Ze staart hem aan. Heeft ze hem verstaan Het is alsof de wereld ten einde loopt. Een vreeselijk gevoel van verlaten heid overvalt haar. Haar hart ia vol van weemoed en angst. Vergeving, ik heb je nooit begre pen Het volgende oogenblik roept hij uit Annyhoe zal ik je ooit voor je vriendelijkheid kunnen danken. Je weet niet hoe dankbaar ik je ben, doch er zijn omstandigheden in het leven, waar het huwelijk buiten spel moet blijven. Dit zal aan onze vriendschap niets afdoen, hoop ik. Beloof mij dit Hij heeft ha re beide handen gegrepen en ziet haar aan. Voor zij den tijd heeft om te antwoor den, houd het rijtuig stil en werktuige lijk laat hij hare handen los en opent het portier. Vaarwel Het beste met uwe zusteren langzaam gaat ze de breede steenen trap op. Het diner is bijna afgeloepen. Anny, in eene japon van kostbare zwarte zijde, ziet er op haar voordeeligst uit. De majoor, haar vader, is bezig zijn vierde glas wijn te ledigen. Vader, waarom zou James mij niet willen huwen? Hé! Wat! roept de majoor uit. Neen, hij wil niet, zegt Anny kalm. Wat zeg je, kind? Toe, spreek geen onzin! Op mijn woord, ik dacht dat het ernst van je was. Dat is het ook, vader. Hoe, voor den dkom je op die gedachte? Hij zeide het mij! Hé, roept de majoor, haar strak aanziend. Bedoelt gij dus, dat gij hem ten huwelijk gevraagd hebt? Neen! De majoor leunt terug in zijnen stoel en geeft een zucht van verlichting, Ik zeide, dat ik met hem trouwen wilde en het bloed stijgt haar naar het hoofd, en hij was mij zeer verplicht, doch dankte voor de eer... Den volgenden dag bezocht dr. Anny Temple, James en zijne zuster. De ma joor heeft het verbodeu, doch de gedachte, dat James ongelukkig is, is haar ge noeg. Ik wilde eens ernstig met je spre ken, James. -- Wel? wat kan ik voor je doen? Ik ga je een bijna onbeschaamde vraag doen. Haar ik moet het weten! Waarom zei je gisteren, dat je mij niet huwen kondt Waarlijk, Anny, vergeef mij, wan neer ik je zeg, dat ik weiger nog eens over dat onderwerp te spreken. Heb je iemand anders lief, werpt ze kalm op. Natuurlijk, vervolgt ze, hem aanziend, als trachtte zij in ziel te lezen- En als dat eens waar was Dan zou ik gaarne weten, wie de de gelukkige is. Olive Latimer. Een zucht ontsnapt haar en doods bleek zinkt ze in haren stoel terug. Het volgende oogenblik steekt ze hare hand uit en zegt Laat mij je gelukwenschen, James, ze is een van de liefste meisjes, die ik ken. Zijt ge verloofd Bachmauu," voegde zij hem toe, „u eenig nadeel berokkent, dan zon ik zulks levendig betreuren, maar de verantwoordelijkheid zon niot voor mij zijn." „Dat is me het praatje ook wel," antwoord de hg bevend van woede. „Wanneer gy geen gevoel voor eer en plioht bezit dan dan moet ge weten, wat ge doen moet." „Wat bedoelt ge?" .Dan moet ge eenvoudig afstand van hem doen, wanneer ge n werkelijk al reeda met dezen brr, aan dit mensch verslingert hebt. Afataod doen, met het oog op mijne carrière, op myn gansche toekomst, op mgn eer als soldaat." Zy haalde diep adem en hare wangen werden nog een schgntje bleeker .Hier staat mgn geluk tegenover uw eer," zeide sy, .en gy verlangt, als iats zeer gewoons, dat ik mgn gelnk aan uw eer zal opofferen." .Na natuurlgk," riep bg gverig, met diep gevoelde overtuiging. .Het ia een in onse kringen vastgestelde gewoonte, van oudsher af, dat de meisjes sich naar hare vaders en broeders schikken. Dat is eenvou dig haar plicht en schuld. Dat zgt ge uw familie verplicht, begrepen! Dat is heilige traditie." Het bloed schoot naar bare wangen terug en hare oogen vlamden. ,Ik ken deze tra ditie," riep z§, .en lang heb ik er mg naar gevoegd. Van onze kindsheid af, hebben wy er onder moeten lgden, de zusters en ik. Wg hebben moeten missen en ontberen om uwentwille, maar heden erken ik die on zinnige instelling niet meer, heden plaats ik mgn vol menschenrecht tegenover het uwe. en ofschoon ik slechts een vrouw ben, hand haaf ik mgn heilig recht op geluk en lietde." Hg draaide en wendde sicb en men kon het hem aanzien, dat hij sicb tot kalmte dwong. ,WÜ gg met dit opgeschroefde gezegde dui- delyk maken, dat gg trots alles u aan dit mensch denkt vast te houden?" ,Ja!" Weder overmande hem de ergernis. .Dan dan zg het u gezegd," verklaarde hg met toornige stem, .dat ik dit mensch nooit als zwager erkennen zal, nu niet eu in der eeuwigheid nietdat gg vanaf het oogenblik, dat deze verloving publiek wordt, voor mg, ja eenvoudig niet meer bestaat, Neen, nog niet. Om je de waar heid te zeggen, ik heb haar niet gezien, sinds Kerstmis, toen ze bij je logeer de. Heeft ze je ook lief? Ik weet het niet. Ik weet alleen, dat ik niet zonder haar kan leven. Hebt ge haar geschreven Ge weet toch, dat ze als gouvernante in Parijs is James knikt. En dat ze aan het einde der week naar Indië denkt te gaan Ja. En zult ge haar zonder één enkel woord laten vertrekken Wat kan ik anders doen Gaan. Het kan niet. Waarom niet Ik kan mgn zuster niet alleen laten. Ik ben alles voor haar. Ik moet wachten dat is alles. Zij stem beett en hg verbergt het gelaat in de handen. Kunt ge Lily niet aan dr. Tem ple toevertrouwen vraagt ze zacht. Vijf dagen zijn voorbijgegaan. Het is avond en Anny zit in de kleine zitka mer bij het haardvuur. Haar gelaat is veranderd sedert den dag, dat we haar het laatst zagen. Ze ziet bleek en is moede. Een verschrikkelijk gevoel van eenzaamheid drukt haar terneer. Haar hart is gebroken. Lily ligt rustig boven te slapen, voor het eerst in zes lange maanden. Dr Temple's zorg heeft wonderen verricht. Ze is op weg van beterschap. Plotseling wordt de huisdeur geopend en het vol gende oogenblik treedt James binnen. Hij gaat regelrecht naar Anny en neemt hare hand in de zijne. Ze is opgestaan en ziet hem aan. Hoe is het met Lily GeredHebt ge haar gesproken Hij is zoo gelukkig, dat hij bijna niet kan spreken. Hij legt zijne beide han den op hare schouders en ziet glimla chend op haar neer. Anny, ze heeft mij beloofd mij te trouwen. Ze heeft mij al dien tijd lief gehad, en was het niet om jou geweest, ze zou Plotseling houdt hij op, want dr. Tem ple is bewusteloos aohterovergeval - len Twee dagen later treedt Gardner mijn kamer binnen. De volgende week ga ik naar A- frika. Na een half uurtje gaat hij heen. Als hij bij de deur gekomen is, herinner ik mij, dat ik hem nog niet van James' engagement verteld heb. Je weet zeker, dat James verloofd is, doch niet met dr. Temple. In twee passen is hij bij mij en grijpt mij vast. Wat zeg je Hij is met een ander verloofd. En Anny Zal zich zeker met hart en ziel aan haar praktijk wijden We zwijgen een oogenblik. Dan zeg ik, een blik slaande op zijn bleek ge laat en matte oogen Wat scheelt je Niets, ik bedacht mij daar juist. Ik zal mijn vertrek naar Afrika nog een tijdlang uitstellen. Letterk. Bijv. De eisch voor een zuige- ling. Voor de rechtbank te Londen is eeu belangwekkend geding gevoerd. Eische- res was de weduwe van den in het begin van Januari overleden heer G, H. Salisbu- boort ge wel, niet meer bestaat!" Hg legde op de laatste woorden een ster ken nadruk, die op Edith een zekeren indruk maakte. Hare gelaatstrekken trokken zich pijnlijk samen en hare oogen begonnen ver dacht te glinsteren. Maar zg bedwong bare weeke aandoening en zich boog oprichtend, antwoordde zg: Wanneer gg nu niets meer steekhoudends tegenover hem ten laste leggen kunti Maar ter wille van een blind vooroor deel, geef ik mgn liefde niet prijs en stoot ik niet met eigen band het geluk van mg Neen, dat te verlangen, daartoe hebt gij geen recht, gg niet w Zg trad een schrede nader en hare trek ken en stem namen nog eenmaal een smee- kende uitdrukking aan. .Wilt ge u eerst niet de moeite getroosten, hem tenminste te leeren kennen, eer gg hem ver Hij liet haar niet eens uitspreken, maar sneed haar met een gzig lachje het spre ken af. .Dat mankeert er nog maar aan. Welzeker, mgn uniform te schande maken! Werkelgk, dat dat is een zeer sterk stuk; Och, ik heb wel veel ellende van mgne zusters Zg huiverde bg de woorden; hare oogen openden zich wgd en gloeiden toornig. Een pair seconden had het den schgn alsof zg zich tot een heftigheid zou lateu ver leiden. Maar zg bedwong zich, keerde zich om en verliet zwygend de kamer.... ,Ik wist het" merkte Hendrik Bachmann verontschuldigend op, toen Edith hem stok kend vol schaamte en verdriet, het resul taat van haar gesprek met Dietricb meldde. „Hy kan in zijn plaats niet anders doen. Juist in zgn betrekking beeft het vooroor deel groote macht en invloed." Hg vatte hare hand en drukte ze harte- lgk. .Des te grooter," voegde hg er bg, .zal mgn dank zgn, en mgn liefde, eu mgn stre ven, om u te vergoeden, wat gg om mg- nentwille hebt verloren. Voor alles wil ïk u een trouwe kameraad zgo, dst beloof ik u plechtigniet nw heer en meester, maar nw kameraad!" Zg vleide haar hoofd aan zgn schouder en haar hart richtte zich op en verheugde zich over het hoogste menschelyke geluk, dat haar wachtte EINDE. ry, die beweerde den 23en Februari 1894 een kind te hebben gebaard. Indien de moeder er nu in slaagde, bij de verdachte omstandigheden, waaronder de geboorte had plaats gehad, te bewijzen dat het kind wer kelijk haar eigen was, zou zij recht hebben gehad op eeu jaarlijksche uitkeering van 2200 pond uit een fonds, welke, in geval de heer Salisbury gestorven ware zonder nakomelingschap, moest overgaan op de naastbestaanden. De heer Salisbury was een verkwister geweest, die, vóór hij zijn vrouw leerde kenneD, een vermogen van twee mil joen honderd duizend gulden had verspild, en alleen voor armoede was bewaard ge bleven door de bovengenoemde, na zijn dood betwiste jaarlijksche uitkeering. De heer Salisbury stierf in de overtui ging dat na zijn dood een kind van hem zou geboren wordeD. Bovendien staat het vast, dat verscheidene andere meDschen onder denzelfden indruk hebben verkeerd. De Beheerders van het fonds verzochten de weduwe te Bndport, waar zij tol dus ver gewoond had, te blijven en hun den naam van den dokter en de baker, die haar zouden behandelen, op te geven. Zij weigerde, na eemg over en weer prateD, zich door een dokter te doen onderzoeken en ging naar Londen, waar zij ten huize vau een zekere vrouw Crabbe, volgens haar bewering, beviel. In den beginne dacht men algemeen dat aan mevrouw Salisbury, voor haar kind opgekomen, de eisch om uitkeering door den rechter zou worden toegestaan. De verdedigers van de gedaagde partij waren niet in staat, trots al hun naspo ringen, zich te vergewissen wiens kind de zuigeling dan was, iudien het geen kind was van mevrouw Salisbury. Gedurende het Pinksterreces bereikte hen plotseling op geheimzinnige wijze het bericht, dat zekere Florence Wright den 29den Febru ari een kind ter wereld had gebracht en dat kind, verdwenen op den avond van den 23sten Februari, door Florence's moe- dar overhandigd was aan eeu vrouw, die zij niet kende. Maar nu was niet bewe zen dat de Wrights met mevrouw Salis bury in betrekking hadden gestaan. De ontbrekende schakel in de keten werd evenwel door een dr. Capon gele verd. Deze was jaren lang mevrouw Salis- bury's dokter geweest en had hasr kort voor Je beweerde bevalling gezien. Toch weigerde hij haar zaakwaarnemer alles te vertellen wat hij wist. De gedaagde dag vaardde hem evenwel, maar hij was te ziek om te verschijnen, en hij werd ten zijnent door den advocaat van mevrouw Salisbury in het verhoor genomen. Zijn verklaringen hadden ten gevolge, dat de advocaat zijn cliënte niet meer wilde ver dedigen. Dr. Capon's verhaal kwam namelijk hierop neer, dat kort voorde beweerde ge boorte mevrouw Salisbury, zonder er over te spreken, dat zij binnenkort moeder dacht te worden, hem gevraagd had, of hij wist waar zg een aangenomen kind kon krijgen. Hij noemde toen de Wrights en waarschuwde dezen, dat iemand over het kind zou komen spreken. Het geding is natuurlijk hiermede ge ëindigd, dat aan mevrouw Salisbury haar eisch is ontzegd. Haar staat nu wellicht nog een vervol ging door het openbaar ministerie te wach ten. Ernstige waarschuwing voor dames Een voor de gezondheid gevaarlijk toi letartikel zijn de breede elastieke ceintuurs. Deze gordels van soms 15 c.M. breedte, zijn het gevaarlijkste wat de mode nog sedert het .rijglijf" heeft uitgevonden het Dadeelige corset is er nog niets bij. Bij het coiset is althans met het laatste haak je de hoogste spankracht bereiktde tail le is 's morgeus van 70 centimeter bv. op 62 gekomen, en blijft zoo. Maar met den elastieken gordel, die den heelen dag drukt en spant, komt de draagster 's avonds wel op 58. Jonge meisjes met nog weeke rib ben kuncen met dezen gordel in weinigen maanden misschien wel 15 a 20 centime ter dnnner worden. Hoe jonger en teederder het lichaam is, des te sneller wordt het door den voort- durenden druk misvormd. Dat de gordel rekken zou, daar is geen kwestie vanmen weet het aan de konsebanden. Lever, maag eu darmen worden in el kaar geperst, en verwrongende nieren worden naar onderen geschoven, wat al spoedig uit grootere corpulentie heneden den gordel blijkten het ergste is, dat slechts in zéér enkele gevallen deze din gen, eenmaal van hnn plaats gedrongen, weer in hun behoorlijke ligging en groe peering komen. Maagkramp, koliek en verschillende an- deie pijnen waarschuwen de draagster; maar zij bestrijdt ze met verdoovesde of andere middelen, zonder daarmede natuurlijk de langzaam vermeerderende algemeene lig- chaamszwakte te sluiten en waDneer ten slotte de kwalen, die haar verder bedrei gen, verschijnen, is er al lang niets meer aan te doen. Een te Zntfen praktiseerend geneesheer heeft aan de Zutph. Ct. verzocht, met ernst te wijzen op het gevaarlijke van het dra gen der thans in de mode komende breede elastieke ceintuurs. Hij had dezer dagen in zijne praktijk, bij eene overigens volko men gezonde jonge dame, belangrijke sto ringen geconstateerd, alleen ontstaan door het dragen van bedoeld toilet-artikel. Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht bedenk dat wel Het is niet gemakkei ij k pas geverfde veitrekken van de ou&arge- name verflucht te ontdoen, dii daarbij, aanhoudend ingeademd, hoofdpijn veroor zaakt Het gewone m:ddel, deuren en vensters tegen elkander open te zetten, heeft dit tegen dat het zeer laDgzaam werkt en niet in eiken tijd van het jaar kan worden aan gewend. Een middel, waarvan gezegd wordt dat het snel en zeker werkt, werd onlangs door een vakblad medegedeeld. Voor ieder vertrek, dat men zuiveren wil, is 100 a 11.50 gram zwavelzuur (vi trioololie) noodig; deze verdeelt men in twee gelijke deelen, doet elke helft op een schoteltje en zet die op eenigen af stand van elkander neer. De damp van het znnr ontleedt de in de lncht voorhan den verfdeeleD, zoodat, als men na de bewerking goed ventileert, de vertrekken bewoonbaar zijn. Het middel is eenvoudig en kost niet ve el j men kan 't prpeeren E. H. Een sierlgk uitgedoste dame uit Berlgn kwam dezer dagen Daar de ,Erf. Ztg." meldt slecht te pas. In een naburige plaats gekomen wilde zg een biljet van 1000 Mark wisselen eu ging het kantoor binneD van den kassier Z. .Wees zoo goed mg dat biljet te wisselen," zeide zg. .Met genoegen," luidde het antwoord van den bediende, die voor 't loket was verschenen, ,'t koet 50 pf." ,Wat 1 neem je daarvoor iets Dat doen ze bg ons ia Berlgn voor niemendal." .Dan moet n 't biljet in Berlgn laten wisselen," luidde droogweg de opmerking van den chef, die van eyn lessenaar opkeek. .Zoo," riep de dame boos, ,'t schgnt hier een echte haaienboel te zgn." ,Van 't kantoor I* riep de chef, vertoornd oprgzende, en de dame verdween. Een kwartier later kwam een jongetje van het station vlug het bureau binnen, om dadelijk een biljet van 1000 Mark te wisselen, daar de dame, die in het station was, binnen 10 minuten met den sneltrein moest vertrekken De kassier liet zich de dame uitduiden en zeide toen, dat hg het niet deed. De boodschapper kwam bg meneer aan de kas en het 1000 Mark biljet teruggevende zeide hg dat de kassier weigerde het te wisselen. ,Ik dacht ook al", merkte de man van 't station op, .dat er iets aan mankeerde, 't biljet ia zeker valscb," en hg gaf 't de dame terng, maar waarschuwde tevens een agent die voor 't station surveil leerde. De man noodigde de dame, die er niets van begreep, uit, hem naar het poli tiebureau te volgen. Daar werd bet biljet voor den dag gebracht, bekeken, maar er ontbrak niets aan, zoodat de dame weder op vrye voeten werd gesteld, natuurlgk met de noo- dige excuses voor de vergissing. Haar weg leidde onmiddellyk weder naar het kantoor van den kassier. Ze kwam thans een gedacht spektakel maken en schold allen voor .dieven, eerroovers" enz. uit, met het gevolg dat de kassier telephoneer- de om een agent, 't Resultaat was, dat de damo een paar minuten later, tot groote ver bazing yan den inspecteur van dienst, alweer op 't politiebureau verscheen, nu wegens huis vredebreuk. Na de noodige vragen te hebben beant woord, werd zy op vrge voeten gesteld, maar de trein was weg. 't Einde van een en ander is, dat de da me een klacht heeft ingediend tegen den kassier, wegens berokkende schade5 mark voor een retourbiljet, 6 Mark voor tijdverlies en 5 Mark voor kosten van den procureur. De kassier had 24 uur tyd om te betalen, maar deed het niet. Een proces zal nu wellicht volgen. In 'Cincinatie, Ohio, heeft een zekere George Gravins echtscheiding aangevraagd, omdat zijn vrouw kern in het laatste jaar gedwongen heeft een boezelaar te dragen, te wassohen, de kinderen te ver- schoonon, te strgken, kortom allerlei soort van huiswerk te verrichten. Er valt overigens niets op de vrouw te zeggen, dat geuit de man zelf toe. Alleen drijtt zg haar minachting van het wette lijke voorschrift, dat de man het hoofd der huwelijksgemeenschap is, wat ver, door in haar huishouding de rollen volledig om te koeren. Omtrent den diefstal, te Dortmund gepleegd bg den beer Lindenbanm, en waarvan de dader te Hengeloo is gevat, meldt men aan Tw. Ct. bet volgende De dochter van den beer Lindenbanm scbynt niet vreemd te zgn aan dezen dief stal. Zg bad nl. een liefdesbetrekking aan geknoopt met een monteur, Steege genaamd. Deze bad een vriend Frans Koppe, van be roep slotemaker. Beide mannen beraamden bet pliD Lindeabaum te bestelen, en Steege schgnt zooveel invloed op het meisje gehad te hebben, dat zg zich liet overhalen om Steege en Koppe behulpzaam te zgn. Al thans op een mergen vond men een kist, waarin o. a. 4 spaarbankboekjes waren, waarop eene waarde van ongeveer 14,000 was ingeschreven, opengebroken, blgkbaar niet het werk van een meisje. De dieven hadden zich natuurlijk al uit de voeten ge maakt. De dochter van Lindenbanm lostte fe Dort mund een spaarboekje in en ontving daar op 800 mark. Koppe kreeg het geld en stapte te Dortmund in den trein. Steege en het meisje namen daar een rijtuig en lieten zich een paar stations verder brengen, om aldaar in denzelfden trein te stappen als waarin Koppe zich bevond. Te Ahaus wer den de dochter en haar aanbidder door een gendarme ingerekend. Van de medeplichtigheid van Koppe schgnt men daar niet geweten te hebben; tenmin- te men liet hem ongehinderd verder trek ken. De familie van het meisje vermoedt, dat de beide vrienden van plan waren zich met het geld uit de voeten te maken en haar in Nederland aan haar lot over te lateu. Uit het programma Van een landbouwtentoonstelling 10 uur: aankomst van het rundvee. 11 uurontvangst van da genoodigden. 12 uurgemeenschappelijk middagmaal. De goedhartige kapitein. Een landstadje doormarcheerende, be merkte een kapitein (bet waren Duitsche troepen zegt de historie) dat een der tam boers niet trommelde jen liet hem door een onderofficier vragen, waarom hij dit niet deed. De tamboer antwoordde fluiste rend: #Ik heb twee ganzen en een kalkoen in mijn trommel, eu de kalkoen is voor den kapitein. Dit werd den kapitein ver der toegefluisterd en deze zeide toen hard op: waarom zegt de kerel niet vooraf dat hij verkonden is, ik verlang van de men- schen niet meer dan zij doen kannen. E en A m e r i k a a n a c h duel. Door de straten van Louisville ia Ohio bewoog zich oalangs een methodisten-pro cessie. John Fowler dis voor de Gipsybar stond, dreef den spot met de lieden en vooral met den reverend Bowman, dien hij op alle mogelijke manieren parodieerde, zoodat de andere bar-klanten hnn buik vasthielden van het lachen. Reverend Bowman voegde hem in het voorbijgaan niets anders toe dan het woordje: „Vle gel!" fWatl* schreeuwde Fowler. »On- beschaamde vlegel!" herbaalde de predi kant Bownan en de processie trok verder. Fowler kon echter dien hoon niet onge wroken laten en meende een kostelijke grap te zullen hebben, als hij den geeste lijke uitdaagde. Hij volvoerde zijn voor nemen en tot groote verbazing van Fow- ler's vrienden nam de reverend de uitda ging aan. Hij mocht de wapenen kiezen wat koos hij? Een zestigtal bedor ven eieren. Jawel, en daarbij bleef bij. Vijftien pas afstand en ieder zestig bedorven eieren. Fowler schuimbekte van woede, doch wat bleef hem ten slotte over? De afstand werd afgemeten, de partijen stelden zich in positie, ieder grijpt een ei, en klets kletsdaar heeft Fowler er een op het linkeroog, dat de welriekende inhoud hem langs de wangen vloeit. Hij opent den mond om een vreeselijk verwensching te niten, doch flap 1 daar wordt zgn mond gestopt door het tweede ptojectiel, dat on aangediend naar binnen vliegt. Buiten zichzelven van woede pakt en werpt hij het eene ei na het andere blindelings rechts en links zonder reverend Bowman te raken. Dezo echter werpt hem het eene ei na het andere op den nens, in het haar, in de ooren, in den hals en als het vol gende weder in Fowler's mond terecht komt om den vloed der verwanschingen te doen ophouden brult Fowler „Genoeg, genoeg1" en goedhartig schenkt de re verend zijne tegenpartij vergiffenis. John Fowler echter moet gezworen hebben »Nooit of te Dimmer daag ik weer een methodist nit Deie duelgeschiedeDis wordt, zooals wij baast vergeten hadden mede te deelen, uit Amerika gemeld. Microben in tap ij ten. In vele huizen worden de groote tapij ten, waarmede wij gewoonlijk onze vloeren beleggen slechts eens of tweemaal per jaar opgenomen, om uitgeklopt en schoon gemaakt te worden. Dit is echter een groote fout en een zeer groote onvoorzich tigheid. Want in en onder een vastge spijkerd vloerkleed verzamelen zich in ver loop van tijd een zoo groote menigte mi croben, als er slechts met mogelijkheid plaats in kunnen vinden. Uit vele kamers is dan ook, in weer wil dat men er dikwijls de vensters open zet, een eigenaardige muffe teuk onmoge lijk te verwijderen. Maar het ergste is, wanneer er in slaapkamers zulke tapijten liggen, die niet zonder groote moeite her haaldelijk opgenomen en schoongemaakt kunnen worden. Want in deze vloerklee- den verzamelen zich de nachtelijke uitdam pingen van bedorven lucht, die zich ont leden eu de lucht vergiftigen. Het beste zou zijn een eenvoudige houten vloer, hoogstens met hier en daar een paar klei ne beddekleedjes, die echter dagelijks uit geklopt en in de frissche lucht opgehan gen moeten worden, willen zij onschadelijk blijven. 't Geluk van een geleerde. Een professor boud een afscheidslezing en geeft zijn hoorders de geschiedenis van zijn wetenschappelijk atreven ten beste, dat hoofdzakelijk op 't leven derintusie- dieren betrekkiug heeft. Hij eindigt met de woorden: »Vat ik mijn leven kort teza men, dan kan ik met geestdrift zeggen: De droomen mijner jeugd waren de iDgewands- wurmen, en de avond mijns levens werd opgeluisterd door de watervlooien!» De eerste vorst, van wien men weet dat hij een bloem in 't knoops gat droeg, was Lodewijk XVI. 't Is bekend dat hij de bloem der aard appelplant daartoe had uitgekozen. Door de bloem geraakten ook spoedig de voedzame knollen meer bekend en de ze wisten zich beter in den schotel te handhaven dan de bloemen in het knoopsgat. Uit Altforst wordt d. d. ge- schreven: Een curieus geval deed zich alhier voor. Eeu vrouw sloeg dezer dagen bij ODgeluk een paaltje in een wespennest en bond daaraan de geit vaBt. Honderden wespen zetten zich dadelijk op het dier neder zoodat het spoedig den laatsten adem uit blies. De Gemeenteraad van, Frankfort heeft geweigerd 10,000 Mark toe te staan voor het Sedan-feest, maar heeft 20,000 Mark toegestaan om oude en be hoeftige soldaten ter hnlp te komen. Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1895 | | pagina 6