n F' U u j BARSINGERHORN. DIENSTBODE 11 DANKBETUIGING wordt gevraagd TE HUUIt NIEUWS VAN DEN DAG J. WINKEL. De onechte Tintoretto. PLAATSELIJK NIEUWS. Doopsgezinde gemeente van Barsingerliorii c. a. Burgerlijke Stand. Gein. Wieringerwaard. Geui. Nieuwe Niedorp. Gemeente Zijpe. Geni. Wieringen. Marktberichten. ADVEBTENTIEN. Tegen 1 November of eerder d door Mevr, KOOIMAN te w ordt gevraagd in een drnk gezin A. Slikker te Kolhorn. Boekhandel J. Winkel Schagen. Abonnementen op, en Adver- tentiën in het e jChr i st e n se n te Ko* echigên, heeft zich na volbrachten leef niii als tuinieh 8^aar gevestigd, terwijl ha re zuster op dezelfde wijze als schrijnwer ker eece zaak heeft opgericht. Bij den bouw van een huis te Füufkirchen zijn 40 werklieden bedol ven, toen het instortte. Een persoon werd gedood, 6 levensgevaarlijk en 30 vrij ernstig gekwetst. Een o u d - g o u v e r n e m e n t s- onderwijzer schreef onlangs«Bij mijne eerste komst in de school te Pasoeroean (1840) zag ik een grijsaard, naar mijne schatting diep in de vijftig, met een for- midable pruim achter de kiezeD, aan de letterkast staan. De heer Yan Soest maakte hem mij bekend als de kweekeling Yan Alphen, op een maandelijksche bezoldi ging van vijf-en-zeventig golden. Als een bewijs, hoe uitstekend de hoofd commissie van onderwijs toen op de hoog te was van het onderwijzend personeel, kan dienen, dat in het jaarverslag van 1839 over de school te Pasoeroean o.a. te lezen staat„De jongeling Yan Alphen begint zich gunstig te ontwikkelen.' Eenbouten weg voor wiel- rijders. Het nieuwste op wielrijdersgebied is zeker wel de asnleg van een baan vanChicago naar Milwankee, uitsluitend ten dienste van wielrijders. De oudernemers stellen zich voor 10 dollarceuten te heffen voor elke reis en rekenen op 20,000 wielrij ders per week. De weg zal 16 voet breed worden. Generaal Booth heeft een reis ondernomen naar Zuid-Afrixa en dezer dageD Bloemfontein, Pretoria en Johannesburg bezocht, in welke plaatsen hij hartelijk werd ontvangen door een groo- te menigte uit alle rangen der maatschap pij. Te Pretoria bad te zijner eer een receptie plaats en een feestmaaltijd, die werd bijgewoond door ten veertigtal auto riteiten op kerkelijk gebied en regeerings- persoaen. De generaal leidde in Johannes burg vijf meetings, welke door een zeer groot aantal personen werden bezocht, en op de laatste la9 hij een en ander voor omtrent zijn sociaal plan, waarbij vele belangrijke zaken door hem werden medege deeld. Een volijverig overheid s- persoon. Het hoofd der politie in een dorp in Gallicië heelt een verordening in gesteld, die niet weinig rumoer teweeg brengt in de gemeente. Zijn voorschrilten, osn rust en orde te bewaren, luiden als volgt: «Des avonds, onmiddellijk na bun werk gaan de werklieden in hun huis en verlaten het dorp daarna niet meer. Te tien uur moet iedereen slapen. Bumoei en ge schreeuw op de straat is niet veroorloofd. Feestgelagen, muziek en dans zijn verbo den. Het dansen kan alleen in enkele bij zondere gevallen worden toegestaan. De ar beiders moeten den meesteB eerbied be- toonen aan hun werkgevers, aan het be stuur der stad en aan de ambtenaren. El ke inbreuk op deze verordening wordt gestraft met een boete van 15 uiark of gevangenisstraf". De Bresl. Zeit. die dit document open baar maakt, geeft ongelukkig niet den naam van deD magistraat, die zoo onbarm hartig zorgt voor de rust zijner dorpsge- nooten, en evenmin den naam van deze vredige plaats zelf. Gewoonte en regel, kin- deien, dat is alles Als ik bij voorbeeld op mijn hoofd ga staan, loopt al mijn bloed naar beneden. Maar als ik gewoon sta, waarom loopt dan al mijn bloed niet naar beneden Omdat uwe voeten niet hol zijn oom, antwoordt een der neefjes. Bnpsenop de rails. Bij Wel» in Oostenrijk is een locaalspoortrein blijven steken tengevolge van de vele rup sen, die zich op de rails hadden neerge zet. Het waren de bekende rupsen van het koolwitje, die in zoo grooten getale op den spoorweg en vooral op de door de zon warui geworden rails kropen, dat de wielen vax de locomatief uitslipten van de brijachtige massa der verpletterde dieren en slechts met de grootste moeite rond kon den komen. De machine was beneden ge heel met een slijmerige massa bedekt. In de portretklasse van bet conserva- toire had Ohliga de kleine Ita'iaansche leeren kennen. Zij was toen nauwelijks vijftien jaren, maar zoo mooi, zoo verruk kelijk mooi en zoo lief-schuchter, dat Ohligs met een geheel-vergeteD, dat zij eigenlijk nog maar een kind was, haar lief kreeg met een extase van liefde. Hij teekeDde haar in de klasse nooit, als zij daar neerzat, vóór den achtergrond van Turksche kieeden, maar hij liet haar komen op zijn atelier, om van haar lief gezicht eeD ideale Mignon te maken. Een paar maandeD later vroeg hij haar plotse ling of zij mee ging met hem, naar bui ten, zondag als 't mooi weer was, om te genieten van de buitenlucht. En zij nam zijn uitnoodiging aan. Het was een origi neel paar, dat overal begluurd werd met 'erwondering, Ohligs een lange dorre Don Quichotte met den nijdig afhangenden snor- rebaaid) Giulietta, een klein sierlijk vrouw tje, dat haar windmolenridder lachend in de verliefde oogen keek, 1 wee jaten duurde hun onschuldige om- g»g- Ohliga had een atelier iD de acade mie gtkiegtn, want bij was de beste tu"ig tan het coriervalcire. Zijn Mig- nonbeeld had een goude medaille gekre gen en een madonnabeeld van Tiutoretti in het paleis Pilti, had hij zóó prachtig gecopieerd, dat de directeur verklaarde, geen verschil met het origineel te kun nen waarnemen. De jonge schilder had dus eenige reden met zichzelven tevreden te zijn toch had hij buien van volsla gen twijfel aan zijn talent; niets eigens, niets grootsch van vinding kon hij ma ker, dat voelde hij. En hij bfgreep dat hem het bests van den kunstenaar, de scheppingskracht ontbrak. Geen goed beeld kon hij op het dek brengen, als niet de directeur hem met raad en daad terzijde stond. Veertien jaren was Ohligs al op de academie en hij had het nog niet ver der dan tot copiïsl gebracht. Maar als zoo danig was hij ook niet te evenaren. Hij kon van groote meesters copieën leveren, die zelis de beste vakman niet van het ori-1 gineel kon onderscheiden. Als historie-schilder, zijn lievelingsdenk beeld, kon Ohligs niets worden; dat zag hij wel in. Hij begon zich daarom geheel aan portretschilderen te wijden. De acade mie zei hij vaarwel; hij richtte zich een atelier in aan den oever van de rivier en trouwde Giulietta. In het eerst ging alles goed, ze hadden een paar honderd gulden gespaard geld en daar leefden zij van, zor geloos niet kijkend naar de toekomst. Maar langzaam kwam uit dat niet gezien don ker het vreeselijke spook «nood' nader en toen het geld op was, stond liet plotseling voor Ohligs, die het niet gezien had. In radeloosen angst zocht de schilder het te ontwijken, maar het bleef bij hem en volg de hem dag eH nacht. Toen ging Ohligs naar een porcelein-fabrikant en schilderde voor een karig dagloon rococofiguurtjes op het geel witte steen. Op een morgen kwam zijn schoonvader, de gips-beeldenbandelaar Piccolini, bij hem in zijn atelier. Giulietta klaagde hem hun nood en hij antwoordde Als ik beeldjes door de sliaten draag, verdien ik meer dan Ohligs met schilde- deren. Ik heb ook eens in Yenetië mo zaïek-beelden gemaakt, maar de kunst is «perdutto', de handel alleen bloeit. Piccolini bleef bij haar tot den avond en toen Ohligs thuis kwam, zei hij Je bent een stommerik, schoonzoon. Bergen geld liggen voor je en je raakt ze niet aan. In je atelier hangt een Tintoretto I Dat is een copie, schoonvader Ach wat, ik ben een oude mozaïk- schilder en ik weet er wat van. Dat is een echte Tintoretto 1 Wie zal bet tegen deel bewijzen Ik. Hier staat in den benedeuhoek „Cop. van O." Gelooft ge het nu Jawel, maar als je dat nu er uit veegt en je schrijft er Tintoretto's mono gram op. Dat zou een gemeene vervalsching wezen Zeer waar, maar jij bent uit den nood. Waarom tracht je niet te profitee- ren van je talent. In de kerk van mijn dorp hangt een Tintoretto, dien niemand kent. Ga er heeD, copieer het stuk en brengt het bier, dan verkoop ik het aan een museum voor honderd duizend mark. U zoudt een gauwdief wezen. En jij een stommerik als je 't niet deedt. Ik geef je reisgeld, ga er heen. Hst geld heb ik gespaard om nog eens naar mijn Italië te kunnen gaan. Neem dat geld. En als we het doek verkocht hebben, gaan we te zameu naar Italië, naar het land van de zon. Men verkwijnt hier, in dit land van ijs en sneeuw. Acht dagen lang hield de verleider aan. Hij maakte van een ouden stroozak een stuk oud-linnen, waarop de Tintoretto kon geschilderd worden. Acht dagen lang hield Ohligs deu strijd vol, toen was zijn kracht ten einde. Hij nam het geld en spoorde naar Italië Drie weken later ging door alle bladen het bericht dat in het bezit van een ou den Italiaan een Tintoretto ontdekt was, van welks bestaan tot heden niemaud iets wist. De onde Piccolini was overgelukkig, hij sleepte zijn stuk van den eenen kunst handelaar naar den ander en allen stem den toe, dat aan de echtheid niet te twij felen was. Het rook alleen een beetje frisch. De oude sla werd verklaarde dat heel eenvoudig. „Mijn schoonzoon," zei hij, „heeft het aigewasschen en nieuw ge vernist." Al heel ganw vond hij een lief hebber voor het doek, een rijken verzame laar, die na elk bod van de regeering een booger bedrag bood. De koop werd ten laatste gesloten en 120.000 mark werden voor Piccolini neergeteld. Groote vreugde was er iu de harten van Piccolini en zijn dochter, Ohligs alleen keek duister voor zich. Gewetenswroegingen folterden hem. Hij, een eerlijk kunstenaar, had een zoo ont zettende vervalsching gepleegd. Piccolini troostte hem: als do men- schen dom zijn, verdienen zo niet beter dan bedrogen te worden. En is jonw Tintoret to minder dan het origineel? De goede man denkt het origineel te hebben, hij heeft dus de volle waarde voor zijn geld. Yer- ontrnst je niet en geef het geld in vrede uit. Maar Ohligs kon geen rust vinden. Als waanziunig liep hij dagenlang rond. Eindelijk kon hij niet meer. Hij nam het geld, pakte het zorgvuldig in od ging naar den kooper van den onechten Tintoretto. Mijnheer, ik breng u het geld. Het doek is een copie, niets meer. De eigenaar Jachtte wat verlegeD, en schokschouderde. Geloof ine. Neem uw geld terug. Ik heb den echten Tintoretto in een Ita- liaansche dorpskerk ontdekt en gecopieerd. Och, praat toch geen onzin, zeide de rijke heer. Heeft iemand n wellicht tien dniz -nd mark meer geboden Neen, waarachtig niet. Ik zal het doek voor nwe oogen verscheuren, stuk- snijden, verbranden, daar Toe, neem nw geld terug, opdat ik weer een eerlijk man worde. Ik wil heel graag weer honger lijden. Die is kostelijk. Leg het geld neer, dan zal ik het doek nog eenmaal laten onderzoeken. De zoogenaamde kunstkenners zullen de vervalsching niet kunnen constateeren. Ik copieer u welken meester gij ook wilt en niemand zal het bemerken. Laat het beeld door een goed scheikundige onder zoeken. Die zal de versche verf vinden. Nu mijnentwege. Tevreden ging Ohligs heen. Thuis kwam hei tusschen hem en Pic colini tot een hevige scène. Ma3r de jonge schilder lachte ten slotte vergenoegd, pakte zijn vrouw beet en danste in bet atelier rond, telkens roe pend Hoera, nu ben ik weer een eerlijk man Een week later kwam de kooper tot hem. 't Is waar, mijnheer Ohlig's, zeide hij, de Tintoretto is valsch en vóór onge veer vijf weken geschilderd. Maar toch wil ik het doek behouder), als gij er uw hand- teskening als copiïst onder plaatst. Ik zal n er goed voor betalen. Een man als gij moest niet genoodzaakt zijn te verralschen. Ik zal n een aanstelling van museum-con servator bezorgen! Dan zult ge mij innig gelukkig ma ken. Vertrouw slechts op mij. Een copi- ëergenie is ook een genie! Lett. Bijv. Wie was de grootste lief- hebber? Ja vertelt een bereisde Pool wat die Iudianen van rum houden! Als ze eens den smaak er van beet hebben, dan zullen ze er letterlijk alles voor geven. Eens in Dakota bood en oud stamhoofd mij zija paard, met zadel, teugels en ik weet al niet wat meer voor een flesch rum, die ik bij mij had! En sloot je den koop? Dat kan je begrijpen, mijn laat ste flesch! Maar ik vertel het je alleen maar om je te laten zien, zie je, hoe dol die indianen op drank zijn! Een winstgevend artikel. Principaal. Jacob, wat zie ik daar! Je hebt een spijker weggegooid, die in die kist zat? Je weet toch, dat wij op dat artikel zoo weinig verdienen, dat 't nog de vraag is of wij er, nu je die spijker weggegooid hebt, nog iets aan verdiend hebben! Een huichelaar. De commandant van het vierde Oosten- rijksche korps, graaf Festentics, werd in den slag bij Königgiatz het linkerbeen ver pletterd en hij moest zich onderwerpen aan een amputatie. Met de heldhaftigste kalmte verdroeg hij deze operatie eu ver trok zijn gezicht niet, terwijl zijn oude trouwe bediende Anton Gruber, op hart verscheurende wijze weende en snikte. „Kijk nu eens dien huichelaar,' wendde de graaf zich lot de artsen, «de vent huilt eu jammert als een hond, en wrijft zich in gedachten in de handen, dat hij v.oort- aan maar één laars zal hebben te poetsen." Zeer moderne huwelijken. Jonge man, (van het stadhuis komend, tot zijne weeneude wederhelft) Maar waarom huil je toch zoo? \rouw ftog harder snikkend). Ik kan niet koken. Man (verlicht.) Och wat, ik heb immers niets om te koken! Bedelaar s-p hilosophie. Bedelaar: De weldadigheid is iets veihe- vens. Ik kan niet zeggen hoe 't mij aan doet, als iemand mij eea gulden geeft. De. schedel. Een zoon trok ten strijde en beloofde zijne ouders dat hij een rijandelijken sche del zoude medebrengen. «Ach lieve Jaap," riepen de ouders, «waag je toch maar niet al te veel. Gij zult ons zonder schedel ook welkom zijn!' Schagen, 11 September 1895. Door denheer D. Kram er alhier, is voor den tijd van twee jaren een hulpkerk aan de Herv. gemeente verhuurd, voor de som van f1000. Den 13den October a. s. hoopt men reeds met de Godsdienstoefeningen een aan vang te kunnen nemen. Elisaheth van Iwuijver P.d. t e Amsterdam kweekeling aan 't Blinden-In- stituut heeft een eere-diploma verworven voor fijne dames-hand werken, ingediend op de Internationale Tentoonstelling te Amsterdam. DeDirectie der Vering-Ver- zekering-Maatschappij te NIEUWE NIE- DORP, besloot aan den Opperbrandinees- ter, den heer J. Kweldam, alhier, f20 ter hand te stellen als eene gratificatie aan onze brandweer, voor haar be leidvol optreden bij den brand-van de Herv. Kerk, op Donderdag 29 Augus tus. De Harmoniekapel gaf Zon dagavond 11. in den tuin van den heer Broersma haar tweede zomerconcert. Heerlijk weder begunstigde deze in alle opzichten goed geslaagde uitvoering en ook daardoor, had de Harmonie een vrij talrijk publiek onder haar gehoor. Het programma was zeer varieerend samengesteld en de uitvoering der num mers bewees ten duidelijkste, dat onze Harmoniekapel,in den heet L. A. Schou ten een niet genoeg te waardeeren direc teur bezit. Yooral het nummer „Les trois Mous- quetaires" mocht bogen op een correcte en gevoelvolle voordracht en verdiende het luid applaus der aanwezigen ten vol le. Onze jaarlijksche Hard draverij mocht zich evenals vorige jaren, wederom verheugen in een alge- meene belangstelling zoowel van binnen- als buiten de gemeente. Door schoon weder begunstigd, en eeu vrij talrijke me nigte bijgewoond, kan onze harddraverij als uitstekend geslaagd beschouwd wor den. Ditmaal was de harddraverij openge steld voor paarden van alle rassen en daaraan hadden wij het bezoek van een zestal meerendeels der voornaamste en beste dravers te danken. Na zeer schoone en vinnige ritten, werd eindelijk de prijs van t 250. behaald door Sadortoebehoorende aan den Stal Trio te Soestde le premie f 75.door Rejected eveneens van den Stal Trio te Soest en de 2e premie de inleggelden, door Newhold van den heer J. IV. Schuijl te Utrecht. Yerder namen nog aan deze harddra verij deelBonnie L. van den heer A. v. d. Lee te Koudekerk a/dBijn, Ninus van den heer J. Koster te Heemstede en Majoor Ulrich van den heer A. A. v. a. Berg te Haarlem. Deze voor Schagen zoo belangrijke dag werd ook nu wederom besloten, door een van wege het Gemeente-be stuur gegevenvuurwerli.Een dichte drom van belangstellenden woonde dit waarlijk schitterend vuurwerk hij, en menige uitroep gaf blijk van de bewon dering der aanwezigen. Yóór zoowel als na het vuurwerk, bestond de gelegenheid om zich te ver maken in de localiteiten van de heeren: W. Roggeveen Ct. en A. Br oer e. In eerstgenoemde localiteit trad de hier alreeds zoo gunstig bekende karakter komiek, de heer N. de Raas op, die ook nu weder door zijne vele puntige gezeg den, fijne en leuke opmerkingen en gees tige coupletten bewees, een talrijk bezoek altijd nog overwaard te zijn. Ook de heer Strouss en de dames-zange ressen hebben hun uiterste best gedaan en de bezoekers menig aangenaam oogen- hlik verschaft. Het gezelschap van den heer Henri J. ter Hall Jr. gaf in het hotel 't Centrum zijne opvoeriogen ten beste, en mocht zich in een zeer talrijk bezoek verheu gen. Predikbeurten. 15 Sept. Barsingerhorn, Ds. Kooiman. 22 Kreil, Ds. Kooiman. 29 Barsingerborn, Ds. Kooiman. Ingeschreven van 1 31 Aug. 1895. Geboren 6 Aug. Marljtje, d. v. Maar- tje Spreeuw. 29 Aug. Jan, z. v. Jan v. d. Ham en Coruelia v. d. Ham. Getrouwd: 9 Aug. Daniël van Twui- ver en Maartje Zijdewind, Ondertrouwd en Overleden Geen?. Ingeschreven van 1 31 Aug. 1895. Geboren Antje, d v. Albert Maats en Trijntje vau Herwerden. Dirk, z. v. Pie- ter van der Klooster en Aagje de Jongh. Ondertrouwd en GetrouwdJan Dek ker eu Neeltje IJfs. Pieter Nap en Jaco- ba de Geus. OverledenGeene. Ingeschreven van 30 Aug. 6 Sept. Geboren Cornelis, z.v. Dirk Wildeboer en Antje Neefkes. Sina Wilhelmioa He- lena, d.v. Leendert de Beurs en Trijntje Muntjewerf. Cathanua, d.v. Arie Eriks en Neeltje Pastoor. Ondertrouwd en Getrouwd Geene. Overleden Hendiik Besteman, 12 wek. z. v. Pieter Besteman en Agatha Dek ker. Aaltje Breed, 12 jr. d. v. Pieter Breed en Maartje Zeeman. Ingeschreven van 1 31 Augustus' '95. GeborenGrietje, d. v. Jan Kooij en Antje Bakker. Jacob, z. v. Elbert Lont en Dieuwertje de Haan. Nan, z. v. Jo- hannes Botgans en Anna Kooiman. Arie Cornelis z. v. Nanning Jan Poel en Ger- ritje Kaan. Neeltje, d. v. Barend Kale- veld en Geertje Tijsen. Pieter, z. v. Jan Hermans en Grietje Botgans. Ondertrouwd: Geene. Getrouwd Pieter Asjes en Trijntje Kleijn, Herman Bakker en Geertje Lont. Overleden: Neeltje AsjeB, 21 m. d. v. Cornelis Asjes en Trijntje Bakker. Arie Yisser, 1 m. z. v. Pieter Visser eD Maartje Bakker. Hoorti, 7 sept. 1895. Aangevoerd: 4 H. L. Tarwe f 6.50 a 7,— Kogge a 6 Gerst 9 3.75 a 4.25 13 Haver 9 2.75 a 3,50 7 Witte Erwten f 10.— 12,- Groene dito 9 12.— 14,- 1 Granwe dito 9 12.— s 14,75 Vale dito 9 7.— 14,75 Bruine boonen 9 10.50 a 12,- 12 Witteboonen 9 11.50 a 12,— 1 - Paardenb. 9 5.— 6.— Mosterdzaad 9 8,- 15,50 9 Karweizaad 9 13.50 a 14.— 7 Paarden 9 75,- a 150,— 13 Koeien 100.— 200,- 39 Schapen 9 20.— 30,— 70 Lammeren 9 15.— a 20.— 4 Kalveren 9 12.- a 20,- 46 Varkens 9 12.— a 20.— 230 Biggen 9 3.— a 6,50 Kip-Eieren per 100 1» 3.50 a 35.— a 84.— 0,65 a 0,75 20.— 2400 koppen boter 52® a 57® cents per kop. Alkmaar, 7 September 1895. Aangevoerd: 4 Paarden f 40.a 200. 26 Koeien ,120.— a 240.— 16 nuchi kalveren 10.a 25. 190 magere Schapen 8.a 22. 95 magere Varkens 13.a 15. 309 Biggen 5.a 8. 5 Bokken en Geiten 2.a 6. Kleine Bokjes a Boter perP. .55 a .65 Kipeieren per 100 3.— a 3.50 Alkmaar, 9 September 1895. Aangevoerd: Paarden f a 18 Koeien ,170.— a 255. 114 vette Kalveren per K.G. 14 Nuchtere Kalveren 12.a magere Schapen a 279 vette Schapen 19.a 27. 138 vette Varkens per P. —.30 a .44 62 magere dito 12.a 14. EDAM 5 SEPT. Kaas. Aangevoerd 63 stapels, wegende kilo; Hoogste prijs per 50 K.G. f 27,—. Purmerend, lOSeptember 1895. 481 Bunderen vette t 0,56 a 0,68 ct per kilo. 41 Stieren, handel stug. 148 Vette Kalveren, t 60.a f 80. handel ving. 107 Nuchtere idem, per stuk f 10.— 22.— handel ving. 10 Paarden. 1607 Schapen en lammeren, lager in prijs, handel stug. 162 Varkens, vette, per Kilo f —.28 a f .43 handel vlug. 234 Magere, idem, per stuk f12.a 20. handel stug. 375 Biggen, per stuk t 4.— a f8.— handel stug. 10C0 mud Appelen f 0.70 a f 2,50, 1500 mud peren f 1.a f 3.50, alles per mud. Kleine kaas f 28,—, middelb. f 22,—, aangevoerd 356 stapels. 2228 K.G. Boter t 1.a f 1.10 per K.G. Kipeieren f 3,25 a 3,75, Eenden dito 10.— per 100. van het getal aangevoerde runderen werden „voetstoots'' verkocht. Van een nadeeligen invloed Op de prijzen viel niets te bemerken. Heden overleed tot onze diepe droefheid, onze jongste lieveling, in den ouderdom van slechts twintig dagen. G. MUIJS en Echtgenoote. Schagen, 10 September 1895. aan Baren, Vrienden en Bloedverwanten, die mij zoo welwillend hebbeu bijgestaan, bij het overlijden van ons geliefd Doch tertje ÏVIirui. Een kortstondige ongesteldheid van slechts twee dagen, maakte een einde aan haar voor ods zoo dierbaar leven. K. LUDEKE en Echtgenoote. NES, gem. Schagen, 10 Sept. 1895. te Beverwijk, Breestrsat B. 27, voorzien van goede getuigen is vereischten. bij en alle andere bladen worden, zon der eenige verhooging van kostendoor den ondergeteekende bezorgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1895 | | pagina 3