voorramen en minderen, levenden
en dooden, zij allen kouden slechts langs
oicu weg de kerk bereiken.
Het aanzienlijk gezelschap daalde onder
liet gejubel der menigte den landelijken
weg af, waar beneden de equipages wacht
te i en de bruidegom, aangenaam aange
daan door het enthoutiasme en de blijk
bare genegenheid van het volk voor zijne
btuid, fluisterde haar teeder toe:
„Je ziet hoe dierbaar je die menschen
zijt. Ze zullen je nimmer vergelen en ik
vrees, dat ze eigenlijk boos od mij zijn,
u.. II eigenlijk boos op
omdat ik je van hen wegueero.'
Yolande lachte even en wendde toen
ziek tot haar vader met de woorden
„Het is zoo'n schoone dag, vaderkun
nen wjj niet naar huis wandelen
„Zeker, lieveling, als je dat wenscht"
antwoordde deze, verheugd, dat de gele
genheid zich aanbod, nog een verzoek in
te willigen van zijn kind, van wie hij wel-
dia moest scheiden. En zoo ging men door
het dorp naar het slot Clairville.
Yolaude aan den arm van haar echtge
noot, bleef herhaaldelijk bij deze ot gene
hut staan, waarvoor de ouden en zwakken
zaten, die niet aan den optocht konden
deelnemen, maar gaarne de bruid nog eens
hadden willen zienvoor ieder had zij
een vriendelijk woord en een glimlach en
menige bevende hand werd naar haar uit
gestrekt.
De stoet bereikte thans een smal pad,
waar plotseling een hindernis hem tot
staan bracht. Het was eene begraienis, die
den weg versperde. Een joDg meisje was
hier aan
zij was al bijna dood, zooals ieder zien
kon. Hij schijnt erg veel van haar gehou
den te hebben en toen zij stierf, maakte
bij een ontzettend misbaar".
Het bruiloftsgezelschap bewoog zich in
de richting van het slot en het vroolijke
klokgelui veranderde in meer sombere
klanken, toen de overledene den feestelijk
getooiden ingang der kerk naderde.
„Wie was die jonge dame P" vroeg de
vreemdeling aan een der dragers.
Dat is mademoiselle Yolande De
Clairville®', was het autwoord en de
vreemdeling fluisterde
„Moge ze altijd gelukkig zijn!"
Daarna trad hij de kerk binnen.
Twintig jaren verliepen en htt Schrik
bewind heerschte te Parijs. In de Vendés
bereikte de burgeroorlog zijn toppunt, toen
het Convent een zijner leden naar Nantes
zond met het bevel, snelle en doortastende
maatregelen tegen de royalisten te nemen.
De vertrouwde beambte, hiermede belast,
Carrier genaamd, gelastte, dat een groot
aantal „verdachten" werden opgesloten in
een gebouw nabij de kathedraal van St.
Pierre. Mannen, vrouwen en kinderen had
men in deze autichamdre der Loire bijeen
en niettegenstaande de dagelijksche straf
oefeningen bleef de gevangenis met offers
gevuld.
In eene groote, lage ruimte hield de
verschrikkelijke dictator zijn schijngericht
over leven en dood.
Men verdeelde de gevangenen in twee
klassen, in beschuldigden en veroordeelden.
De eerste groep nam in dezelfde mate af,
als de tweede toenam, en eindelijk besloot
Carrier het proces nog meer te bespoedi
gen door alle formaliteiten bij de veroor
deeling achterwege te laten. Yan nu at
hoorde men de noodlottige woorden „Ter
dood veroordeeld" zoodra een royalist voor
den rechter gevoerd werd.
„Henry de Kergouet," riep de gerechts
dienaar af en een jonge man van onge
veer 18 jaar kwam te voorschijn. Hij
maakte voor den rechter een buiging zoo
voornaam en gracieus, als bevond hij zich
aan het hof te Versailles, en scheen vol
strekt niet te weten, dat een gruwzame
dood hem wachtte.
„Gij zijt aangeklaagd, de leider eener
zamenzwering tegen de republiek in den
persoon harer opperhoofden te zijn en aan
een komplot tegen mijn leven te hebben
deelgenomen."
De jongeling zag den spreker onbe
vreesd aan en antwoordde gelaten
„Ik ben u mijns vaders dood schuldig
ik betaal steeds mijue schuld.'
„llenri!* riep eene vrouwenstem op
smeekenden toon. Carrier witrp een woe
denden blik om zich heen, terwijl Henri
De Kergouet werd weggevoerd.
Twee vrouwen stonden voor den rech
ter.
„Zijt gij de moeder van dien jongen man?'
vroeg hij aan de oudste.
„Ik ben zijne moeder en dit meisje is
zijne zuster."
„Uw naam?''
Yolande De Clairville, markiezin De Ker
gouet.'
De rechter zag haar een oogenblik scherp
aan en liet ei kort op volgen:
„Ter dood veroordeeld alle drie!"
De gevonnisten werden naar hunne ker
ker teruggebracht.
Twee aan twee gebonden wierp men des
tijds de ongelukkiggen in eene boot en
voerde ze ver in de Loire, om ze daar door
bajonet of sabel te dooden en hunne lij
ken in het water te werpen. Deze langza
me methode stilde echter nog niet genoeg
Carrier's bloeddorst en hij gaf dus hevel
honderden zijner offers naar een naburig
veld te voeren en neer te schieten.
van bet vonnis af, toen
cel binnentrad en de jonge
gravin gela-tte hem te vo'gen.
„O, waarom moeten we gescheiden wor
den?"' vroeg de moeder in vertwijfeling.
„Op bevel van burger Carrier,' antwoord
de de man.
Na een lange eu innige omarming ver
liet het jonge meisje hare dierbare ver
wanten eu volgde den cipier naar den
gevreesden dicitor, die met ernstigen blik
haar opnam. Toen hij zich alleen bevond
met het sidderende jonge schepsel, vroeg
hij met fluisterende stem: „Hoe heet je?"
„Yvonne De Kergouet."
„Houdt je veel van je moeder?"
„Of ik van haar houd!' mompelde het
jo> ge meisje van angst over al hare leden
bevende.
„Eu je Droeder, wat zou je doen, om
zijn leven te redden
„Ik zou met vrengde het mijne opof
feren,' riep Yvonne volijverig.
„Ik wil je leven niet, kind, maar je
stilzwijgen. Hoe ond ben je
„Z°stien jaar, mijnheer."
„Dan heb je nog niet leeren liegen. Luis
ter. Hier is een brief, dien ik je toever
trouw, onder voorwaarde, dat je mij belooft
hem niet voor middernacht te openen. Nog
meer, je moogt gern levend mensch daar
iets van zeggen. Bi-loof je mij dit? Nu
goed. Ga."
Het meisje nam den brief, verborg dien
op hare borst eu werd naar de cel terug
gebracht.
Vóórdat zij tijd had op al de bange
vragen van hare moeder en haar broeder
te antwoordden, verscheen er een man met
een pistool in de hand en beduidde den
gevangenen hen te volgen. Hun op straf
fe des doods stilzwijgen aanbevelende, gaf
hij Yvonne zijn arm, terwijl Henri De
Kergouet zijne hall onmachtige moeder
ondersteunde. Door donkere straten leidde
hij de royalisten.
Hun begeleider gaf een signaal, waarop
een man in eene boot nit de duisternis op
doemde.
„Stap in!' Zoodra zij gehoorzaamd had
den, roeide hij naar het midden van de
rivier.
„Houdt moed, lieve zuster,' fluisteide
Henri, terwijl bij Yvonne aan zijn hart
druktezoo verwachtten zij allen hun
laatste oogenblik.
In die weinige minuten scheen zich nog
eenmaal hun gatsche leven af te spelen
zoowel lief en leed der kindsheid, als de
laatste bezoekingen en rampen.
Plotseling zagen zij een omtrek van een
schip duidt lijk zich tegen den donkeren
hemel afteekenen de boot naderde dit
met grooten snelheid en voordat zij van
hunne verbazing bekomen waren, bevon
den zij zich aan boord van het vaartuig.
„Wat moet dit beduiden? vroeg Hen
ri, na een oogenblik verbaasd te hebben
rondgezien.
„Dat gij gered zijt," antwoordde de ka
pitein van het schip.
„Gered? Hoe? Door wieuP®
„Yoor eetiige uren ontving ik eene groo
te som gelds met bevel om hier te wach
ten op drie passagiers die naar Engeland
wenschten te reizen. Bij dit bevel was
een geleibrief, die de onderteekening van
den dictator Cariier droeg. Wanneer de
wind gunstig is, zult ge na weinige dagen
de kust van Engeland zien.®
„Hoe laat is het?' vroeg Yvonne
aan den kapitein.
„Juist half een.'
Haastig nam het meisje den brief, dien
zij van Carrier ontvangen had, opende dien
en las den aanhef.
„Aan Mademoiselle Yolande De Clair
ville.' „Die is voor u, mama,' sprak Y-
vonne, het papier aan hare moeder geven
de. De inhoud luidde aldus:
„Yoor twintig jaar op uw bruiloftsdag
hebt gij eene bloem uit uw bruidsbouquet
em
gen,
van
het lijk
was juist zes-
gelegd op de doodkist, die
mijn zuster bevatte. Zij
tien jaar oud.
Ik wenschte mijne schuld te vereffenen
en hiermede schenk ik u voor uwe bloem
drie levens. CARRIER.'
Bekentenis opeen sterf
bed Een koopman, die dezer dagen te
Würzburg overleed, heeft op zijn doodbed
eene bekentenis afgelegd, die groot opzieu
verwekt. Ouder omstandigheden, die steeds
volkomen raadselachtig blekeD, verdween
in 't jaar 1872 de houthandelaar Moys,
een man die een aanzienlijk vermogen
bezat; geruimeu tijd later weid zijn lijk
uit de rivier de Main opgehaald. Thans
heeft dezelfden koopman medegedeeld, dat
zijne vrouw en een man, die beiden reeds
lang gestorven zijn, Moys hadden gebon
den en in de Main gegooid, omdat zij
wisten dat hij een groote som gelds bij
zich had. Niettegenstaande indertijd een
zeer zorgvuldig onderzoek was ingesteld,
bad de poliiie nimmer eenig spoor van
den dader of daders kunnen ontdekken.
Een hevige brand, legde
de handelswijk te Hotsspiinga (Arkansas)
in de asch. De brandweer was het vuur
eerst na tien uren meester. Acht personen
vonden den dood in da vlammen, of door
zich uit de vensters te werpen, terwijl
men omtrent het lot van zestien mtnschen
in het ODzekere verkeert.
De Stadsomroeper te Li-
verpool heeft uit z'n betrekking ontshg
aangevraagd, na haar zestig jaren lang
trouw vervuld te hebben. Nu mag de
man ook waailijk wel eens op z'n lauwe
ren rusten, en als dan al de personeD, die
dan zal bij geen gebrek hebben aan „pw.
tets* ei\ aan geld want hij heeft alken
130.000 verdwaalde kinderen weer in ,je
ouderlijke woning of in een daartoe ce-
stemde inrichting veilig en wel thuis be
zorgd. 't Moge dus een drnk baantje hee-
ten, maar 't is ook een dankbaar werk!
De Griep in Londen.
Londen wordt thans bezocht door de
griep, de influenza of welken schoonen naam
men ook wil geven aan een der lastige
plagen, die in de laatste jaren de bewo-
ners van verschillende landen het leven on
aangenaam be ft gemaakt, sodis menig offer
heeft geeischt.
Een goede maand geleden was 't ook
de griep, die Londen onveilig maakte en
de Londenaars waren innig verheugd, toen
zij verdwenen scheen. Een maand geleden
hebben wij ons ze'f geluk gewenscht
en onder dat w ij, moeten zoowel doctoren
als leeken worden begrepen dat de
griep inderdaad was uitgestorven en daternog
alleen maar eenig afzonderlijke sporadisch
verschijnende gevallen ons aan die kwaal
herinnerden. Di ch nu is de toestand geheel
veranderd®, aldus iaat een Londensehe
briefschrijver zuchtend volgen op de eerste
woorden die getuigden van zulke innige
tevredenheid.
„Er is bijna geen enkele huishouding
in het West-End van Londen waar min
stens één geval van griep zich voordoet
en het had den schijn alsof deze plaag
zich met dezelfde kracht en dezelfde snel
heid zou verspreiden, waardoor zij zich
vijf jaar geleden heelt gekenmerkt, toen
haar invloed zich voor het eerst deed ge
voelen."
De griep blijft te Londen in hevige
mate beersehen en heeft reeds vele slacht
offers geëischt. Lord Austin, de gewe
zen minister, is ten gevolge van een aan
val dezer gevaarlijke ziekte overleden.
Lord Rosebery, de minister-president,
is heden iets beter, maar toch zijn de
geneeskeeren nog niet geheel gerust over
den afloop, dien zijne ziekte zal nemen."
De heer Balfonr, de leider der conserva
tieve partij in het lagerhuis, is reeds
zoover hersteld, dat hij het bed kau ver
laten. Yoorloopig zal echter de lieer Bal-
four nog geen deel kunnen nemen aan
de beraadslagingen van het Lagerhuis.
De griep is nu ook uitgebroken in
het kamp te Aldershott. Yele dor daar
in kwartier liggende soldaten zijn door
deze kwaadaardige ziekte aangetast. De
miuister voor Ierland, de heer John
Morley, is nu ook ziek. De toestand van
dezen minister, de voornaamste steunpi
laar van bet ministerie, is echter niet
gevaarlijk.
Ook te Berlijn is de griep nu epide
misch geworden. Tot de toongevendo
staatslieden, die daardoor zijn aangetast,
behoort ook de minisfer van financiën,
Miquel, en de ondervoorzitter van den
Rijksdag, dr. Burcklin. In de vorige week
zijn te Berlijn zeven personen aan deze
ziekte overleden.
In de Yereenigde Staten begint de
ziekte zich ook te vertoonen. De minis
ter van financiën, Carlisle, is dienten
gevolge genoodzaakt het bed te houden.
Overal heeft de ziekte tot dusver nog
een goedaardig karakter, zoodat het aan
tal der sterfgevallen zeer gering blijft.
Schagen, 27 Eebruari 1895.
Vers "lag der vergadering
der Afdeeling Schagen, der Holl. Maat-
schp. v. Landbouw gehouden op Za
terdag 23 Eebruari 1.1. ten lokale van din
beer C. Huiberts.
De Yoorzitter opent de vergadering met
den wensch, dat dit jaar voor den Land
bouw gelukkiger moge zijn dan het vori
ge, de hoop koesterende dat de belangrij
ke beweging die thans in verband met de
angunstigen toestand van den Landbouw,
onder den naam van protectie ot
tot
vrijhandel in ons land gaande is,
welken uitslag zij ook moge lijden, in
geval zullen strekken tot heil van oots"
Landbouw. Hierop worden de notulen
vorige vergadering gelezen en goedgekend'
Mededeejing en voorlezing wordt ge"
daan van een ingekomen schrijven van dea
heer H. D. de Lange te Veeudam, b°a*
dende kennisgeving van het verscl ijoei|
van twee Landbouwkundige werken, me
uitnoodiging, die te willen aanschaffen oa
verspreiden. Aangenomen werd het voorste
van het Bestuur ten dien opzichte, oBI
deze boeken niet aan te schaffen, zoom'®
als te nemen een abbonnement op ne
Landbouwkundig Tijdschrift, van de ff"
dactie van hetwelk was ingekomen een"1
circulaire daartoe strekkend verzoek.
Verder is ingekomen een schrijven va"
de Algem. Nederl. Onderl. Hagel verzet'
ring Maatschappij, begeleid door bet vej'
slag eener vergadering van de afd. Dot
recht eu Omstreken der Holl. Mij-
Landbouw, met verzoek, naar aanleid10»
van dat verslag, op een onzer vergader'u"
gen de hagelverzekenug als punt wan
handeling op de agenda te plaatsen.
Aan dit verzoek was niet kunnen ff0t
den voldaan, door te late ontvangst.
De Voorzitter zegt, dat htm onbeke^
is of in deze streek reeds een derge ij
vereeniging bestaat, of wel belangrijke sc
de door hagelslag is geleden.
De beer A. Bakker zegt zich a' "y.
herinneren als zijnde zoodanige belang
ke schade aangericht voor een aantal ja
De markiezin De Kergouet en hare ki-Jhjj als „ve'rdwaald geraakt in degero^te Harii^cais^l-
