Levens raadselen.
W. M. Tz.
Te Belgrado is dezer
dagen een postkoets met aangeteeken-
de brieven op weg van het station naar
het postkantoor beroofd. Als daders
werden in hechtenis genomen, de con
ducteur en de koetsier: Er ontbreekt
een bedrag van 200000 francs.
Kerstliedje,
Een kwakzalver.
Wij zijn in onze negentiende eeuw
zoo wetenschappelijk, zoo ontwikkeld,
we hebben stoom, gas en electriciteit,
•na zijn doorgedrongen tot in diepten
der wetenschap, en evenwel geen tijd
welhaast vruchtbaarder aan wonderen
dan de onze.
Nu vertelt een Amerikaansch genees
kundig blad feiten van een kwakzalver,
die talrijke genezingen maakt in Ame
rika. Men noemt hem er heel eenvou
dig den nieuwen Messias, en hij werkt
met een gemakkelijkheid die wonderlijk
is. Hij toont, op zijn wijze aan, dat het
alleen het geloof is, dat genezen doet,
vooral wanneer daarbij een beetje sug
gestie, een beetje hypnose, een beetje
lichtgeloovigheid komt van de belang
hebbenden.
De kwakzalver, thans 39 jaar oud,
was vroeger werkman in een groote
schoeneniabriek te Denver (in den Staat
Colorado) toen hij op een avond een
geheimzinnige stem hoorde, die hem be
val om terstond eeD zieken vriend, die
te Long-Island woonde, te genezen.
Hij ging dadelijk op weg en de vriend
werd genezen. Hun, die hem ondervroe
gen over zijn geneeskundige kracht, ant
woordde hij: »de Vader heeft het be
volen!" Tot hen, die zich aan zijn zor
gen toevertrouwden, zeide hij altijd.-
„Heb vertrouwen", en als er een
succes was verkregen gaf hij den raad:
„Dank den Heer!*
Maar het is zeker, dat de genezingen
van dezen wonderdokter talrijk zijn,
zoowel te Albuquerque (in Nieuw Mex-
ibo) als in Denver (Colorado.) De won
deren worden overigens gedaan in de
open lucht, in het volle daglicht, door
het opleggen der handen of door het ge
bruik van den zakdoek, dienende voor
het persoonlijk gebruik van den wonder
dokter.
Een paar zijner wonderlijke genezin
gen zullen wij eens nagaan. vEen reizi
ger in het Métropole logeerende, gekweld
door een vreeselijke rumatiek, ging om
drie uur des morgens opstaan om zich
naar het huis van den healer (genees
heer) te begeven, op wien hij wachtte
tot negen uur, toen deze opstond. Toen
legde deze hem de hand op en van dat
oogenblik af verdwenen de pijnen en
ging de lijder rustig naar zijn hotel.
Een jongen man, die reeds in hoogen
graad de tering had, en nacht op nacht
slapeloos doorbracht wegens zijn hard-
nekkigen hoest, ging ook naar den
wonderdokter. Deze gaf aan den zie
ke een zakdoek, dien hij eerst aan de
lippen had gedruktde zieke bond
dien eiken dag om het hoofd en na ver
loop van zes of zeven dagen was de
hoest verdwenen.
Een jonge vrouw, de dochter van een
zeer bekend geneesheer, had een boos-
aardigen uitslag in het gelaat, die aan
alle geneesmiddelen weerstand bood.
Eindelijk besloot zij den wonderdokter
te raadplegen, deze gaf haar den zak
doek, zij legde dien op haar gelaat en
na verloop van eenige dagen had haar
aangezicht de zachtheid en de kleur
van vroeger teruggekregen.
Ongelukkig deelen de laatste berich
ten uit Amerika mee, zoo meldt het
Journal d'hygiène, dat Schlatter, zoo
heette de wonderdokter, verdwenen
is!
van
Ter Courantdrukkerij
J Winkel
worden alle D r u k-1
w e r k e n billijk en
spoedig afgeleverd.
welke men overal vindt, en al waren erdochter van den
ook onder zoo leelijk als de nacht, zij ma- 2e eene wedu
ken de heerlijkste vrouwenbeelden ui»; zij
kunnen zonder blozen deD spotnaam van
„Oude Vrijster" dragen; haar liefde is
niet tot een enkele, maar tot al wie leden,
gegaan. Zij hebben zich moeder betoond
voor al wat zwak, wat hulpbehoevend, wat
weerloos was.
Van eene hulde zouden zij niet willen
weten; zij achten zich zoo nutteloos; maar
het eenige, wat haar verkwikken kan, is
wat gehechtheid, al schenken zij ook on
middellijk vergiffenis, waar die haar wordt
oützegd. Laat ons haar die schenken. Wij
behoeven niet ver rond te blikken om
haar te ontdekken. Wij zien haar mis
schien wel aaD onze eigen tafel, onderaan
op de nederigste plaats. Laat ons tot haar
gaan, en niet veel zeggen, want voor het
eerst zon zij ons tegenspreken; maar haar
een langen handdrnk geven, en voortaan
hier en daar een bloem pogen aan te bren
gen op haar pad, eene kleine oplettend
heid voor haar veil hebben. Zij is zoo wei
nig eischend, dat alles haar als te veel
zal voorkomen.
Ziedaar de verpleegster der familie, en
het menschdom is niet verloren, waar zul
ke wezens overblijven.
Amst. Ct. Louise Stbatenus.
vermoorde verkeerde. De-feest der jongenlieden gevierd. Wie be-
we Hermsnn, is preventief schrijft echter de verbazing van den jon-
in hechtenis genomen.
Een ipoorwachter ver-
moord. Door ean afschuwelijke
moord heerscht sedert het begin dezer
week in het kleine stadje Tellow bij Ber
lijn een algemeene agitatie. In den nacht
van Zondag op Maandag werd aldaar de
bijna 82-jarige gewezen baanwachter Gott-
lieb Scbulz, vermoord, terwijl alles wat de
ongelukkige bezat, een som van f 870,
werd gestol' n. Schulz, die vroeger de
lijn Lichterfelde-Zehlendorf bediende, trok
zich zes jaar geleden uit zijn werkzaam
leven terug, om op zijn ouden dag rust te
nemen. Hij woonde sedert jaren in hel
huis van den tuinier Johl op den boek
der Potsdammerstrasse. Sedert den dood
zijner vrouw, twee jaar geleden, bewoonde
hij alleen de linkerzijde van een klein
huisje op het erf van den tninier, wair
hij zich tevreden stelde met een kamer
en een keukentje. Des Maandagsmorgeus
om 8 uur viel het den buren op, dat aan
de rechterzijde van het gebouwtje een
roit was ingeslagen. Iets later eerst ont-
deur
Men
oude
dekte men, dat de buitendeur eu de
van Schulze's kamer openstonden,
ontbood de beide dochters van den
man, twee te Teltow wonende weduwen
en trad daarop de woning binnen. In de
kamer vond men, tusschen het bed en
een latatel het slechts met een hemd ge-
kleede lijk van den grijsaard. De man
lag op den rug. Met een zakmes was hem
een steek in den hals toegebracht en ver
volgens was hrm de keel doorgesneden.
Nadat de moordenaar zijn slachtoffer de
doodelijke verwonding had toegebracht,
had hij hem nog vier steken in den hals
gegeven. Daarna had hij met een ijze-
ïen werktuig het blad tan de latafel ge
deeltelijk stukgewrongen. Op die manier
kon bij in de bovenste lade komen, waar
van hij den sleatel niet had kunnen vin
den. Hij maakte de geheele lade ledig,
strooide den ir.hond over den vloer en cam
alleen al het geld mede. De oude man
had de som van f870 langzaam en door
zich de grootste ontberingen te getroosten,
opgespaard, om op den avond zijns levens
niet van anderen af te Langen. Het moord
werktuig, eeD zakmes, werd door den
moordenaar op de plaats des misdrijis
achtergelaten. Ernstige vermoedens zijn
gerezen tegen een agent in assurantiën,
zekeren Karl Kurt, die met de jongste
Aan wien de schuld? De
rechtbank te Alais in Frankiijk, heeft de
zer dagen over een zonderlinge rechtzaak
te beslissen. In een school te St. Eella
(in het dep. Viga, Frankrijk) is een ne
genjarige jongen, terwijl hij op de speel
plaats was, gewond door een kardoes, die
ontplofte en hem drie vingers wegnam. De
jongen had de kardoes gekregen van een
zijner schoolmakkers en deze had ha>r
stilletjes thuis weggenomen. De vader van
den gekwetsten knaap stelde nu een eisch
tot schadeloosstelling in van 3000 francs
en een lijfrente voor zijn zoon, te betalen
door den vader, die Diet beter op zijn
patronen paste, en de rechtbank wees dien
eisch tos. Maar nu gaat van zijn kant de
laatste vader den onderwijzer aanklagen,
dat die niet beter heeft toegezien op de
orde op de speelplaats en hij eischt van
deze 4000 francs schadevergoeding en de
lijfrente voor den gekwetsten jongeD. De
rechtbank moet zich nog uitsprekeD.
Zeldzame verzamelwoede.
De zucht tot verzamelen neemt dik
wijls zeldzame vormen aan. Bij Ponte—
fract in Wales, woont een bankier, die een
museum van onde deuren bezit. Zij zijn
afkomstig van kasteelen, abdijen en hui
zen, die in de geschiedenis een rol ge
speeld hebben. Onlangs bood de verzame
laar te Parijs f 12000 voor een deur,
waardoor tijdens de Fransclie revolutie
Maria Antoinette, Cbarlotte Corday en
Robespierre waren gegaan op den weg
naar het schavot. Eene verzameling van
oude windwijzers geeft aan het museum
van den bankier eenige afwisseling.
Een avontuurlijk plan. Het
plan om op de Jungfrau een spoorweg aan
te leggen, die in verbinding met een lood
rechten tunnel of schacht de reizigers naar
den top van den berg voert, is overtroffen
door een plan, dat nog stoutmoediger van
gedachte is. Volgens de Duitsche en Oos-
tenrijksche Alpeu-vereeniging, houden Fran-
sche ingenieurs en kapitalisten zich bezig
met het eenkbeeld om door middel van
een lift de toeristen boven op den Mont-
Blanc te brengen De mijncontroleur Isar-
tier heeft het plan uitgedacht en bestu
deerd. Hij wil van uit een zeker punt bo
ven Cgamauny op een hoogte van 2200
meter een tunnel van 3700 meter lengte
boren, tot aan den loodrechten as van
den berg. Van dit punt uit wordt een
loodrechten schacht geboord, die aan den
top van den berg nitkomt. De hoogte van
die schacht is 2559 meter. Het werk zal
worden nitgevo rd in een caisson van20.000
kilo zwaarte, welk caisson de arbeiders en
de boormachines bevat.
De reis naar de bergtop zou op die wij
ze iu een half uur zijn volbracht. Lift-
toestellen met vier rustpunten, die door
electriciteit worden gedreven, brengen de
reizigers naar boven. Niet alleen aan den
voet van den tannel, doch ook boven op
den Mont-Blanc zullen hotels verrijzen
Een korte huwelijks-
vreugde. Die heeft wel een hotelhou
der in Bautzen gekend. Hij had den voii-
gen zomer een aardige jonge dame leeren
kennen, die den niei heel zeldzaam voor
komenden naam Muller droeg. Zij zorgde
voor de huishouding van een bejaarden
vrijgezel in Dresden. Daar de juffrouw be
halve haar lichamelijke bekoorlijkheden
ook nog een kapitaaltje had van 40000
mark, werd de hotelhouder in een oogen-
blik op haar verliefd en hij vond ook
wederliefde. Onlangs werd het huwelijks
gen echtgenoot, toen midden in de witte
broodsweken twee boden van den heili
gen Hermandad binneo vielen en de
idyle verstoorden door een bevel tot in
hechtenisneming der jonge vrouwzij
ontvoerden deze laatste uit de echtelijke
woning en brachten haar naar de ge
vangenis over. Zooals nu bleek had zij
haar vroegeren meester 40000 mark
ontstoleD. De echtgenoot is in diepe droe
fenis over verloren huwelijkseden en
over het geld vooral.
De groote raadselen van 't leven,
Vaak in 't mysteriech kleed gehuld,
Wat kunnen ze al te denken geveD,
Wat laten zij veel onvervuld.
voorteeken. Zij was de meemng toegedaan,
die Friar Laurence, in de volgende woor
den nederlegt.Deze geweldige vreugde,
neemt een geweldig eind Hare liefde
voor Clare was te groot voor menschelijke
gevoelens te onstuimig, te wild, te doo-
delijk I
.0, mijn geliefde, mijn geliefde, waarom
moet ik u zoo boven alles liefhebben 1"
fluisterde zij in hare eenzaamheid. .Degene,
die gij liefhebt, is niet mijn werkelijke per
soon, maar een droombeeld, van wat ik
wellicht eana ben geweest."
De namiddag kwam en met hem de nre
van vertrek.
Zij waren nu bij hunnen planDen geble
ven, om voor eenige dagen naar den boer van
den meelmolen te vertrekken en daar te
blijven, tot Angel de geheimen van het
werk zou hebben doorgrond. Om twee unr
bleef hen niets meer over, dan afacbeid
te nemen. Alle bedienden hadden zich in
de voorkeuken opgesteld, om hen, door den
boer en zijne vrouw tot de deur vergezeld,
ie zien heengaan. Tezz bemerkte hare
vriendinnen, op een rij tegen den muur ge
leund en nadenkend de hoofdjes gebogen.
Tesz had lang getwijfeld, of zjj in het oo-
genblik van vertrek wel verschijnen zouden,
maar zij waren daar. Tesz wist, waarom
Retty er zoo gebroken, Izz zoo tragisch en
Marian zoo bleek uitzag en tij vergat voor
eenige minuten de schaduw van haar ei-
geD leven en gevoelde diep leedwezen met
de arme deernen.
Oogenblikkeljjk fluisterde zij Angel in
.Wilt gij baar niet eenmaal kussen, die
armen meisjes, voor de eerste en voor de
laatste maal P"
Clare had tegen een dergelijke ceremonie
want slechts daarom handelde bet in zijn
oog niets in te brengen, en toen hij de
meisjes voorbijkwam kostte hij de rij laDgs
Toch zoek' men rust'loos met elkander,
Ontraadselen wat te ontrsadslen is;
Maar vloek' daarbij geen tegenstander,
Noch huil' zich iD geheimenis
Wie zegt met zekerheid te weteD,
Wat nimmer nog bewezen is,
Mag waarlijk toch geen wijze heeten,
Zijn driest gezwets wekt ergernis.
Kloek zoeken, vorschen, denken, streveD,
Maar met een liefderijk gemoed,
Naar alles wat maar licht kan geven>
En voor een dwaalweg ons bchoedt_
Ontrsads'len we ook niet alle vragen,
Veel laat' men over aan den lijd.
Toch handen aan den ploeg geslagen,
Eu 't goede altijd ons hart gewijd
Een geheimzinnige ge
schiedenis. Een zonderlinge historie
doet dezer dagen de ronde door de stad
Mantes, in Frankrijk. Sedert eenigen tijd
liep er door die stad het gerucht van de
verdwijning van een in het zwart geklee-
de vrouw, die de voorbijgangers aanhield.
De legende van de zwarte dame begon
reeds bij menigeen in de donkere avonden
een zekere geheimzinnige vrees op te wek
ken, toen men Maandag vernam, dat een
juffrouw Deniaud, oud 81 jaar, verdwenen
was. Dit nieuwe geheim werd opgehelderd
door een beambte aan het station Oileans,
Lainé genaamd, die aan de politie kwam
vertellen, dat hij de zwarte vrouw bad ge
dood. Lainé heeft verklaard, dat hij in den
nacht van Dinsdag op Woensdag tegen één
uur, toen hij naar huis girg, was aange
vallen door de zwarte vrouw, die hem .de
beurs of het leven''' had gevraagd. Hij had
haar op den grond geworpen en haar dood
getrapt.
Deze moord baart groot opzien, te meer
nu het lijk der vermoorde herkend is als
dat der verdwenen tachtigjarige vrouw.
Een nieuwe secte. De
rechtbank te Kokomo, in den Staat India-
na (inde Vereenigde SUten) heeft in staat
van beschuldiging gesteld verscheidene le
den van een nieuwe secte, bekend onder
den nram van Amish, wegens ernstige
vergrijpen tegen de wetten op het huwe
lijk, de begrafenissen, enz.
De Amish vormen, naar men zegt, een
zeer talrijke en rijke kolonie in het graaf
schap Howard, Zij gelooven alleen aan het
onde testament, zij erkennen geen burger
lijke wet en weigeren hardnekkig een eed
af te leggen. Zij huwen zonder den amb
tenaar van den Burgelijken Stand er in te
kennen. Zij begraven hun dooden te mid
dernacht, zonder doodenschouw, zij zaaien
koren op de graven en mishandelen naar
believen hun kinderen op vaak schandelij
ke wijze. Als men hon verwijt, dat zij de
wetten van den Staat schenden, antwoorden
zij dat zij geen andera wetten kennen dan
die in den Bijbel staan. De leden van de
ze secte scheren zich nooit, noch snijden
zich het haar. Zij mogen ook geen knoo-
pen aan hon kleeren dragen. Zij antwoor
den alleen met ja en nten aan vreemden
die hun iets vragen.
Uit een verslag omtrent
het sociale werk van het Heilsleger in En
geland, blijkt, dat in 21 shelters
1500000 personen een nacht doorbrachten
en 3300000 maaltijden werden verstrekt;
19300 personen werden aan werk gehol
pen. Uit de doorgangshuizen werden 1275
gevalien vrouwen ontslagen, die een be
staan hadden gevooden en hetzelfde was
het geval met 724 ontslagen gevangenen.
Alles in 1895.
De lastige logé is verwij
derd
Zes jaar geleden werd de ketelmaker 8.,
toen deel uitmakende van bet korps genie
troepen, te Kotja-Radja, 's avonds terug-
keerende van terreiukappen, door een vij-
andelijkeii kogel in de borst getroffen. De
kogel drong in, 3 o.M. beneden de hart-
pnnt. Naar bet hospitaal vervoerd, werd
onmiddellijk beproefd, den kogel te verwij
deren, maar da operatie leidde tot geen
resultaat. S. genas slechts gedeeltelijk, werd
eerst tijdelijk en later definitief afgekeurd
en vatte zijn beroep als ketelmaker weer op.
De wond op de borst bleef steeds open
en droeg voortdurend en zonder hulp kon
hij dikwijls zichzelf moeielijk oprichten;
tot werken was bij echter wel in staat.
Plotseling evenwel ontstond de vorige week
een pijnlijke zwelling aan den rug, die
steeds toenam en hem geneeskundige hnlp
deed inroepen. »Dat is de kogel,* lnidde
het antwoord van den dokter, „die moet
er uit", en dit geschiedde dan ook spoe
dig met het meeste succès in het Burger-
ziekenhuis aan de Linnaeusstraat te Am
sterdam.
Is te hopen, dat S. nu spoedig ge
heel hersteld zal zijn.
Weer klinken de blijde gezangen,
Door duizenden monden herhaald,
En spreken, vol heimlijk verlangen,
Van vrede op deez' aarde gedaald.
En de adem des winds voert die tonen,
Straks verder langs land en langs zee,
Alom waar maar Christenen wonen
Ruischt zachtkens de liefdelijke beê.
Zingt, Christnen, door dank dan gedreven,
Den liefd'rijkeu Vader ter eer
Maar blijke 'i vooral uit uw streven,
Dat 't leveD meer eischt dan nw leer.
en opnieuw gevoelens wakker geschud, die
zij met zooveel moed hadden trachten te on
derdrukken.
Van dit alles bemerkte Angel niets. Toen
zij de deur bereikt haddon, schudde hjj den
boer en zijn vrouw de band en sprak hen
voor hnnne hartelijkheid nog eenmaal zijn
dank nit. Dan voor het vertrek nog een oo-
genblik zwijgen, dat plotseling door het kraai
en van een haan werd afgebroken. De witte
met de roode kam was dichterbij gekomen,
had zich op het paaltje voor het huis neer
gezet eu kraaide nu zjjn krijgsgeroep de ge
meente toe, zoodat het van alle zijden van het
dal beantwoord werd als een luidklinkende en
veelstemmige echo.
„Wat?" zeide vrouw Erick. „Een hanen
gekraai in den achtermiddag?"
Twee mannen stonden bij de hofpoort en
hield die open.
„Dat beduidt niets goeds f' mompelde de
een zonder daaraan te denkeD, dat men hem
hooren kon.
De haan kraaide nogmaals juist iu
de richting waar Clare stond.
„Ik mag het niet langer hooren," zeide
Tesz tegen baar man. „Zeg toch tegen den
koetsier dat hg heengaat. Leef wel, Leef
allen wel
De haan kraaide nogmaals uit alle macht.
„Hnach, hosch t" riep de baas tegen den
baan. „Wil je maken dat je weg komt an
ders draai ik je den hals om. Dat zolks na
ook juist heden gebeuren moest! Ik heb
bem al jaren lang en nog nooit heb ik hem
's middags hooren kraaien."
„Het beduidt niets anders dan verande
ring van weer," mompelde vrouw Erick „niets,
wat gij denkt dat is onmogelijk I"
HOOFDSTUK X.
De jonggehuwden reden een tjjdlang de
vlakke landstraat langs, wendden zich ver
en zeide ieder vriendelijk goeden dag. Toen volgens, toen rij Wellbridge bereikt hadden,
zij de denr bereikt hadden, draaide Tesz nog links af en passeerden den grooten brug over
oartmaal mot <>>nn is.'-., - -i J na aiitolr t? I1-» U L I v
eenmaal met vrouwelijke nieuwsgierigheid
het hoofd om, om zich van den irdrnk van
de kos der barmhartigheid te overtuigen.
boerenhuis.
„Welkom in een hnis nwer voorvaderen!"
zeide Clare, toen hij Tesz nit den wagen til
de; maar hij had oogenblikkelijk berouw
over zijn scherts, die veel meer van een sa
tire had.
Toen zij binnentraden, vonden zij, dat de
boer, ofschoon zij slechts twee kamers ge
huurd hadden, hunne tegenwoordigheid benut
had om gedurende de komende dagen eenige
familieleden op te zoeken en slechts een
vrouw uit de nabuurschap achtergelaten had
om hsn te bedienen. Deze alleen-heerschap
pij beviel hen beiden oitermate en bijna
kwam het hen voor, als hadden zij ban in
trek genomen in hun eigen toekomstig hois.
Angel ontdekte evenwel spoedig, dat het
oude schimmelige huis, een ontmoedigenden
indruk op zijne jonge vrouw maakte Toen
de wagen vertrokken was, stegen zg onder
geleide van hnn bediende de trap op, om
zich een weinig te vertrisschen. Toen zij bo
ven gekonen waren, stond Tesz stil en steun
de.
„Wat is er P" vroeg hg.
„O, die verschrikkelijke vrouwen i" ant
woordde zij met een ernstig lachje. „Hoe
hebben zij mij doen ontstellen,"
Hjj keek op en ontdekte twee levens
groots portretten, die in het muurwerk wa
ren ingemetseld. Het waren een paar vrou
wenbeelden uit de zeventiende eenw, die
niemand meer vergat, die ze maar eenmaal
gezien had.
„Wie stellen die portretten voor?" vroeg
Clare aan de vrouw.
„Zooals ik mij heb laten vertellen, zouden
het twee dames uit de familie D'Urberville
zijn," antwoordde zij. „Daar zij in den muur
ineemelaeld zijn, zoo kon men ze niet ver
wijderen."
Het jonge paar voelde 2ich pijnlijk aan
gedaan, daar Tesz' gelaat een zekere gelij-
keuis met dat van een der beide heksen
had, de familietrek trad duidelijk op den
- voo-grond. Angel zeide niets en ging da-
ontleend had. Oumiddellgk delijk met een levendig beronw, dit buts als
O, 't blijv' niet bij liedren en beden
Tuigt meer dan door woorden en dafin,
Den geest van Hem, door u beleden,
Den Christusgeest wèl te verstaan.
W. M. Tz.
Een onvr ij willige moord.
Een gewezen onderofficier te Montauban
heeft door onvoorzichtigheid zijne schoon
moeder gedood, terwijl hij met zijne vrouw
twistte. De twist ontaardde weldra in
handtastelijkheden en de schoonmoeder, die
het voor tuar ongelukkige denkbeeld kreeg,
de twistenden te scheiden, ontving daarbij
zalk een hevigen trap tegen den buik,
dat het bnikvlies scheurde. Zij had nog
de kracht, zich naar een stoel voort te
sleepen, waarin zij neerzonk, doch drie
kwartier later gaf zij den geest. De moor
denaar werd gearresteerd en kan nu in de
gevangenis de gevolgeu van zijn drift over
denken.
de zijtak der Etisabeth, waaraan het dorp
ook den naam 1 1
achter de<e stond het huis, inwelke
zij lo-
Wanneer ooit een gevoel van triomf gerecht- g'es genomen hadden en dat aiie reizigers
vaardtgd was, dan zou het nu verdwenen door hc*
zijn, toen zij zag hoe diep bewogen zij wa- i kend is
ren. De kus had zichtbaar onheil gesticht ridderslot der D'Crbërvilles, nu ingericht als
het Froomdal zoo nits'ekend be-
het was uog een deel van een oud
verblijf hum,er witte-brood«-weken gekozen
te hebben, in de volgende kamer.
WORDT VERVOLGD.
Het eierleggen van kip
pen in den winter.
Aan een bniteDlandsch landbouwblad is
het volgende ontleend
Verschaelegde kipeieien hebben in den
winter Teel meer waarde dan in den ro
mer. Wie kippen houdt, beeft, om zich
in den winter een zoo groot mogelijk aan
tal eieren te verzekeren, de navolgende
aanwijzingen in het oog te honden.
1. Men moet bij voorkeur zulke ras
sen houden, die de eigenschap bezitten
van vroeg in den winter eieren te leggen,
zooals bijv. goede Italiaansche hoenders,
Minorca en kruisingen van deze rassen
met onze boerenkippen.
In elk ras echter toonen zich weder
verschillen in de eigenschappen van de
afzonderlijke dierendaarom moeten al
leen de eieren uitgebroed worden van die
kippen, welke in hooge mate de eigen
schap bezitten van het eierleggen in den
winter.
2. Kippen, die vroeg in het jaar uitge
broed zijn, geven onder overigens gelijke
eigenschappen bij da dieren van het be
treffende ras het eerst winter-leggers, om
dat de vroeg uitgebroede jongen reeds in
September en October met het leggen be
ginnen en dit bij warme stalling, alsmede
goede voeding en verzorging, den winter
door voortzetten. Vroeg uitgebroede kip
pen ruien ia bet eerste en in het volgen
de jaren vroeger dan laat uitgebroede en
leggen juist daarom vroeger, omdat zij de
storing van een later ruien, wanneer het
reeds koud is, niet hebben te verdragen.
4. Bevorderd en opgewekt wordt het
leggen iu den winter bijzonder door rijke
lijke voedering en goede verzorging. De
dieren moeten uit— en inwendig war» ge
houden worden. Als middel ooi ze uit
wendig warm te houden dienen goede
stalling, alsmede gelegenheid tot beweging.
De inwendige lichaamswarmte wordt ver
kregen door rijkelijke voedÏDg door warm
zacht voeder, dat 's morgens en 's avonds
gegeven wordt, door vetrijke voedermidde
len, zooals melk, vet vleescb, maïs, haver,
hennepzaad, door graanVoeder, des avonds
gegeven, opdat de door kropwerkzsatnheid
teweeggebrachte warmte aan de dieren des
nachts ten goede kome, zoolang zij zich
niet bewegen. Opgewekt wordt het eierleg
gen bijzonder ook in den winter door te
voederen met groen voeder, zand, kalk, en
vleeschvoeding.
Eigenlijke prikkelvoedermiddelen, zoo
als haver, hennepzaad, wijn, gehakte uit-n,
loog, gemalen peper, brandnetelz»ad, welke
men door het zachte voeder pleegt te men
gen, moeten eerst d&n en wel slechts in
kleine hoeveelheden worden voortgezet,
wanneer legrype kippen, bij overigens rij
kelijke voedering en goede verpleging, niet
hggen. De prikkelvoedeistoffen werken
in zooverre op het eierenleggen, dat zij de
spijsvertering bevorderen, daardoor de stof
wisseling vermeerderen, enzwaardoor het
verzamelen van eimateriaal, begunstigd
wordt. Maar prikkel middelen alleen kun
nen geen wonderen doen, wanneer niet o-
rigens krachtig en rijkelijk voedsel toege
diend wordt.
4. Slechts gezonde kippen leggen
daarom neme men een nauwgezette ver
zorging ia acht, bestaande in zorgvuldig
schoonhouden van het hok, van het drink
water en van het lichaam van de kip
zelf, alsmede in het afwenden van alle
schadelijke invloeden op de gezondheid
der dieren en in het aanwenden van
voorbehoedmiddelen tegen aanstekende
pluimvee-ziekten. Hv. B. Ct.
Snelpersdruk ven J. "V ÏBBXL te Scbsgen.
