MKrtBBiie- Lailliiillal
Donderdag 7 Maart 1895.
D
39ste Jaargang UTo. 2969
Gemeente S c h a g e n.
F E l* I L L E T O N.
Binnenlandse!) Nieuws.
/Je Eene.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
A1VERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL.
Bureau: SCHAGEK» liaan, D 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bekendmakingen.
Dierenmishandeling.
De moord te BUSSUM!
Van Houten's kieswet.
ROMAN
van
Georg Bendler.
idced Nieaws-,
Burgemeester en Wethouders van
Schagen, brengen ter algemeene kennis,
dat door Klaaske Meijer, wed. G. Wa
terman, vergunning is verzocht voor het
bouwen van een bakkersoven in het per
ceel Wijk A, no. 76 aan het Noord al
daar en dat door hen tot het onderzoek
der tegen dit verzoek ingediende bezwa
ren, eene zitting ten Raad huize zal wor
den gehouden op Zaterdag den 16 Maart
e.k. des morgens van 10 tot 12 ure.
Schagen, 1 Maart 1895.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
S. BERMAN,
de Secretaris,
DENIJS.
De Burgemeester der gemeente Scha
gen overwegende:
dat eenigen tijd geleden tegen den
voerman van een voor een rijtuig aan
gespannen paard door de politie proces
verbaal is opgemaakt, omdat deze de
barbaarschheid beging, zijn paard voor
een der logementen op de marktplaats
alhier in het gareel te laten staan wach
ten van 's middags 12 tot 's avonds 9
ure;
dat nu en dan ook bij verbaal wordt
geconstateerd, dat honden voor een naar
hunne krachten overladen wagen worden
voortgezweept, of wel, dat een of an-
den beest op onmenschelijke wijze wordt
voortgepord;
dat in de laatste weken, ondanks de
vermaningen der politie, het treurig
schouwspel bij herhaling vertoond wordt,
dat op de Donderdagsche weekmarkt te
Schagen de nuchtere kalveren met de
meest stuitende ruwheid en .wreedheid
worden behandeld;
dat toch deze dieren, de pooten dik
wijls met een dun, vlijmend scherp
touw gebonden, bij het lossen en laden
als gevoellooze voorwerpen op elkander
worden gesmeten, terwijl bij het ver-
voer de wagens meer dan boordevol
geladen zijn en de koppen der beesten
naar beneden afhangen;
dat deze betreurenswaardige mis
handeling» n in strijd zijn met de wet en
met de eischen der humaniteit:
met de wet, omdat artikel 455van
ons wetboek van strafrecht bepaalt,
dat het verboden is:
le. dieren e6n last te doen trekken of
dragen, welke kennelijk hunne krach
ten te boven gaat;
2e. het vervoer door trek- of lastdie
ren te doen plaats hebben op een
noodeloos pijnlijke of kwellende
wijze;
3e. dieren te vervoeren op eene noo
deloos pijnlijke of kwellende wijze;
met de eischen der humaniteit,
omdat mishandeling of kwelling van
dieren, ons beter gevoel geweld aandoet
en een bedenkelijken invloed op den
volksgeest uitoefent.
Brengt ter algemeene kennis dat der
gelijke lichtzinnige en afkeurenswaardi
ge handelingen, voor zooverre zij onder
het bereik der strafwet vallen, alhier
met kracht zullen worden tegengegaan.
Schagen, 1 Maart 1895.
De Burgemeester,
S. BERMAN.
Smit van EWIJKSLU1S in één schot, 8 plegen der voormelde feiten in vereeniging
De Gemeente raad te S1J-
BECARSPEL heeft in zijr.e vergadering
op 2 Maart j. 1. den heer G. Bossen,
ambtenaar tvr secretarie aldaar, tot secre
taris benoemd.
Gedurende de maand F e -
bruari j. I. hadden aan het Uuippostkan-
toor te WARMENHUIZEN plaats op de
Rijkspostspaarbank:
13 inlagen totaal f 446,25.
10 terugbetalingen t 1393,27.
De beslissing is gevalle d,
de heer Kes gaat AMSTERDAM Verlaten,
om de leiding van het Orkest te Glasgow
op zich te nemen.
Men meldlons dat de heer
wiide zwanen, 5 jongen en 3 ouden, heelt
geschoten. Zoo iets herinnert ons aan het
meesterachtige schot van b:-ron von Munch-
havsen.
De St.-Ct. n o. 54 b e va t de
statuten van de vereetrigingAfdeeling
NIEUWE NIEDORP van Je Noordhol-
landsche vereeniging »Het Witte Kruis',
te Nieuwe Niedorp.
De groote jaarlijksche
wedstrijd van den NoordAollandscien Kolf-
bond zal, naar men verneemt, dit jaar
worden gehouden te ENKHUIZEN.
Het ruim anderhalfjarig
dochtertje van den landbouwer Th. Lin-
i'ers te BLERIK, slikte spelende eeu boon
iu. De boon bleef in de keel zitten, aan
de gevolgen waarvan het arme kind kort
dairna overleed.
De behandeling van de zaak tegen Hen-
riette Momber, de dienstbode, en haren
bemirde, Hendrik Coelman, milicien in
garrizoeu te Naarden, beschuldigd van
moord op Jansje Meinders, 19 Aug. 1.1.
gepleegd, zal aanvangen voor de rechtbank
te Amsterdam den 13u Maart e.k. en
waarschijnlijk de drie volgende dagen wor
den voortgezet.
Er zijn 61 getuigen gedagvaard.
Io de dagvaarding wordt aan beklaag
den ten laste gelegd
Dat zij na voorafgaande afspraak zich
schuldig hebben gemaakt:
lo. de beklaagde Coelman pogiug tot
diefstal van geldeu liggende in een afge
sloten muurkast ten huize van uen heer
Meinders
2o. de bekl. Momber dat zij opzettelijk
aan Coelman gelegenheid heeft gegeven, de
voormelde poging tot diefstal te doen, door
medeneming uit de woning van het doch
tertje van gemelden heer, genaamd Jantje
Arendina Meinders
3o. b.ide beklaagden, dat zij nogmaals
eene mislukte poging tot diefstal met braak
op de in voormelde kast zich bevindende
gelden hebben gepleegd, en ten
4i. dat beide bekl ragden eindelijk on
middellijk vóór, bij of onmiddellijk na het
met elkandsr en_ na vooraf beraamd over
leg en om de uitvoering van den diefstal
gemakkelijk te maken of om te beletten
dat voorgezegd meisje, hen bij de feiten
overvalleude, hen als daders zou aanwij
zen, dat meisje opzettelijk hebben gedood
door worging, waarvan de dood gevolg is
geweest.
Aan beklaagde Momber wordt voorts
ten laste gelegd recidive omdat nog geen
o jaar zijn verloopen sedert zij eene ge
vangenisstraf wegens dietstsl heeft onder
gaan.
Te 1IEILOO b ij Alkmaar, is
het bekende groote huis mei den bijbe-
hoorenden grooten tuin en 2 hectaren
bosch, thans toebehoorende aan den heer
Holtzman, aangekocht ten behoeve van
een sanatorium, tevens ziekenverpleging,
voor particuliere rekening.
Als directrice zal optreden mej.M. Beets,
laatstelijk directrice eener ziekenverpleging
te Nijmegen.
De Haagsche correspondent van de Mid
delt. Cour. weet mede te deeleu, dat het
voorgestelde kiesrecht ten deele op bet ca-
piciteiten-stelsel is gebouwd; een aantal exi-
mina, niet alle van de zwaarste soort,
zullen elk kiesbevoegdheid geven. Daar
naast schijnt de huurwaarde van de wo
ning te zijn aangenomen als een kenmerk
van welstand, en zelfs het werkloon, dat ie
mand jJleegt te verdienen,moet bij de regeling
ia aanmerking zijn geDomen. Verder is
het stelsel van eigenhandige aangifte aan
vaard, waardoor zeker het kiezerskorps vrij
wat kleiner zal zijn, althans na verloop
van eenige jaren, dan het kon wezeD.
De laatste trein van den
Staatsspoorweg, uit UTRECHT komende,
had Zaterdagavond een halt uur vertra
ging ten gevolge van een ongeluk. Tus-
scheu Utrecht enVleuten hield de trein
stil ten gevolge van het gebruik maken
van dsn noodrem in een derde klasse, waar
twee passagiers twist gekregen hadden en
de een den ander met een dolkmes dreig
de. De medereizigers vonden het raadzaam
den trein te doen stoppen.
Toevallig hield de machine stil op eene
81.
Met bet vaste voornemen, om dezen dag
de beslissing te doen plaats hebben, was
Cbristina opgestaan. Heden zou het gebeu
ren Zij bad al hare lievelingeu bezocht,
de hoenders, de koeien, de paarden, had
hen allen haar gewonen morgengroet gebracht,
had met Helbig ontbeten en wachtte na met
ongeduld totdat de anderen aan tafel zouden
verschijnen.
Op de ontbijttafel stond de geëikte bloe
menmand uit Frankfort, op Thesi's plaats
lag de onvermijdelijke brief, die wel weder
de diepzinnigste en belangrijkste vraagstuk
ken zou behandelen, en naast mevrouw Me-
lanie's bord lag een brief in een graaw en
onooggehjk omslag. Hij zag er uit als een
gewone bedelbriet. Dergelyken kwamen er
tegenwoordig zeer velen met htt geluk tre
den gewoonlijk ook de bedelaars binnen.
Hoe had wellicht die band gesidderd en
geheeld. Met hoeveel moeite was de schrij
ver er waarschijnlijk in geslaagd, door nood
gedrongen, tot dezen stap over te gaan. Bede-
delen Bedelen 1 Hoe hatelijk klinkt dat
woord, zoo hard, zoo scherp. Bidden daar
entegen klinkt zachter en milderEn toch
zou die bedelbrief zeker beter onthaal
vmden dan haar bidden en smeken, om de
vervulling van haar levenswensch te verkrij
gen.
Zij zit en wacht op de komenden, en de
morgenzon sluipt door de reten van de ne
gergelaten jalouziën en verguldt als 't ware
het sneeuwwitte linnen en doet bet zilveren
tafelgoed vonken schieten, en een schijn
daarvan valt op dien onoogelijken brief, of
die door dat betere gewaad ook eeu betere
ontvangst zou verkrijgen? Zoo was het met
naar zelf ook gegaan. Va» uit de duisteruia,
he! donkere, was zij weggerukt en eens-
aps in het volle licht van weelde en over
moed geplaatst; maar zij had dat alles ook
genade ontvangen. Zou dat voortduren
o nn wellicht spoedig gedaan zjjn? Wann. er
in,,6®? ?g 0Dder i8> zal '9 het weteD> dan
hIHfs u be8l,81ng gevallen zijn! Eu weder
üa 00g 8811 d'en vu'len brief hangen,
o. daar de zou achter de wolken ver
dwenen is, er weer beklagenswaardig vuil
uitziet, op het sneeuwwitte tafelkleed en tus-
scben het schitterende tafelgereedschap. Dan
past die brie) van Thesi beter tusschen al
dit schoons. Die is in een fijn, crème om
hulsel gestoken, en de randen en het mono
gram zijn verguld.
Wil de tijd vandaag dan in 't geheel uiet j
vooruitgaan?
Eindelijk hoorde zij schreden, en het rit
selen tan slepen. Melani en Tbesi traden
binnen, de zonneschermen nog in
de hand, achter haar, de lijftrawaut
juffrouw KleinhoU. Zooals gewoonlijk zieu
moeder en dochter er beiden gezond en
trisch uit. Thesi werpt een blik op de ont
bijttafel om te zien of de post haar plicht
gedaan heeft, steekt haar neus dan in de
bloemen en zegt: „Ze zijn nog heerlijk
frisch." De brief wordt nu het ontbijt gelezen;
dan heeft zij meer tijd. Melauio is ongedul
diger; zij kan niet k.lm ontbijten zoo zij
hare brieven uiet doorgevlogen heelt. En zoo
grijpt zij dan naar dien vuilen brief, terwijl
Christina alles in gereedheid brengt, tot er
gernis van juffrouw Kleinholz, die daardoor
weer naar baar idee, in haar rechten is aan
getast.
Ditmaal scbijnt alle moeite van Cbristina
onnoodig te zijn. Melanie leest den brief,
leest hem nogmaals, alsof zij hem niet be
grijpt, laat daarna ba ir handen in den schoot
zakken en staart als wezenloos voor zicb.
De andere worden opmerkzaam. „Wat deert
u, mama?" vraagt Thesi, en opgeschrikt door
deze vraag, slaat Melanie de oigen verwil
derd op.
Hare oogen ontmoetten die van Cbristina,
en ineenkrimpend staat zij op e» snelt, den
brief in de hand houdende, de kamer uit,
de anderen in de grootste onrast achterla
tende.
„Wat is er toch gebeurd?* zegt Thesi
en ziet hulpzoekend om zich heen. „Waar
schijnlijk een zeer ooaaugename tijding;
daarop moet meu tegenwoordig verdacht
zijn,* zegt jufirouw Kloiubolz, met "en gif-
tigen blik op Christiua. Deze is bet vol
strekt niet ontgaan, dat Melanie
voor haar is teruggedoiusd, eu bet is
baar, alsof dui'enderlet gedachten op ééu
punt uitloopen. Zij raken met elkander in
botsing en brengen verwarring in
baar hoofd; maar toch komen zij weder op
dat eene, datzelfde denkbeeld terug. Van
uit de duisternis stijgt omboog, wat verge
ten Echeen. Toch weet zij zich meester te
blijven en zegt troU „Uwe woorden kun
nen mij niet be!eedigen, zorg dat gij in de
nabijheid uwer mee steies bJjjlt, zooveel het
u past, opdat, zoo meu u uoodig heaft, go
op uw post Bijt. Of zal ik wellicht die moei
te voor u doen?" Vervolgens als zij ziet,
hoe Tbesi angstig de handen opheft„Wees
kalm kind, het betreft alleen mij, u zal geen
leed geschieden, wees daarover gerust!"
Zij streelt bet angstig tot haar opziende
meisje de bleeke wangen en gaat schijnbaar
bedaard de kamer uit.
Wat zullen haar de volgende uren bren
gen Als een voortecken scheen het baar
nu toe, dat telkens haar blik tot dien brief
getrokken geworden was. Zij wist, omdat
zij het innerlijk gevoelde, dat nu de groo
te beslissing valteD zou. Nu was het daar,
het keerpunt van haar leven; maar niet
dat waaraan zij gedacht had. Nu zou het lang
verborgen geheim onthuld worden; du, zou
bet geheimzinnige waas, over baar afkomst
verspreid, worden weggerukt. Zij wist bet,
zonder dat het haar gezegd werd; zij ge
voelde als bij ingevingdeze brief zal bet
geheim oplossen, dat mij tot nog toe zelf
onbekend is geweest.
Dit gevoel van vrees, bad zij tot dusver
re Dog nooit gekend. Nu kwam zij geheel
tot haar bewustzijn, du zag zij alles helder
en klaar en nu kwam dan ook het ant
woord op hare vragen: „Waarom?" cn
„Hoelang Dan ook kromp zij ineen, ang
stig om zich ziende, of deze muren haar
niet zouden verbrijzelen, of zij haar nog
maar één enkel oogenblik wilden herbergen.
Nog vermoedde zjj slechts alles, maar wan
neer zij d cht aan haar eigen twijiel, haar
eigen verwondering, zijne teedere liefde te
genover haar, aan alles wat zij had door
leefd, dan boog zij gloeiend van schaamte
het hoo d. Dat was geen schrikbeeld meer,
geen hersenschim, geen opgewonden ver
beelding. Dat was de naakte werkelijkheid,
de wreede, onverbiddelijke, onwederlegbare
waarheid 1
En toch nog één onkele reddende ge
dachte 1 Hare moeder Was dat niet de bes
te wederleggiug Zou zij daartoe in staat
zijn, zjjMocht zij zonder verdere be
vestiging, dat heerlijke boeld met oneer be
zoedelen Zij hield de handen voor de oo
gen, als wilde zij de telkens nienwe en el
lendige gedachten, die ba.^r brein bestorm
de, afweren. Zoo zat zij een wijta en de
berinnering aan hare moeder werkte kal
meerend op haar; dan echter kwamen zij
weder, die belsche kwelgeesten met hunne
onwederlegbare bewijsgronden, zij spanden
allen te ramen en wezen haar onbarmhar
tig cp de vervlogen jaren, op de tweedracht,
die door baar in dit vreedzaam huis was
ontstaan, het nasporen door Kleinholz nmr
brug, en toen de machinist van de locomo
tie! sproDg. om naar den wagen te gaan,
van waar het sein was gegeven, stapte hij,
door de duisternis misleid, in het water,
met het gevolg, dat hij verdronk.
De trein heeft toen zijn weg vervolgd
tot Gonda, alwaar van het gebeurde ken
nis werd gegeven aan de politie, die de
twistenden, die indirect den dood van den
machinist op hun geweten hadden, in ver
hoor nam.
Het lijk van den machinist is den volgenden
dag uit de sloot opgehaald en naar Utrecht
overgebracht. De nauwgezette spoorwtgbe-
ambte is genaamd Kal, woonde te Rotter
dam en laat eene vrouw met vijf kinderen
achter.
Men schrijft uit EDAM:
Door den veldwachter werd eene
vrouw aldaar aangehouden werens bedela
rij, die tot den allerbest gezeten stand had
kuDnen behooren, doch door verslaafdheid
aan den drank, haar gezin diep rampzalig
maakte. Dezer dagen verkocht zij haar
laatste good en zilver, heddegoed en zelfs
onderkleeren, ora maa* brandewijn te kun
nen koop n. Herhaaldelijk is zij wegens
dronkenschap door de politie aangehouden.
De af deeling H1NDELOOPEN
der Ffiesche Maatschappij van landbouw
en veeteelt heeft zich in hare laatste ver-
gidtring met op een na algemeene stem
men, na uitvoerig debat, beslist tegen
de heffing van graanrechten verklaard.
Door een vreemde oor zaak
ontstond een paar dagen geleden een be
gin van brand bij den tramkoetsier K. te
BERGUM. Terwijl de vrouw even de woon
kamer had verlaten, schijnt een vreemde
hond binnengts'open te zijn, die in zijn
poging, om een brood van de tafel mach
tig te worden, het theelichtje omstiet. De
brandende olie vloeide over de tafel en
deelde zich mede aan eenige kledingstuk
ken, zoodat toen men het ongeval bemerk
te, de vlammen reeds vrij hoog sloegen.
Het vuur werd gelukkig nog al spoe-
brdwongeD, maar toch was er reeds veel
schade veroorzaakt. Huis en inboedel wa
ren verzekerd.
baar afkomst en voornamelijk naar haar
vader, en de onwetenheid omtrent alles,
waarin men baar, trots baar bidden en sme
ken, had laten opgroeien. Voorwaar, dat waren
getuigen, die zwaar beschuldigden en die
ook dat reine beeld bevlekten, dat zij altijd
zoo boog vereerd bad. Ook alle nevenom
standigheden, waaraan zij voorheen niet een
dergelijke waarde gehecht had, traden haar
nu onuitstaanbaar duidelijk voor den geest.
„De koningin is dood, leve de koningin,"
bad men achter haar op het kerkhof gezegd,
toen zij den krans op Elisabeth Hoppes graf
heuvel legde.
Het werd nu zeer warm in haar binnen
ste, du zij dacht aan dat booze woord. Wan
neer men hem daartoe in staat achtte, zoo
dat mogelijk was, waarom zon dan niet dat
andeie Ach hemel, wees barmhartig Uit
alle beschuldigingen en bewijsgronden ont
stonden telkens weer onverbiddelijker en
duidelijker aantijgingen. Spottend geglimlach
achter Helbig's rug, dubbelzinnige complimen
tjes aan mevrouw Hoppe, dat alles gaf haar
meer en meer zekerheid. Zij liep ais razend
de kamer op en neer, als wilde tij die ha
telijke gedachten vaD zich afschudden; maar
zij verlieten haar niet, luid schaterend ver
telden zij baar telkens weer andere verdacht
makingen, tij lieten haar niet met vrede,
hoe of zij ook met hare vuisten dat arme
hoofd teisterde.
Wanneer zij echter toch dwaalde, waa
neer zij zich eens vergiste, wanneer zij du
toch eens toegaf aan een koortsachtige ver
beelding? Kon dan die brief niet over iets
anders handelen, kon die niet iets tegen
haar persoonlijk inhouden, dat uit boorheid
en nijd ontstaan was, en dat dus weer zeer
gemakkelijk te wederleggen zon zijn Maar
die blik van Melanie, dat afgrjjsen, dat
daarin lag opgesloten. Zij schudde bet boofd.
Zoo deinst men niet terug, wanneer het niet
handelt over dingen, die bet diepste tan de
ziel treffen. Wanneer zou zij de ontzet
tende waarheid hooren
Ook Melanie werd door ontiettende ge
dachten geplaagd, toen zij alleen was. Uit een
onbewolkten, vriendelijk lachenden hemel was
deze slag onverbiddelijk op haar oDscbnldig
hoofd neergevallen. Nog hamerden haar
slapen, nog sloeg haar burte onstuimig
en hijgde zij naar lacht. Zij geloofde by wij
len te droomen. dan greep zij naar den brief
maar daar stonden /.ij die woorden, ODver-
anderd, duidelijk, niet mis te verslaan, Die
woorden, die baar hnwelijksgelnk verwoest
hadden voor altijd, die den mot moeite aaoge-
knoopten band van vertrouwen en vriendschap
onbarmhartig verscheurd hadden, die haar
bniselijke vrede en gezellige samenleving
voor altijd verbannen hadden. Zij las ze we
der en weder. „Ik raad n aan, dat uw toe
komstige schoonzoon, voor zijn huwelijk ten
minste niets over de afkomst vbd nw pleeg
kind te weten komt. De verwantschap tns-
schen dat kind eD zijne bruid, /al hem ver
re van aangenaam zijn, en hem wellicht
van plan doen veranderen en geen hnwelyk
sluiten met uwe dochter. Wanneer gij aan
mijne woorden mocht twijfelen, tal van be
wijzen zijn voorhanden te Halle. Nog valt
het niet moeilijk het geheim te bewarenl"
Wie kon dat geschreven hebbben, wie er
belang bij hebben, dat zij dingen te weten
kwam, die tot dusverro voor haar geheimen
geweest waren? Zij was tot in het diepst
van haar ziel geschokt en beleedigd. Hare
gedachten vlogen van bet eene naar het an
dere, zonder dat zjj in staat was tot iets te
boslniteD. Het was niet langer om uit te
houden, alleen te zijn, en loch miste zij den
moed, een ander onder de oogen te treden.
Zj wilde tot baar man en hem rekenschap
vragen. Re^ds drukte zy op den knop van
de bel, om te bevelen bet rijtnig te doen
inspannen, maar het ontbrak haar aan moed
om de waarheid te kunnen booren.
Zj wendde zich huiverend af vaD het beeld
van gruwel en schande, dat zicb voor har.r
oogen opdeed. En bij al deze ellende pijnig
de haar nog de aDgst voor verdere onheilen
Qing het hier ook niet om het geluk
van haar eigen kind, om het aan/ion van
het huis Helbig, om haar tot dusverre oo-
tevlektcn naam? Zou men zich biet vroohjk
maken over die trotscbe en deftige me
vrouw Helbig, zou men haar niet medelijdend
glimlachend tegemoet komen en baar meewa
rig aanzien? Zij wilde liefst alles laten zoo
als bet was en niet wroeten in dezen poel
vaD ongerechtigheid; dat strookte het meest
met haar deftigen aard. Maar hier oordeelde
zy het zicb tot haar plicht, na te vorscken
om verdere gebeurtenissen te verhoeden. Als
een centenaarslast viel dit alles op
haar, de beslnitelooze, onzelfstandige vrouw,
die gewoon was zich naar de meening van
haar man te schikken. En zoo Christiua alles
te weten kwam, hoe zou die te moede zijn?
Nog eenmaal las zij die weinige woorden,
I die de brief inhield; „Nog valt het niet
moeilijk het geheim te bewaren." Wat zoa
dat beduiden? dat bet later wellicht
niet meer mogeljjk aijn zou? Moest zij nu
niet tot Helbig gaan, hem tot beken ems
dwingen en maatregelen treffen, eer het te
laat was? Hare gedachten verwarden zich.
Maatregelen tegen wat? Waarover handelde
het dan? En wanneer het dat was, wat die
