Gemengd Nieuws.
Zoo wordt men dokter.
Een zekere Von Ganting had een
zegel gestolen van de hoogeschool te
Bern, waarmee hij valschee dokters di
ploma's vervaardigde, wat blijkbaar een
zeer winstgevend bedrijf voor hem was.
De man werd echter verklapt en kwam
in de gevangenis. Toen hy ontslagen
was, trok hij naar het buitenland en
nu komen in Zwitserland herhaaldelijk
berichten, waaruit blijkt, dat hij zijn
oud beroep weer voortzet. Blijkbaar
he6ft hij dus weer zegels gestolen. Voor
al in Engeland vonden zijn valsche di
ploma's veel aftrek. De Zwitsersche
politie kan echter maar niet te weten
komen, waar hij zich thans bevindt.
M a p k t b e r i
c h t
n.
14—
in 't water, daar een kletterende regenbui, j
die bezoekers en soldeniers in den looppas
naar huis joeg. Vooraf was er echter een
fraaie groep geformeerd waar?an de pho-
tograaf Guj ;de Coral eene photogr»öe
maakte.
Maandagarond werd eenen der
meest verdienstelijke poorters van Oud-
Holland, den oveiste der epeellnijden,
vWolf', hulde gebracht, voor alles wat hij
gedaan had, om Oud—Holland gedurende
'l seizoen voor jong en oud aantrekkelijk
te makeD. Krachtige woorden van waardee
ring werden daar gesproken, en ook woor
den, die getuigden van leedwezen over de
aanstaande scheiding. De held van 't feest
stond met zijne scharen te midden van
groen en bloemen en kleurige lichtjes. Na
dat 't eerste deel van *t programma afge
speeld was, trad de Commissie uit de
poorters op den dirigent toe en overhan
digde hem namens dezen een lauwerkrans
en een gouden horloge. Verder ontvir.g
de heer Wolff kransen van 't Hanengilde,
dat in de herberg de Prins zijne bijeen
komsten hondt, en 't laatst een krans van
waardeering voor 't deel dat hij aan hnn
optreden gehad had, namens 't vendel
Prins Manrits.
Getroffen door al die bewijzen van hol
de en waardeering, dankte, de jubilaris en
getuigde, dst 't hem leed deed Oud-Hollandt
dat hem lief geworden was, te moeten ver
laten, betuigde inzonderheid zijnen dank
voor de lauweren, hem door 't vendel ge
schonken, en verklaarde, dat al zou hij
ook weblra ver van Holland zij (hij gaat
n. 1. met zijne schare naar Cardiff in
Engeland), hij een toonbeeld wilde blijven
van liefde tot Holland en tronw aan 't
stamhuis.
No kwam 't laatste deel van 't pro
gramma, een werk van Wolff zelf: *de slag
bijNieuwpoortjeene compositie,zóó aanschou
welijk, dat men meeode in 't heetst van
't gevecht te zijn. Infanterie-Signalen,
geknetter van 't geweervuur der achter
de tent staande soldaten hoorde men, als
's zomers op de Zeister heide, tot ten slot
te de psalm „Ein fester Burg ist Unser
Gott', de hoorders weer in de zeventien
de eeuw, den tijd van Luther en Gustaaf
Adolf, terugbracht. De muziekanten ver-
eenigden zich ten slotte aan esn maaltijd
in de zaal van Fisilthaler, waar 't vroolijk
toegegaan moet zijn, en vanwaar zij om
streeks 4 uur 's nachts onder een flinke
regenbui met lantarentjes uitgeleid wer
den. Dat zijn de laatste opflikkeringen en
die gevolgd werden door een vernieuwd
gehaspel tusschen exposanten en comité,
wat op een volledig uitgaan wijst, 't Co
mité heeft n.1. een contract voor 't mono
polie van vervoer gemaakt met de trans
port maatschappij Holland, waardoor
exposanten uit Amsterdam verplicht zijn,
hunne goederen door werklieden dier maat
schappij te laten vervoeren tot den in
gang aan de Hobbemastraat, terwijl expo
santen van buiten de stad ze mosten
laten vervoeren tot de boot of 't sta
tion, vanwaar zij verzonden worden. Nu
schijnen de tarieven dier maatschappij niet
malsch te zijn en bovendien niet zeer con
sequent toegepast te worden.
Als protest daartegen en met 't doel, mid
delen te beramen een mildere toepassing
der bepalingen te verkrijgen, werd nu ver
leden Woensdag in Concordia eene ver
gadering van exposanten gehouden. Deze
werd bijgewoond door eene groole menig
te, waaronder verscheidene dames. De de
batten waren nogal verward en in den
loop van de beraadslagingen werden ver
schillende grieven genoemd, waarbij eene
illustratie van de toepassing der tarieven,
die de heer Wilden gaf vrg, wat hilariteit
verwekte. Deze vertelde, dat vaor den in-
voer van een biljart f 2,80, en voor vier
volgende voor ieder f 7,60 door hem be
taald motst worden.
Tenslotte werd besloten, de bemiddeling
van den Eere-Voorzitter, den burgemees
ter, in te roepen, waartoe eene commissie
benoemd werd, die Donderdag een lang
gesprek met Z. E. A. had. Tot een re
sultaat schijnt men echter nog niet geko
men te zijn, want eene tweede vergade
ring ia reeds aangekondigd.
de
De stad Leeds, waar een
groot muziekfeest heeft plaats gehad, is
een der meest geliefde operatieterreinen
voor gerenommeerde pianisten en hun agent.
Emile Sauer vond er onlangs de muren be
dekt met onmetelijke affiches, waarop Ro-
senthal „de eerste der thans levende pia
nisten" genoemd werd dadelijk deed hij
zich bij het pnbliek aanbevelen als „de groot
ste pianist der wereld". Zoo was de eer
gered.
Maar de beide Duitsche masici zagen
»icb korten tijd later tegenover een onver-
wachten mededinger, De Greef, die aldus
gekwalificeerd wordt«De heer de Greef
is de grootste pianist der 19e eeuwde
heer De Greef daagt alle concurrenten nit,
de heer De Greef is den artisten een ar-
tist, den professoren een professor.' Daar
op volgt zijn biografie.
Men is eenigazins in spanning om te
weten, in welke termen de agenten Pade-
rewski aan de muziekliefhebbers der stad
Leeds zullen aanbevelen
Uit eene stad in Amerika
wordt verhaald van negen mannen, die ten
huwelijk werden gevraagd, in plaats van
ten hnwelijk te vragen.
Door slapte in de zaken was eene hoe
denmakersfirma genoodzaakt haar personeel
te verminderen, en besloot den ongehuw-
den mannen hun ontslag te geven, omdat
die het best dit ongeluk konden lijden,
Negen verwoede ex-hoeden makers liepen
nu door de straten met banieren, die tot
opschrift hadden Zonder werk, omdat ik
geen vrouw heb,' eo «Bij gebrek van eene
vrouw, mijue kostwinuiug verloren,' en
dergelijke.
Natuurlijk werd van die betooging in
de bladen melding gem iakt, en kort daar
op werden de negen mannen, tot huune
verbazing, overstelpt met brieven uit alle
oorden in Amerika en van alle soorten van
vrouwen, die aanboden dadelijk met hen
te trouwen.
Kaukasiscbe roovers.
Uit St. Petereburg komen berichten van
de vreeselijke wijze waarop de roovers in
Kankasië huishouden. Deze zijn er niet
meer mee tevreden, het land onveilig te
maken, noch om de reizigers op de groo-
te wegen en op de bergen te berooven eo
te doodeD, zij gaan er me-r toe over om
dorpen en zelfs kleine steden aan te vallen.
Het gelokt hun bijna altijd, om met den
buit te ontvluchten, ondanks de moedige
verdediging der inwoners, die dikwijls een
hevig geweervuur wisselen met de roo
vers.
„Ieder begin is moeilijkik geloof echter dat
gjj verstandiger zijt, wanneer gij u dadelijk
van de beste zijde laat kennen."
„Na goed, gij moet het wel bet beste we
ten!" antwoordde Tess rustig en toegevend.
En om baar anders welgevallig te zijn, gaf
zij zich aan baar moeder over, en voeg
de er aan toe: „Doe met mij, wat gy wilt
moedeal*
Vrouw Durbeyfield was over deze inschik
kelijkheid zeer verheugd. Eerst nam sy een
grooten borstel en borstelde Tesz' haar met
zulk eene zorgvuldigheid, dat toen het gereed
was, het er uitsag, als was het nog eens zoo
dik en glanzend; met een tweemaal zoo breed
lint als tij dagelijks droeg, bond zij bet losjes
op. Vervolgens trok zij Tess bet witte kleed
aan, dat zij bjj den rondgang van de club ge
dragen had en dank zij de smaakvolle coiffu
re zag Tess er voor haar ouderdom zeer
ontwikkeld uit en had men haar voor een rijzi
ge vrouw kunnen houden, ofschoon iy
niet meer was dan een kind.
„Ik geloof, dat er een gaatje in den hiel
van mgn kous is," zeide Tesz.
„Dat hindert nietz Het kan niet pra
ten 1 Toen ik een meisie was, had de duivel
zelf mijnentwege mgne kapotte kousen mo
gen tien, als ik maar een mooie hoed op
had."
De trotz van de moeder over bet uiterlijk
van hare dochter was zoo groot, dat zij,
evenals een schilder van zijn schilderij, eeD
paar passen terugtrad om haar werk in zijn
ganschen omvang te kunnen overzien en
het aan een nauwkeurige critiek te onder
werpen.
,Gy moet u zelve eens zien; gij ziet er
beter nit dan ooit te voren!"
Daar de spiegel niet groot genoeg was
om meer dan een deel vau Tesz' figuur in haar
geheel weer te geven, zoo hing vrouw Durbey
field een zwart kleed op, om een groote
reflector op de vensterruiten te krijgen, zoo-
als de gewoonte der landlieden is. Vervolgens
ging zij naar baar maa, die beueden in de
kamer zat.
-,Ik wil u zeggen, Durbeyfield," riep sij
opgewonden, „bij zal nimmer het hart heb
ben baar niet te beminnen. Maar zoo gij iets
doen wilt, zoo pas er voor op, te veel tot
Tesz vau zijne li» fde en haar kans te spre-
keu. Zij is zulk een zonderling meisje, dat het
haar tegen hem en tegen haar vertrek nu
zelfs nog zou innemen. Wanneer alles
goed gaat, zal ik zorgen, dat het weder
met ons wordt, zooals de dominé uit Stap-
foit Lowe, die goede man, bet ons gezegd
Een jongen klaagt bij zijn
vader dat Jan hem met zijn algebraboek
gegooid had en hem aan het hoofd had
gewond.
Wel, mijn beste jongen riep
vader uit jij beDt het eerste lid van
de familie, dat gevoelig blijkt te zijn voor
de wiskundige wetenschappen!
Te Dresden is V r ij dag aan
het Anhalter station een kleine landver
huizer aangekomen, een zevenjarigen knaap
nit Praag, die geen woord Duitsch ver
stond. Op zijn hoed was een briefje ge
vestigd met het verzoek om zorg t« dra
gen voor den knaap, die naar zijn bloed
verwanten te San-Francisco wil gaan. De
knaap was voorzien van een kaartje naar
Hamburg en een biljet naar Sac-Francis-
co, doch bezat geen roode duit zoodat hij
afhankelijk is van bet medelijden zijner
medemenschen.
Te Dresden is hij van eten en drinken
voorzien en in den trein naar Hamborg
gezet.
De jongen gedraagt zich zeer manhaftig.
Georgt. Je zondt den groot-
sten gek van de wereld nemen, als hg je
vroeg, is 't niet zco?
Emma. O, George, dat is te onver
wachts.
De Belgische Raadsver—
kiezingen veroorzaken reeds heel wat be
weging.
Naar aanleiding daarvan geeft La Ga-
zette een aardige berekening.
Er zijn in België in ronde cijfers 2600
gemeenten.
Het minimam der te kiezen Raadsleden
is 7.
Men kan het gemiddeld getal op 12 re
kenen.
Dat maakt dus voor geheel het land (al
tijd in ronde cijfers) 32000 Raadsleden, die
moeten gekozen worden.
In vele kleine gemeenten is er geen
strijd, maar in andere daarentegen zijn
drie, vier, zelfs vijf lijsten, zoodat men
zonder overdrijving mag schatten, dat er
ten minste tweemaal zooveel candidaten als
zetels zijn. Dos 04.000 candidaten of
omtrent 1 per honderd Belgen.
Een paviljoen van het
kinderbospilaal Troussean te P a r ij s is
afgebrand. Gelukkig konden de 40 kleine
lijders aan roodvonk die er verpleegd
werden, intijds worden gered.
Y oor den heer De Rutzen,
een der Londensche politierechters, ver
scheen een jong man, die zich beklaagde
steeds achtervolgd te wordeD door eeD
meisje, dat er op stond, hem te trouwen.
Dat was zei hij „heel akelig, voor
een alleeuloopend jongmensch".
Maar hoe akelig ook, de rechter ver
klaarde onmachtig te-zijn, iets te does te
genover de blijkbaar onbedwingbare hu-
welijkszucht van die jonge dame in quaes-
tie.
EenFransche dame heeft
aan een medewerker van een Milaneesch
blad eeoige aardige anecdoten over Sarah
Bemhardt verteld. «In den tijd der Com.
mune", zeide zij, „ben ik geheel geruï
neerd en moest ik aan den kost komen, door
oude kant te herstellen. Sarah Bemhardt,
was een mijner beste klanten en kwam
mij dikwijls werk brengeneens o. a.
heelt, dat bet vroeger was."
Toe» het oogenblik vau het vertrek nader
de, dook er in het gemoed van Joan Dur
beyfield wel eenige twijfel op. Dit deed de
vrouw er toe komen, te zeggen, dst zij nog
een eindje meeging tot het punt. waar
het dal met de buitenwereld in aanraking
komt. Daar zou Tesz ook den wagen vinden,
die haar naar mevronw D'Urberville zou bren
gen. Haar reisgoed was reeds door een jon-
geu op een kar naar bedoelde plaats gereden
en daarmede was alles gereed.
Toen de kleine kinderen zagen, dat de
moeder den hoed opzette, begonnen ze allen
te schreien, daar zg ook mede wilden.
„Wij willen ook een eindje met zuster
Tesz mede, wanneer zij beeD gaat om onzen
deftigen neef te trouwen en mooie kleeren
te dragenI"
„Nu wil ik er niets meer van hooren I"
riep Tesz blozend en zich driftig om
wendend, „moeder, hoe kondt gij die
kinderen toch zulke domheden in het boofd
praten t"
„Zg gaat in dienst by onze rijke bloed
verwanten," zeide vrouw Durbeyfield vergoe-
lykend, .om geld te verdienen, om een
nieuw paard te koopen."
„Leef gelukkig, vader l* riep Tesz met
onderdrukte stem.
„Leef gelukkig en gezond, beste meid 1"
antwoordde sir John, uit zgn sluimering
ontwakende, die ondanks de rondom hem
heerschende drukte vry vast scheen te zyu.
„Nu, ik denk, dat die jonge mijnheer een
■oo lief proefje van zyn eigen edel bloed zal
weten te waardeeren. En zeg hem Tesz, dat
wy daar wy eenmaal van onze vroegere hoogte
zyn afgedaald, hem de titel willen verkoo-
pen ja, verkoopen willen en voor een
fatsoenlyken prijs."
„Maar in ieder geval niet minder dan
voor duizend pond!" riep vrouw Durbey
field.
„Ja, zeg bem dat ik hem wil afstaan
voor duizend pond. Ja, ik kan het eigen
lijk nog billgker doen als ik er goed over
nadenk. Hg zal hem beter in eere kannen
hoodeD, dan een arme drommel zooals ik.
Zeg hem, hg ban mgn titel voor honderd
pond krijgen. Ik ben niet eigenzinnig, hg
kzn hem ook voor twintig poDd overnemen.
Ja ook voor twintig pond, maar dat is de
laagste prgs. Wat drommel, familie-eer is nu
eenmaal familie-eer en voor minder dan dat
geen cent."
Tesz' oogen stonden vol tranen en baar
istem was te gebroken, dan dat tij bare ge
ui-
k imnen
om en ging
waarwordingen zon hebben
ten. Zg wendde zich snel
heen.
De meisjes en hare moeder gingen te za-
men mede; een kind aan iedere zyde van
Tesz, haar aan de hand houdende eu na-
denkelijk van tijd tot tgd tot haar opziende,
als tot iemand die op weg is, groote dingeD
te ondernemen. De moeder kwam er vlak
achter met de kleinsten. Zij vervolgde hun
weg zwygend, tot zg de plek in het gezicht
kregen, waar de wagen zou zyu; hier was
evenwel nog niets te zien, dan de jongen,
die met den wagen met het goed vooruit
gezonden was.
„Blijf hier nog even," zeide de moeder,
„de wagen zal zonder twgfel spoedig komen,
zoolang hebben wg den tgd niet meer.
Zie, daar boven komt hg reeds."
Daar naderde inderdaad snel van boven
vau den heuvel een wagen, welke plotBeliog
naast deD knaap met het goed stilhield. Moe
der en kinderen besloten bier afscheid te
nemenTesz stapte weldra alleen naar het
punt waar de wagen stond.
De achterblgvendeu zagen hare witte ge
stalte den wagen fluks naderen, waarop baar
goederen reeds een plaats gevonden hadden.
Maar eer zg het voertuig nog geheel berei
ken kon, schoot een tweede rytnig van
achter een boomgroep te voorschyn, draaide op
de straatweg af en hield dan naast Tess
balt, die met groote verwondering tot den
bestaarder op zag.
Hare moeder bemerkte dadelyk, dat het
tweede rgtuig geen gewone transportwagen
was, maar een fonkelnieuwe Gig of dogkar
en op zgn mooist opgetuigd was. De koet
sier scheen een jonge man te zyn van drie
of vierentwintig jaar en hield een sigaret
tnsschen de tanden hg drceg een muts en
jacquet van dikken stof en een broek van
dezelide kleur, een hoogen witten boord, man
chetten en bruine ryhaodschoenen kortom
bg was de hupsche, jockeyachtige, jonge
neef, die Joan een week of twee geleden was
komen bezoeken, om haar antwoord over Tesz
te halen.
Yrouw Durbeyfield klapte in hare handen
als een kind. Yervolgens zag zij naar de
hemel, dan naar den grood. Daarover kon
geen twyiel bestaan, wat dit te bedniden
had.
„Is dat de voorname neef, die odzc zuster
tot een dame maken zal vroeg een der
kinderen.
Iatusgchen stond de witte gestalte van
les*^ stil en zwygend naast den wagen
op een dag, toen ik in de grootse verle
genheid zat, dasr ik mijn hour niet kon
betalen. Zij bemerkte dat er iets niet in
den haak was en vroeg wat ons scheelde;
mijne znster bracht haar op de hoogte.
Eenige oogen blikken later zag ik, dat
mijn zoontje, met wien Sarah Bsrnhardt
had zitten spelen, een bankbiljet in de
hand had. Ik begreep waar dat van daan
kwam en wilde het kind het laten terug
geven, maar de actrice zeide «Laat dat
toch, het is speelgoed voor het kind, het
heeft er pleizer mee.' Een anderen keer
kwam iemand haar vertelleD, dat ik geen
werk had«Ik heb altijd werk voor mijn
vrienden", zeide Sarah Bemhardt, en met
een maakte zij een scheor in een mooien
zakdoek Tan Brusselsche kant, dien zg in
de hand had."
Onder buitengewone om-
s'andigheden heeft te Parijs een spoor
wegongeluk plaats gehad, dat nog betrek-
kelgk goed is afgeloopen. De sneltrein
van Granville, die te 4 uren aan het
station Montparnasse moet aankomen, had
onderweg vertraging gehad en daarom reed
de machinist met groote vaart. Bij het
station gekomen, was het hem niet mo
gelijk, den trein tot stilstand te brengen
de locomotief verbrijzelde de stootblokken,
baande zich een weg door een munr van
1.20 meter dikte en kwam op het stations
plein, terecht, te midden van omnibussen
en trams. Het was een tooneel van ont
zettende verwarringde verschrikte paar
den sloegen op hol en iedereen vluchtte
hals over kop, uit vrees dat de locomo
tief zou springen. De machinist en de
stoker waren tijdig van de machine ge
sprongen, maar een onde krantenverkoop
ster werd onder het gevaarte verpletterd.
De 120 reizigers ia den trein kwamen
met den schrik vrijgelukkig dat de
munr voor den schok bezweken was,
want indien de locomotief was terugge
sprongen, zonden de wagens in elkaar ge
schoven zijn en dan ware de ramp niet
te overzien geweest. Nu bleven de acht
wagens op de rails staan.
De machinist, een degelijk, ervaren man
kon alleen verklaren, dat de rem weiger
de en dat hij tevergeefs tegenstoom had
gegeven.
Thans is men bezig de locomotief en
den tender, te zamen eet zwaarte van
50.000 K. G., en die op eenige meters
afstand van den grond bleven hangen, te
stutten. Het is een zeer moeilijk en
gevaarlijk werk, want er bestaat nog steeds
kans dat het gevaarte plotseling naar be
neden valt.
Het officieele onderzoek heeft nog niets
zukers bek.nd doen worden aangaande de
vraag, aan wie de verantwoordelijkheid
voor het onheil, dat nog zoo goed afliep,
te wijten is.
Men weet, dat voor oude
uniformen nogal goede prijzen worden ge
maakt en dat ze naar Afrika worden ge
zonden. Zoo deelt men aan Be lel. mede,
dat in het Congogebied de oude unifor
men der rijdende art., de beroemde gele
rijders, zeer in trek zijn, voornamelijk bij
de negerprinsen. De veelkleurige uitmonste
ring dezer uniform trekt natnnrlijk hun
oog en werkt verblindend op de onderda
nen. Meer bescheiden negers stellen zich
tevreden met een oude uniform van een
politie-agent, waarop zelfs het wapennum
mer nog prijkt.
welks bestuurder yverig en haastig tot haar
sprak. Hare schynbare besluiteloosheid wa9
meer dan dat, het was een besliste weige
ring; zg prefereerde den gewonen wagen. De
jonge mau steeg af en sprak haar levendig
toe en wees haar op te Biggen. Tesz wend
de haar gelaat naar den kant waar hare fa
milie stond en beschouwde de kleine groep.
Plotseling scheen iets baar te nopen van
beslnit te veranderen; wellicht dacht zg er
aan, dat zg het paard gedood had. Snel steeg
zg op de dogcar hij zette zich naast haar
en dreef onmiddellijk daarop het paard aan
In een oogenblik hadden zg daarop de kar
met koffers achter zich gelaten en verdwe
nen achter den top van den benvel.
Toen Tesz buiten het gezicht was en de
belangstelling niet meer gaande werd ge
bonden, vulden de oogen der kleinen zich
met tranen. „Ik wilde dat die arme Tesz
niet weggegaan was om een dame te wor
den!" en terwgl de beide mondhoeken naar
beneden werden getrokken,brak hetkind in luid
weenen nit. Deze ni'uwe bezigheid was aan
stekelijk Het volgende kind begon eveneens,
schielyb ook het derde, zooiat allen wel
dra lnid w enden. Ook in Joan Dnrbeyfield's
oogen stonden tranen, toen zg de terugreis
aannam om naar hnis te gaan. In
den tgd, dien zij noodig had om naar het dorp
te komen, bad zg zich reeds getroost. Ge
durende den nacht zuchtte zg erg zwaar in
bed, en toen sir John naar de oorzaak vroeg
antwoorde zg:
„Ach, dat weet ik zelf niet. Ik dacht, dat
het wellicht beter geweest was, wanneer
Tesz niet gegaan was."
„Hebt gg geen tgd gehad, daar van te voren
over te denken?"
„Zeker, maar bet was een goede gelegen
heid voor het meisje. Wanneer zg nog niet
weg was, zou ik toch eerst hebben willen
weten, of deze heer goedhartig is en over
haar waken zal als over zgn zuster."
„Ja, dat was nw plicht geweest, om dat te
weten te komen," knarste sir John.
Joan Durbeyfield wist de zaak zoo te wen
den, dat zg eenigszins getroost wer d.
„Nu, als mgn dochter haar troef goed uit
speelt, dan is haar brood gekocht. En wan
neer hg haar niet dadelijk huwt, dan toch
later, want dat hg geheel in vunr en vlam
is, dat kan men aan zijn oogen wel zien."
„Wat is haar troetkaart? Haar verwant
schap met de D'Urbervilles?"
.Och wat, domkop! Haar gelaat haar
lief bekje, meen ikl"
Wordt vervolgd.
Om een generaals-uniform worden oor
logen gevoerd en honderden doodgeslagen.
Maar die negers weten ten minste waar
om ze vechten, wat bij de krijgers in Eu
ropa dikwijls niet eens het geval is.
De wandelaars in denPra-
tei te Weenen werden gisteren plotseling
opgeschr.kt door den knal van vuurwape
nen. Eenige snelden naar de plaats waar
de knallen vandaan kwamen en vonden
voor een bank op den grond liggen de
lijken van een ouden man en een vrouw,
die zich blijkbaar tegelijk hadden dood
geschoten. Het waren de gepensioneerde
luitenant-generaal Dunst von Adelsheim
en zijn echtgenoote, hij 72, zij 50 jaar
ond. Geldverlies ec toenemende armoede
schijnen de reden van de daad te zijn ge
weest.
Leve de Concurrentie!
Wat men al doet om klanten te lokken
tooDt een firma in Landau (in den Zuid—
Pfalz); deze liet herhaaldelijk de volgende
advertentie drakken„Vrije reis naar
Landan en terug verleent de firma J. en
8. van elk station in den Pfalz, bij inkoo-
pen van slechts 20 mark."
Maar er is altijd baas boven baas. Een
firma te Steinfeld adverteerde daarop Om
elke concurrentie, vooral die van een fir
ma te LaDdan het hoofd te bieden, heb
ik mijn uitgebreid magazijn van manu
facturen nog aanmerkelijk vergroot en ver
koop ik al mijn artikelen tot aanzienlijk
lagere prijzen, geëvenredigd aan de te
genwoordige wolprijzen. Bij inkoopen van
20 mark geel ik de kosten van spoorreis
van elk station in den Pfalz terug; bij
inkoopen van nog grooter bedrag verschaf
ik een kosteloos middageten, desverlaDgd
ook nog kotfie'.
Er moet nn nog maar een derde firma
komen, die een gratis-nachtverblijf en een
»ierde die vrij biljetten voor een schouwburg
geeft.
e
SCHAGEN, 24 OCT. 1895. Aangev.
8 Paarden
f 80—
a
185—
6 Stieren
70—
a
135—
195 Geldekoeien(magere)
80—
a
160—
25 Vette Koeien
,160—
a
220—
90 Kalfkoeien
,160—
a
200—
60 Vaarzen
80.
a
125—
30 Graskalveren
30—
65—
20 Nuchtere Kalveren
8—
a
20—
18 Rammen
25—
a
40—
25 Schapen magere
a
20—
240 Idem, vette
22—
a
27—
100 Overhonders
16—
a
22—
Bokken en Geiten
ft
a
50 Varkens (magere)
8—
a
10—
6 Idem(vette) per K.G.
-.38
a
—.40
80 Biggen
2.50
a
6—
50 Konynen
-.15
a
—.65
40 Kippen
—.25
a
1—
50 Eenden
—.35
a
—.60
400 Kilogr. Boter
1.20
a
1.30
160 Kaas
—.30
a
—.35
2000 Kipeieren
5—
a
5.25
30—
stapels
HOORN, 24 OCT. 1895. Aangevoerd:
Kleine Kaas, hoogste prgs f 30.Com
missie f 30.Middelbare f 30.50 aangev*
263 stapels, wegende 78148 Kilo.
ALKMAAR, 25 OCT. 1895.
Kleine Kaas 1 31.Commissie
Middelbare f 31.50 aangevoerd
wegende K.G.
ALKMAAR, 25 OCT. 1895. GRANEN
391 H. L. tarwe f 6.— af 7.—. 96 HL rog
ge f4.50 a 4.90 HL. gerst, f—.- a
706 HL. chevalier f 4.— a 4.75. 1488
HL. haver f 2.25 a 3.305 BL. boonen,
paarden- f 4.70 a 4.90 BL. bruine-
f10.a 11.— HL. citroen- f 13.a
HL. duiven- f 5.75 a HL. witte-
f12,— a 14,— 347 HL. erwten, groene- f8,50
a 16.— HL. grauwe f 14.— a 17.—, vale-
f 5.75 a 10.25, witte- f a 58
HL, mosterdzaad, rood f 9,— a 15.25, HL.
geel f 7.50 a 12 HL. Karwijzaad
f 13.50a-.-, HL. Koolzaad f—
HL. Lynzaad f a 30HL.
Kanarie zaad f 7.50 a 70 HL. blauw
maanzaad f 7,a
ZAANDAM, 24 OCT. Ter markt aange
voerd: 18 stapels kleine kaas. Hoogste prgs
126.50
EDAM, 24 OCT. 1895. Aangevoerd:
207 stokken boter; per K.G. 0.62* a 0.65
kipeieren f 6.a f6.50 de 100 stuks.
ENKHUIZEN, 23 OCT. 1895. Heden
werden aangevoerd 17 stapels kaas, prys
28,50 per 50 KG.
De pryzen der zaden waren als volgt
Karwijzaad f 13.62'a 1 13.75
Mosterdzaad f 9.— a f 13.— Maanzaad
f 7.a 7.50. Groene erwten 9.a
11.—.Vale erwten f10.50 a 14.50 Wiiker
Vale f7.50 a 9.50. Grauwe erwten f 11.
a 16.Bruine boonen f 10.— a 10.50
Paardenboonen f 5.25 a 5.75. Gerst f 3^25
4—. Haver f 2.50 a 3.—.
Aangev.Vette Varkens f —.15 a f —.21
per '/i KG. Magere Varkens f 10.a
f 14.— p. st. Biggen f5.— a.8— Scha
pen f 18.a 26.KongDen f0.40 a
f - .90. Kippen f - .75 a 1.50 eieren
f 5.50 a f 5.75 per 100 stuks. Boter 0.62»
a f 0.65 per kop*
Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.
