GEMENGD NIEUWS.
The Thresh-Starters.
Weldoen dat geen tijd kost.
't Is mooi weer en gij gaat een eindje
wandelen, doelloos Neen gij gaat naar
dat arme vrouwtje toe, daar in die poort
en brengt haar een boek gij weet dat
zij nu zij met dat open been niet op kan
staaD, zoo gaarne leest gij vraagt aan
uwe zuster of moeder (gelukkige! die ze
bezit) of zij niet wat te breien, te vers'el
len, te maken hebben, gij geeft dat arme
vrouwtje dat netjes ingepakte bundeltje
werk (er zijn heertjes die ongaarne met
pakjes gaarne met slentermeiden loo-
pen)gijgij ziet dat dit weldoen
geen in 't geheel geen tijd kostte.
„Wie van ons zonder zonde
is
een paar onMmenhangende wooiden links
naar zijn hoed greep en zoosnel mogelijk
naar huis liep om den keten te halen.
Boilen adem kwam hij terng en toen hij
den rerbluften burgemeester en raadsleden
zijn zonderling gedrag opgehelderd had,
sloeg hij voor, maar zoo gauw mogelijk
het officiëele gedeelte van den dag ala ge
daan te beschouwen en ten zijnen huize
eens lekker te gaan smullen.
Te LEEL WARDEN had zon-
600, dan niet de raad het kan helpen als
zoo iemand te hoog is aangeslagen; want
men kan toch niet van elk onderstellen,
dat hij boren zijn inkomen zal uitgeven.
De heer Francis rindt het in de bensr
de tijden zeer moeielijk, iemands inkomen
te ramen.
De boerenstand, zegt de heer ilorra,
heeft in het algemeen bijna geen inkomen;
das gaat het toch niet aan, ze op een
zeker bedrag maar aan te slaan.
een
wagen huren en met mjjn koopwaar
de huizen gaan, ik ken nog a wat
S die zouden dan wel wat van
v i De heer Francis zegt, dat zulks niet
dag een vergadering plaats van het Friesch daar ,n <t begin van het jaar bet
-ii.iIa trn *t dn V r.1 V a nn rt 11 tt- nl l*/5 IB PW"? V J
comité van de Volkspartij, welke werd
gepresideerd door dr. Vitns Bruinsma en
bijgewoond door 18 afgevaardigden, verte
genwoordigende 13 afdeelingen.
Overeenkomstig een voorstel vin het
bestuur werd besloten, dat de Friesche
Volkspartij hare instemming zal betoizen
met het plan tot oprichting van een Ne-
derlandsche volkspartij, waarvoor op 21
April s. s. te 's-Gravech-ge een verga
dering zal worden gehouden, en zij zich
daarbij als provinciale partij zal aansluiten.
Daarna beeft de vergadering breloteo,
om vanwege het comité de afdeelingen op
te wekken zooveel mogelijk aan de Mei-
beweging deel te nemen, en aan de Re
geering en aan de Tweede Kamer een 8-
dres in te dienen, met verzoek hare me
dewerking niet te verleenen voor het toe
staan van zoovele millioecen gulden voor
de droogmaking van de Zuiderzee, vóórdat
ten minste een enkel millioeu gulden is
toegestaan, om in Friesland grond, die
niet onder de zee verborgen ligt, voor de
bevolking meer productief te maken.
Ten slotte werd het bestuur gemach
tigd om, zoodra door de regeering
een kieswetontwerp is ingediend, een open
bare vergadering te beleggen, ten einde het
oordeel van de Friesche Volkspartij el o-
ver te doen kennen.
Gevaarlijke informatie.
Een medewerker san een Engelsch ?gn
blad had een feuilleton onder handen, waar
in een vrouw voorkwsm, die ongelukkig
getrouwd wal en scheiding aanvroeg. Om
geen bok te schieten, schreef hij aan een
advocaat, die een vriend van hem was, en
egde hem de zaak ui', zooals hij die in
zijn verhaal wilde voorstellen. Hij ontviüg
de volgende briefkaart terng „oj^ de door
De heer Potharst is pacli
ter gewordeD van het Salon des Variétés
te AMSTERDAM. In de eerste week van
Mei zullen de voorstollingen beginnen,
met het gezelschap, dat nu in het Palei»
speelt.
De heeren Gebrs. Van [Lier
hebben thans een EDgelsch operettrgezel-
schap voor een reeks voorstellingen geën-
agesrd.
Vergadering van den RAAD
der gemeente ZIJPE, gehouden op Dins
dag 2 April, des morgens 10 ure precies.
Afw>zig de heeren Schuijt, Wit en v.
Beusekom.
Na opening der vergadering, worden de
notulen gelezen en, na een opmerking van
den heer Nobel omtrent de uitdrukking
bIb zou de heer Nobel't eens zijn met den
heer Vrijburg om de laagste klasse van
den Hootd Omslag geheel af te schaffen,
niet ad rem is, daar bedoeld is, deze
te verlagen,-goed gekeurd.
Voorzitter deelt mede, dat het verslag
der gemeente evenals vorige jaren, weder
bij de leden zal worden rondgezonden.
Daarna stond op het convocatie-biljet,
„wijziging verordening Hoofd. Omslag."
Burgm. en Weth. hadden over het idee
Nobel gesproken, maar waren tot de
conclusie gekomen, dat zij geen enkele
„wijziging weuschelijk vonden, en zoo de
heer Nobel daar zelf iets over wenschte
voor te stelleD, het hun zeer aangenaam
zijn zou. Voorzitter betuigt, dat de Hoofd.
Omslag grootelijks is gebaseerd op het
inkomen, en of du dat inkomen voortspruit
uit een vast inkomen of uit iets anders,
geeft geen verschil in het treffen van dat
inkomen; het gaat niet aan, een vast in
komen van f 1000 bijv. zwaarder te tref
fen dan een wisselvallig inkomen van
f 1000.
De heer Feisser is van oordeel, dat de
raad let op de verteringen, die iemand
maakt, en zoo degene verteert naar een
inkomen van f 1000 en hij heeft maar
daarnaar kan de raad het inkomen nietrege au
De heer Nieuwland wijst er op, dat de
percentage naar een lager inkomen zal moet
worden gesteld. Men zal beter tevreden zijn
als men aangeslagen op een inkomen van f
600 evenveel betaalt als nu van f 900, dan zal
de grief niet meer bestaan, dat men van
een te hoog tractement is aangeslagen.
De heer Nobel zegt den Voorzitter dank
dat hij in de gelegenheid gesteld wordt,
te betuigen, dat zoo iemand van meeniug
zijn mocht, dat hij van oordeel is dat
vaste inkomens zwaarder moeten worden
getroffen dan wisselvallige, dit ganschelijk
bezijden de waarheid is. 't Spijl Spr. dat
Burg. en Wetb. verandering in Hoofd,
Omsi. onnoodig hebben gevonden, en bij
wil er zich nog niet over uitlaten of bij
zich geroepen gevoelt, zelf een voorstel
daaromtrent in te dienen. Alleen is Spf's.
doel geweest, met over wisselvallige inko
mens te spreken,en soms velen zijn er die op
f 2000worden geschat, en niet meer hebben
danf1400 of 1 1500. Hierna geeft Spr. een
overzicht, wat door hem in 1886 daarom
trent reeds is gezegd geworden. Hij ge
looft dat de inkomens èn van boeren èn van
bnrgers te hoog zijn opgegeven; maar dat
hier genoemde gronden zoudt ge in Engeland
en scheiding kunnen verkrijgen wel iD
vereenigde Staten.' j mair u,j -- - s
Toen zijn vrouw, in zijn afwezigheid de- (laar kan weer welvaart komen in dat nuts-
i /I x t V» afl Ana mon Von WP.fiT Dl et fróUfifuö 16"
den schijn heeft of de boer zal een
inkomen hebben en zie, een terngsLg^. - scbei(fi kanDen Terkrijgtn
of daar in, en zijn inkomen ib verdwenen, vprpfln;,,,Ift Ruten
rijke lui en
mij kcopen (dst zijn
den, gewoonlijk koopen
den mac. Hij
««rr vragen dan „koopt n wat van
Uw vriend vertrekt en - gU SJ-
welnu gij gaat naar uw vrienden en vraagt
"1, «r Urn(och op «u
vaak niet veel zegen) en t
om f50 bij elkaar te krijgen. De arme
man loopt twee dagen later achter een om e
waren met rieten mandeo, stoeleD, tafeltjes
enz. beladen en ik item u toe, vaak
verandert de acute hongerdood in chronische
hij kan ook overgaan en
zijn steun waardig was,
Gooi nog twee ruiten kapot
breek de stoel nog, die krib mot nog ka[
altijd leelijke gezeg- pot, zéé, nee laat dat vuil ljg
die bekenden niet f t »ls zoo straks do „Heeren' komen
mocht eens wat motten ze zien dat wij t arm heb-
aluit niet in, dat de vaste inkomens
berg en Chriatina bet vaderland. Zonder
aarzelen bad Helbig op Streiebenbergs ver
zoek syn toestemming gegeven.
Nu zaten zij in den spoorwagen, die hen
naar Bremen brengen zon. Kort voor het
vertrek was bij Streiohenborg een brief be
zorgd geworden, die slechts het verzoek
in hield, het inliggende couvert aan zijn
vronw te geven, „maar eerst na de afreis."
De onderteekening ontbrak. De bode bad
sich verwijderd eer Streichenberg hem bad
knnnen ondervragen. Getronw aan hot ver
zoek, gaf hij den brief aan zijne vronw, soo-
dra de trein in beweging was. Chriatina
opende het convert, wierp een blik op den
inbond en reikte het hem zwijgend over.
H<t was een aanwijzing ter waarde van
150.000 Mark op een Newyorker bankier,
uitgegeven van den huize Helbig en Co.,
voor mevronw Chriatina Streichenberg.
Daarnaast lag een blad papier, dat slechts
deze woord in hield „Voor ons kind Chria
tina vaa Otto en Melanie Helbig."
Niet een gave was het, die haar verheng-
de; neeD, wat dat brieije oitdrnkte, dat
stemde haar dankbaar en deed haar preve
len „dus ook daar vrede, goddank 1*
Des nachts waren zij hun stoomboot be
treden en toen de ochtend naderde, had de
kraehtige Loijdboot zich reeds in bewe
ging gesteld. Tegen elkander gelennd ston
den zij op het dek en keken naar het lang
zaam wegstervende vaderland. Zij vagen het
zonder smart aan hnn oog omtrekken, want
het scheen hen toe, alsof zij al het gelnk
daaruit hadden medegenomen. En toen zij
zich omwendden steeg de zon roodgloeiend
van nit de zee op
„Oneindig als mijn gelnk fluisterde de
jonge vronw, en vleide zich tegen haar man
Hij echter antwoordde„En heerlijk als het
mijne I*
Zoo gingen zij naar hnn nienwe heimath,
{onder vrees en zonder zorgen. Want zij ge
loofden aan elkander en aan de drieeenigheid
Jeugd vrijheid en liofdel
EINDE.
zwaarder moeten worden getroffen dan de
niet-vaste, dat zou Spr. tamelijk onzinnig
vinden. Men slaat iemand al zeer spoedig
aan voor f 1000 en dat toch voorkomt
dat zulks volstrekt het geval niet is.
De voorzitter is van meening dat ook
bij de vaste inkomens zulks mogelijk is,
wat de heer Fobel doet opmerken, dat zoo
iemand f 1000 als tractement van de ge
meente moet ontvangen,hij ook zulks krijgt.
De heer Feisser zegt, dat alle raadsleden
den aanslag zoo billijk mogelijk maken
willen, en of het daarom niet beter zou
zijn, een commissie van drie leden te benoe
men, die de verordening eens onderzoekt.
De heer Nobel vindt dit voorstel uit
stekend, met de bepaling evenwel, dat
niet in de volgende vergsd. daarvan reeds
rapport zal moeten worden uitgebracht.
De heer Vrijburg vind», dat men recla
mes dient af te wachten. Men klaagt veel
tegen raadsleden en anderen, maar van re
clames inzenden komt zeer weinig.
Men weet, dat zulks toch geheim blijft,
waarom dus niet een reclame ingediend
en aangetoond dat de raad zich in den aanslag
heeft vergist? Hierbij is toch het eergevoel
vaD den mensch niet mede gemoeid; de
raad kon voor al die te hoog aangeslagenen
toch niet aansprakelijk worden gesteld; de
weg tot reclameeren is opengesteld. Spr.
vindt in het voorstel van den heer Feisser
geen bezwaar, maar acht het beter, de re
clames af te wachten en daarmede rekening
te houden.
De heer Feisser wijst op de slechte in
richting der aanslagbiljetten, en zon het
wenschelijk vinden, daarop meer aan te
geven van welk inkomen, in welke klas
enz. men is aangeslagen. Het gaan naar
het raadhuis, waar dergelijke inlichtingen
verkregen kunnen worden, is voor de mees
ten een afschrikking.
De Voorz. is het met den heer leisser
eens wat betreft de inrichting der biljet
ten en zal zien of daarin geene verande
ring kan worden gebracht.
Daarna weiden de heeren FeisserNobel
en Nieuwland, benoemd tot leden der com
missie van onderzoek in deze kwestie.
Volgt na de gewone rondvraag, welke
niets oplevert, en vervolgens wordt de
vergadering gesloten.
ie briefkaart van den brievenbesteller had
gelezen, barstte er een hnishoudelijkp storm
los, die e*rst na eenige dagen bezworen
kon worden.
Te Brussel heeft een stout
moedige pogiDg tot diefstal plaats gehad,
ten hnize van mevrouw de wed. Lrriehe—
Siegerist, wonende in de reue du Midi.
Deze dame was Donderdag op verzoek ge
weest bij vrienden en kwam 's avonds te
gen half twaalf thuis. Zij was ten zeerste
verbaasd, leven iu huis te hooren. Me
vrouw Leriche durfde niet naar binnen te
gaan, maar begaf zich aanstonds raar baar
baurman, den heer Pierlot, eigenaar van
het „Hotel de Bordeaux', waarschuwde per
telefoon de politie, en eenige oogenblik-
ken daarna drong een aantal agenten de
woning van de weduwe binnen. Alles lag
er overhoop. De meubels waren vernield
eu de inhoud der kasten l&g in het rond
verspreid. Men vond een groot pak, dat
allerlei voorwerpen bevatte, die de dieven
blijkbaar van plan waren geweest mee te
nemen, maar in hun bezigheid gestoord,
gedwongen waren geweest achter te latan.
Terwijl de commissaris van politie het
onderzoek binnenahuis voortzette, onder
zochten de agenten de daken der naburi
ge huizen, in de hoop de hand te kunnen
leggen op de inbrekers, maar dezen wa
ren ontsnapt en zijn nog niet gevonden.
De vorige week had
in de kaaBfabriek te DIRK8HORN een
treurig ongeluk phats. Het zoontje van
den kaasmaker, dat op den kaaszolder be
zig wf.s eenigen arbeid te verrichte», viel
namelijk wsl is waar door eigen onver-
zichtiüheid door het opens'aande luik
van di n hoogen zolder op den steenen
vloer. Voor dood werd de knaap door zijn
vreeselijk geschrikteD vader opgenomen en
terstoad geneeskundige hulp ingeroepen.
Gelukkig kwam hij weldra weer bij ken
nis en afschoon de toestand ook nu nog
zorgelijk is, heeft men alle hoop, dat de
onders hun kind zullen behouden.
Een poging om te DIRKS-
HORN een afdeeliug van de vereemging,
„Het Witte Kiuis" op te richten, is voor-
als nog niet geslaagd. Op den avond waar
op belangstellenden waren opgeroepen, was
toch slechts één persoon opgekomen. Mag
dit voor een deel worden toegeschreven
san onbekendheid met het doel en de
werking van „Het Witte Kruis," voor
een ander deel is die algeheel absentie
van belangstellenden zeker daaraan te wi -
teD, dat bijna niemand de oproeping te
weten was gekomen.
"N rijdagavond a. s, zal er nogmaals een
poging beproefd worden en 't is te hopen
dat de leiders nu eenige meerdere rucht
baarheid fan de zaak gegeven hebben, opdat
een goed bezoek kan verwacht worden.
Onder bovenstaanden titel werd in het
No van Ordelijke Eervorming onderstaand
intressant en behartigenswaardig pleidooi
voor go°d-weldoen gegeven hetwelk wij on-
aen Lezers ter overdenking hier Ier ken*
nisse brengen. Wat voor Groningen geldt,
geldt voor heel de wereld.
Laf, ellendig laf is het om van wel
doen een sport te maken.
Stelt u eens voor, iemand die op zeke
ren dag door Groningen bijvoorbeeld gaat
wandelen om om ereis wel te doen.
Stel u eens voor iemand die iedere
veertien dagen aan tal van persoon moet
mededeelen dat hij „welgedaan' heeft.
Stel u eens vr or, iemand met een me
daille voor weldoen op zijn borstWal
gelijk hé. Ja aakerNeen, weldoen is
niet iets wat men gaat zoeken de ge
legenheid daartoe zoekt men niet maar
doet zich geheel onwillekeurig voor.
't Zal zeker dengenen die voornemens
waren om hier te Gr. zoo'n sport in het
leven te roepen erg spijlen. Ze hadden al
zoo'n aardig plannetje ze zagen al
zoo'n medaille bengelen aan hun horloge
ketting ze zagen iedereen er reeds naar
zien een weldoener met een uithang
bord „bier doet men wel1 wagelijk
mensch
't Zal zeker degenen die bevreesd wa
ren, dat deze of gene hen voor die „sport"
kwam uitnoodigen genoegen doen dat aij
bovenstaande gelezer hebben want (zoo
redeneeren zij) dut weldoen is nu wel
goed en aardig msar't kost verbazend
veel tijd en geld ook, neen die
apoit bevalt mij niet.
Slum persweldoen kost noch tijd noch
geld maar de uren die gij doorbrengt
bij uwe vrienden, op onmogelijke fuiven,
(vergeef mij 't woord), de uren in socitei-
ten doogebracht in zalig nietsdoen,
die kosten n tijd de sommen daarvóór
besteed kosten u veel geld.
Maar weldoen behoeft tijd noch geld te
kosten.
Zie hier voorbeelden.
Gij hebt vacantie en klaagt, dat die
toch eigenlijk wel wat lang dunrt zóó zes
weken, ja (onze Unieversiteiten geven het)
sems vier maanden. Gij hebt uw vacan-
tie-werk af, gij hebt uwe werkzaamheden
verricht en ik verveel mij dood
hoor ik n tegen een vriend zeggen. En
als die vriend met weldoen wel bekend is
dan neemt hij u mede naar gindsche ar
me straat (in rijke straten vindt men znlke
gezinnen zoo niet) en hij brengt
in een huisgezin, dat fatsoenlijke armoe
Ijjdt, dat een acutea hongerdood zal ster
ven, (geen chronische, daar is het te fat
soenlijk voor) en och Mijnheer, klaagt
de man, als ik maar wat geld had, b. v.
honderd gulden, ik zon mij er wel boven
op weten te werken, Ik zon bijvoorbeeld
gezm, die man kan weer met vreugde
dere week geld thuis bengen en.
verveeldet gij u nog dood?
„Groote God wat een vuil smerig kind
is "dat. Hoe kom je zao smerig jon?®"
Heb je geen vader ot moeder meer Hé,
spreek dan toch"
Ikke ikke heb zoo'n honger
Daar heb je 6 centen, koop daar brood
(doe dat s. v. p. nooit, gij verricht
dan ontzettend veel kwaad) neen
wacht, ga mee met mij
Gij komt thuis, zet den jongen beDeden
aan den trap als gij op een bovenwo
ning woont laat hem in de
gang wachten ala gij een benedenwoning
hebt en snijdt voor den hongerigen jon
gen een flinke boterham.
(En nu wil ik n ervaringen mededeelen.)
Wat bad je daareven voor je begon
te eten.
Het Onze Vader, Meheertje.
Zeg na Meheer, en zeg mij dat „On
ze Vader' eens op
Onze Vader ik weet niet verder.
Wat, ken je niet
'k Ben 't vergeten.
Kom jok nu niet, je kent het niet
maar waarom won je nu doen alsof je bad.
Ik won niet doen of ik bad.ik
Kom lieg nou niet.
Non ikke doch dat u fijn was.
Je huichelde dus ventje
Nee, nee hi
Wie leerde jou dat.
Vader, die zeide altijd je mot maar
doen, alsof we fijn binnen.
Waar woon je.
Hé?
Waar wóón je.
O, in de Nes (bijv.)
Waarzoo.
Hé?
Waór zóó, je bent toch niet doof?
Nee, naast bunrrrouw Zwart,
gij gaat naar de Nes, ge treedt het
- (oeh, het krot) naast buurvrouw
ben
En, en nu de tegenhanger
God wat zit dóór in die mandbrood
eieren, en zie Hein ook wat tabak voor
jou, en in dat doosje maar Hein,
benne waarachtig twee kwartjes (twee gul.
den als gij wilt), zeg, wi* zou dat sturen
de doininé
Ben je gek die komt hier niet.
zijn wel theologen die komen dóór waar
geen gezellig vuur brandt, (waar geen edel
vocht vloeit,) msar God Hein, wie
stnurt het dan, 't komt toch niet uit de
lucht vallenI
En daar knielden twee menschen neer
en dankten hun God voor die gave
CD
Wie mot er nog puike glazen, messen
scharen, kammen? galmde een man nog
met de verschijnselen van een chronisch
lijden op 't gelaat.) Wie mot er nog
En, netjes zag dat winkeltje (één jaar
na dat knielen voor God) er nit en de
verf van de toonbank sleet heel gauw. Ze
hadden nu zoo'n ne» zaakje, net zoo net-
jes als voor ziekte van vader.
MARIE.
En
huis
Zwart
binnen en
.De borst weet
u", klaagt een vuil smerig wijf, tegen u,die
in een kapotte stoel san het raam in nacht
gewaad (liever nachtlompen) zit. Ik drink
nou wijn.'
En die wijn had ze gekregen van een
oude juffrouw, die doodgoed, alle» geloof
de wat de menschen haar voorlogen, en
de vader zoop en de moeder zoop en
de kinderen moesten bedelen.
En zie nu eens dien jongen in dat ma
trozenpak, wat staat het hem goed, wat
trisch ziet hij er nit en wat open oog,
wat eerlijk rond gezicht heeft hij en
gij hadt aan die ploerten (ik ver
gis mij vervloekte vergissingen ou
ders) gezegd dat zij geheel van dat kind
at zouden zijn, dat zij niets geen eten
meer aan hem behoefden te geven en, gij
hadt gelogen, heel goed, dat hij later
voor hen geld kon verdienen en
weldoen kost tijd en geld hé. Neen geld
niet. Het in dienst brengen voor „matroos'
kost geen geld (zelfs kunt gij de onders
nog met het handgeld dat zij krijgen, blij
de maken) en tijd gij verveeldet
immers dood
En stel nu eens dat gij eens iedere
veertien dagen moest verhalen dat gij wel
gedaan hadt", aoudt gij u niet dood scha
men
Reads éénmaal schreef ik het, maar nu
vraag ik den drukker het te corsiveeren,heeft
nj roode drukinkt dan't met rooden inkt
te drukkeD.
„ZJtf ware weldadigheid openbaart sich
niet."
Jammer hé dat niemand weet hoe 'n
goed mannetje of vrouwtje gij zijt? Ja,
erg jammer maar hoe heerlijk als gij nim
mer u behoeft te hooren prijzen, als gij
nimmer dank behoeft te aanvaarden.
Wat is ellendiger loon dan „lof en dank11
(Drukker druk het ook maar weer cur
sief of met roode inkt voor uw gemak
gij mocht 't anders een volgende keer
weer eens „gewoon moeten drukken). Kunt
gij niet begrijpen, waarom ik zoo'n
haat heb tegen dib tal van vereeniginge-
tjes met „edele doelen.' Het vaandel, met
gulden letters „edel doel* versierd, gaat
voorop, iedereen kan zien, wie zich onder
die vaan schaarden, en en ge
loof mij, juist diegenen die door dat „ede
le doel* geholpen zonden worden, haten
het alleen reeds door zijn ope&baar
zijn.
De arme klopt niet gaarne aan de deur
van één die bekend staat als „menschlie-
vend*. Iedereen weet dan waarvoor hij
klopt, maar de arme, de rnwe da onbe
schaafde, laat een tiaan parelen in zijne
ooghoeken, wanneer een onbekende hem wil
helpen, steunen, bij hem energie wil wek
ken en menigeen, gevoelend de hooge
waarde die in dat onbekendweldoen
schoilt, zal trachten door vlijt, door goed
gedrag, „dien cdelt* te bewijzen, dat hij
Dezer dagen bid aan het
Noorderstation te Parij» een koelbloedige
moord plaats. In de zaal, waar de bagage
iu ontvangst genomen wordt, haalde plot
seling iemand een revolver nit en loste (op
een ander drie schoten h bont portint. De be-
amte, belast met het afgeven der bagage,
poogde den moordenaar zijn wapen te ont
rukken, waarop deze den ambtenaar met
•en mes aanviel.
Bij de aankomst der politie werd de
woesteling overmand.
De moordenaar en zijn slachtoffer ble
ken beiden „bookmakkers" van beroep, de
één een Ier, de ander Amerikaan, en zij
hadden te voren een hevige twist gehad.
De toestand van den gewonde is ernstig.
„Een mooie preek gehoord vroeg
mijnheer Hout aan zijn vrouw, teen ze op
een Zondagmorgen nit de kerk thnis
kwam.
„Ja, een haele mooie Alleen vond
ik, dat de toepassing in 't dagelijksch
leven zoo weinig voorkomt, 't Was ovei
de zondares, die Jezus om hulp kwam
smeaken. Je weet wel. En hoe dan dis
Farizeërs..."
Precies, en dan zegt JezusWie u-
wer zonder zonde is, werpe maar den eer
sten steen viel haar echtgenoot in.
Maar toen kwamen de kinderen binnen
en daardoor werd dit gesprek afgebroken.
Maar 's avonds, toen alles matig was,
dacht Hont's echtgenoote nog eens over
de preek na. „Wie uwer zonder zonde
is...' Nn, dat is toch eigeulijk niemand.
Zij zelve deed som» ook wel eens iets,
wat beter niet gedaan was, en wat ze
stellig, zooals ze zich voornam, niet weer
zou doen. Maar te zondigen, als die vronw
deed, waarvan in het verhsal bij Johan-
nes sprake was, dót was toch al héél laak
baar. En mevrouw kon zich goed voor
stellen, dat ze nooit een vrouw zoo iets
zon kunnen vergeven.
Een maand na dien Zondagmorgen werd
de dienstbede in 't gezin plotseling onge
steld en mevronw moest zich dadelijk van
een noodhulp voorzien. Er boden zich, op
haar advertentie, verscheiden meisjes reeds
aan, en één er van leek haar bijzonder
geschikt. Men werd het over de verschil
lende voorwaarden ééns. Maar het meisje
scheen toen nog iets op 't hart te hebben.
Mevrouw vroeg er naar, en daarop kwam
er, al stotterend en onder een hoog roode
kleur, langzaam uit, dat zeeen onge
luk had gehad en moeder zon nu voor
haar kleine kindje zorgen, als zij zoo ge
lukkig was een dienst te kunnen krijgen-
Maar ze moest het mevronw eerst zeggen,
want 't kon eens wezen, dat mevrouw
er tegen hadNu, óf mevrouw er te
gen hadZie, ze schoof al een eindje
terng. Zelfs voelde ze zich bijna beleedigd
door de tegenwoordigheid van een schep
sel, dat zich zóó had vergrepen. En f®#®"
lijk verwonderde ze zich over de oprecht
heid, waarmede het meisje haar die gê*
séhiedenis mededeelde. Ze bedacht niet,
hoeveel het aan de bedrogene misschien
kostte, de bekentenis te doenhoe hard
het voor haar was, van haar kind te moe
ten scheidenhoe eerlijk het toch
dat ze voor haar toestand uitkwam. Niet*
van dit alles 1
Maar mevrouw stond op. „'t Spijt alJ
dat je niet eerder gezegd hebt, dan hm*
den we elkaar niet voor niemendal beboe*
ve op te hondenje begrijpt toch *e
dat ik je nu Diet gebruiken kan."
„Mevrouw,' smeekte het meisje, il°®
u het niet eens met me willen probeeran r
Tranen kwamen haar daarbij in de oogeDi
en zenuwachtig verfrommelde zij
achort.
't Spüt me roof
ik Diet in ®'Jn
„Neen, heuschniet.
je, maar zoo'n meisje kan
dienst nemen,"
„Ik had toch gehoord, dat ol°°
goedhartig was,' snikte de arme; r
om durfde ik op uw advertentie
men. Ik had zoo gehoopt, op een 'a'90ee„
lijke manier voor myn kindje te kun f
zorgen. Maar als niemand me helpen w'""
en ze wendde zich naar de deur, om
