AllEltd
IS-,
Aiïsitcilit- k Laiitmll.
Donderdag 12 September 1835.
33ste Jaargang No. 3024.
Dood en Leven.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a t e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL.
Bureau: SCHAOEÏi I>aan, lï 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Alzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Binnenlatidsch Nieuws.
FEUILLETON.
Zaterdag 1.1. werd in het
Paleis voor Volksvlijt de Internatio
nale wedstrijd voor Voedingsmiddelen en
üygïène geopend. Als de meeste ten
toonstellingen was ook deze nog niet
gereed, eenige inzendingen worden nog
verwacht. Veel buitengewoons is er
niet te zien, eenige étalages met be
schuit, kaas, cacao enz., wat de voe-
dingsmiddelen betreft; van de hygiëne
was nog niet veel te ontdekken. Ver
der vindt men er een paar fietsen, ee
nige schilderijen, een en ander bijeen
gebracht in een der zalen van het pa
leis.
In den tuin wordt tegelijkertijd een
kermesse d'été gehouden, een ouder-
wetsche Amsterdamsche kermis met
schiettenten, wafel- en poffertjeskra
men, draaimolens, Amerikaandsche, een
van de oude wereld, een turksche
schommel met luchtballons, enz. Ver
der is er gelegenheid, zich door eene
dame met planeten en zonder planeten
te laten waarzeggen, de schoone Daphné
in een laurierboom met schillen tot
vruchten te zien veranderen enz. Zon
dagavond bewoog zich een op ouder-
wetsch-Amsterdamsche manier hotsen
de en joolende menigte rondom de
tenten.
Allen amuseerden zich blijkbaar ui
termate.
Postdiefstal.
Eene belangtijke diefstal is eergister mid
dag gepleegd in een postwagen van den
sneltrein van Amsterdam naar Brussel, die
te half-vier van Amsterdam vertrekt. Bij
aankomst te 's Hage bleek, dat uit een
bagagewagen, die uitsluitend wordt ge
bruikt door de posterijen, uit een zak,
bestemd voor den betaalmeester aldaar,
ontvreemd was een bedrag van f 750. Al
le toegangen tot den wagen waren ge
sloten het bincenslot vertoonde echter
sporen van braak.
Terwijl gistermorgen een
troep cavalerie den Heiligenbergerweg te
AMERSFOORT passeerde, welden een
officier, een drietal manschappen en paa>
den door den bliksem getroffen. De man
schappen en paarden geraakten buiten
westen, doch keerden na eenigen tijd tot
bewustzijn terug. De officier werd aan een
zijner armen geraakt, tengevolge waaivan
deze zwol Allen zijn buiten gevaar.
Door de 16 en 18jarige
dochters van den veehouder Jouwerda te
THERHORNE (Fr.) is eene kloeke daad ver
richt. Door den harden wind was de vis-
scher Scholte met zijn bootje op de
Geener omgeslagen en verkeerde in le
vensgevaar. Niemand durfde hem helpen.
Dit hoorden de twee jonge dochters, zij
sprongen in een roeibootje, roeiden naar
de visschersboot en wisten S. van een an
ders wissen dood te redden.
Dat er ook dankbare zal-
kenrollers zijn, wijst het volgende, wat
volgens de N. R. Ct. deze week te
ROTTERDAM gebeurde
Een kappersbediende werd Zondag—mid
dag op de Korte Hoogstraat een porte-
monnaie met f 11 gerold. In de porte-
monnaie zat bovendien zijn adreskaartje.
Men denke zich de verwondering van
den kappersbediende, toen Maandag aan
zijn adres door een haveioos gekleeden
jongen een pak bezorgd werd, bij wijze
van St. Nioolaassurprise, met tallooze par-
piertjes en touwtjes verpakt, en dat de
hem ontrolde portemonnaie bleek te bevat
ten. In plaats van het geld echter, was er
een briefje in, waarin de zakkenroller,
die zich N. N. onderteekende, voor den
inhond zijn hartelijkeu dank betuigde.
De geschiedenis van den
hoed.
Yreeselijko drukte op Oad-Hollandt.
Gedans en gehos op het plankier, dat
er nog lag van het Limburgia-feesl.
Een schitterende fanfare.
Ieder kijkt naar de muziektent. Er was
een hoed verloren en de geniale heer Wolff
wist dierect de beste manier om den ei
genaar te vinden.
De hoed werd den volke vertoond, en
de muziek speelde: „Wie z'u hoed is dat,
wio z'n hoed is dat enz.
De gemeenteraad van
STATOREN heeft met 4 tegen 3 stem
men besloten tot afschaffiing der kermis.
Sutherland Royaards.
Onze lezers herinneren zich de wedden
schap, doot den doofstommen A. G. G.
Sutherland Royaards aangegaan, om per
fiets Europa rond te reizen en daarbij
geen geld mee te nemen, doch in zijn on
derhond te voorzien door het honden var.
voordrachten voor doofstommen.
Vrijdag j.1. is de rijder van wien wtj
in Dogen tijd niets vernamen, zijn op
wachting komen maken bij de redactie van
het Berliner Tagéblatt.
Over Amersfoort, Deventer, Oldenzaal,
Bentheim, Rheine, Löhno en Hannover had
hij Berlijn bereikt.
"Wel toevallig!
Een 70-jarige man sprong gister
middag te water, om een 6-jarig mrisje
te redden, dat in de Rotte, te ROTTER
DAM was gevallen. Toen hij het kind
behouden aan wal had gebracht, bleek
het zijn kleindochter te zijn, een meisje
uit den Warmoezierstraat.
Jh. P. te WAALWIJK, is in
het bezit van een duif met 4 vleugels,
alle goed ontwikkeld.
Het beestje schijnt van die overtollige
vleugels weinig of geen last te hebben.
Nnreedsis men op som
mige pla«tsen bezig met het rooien vau
suikerbieten. Of die vroegere rooiïng dan
landbouwers voordeelig zal zijn, valt te
betwijfelen, hoewel zij f 2 per 100 kilo
meer ontvangen De vrucht zelf is in lan
ge niet rijp.
De Amsterdammer deelde het
volgende mede
Een goede belooning. Een
kruiersknecht vond gisterenmiddag voor
perceel 116 aan de Heerengracht een por
tefeuille, inhoudende f 1200 aan bankpapier.
Hij ontdekle, 6 huizen verder komende,
deu verliezer, die, luid jammerend, zijn
eigendom terugkreeg.
De eerlijke vinder kreeg als belooning...
een ticket voor de tentoonstelling.
NOVELLE
van
G. van Stokman 8.
De muziek welke Ebrenberg zijn
leven bemind en vereerd had, bewees spoedig
zijn beste vriendin te zijn, want de familie
van wie hij zich innerlijk een lid gevoelde,
ontmoette oDder de badgasten telken dag
weer kennissen,en ofschoon men gezegd bad,
stil en afgetrokken te willen leven, werd de
kring van dag tot dag grooter.
Daarom waren het alleen de voor mnziek
uitgekozen uren, die hij nog in ongestoord
samenzijn,met Aon doorbrengen mocht.
Ann, anders zoo schuw en in zich zelve
gekeerd, legde in baar gezang haar gnnscbe
ziel bloot, en dan eens jubelend, dan weer
klagend, hoorde Ehrenberg de tonen van lief
de en verlangen, die in het diepst van haar
ziel sluimerden.
Maar ook angst en kwelling, wee en
vertwijfeling wist zij met dramatisch ge
weld uitdrukking te geven,en bem was het
dan te moede, als moest hij de armen uit
strekken, om baar te redden en te bewa
ren voor iets verschrikkelijks, als wachtte
haar een ontzettend lot gelijk Seota, ol
de ongelukkige bruid van Hendrik Holt.
Haar van dit wezen te vertellen, had
hij opgegeven, toen hij bij toeval getuige er
van wbb, hoe licht opgewonden en ontsteld
zij kon worden.
Een heer, die ongeneeslijk ziek was en
met de iamilie Beaudry in één hnis woon
de, had, om aan sjjn ellende een einde te
maken, zioh doodgeschoten en een toeval
bracht Ann met dat lijk in aanraking. Ook
een ieder der kennissen waa vol van die
verschrikkelijke gebeurtenis en er werd her
haaldelijk over geredeneerd. Dat alles maak
te baar zenuwachtig en terneergeslagen.
Het geheele huis scheen haar onaangenaam
en schrikwekkend en nog denzelfden dag
trok zij met baar moeder naar een ander
hotel.
Toen Ebrenberg zijne verwondering daar
over te kennen gaf tegenover den heer
Beaudry, trok deze een zeer ernstig ge
zicht.
«Ja,* zride hij, sdie zaak ia «oor ons dub
bel fataal, daar Anu het zich zoo aantrekt.
Zij is anders een zoo lief en bedaard kind,
maar voor den dood heeft zij een onzinoigen
angst, en alles wat daarmede te zamenhangt,
moet men nit haar gezichtskring verwijderd
honden. Zij lijdt door deze geschiedenis
veel meer dan ieder ander mensch en we
ken lang kan «ij zich van den schrik niet
losmaken. Ik had gaarne gewild, dat dit
standje bier niet gebeurd was."
Hoe verheugde Ebrenberg zich na, dat
hij gezwegen bad. De merkwaardige gelij
kenis tusscben haar en de doode, een ar
me verblinde zelfmoordenares, had haar
zeker met ontzetting cd angst vervuld en
de gedachte, dat hij haar ook maar eenigs-
zins met zulk een schepsel in verbinding
bracht, had zeer zeker in haar oog geschaad.
Neen, zij moest nu zeer ontzien worden.
Eerst later, na jaren wellicht, wanneer bet
bem gelukt was, haar voor zich te winnen
en gelukkig te maken, wilde hij haar ver
tellen wat op zgue verhouding tot haar aan
moedigend en toch tegelyk afstootend ge
werkt had en dat ook nu nog, nadat het
raadselachtige van haar wezen was opge
helderd, hum nog zoet, geheimzinnig betoo-
verde.
Een jonge fabrikant nit Dresden, die Ann
reeds vroeger met zijne bnitensporige be
wijzen van hulde vervolgd en verveeld had,
vond haar ook weder te Karlsbad terng,
verklaarde dat hij slechts cm haar gekomen
was, en zond haar dagelijks een kolossalen
bloemroiker.
Het jonge meisje gedroeg zich eerst be
leefd koel en afwijzend, vervolgens werd zij,
scherp en ecnigszins onbeleefd. De jonge
man liet zich evenwel daardoor niet ai-
schrikken hij deed zijn huwelijks-aanzoek
en ofschoon hij duidelijk eeD blauwtje kreeg,
reisde hg niet dadelijk af.
Ebreoberg hield zich gedurende dieD
tijd beleefd op den achtergrond, liet bet
aan den hofraad over zijne niebt te bescher
men en wandelde bij hnnne groote voetrei
zen, meestal aan de zijde van mevrouw van
Beaudry. Daardoor leerde hij die verstan
dige vrouw telkens meer kennen en waar-
deeren en onstond er spoedig tnsschen hen
eeD vriendschappelijke, vertrouwelijke ver
houding, welke de hofraad tot menige pla-
gerij aanleiding gaf. Met zeker instinct ge-
vo.lde Ebrenberg, dat mevrouw van Beau
dry zijne wenschen begreep en zijne plan
nen met vriendelijkheid en hulpvaardigheid
tegemoet kwam, tegelyk echter legde zjj
een greote bezorgdheid aan den dag, wat
het slagen betrof. Voorzichtig deed zij hem
gevoelen, dat hare dochter iele zeer treu-
Een parad ij s voor harts-
tochtelijke jagers
Wat deu wildstand in LIMBURG, voor
al het Geuldal, betreft, mag dit jaar ui
terst gunstig genoemd worden, daar zoo
wel hazen, als partrijzen in grooten ge
tale voorkomen. Zoo schoot één jager bij
de opening der jacht 40 partrijzen, terwijl
een collega op Belgisch grondgebied het
tot 61 stuks bracht. Wel een bewijs, dat
er wild ia overvloed is.
De schatten van Lombok!
Volgens de jongste opgaven zou de
waarde der van Lombok afkomstige gelden
en kostbaarheden (waarop de kosten van
den oorlog voor een deel zijn te verhalen)
gesteld kunnen worden op 17 ton, daar
onder 41/, Ion als oorlogsschatting ons ia
handen gekomen.
Voor bet overige is deze raming zeer
onzeker, vooral wat de vermoedelijke
waarde der preciosa betreft, aangezieD eene
rigs in haar leven ondervonden had, dat ve
le jaren terug gebeurd was; maar nog be
den wierp die gebeurtenis een schaduw op
haar leven en dat verhinderde haar geluk
kig te leven als andere jonge meisjes. Zij
gaf evenwel toe, dat een andere hartstoch
telijke Hefde Ann's evenwicht weder her
stellen zon, maar zij maande hem voor al
les tot voorzichtigheid aan, en deze waar
schuwing moest met te meer klem gedaan
worden, daar Ehrenberg's verlof zeer spoe
dig ten einde was. Aan een verlsngiug
daarvan was niet te denken, want men had
hem thuis hoog noodig, en zoo streed hij
met zichzelf of hij zwijgen of spreken wil
de, en aau deze onprettige onzekerheid een
einde te maken,
Op een zekeren dag maakte hij tegen
Ann een toespeling over zijn vertrek en
Bloeg haar daarbij scherp gade. Geen
twijfel zij scheen als 't ware roinier
adem te halen. Dadelijk daarna echter wa
ren droefheid en angst op haar gelaat te
lezen en zij Beide met een zekure haast
die weinig beleefd en haar anders geheel
vreemd was
„Ja, reis af, mijnheer Ehrenberg, reis af,
het zal goed voor u zijn."
Hij zag baar smartelijk vragend aan.
„Goed voor mij «eide hij vervolgens
„dat betwijfel ik zeer sterk. Maar mijn
plicht roept mij om te gaan. Gij blijft
zeker."
„Zeker," knikte zij. „Mama heeft haar
kuur nog niet geëindigd. Maar vindt gjj
niet, dat het stikkend warm hier is in
Karlsbad Er is hier «alk een zonder
linge, benaawde lucht. Eu daarenboven nog
dat ondoorgrondelijke mensch nit Dresden,
hij vergalt mg hier het gausche verblijf.'
Hij zeide geen woord, en zij bladerde in
de muziek, die op de piano lag.
„Wilt gij niet iets spelan vrceg zij
vervolgens. „Ik kan vandaag werkelijk niet
zingen I'
Hij zette zich neder en „speelde de tco-
verdrank uit de Walkure zijn voordracht
was meesterlijkhet klonk als een heime
lijk, gloeiend, vurig bidden en smeeken. Zij
stond achter hem. Plotseling, nog eer hij
geëindigd bad, draaide hij zich tot haar om
en zag groote tranen in hare oogen glin
steren. Toen was het met zijne zelfbeheer-
scbing gedaan. Hij vatte hartstochtelijk hare
sidderende handen en bedekte ze met kus
sen en fluisterde
„Aon, Ann is het dan niet moge
lijk Hoe zal ik kunnen heeDgaan, wanneer
ik niet weet, wat ik te hopen, wat te
i vreezen hen?"
aan billijke eischen beantwoordende des
kundige taxatie in Indië niet uitvoerbaar
is. Het ligt in de bedoeling der Indische
Regeering aile preciosa naar ons land te
zeDdeD, met uitzondering van een klein
aantal ter bewaring aan het Bataviaasch
genootschap van Kunsten en Wetenschap-
pen af te stane voorwerpen, en om van
de geldswaarden in Indië alleen aan te
houden de voor circulatie geschikte geld
stukken en eenige eveneens voor het mu
seum van genoemd genootschap bestemde
munten. De definitieve afdoening van deze
aangelegenheid, bij de behandeling, waar
van ook met de belangen der Nederland-
sche musea wordt rekening gehouden,
wachtte op de beëindiging van een met
de directie van het genootschap gevoerd
wordend overleg.
Eergisteren namiddag om
2 uur heeft in de Spoorhaven bij loods 1
te ROTTERDAM een treurig ongeluk
plaats gehad. De weikraan Trompen, wo
nende Anthoninsstraat 5 en werkzaam bij
het inladen van rijst in het stoomschip
„Ario" liep op de loopplank van het vaar
tuig naast een wagen met balen rijst, toen
plotseling de wagen kantelde en de man
vier balen rijst op het lichaam kreeg me;
het gevolg, dat hij hot evenwicht verloor
en in de Spoorhaven viel. Hoewel onmid
dellijk door de politie eu de bemanning
van het schip pogingen in het werk wer
den gesteld, den man te redden, mocht
men daarin niet slagen. Hij zonk in de
diepte weg en tot heden is zijn lijk nog
niet gevonden. De ongelukkige laaf een
weduwe en 6 kinderen, waarvan het jong
ste kind 15 maanden ond is, onverzorgd
achter.
Zij onttrok hem hare banden en trad
snel achteruit, sis wilde zij een scheidsmuur
tusschen hem oprichten.
„Sdl", zeids zij, „stil om Godswil, spreek
niet verder. Heb erbarmen met mjj, met u
zelf! Ik kan, ik mag niet
Hij was opgesprongen en stond nu voor
haar. „Zoo, heeft mijn gevoel mg uiet be
drogen riep hij uit. „Uw hart is niet
meer vrij Een ander beeft hst bezeten,
bezit het nog een ander, die u ellendig
en ongelukkig maakt? En ik, ik, die mijn
gansche zielezaligheid daarvoor geven wil,
wanneer gij probeeren wildet, mij lief te
hebben, ik blijf arm en wordt als een
bedelaar weggestuurd, die tevergeefs een
aalmoes vraagt?"
Ann leunde als gebroken tegen het ven
ster, haar gelaat was doodsbleek.
„Ik mag u niet aanhooren," zeide zjj
vast, „ik mag niet en ik kan u ook geen
verklaring geven, mijn vriend slechts die
eene troostgij zyt een edel mensch, een
man, gij zult mij vergeten, mij en deze
geheele geschiedenis van Karlsbad en
wanneer gij nog eenmaal aan mij wordt
herinnerd, dcor mijn gezang of iets
andera, dan schijnt het n toe als een droom
wat na waarheid en werkelijkheid is en
dan zult ge blijde zijn, dat gij uwe vrijheid
nog genieten kunt."
„Gij dwaalt," zeide hij dof, „gij vergist n.
Wat ons beiden verbindt, is geene vluchtige
kennismaking, geen losse baod, die zich
zeer spoedig vergeten laat. Gij zijt mijneen
en alles, mijn afgod en de eerste, de eenige
vrouw, die ik lief heb. Op u heb ik ge
wacht, al die lange, lange jaren, en nu, nu
ik u heb, zou ik moeten scheiden, en niets
met mij medevoeren, dan een onbevredigd
verlangen naar geluk en zaligheid? Zeg mij
de waarheid, Ann 1 Ben ik n werkeiyk niets
anders dan de goede vriend, de goede
kameraad, die ik tot dusver scheen Ge
voelt gij niets anders in nw binnenste voor
mij, dan een weinig medelijden
Zg zag hem aan met een warmen, ver
langenden blik en wrong zich krampachtig
de banden. „Waarom vraagt gij nog?"
fluisterde zij angstig, „ziet gij niet, welke
pgnen ik lijd Wanneer ik vrg was als
ieder ander meisje, hoe gelukkig zon ik nn
zijn; maar ik mag uwe liefde niet aannemen;
ik mag n niet van ganscher harte toeoe-
hooren. Een schold staat tnsschen ons, een
heilige belofte, en deze schuld scheidt ons
ten eeuwigen dage. Vraag mg verder niets,
ga heen, eu vergeef mg, dat ik uw rost
verstoord beb. Bg God, ik beb het niet
gewild, ik heb ernstig en eerlijk gestreden,
Aan de maandag 9 Sept.
1.1. te ZIJDEWIND gehouden harddraverij,
namen 10 paarden deel. De 1- prijs werd
gewonnen door den heer Jn. Pronk van
Wa r m e d k u ie n de 2e prijs door
den heer C. Trompetter te Haring—
e a r s p e 1, pikeur de heer K. Kruijer; en
de 3a prijs door den T. Boot van B 1 o k-
huizen, pikeur de heer B. Leiding
De heer P. Schenksedert
1874 opzichter van den polder W1E-
RINGERWAARD, heeft zijn betrekking
neergelegd.
Vergadering van den ge
meenteraad teNIEUWE NIEDORPvan
3 Sept. '95, Afwezig de heer W. C. Visser.
De 'neeren Wijn en Koopman werden ais
herbenoemde leden vau den Raad beëedigd
en gelak geweascht en geïnstalleerd.
De notulen der vorige vergaderiugjwer-
den daarna gelezen en goedgekeurd.
Vervulgens werden de heeren Wijn en
Koopman respectievelijk met groote meer
derheid herbenoemd tot Wetnouder en
Ambtttna-r v/d Burgerlijke Stand.
Door het vertrek van den heer Ense-
ring, Rijksontvanger, wegens zijne benoe-
maar toch, ik beu Dog veel ongelukkiger
en elleodiger dan gij, want geen bitter ver-
wyt treft uw geweteu."
Sprakeloos zag hij haar aan, en vervolgens
verdween zij eensklaps uit de kamer. Een
oogenblik bleef hij als door don bliksem ge
troffen op dezelfde plek staan, vervolgens
sloot lig als een automaat het instrument,
nam zijn hoed en ging heen.
Wat hg zooeven gehoord bad, scheen hem
zoo vreemd, zoo ongehoord toe, dat hij het
in 't geheel niet begrijpen kon. Ann de ver
persoonlijking van alle jonke vrouwelyke rein
heid en onschuld,sprak van esn onuitwigebbare
schuld, klaagde zich«elve daarvan luide aan
en sprak van een eeuwige scheiding. Hield
de smart haar ziel gevangen, bad die hare zin-
verward? Of sprak zij toch de waarheid?
Van welke soort was dan die misdaad,
die zij zoo gruwzaam toekende? Had tg over-
dreveu gesproken, of was er werkeiyk een
donkere plek op haar blanke ziel? 't Een
scheen bem even onmogelijk als 't andere
en telkens weder steeg de vrees in hem op,
dat haar gemoed «ich in een ziekelijke over
spanning bevond, en een ide-fixe haar als
onheil beheurschte. Ook de onuitgesproken
bezorgdheid der moeder, hare onuitpntielijke
waakzaamheid, liet wel zulk een mogelykheid
toe; terwijl de gedachte aan een slechte daad
ondanks' hare loopbaan als zaDgeies, onmo-
gelyk gegrond kon zijn. Ehrenberg was het
te moede, als bevond hg zich in een doolhof,
waarin de bedwelmende bloemen zgne zinnen
benevelden, en de slang van argwaan hem
bespiedend volgde, maar zijne liefde voor
Ann leerde hem geduld oefenen en eer hij
haar heerlgk beeld door wantroowen in zyn
hart verduisteren liet, wilde hij liever zijn
eigen eerewoord wantrouwen.
Ook zien en gadeslaan wilde hg baar nog
zoolang de gelegenheid zich daartoe aanbood
eo zoo ging hg niet been, zooals hij in het
eerste oogenblik van vertwyfeling van plan
geweest was; maar hij kleef met zyn vrienden
byeen, op 't gevaar af, Anc te vertoornen.
Maar hare oogen groetten hem reeds van
verre met een korten vriendulijken blik, en in
een onbewaakt oogenblik fluisterde zij hem toe:
,lk ben zoo blij, dat gg gekomen zyt en
niets verraden hebt. Mama mag niet weten
wat er tusscben ons beeft plaats gehad. Het
resultaat zon haar ten zeerste bedroeven;
slechts de mnziek zullen wij voortaan achter-
i wege laten. Wjj moeten tot het einde schijn
baar blijven wat wy waren: Vrienden,
kameradon! -
Ehrenberg begreep haar volkomen en ge
droeg zich nazr hare wenschen. In ge-
zeischap van andoren gt droegen zij zich alt