Ze staart hem aan. Heeft ze hem
verstaan Het is alsof de wereld ten
einde loopt.
Een vreeselijk gevoel van verlaten
heid overvalt haar. Haar hart ia vol van
weemoed en angst.
Vergeving, ik heb je nooit begre
pen
Het volgende oogenblik roept hij uit
Annyhoe zal ik je ooit voor je
vriendelijkheid kunnen danken. Je weet
niet hoe dankbaar ik je ben, doch er zijn
omstandigheden in het leven, waar het
huwelijk buiten spel moet blijven. Dit
zal aan onze vriendschap niets afdoen,
hoop ik. Beloof mij dit Hij heeft ha
re beide handen gegrepen en ziet haar
aan.
Voor zij den tijd heeft om te antwoor
den, houd het rijtuig stil en werktuige
lijk laat hij hare handen los en opent
het portier.
Vaarwel
Het beste met uwe zusteren
langzaam gaat ze de breede steenen trap
op.
Het diner is bijna afgeloepen.
Anny, in eene japon van kostbare
zwarte zijde, ziet er op haar voordeeligst
uit. De majoor, haar vader, is bezig
zijn vierde glas wijn te ledigen.
Vader, waarom zou James mij niet
willen huwen?
Hé! Wat! roept de majoor uit.
Neen, hij wil niet, zegt Anny
kalm.
Wat zeg je, kind? Toe, spreek geen
onzin! Op mijn woord, ik dacht dat het
ernst van je was.
Dat is het ook, vader.
Hoe, voor den dkom je op die
gedachte?
Hij zeide het mij!
Hé, roept de majoor, haar strak
aanziend. Bedoelt gij dus, dat gij hem
ten huwelijk gevraagd hebt?
Neen!
De majoor leunt terug in zijnen stoel
en geeft een zucht van verlichting,
Ik zeide, dat ik met hem trouwen
wilde en het bloed stijgt haar naar
het hoofd, en hij was mij zeer verplicht,
doch dankte voor de eer...
Den volgenden dag bezocht dr. Anny
Temple, James en zijne zuster. De ma
joor heeft het verbodeu, doch de gedachte,
dat James ongelukkig is, is haar ge
noeg.
Ik wilde eens ernstig met je spre
ken, James.
-- Wel? wat kan ik voor je doen?
Ik ga je een bijna onbeschaamde vraag
doen. Haar ik moet het weten! Waarom zei
je gisteren, dat je mij niet huwen
kondt
Waarlijk, Anny, vergeef mij, wan
neer ik je zeg, dat ik weiger nog eens
over dat onderwerp te spreken.
Heb je iemand anders lief, werpt
ze kalm op. Natuurlijk, vervolgt ze,
hem aanziend, als trachtte zij in ziel te
lezen-
En als dat eens waar was
Dan zou ik gaarne weten, wie de
de gelukkige is.
Olive Latimer.
Een zucht ontsnapt haar en doods
bleek zinkt ze in haren stoel terug. Het
volgende oogenblik steekt ze hare hand
uit en zegt
Laat mij je gelukwenschen, James,
ze is een van de liefste meisjes, die ik
ken. Zijt ge verloofd
Bachmauu," voegde zij hem toe, „u eenig
nadeel berokkent, dan zon ik zulks levendig
betreuren, maar de verantwoordelijkheid zon
niot voor mij zijn."
„Dat is me het praatje ook wel," antwoord
de hg bevend van woede. „Wanneer gy geen
gevoel voor eer en plioht bezit dan
dan moet ge weten, wat ge doen moet."
„Wat bedoelt ge?"
.Dan moet ge eenvoudig afstand van hem
doen, wanneer ge n werkelijk al reeda met
dezen brr, aan dit mensch verslingert
hebt. Afataod doen, met het oog op mijne
carrière, op myn gansche toekomst, op mgn
eer als soldaat."
Zy haalde diep adem en hare wangen
werden nog een schgntje bleeker .Hier staat
mgn geluk tegenover uw eer," zeide sy, .en
gy verlangt, als iats zeer gewoons, dat ik
mgn gelnk aan uw eer zal opofferen."
.Na natuurlgk," riep bg gverig, met
diep gevoelde overtuiging. .Het ia een in
onse kringen vastgestelde gewoonte, van
oudsher af, dat de meisjes sich naar hare
vaders en broeders schikken. Dat is eenvou
dig haar plicht en schuld. Dat zgt ge uw
familie verplicht, begrepen! Dat is heilige
traditie."
Het bloed schoot naar bare wangen terug
en hare oogen vlamden. ,Ik ken deze tra
ditie," riep z§, .en lang heb ik er mg naar
gevoegd. Van onze kindsheid af, hebben wy
er onder moeten lgden, de zusters en ik.
Wg hebben moeten missen en ontberen om
uwentwille, maar heden erken ik die on
zinnige instelling niet meer, heden plaats ik
mgn vol menschenrecht tegenover het uwe.
en ofschoon ik slechts een vrouw ben, hand
haaf ik mgn heilig recht op geluk en lietde."
Hg draaide en wendde sicb en men kon
het hem aanzien, dat hij sicb tot kalmte
dwong.
,WÜ gg met dit opgeschroefde gezegde dui-
delyk maken, dat gg trots alles u aan dit
mensch denkt vast te houden?"
,Ja!"
Weder overmande hem de ergernis.
.Dan dan zg het u gezegd," verklaarde
hg met toornige stem, .dat ik dit mensch
nooit als zwager erkennen zal, nu niet eu
in der eeuwigheid nietdat gg vanaf het
oogenblik, dat deze verloving publiek wordt,
voor mg, ja eenvoudig niet meer bestaat,
Neen, nog niet. Om je de waar
heid te zeggen, ik heb haar niet gezien,
sinds Kerstmis, toen ze bij je logeer
de.
Heeft ze je ook lief?
Ik weet het niet. Ik weet alleen,
dat ik niet zonder haar kan leven.
Hebt ge haar geschreven Ge weet
toch, dat ze als gouvernante in Parijs
is
James knikt.
En dat ze aan het einde der week
naar Indië denkt te gaan
Ja.
En zult ge haar zonder één enkel
woord laten vertrekken
Wat kan ik anders doen
Gaan.
Het kan niet.
Waarom niet
Ik kan mgn zuster niet alleen
laten. Ik ben alles voor haar. Ik moet
wachten dat is alles. Zij stem beett
en hg verbergt het gelaat in de handen.
Kunt ge Lily niet aan dr. Tem
ple toevertrouwen vraagt ze zacht.
Vijf dagen zijn voorbijgegaan. Het is
avond en Anny zit in de kleine zitka
mer bij het haardvuur. Haar gelaat is
veranderd sedert den dag, dat we haar
het laatst zagen. Ze ziet bleek en is
moede. Een verschrikkelijk gevoel van
eenzaamheid drukt haar terneer. Haar
hart is gebroken.
Lily ligt rustig boven te slapen, voor
het eerst in zes lange maanden. Dr
Temple's zorg heeft wonderen verricht.
Ze is op weg van beterschap. Plotseling
wordt de huisdeur geopend en het vol
gende oogenblik treedt James binnen.
Hij gaat regelrecht naar Anny en neemt
hare hand in de zijne. Ze is opgestaan
en ziet hem aan.
Hoe is het met Lily
GeredHebt ge haar gesproken
Hij is zoo gelukkig, dat hij bijna niet
kan spreken. Hij legt zijne beide han
den op hare schouders en ziet glimla
chend op haar neer.
Anny, ze heeft mij beloofd mij te
trouwen. Ze heeft mij al dien tijd lief
gehad, en was het niet om jou geweest,
ze zou
Plotseling houdt hij op, want dr. Tem
ple is bewusteloos aohterovergeval -
len
Twee dagen later treedt Gardner mijn
kamer binnen.
De volgende week ga ik naar A-
frika.
Na een half uurtje gaat hij heen. Als
hij bij de deur gekomen is, herinner ik
mij, dat ik hem nog niet van James'
engagement verteld heb.
Je weet zeker, dat James verloofd
is, doch niet met dr. Temple.
In twee passen is hij bij mij en grijpt
mij vast.
Wat zeg je
Hij is met een ander verloofd.
En Anny
Zal zich zeker met hart en ziel
aan haar praktijk wijden
We zwijgen een oogenblik. Dan zeg
ik, een blik slaande op zijn bleek ge
laat en matte oogen
Wat scheelt je
Niets, ik bedacht mij daar juist.
Ik zal mijn vertrek naar Afrika nog een
tijdlang uitstellen. Letterk. Bijv.
De eisch voor een zuige-
ling. Voor de rechtbank te Londen is
eeu belangwekkend geding gevoerd. Eische-
res was de weduwe van den in het begin
van Januari overleden heer G, H. Salisbu-
boort ge wel, niet meer bestaat!"
Hg legde op de laatste woorden een ster
ken nadruk, die op Edith een zekeren indruk
maakte. Hare gelaatstrekken trokken zich
pijnlijk samen en hare oogen begonnen ver
dacht te glinsteren. Maar zg bedwong bare
weeke aandoening en zich boog oprichtend,
antwoordde zg: Wanneer gg nu niets meer
steekhoudends tegenover hem ten laste leggen
kunti Maar ter wille van een blind vooroor
deel, geef ik mgn liefde niet prijs en stoot
ik niet met eigen band het geluk van mg
Neen, dat te verlangen, daartoe hebt gij geen
recht, gg niet w
Zg trad een schrede nader en hare trek
ken en stem namen nog eenmaal een smee-
kende uitdrukking aan. .Wilt ge u eerst
niet de moeite getroosten, hem tenminste te
leeren kennen, eer gg hem ver
Hij liet haar niet eens uitspreken, maar
sneed haar met een gzig lachje het spre
ken af. .Dat mankeert er nog maar aan.
Welzeker, mgn uniform te schande maken!
Werkelgk, dat dat is een zeer sterk stuk;
Och, ik heb wel veel ellende van mgne
zusters
Zg huiverde bg de woorden; hare oogen
openden zich wgd en gloeiden toornig. Een
pair seconden had het den schgn alsof
zg zich tot een heftigheid zou lateu ver
leiden. Maar zg bedwong zich, keerde zich
om en verliet zwygend de kamer....
,Ik wist het" merkte Hendrik Bachmann
verontschuldigend op, toen Edith hem stok
kend vol schaamte en verdriet, het resul
taat van haar gesprek met Dietricb meldde.
„Hy kan in zijn plaats niet anders doen.
Juist in zgn betrekking beeft het vooroor
deel groote macht en invloed."
Hg vatte hare hand en drukte ze harte-
lgk. .Des te grooter," voegde hg er bg, .zal
mgn dank zgn, en mgn liefde, eu mgn stre
ven, om u te vergoeden, wat gg om mg-
nentwille hebt verloren. Voor alles wil ïk
u een trouwe kameraad zgo, dst beloof ik
u plechtigniet nw heer en meester, maar
nw kameraad!"
Zg vleide haar hoofd aan zgn schouder
en haar hart richtte zich op en verheugde
zich over het hoogste menschelyke geluk,
dat haar wachtte
EINDE.
ry, die beweerde den 23en Februari 1894
een kind te hebben gebaard. Indien de
moeder er nu in slaagde, bij de verdachte
omstandigheden, waaronder de geboorte had
plaats gehad, te bewijzen dat het kind wer
kelijk haar eigen was, zou zij recht hebben
gehad op eeu jaarlijksche uitkeering van
2200 pond uit een fonds, welke, in geval
de heer Salisbury gestorven ware zonder
nakomelingschap, moest overgaan op de
naastbestaanden. De heer Salisbury was een
verkwister geweest, die, vóór hij zijn vrouw
leerde kenneD, een vermogen van twee mil
joen honderd duizend gulden had verspild,
en alleen voor armoede was bewaard ge
bleven door de bovengenoemde, na zijn
dood betwiste jaarlijksche uitkeering.
De heer Salisbury stierf in de overtui
ging dat na zijn dood een kind van hem
zou geboren wordeD. Bovendien staat het
vast, dat verscheidene andere meDschen
onder denzelfden indruk hebben verkeerd.
De Beheerders van het fonds verzochten
de weduwe te Bndport, waar zij tol dus
ver gewoond had, te blijven en hun den
naam van den dokter en de baker, die
haar zouden behandelen, op te geven. Zij
weigerde, na eemg over en weer prateD,
zich door een dokter te doen onderzoeken
en ging naar Londen, waar zij ten huize
vau een zekere vrouw Crabbe, volgens
haar bewering, beviel. In den beginne dacht
men algemeen dat aan mevrouw Salisbury,
voor haar kind opgekomen, de eisch om
uitkeering door den rechter zou worden
toegestaan.
De verdedigers van de gedaagde partij
waren niet in staat, trots al hun naspo
ringen, zich te vergewissen wiens kind de
zuigeling dan was, iudien het geen kind
was van mevrouw Salisbury. Gedurende
het Pinksterreces bereikte hen plotseling
op geheimzinnige wijze het bericht, dat
zekere Florence Wright den 29den Febru
ari een kind ter wereld had gebracht en
dat kind, verdwenen op den avond van
den 23sten Februari, door Florence's moe-
dar overhandigd was aan eeu vrouw, die
zij niet kende. Maar nu was niet bewe
zen dat de Wrights met mevrouw Salis
bury in betrekking hadden gestaan.
De ontbrekende schakel in de keten
werd evenwel door een dr. Capon gele
verd. Deze was jaren lang mevrouw Salis-
bury's dokter geweest en had hasr kort
voor Je beweerde bevalling gezien. Toch
weigerde hij haar zaakwaarnemer alles te
vertellen wat hij wist. De gedaagde dag
vaardde hem evenwel, maar hij was te
ziek om te verschijnen, en hij werd ten
zijnent door den advocaat van mevrouw
Salisbury in het verhoor genomen. Zijn
verklaringen hadden ten gevolge, dat de
advocaat zijn cliënte niet meer wilde ver
dedigen.
Dr. Capon's verhaal kwam namelijk
hierop neer, dat kort voorde beweerde ge
boorte mevrouw Salisbury, zonder er over
te spreken, dat zij binnenkort moeder
dacht te worden, hem gevraagd had, of hij
wist waar zg een aangenomen kind kon
krijgen. Hij noemde toen de Wrights en
waarschuwde dezen, dat iemand over het
kind zou komen spreken.
Het geding is natuurlijk hiermede ge
ëindigd, dat aan mevrouw Salisbury haar
eisch is ontzegd.
Haar staat nu wellicht nog een vervol
ging door het openbaar ministerie te wach
ten.
Ernstige waarschuwing
voor dames
Een voor de gezondheid gevaarlijk toi
letartikel zijn de breede elastieke ceintuurs.
Deze gordels van soms 15 c.M. breedte,
zijn het gevaarlijkste wat de mode nog
sedert het .rijglijf" heeft uitgevonden het
Dadeelige corset is er nog niets bij. Bij
het coiset is althans met het laatste haak
je de hoogste spankracht bereiktde tail
le is 's morgeus van 70 centimeter bv. op
62 gekomen, en blijft zoo. Maar met den
elastieken gordel, die den heelen dag drukt
en spant, komt de draagster 's avonds wel
op 58. Jonge meisjes met nog weeke rib
ben kuncen met dezen gordel in weinigen
maanden misschien wel 15 a 20 centime
ter dnnner worden.
Hoe jonger en teederder het lichaam is,
des te sneller wordt het door den voort-
durenden druk misvormd. Dat de gordel
rekken zou, daar is geen kwestie vanmen
weet het aan de konsebanden.
Lever, maag eu darmen worden in el
kaar geperst, en verwrongende nieren
worden naar onderen geschoven, wat al
spoedig uit grootere corpulentie heneden
den gordel blijkten het ergste is, dat
slechts in zéér enkele gevallen deze din
gen, eenmaal van hnn plaats gedrongen,
weer in hun behoorlijke ligging en groe
peering komen.
Maagkramp, koliek en verschillende an-
deie pijnen waarschuwen de draagster; maar
zij bestrijdt ze met verdoovesde of andere
middelen, zonder daarmede natuurlijk de
langzaam vermeerderende algemeene lig-
chaamszwakte te sluiten en waDneer ten
slotte de kwalen, die haar verder bedrei
gen, verschijnen, is er al lang niets meer
aan te doen.
Een te Zntfen praktiseerend geneesheer
heeft aan de Zutph. Ct. verzocht, met ernst
te wijzen op het gevaarlijke van het dra
gen der thans in de mode komende breede
elastieke ceintuurs. Hij had dezer dagen in
zijne praktijk, bij eene overigens volko
men gezonde jonge dame, belangrijke sto
ringen geconstateerd, alleen ontstaan door
het dragen van bedoeld toilet-artikel.
Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt
zich zacht bedenk dat wel
Het is niet gemakkei ij k
pas geverfde veitrekken van de ou&arge-
name verflucht te ontdoen, dii daarbij,
aanhoudend ingeademd, hoofdpijn veroor
zaakt
Het gewone m:ddel, deuren en vensters
tegen elkander open te zetten, heeft dit
tegen dat het zeer laDgzaam werkt en niet
in eiken tijd van het jaar kan worden aan
gewend.
Een middel, waarvan gezegd wordt dat
het snel en zeker werkt, werd onlangs door
een vakblad medegedeeld.
Voor ieder vertrek, dat men zuiveren
wil, is 100 a 11.50 gram zwavelzuur (vi
trioololie) noodig; deze verdeelt men in
twee gelijke deelen, doet elke helft op
een schoteltje en zet die op eenigen af
stand van elkander neer. De damp van
het znnr ontleedt de in de lncht voorhan
den verfdeeleD, zoodat, als men na de
bewerking goed ventileert, de vertrekken
bewoonbaar zijn.
Het middel is eenvoudig en kost niet
ve el j men kan 't prpeeren E. H.
Een sierlgk uitgedoste
dame uit Berlgn kwam dezer dagen Daar
de ,Erf. Ztg." meldt slecht te pas. In
een naburige plaats gekomen wilde zg een
biljet van 1000 Mark wisselen eu ging het
kantoor binneD van den kassier Z. .Wees
zoo goed mg dat biljet te wisselen," zeide
zg. .Met genoegen," luidde het antwoord
van den bediende, die voor 't loket was
verschenen, ,'t koet 50 pf." ,Wat 1 neem
je daarvoor iets Dat doen ze bg ons ia
Berlgn voor niemendal." .Dan moet n
't biljet in Berlgn laten wisselen," luidde
droogweg de opmerking van den chef, die
van eyn lessenaar opkeek. .Zoo," riep
de dame boos, ,'t schgnt hier een echte
haaienboel te zgn." ,Van 't kantoor I*
riep de chef, vertoornd oprgzende, en de
dame verdween.
Een kwartier later kwam een jongetje
van het station vlug het bureau binnen,
om dadelijk een biljet van 1000 Mark te
wisselen, daar de dame, die in het station
was, binnen 10 minuten met den sneltrein
moest vertrekken De kassier liet zich de
dame uitduiden en zeide toen, dat hg het
niet deed.
De boodschapper kwam bg meneer aan
de kas en het 1000 Mark biljet teruggevende
zeide hg dat de kassier weigerde het te
wisselen. ,Ik dacht ook al", merkte de
man van 't station op, .dat er iets aan
mankeerde, 't biljet ia zeker valscb," en hg
gaf 't de dame terng, maar waarschuwde
tevens een agent die voor 't station surveil
leerde. De man noodigde de dame, die er
niets van begreep, uit, hem naar het poli
tiebureau te volgen. Daar werd bet biljet voor
den dag gebracht, bekeken, maar er ontbrak
niets aan, zoodat de dame weder op vrye
voeten werd gesteld, natuurlgk met de noo-
dige excuses voor de vergissing.
Haar weg leidde onmiddellyk weder naar
het kantoor van den kassier. Ze kwam
thans een gedacht spektakel maken en schold
allen voor .dieven, eerroovers" enz. uit,
met het gevolg dat de kassier telephoneer-
de om een agent, 't Resultaat was, dat de
damo een paar minuten later, tot groote ver
bazing yan den inspecteur van dienst, alweer
op 't politiebureau verscheen, nu wegens huis
vredebreuk.
Na de noodige vragen te hebben beant
woord, werd zy op vrge voeten gesteld, maar
de trein was weg.
't Einde van een en ander is, dat de da
me een klacht heeft ingediend tegen
den kassier, wegens berokkende schade5
mark voor een retourbiljet, 6 Mark voor
tijdverlies en 5 Mark voor kosten van den
procureur. De kassier had 24 uur tyd om
te betalen, maar deed het niet. Een proces
zal nu wellicht volgen.
In 'Cincinatie, Ohio, heeft
een zekere George Gravins echtscheiding
aangevraagd, omdat zijn vrouw kern in het
laatste jaar gedwongen heeft een boezelaar
te dragen, te wassohen, de kinderen te ver-
schoonon, te strgken, kortom allerlei soort
van huiswerk te verrichten.
Er valt overigens niets op de vrouw te
zeggen, dat geuit de man zelf toe. Alleen
drijtt zg haar minachting van het wette
lijke voorschrift, dat de man het hoofd der
huwelijksgemeenschap is, wat ver, door in
haar huishouding de rollen volledig om te
koeren.
Omtrent den diefstal, te
Dortmund gepleegd bg den beer Lindenbanm,
en waarvan de dader te Hengeloo is gevat,
meldt men aan Tw. Ct. bet volgende
De dochter van den beer Lindenbanm
scbynt niet vreemd te zgn aan dezen dief
stal. Zg bad nl. een liefdesbetrekking aan
geknoopt met een monteur, Steege genaamd.
Deze bad een vriend Frans Koppe, van be
roep slotemaker. Beide mannen beraamden
bet pliD Lindeabaum te bestelen, en Steege
schgnt zooveel invloed op het meisje gehad
te hebben, dat zg zich liet overhalen om
Steege en Koppe behulpzaam te zgn. Al
thans op een mergen vond men een kist,
waarin o. a. 4 spaarbankboekjes waren,
waarop eene waarde van ongeveer 14,000
was ingeschreven, opengebroken, blgkbaar
niet het werk van een meisje. De dieven
hadden zich natuurlijk al uit de voeten ge
maakt.
De dochter van Lindenbanm lostte fe Dort
mund een spaarboekje in en ontving daar
op 800 mark. Koppe kreeg het geld en
stapte te Dortmund in den trein. Steege en
het meisje namen daar een rijtuig en lieten
zich een paar stations verder brengen, om
aldaar in denzelfden trein te stappen als
waarin Koppe zich bevond. Te Ahaus wer
den de dochter en haar aanbidder door een
gendarme ingerekend.
Van de medeplichtigheid van Koppe schgnt
men daar niet geweten te hebben; tenmin-
te men liet hem ongehinderd verder trek
ken.
De familie van het meisje vermoedt, dat
de beide vrienden van plan waren zich met
het geld uit de voeten te maken en haar in
Nederland aan haar lot over te lateu.
Uit het programma Van
een landbouwtentoonstelling
10 uur: aankomst van het rundvee.
11 uurontvangst van da genoodigden.
12 uurgemeenschappelijk middagmaal.
De goedhartige kapitein.
Een landstadje doormarcheerende, be
merkte een kapitein (bet waren Duitsche
troepen zegt de historie) dat een der tam
boers niet trommelde jen liet hem door
een onderofficier vragen, waarom hij dit
niet deed. De tamboer antwoordde fluiste
rend: #Ik heb twee ganzen en een kalkoen
in mijn trommel, eu de kalkoen is voor
den kapitein. Dit werd den kapitein ver
der toegefluisterd en deze zeide toen hard
op: waarom zegt de kerel niet vooraf dat
hij verkonden is, ik verlang van de men-
schen niet meer dan zij doen kannen.
E en A m e r i k a a n a c h duel.
Door de straten van Louisville ia Ohio
bewoog zich oalangs een methodisten-pro
cessie. John Fowler dis voor de Gipsybar
stond, dreef den spot met de lieden en
vooral met den reverend Bowman, dien
hij op alle mogelijke manieren parodieerde,
zoodat de andere bar-klanten hnn buik
vasthielden van het lachen. Reverend
Bowman voegde hem in het voorbijgaan
niets anders toe dan het woordje: „Vle
gel!" fWatl* schreeuwde Fowler. »On-
beschaamde vlegel!" herbaalde de predi
kant Bownan en de processie trok verder.
Fowler kon echter dien hoon niet onge
wroken laten en meende een kostelijke
grap te zullen hebben, als hij den geeste
lijke uitdaagde. Hij volvoerde zijn voor
nemen en tot groote verbazing van Fow-
ler's vrienden nam de reverend de uitda
ging aan. Hij mocht de wapenen kiezen
wat koos hij? Een zestigtal bedor
ven eieren.
Jawel, en daarbij bleef bij. Vijftien pas
afstand en ieder zestig bedorven eieren.
Fowler schuimbekte van woede, doch wat
bleef hem ten slotte over? De afstand
werd afgemeten, de partijen stelden zich
in positie, ieder grijpt een ei, en klets
kletsdaar heeft Fowler er een op het
linkeroog, dat de welriekende inhoud hem
langs de wangen vloeit. Hij opent den
mond om een vreeselijk verwensching te
niten, doch flap 1 daar wordt zgn mond
gestopt door het tweede ptojectiel, dat on
aangediend naar binnen vliegt. Buiten
zichzelven van woede pakt en werpt hij
het eene ei na het andere blindelings
rechts en links zonder reverend Bowman
te raken. Dezo echter werpt hem het eene
ei na het andere op den nens, in het haar,
in de ooren, in den hals en als het vol
gende weder in Fowler's mond terecht
komt om den vloed der verwanschingen te
doen ophouden brult Fowler „Genoeg,
genoeg1" en goedhartig schenkt de re
verend zijne tegenpartij vergiffenis. John
Fowler echter moet gezworen hebben
»Nooit of te Dimmer daag ik weer een
methodist nit Deie duelgeschiedeDis
wordt, zooals wij baast vergeten hadden
mede te deelen, uit Amerika gemeld.
Microben in tap ij ten.
In vele huizen worden de groote tapij
ten, waarmede wij gewoonlijk onze vloeren
beleggen slechts eens of tweemaal per
jaar opgenomen, om uitgeklopt en schoon
gemaakt te worden. Dit is echter een
groote fout en een zeer groote onvoorzich
tigheid. Want in en onder een vastge
spijkerd vloerkleed verzamelen zich in ver
loop van tijd een zoo groote menigte mi
croben, als er slechts met mogelijkheid
plaats in kunnen vinden.
Uit vele kamers is dan ook, in weer
wil dat men er dikwijls de vensters open
zet, een eigenaardige muffe teuk onmoge
lijk te verwijderen. Maar het ergste is,
wanneer er in slaapkamers zulke tapijten
liggen, die niet zonder groote moeite her
haaldelijk opgenomen en schoongemaakt
kunnen worden. Want in deze vloerklee-
den verzamelen zich de nachtelijke uitdam
pingen van bedorven lucht, die zich ont
leden eu de lucht vergiftigen. Het beste
zou zijn een eenvoudige houten vloer,
hoogstens met hier en daar een paar klei
ne beddekleedjes, die echter dagelijks uit
geklopt en in de frissche lucht opgehan
gen moeten worden, willen zij onschadelijk
blijven.
't Geluk van een geleerde.
Een professor boud een afscheidslezing
en geeft zijn hoorders de geschiedenis van
zijn wetenschappelijk atreven ten beste,
dat hoofdzakelijk op 't leven derintusie-
dieren betrekkiug heeft. Hij eindigt met de
woorden: »Vat ik mijn leven kort teza
men, dan kan ik met geestdrift zeggen: De
droomen mijner jeugd waren de iDgewands-
wurmen, en de avond mijns levens werd
opgeluisterd door de watervlooien!»
De eerste vorst, van wien
men weet dat hij een bloem in 't knoops
gat droeg, was Lodewijk XVI.
't Is bekend dat hij de bloem der aard
appelplant daartoe had uitgekozen.
Door de bloem geraakten ook spoedig
de voedzame knollen meer bekend en de
ze wisten zich beter in den schotel te
handhaven dan de bloemen in het knoopsgat.
Uit Altforst wordt d. d. ge-
schreven:
Een curieus geval deed zich alhier voor.
Eeu vrouw sloeg dezer dagen bij ODgeluk
een paaltje in een wespennest en bond
daaraan de geit vaBt. Honderden wespen
zetten zich dadelijk op het dier neder
zoodat het spoedig den laatsten adem uit
blies.
De Gemeenteraad van,
Frankfort heeft geweigerd 10,000 Mark toe
te staan voor het Sedan-feest, maar heeft
20,000 Mark toegestaan om oude en be
hoeftige soldaten ter hnlp te komen.
Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.