Donderdag 21 Haart 1895.'
39ste Jaargang No. 2974.
De E
D
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL.
Bureau: SCHAOKAT( Laan, D 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Atzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente Sc hagen.
Bekendmakingen.
De Burgemeester van Schagen brengt
ten verzoeke van den Heer Waterschout
te Scheveningen, ter kennis van be
langhebbenden, de navolgende bepalingen
voor de aanmonstering ter haring vis-
scherij op de Noordzee
1°. De aanmonstering van raatrozen
en jongens op de Scheveningsche loggers,
kotterloggers en bommen, geschiedt niet.
te Vlaardingen of elders, maar alleen
te Scheveningen, door den Wa
terschout aldaar.
2°. Het kantoor is daarvoor alle
werkdagen geopend, van 8 v/m., tot
2 uur n/m.
3°. Zij die een plaatsing willen, kun
nen zich, zoo zij dat wenschen, vervoe
gen aan het kantoor van den water
schout Keizersstraat 57. Men zal dan
hulp worden verleend daartoe, en den
weg gewezen naar de verschillende ree-
derij-kantoren.
Zij behoeven dan te Scheveningen
niet noodeloos rond te dwalen, en ver
zuimen niet noodeloos tijd.
4°. Jongens moeten medebrengen een
deugdelijk bewijs hoe oud zij zijn.
5°. Allen, onverschillig hoe oud zij
zijn, een bewijs van den Heer Burge
meester hunner woonplaats, dat tegen
hunne aanmonstering geen bezwaar be
staat.
6°. Minderjarigen een schriftelijke
toestemming van hun vader, moeder-
voogdesse of voogd, bekrachtigd door den
Heer Burgemeester hunner woonplaats.
7°. Miliciens der land- of zeemilitie
moeten een vergunning tot varen over
leggen van den Heer Gommissaris der
Koningin in hunne provincie.
8°. Personen zonder behoorlijke pa
pieren, worden in geen geval aangemon
sterd.
9*. Personen die alhier vrceger reeds
moeilijkheden hebben veroorzaakt be.
FEU1LLETO N.
ROMAN
van
Georg Bendler.
hoeven zich niet aan te melden; zij
worden niet aangemonsterd.
Schagen, 19 Maart 1895.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN.
Binnenlandsch Nieuws.
Dinsdag 19 Maart 1895, des
avonds ten half acht ure gaf de Gym
nastiek- en Schermvereeniging LycurgUS,
van Schagen, eene openbare uitvoering
in de kolfbaan van den heer Slotemaker
te OUDCARSPEL.
Het publiek was in zeer matig ge
tal opgekomen, zoodat van propagan-
da-maken voor de gymnastiek direct
geen sprake kon zijn. Niettegenstaan
de heeft Lycurgus met hare oude am
bitie en lust gewerkt en hebben de le
den door hunne kranige oefeningen en
vlugge bewegingen, de weinige aanwe
zigen gedwongen, een zeer goeden in
druk mede naar huis te nemen. Lycur
gus heeft te Oudcarspel ten volle be
wezen, over uitstekende krachten te
kunnen beschikken, en dat de leiding
van de heeren Jb. Roggeveen en 3b. Kos
ter ten zeerste moet worden geroemd.
De niet-halsbrekende toeren geven het
op gebied van gymnastiek onwetend
publiek een degeïijken indruk daarvan
en werken mede tot het verkrijgen van
nieuwe beoefenaars.
Aan beide zijden is de kennismaking
zoo goed bevallen, dat wij vrij zeker
Lycurgus nogmaals te Oudcarspel zul
len zien optreden, mogen allen dan be
tere vruchten plukken voor hun moei
ten en opofferingen. Het gebruike
lijke gezellige bal besloot ook mede
dezen avond.
mm
CHASE
mm
Mmtsilis- LaiiliiilM
34.
Christina had niet moeite hare bedaard
heid bewaard. Wat zou zg antwoorden
Zij en die vrouw naast haar,
hadden twee verschillende opvattingen om
trent dergelijke levensvragen. En toch was
deze vrouw een edel mensch. Zij had toch
dikwijls genoeg bewezen, dat zij haar hart
op de rechte plaats had. Was het gebrek
aan fijn gevoel, dat zij een ander raad gaf
in de teederste aangelegenbeden Wat kon
Christina anders doen, dan baar smeeken,
in 't vervolg daarover niet meer te spreken?
Wanneer zij niet alles rijpelijk overwogen
had, dan was zij tot een dergelijke wanho
pige daad niet overgegaan. Maar het hielp
haar niets, of zij dit Klara al voorhield. De
ze liet niet na, haar te trachten te overtui
gen. Of zij wel nagedacht had, wat van dit
alles het gevolg zijn zou Alleen, geheel
alleen in deze groote. wijde wereld, niemand
tot verdediging onzer rechten. Het was ge
makkelijk gezegd, maar moeilijk gedaan. Zij
kon er zelve over medepratenen wanneer
zij niet dien buitengewonen Neumann gevon
den had, zou het er heel spoedig zeer slecht
met haar hebben uitgezien I „Geloof me,om
een oude balletdanseres bekommert nie
mand ter wereld zich. Met u is dat wel iets
anders; dat weet ik beel goed. Maar toch
het sterk te betwijfelen zijn, of ge spoe-
betrekking zult vinden, die u in het
ïaI voorzien en daarom vind ik
do .on,etaotwoordeHjk, nu moedwillig van
p„ ,an w,ÜzeQ wat u aangeboden wordt.
eiodigde zij, „zegt gij toch, dat
vob.» m i en rï0 redei> die ge aan-
als zoudt gjj hem nu onwaardig zijn,
onnn.neemi niet kwalük dat ik het zoo
verbazend dwaas Stel je
En i't i'a j ZU"ce bedenkingen gehad had!
j daar waarachtig meer grond voor
besten ..BÖ' Zoo iets kan ik mij met den
penW1' van de wereld niet begry-
»Dat ig wei mogelijk," antwoordde Chris-
ik vriende'ijk mogelijk. „Wellicht ben
dat W *aa®>.fooal« gij zegt. En wanneer
1 gi-iul is, ben ik ongeneesbaar en
De tweede opvoering van
de blijspelen „Ultima* eu »de Huwelijks
advertentie' door het Rederijkersgezelschap
t« BARSINGERHORN, op zondagavond jl.
tegen verminderde intree, heeft wel beant
woord aan hei doel, waarmede de werken
de leden van genoemd gezelschap tot de
herhaalde opvoering hadden besloten. Van
de geschikte gelegenheid om deze tooneel-
alle middelen om mij te genezen, zijn ver
morst. Daarom zullen wij liever over iets
anders praten."
Clara borg baar merkwerk bij een,
schudde ontmoedigd bet hoofd. „Kom laten
wij de kinderen gaan opzoeken." „Dwaas,
volkomen dwaas," mompelde zij voor zich
heen.
Al mocht het Clara zoo toeschynen, de
andere was of deed niet dwaas. Dikwjjls
sfeeg de wensch in haar op, dat zij haar
verstand mocht verliezen, opdat die pijni
gende en kwellende gedachten haar geest
niet meer zouden geeselen. Zij bad somwij
len vurig, dat hare denkbeelden omtrent
dergelijke dingen mochten veranderen, en dat
zij zulks kon inzien evenals anderen. Waar
om en waarvoor, was zij toch geschapen
met een zoo fijn gevoelende ziel, zij, die
daardoor gedwongen werd, haar geluk, haar
eenigst g»luk, met geweld van zich te ver
bannen? Waarom kon zij het niet met hare ge
voelens overeenbrengen, wat die blonde vrouw
baar raadde? Zij was een weldenkend
mensch en toch lag er tusschen beiden een
wereld. Ook zij had eveneens in mindere
kringen verkeerd. En tocbi Ja maar het
waren niet de mindere kringen waaruit zij
afkomstig was, die haar dit besluit hadden
doen nemen; neen bet zat dieper, daarvoor
schaamde zij zich niet; daartoe bad zij te
goed bet leven leeren kennen nit de groote
kringen, dat leven gewijd aan beuzelarij eD
opschik, dit leven zonder eeuige diepte of
innerlijke waards, dat leven zoo schraal en
oppervlakkig, dat leven gebaseerd op uiter
lijke praal en uitwendig vertoon, dit leven
waar bet geld, bet geld alleen, de waarde
van den mensch schijnt nit te maken. Wat
was het dus, dat haar tot dezen stap ge
dwongen bad
En hare afkomst dan? Was het haar wil
geweest, dat zij in het vaderlijke huis was
opgenomen geworden? Had men haar niet,
zonder haar iets omtrent haar lot te zeggen,
van nit hare omgeving weggerukt? Was het
dus dan nu zoo iets verschrikkelijks, dat zij
dat huis niet meer wilde betreden Wat had
baar weggedreven De wil barer huisgenoo-
ten Dwang Een maatregel van geweld
Niets van dat alles! Dus was zij dan
toch half krankzinnig? Had zij dan vroeger
ook niet reeds gehoord van onechte kindereD
die in het huis waren opgenomen, waar de
vrouw van haar vader meesteres was Die
het zich daar zeer aangenaam hadden gemaakt
en zonder bedenken hnu hand geschonken
hadden aan aanzienlijke personen Dus
zou zij toch dwaas gehandeld hebben
Neen, duizendmaal neeu Dat was niet zoo
voorstellirg bij te wonen, was een ruim
gebruik gemaakt, en niet minder dan op
Woensdagavond te voren, mochten de wer
kende leden het genoegen smaken, van de
toeschouwers door hun spel in eene recht
vroolijke stemming te brengen, enzooals
trouwens bij deze uitvoeringen te Barsin-
gerhorn altijd het geval is ieder droeg
als vanzelf bij tot de handhaving der goe
de orde.
Alleen een enkelen keer moest een jong
mensch ook maar één er aan her
innen! worden, dat de tooneelvoorstelling
uitt allen ten zijnen pleiziere werd ge
houden en dat het niet aanging om door
zijne onnoodige luidruchtigheid zoovelen,
die met aandacht luisterden, daarin te hin
deren. En die jonkman was niet precies
een schooljongen meer, wam hij scbeen
om het bal gekomen te zija. Men zou
haast zeggenhoe is het mogelijk
Zoo er nog iets te wenschen overbleef,
dan zou bet zijn, om toch meer gehoor te
geven aan het herhaald verzoek: geduren
de de voorstelling niet te rooken. Waar
door zoo velen moeite noch kosten worden
gespaard om anderen ter wille te zijn,
daar mocht hun bi'lijk verzoek met wel
wat meer welwillendheid door het publiek
beantwoord geworden zijn in dit opzicht.
Men meldt uit HIPPOLYTU8-
HOEF,op Wieringen:
Na het vertrek Daar Deutichem, met 1
April a.s., van den heer D. J. van Dijk Jz,
predikant bij de Ned. herv. gem. te Oos-
terland op Wieringen, zullen de drie
predikantsplaatsen op dit eiland vacant zijn
nl. /deze, die van predikant 'bij de Ned.
Herv. gem. Ic Hippolytushoef c a., en de
be'rekking van leeraar bij de doopsgezin
de gemeenten te Hippolytushoef en Stroe c.a.
Gedurende dezen winter zijn op het ei"
land Wieringen een menigte wilde zwanen
geschoten. Door sommigen wordt het ge
tal op 350 geschat. De prijs van dit wild
bedroeg voor de oude f4 f6, voar jon
ge f 1.75 h f3. Eenige zwanen, die slechls
even aan den vleugel aangeschoten waren,
werden levend bemachtigd eu brachten f 6
a f 8 op. Toorts werd er eene veel groo-
tere hoeveelheid rotganzen, die hier af en
Zij was slechts ongelukkiger dan al die an
doren, omdat zij anders gevoelde, omdat haar
gevoel de vijand was van haar geluk
Onder zulke gedachten had zij nauwelijks op
gemerkt dat zij te midden der meosohen geko
men was; het gewoel om haar heen herinnerde
er haar aan.Onderzoekeod zag zij om zich heen,
waar zij zich bevond, eensklaps hoorde zij
een slem naast zich klinken, die zeide:
„Ja waarachtig, ik bedrieg mij nietzij
is het."
Zy wendde het hoofd om„Ah, Excellen
tie I"
„Laat dat excellentie maar achterwege lieve
juffrouw Men heeft mg den titel wel gela
ten, maar ik heb hem met mijn ambt be
graven. Ik ben namelijk een vry mensch
geworden."
„Ik heb zulks in de courant gelezen.
Men heelt mij gezegd dat u er reeds lang
naar verlangd bebt."
„Zie, dat doet me toch genoegen, dat ik
merk, dat zulk een lieve jonge dame nog op
miju leven let. En wat een gelukkig toeval,
dat ik u bier aantref. De uwen zijn zeker
lijk ook aanwezig Natuurlijk
„Neen, ik ben hier met een vriendin. Ik
behoor niet meer tot de familie Hei-
big."
De minister zette znlk een ontzet gelaat,
dat Christina er aan toevoegde„Ja, myn
verblijf was daar ten einde bij de verloving
der dochter. Zij behoefde nn geen gezel
schap meer, en daarom was ik overbodig;
niets eenvoudiger dan dat."
„Mejuffrouw, ik sta ontzet, ik kan mg
den huize Helbig zonder u niet voorstel
len 1*
„En toch zal dat moeten geschie
den."
Hg schudde het hoofd. „Maar waartoe be
hoort ge dan nu
„Ja, warneer ik dat maar wist," zeide zy
lachend „help mij met uwe booge protec
tie, bezorg mg een betrekking, het hindert
niet voor wat, slechts niet als gouvernante
voor moederlooze kinderendat zou mg on
mogelijk zijn."
Hg wist en begreep steeds nog niet, of
zg schertste of het meende. „Zociets is niet
mogelgk. Op endeop een dame, zooals gg.
Waarachtig, bet is mg onmogelijk me u in
een znlk ondergeschikte betrekking voor te
stellen."
„En toch zal dat mgn toekomst wel zgn;
ik zon u oprecht dankbaar zijn, zoo gij mij
helpen wildet."
„Neem mij niet kwalijk, wanuier ik daar
aan nog maar altijd niet kan gelooven. Gjj
zijt toch waarachtig voor andere dingen be-
toe op den trek voorbijkomen, zoowel ge
schoten als met het slagaet gevangen. De
houders van eendenkooien echter, die an
ders soms honderden eender, taliugen en
smienten vangen, klagen. fluDne vangst
was van een zeer weinig beteekenis.
Zooal3 is medegedeeld,
zullen de Koninginnen in de maand April
a. s. Londen bezoeken. Wij vernemen na
der, dat de zeereis van uit den HELDER
zal worden gemaaktdit zou dan gepaard
gaan met eenige maritieme vertooning.
Zondagnacht, 17 Maart 1.1.
omstreeks 3 uur werd de vreedzame bevol
king van SINT-MAARTEN in haar zoete
rust gestoord door het geroep van „brand*!
En waarlijk, uit het dak der bakkerij van
den eigenaar L., zag men, behalve een
dikken rook ook de vlammen 't vernie
lingswerk verrichten.
Gewoon om 's Zondags vroeg den klan
ten versch brood te bezorgen, was de man
gelukkig bij de hand, zoodat, door het
spoedig optreden der brandweer, de pas
vóór 3 h 4 jaren gebouwde woning in zoo
verre in vlammen opging, dat het dak
ten deele vernield, 't inwendige made groo-
tendeels verteerd werd en huisraad, bedden
enz., belangrijke waterschade leden. Behal
ve de aangebouwde boet, waaruit men de
koeien wist te redden, was alles verzekerd.
In 't algemeen beweert men, dat de scha
de voor den eigenaar zeer groot is.
Te SUBIIUISTERVEEN is een
4-jarig me sje gestorven, tengevolge van
het drinken van kokend water uit ean
ketel, die op de kachel stond.
Moord bij Ti EL
Zaterdagavond half lieu is Jan Udo, te
Varik (bij Tiel) bijgenaamd „de Duiv l',
door den broeder zijner overleden vrouw,
zekeren Termeulen, doodgestoken.
Zaterdagmiddag schijnen zij een woor
dentwist gehad te hebben, wsarop 's avonds
de uitdaging volgde. De 19-jarige Ver
meulen stak hem mtt een mes onder het
oor, waarop Udo terstond dood ineenzak
te.
De overledene is weduwnaar met 2 kin
deren.
De dader is Zondag te Tiel gevanke
lijk binnengebracht.
stemd."
„Schep ze mij," zeide zij, „de wereld
en bybehooren veranderen zoo gemakke
lijk."
Zijn stemming ging van verwondering tot
bewondering over.
„Slechts gij nietoch als ik nog denk
aan nw bloementempel, dat is nog maar
de liefste herinnering aan mgn ministersloop
baan. Gg zgt bestemd om alleen gehuldigd
en aangebeden te worden. Als ik niet be
dacht waar ik was, had ik reeds lang aan
nwe voeten gelegen."
„Gelukkig is de straat nanw en het ge
woel grcot," antwoordde zg. „Excellentie
hebt ge daarom zoo gezwoegd en gewerkt,
om hier nu gevaar te loopen, van overreden
te worden?"
„Altijd nog de oude," riep bg. „Waar
achtig, ik kon met mgne ambtenaars nog
gemakkelgker omspringen dan met n."
„Uwe ambtenaren vroeg zij, en de berin
nering werd haar bijna te machtig, „ik dacht
dat gij u daarover niet behoefdet te bekla
gen."
„Wat weet gg van mgn leven en werken
daar Jonge dames bebben wel wat beters
te doen, dan zich met dergelyke vervelende
zaken bezig te bonden."
„Bedenk echter, dat ik mg levendig in
tereseer voor de politiek, namelyk nadat
ik met een kamerzitting heb kennis ge
maakt. Eens beb ik, in de hoop n te booren
spreken, een kamerzittiog bg gewoond. Gym
nasia voor meisjes waren aan de orde; mijn
heer de minister had er evenwel de voorkeur
aangegeven, zich te laten vertegenwoordi
gen."
„En daaraan heb ik goed gehandeld. Zoo
goed als mijn vertegenwoordiger het gedaan
heeft, bad ik het onmogelijk kannen doen.
Dat was een meesterstuk."
„Dat meende ik ook," zeide zg. „Doktor
Streichenberg kan uitstekend redeneeren."
„Zelfs den naam van mijn commissaris ont
houden; dat noem ik opmerkzaam zijn."
„Dat behoeft n niet zoo te verwonderen,
hg was mijn leeraar."
Weder verwondering van den kant van
den minister.
„Nu begrijp ik eerst alles. Dan waart gij
bet meisje dat hij in zijne redevoering voor
de anderen zoo boog verheerlijkte. Op mijn
vraag omtrent zgn voorbeeld, heeft hg ge
antwoord, dat bet een kunstgreep van hem
geweest was."
„Zoo zal het wel geweest zijn," antwoord
de zij, terwijl zg hem niet den vinger dreig
de. Hoe gaarne had zg iets omtrent haar
geliefde vernomende vragen zweefden
Een kwaad geweten is moei e
lijk in slaap te snsseD.
Dezer dagen werd aan de Hollandscht
Cacaofabriek oplichterij gepleegd. Thans
wordt medegedeeld, dat aan de fabriek een
ongeteekende brief is ontvangen, waarin
dringend verzocht werd, de zaak maar
blauw blauw te laten, welk Terzeek ge
steund werd door de bijvoeging van ten
som van f 110.
De afdeeling HELDER de'
Holl. Maatschappij van Landbouw heeft
verklaard, de invoering van graanrechten
niet wenschelijk te achten.
De bekende harddraver
S a d o r, van Gebr. Hoek te Schiedam,
is voor een zeer hoogen prijs in eigendom
overgegaan aan de nienwopgerichte hard
dravers-Vereenig. Trio, te SOEST.
Men schrijft uit UTRECHT
Er zijn hier nog altijd onderscheideue
familiën, en daaronder vooral eenige aan
zienlijke dames, in het bezit van geheime
middelen voor sommige kwalen en gebre
ken. Deze middelen worden aan lijders
steeds gratis afgestaan, en de gunstige
uitslag, dien het gebruik er van in vele
gevallen heeft gehad, is oorzaak, dat er
onder de burgerij een groot vertrouwen
aan geschonken wordt. Veelal zijn die
middelen dan ook volstrekt niet schade
lijk, doch zij zijn ook wel eens oorzaak
dat lijders van meeniog zijn, dat het ge
bruik ervan hen ontheft van tal van an
dere voorzorgsmaatregelen die evenwel
voor hunne goede genezing dringend ver-
eischt worden.
Dit is onder anderen het geval met de
bij eeuige familiën alhier verkrijgbare brand-
pleist rs, wier goede werking door nie
mand wordt ontkend, doch waarvan het
gebruik daarom soms van schadelijken in
vloed kan zijn, omdat de hulp van een
geneesheer niet wordt ingeroepen en deze
door het rrinhonden der wonden en ande
re doeltreffende maatregelen vaak de vor
ming van leelijke litteekens kan voor
komen. Ofschoon dan ook met een vol
komen liefdadig doel gegeven, hebben die
middelen voor de lijders niet altijd de
gunstige uitwerking, die zou verkregen zijn,
haar op de lippen en toch mocht en durfd6
zij zich niet verraden De minister scheen
nog geen plan te hebben, haar te veriaten,
bij drentelde tenminste naast haar voort.
Wellicht kon zg dus nog iets omtrent Strei
chenberg te weten komen.
„Dus uw leeraar!" herhaalde bg. „Dan
zal het n wellicht belang inboezemen, wan
neer ik u mededeel, dat hg laatst benoemd
is tot regeeringsraad."
Dit bericht zon haar vroeger kond gela
ten hebben. Wat zon zg er zich weinig om
bekommerd bebben, of hg verhoogd was ge
worden. In haar oog stond bij immers toch
reeds zoo hoog en verheven mogelgk. No
klopte haar het harte angstig, hoe hooger
bg steeg, d e s te verder bij van baar verwg-
derd werd. Zg moest onwillekeurig aan een
luchtballon denken, die eerst lijn ballast
over boord werpen moest, wilde bg hooger
stijgen. „Dat zal hem zeker verheugd
hebben vroeg zg, om toch iets te ant
woorden.
„Niet in die mate, als ik gedacht had.
Ik had hem toegankelijker geloofd voor eer
en aanzien en was ten zeerste verwonderd
over de onverschillige manier, waarop hy
het in ontvangst nam."
Christina werd opmerkzamer. Wat zou dat
beteekenen Op haar «ragenden blik ging
de minister voort
„Het zal u wellicht niet interresseeren en
over dergelijke dingen, spreekt men niet met
jonge dames.
„U wekt mgne belangstelling op, ver
tel mg het als het n belieft."
„Nn goed dan, wanneer gg het dan juist
weten wilt. Doch bet is niet verstandig van
mg. En wanneer het niet was over uw
vroegeren leeraar en wanneer ik de macht
bezat n te wederstaan dusmij scbeen
het toe, of hij een nederlaag geleden had,
waar het liefdezaken betrof, en dat maakte
hem ontoegankelyk voor alles."
„Verder, verder 1* wilde Christina zeggen
maar sg hield het bgtjjds binnen en ant
woordde: „dat kan iknanwelgks geloo
ven.»
„En toch is het zoo. Hg heeft het mg
zelf gezegd."
„Zgn de ministers dan de biechtvaders
voor hunne ondergeschikten
„In zekeren zin ja, wy weten veelal beel
naawkeurig wat onze beambten in hnn pri
vaat-leven doen, en toen ik hem ergens iets
onder het oog bracht en hem zeide,
dat zoo iets zijn loopbaan schadeo kon
Maar wat kan men hem dan ten laste
leggen I" riep Christina zoo onbedacht e"
opgewonden uit, dat de minister haar r
